ORIGINAL_ARTICLE
جایگاه تبارشناختی و تنوع ژنتیکی خرس های قهوه ای ایران (Ursus arctos) براساس ناحیه کنترل میتوکندری
خرسهای قهوهای، برخلاف سایر گوشتخواران پرتحرک، ساختار ژنتیکی کاملاً مشخصی را در سطح جهان نشان میدهند که دربرگیرنده چندین کلاد میتوکندریایی است. علاوه بر این، جمعیتهای خرس قهوهای در خاورمیانه از جمله ایران در تهدید قرار دارند. با این وجود، هنوز جایگاه تبارشناختی و تنوع ژنتیکی این خرسها در مقایسه با تبارهای جهانی خرس قهوهای در ابهام قرار دارد. در پژوهش حاضر، 50 نمونه (عضله، پوست و مو) متعلق به خرس قهوهای از ایران گردآوری شد. تحلیلها براساس یک قطعه 614 جفت باز از ناحیه کنترل میتوکندری انجام شد. براساس یافتهها، خرسهای ایران در مقایسه با خرسهای قهوهای مناطق دیگر جهان تنوع هاپلوتایپی به نسبت زیادی (50 فرد، 22 هاپلوتایپ) را نشان دادند. تحلیلهای این ناحیه میتوکندریایی، خرسهای ایران را در یک کلاد مادری کاملاً مجزا از دیگر کلادهای جهانی قرار داد، که دربرگیرنده دو-سه زیرکلاد گیتاشناختی شامل 1) زیرکلاد البرز: خرسهای ساکن کوههای البرز تا ارسباران، 2) زیرکلاد زاگرس: خرسهای غرب کشور از کوههای سهند (آذربایجانشرقی) تا زاگرس جنوبی (کازرون) و 3) زیرکلاد فارس: خرسهای ساکن جنوبشرقی زاگرس (مرودشت تا اقلید، استان فارس) است. یافتههای FST و AMOVA، وجود ساختار ژنتیکی معنیداری را بین زیرکلادهای خرس قهوهای در ایران تائید مینماید. بنابراین، جمعیتهای امروزی خرس قهوهای در ایران، علاوه بر تنوع هاپلوتایپی به نسبت زیاد، ساختارهای گیتاشناختی مشخصی را نمایش میدهند.
http://www.aejournal.ir/article_54276_32f877bd14f888a5d5b4c7046143c235.pdf
2017-09-23
1
8
خرس قهوه ای
تنوع هاپلوتایپی
زیرکلاد
البرز
زاگرس
محمدرضا
اشرف زاده
mrashrafzadeh@nres.sku.ac.ir
1
گروه شیلات و محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی و علوم زمین، دانشگاه شهرکرد
AUTHOR
محمد
کابلی
mkaboli@ut.ac.ir
2
گروه محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران، کرج، صندوق پستی: 4111
LEAD_AUTHOR
محمدعلی ادیبی
ادیبی
madibi60@gmail.com
3
اداره کل حفاظت محیط زیست سمنان
AUTHOR
امید یوسفی
یوسفی
omidyousefi2013@gmail.com
4
اداره کل حفاظت محیط زیست آذربایجان غربی، ارومیه
AUTHOR
محسن
امیری
tyam_57@yahoo.com
5
اداره کل حفاظت محیط زیست لرستان، خرم آباد
AUTHOR
محمدرضا
مسعود
6
اداره کل حفاظت محیط زیست آذربایجان شرقی، تبریز
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
مدل سازی و بررسی متغیرهای زیستگاهی تاثیرگذار بر پراکنش یوزپلنگ ایرانی(Acinonyx jubatus venaticus) در پناهگاه حیات وحش نایبندان، با روش تحلیل عاملی آشیان بوم شناختی (ENFA)
تعیین متغیرهای زیستگاهی تاثیر گذار بر مطلوبیت زیستگاه یکی از ارکان مدیریت و حفاظت گونه های ارزشمند محسوب می گردد، زیستگاه های مطلوب تاثیر به سزایی بر بقاء و تولیدمثل گونه ها خواهند داشت و در امر مدیریت و حفاظت حیات وحش مورد توجه قرار می گیرند. یوزپلنگ ایرانی یکی از گونه های در بحران انقراض می باشد. در این پژوهش به منظور بررسی متغیرهای زیستگاهی و تعیین زیستگاه های مطلوب یوزپلنگ ایرانی در پناهگاه حیات وحش نایبندان جهت حفاظت موثرتر از این گونه، داده های حضور گونه که طی چهار فصل در سال های1390-1388 جمع آوری گردید و با روش تحلیل عاملی آشیان بوم شناختی در نرم افزار Biomapper مورد بررسی قرار گرفت. پس از آماده سازی نقشه ها توسط نرم افزار Idrisi و Biomapper، متغیرهای زیستگاهی شامل ارتفاع، شیب، جهت، تیپ پوشش گیاهی و فاصله از منابع آب و فاصله از پاسگاه های محیط بانی وارد نرم افزار Biomapper گردید. جدول امتیاز حاصل از تحلیل عاملی نشان می دهد که یوزپلنگ ایرانی به مناطق تپه ماهوری تمایل دارند که دارای عوارض توپوگرافی مناسب برای مخفی شدن به منظور شکار طعمه است. هم چنین جهت های شمالی که به دلیل تابش کم تر خورشید و رطوبت نسبی بالاتر دارای پوشش گیاهی غنی تر و طعمه فراوان تر هستند، منجر به تمایل بیش تر گونه به حضور در این مناطق می گردد. تجزیه و تحلیل مدل مطلوبیت زیستگاه یوزپلنگ ایرانی در پناهگاه حیات وحش نایبندان نشان می دهد که یوزپلنگ ایرانی در این زیستگاه دارای پهنای آشیان بوم شناختی متوسط می باشد و به زیستگاه های حاشیه ای تمایل بیش تری نشان می دهد.
http://www.aejournal.ir/article_54353_ad8d53d74746231ab8b43b63b447003d.pdf
2017-09-23
9
16
Biomapper
مدل مطلوبیت زیستگاه
زیستگاه حاشیه ای
روش ENFA
یوزپلنگ ایرانی
نوید
زمانی
naviduok@gmail.com
1
گروه محیط زیست، دانشگاه صنعتی خاتم الانبیاء، بهبهان
LEAD_AUTHOR
مجتبی
قندالی
ghandali@gmail.com
2
گروه محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه ملایر
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی ژنتیکی برخی صفات تیپ، تولید، تولیدمثل و ماندگاری در گاوهای هلشتاین استان اصفهان
در این تحقیق،از رکوردهایهفت گله گاو شیری نژاد هلشتاین استان اصفهان در اولین دوره شیردهی استفاده گردید. داده های مذکور مربوط به سال های 1382 تا 1392 که توسط شرکت آریا دلتا ژن اصفهان جمع آوری شده بودند مورد ارزیابی و مطالعه قرار گرفت. صفات مورد مطالعه در این تحقیق شامل صفات تولیدی (تولید شیر، تولید چربی، تولید پروتئین)، صفات تیپ (عمق بدن، زاویه داربودن، نگه دارنده پستان، اتصال پستان جلو، عمق پستان) و صفات تولیدمثلی (روزهای باز و سن اولین زایش) و صفت طول عمر تولیدی بودند. تجزیه و تحلیل ژنتیکی صفات مورد بررسی با استفاده از روش حداکثر درست نمایی توسط نرم افزارwombat انجام شد. وراثت پذیری تولید شیر، تولید چربی شیر، تولید پروتئین شیر به ترتیب 0/28، 0/49، 0/42 و وراثت پذیری سن اولین زایش و روزهای باز به ترتیب 0/69 و 0/07 و وراثت پذیری صفات عمق بدن، زاویه داربودن، نگه دارنده پستان، اتصال پستان جلو، عمق پستان به ترتیب 0/27، 0/25، 0/12، 0/05 و 0/36 و وراثت پذیری طول عمر تولیدی 0/2 برآورد گردید. همبستگی ژنتیک ی بین صفات تولید شیر و تولید چربی 0/12 و همبستگی ژنتیکی بین تولید شیر و تولید پروتئین 05 /0 برآورد شد. همبستگی ژنتیکی بین صفت روزهای باز و سن اولین زایش 0/21 برآورد گردید. همبستگی ژنتیکی صفات تیپ بین 0/51- تا 0/72 و همبستگی فنوتیپی صفات تیپ بین 0/19- تا 0/22 برآورد گردید. بیش ترین همبستگی ژنتیکی مثبت بین عمق بدن و زاویه داربودن 0/7 و بیش ترین همبستگی ژنتیکی منفی بین عمق بدن و عمق پستان 0/51- برآورد گردید. همبستگی های ژنتیکی برآورد شده بین صفات تولیدی، تولیدمثلی ، تیپ و طول عمر تولیدی در دامنه 0/51- (طول عمر تولیدی و تولید پروتئین) تا 0/63(سن اولین زایش و تولید چربی) برآورد گردید. همبستگی ژنتیکی بین صفات تیپ و طول عمر تولیدی در محدوده 0/3- تا 0/39 متغیر بود. با توجه به همبستگی ژنتیکی قوی و نامطلوب بین صفات تولیدی و تولیدمثلی، طراحی برنامه های انتخاب در گاوهای شیری براساس ترکیبی از این صفات توصیه می گردد.
