%0 Journal Article %T جایگاه تبارشناختی و تنوع ژنتیکی خرس های قهوه ای ایران (Ursus arctos) براساس ناحیه کنترل میتوکندری %J فصلنامه محیط زیست جانوری %I شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش %Z 2717-1388 %A اشرف زاده, محمدرضا %A کابلی, محمد %A ادیبی, محمدعلی ادیبی %A یوسفی, امید یوسفی %A امیری, محسن %A مسعود, محمدرضا %D 2017 %\ 09/23/2017 %V 9 %N 3 %P 1-8 %! جایگاه تبارشناختی و تنوع ژنتیکی خرس های قهوه ای ایران (Ursus arctos) براساس ناحیه کنترل میتوکندری %K خرس قهوه ای %K تنوع هاپلوتایپی %K زیرکلاد %K البرز %K زاگرس %R %X خرس­های قهوه­ای، برخلاف سایر گوشت­خواران پرتحرک، ساختار ژنتیکی کاملاً مشخصی را در سطح جهان نشان می­دهند که دربرگیرنده چندین کلاد میتوکندریایی است. علاوه بر این، جمعیت­های خرس قهوه­ای در خاورمیانه از جمله ایران در تهدید قرار دارند. با این وجود، هنوز جایگاه تبارشناختی و تنوع ژنتیکی این خرس­ها در مقایسه با تبارهای جهانی خرس قهوه­ای در ابهام قرار دارد. در پژوهش حاضر، 50 نمونه (عضله، پوست و مو) متعلق به خرس قهوه­ای از ایران گردآوری شد. تحلیل­ها براساس یک قطعه 614 جفت باز از ناحیه کنترل میتوکندری انجام شد. براساس یافته­ها، خرس­های ایران در مقایسه با خرس­های قهوه­ای مناطق دیگر جهان تنوع هاپلوتایپی به نسبت زیادی (50 فرد، 22 هاپلوتایپ) را نشان دادند. تحلیل­های این ناحیه میتوکندریایی، خرس­های ایران را در یک کلاد مادری کاملاً مجزا از دیگر کلادهای جهانی قرار داد، که دربرگیرنده دو-سه زیرکلاد گیتاشناختی شامل 1) زیرکلاد البرز: خرس­های ساکن کوه­های البرز تا ارسباران، 2) زیرکلاد زاگرس: خرس­های غرب کشور از کوه­های سهند (آذربایجان­شرقی) تا زاگرس جنوبی (کازرون) و 3) زیرکلاد فارس: خرس­های ساکن جنوب­شرقی زاگرس (مرودشت تا اقلید، استان فارس) است. یافته­های FST و AMOVA، وجود ساختار ژنتیکی معنی­داری را بین زیرکلادهای خرس قهوه­ای در ایران تائید می­نماید. بنابراین، جمعیت­های امروزی خرس قهوه­ای در ایران، علاوه بر تنوع هاپلوتایپی به نسبت زیاد، ساختارهای گیتاشناختی مشخصی را نمایش می­دهند. %U http://www.aejournal.ir/article_54276_32f877bd14f888a5d5b4c7046143c235.pdf