ارزیابی شیوع کریپتوسپوریدوزیس انسانی در منطقه ورامین با استفاده ازواکنش زنجیره ای پلیمراز درسال های 92-1391

نوع مقاله : بیماری ها

نویسندگان

گروه پرستاری، دانشکده پرستاری ومامایی، واحد ورامین- پیشوا، دانشگاه آزاد اسلامی ورامین، ایران

چکیده

کریپتوسپوریدیوزیس یکی از شایع­ ترین عوامل ایجاد کننده اسهال در انسان و بسیاری از پستانداران می ­باشد که در اثر آن سلول­ های پوششی روده توسط تک یاخته کریپتوسپوریدیوم آلوده می ­شوند. این مطالعه به ­منظور ارزیابی شیوع اپیدمیولوژیکی کریپتوسپوریدیوزیس انسانی درمنطقه ورامین انجام شد. مطالعه به ­صورت مقطعی درسال­های 92-1391 انجام شد که افراد تحت مطالعه 930نفر شامل530 مرد و 400 زن مبتلا به اسهال مراجعه کننده به بیمارستان مفتح ورامین در محدوده سنی 60-1 سال (با میانگین سنی 2±27) بودند. نمونه مدفوع انسانی جمع­آوری و همراه با محلول دی­کرومات پتاسیم 2/5 درصد دردمای 4 درجه سانتی­گراد نگه ­داری شدند. اووسیست­ های کریپتوسپوریدیوم به ­روش تغلیظی فرمالین دترجنت و رنگ ­آمیزی به شیوه اسید فست اصلاح شده زیرمیکروسکوپ نوری مورد شناسایی قرار گرفت. هم­ چنین استخراج DNA از نمونه­ ها انجام و با پرایمرهای اختصاصی وروش  PCR تایید شدند. میزان آلودگی در گروه­ های سنی 10-1 سال 12مورد (5/17 درصد)، 20-11 سال 7 مورد (3/74 درصد)، 30-21 سال 8 مورد (4/14 درصد)، 40-31 سال 4 مورد (3/41 درصد)، 50-41 سال 3 مورد (2/43 درصد) و 60-51 سال 1 مورد (1/28 درصد) بود که ارتباط معنی ­داری ازلحاظ آماری بین عفونت کریپتوسپوریدیال با سن ابتلا مشاهده شد (0/05>P). باندهای DNA در محدوده 555 جفت بازی بود. ارتباط مستقیم یا غیرمستقیم انسان با دام می ­تواند نقش مهمی در انتقال کریپتوسپوریدیوزیس به انسان ایفا کند، لذا رعایت مسایل ایمنی و بهداشتی ضروری می­ باشد.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Prevalence of human Cryptosporidiosis by Polymerase Chain Reaction method in Varamin city in 2011 -2012

نویسندگان [English]

  • Mosa-alReza Mohammadi
  • Ali Kazemi
Department of Nursing , Faculty of Nursing and Midwifery, Islamic Azad University, Varamin- Pishva Branch, Varamin, Iran
چکیده [English]