http://www.aejournal.ir/article_51047_a5654932d70a8a133b1d31893bc7d817.pdf
2017-09-23
17
26
گاو شیری
صفات تولیدی
صفات تولیدمثلی
صفات تیپ
بقا
پارامترهای ژنتیکی
رضا
سید شریفی
reza_seyedsharifi@yahoo.com
1
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی
LEAD_AUTHOR
کیومرث
کراری نیری
qumarskarrari@yahoo.com
2
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی
AUTHOR
نعمت
هدایت ایوریق
hedayatuma@gmail.com
3
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی
AUTHOR
جمال
سیف دواتی
jseifdavati@yahoo.com
4
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی
AUTHOR
مهدی
بهلولی
bohlouli@yahoo.com
5
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
مقایسه اثرات جایگزینی کنجاله گوار با سویا بر فراسنجه های خونی و تولید شیر گاوهای شیری هلشتاین در استان کرمان
مطالعه حاضر به منظور بررسی جایگزینی کنجاله گوار با کنجاله سویا بر فراسنجه های خونی و تولید شیر گاوهای شیری هلشتاین انجام گردید. به منظور مقایسه کیفیت غذایی کنجاله گوار با کنجاله سویا در جیره گاوهای هلشتاین آزمایشی در دومرحله انجام گرفت. در مرحله اول آزمایش ترکیب شیمیایی این دو کنجاله مورد بررسی قرار گرفت. درصد پروتئین خام، چربی خام و خاکستر کنجاله گوار نسبت به کنجاله سویا کم تر بود ولی میزان ADF و NDF کنجاله سویا نسبت به کنجاله گوار بیش تر بود. در مرحله دوم آزمایش اثر کنجاله ها بر میزان مصرف ماده خشک، متابولیت های خونی و تولید و ترکیب شیر گاوهای شیرده هلشتاین مورد بررسی قرار گرفت. برای آزمایش مرحله دوم تعداد 8 راس گاو شیری تازه زای هلشتاین براساس تولید شیر 305 روز دوره قبل، شکم زایش (شکم دوم تا پنجم) و تاریخ زایش مورد انتظار انتخاب شده و به صورت تصادفی به دو گروه و چهار گاو در هر گروه تقسیم شدند. گاوهای انتخاب شده از روزهای 5 تا 56 پس از زایمان با دو خوراک حاوی انرژی و پروتئین یکسان تغذیه شدند، تیمار یک حاوی 15 درصد کنجاله سویا (بدون استفاده از کنجاله گوار) و تیمار دو حاوی 15 درصد کنجاله گوار (بدون استفاده از کنجاله سویا) بود.براساس نتایج آزمایش تفاوت معنی داری بین گلوکز پلاسمای گاوها مشاهده نگردید (0/05<p) ولی تفاوت های جزیی بین تیمارها مشاهده گردید.گلوکز خون در تیمار 15 درصد کنجاله گوار نسبت به تیمار دیگر افزایش یافت. اثر تیمارهای آزمایشی باعث بروز اختلاف معنی داری بین آنزیم آسپارتات ترانس آمیلاز پلاسما نگردید. البته تیمار 15 درصد کنجاله گوار نسیت به تیمار شاهد باعث افزایش عددی این آنزیم شد. آنالیز آماری دادهها بیانگر این بود که تیمار 15 درصد کنجاله گوار دارای پایین ترین درصد چربی شیر بود که با سنتز پروتئین شیر رابطه مثبتی دارد. اما در میزان شیر تولیدی روزانه اختلاف معنی داری بین تیمارهای آزمایشی مشاهده نشد. با توجه به نتایج پژوهش حاضر کنجاله گوار می تواند جایگزین مناسبی برای بخش پروتئینی جیره باشد.
http://www.aejournal.ir/article_54401_c5c73d1d9cbc3d8f470194b84d3a3a2c.pdf
2017-09-23
27
34
کنجاله گوار
گاوشیری هلشتاین
فراسنجه های خونی
تولید شیر
فرزاد
امیری نسب
amirinasab.farzad@gmail.com
1
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، واحد ورامین- پیشوا، دانشگاه آزاد اسلامی ورامین، ایران
AUTHOR
کامران
زند
kz63@hotmail.com
2
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، واحد ورامین- پیشوا، دانشگاه آزاد اسلامی ورامین، ایران
LEAD_AUTHOR
کاظم
کریمی
karimikazem@gmail.com
3
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، واحد ورامین- پیشوا، دانشگاه آزاد اسلامی ورامین، ایران
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی انتخاب زیستگاه بهاره آهو کوهی (Gazella gazella) در جزیره فارور، خلیج فارس
انتخاب زیستگاه آهو کوهی در جزیره فارور، بهار 1393 مورد مطالعه قرار گرفت. متغیرهای زیستگاهی مثل درصد پوشش و ارتفاع گیاهان علفی، ارتفاع و قطر درخت آکاسیا، فاصله از نزدیک ترین لکه های گیاهی، صخره ای و درصد شیب در پلات های مستقر در اطراف گروه های سرگین (نقاط حضور گونه) اندازه گیری و با پلات های عدم حضور (تصادفی) مقایسه گردید. نتایج نشان داد که اختلاف معنی داری بین مناطق حضور و عدم حضور از لحاظ برخی متغیرهای زیستگاهی وجود دارد (0/05>p). در واقع این گونه مناطقی با درصد پوشش گیاهی علفی و مرتفع را که دارای درختان آکاسیای مرتفع و قطور هستند، ترجیح می دهد. آزمون تجزیه به مولفه های اصلی مشخص کرد که درصد پوشش گیاهان علفی و ارتفاع درختان آکاسیا مهم ترین متغیرهای زیستگاهی موثر در انتخاب زیستگاه این گونه هستند. نتایج نشان داد از لحاظ انتخاب زیستگاه بین سه چشم انداز کوه، تپه ماهور و دشت اختلاف معنی داری وجود ندارد (0/14=p). با افزایش قطر و ارتفاع آکاسیای اثر حمایتی آن به عنوان پناه گرمایی و چتر سایه انداز برای این گونه بیش تر می شود. درصد بالای پوشش گیاهی علفی و مرتفع نقش به سزایی را در تامین آب و مواد معدنی برای گونه در فصل بهار فراهم می کند.
http://www.aejournal.ir/article_54515_df5b891247f209e8877d02f43069a151.pdf
2017-09-23
35
40
انتخاب زیستگاه
آهوی کوهی
جزیره فارور
خلیج فارس
شیرین
آقا نجفی
shirinaghanajafi@gmail.com
1
گروه محیط زیست، واحد میبد، دانشگاه آزاد اسلامی میبد، ایران
LEAD_AUTHOR
لیلا
سالاری
salary13187@gmail.com
2
گروه محیط زیست، واحد میبد، دانشگاه آزاد اسلامی میبد، ایران
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
ارزیابی ژنتیکی جمعیت بنیان گذار گوسفند وحشی (Ovis orientalis) در مرکز تکثیر چادگان
تکثیر در اسارت که باهدف افزایش جمعیت گونهها و رهاسازی مجدد آن ها در زیستگاه های طبیعی صورت میگیرد، نقش مهمی در حفاظت از گونه ها داشته و انجام مطالعات ژنتیکی از ملزومات آن محسوب می شود. در این پژوهش تنوع ژنتیکی و جایگاه رده بندی جمعیت گوسفند وحشی در سایت تکثیر چادگان با استفاده از تکثیر قطعه ای به طول 688 جفت باز از ژن سیتوکروم b ارزیابی شد. نتایج نشان داد که گوسفند وحشی درمنطقه چادگان در کلاد O. vignei قرارگرفته و به عنوان زیرگونه O.vigneilaristanica از زیر گونههای O.vignei kermanansis تفکیک شد. در مطالعه حاضر 3 هاپلوتایپ جدید به 67 هاپلوتایپ مطالعات گذشته اضافه گردید که تنوع ژنتیکی نسبتاً مناسبی را در جمعیت مورد مطالعه نشان داد. میزان واگرایی ژنتیکی درون و بین گونهای قوچ و میش کلادهای O.vignei، O. orientalis و O. canadensis از کلاد O. ammon با توجه به تعداد کم نمونه در این مطالعه با روش K2P محاسبه گردید. بر این اساس حداقل و حداکثر فاصله ژنتیکی درون گونه O. vignei 0/013 تا 0/015 به دست آمد درحالیکه فاصله ژنتیکی بینگونهای O. vignei با O. canadensis 0/086 تا 0/088 و O. vignei با O. orientalis 0/021 تا 0/024 برآورد گردید. حداقل فاصله ژنتیکی بین زیرگونه های O. canadensis و O. orientalis و حداکثر آن بین زیرگونه های O. vigneiمشاهده شد. نتایج این مطالعه می تواند در انتقال افراد بین جمعیتها و رهاسازی افراد از سایت های تکثیر به زیستگاه های طبیعی مورد استفاده قرار گیرد تا تنوع ژنتیکی جمعیت های گوسفند وحشی در کشور حفظ شود.
http://www.aejournal.ir/article_54537_3f6fe9a0570b3afd9c619797a48b00f8.pdf
2017-09-23
41
48
تکثیر در اسارت
تنوع ژنتیکی
جایگاه فیلوژنی
سیتوکروم b
گوسفند وحشی
نعیم
کاوه
sun_m13@yahoo.com
1
دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه صنعتی اصفهان، کدپستی: 8415683111
AUTHOR
منصوره
ملکیان
mmalekian@cc.iut.ac.ir
2
دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه صنعتی اصفهان، کدپستی: 8415683111
LEAD_AUTHOR
رویا
آداودی
ut@cc.iut.ac.ir
3
گروه محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران، کرج، صندوق پستی: 4111
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
اثر تغذیه پوسته پسته بر روی آنزیمهای کبدی، فراسنجههای لیپیدی و پروتئینی خون در برههای نر نژاد فراهانی
این پژوهش با هدف بررسی اثر پوست پسته روی برخی از فراسنجههای خونی در برههای نژاد فراهانی انجام شد. تحقیق مذکور در بخش علوم دامی دانشگاه اراک انجام شد. پانزده بره نر در سه گروه پنج رﺃسی به عنوان گروه شاهد و گروههای آزمایشی در قالب طرح کاملاَ تصادفی انتخاب شدند و به مدت 90 روز انجام شد. پوست پسته مرطوب در برابر نور خوشید خشک شد و سپس آسیاب گردید. مقدار پوست پسته در گروه شاهد، تیمار یک و تیمار دو به ترتیب صفر، 12/5 و 25 درصد جیره را تشکیل میداد. نتایج نشان داد که بین گروههای آزمایشی و شاهد هیچ گونه تفاوت معنی دار بین متابولیتهای خونی شامل گلوکز، آلانین آمینوترانسفراز، تری گلیسیرید، کلسترول، LDL، HDL، VLDL،BUN و آلکالین فسفاتاز مشاهده نمی شود. اما در آنزیم آسپارتات آمینوترانسفراز، آلبومین و پروتئین کل تفاوت معنیداری بین تیمار دو و سایر گروههای آزمایشی مشاهده شد (0/01>P). میزان مصرف ماده خشک با افزایش پوست پسته در تیمار دو به طور معنی داری کاهش یافت اما در تیمار یک اثر معنی داری بین گروه شاهد و تیمار یک مشاهده نشد. به طورکلی میتوان نتیجه گیری کرد که با افزایش سطح پوست پسته به 25 درصد، کاهش معنیداری در ماده خشک مصرفی مشاهده می شود.
