%0 Journal Article %T مدل سازی مطلوبیت زیستگاه سنجاب ایرانی (Sciurus anomalus) به روش تحلیل عاملی آشیان بوم شناختی در منطقه حفاظت شده دنا %J فصلنامه محیط زیست جانوری %I شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش %Z 2717-1388 %A اقطاری, حسین %A سخنگو, فرنگیس %D 2018 %\ 12/22/2018 %V 10 %N 4 %P 137-146 %! مدل سازی مطلوبیت زیستگاه سنجاب ایرانی (Sciurus anomalus) به روش تحلیل عاملی آشیان بوم شناختی در منطقه حفاظت شده دنا %K سنجاب ایرانی %K مدل‌سازی مطلوبیت زیستگاه %K منطقه حفاظت‌شده دنا %K تحلیل عاملی آشیان بوم‌شناختی %R %X تهدیدات و تعارض­های انسانی موجود در منطقه حفاظت‌شده دنا، وجود روستاهای بسیار، تخریب جنگل‌های بلوط وگسترش زمین‌های کشاورزی زیستگاه گونه سنجاب ایرانی را در این منطقه محدود کرده است. مدل‌های ارزیابی زیستگاه، محدوده توزیع گونه‌ها و زیستگاه­هایشان را پیش‌بینی می‌کنند، بنابراین می‌توانند به‌عنوان ابزار مناسبی برای اهداف حفاظتی و مدیریتی به­کار روند. با هدف مدل‌سازی زیستگاه سنجاب ایرانی در دو فصل بهار و تابستان از روش تجزیه‌ وتحلیل عاملی­آشیان بوم‌شناختی (ENFA) در محیط نرم‌افزار Biomapper استفاده‌شده است. در این مطالعه از نقاط حضور گونه به‌عنوان متغیر وابسته و از 8 متغیر محیطی به‌عنوان متغیر مستقل استفاده شد. این لایه‌ها تهیه و وارد تجزیه ‌و تحلیل شدند. نقشه مطلوبیت زیستگاه تهیه‌ شده برای گونه سنجاب ایرانی، بیانگر این است که زیستگاه مطلوب در غرب و جنوب­غرب کوه دنا و در مناطقی که دارای پوشش جنگلی بلوط با تراکم نسبت کم با شیب کم­تر از 14% در فصل بهار و 11% در فصل تابستان است. براساس مقادیر تخصص­گرایی، مهم‌ترین عامل مؤثر در آشیان بوم‌شناختی گونه مورد مطالعه در فصل بهار و تابستان به­ترتیب پاسگاه محیط‌بانی، درصد شیب، شاخص پوشش گیاهی و فاصله از جاده است. بذر بلوط، نقش اساسی در وسعت گستره خانگی سنجاب  ایرانی دارد به‌طوری‌که در فصل بهار به­دلیل کمبود مواد غذایی به­خصوص بذر بلوط نسبت به فصل تابستان بیش­تر است. %U http://www.aejournal.ir/article_85734_dfd483091decd1037d9779a03094f6c6.pdf