%0 Journal Article %T شاخص های نژادی، زیست سنجی و تغذیه ای بز خلخالی در زیستگاه بومی آن %J فصلنامه محیط زیست جانوری %I شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش %Z 2717-1388 %A ابرغانی, اکبر %A صحرایی, محمود %D 2019 %\ 07/23/2019 %V 11 %N 2 %P 85-94 %! شاخص های نژادی، زیست سنجی و تغذیه ای بز خلخالی در زیستگاه بومی آن %K بزخلخالی %K نژاد %K زیست سنجی %K تغذیه %R %X این مطالعه در زیستگاه بومی و منطقه گسترش نژادی بز خلخالی با هدف شناسایی صفات نژادی، تغذیه­ ای و شاخص ­های ظاهری و اندازه ­های بدنی انجام گردید. برای اجرای این  پژوهش، در ابتدا مناطق پراکنش نژادی بز خلخالی مشخص گردیده، از سه بخش مرکزی، خورش رستم و امامرود شهرستان خلخال به ­طور تصادفی در مجموع 24 روستا و از هر روستا  3 گله انتخاب و مطالعه گردید. روش جمع‌آوری اطلاعات به شیوه پرسشنامه‌ای، مشاهده و اندازه‌گیری بود. نتایج نشان داد که 79/3 درصد از گله‌داران به‌­روش روستایی و ‌20/7 درصد به ­روش نیمه عشایری با میانگین تعداد 7/1 نفر در هر خانواده گله‌های خود را پرورش می­ دهند. میانگین درصد بز و بزغاله در ترکیب گله‌ها 44/5 درصد، رنگ غالب بز خلخالی سیاه و ابلق (سیاه وسفید)، هرکدام با میانگین 34/3 درصد بود. اغلب بزهای خلخالی دارای شاخ بوده و تنها 26/8 درصد از آن ­ها بی­ شاخ بودند. ضرایب همبستگی بین ناحیه ­های اصلی بدن شامل ارتفاع جدوگاه، دور سینه و دور شکم در هر دو بز ماده بالغ و چپش ماده بالای 40 درصد بود. میانگین مدت زمان چرای بزها از مراتع و پس‌چر مزارع 8/3 ماه در سال با میانگین 1/82 دفعه تغذیه دستی در روز  بود. زمان نگه ­داری بزها در آغل 3/7 ماه در سال و تعداد دفعات تغذیه دستی در آغل به­ طور میانگین 4/2 دفعه بود. میانگین علوفه و کنسانتره مصرفی روزانه بزها به ­ترتیب 0/66 و 0/25 کیلوگرم برای هر راس بز بالغ بود. تلفات بزها بیش ­تر در اثر عارضه کیسه صفرا بوده و اسهال از بیماری­ های رایج آن­ ها می ­باشد. %U http://www.aejournal.ir/article_92953_071f4d2a62b9a4718b6b2a648f375b54.pdf