http://www.aejournal.ir/article_54587_2f43a536e703d2af98a31f001afec214.pdf
2017-09-23
49
56
پوست پسته
فراسنجه خونی و بره نژاد فراهانی
مهدی
خدایی مطلق
mmotlagh2002@gmail.com
1
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه اراک
LEAD_AUTHOR
محمدحسین
مرادی
moradi.hosein@gmail.com
2
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه اراک
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
برآورد تمایل به پرداخت افراد محلی برای حمایت از گونه کمیاب کاراکال ( 1776 ,Caracal caracal Schreber) در استان فارس
این تحقیق با هدف برآورد تمایل به پرداخت افراد محلی برای حمایت از گونه کمیاب کاراکال (Caracal caracal, Schreber, 1776) به منظور تعیین ارزش حمایتی این گونه منحصربه فرد در نواحی بیابانی و نیمه بیابانی استان فارس انجام شده است. در این مطالعه، تعداد 198 نفر از خانوارهای محلی در استان فارس که در مجاورت زیستگاه این گونه، یعنی پناهگاه حیات وحش بختگان و منطقه حفاظت شده بهرام گور هستند به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب و چهره به چهره مصاحبه شدند. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه ای شامل: مشخصات جمعیت شناسی، سوالات آگاهی و تمایل به پرداخت افراد برای حمایت از گونه کاراکال بود. پس از جمع آوری داده ها، نتایج با استفاده از نرم افزارهای SPSS نسخه 21 و اقتصاد سنجی Eviews نسخه 8، تجزیه و تحلیل شدند. یافته های پژوهش نشان داد که، 57/6 درصد از افراد مورد مطالعه، تمایل به پرداخت مبلغی برای حمایت از گونه کمیاب کاراکال دارند. از سویی دیگر نتایج نشان داد که متوسط تمایل به پرداخت ماهانه و سالانه هر خانوار محلی برای حمایت از گونه کاراکال، به ترتیب معادل با 50747/39 و 608975/14 ریال است. براساس نتایج مدل رگرسیونی لوجیت برآورد شده، متغیرهای تحصیلات، عضویت در سازمان های زیست محیطی، شناخت گونه و میزان پیشنهاد از عوامل تأثیرگذار بر میزان تمایل به پرداخت افراد محلی برای حمایت از گونه کمیاب کاراکال است.
http://www.aejournal.ir/article_54691_0e07309f80aa24f2fd5eccafec2f6e25.pdf
2017-09-23
57
64
تمایل به پرداخت
حمایت
گونه کمیاب
کاراکال
استان فارس
امید
طبیعی
tabiee@iaua.ac.ir
1
گروه منابع طبیعی، واحد ارسنجان، دانشگاه آزاد اسلامی، ارسنجان، ایران
LEAD_AUTHOR
محسن
گرامی
mohsen.gerami1363@gmail.com
2
گروه منابع طبیعی، واحد ارسنجان، دانشگاه آزاد اسلامی، ارسنجان، ایران
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
تبارزایی خفاشهای دم موشی جنس Rhinopma (خانواده Rhinopomatidae) در ایران براساس ژن D-loop
خفاش های دمموشی جنس Rhinopoma بهعنوان قدیمیترین کلاد خردخفاشان زنده محسوب میشوند. گونههای این جنس در نواحی گرم استوایی یا نیمهاستوایی دنیای قدیم، شمال وغرب آفریقا، خاورمیانه، لوانت، عراق، ایران، پاکستان، افغانستان، هندوستان، تایلند و سوماترا ساکن هستند. برای بررسی روابط تبارشناسی اعضای این جنس از ژنD-Loop استفاده شد. در این مطالعه 36 نمونه از مناطق مختلف جمع آوری و برای استخراجDNA مورداستفاده قرار گرفت. بعد از تکثیرقطعهموردنظر و توالییابی، هم ردیفی انجام شدو توالی بهطول 577 نوکلئوتید به دست آمد. میانگین ترکیب نوکلئوتیدهای A، C، T و G، بهترتیب برابر35/23%،24/16%،28/60% و12/01%بود. از تعداد577جایگاه، 168 جایگاه متغیر که 148 جایگاه از نظر پارسیمونی حاوی باراطلاعاتی (parsimony informative) بود. نتایج به دست آمده در این مطالعه وجود سه گونه R. microphyllum، R. hardwickei و R. muscatellum در ایران را تایید نمود. هم چنین مطالعه تبارزایی سه گونه جنس Rhinopoma نشان داد که R. microphyllumو R. muscatellum تاکسونهای خواهریمی باشند که این حالت با رابطه R. hardwickeiو R. muscatellum که براساس تشابه اندازه بدن و مورفولوژی بینی بهعنوان نزدیکترین تاکسونها بههم درنظر گرفته میشوند، در تناقض است.
http://www.aejournal.ir/article_54883_a1c89433a0ac14c99f62ae5fd6816e82.pdf
2017-09-23
65
72
خردخفاش
تبارزایی
خفاش دم موشی
پژواک جایابی
ژن ناحیه کنترل
وحید
اکملی
v_akmali@razi.ac.ir
1
گروه زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران
LEAD_AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
اثرات تزریق داخل بطن سوم مغزی گرلین بر بیان ژن آروماتاز در هیپوتالاموس موش های صحرایی ماده آندروژنه
گرلین اثرات مهاری بر فعالیت محور هیپوتالاموس –هیپوفیز –گنادها (HPG) اعمال می کند. روماتاز آنزیم کلیدی در مسیر بیوسنتز استروئیدهای جنسی است که تبدیل تستوسترون به استروژن را در مغز کاتالیز می کند. در این تحقیق اثرات تزریق گرلین بر میزان بیان ژن آروماتاز در هیپوتالاموس موش های ماده بالغ آندروژنه بررسی شد. بیست موش صحرایی ماده نژاد ویستار 50 میکروگرم تستوسترون پروپیونات را با تزریق زیر پوستی، در روز سوم تولد دریافت کردند. حیوانات بالغ آندروژنه به ترتیب سالین، مقادیر 2، 4 یا 8 میکروگرم گرلین را از طریق بطن سوم مغزی دریافت کردند. یک گروه شاهد غیر آندروژنه، در بلوغ سالین دریافت کردند. بیان ژن آروماتاز هیپوتالاموس با استفاده از روشPCR نیمه کمی تعیین گردید. میزان بیان نسبی ژن آروماتاز در گروه شاهد آندروژنه نسبت به غیر آندروژنه به طور معنی داری افزایش یافت. گرلین میزان بیان نسبی ژن آروماتاز را در مقایسه با گروه شاهد آندروژنه به طور معنی داری کاهش داد. گرلین ممکن است اثرات مهاری بر بیان ژنهای دخیل در استروئیدوژنز اعمال کند.
http://www.aejournal.ir/article_54996_af85a356cb22d49766ec82dc2bcf7a44.pdf
2017-09-23
73
78
گرلین
آروماتاز هیپوتالاموسی
آندروژنه
زهرا
عالیشاه آرات بنی
zahra_alishah@yahoo.com
1
دانشکده علوم زیستی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
AUTHOR
ملیحه
سلیمی بنی
salimi.5466@yahoo.com
2
دانشکده علوم زیستی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
AUTHOR
همایون
خزعلی
homayoun_khazali@yahoo.com
3
دانشکده علوم زیستی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
LEAD_AUTHOR
فریبا
محمودی
faribamahmoudi_14@yahoo.com
4
گروه زیست شناسی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
اثر توام روی و عصاره هیدروالکلی گل سیر بر میزان گلوکز و انسولین سرم در موش های صحرایی نر دیابت شده با استرپتوزوتوسین
عنصر روی تاثیرات مفیدی درحیوانات دیابتی دارد. تأثیر مثبت گیاه سیر در کاهش میزان قند خون یا عوارض ناشی از دیابت نیز گزارش شده است. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر درمانی ترکیب سولفات روی با عصاره گل سیر بر دیابت القاء شده با استرپتوزوتوسین (STZ) در موش های صحرایی نر بود. تعداد 21 سر موش صحرایی نر بالغ از نژاد ویستار به 3 گروه تقسیم شدند (7=n)، گروه شاهد نرمال، که درطول 45 روز از آب و غذای معمولی استفاده کردند و در روز 15 به آن ها نرمال سالین تزریق شد، گروه کنترل مثبت (دیابتی شده به وسیله استرپتوزوتوسین با دوز 40 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن در روز پانزدهم) و گروه تیمار، با دریافت عصاره هیدروالکلی گل سیر با دوز 360 میلی گرم بر لیتر و سولفات روی با دوز 36 میلیگرم بر لیتر در آب آشامیدنی به صورت ترکیبی در یک دوره تیمار 45 روزه بعد از دیابتی شدن مورد استفاده قرار گرفتند. داروی استرپتوزوتوسین با دوز 40 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن به صورت درون صفاقی بعد از تیمار تزریق شد. میزان هورمون انسولین از طریق روش رادیوایمنواسی با کیت های ویژه و قند خون، از روش آنزیمی رنگ سنجی اندازه گیری شدند. میزان سرمی هورمون انسولین در گروه تحت تیمار نسبت به کنترل افزایش معنی داری (0/001>p) را نشان داد. میزان قند خون گروه تیمار نسبت به گروه کنترل کاهش معنی داری (0/05>p) را نشان داد. نتایج به دست آمده بیانگر آن است که دریافت ترکیب عصاره گل سیر و سولفات روی به صورت درمانی باعث افزایش انسولین و کاهش قند خون در دیابت القایی می گردد.
http://www.aejournal.ir/article_55066_d15db076e7c4f67ec52262ccf29283e5.pdf
2017-09-23
79
84
دیابت
روی
گل سیر
استرپتوزوتوسین
موش صحرایی
وحید
حسنوند
vahidhasanvand4363@gmail.com
1
گروه زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران
AUTHOR
نامدار
یوسف وند
yousofnam@yahoo.com
2
گروه زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران
LEAD_AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
اثر عصاره هیدروالکلی سیاهدانه روی سطح آنزیم مالون دی آلدهید (MDA) و ظرفیت آنتی اکسیدانی تام (TAC) در بافت تخمدان رت های مدل PCOS
سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS) بیماری شایعی است که 10-5% خانم ها را در سنین باروری درگیر می کند و با کاهش تخمک گذاری، افزایش آندروژن و مقاومت به انسولین همراه است. دانه سیاهدانه دارای تاریخچه غنی پزشکی و مذهبی و متشکل از ترکیبات شیمیایی قدرتمند است که می تواند اثرات بسیاری بر سلامت انسان بگذارد. در این مطالعه اثر عصاره هیدروالکلی سیاهدانه روی خواص آنتی اکسیدانی بافت تخمدان در رت های مدل PCOS بررسی شد. بدین منظور 32 رت ماده بالغ به طور تصادفی به 4 گروه تقسیم شدند. شامل: گروه کنترل، گروه PCOS القا شده (با دریافت 4 میلی گرم استرادیول والرات، تزریق عضلانی)، گروه تحت درمان PCOS+ سیاهدانه (با دوز 200 میلی گرم/کیلوگرم وزن بدن) و گروه تحت درمان PCOS+ سیاهدانه (با دوز 600 میلی گرم/کیلوگرم وزن بدن). حیوانات عصاره سیاهدانه را به صورت خوراکی توسط گاواژ به مدت 63 روز دریافت کردند. بعد از 63 روز، تمام حیوانات در فاز استروس آسان کشی شده و میزان MDA و TAC در بافت تخمدان اندازه گیری شد. این مطالعه نشان داد که در گروه های تحت درمان با سیاهدانه نسبت به گروه PCOS القا شده،TAC افزایش وMDA کاهش یافت و از بین دوزهای استفاده شده دوز 600 میلی گرم/کیلوگرم وزن بدن بیش ترین تاثیر مثبت را داشت. بنابراین سیاهدانه دارای فعالیت آنتی اکسیدانی است و موجب کاهش استرس اکسیداتیو می شود.