Cryptosporidiosis is one of the more current cause of diarreheal disease in humans and many mammals which intestinal epithelial cells infect with protozoal agents cryptosporidium. This study was done to evaluate epidemiological prevalence of the human cryptosporidiosis in Varamin. Study was done as cross- sectional in 2011 -2012 including 930 individuals with diarrhea (530 males ,400 females ) ranged between 1 to 60 years (27±2 mean age) admitted to Mofateh hospital. Stool samples were collected and stored at 4°C in potassium dichromate until processing. Cryptosporidium oocysts were detected and identified by optical microscope using concentrated formalin detergent and modified Ziehl-Neelsen staining methods. DNA extraction was done and samples were confirmed by specific primers and PCR method. The infection rate in age group1-10 years was 12 cases (5.17 % ), 7 cases (3.74 % ) in 11-20 years ,8 cases (4.14 % ) in 21-30 years ,4 cases (3.41 %) in 31-40 years ,3 cases (2.43 %) in 41-50 years and 1 case (1.28 %) in 51-60 years which significant correlation was seen between cryptosporidial infection and age (P < 0.05 ). DNA band was 555 bp. Direct or indirect relationship between livestock and human could play an important role in crytosporidiosis transmission, so hygienic principles are necessary.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Cryptosporidiosis
  • Human Diarrhea
  • Immune deficiency
  1. اعظمی، م. و درستکارمقدم، د.، 1387. بررسی شیوع عفونت کریپتوسپوریدیوم در کودکان زیر 5 سال، بیماران مبتلا به ضعف سیستم ایمنی و افراد در معرض خطر در استان اصفهان.  مجله طب جنوب. سال 11، شماره 1، صفحات 47 تا 54.
  2. ابراهیم ­زاده، ا.؛شایان، پ.؛نبیان، ص.؛رهبری، ص. و مخبر دزفولی، م.، 1388. شناسایی کریپتوسپوریدیوم پارووم با روش PCR و تعیین الگوی پروتئینی و آنتی ­ژن ­های ایمونوژنیک آن. مجله تحقیقات دامپزشکی دانشگاه تهران. دوره 64، شماره 1، صفحات 15 تا 21.
  3.  نهروانیان، ح.؛ آذرینوش، آ.؛ اسفندیار، ب.؛ امیرخانی، ع.؛ضیاءپور، ض. و شادی­فر، م.، 1390. کریپتوسپوریدیوزیس در مبتلایان به گاستروآنتریت در شهرستان­ های غرب استان مازندران (87-1386). مجله دانشگاه علوم پزشکی قزوین. دوره 15، شماره 1، صفحات 86 تا 78.
  4. دبیرزاده، م.؛ بقایی، م.؛ بکائیان، م. وگودرزی، م.ر.، 1382. شیوع کریپتوسپوریدیوم در کودکان زیر پنج سال مبتلا به اسهال مراجعه کننده به بیمارستان تخصصی اطفال حضرت علی اصغر (ع) شهر زاهدان در طی سال­ های 77-1376. مجله دانشگاه علوم پزشکی گرگان. سال 5، شماره 11، صفحات 54 تا 59.
  5. Abdel Messih, I.A.; Wierzba, T.F.; Abu Elyazeed, R.; Ibrahim, A.F.; Ahmed, S.F. and Kamal, K., 2005. Diarrhea associated with Cryptosporidium parvum among young children of the Nile River Delta in Egypt. J. Trop. Pediatr. Vol. 51, pp: 154-159.
  6. Alshamiri, B. and Alzubari, M., 2010. The prevalence of Cryptosporidium spp in children Tiaz district Yemen. Iran. Parasitol. Vol. 5, pp: 26-32.
  7. Balouty Dehkordy, A.; Rafiei, A.; Alavi, S. and Latifi, S., 2010. Prevalence of Cryptosporidium infection in immunocompromised patients, in south west of Iran, 2009-10. Iran. J. Parasitol. Vol. 5, pp: 42-47.
  8. Collinet Adler, S. and Ward, H., 2010. Cryptosporidiosis: environmental, therapeutic, and preventive challenges. Eur. J. Clin. Microbiol. Infect. Dis. Vol. 29, pp: 927-935.
  9. Fallah, M. and Haghighi, A., 1996.  Cryptosporidiosis in children with diarrhea admitted to health centers in the west of Iran (Hamadan). Med. J. Islam. Repub. Iran. Vol. 9, pp: 315-317.
  10. Hamedi, Y.; Safa, O. and Haidari, M., 2005. Cryptosporidium infection in diarrheic children in southeastern Iran. Pediatr. Infect. Dis. J.  Vol. 24, pp: 86-88.
  11. Houpt, E.; Bushen, O.Y.; Sam, N.E.; Kohli, A.; Asgharpour, A. and Ng, C.T., 2005. Short report: asymptomatic Cryptosporidium hominis infection among human immunodeficiency virus-infected patients in Tanzania. Am. J. Trop. Med. Hyg. Vol. 73, pp: 520-522.
  12. Huang, D.B. and White, A.C., 2006. An updated review on Cryptosporidium and Giardia. Gastroenterol. Clin. North. Am. Vol. 35, pp: 291-314.
  13. Hwan, P.; Jin, K. and Sang, G., 2006. A survey of Cryptosporidiosis among 2541 residents of 25 coastal Island in Jeollanam Republic of Korea. Korean. J. Parasitol.  Vol. 44, No. 4, pp: 367-372.
  14. Jonathans, Y., 2010. Cryptosporidium surveillance and risk factors in the United States. Experi. Parasitol. Vol. 124, No. 1, pp: 31-39.
  15. Kia, E.; Hosseini, M.; Nilforoushan, M.; Meamar, A. and Rezaeian, M., 2008. Study of intestinal protozoan parasites in rural inhabitants of Mazandaran province, Northern Iran. Iran. J. Parasitol. Vol.  3, pp: 21-25.
  16. Ribes, J.A.; Seabolt, J.P. and Overman, S.B., 2004.  Point prevalence of Cryptosporidium, cyclospora and isospora infection in patient being evaluated for diarrhea. AM. J. Clin. Pathol. Vol. 122, pp: 28-32.
  17. Sazmand, A.; Rasooli, A.; Nouri, M.; Hamidinejat, H. and Hekmati moghaddam, S., 2012. Prevalence of Cryptosporidium spp. in camels and involved people in Yazd Province, Iran. Iran. J. Parasitol. Vol. 1, pp: 80-84.
  18. Xiao, L. and Feng, Y., 2008.  Zoonotic cryptosporidiosis. FEMS. Immunol. Med. Microbiol. Vol. 52, No. 3, pp: 309-323.