@article { author = {Raisi, Hamid and Jafari, Vali Allah and Ziaei Nezhad, Saeed and Pasandi, Ali Akbar}, title = {Probiotics )Bacillus subtilis, B. licheniformis( affection on digestibility of shrimp) Litopeneaus vannamein (in different density}, journal = {Journal of Animal Environment}, volume = {7}, number = {2}, pages = {231-238}, year = {2015}, publisher = {Shil Amayesh Consulting Engineering Company}, issn = {2717-1388}, eissn = {2717-1396}, doi = {}, abstract = {Apparent digestibility coefficients (ADCs) of dry matter (DM), crude protein (CP), essential amino acids (EAA), non-essential amino acids  (NEAA) and fatty acids were determined for whites shrimp (Litopenaeus vannamei). Shrimp (weight average 0.25gr) was feed in sex treatment and 18 tanks during 8 weeks it was including T1 (300 individual/m2, 1×1010 cfu/gfood) and T3 (250 individual/m2, 1×1010 cfu/g food), T2 (300 individual/m2, 1010 cfu/gfood), T4 (250 individual/m2, 4×1010 cfu/g food) and control group (C1 300 individual/m2, C2 250 individual/m2).  Apparent digestibility coe⁄cients was determined using OF 0.03% Y2O3 as an indicator. In all treatment digestibility of T2 (300 individual/m2, 4×1010 cfu/gfood) and T4 (250 individual/m2, 4×1010 cfu/g food) exception (ADCs) of dry mater showed significant increasing to control groups (p<0.05). Apparent digestibility coefficients ADCs of diets T1 (300 individual/m2, 1×1010 cfu/gfood) and T3 (250 individual/m2, 1×1010 cfu/g food) didn’t show increasing different to control groups (p>0/05). But, Apparent digestibility coefficients of ash and amino acids showed significant different between all treatment including (T1, T3) (T2, T4) and control groups (p<0/05). In all groups, highest digestibility was belong amino acids, it was showed highest increasing to another factors. Probiotcs effect on density in all treatment did not show significant difference (p>0.05). }, keywords = {Amino acids,digestibility,Density,Shrimp}, title_fa = {بررسی تاثیر پروبیوتیک (Bacillus subtilis و licheniformis Bacillus) بر تراکم و قابلیت هضم میگوی وانامی (Litopeneaus vannamei)}, abstract_fa = {در اینمطالعهبررسی تاثیر پروبیوتیک (Bacillus subtilis  و  licheniformisBacillus) بر قابلیت هضم پروتئین خام، ماده خشک، خاکستر، چربی، آمینو اسیدهای ضروری و غیرضروری برای میگوی وانامی (Litopeneaus vannamei) مورد آزمایش قرار گرفت. میگوها با وزن اولیه 0/29 گرم ذخیره سازی شدند. تیمارهای مورد استفاده شامل T1 (تراکم  300 قطعه میگو در مترمربع و غلظت 1010×1 واحد تشکیل ‌دهنده کلنی بر گرم غذا)، T2 (تراکم 300 قطعه میگو در مترمربع و 1010×4 واحد تشکیل ‌دهنده کلنی بر گرم غذا)، T3 (تراکم 250 قطعه میگو در مترمربع، 1010×1 واحد تشکیل ‌دهنده کلنی بر گرم غذا) و T4 (تراکم 300، 1010×4 واحد تشکیل دهنده کلنی بر گرم) به‌ همراه دو تیمار شاهد (C1 با تراکم 300 قطعه میگو در مترمربع و C2 با تراکم 250 قطعه میگو در مترمربع) در 18 مخزن به‌ مدت 8 هفته تغذیه شدند. جهت بررسی قابلیت هضم میگو از اکسید کروم 3% به‌ عنوان نشانگر استفاده شد. قابلیت هضم تیمارهای T2  و T4 در کل بخش ‌ها به ‌جز در ماده خشکبیش‌ ترین مقدار را داشت و افزایش معنی ‌داری را با تیمارهای شاهد نشان داد (0/05>p). اما تیمارهای T1 و T3 افزایشمعنی ‌داری را در مقدار چربی و ماده خشک با تیمارهای شاهد نشان نداد (0/05p). در کل تیمارها قابلیت جذب اسید آمینه نسبت به سایر موارد بیش‌ ترین مقدار را داشت.اما تاثیر  پروبیوتیک در تراکم‌ های مختلف در کل تیمارها به اندازه‌ ای نبود که رابطه معنی‌ داری را برقرار کند.}, keywords_fa = {پروبیوتیک,میگوی وانامی,آمینواسید,قابلیت هضم,تراکم}, url = {http://www.aejournal.ir/article_11664.html}, eprint = {http://www.aejournal.ir/article_11664_d5b76c4869c87dba6dc08ef4109ff6c6.pdf} }