http://www.aejournal.ir/article_55101_8b8877be529f46773f433cc98fc1ff90.pdf
2017-09-23
85
92
سیاهدانه
PCOS
آنتی اکسیدان
تخمدان
رت
روناک
کهزادی
ronak.kohzadi@gmail.com
1
گروه زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه ارومیه، ایران، صندوق پستی: 51818-57561
LEAD_AUTHOR
وحید
نجاتی
v.nejati@urmia.ac.ir
2
گروه زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه ارومیه، ایران، صندوق پستی: 51818-57561
AUTHOR
مزدک
رازی
mazdak.razi@gmail.com
3
گروه بافت شناسی تطبیقی و جنین شناسی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه ارومیه، ایران، صندوق پستی: 51818-57561
AUTHOR
غلامرضا
نجفی
g.najafi2006@yahoo.com
4
گروه آناتومی و جنین شناسی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه ارومیه، ایران، صندوق پستی: 51818-57561
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی میزان موفقیت جوجه آوری گنجشک معمولی (Passer domesticus) در منطقه کیان آباد اهواز
گنجشک معمولیPasser domesticus, Pallas 1811 درایران دارای پراکنش وسیعی است و و در استانهای جنوبی کشور ارزش غذایی دارد. به همین دلیل میزان موفقیت جوجه آوری آن از اسفند ماه 1394 تا اردیبهشت 1395 در فضاهای سبز منطقه کیان آباد اهواز با مشاهده مستقیم بررسی شد. فضاهای سبز منطقه کیان آباد دارای پوشش درختی کنارzizphus spinachristi، اکالیپتوس Eucalyptus camaldulensis، برهان Albizia lebbeckو کنوکارپوس .Cenocarpus spاست. بر روی درختان منطقه در مجموع 125 آشیانه شمارش شد که 50 آشیانه بر روی درختان اکالیپتوس، 40 آشیانه برروی درختان برهان و 35 آشیانه نیز برروی درختان کنار ساخته شده بودند. شروع آشیانه سازی 18 اسفند، اوج تاریخ تخم گذاری 25 تا 28 اسفند، اوج تاریخ تفریخ تخمها 15 فروردین تا 25 فروردین و آخرین تاریخ پرواز جوجهها 22 اردیبهشت ماه اتفاق افتاد. مشخصات 125 آشیانه و ابعاد 500 تخم درداخل آشیانهها، اندازه گیری شد. میانگین تخمها در هر آشیانه 4 عدد، میانگین قطر بزرگ تخمها 0/12±2/20 سانتی متر، میانگین قطرکوچک تخمها 0/12±1/61 سانتی متر، میانگین حجم تخمها 0/45±2/86 سانتی مترمکعب، میانگین وزن تخمها 0/34±2/30 گرم، میانگین دوران تفریخ 0/91± 14/19 روز، میانگین وزن آشیانه 10/4±145/46 گرم، میانگین طول آشیانه 5/94±19/23 سانتی متر، میانگین عرض آشیانه 2/25±12/53 سانتی متر، میانگین قطردهانه آشیانهها 2/25±8/76 سانتی متر و میانگین ارتفاع آشیانهها از زمین 1/2± 4/68 متر، تعیین شدند. میزان موفقیت جوجه آوری در منطقه کیان آباد 54 درصد و تلفات 46 درصد تعیین شد.
http://www.aejournal.ir/article_55345_e2730ecc9aa19262003751e4d0c2f43e.pdf
2017-09-23
93
102
گنجشک معمولی
زندهمانی جوجهها
کیان آباد
اهواز
بهروز
بهروزی راد
bbehrouzirad@yahoo.com
1
گروه محیط زیست، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران
LEAD_AUTHOR
سیمین
جامعی
sjamee@yahoo.com
2
گروه محیط زیست، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی درصد فراوانی و تنوع زیستی پرندگان زمستان گذران در مناطق تالابی شرق استان هرمزگان
تحقیق حاضر با هدف بررسی فراوانی و تنوع زیستی پرندگان زمستان گذران در مناطق تالابی شرق استان هرمزگان در سال 1394 انجام شده است. در راستای انجام این مطالعه، پرندگان22 منطقه تالابی با بهکارگیری روش مشاهده مستقیم و شمارش کل و با استفاده از دوربین دوچشمی و تلسکوپ پرنده نگری مورد شناسایی، سرشماری و طبقهبندی قرار گرفتند. هم چنین جهت بررسی تنوع زیستی، سنجه های تنوع گونه ای شامل شاخص های شانون- وینر، سیمپسون و مارگالف و سنجه های یکنواختی گونه ای شامل شاخص پیلو، بریلیون و مکینتاش و از سنجه های غنای گونه ای شاخص فراوانی گونه مورد بررسی قرار گرفتند. براساس نتایج این مطالعه تعداد 44582 قطعه پرنده شامل 68 گونه پرنده زمستان گذران در 17 خانواده و 68 گونه سرشماری و گونه باکلان بزرگ (Phalacrocorax carbo)، با 20/71 درصد از کل مشاهدات، به عنوان گونه غالب مناطق تالابی شرق استان هرمزگان شناخته شد. بررسی فراوانی مشاهدات نشان داد که خورهای تیاب و میدانی به ترتیب با 15/26 و 13/66% کل مشاهدات، میزبان بیش ترین تعداد پرندگان مهاجرآبزی و کنارآبچر زمستان گذران در مناطق تالابی شرق استان هرمزگان بوده اند. پهنه های گلی شرق بندرعباس (3/07) و خور سورگلم (3/03) بالاترین تنوع گونه ای و خلیج جاسک (1/64) و ساحل بحل (1/3) از کم ترین تنوع گونه ای برخوردار بودند. بیش ترین غنای گونه ای در خور نمکی (5/44) و پهنه گلی شرق بندرعباس (5/19) و کم ترین غنای گونه ای در نخل ابراهیمی (1/49) و ساحل عبد- سدیچ (1/42) دیده شد. بررسیهای میدانی نشان داد که ساختار توأمان گلی و جنگلی بودن در میزان استفاده پرندگان نقش مهمی را ایفا میکند و کم ترین تنوع و غنای گونهای در مناطق تالابی با ساختار شنی - ماسهای دیده شده است. تنوع گونه ای کل مناطق تالابی شرق استان با استفاده از شاخص های شانون - وینر، سیمپسون و شاخص مارگالف به ترتیب 3/12، 13/20 و 6/26 و یکنواختی گونه ای این مناطق با استفاده از شاخص های پیلو، بریلیون و مکینتاش به ترتیب 0/74، 0/74 و 0/82 محاسبه گردید. در پایان این تحقیق نشان داد که بهواسطه اهمیت تالاب های شرق استان در زمستان گذرانی پرندگان آبزی و کنارآبچر، تبیین استراتژی خردمندانه توسعه آنها اجتناب ناپذیر به نظر می رسد.
http://www.aejournal.ir/article_55399_37c66f5b2495d38400e2ceb0a2912537.pdf
2017-09-23
103
116
فراوانی نسبی
تنوع زیستی
غنای گونه ای
پرندگان آبزی
پرندگان کنارآبچر
استان هرمزگان
میثم
قاسمی
meysam@yahoo.com
1
اداره کل حفاظت محیط زیست استان هرمزگان، کد پستی 7916843669
AUTHOR
صابر
قاسمی
saberghasemi@gmail.com
2
گروه محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد بندرعباس، کدپستی7915893144
LEAD_AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
مطالعه تنوع و تراکم پرندگان در نواحی حفرهای و تاج بسته جنگلی در پارکملی گلستان
این تحقیق با هدف بررسی توزیع، تنوع و تراکم پرندگان در نواحی حفرهای و تاجبسته جنگلی در پارکملی گلستان در سال 1394 انجام شد. در راستای انجام این پژوهش پس از پیمایش میدانی و با استفاده از نقشه منطقه، تعداد 122 نقطه نمونهبرداری به فاصله شعاعی 25 متر انتخاب شده و پرندگان و متغیرهای زیست محیطی بررسی شدند. برای تعیین تراکم پرندگان و همباشی جامعه پرندگان با متغیرهای محیط زیستی، بهترتیب از نمونهبرداری فاصلهای و آنالیز فزاینده استفاده شد. همباشی شاخصهای تنوع پرندگان با متغیرهای محیطزیستی با استفاده از روش آنالیز فزاینده RDA مورد مطالعه قرار گرفت. در طول دوره مطالعاتی، تعداد 216 پرنده متعلق به 14 گونه ثبت گردید. در مناطق حفرهای بیشترین تراکم مربوط به چرخریسک بزرگ (Parus major)، چرخریسک سرآبی (Parus caeruleus) و سینهسرخ (Erithacus rubecula) و کمترین تراکم مربوط به دارکوب سیاه (Dryocopos martius)، مگسگیر خالدار (Muscicapa striata) و الیکایی (Troglodytes troglodyte) بود. در مناطق تاجبسته چرخریسک بزرگ، سینهسرخ و چرخریسک سرآبی بیشترین تراکم و کمترین تراکم مربوط به توکایسیاه Turdus merula ، چرخریسک پسسر سفید (Parus ater) و مگسگیر خالدار بود. شاخصهای تنوعزیستی شامل گونههای بسیار فراوان N2، نمایه تنوع شانون-واینر و نمایه یکنواختی کامارگو به ترتیب با مقادیر 2، 0/5 و 0/6 بیشترین مقادیر را در نواحی تاجبسته نشان دادند. نتایج این مطالعه اهمیت نواحی تاجبسته جنگلی را برای حفاظت و بهبود وضعیت پرندگان بهویژه در پارکملی گلستان نشان میدهد.
http://www.aejournal.ir/article_55459_e69d55b98cfca8a04b41a629505fdbbc.pdf
2017-09-23
117
126
پرندگان
حفرهای
تاجبسته
پارکملی گلستان
راضیه
مرشد
razie.m14@gmail.com
1
گروه محیط زیست ، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، صندوق پستی: 487-49175
AUTHOR
حسین
وارستهمرادی
hvarasteh2009@yahoo.com
2
گروه محیط زیست ، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، صندوق پستی: 487-49175
LEAD_AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
تحلیل ساختار مکانی تالاب بینالمللی مصب رود شور، رود شیرین و رود میناب از نظر غنای پرندگان آبزی و کنارآبزی
مطالعه تغییرات تنوع گونهای و فراوانی جمعیتهای پرندگان تالابی، عامل زیستی مناسبی برای تبیین کیفیت و روند سلامت این اکوسیستمها به عنوان مهم ترین و آسیبپذیرترین منابع زیستمحیطی جهان میباشد. هدف از انجام این پژوهش، تعیین مناطق دارای تنوع و غنای پرندگان آبزی و کنارآبزی تالاب بینالمللی مصب رودخانههای شور، شیرین و میناب براساس روش تحلیل ساختار مکانی با استفاده از نرمافزار اشلون بوده است. برای این منظور، در دیماه سالهای 1391 و 1392، توسط 3 نفر مشاهده گر، با استفاده از دستگاه دارای سیستم تعیین موقعیت جهانی (GPS) مکان حضور پرندگان شناسایی و ثبت شد و در نهایت برای شمارش و تعیین جمعیت پرندگان نیز از دوربین های دوچشمی Swarovski, Zeiss و هم چنین تلسکوپ های قوی 60 ×20 اعم از Swarovskiو Zeiss، برای سهولت در شمارش پرندگان با جمعیت زیاد از دستگاه شماره انداز(Counter) استفاده شد. سپس منطقه به سلولهای با مساحت 9 و 36 کیلومترمربعی تقسیم شده و برای هر سلول تعداد گونههای مشاهده شده محاسبه گردید. محاسبه غنا براساس گونه، جنس و خانواده نیز انجام گرفت تا اولویتهای فیلوژنتیکی هم در غنای مناطق درنظر گرفته شود. در این بررسی تعداد 36741 قطعه پرنده ثبت شد، که شامل 80 گونه، 45 جنس و 23 خانواده بودند. براساس شبکه 9 کیلومترمربعی، تعداد 12 سلول حدود 10800 هکتار به عنوان زون امن و تعداد 46 سلول معادل 41400 هکتار زون 2 مشخص گردید. در سلولهای 36 کیلومترمربعی، تعداد 7 سلول معادل 25200 هکتار به عنوان زون امن و تعداد 20 سلول معادل 72000 هکتار زون 2، مشخص شدند. از مقایسه دو روش مشخص گردید که شبکههای دارای مساحت کوچک تر دارای دقت بالاتری در جداسازی مناطق دارای غنای بالا هستند؛ درحالی که شبکههای بزرگ تر دید عمومی مناسبی را در خصوص مناطق میدهند.
http://www.aejournal.ir/article_55638_cf244694d256fd105e41c052f55a30f8.pdf
2017-09-23
127
134
تحلیل ساختار مکانی
پرندگان
غنای گونهای
تالاب بین المللی مصب رود شور
رود شیرین و رود میناب
عبدالحسین
قنبرنژاد
hossein9872005@yahoo.com
1
گروه محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد بندرعباس، کدپستی: 7915893144
LEAD_AUTHOR
حمیدرضا
رضایی
hamid.r.rezaei@gmail.com
2
گروه محیط زیست، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، صندوق پستی:487-49175
AUTHOR
صابر
قاسمی
ghasemisaber@yahoo.com
3
گروه محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد بندرعباس، کدپستی: 7915893144
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
روششناسی مطالعات فیلوژنی صوتی و مولکولی در پرندگان آوازهخوان مطالعه موردی: خانواده مگسگیرها Muscicapidae
پرندگان ازجمله مهرهدارانی میباشند که از اصوات متنوع برخوردارند و این ویژگی به خاطر وجود اندام تخصصی تولید صدا یا همان جعبه صوت (syrinx)میباشد. خانواده مگسگیرها (Muscicapidea) گروهی از پرندگان آوازخوان و خانوادهای از راسته گنجشکسانان میباشند که در زیستگاههای متنوعی دیده میشوند و قادر به یادگیری و تقلید صدا هستند. هم چنین این خانواده در رده بندی در سطح جنس و گونه براساس مطالعات مولکولی از ابهامات بسیاری برخوردار می باشد که انجام مطالعات اصوات این گروه و ترسیم فیلوژنی صوتی و مقایسه آن با فیلوژنی مولکولی احتمالاً میتواند به بعضی از این مسائل پاسخ دهد. در این راستا آوازهای مربوط به تعدادی از گونههای جنسهای مختلف این خانواده مورد تجزیه و تحلیل توسط نرم افزار 1.5 Pro version Raven قرارگرفت و هفت ویژگی آوایی کد گذاری گردید و در نهایت فیلوژنی صوتی با دو الگوریتم نزدیکترین همسایه (NJ) و روش جفت گروه بدون وزن با میانگین حسابی(UPGMA) توسط نرم افزارهای3.60 Phylip و 4.0 PAUP ترسیم شد. نتایج حاکی از عدم انطباق نسبی بین درخت حاصل از فیلوژنی صوتی با آخرین فیلوژنی پذیرفته شده مولکولی این خانواده بود.موارد عدم انطباق میتواند به میزان یادگیری و تقلید صدا در این خانواده مربوط باشد. درمجموع درخت فیلوژنی ترسیم شده به روش NJ با62 درصد انطباق در مقابل درخت فیلوژنی به روشUPGMA با 45 درصدانطباق با درخت مولکولی،از ارزش تاکسونومیکی بالاتری در فیلوژنی صوتی برخوردارمیباشد.
http://www.aejournal.ir/article_55775_38eef7a4f8ab68a4bf6efe803304d718.pdf
2017-09-23
135
140
اصوات
Muscicapidae
فیلوژنی صوتی
فیلوژنی مولکولی
زهره
نصیری
z.nasiri4@yahoo.com
1
گروه محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی و علوم دریایی، دانشگاه تربیت مدرس، نور، صندوق پستی: 356-46414
AUTHOR
سید محمود
قاسمپوری
ghasempm@modares.ac.ir
2
گروه محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی و علوم دریایی، دانشگاه تربیت مدرس، نور، صندوق پستی: 356-46414
LEAD_AUTHOR
منصور
علی آبادیان
aliabadi@um.ac.ir
3
گروه زیستشناسی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه فردوسی مشهد، صندوق پستی: 1111-91775
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی چندشکلی آللی ژنهای PIT1 و STAT5B و ارتباط آنها با صفات رشد و لاشه در مرغ بومی مازندران
پژوهش حاضر با هدف مطالعه چندشکلی ژنهای PIT1 و STAT5B و ارتباط آنها با صفات رشد و لاشه در مرغ بومی مازندران انجام شد. برای این منظور، تعداد 200 قطعه جوجه خروس تعیین جنسیت شده از مرغهای بومی مازندران در شرایط یکسان پرورش داده شده و همگی در سن 12 هفتگی کشتار شدند. صفات مورد بررسی قبل و بعد از کشتار شامل وزن زنده در 4، 8 و 12 هفتگی، وزن لاشه، قلب، کبد، سنگدان، طحال، چربی حفره شکمی، pH گوشت، ظرفیت نگهداری آب گوشت و چربی داخل عضلهای اندازهگیری و ثبت شدند. قبل از کشتار از تمامی پرندگان نمونه خون تهیه و استخراج DNA از نمونهها با استفاده از کیت شرکت سیناژن صورت گرفت. سپس جایگاههای مورد نظر هریک از ژنها با استفاده از آغازگرهای اختصاصی آنها تکثیر و تعیین ژنوتیپ توسط روش PCR-RFLP با آنزیمهای اختصاصی آنها انجام گرفت. فراوانی هریک از آللهای (+) و (-) در جایگاه ژنی PIT1 بهترتیب برابر با 0/715 و 0/285 و در جایگاه ژنی STAT5B بهترتیب برابر با 0/355 و 0/645 تعیین شد. تجزیه و تحلیل دادههای فنوتیپی و ژنوتیپی با استفاده از نرمافزار آماری 9.12SAS نشان داد که ارتباط معنیداری بین ژنوتیپهای ژن PIT1 با صفات وزن زنده در 12 هفتگی، وزن لاشه و وزن کبد و ژنوتیپهای ژن STAT5B با صفات وزن زنده در 8 هفتگی و چربی حفره شکمی وجود دارد (0/05>p). براساس نتایج حاصل از این تحقیق میتوان نتیجه گرفت که ژنهای PIT1 و STAT5B میتوانند در جایگاه مورد نظر بهعنوان کاندید برای صفات رشد و لاشه در برنامههای اصلاح نژادی مرغ بومی مازندران مورد استفاده قرار گیرند.
http://www.aejournal.ir/article_55841_3620bb568bb435537e8fb4e71641f9e9.pdf
2017-09-23
141
146
PIT1
STAT5B
چندشکلی
صفات اقتصادی
مرغ بومی
حسین
عطارچی
hossein_attarchi@yahoo.com
1
گروه علوم دامی، پردیس بین الملل دانشگاه فردوسی مشهد، صندوق پستی: 64955
LEAD_AUTHOR
مجتبی
طهمورث پور
m.tahmoorespour@yahoo.com
2
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد، صندوق پستی: 91775
AUTHOR
مجتبی
آهنی آذری
mojtaba.19@yahoo.com
3
دانشکده علوم دامی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، صندوق پستی: 15739
AUTHOR
محمد هادی
سخاوتی
sekhavatei@um.ac.ir
4
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد، صندوق پستی: 91775
AUTHOR
مختار
مهاجر
mohajer.mokhtar@yahoo.com
5
سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان گلستان، صندوق پستی: 85799
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
اثر آنتی بیوفین بر عملکرد رشد در جوجههای گوشتی
هدف از این مطالعه بررسی اثر آنتی بیوفین بر مصرف خوراک، افزایش وزن و ضریب تبدیل غذایی در جوجههای گوشتی می باشد. دویست قطعه جوجه یک روزه گوشتی خریداری شدند و بیست قطعه جوجه برای تعیین زمان واکسیناسیون به طور تصادفی خونگیری شدند و بقیه به طور تصادفی به 3 گروه مساوی و هر گروه به 3 زیر گروه 20 قطعه ای تقسیم شدند. جوجه های گروه A و B، داروی آنتی بیوفین را به ترتیب به میزان 0/1 درصد و 0/2 درصد در آب آشامیدنی دریافت کردند. جوجه های گروه C به عنوان گروه شاهد، داروی آنتی بیوفین را دریافت نکردند. جوجههای تمام گروهها، واکسن زنده B1 را به روش قطره چشمی و واکسن کشته دوگانه نیوکاسل آنفلوانزای تحت تیپ (H9N2)، به روش زیر پوست پشت گردن دریافت کردند. در 21 روزگی و در پایان دوره، میزان خوراک مصرف شده، افزایش وزن و ضریب تبدیل غذا محاسبه گردید. این مطالعه نشان داد مصرف آنتی بیوفین در غلظت های 0/1 درصد و 0/2 درصد بر مصرف خوراک، افزایش وزن و ضریب تبدیل غذایی تأثیری ندارد.
http://www.aejournal.ir/article_55852_ee7c2ea08bd91eb3e4624c1c2bfc99ac.pdf
2017-09-23
147
150
آنتی بیوفین
عصاره آویشن
ضریب تبدیل
جوجه گوشتی
فروغ
طلازاده
ftalazade@gmail.com
1
گروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز- ایران
LEAD_AUTHOR
منصور
میاحی
m_mayahi@yahoo.com
2
گروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز- ایران
AUTHOR
سارا
ره انجام
rahanjam.sa92@gmail.com
3
دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز- ایران
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
اثر نسبتهای روی و مس در جیره بر عملکرد بلدرچین تحت تنش گرمایی
این آزمایش جهت بررسی اثر نسبتهای مختلف مس و روی در جیره بر عملکرد بلدرچین تحت تنش گرمایی انجام گرفت. بدین منظور تعداد 144 قطعه جوجه 10 روزه از نژاد ژاپنی به مدت 47 روز پرورش داده شدند. این آزمایش به صورت طرح کاملاً تصادفی و شامل 6 تیمار و 4 تکرار که هر کدام 6 جوجه را شامل میشد.تیمارهای این تحقیق شامل گروههای شاهد نرمال وتحت تنش (مس1/5 به 88روی)، مس کم تر از شاهد (0/75 و 88)، مس بیش تر از شاهد (3 و 88)، روی کم تر از شاهد (1/5 و 44)، روی بیش تر از شاهد (1/5 و 176) بودند. نتایج نشان داده که گروههای شاهد تحت تنش و روی کم تر از شاهد دارای بیش ترین افزایش وزن نسبت به گروه شاهد نرمال بوده است و البته از میان این دو گروه، شاهد تحت تنش دارای اثر بهتر یا همان افزایش وزن بالاتر بوده است (0/01>p). کم ترین مصرف خوراک مربوط به گروه مس بیش تر از شاهد نسبت به گروه شاهد نرمال بوده است (0/05>p). بهترین راندمان مصرف خوراک مربوط به گروه مس بیش تر از شاهد نسبت به گروه شاهد نرمال میباشد (0/01>p). از میان صفات بازده لاشه تنها صفت قلب دارای اختلاف معنی دار (0/05>p) بوده است وگروه روی بیش تر از شاهد دارای کم ترین وزن قلب نسبت به گروه شاهد نرمال می باشد. در کل نتیجه می توان نتیجه گرفت که گروه مس بیش تر از شاهد دارای اثرات بهتر بوده و به عنوان بهترین تیمار شناخته شد.
http://www.aejournal.ir/article_55889_a43bd48521df72b4ba0afcffecc55ec4.pdf
2017-09-23
151
156
تنش گرمایی
بلدرچین
مس و روی
فرشته
مدنی
fereshteh.madani217@gmail.com
1
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، واحد ورامین- پیشوا، دانشگاه آزاد اسلامی ورامین، ایران
LEAD_AUTHOR
کاظم
کریمی
karimikazem@gmail.com
2
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، واحد ورامین- پیشوا، دانشگاه آزاد اسلامی ورامین، ایران
AUTHOR
سید ناصر
موسوی
snmousavi@hotmail.com
3
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، واحد ورامین- پیشوا، دانشگاه آزاد اسلامی ورامین، ایران
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
فون سوسماران شهرستان مهران دراستان ایلام
شهرستان مهران در یکی از مهم ترین دشت های استان ایلام واقع شده و دارای آب و هوای نیمه بیابانی، خشک و نسبتاً گرم است. مطالعۀ حاضر به منظورمطالعه و شناسایی سوسمارهای هم بوم و سازگاری های زیست شناختی آن ها با محیط زیست در فاصلۀ زمانی فروردین ماه 1389 تا شهریور ماه 1390 با روش کار صحرایی و آزمایشگاهی انجام شد. در این بررسی 11 گونه سوسمار متعلق به 11 جنس و شش خانواده از سوسماران شناسایی شدند. خانواده Gekkonidae با چهار گونه شامل Cyrtopodion scabrum، Mediodactylus heteropholis، Bunopus tuberculatusو Microgecko helena متنوع ترین خانواده ساکن این منطقه را تشکیل می دهند. لیکن در این ناحیه از هر یک از خانواده های Eublepharidae، Scincidae و Phyllodactylidae تنها یک گونه به ترتیب شامل Eublepharis angramainu، Trachylepis septentaeniata و Asaccus elisae وجود دارد. خانوادۀ Laceridae با دو گونۀ Ophisops elegans و Acanthodactylus boskianus و خانوادۀ Agamidae نیز با دو گونۀ Laudakia nupta و Trapelus lessonae در این منطقه حضور دارند. فراوان ترین گونۀ موجود در این ناحیه سوسمار چشم ماری یا Ophisops elegans است.
http://www.aejournal.ir/article_55994_f9fb5d9ffa9e78e8ff089712f9b713ac.pdf
2017-09-23
157
164
سوسمار
فون
سیستماتیک
مهران
استان ایلام
نسرین
فیلی
nasrin.feili708@gmail.com
1
گروه زیست شناسی، دانشگاه لرستان، خرم آباد
AUTHOR
احمد
قارزی
ahgharzi@yahoo.com
2
گروه زیست شناسی، دانشگاه رازی، کرمانشاه
LEAD_AUTHOR
اسکندر
رستگار پویانی
erastegar@yahoo.com
3
گروه زیست شناسی، دانشگاه حکیم سبزواری، سبزوار
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی فونستیک سوسماران منطقه جنوب شرقی استان تهران
هدف از این مطالعه بررسی فونستیک گونه های سوسماران منطقه جنوب شرقی استان تهران از طریق صفات مورفولوژیک میباشد. طی سال های 1390 تا 1391 از ایستگاههای مختلف با توجه به شرایط اکولوژیک متفاوت 35 نمونه جمعآوری و با تزریق فرمالین 10 درصد به نقاط مختلف بدن فیکس شدند. 7 گونه متعلق به 5 جنس و 4 خانواده با استفاده از کلیدهای شناسایی معتبر سوسمارهای ایران مورد شناسایی قرار گرفتند.
گونه های شناسایی شده عبارتند از:
Trapelus agilis، Phrynocephalus maculatus از خانواده Agamidae، Cyrtopodion scabrum از خانواده Gekkonidae، Teratoscincus bedriagai از خانواده Sphaerodactylidae، Eremias andersoni، Eremias persica، Eremias velox از خانواده Lacertidae.
http://www.aejournal.ir/article_56109_3fe54ed145b9527cc3d7f1294df664ec.pdf
2017-09-23
165
172
فونستیک
سوسماران
تهران
علی
حسن زاده یامچی
ali_f_totti@yahoo.com
1
گروه زیست شناسی، واحد تهران شمال، دانشگاه آزاد اسلامی تهران شمال، ایران
AUTHOR
شاهرخ
پاشایی راد
sp2191@gmail.com
2
گروه زیست شناسی، دانشکده علوم و فناوری های زیستی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
LEAD_AUTHOR
رسول
کرمیانی
rasoul.karamiani@gmail.com
3
گروه زیست شناسی، واحد کرمانشاه، دانشگاه آزاد اسلامی کرمانشاه، ایران
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی دوشکلی جنسی در سوسمار (Teratoscincus bedriagai (Sauria: Sphaerodactylidaeدر منطقه دامغان، استان سمنان
دوشکلی یا دی مورفیسم جنسی، تغییرات شکل یا اندازه بدن بین دو جنس نر و ماده می باشد که در سوسمارها پدیده ای رایج است و حتی در بین افراد موجود در زیستگاه های مختلف یک جمعیت نیز مشاهده می شود. سوسمار Teratoscincus bedriagaiمتعلق به خانواده Sphaerodactylidae، شب فعال بوده و محدوده پراکنش اصلی آن در مناطق بیابانی شمال و شرق فلات ایران می باشد. اینتحقیقبه منظوربررسی دو شکلی جنسی در این گونه از فروردین تا مرداد 1392انجام شد. در مجموع، 30 نمونه بالغ شامل 15 نر و 15 ماده از چهار ایستگاه در مناطق جنوبی شهرستان دامغان واقع در استان سمنان جمع آوری و به آزمایشگاه جانورشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد دامغان منتقل شد. بعد از بی هوش کردن نمونه ها، 10 صفت متریک و مریستیک در آن ها مورد بررسی قرارگرفت. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد نرها و ماده های این گونه تفاوت معنی داری (0/01>p) در تمام صفات متریک مطالعه شده شامل وزن بدن، طول بدن، طول دم، طولسر، عرض سر و صفات مریستیک شامل تعداد فلس های لب بالا و پایین در سمت راست و چپ و فلس های دور میانه بدن ندارند.
http://www.aejournal.ir/article_56142_ec7c4854499b962aaa96c891929f1459.pdf
2017-09-23
173
178
گکونیده
دوشکلی جنسی
Teratoscincus bedriagai
دامغان
ویدا
حجتی
vida.hojati@gmail.com
1
گروه زیست شناسی، واحد دامغان، دانشگاه آزاد اسلامی دامغان، ایران
LEAD_AUTHOR
فاطمه
مجیبی
fatemeh.mojobi@yahoo.com
2
گروه زیست شناسی، واحد دامغان، دانشگاه آزاد اسلامی دامغان، ایران
AUTHOR
نازنین
جاهد حق شناس
jahed_nazanin@yahoo.com
3
گروه زیست شناسی، واحد دامغان، دانشگاه آزاد اسلامی دامغان، ایران
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی صفات مورفولوژیک، مورفومتریک و دوشکلی جنسی قورباغه جنگلی (Anura: Ranidae) Rana pseudodalmatina در استان گلستان
راسته بی دمان (Anura) در جهان شامل 6200 گونه و 49 خانواده است. خانواده Ranidae در ایران شامل 2 جنس و 3 گونه بوده که یکی از گونه ها، قورباغه جنگلی Eiselt and Schmidtler, 1971 Rana pseudodalmatina بومی شمال ایران می باشد. در پژوهش حاضر،70 نمونه (51 نر، 19 ماده) از استان گلستان به منظور بررسی صفات مورفولوژیک، مورفومتریک و تشخیص تفاوت بین نر و ماده این گونه از موزه جانورشناسی دانشگاه گلستان مورد بررسی قرار گرفت. 25 صفت مورفومتریک به وسیله کولیس دیجیتال (دقت 0/01 میلی متر) اندازه گیری شد. نمونه های نر براساس وجود جسم پینه ای (در نمونه های مشکوک و نابالغ تشریح و بررسی غدد تناسلی) از نمونه های ماده تشخیص داده شدند. این گونه دارای نقاط یا لکه های پشتی نامشخص، فاقد نوار روشن مهره ای، دارای لکه گیجگاهی در طرفین سر، انگشتان اندام های عقبی دارای پرده شناکم، اندام های عقبی لاغرو کشیده است. نسبت جنس نربه ماده تقریباً3به1 می باشد،نسبت اندازه بدن به طول سر 3/13-3/12(میانگین0/007±3/125)، نسبت عرض پلک ها به فاصله بین پلک ها 1/11-1/06 (میانگین0/87±1/085)، نسبت اندازه چشم به پرده صماخ 1/65-1/48 (میانگین0/120± 1/565)، نسبت اندازه ران به ساق 0/87-0/85 (میانگین0/014±0/86) ونسبت اندازه اولین انگشت به برآمدگی داخلی کف پا 2/39-2/16 (میانگین0/162 ±2/27) به دست آمد. بزرگ ترین نمونه مطالعه شده (69/42 میلی متر) از اندازه های قبلی 52 تا 58 (نمونه تیپ 57/6) بزرگ تر است.
http://www.aejournal.ir/article_56995_274a613218e9c4564c576ca854f5e6c2.pdf
2017-09-23
179
184
مورفولوژیک
مورفومتریک
قورباغه جنگلی
Rana pseudodalmatina
استان گلستان
سارا
امینی فر
ladyking66@yahoo.com
1
گروه زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه گلستان، گرگان
AUTHOR
حاجی قلی
کمی
hgkami2000@yahoo.com
2
گروه زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه گلستان، گرگان
LEAD_AUTHOR
نجمه
اخلی
najmeokhli@yahoo.com
3
گروه زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه گلستان، گرگان
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی اثر 4-نونیل فنل برسطوح پلاسمائی تولید ویتلوژنین و تغییرات هورمون های استروئیدی در ماهی نابالغ کپور کوی (Cyprinus carpio carpio)
تاثیر ماده شبه استروژنی 4-نونیل فنل بر تولید ویتلوژنین و تغییرات هورمون های استروئیدی (17-بتا استرادیول، تستوسترون و پروژسترون ) در پلاسمای خون ماهیان نابالغ نر و ماده کپورکوی بررسی شد. بدین منظور ماهیان درخلال سه هفته به صورت تزریق درون صفاقی دوزهای 10 ، 50 و 100 میکروگرم 4-نونیل فنل و 2میکروگرم 17-بتا استرادیول به ازای هر گرم وزن بدن دریافت نمودند. از ماهیان در روزهای 0 و 22 نمونه برداری به عمل آمد. غلظت هورمون های جنسی در پلاسما به روش رادیوایمونواسی و سطوح ویتلوژنین پلاسما به روش الایزا اندازه گیری شد. نتایج این بررسی نشان داد که میزان ویتلوژنین و هورمون 17 بتا استرادیول در غلظت 50 میکروگرم 4-نونیل فنل (3/21 ±51/66) و 2 میکروگرم 17-بتا استرادیول (6/02 ± 58) در جنس نر و ماده افزایش معنی داری در مقایسه با گروه شاهد داشت (0/05>p). اما میزان تغییرات ویتلوژنین و 17-بتا استرادیول در غلظت 100 میکروگرم نونیل فنل کاهش معنی داری در مقایسه با غلظت های 10 و 50 میکروگرم از خود نشان داد (0/05>p). در مورد پروژسترون در تمامی گروه هایی که با نونیل فنل تیمار شده بودند، تاثیرمعنی داری دیده نشد و تنها در غلظت 2 میکروگرم 17-بتا استرادیول کاهش معنی داری دیده شد. هم چنین میزان تستوسترون نیز به جز در تیمار 2 میکروگرم 17-بتا استرادیول اختلاف معنی داری در گروه های تیمار شده نداشت (0/05<p). این نتایج بیانگر اثرات مخرب 4-نونیل فنل با استفاده از نشانگرهای هورمونی و ارزیابی میزان حساسیت ماهی کپور کوی نابالغ در برابر این ترکیبات می باشد .
http://www.aejournal.ir/article_57183_2ecfd05fa5fd22d93915cf88df07ef43.pdf
2017-09-23
185
194
ویتلوژنین
هورمون های استروئیدی
4-نونیل فنل
کپور کوی
همایون
حسین زاده صحافی
h-hosseinzadeh@yahoo.com
1
موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات،آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، صندوق پستی: 141556116
LEAD_AUTHOR
پریسا
امانی نژاد
parisaamaninejad@yahoo.com
2
گروه شیلات، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران، صندوق پستی: 1477893855
AUTHOR
مهدی
سلطانی
m.soltani@ut.ac.ir
3
گروه بهداشت آبزیان، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه تهران، ایران، صندوق پستی: 1419963111
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی تاثیرات ناشی از اسانس گیاه مورد (Myrtus Communis L) بر عملکرد رشد، پارامترهای خون شناسی و بیوشیمیایی بچه ماهی قزل آلای رنگین کمان (Onchorhynchus mykiss)
در این تحقیق اثرات اسانس گیاه مورد (Myrtus Communis L.) بر عملکرد رشد و ایمنی بچه ماهی قزل آلای رنگین کمان مورد بررسی قرار گرفت. تیمارهای آزمایشی شامل اسانس گیاه مورد است که پس از حل کردن در روغن گیاهی با غلظت 1درصد به پلت های غذایی هر کدام در سه سطح 300، 500 و 700 میلی گرم در کیلوگرم اضافه شد و هم چنین در تیمار شاهد نیز ماهیان با جیره فاقد اسانس تغذیه شدند. دوره آزمایش 60 روزه و پارامترهای رشد ماهیان شامل شاخص وزن به دست آمده، ضریب رشد ویژه، ضریب تبدیل غذایی و شاخص وضعیت در روزهای (ابتدای دوره، وسط دوره، پایان دوره) اندازه گیری شد. در انتهای دوره آزمایش نیز خونگیری از ساقه دمی انجام شد و پارامترهای خون شناسی شامل: شمارش کلی گلبول های قرمز، سفید، هموگلوبین، هماتوکریت، حجم متوسط گلبولی، غلظت هموگلوبین گلبولی، میانگین هموگلوبین سلول، مقدار پروتئین کل، آلبومین، گلوبولین، گلوکز، کلسترول، تری گلیسیرید سنجش شدند. نتایج این بررسی نشان داد که اسانس گیاه مورد مورد آزمایش در سه سطح اثر معنی داری بر پارامترهای رشد بچه ماهی قزل آلای رنگین کمان نداشت (0/05<p)، اما نتایج پارامترهای خونی بین تیمارهای آزمایشی نشان می دهد که اختلاف معنی داری بین تمامی پارامترهای مورد بررسی به استثنای میزان هموگلوبین خون، غلظت هموگلوبین گلبولی (MCHC) و میزان هموگلوبین گلبولی (MCH) مشاهده شد (0/05>p). به طورکلی می توان نتیجه گرفت که اسانس گیاه مورد قادر به بهبود عملکرد ایمنی ماهی قزل آلا در شرایط استخر پرورش ماهی می باشد و در سطح 300 میلی گرم در کیلوگرم بهترین نتیجه گرفته شد.
http://www.aejournal.ir/article_57755_15023749ed91b98a7a50ec382bc6d04b.pdf
2017-09-23
195
202
قزل آلای رنگین کمان
اسانس
گیاه مورد (Myrtus communis L)
پارامترهای خون شناسی
محسن
رخشان
mohsen.rakhshan1190@gmail.com
1
گروه شیلات، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی اهواز، ایران
AUTHOR
مژده
چله مال
m_chelemal@yahoo.com
2
گروه شیلات، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی اهواز، ایران
LEAD_AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی تأثیر سطوح مختلف نمک پروپیونات سدیم جیره غذایی بر برخی شاخص های خون شناسی و بیوشیمیایی سرم خون ماهی کپور معمولی (Cyprinus carpio)
هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر سطوح مختلف نمک پروپیونات سدیم در جیره غذایی بر شاخص های خون شناسی (تعدادگلبول هایقرمز وسفید،هموگلوبین، هماتوکریت، اندیس های خونی (MCH، MCV و MCHC) و شاخص های بیوشیمیایی سرم (گلوکز، کلسترول، آلبومین و پروتئین کل) در ماهی کپور معمولی (Cyprinus carpio) می باشد. ماهیان در محدوده وزنی 4/43±25/99 به 4 گروه آزمایشی، یک گروه شاهد با جیره غذایی پایه، 3 گروه تیمار آزمایشی با جیره حاوی 0/5، 1 و 2 درصد نمک پروپیونات سدیم (با 3 تکرار) تقسیم شدند. نتایج نشان داد که استفاده از نمک پروپیونات سدیم در جیره غذایی در میزانهموگلوبین،هماتوکریت و اندیس های خونی (MCV و MCHC ) در برخی تیمارهای آزمایش روند افزایشی داشته است اما این اختلاف معنی دار نبود (0/05<P). در حالی که میزان MCH در تیمار 1%، گلبول قرمز در تیمار 2% و تعداد گلبول سفید در تیمار 0/5 و 1% پروپیونات سدیم افزایش معنی دار نسبت به گروه شاهد نشان داد (0/05>P). در بررسی فاکتورهای بیوشیمیایی خون ماهیان نتایج کاهش کلسترول خون را نشان داد اما این اختلاف معنی دار نبود (0/05<P). اختلاف معنی داری در میزان گلوکز بین تیمارها مشاهده شد (0/05>P). به طوری که کم ترین مقدار گلوکز مربوط به تیمار 2% پروپیونات سدیم بود که با گروه شاهد از نظر آماری اختلاف نداشت (0/05<P). در گروه های دریافت کننده نمک میزان آلبومین و پروتئین کل تغییرات معنی داری نداشت (0/05<P). در مجموع به نظر می رسد افزودن نمک پروپیونات سدیم به جیره غذایی می تواند سبب تقویت برخی فاکتورهای دخیل در سیستم ایمنی غیراختصاصی ماهی کپور معمولی شود.
http://www.aejournal.ir/article_58029_960120ea92c4a0b4b0882d79cb9558f4.pdf
2017-09-23
203
210
نمک پروپیونات سدیم
ماهی کپور
شاخص های خون شناسی و بیوشیمیایی
رقیه
صفری
fisheriessafari@yahoo.com
1
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، صندوق پستی: 487-49175
LEAD_AUTHOR
شبنم
نژادمقدم
negadmoghadam@yahoo.com
2
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، صندوق پستی: 487-49175
AUTHOR
سید حسین
حسینی فر
hoseinifar@yahoo.com
3
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، صندوق پستی: 487-49175
AUTHOR
علی
جافرنوده
jafar@yahoo.com
4
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، صندوق پستی: 487-49175
AUTHOR
اکرمی، ر.؛ قلیچی، ا. و احمدی، ا.، 1390. تأثیر پربیوتیک اینولین جیره غذایی بر شاخصهای هماتولوژی و بیوشیمیایی سرم خون فیلماهیان (Huso huso)جوان پرورشی. مجله تحقیقات دامپزشکی. دوره 66، شماره 2، صفحات 131 تا 136.
1
جافرنوده، ع.، 1395. بررسی خواص سینرژیستی برخی اسیدهای آلی با پروبیوتیک لاکتوباسیلوسکازئی(Lactobacillus casei) در پرورش بچه ماهیان قزلآلای رنگینکمان (Oncorhynchus mykiss).پایاننامه جهت دریافت درجه دکترای تخصصی (Ph.D.) تکثیر و پرورش آبزیان، دانشگاه ارومیه. 135 صفحه.
2
جواهرزادهدزفول، ف.؛ علیشاهی، م.؛ چلهمالدزفولینژاد، م. و جواهری، م.، 1391. تأثیر سطوح مختلف ویتامین C بر برخی شاخص های ایمنی و خونی ماهی بنی(Barbus sharpeyi). مجله دامپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد سنندج. دوره 6، شماره 1، صفحات 47 تا 56.
3
مهاجراسترآبادی، م.؛ وهابزاده، ح.؛ زمینی، ع.ع.؛ سوداگر، م. و قربانی، ر.، 1391. تاثیر سطوح مختلف پربیوتیک ایمونوژن در جیره غذایی بر برخی از شاخصهای خونی و ایمنی فیلماهیان جوان. نشریه توسعه آبزی پروری. دوره6، شماره 1، صفحات 131 تا 140.
4
حاجیمرادی، م.؛ محبوبیصوفیانی، ن. و علامه، س.ک.، 1386. اثر گرسنگی بر سطح کلسترول، گلوکز و پروتئین پلاسمای خون قزلآلای رنگینکمان .(Oncorhynchus mykiss)مجله علوم و فنون دریایی. دوره 6، شماره 3، صفحات 23 تا 30.
5
رضاییپور،ر.؛کمالینژاد،م.؛کاظمیفروز،ف. و فدایی،ش.، 1382. بررسی اثرات چهار گیاه دارویی بر سیستم ایمنی سلولی. مجله علوم پزشکی. جلد 1، شماره 2، صفحات 73 تا 78.
6
ستاری، م.؛ شاهسونی، د. و شفیعی، ش.، 1382. ماهیشناسی (2). انتشارات حقشناس. چاپ اول، 502 صفحه.
7
علیشاهی، م.؛ سلطانی، م.؛ مصباح، م. و زرگر، ا.، 1391. اثرات تحریک ایمنی و رشد لوامیزول، ارگوسان و سه عصاره گیاهی در ماهی کپور معمولی (Cyprinus caroio). مجله تحقیقات دامپزشکی. دوره 67، شماره 2، صفحات 135 تا 142.
8
فرزانفر، ع.، 1384. تکثیر و پرورش آزاد ماهیان. انتشارات موسسه تحقیقات شیلات ایران. 180 صفحه.
9
گازرانیفراهانی،ش.،1388. بررسی برخی شاخصهای هماتولوژیک در بعضی از ماهیان خانواده Acipenseridae. فصلنامه علمی پژوهشی زیستشناسی جانوری دانشگاه آزاد اسلامی واحد دامغان. سال 2، شماره 1، صفحات 57 تا 61.
10
مهدوی، س.؛ یگانه، س.؛ فیروزبخش، ف. و جانیخلیلی، خ.، 1393. تأثیر مکمل اسانس رازیانه Foeniculum vulgare بر شاخص های رشد، بازماندگی، ترکیب لاشه و فراسنجههای خونی بچهماهی سفید دریای خزر (Rutilus frisii kutum). مجله علوم و فنون شیلات. دوره 3، شماره 3، صفحات 79 تا 90.
11
وثوقی، غ.م. و مستجیر، ب.، 1383. ماهیان آب شیرین. انتشارات دانشگاه تهران. چاپ ششم، 317 صفحه.
12
Alderman, D.J., 2002. Trends in therapy and prophylaxis. Bulletin of the European Association of Fish Pathologists. Vol. 22, pp: 117-125.
13
Azarin, H.; Imanpoor, M.R.; Taghizadeh, V. and Shariyari, R., 2012. Correlation between biochemical factors of blood with biological characteristics of gonad and some reproductive indices in Persian sturgeon (Acipenserpersicus). Global Veterinaria. Vol. 9, pp: 352-357.
14
Blaxhall, P.C. and Daisley, W., 1973. Routine haematological methods for use with fish blood. Journal of Fish Biology. Vol. 5, pp: 771-781.
15
Baruah, K.; Sahu, N.P.; Pal, A.K.; Jain, K.K.; Debnath, D. and Mukherjee, S.C., 2007a. Dietary microbial phytase and citric acid synergistically enhances nutrient digestibility and growth performance of Labeo rohita (Hamilton) juveniles at sub-optimal protein level. Aquaculture Research. Vol. 38, pp: 109-120.
16
Baruah, K.; Sahu, N.P.; Pal, A.K.; Debnath, D.; Yengkokpam, S. and Mukherjee, S.C., 2007b. Interactions of dietary microbial phytase, citric acid and crude protein level on mineral utilization by rohu Labeo rohita (Hamilton), juveniles. World Aquaculture Society. Vol. 38, pp: 238-249.
17
Cherbut, C.; Aube, A.; Blottiere, H.and Galmiche, J., 1997. Effects of short-chain fatty acids on gastrointestinal motility. Scandinavian journal of gastroenterology Supplement. Vol. 222, pp: 58-61.
18
Danilova, N., 2006. The evolution of immune mechanisms. Journal of Experimental Zoology Part B Molecular and Developmental Evolution. Vol. 306, pp: 496-520.
19
Darias, M.J.; Mazurais, D.; Koumoundouros, G.; Le Gall, M.M.;Huelvan, C.; Desbruyeres, E.;Quazuguel, P.; Cahu, C.L. and ZamboninoInfante, J.L., 2011. Imbalanced dietary Ascorbic acid alter molecular pathways involved in Skeletogenesis of developing European Sea Bass Dicentrarchus labrax. Comparative Biochemistry and Physiology Part A: Molecular & Integrative Physiology.
20
Vol. 159, pp: 46-55.
21
Da Silva, B.C.; Vieira, F.D.N.; Mourino, J.L.P.; Ferreira, G.S. and Seiffert, W.Q., 2013. Salts of organic acids selection by multiple characteristics for marine shrimp nutrition. Aquaculture. Vol. 384-387, pp: 104-110.
22
Da Silva, B.C.; Vieira, F.D.N.; Mourino, J.L.P.; Ferreira, G.S. and Seiffert, W.Q., 2014. Butyrate and propionate improve the growth performance of Litopenaeus vannamei. Aquaculture Research. Vol. 47, pp: 612-623.
23
Eidelsburger, U., 1998. Feeding short-chain organic acids to pigs. In: Recent Advances in Animal Nutrition, Garnsworthy, P.C. and Wiseman, J. (Eds). Nottingham University press, Nottingham. pp: 93-106
24
FAO. 2010.Year book, fishery and aquaculture statistics.
25
Freitag, M., 2007. Organic acids and salts promote performance and health in animal husbandry. In: Luckstadt, C., editor. Acidifiers in Animal Nutrition – A Guide for Feed Preservation and Acidification to Promote Animal Performance. 1st ed, Nottingham University Press, Nottingham, UK. pp: 1-11.
26
Gatesoupe F.J., 1991. Further advances in the nutritional and antibacterial treatments of rotifers as food for turbot larvae, Scophthalmus maximus L. Aquaculture: a biotechnology in progress. Vol. 1, pp: 1-592.
27
Hanaee Kashani, Z.; Imanpoor, M.R.; Shabani, A. and Gorgin, S., 2012. Effect of dietary vitamin C and highly unsaturated fatty acids on some biochemical blood parameters in goldfish (Carassius auratus gibelio). World Journal of Fish and Marine Sciences. Vol. 4, pp: 454-457.
28
Hayek, S.A.; Gyawali, R. and Ibrahim, S.A., 2013. Antimicrobial Natural Products. Microbial pathogens and strategies for combating them: science, technology and education. pp: 910-921.
29
Hossain, M.A.; Pandey, A. and Satoh, S., 2007. Effects of organic acids on growth and phosphorus utilization in red sea bream Pagrus major. Fisheries science. Vol. 73,
30
pp: 1309-1317.
31
Houston, A., 1990. Blood and circulation, In: Shreck CB, Moyle PB (Editors). Methods for fish biology. American Fisheries Society, Bethesda, Maryland. 704 p.
32
Iwama, G. and Nakanishi, T., 1996. The fish immune system. Academic Press, London. Chapter 3: innate Immunity in fish. 380 p.
33
Lehninger, A., 1975. Biochemistry. Journal of Basic Microbiology.Vol. 17, pp: 86-87.
34
Luckstadt, C., 2008. The use of acidifiers in fish nutrition. CAB Reviews: Perspectives in Agriculture, Veterinary Science. Nutrition and Natural Resources. Vol. 3, pp: 1-8.
35
Kajita, Y.M.; Sakai, S. and Atsuta, M., 1990. The immunonodulatory effects of levamisole on rainbow trout, Oncorhynchus mykiss. Fish Pathology. Vol. 25, pp: 93-98.
36
Marian, M.P., 2004. Growth and immune response of juvenile greasy groupers (Epinephelus tauvina) fed with herbal antibacterial active principle supplemented diets against Vibrio harveyi infections. Aquaculture. Vol. 237,
37
Martínez, S.G.J.; Castañeda, P.R.; Guzmán, A.G.; Sauceda, V.M.L.; Castro, R.J.L. and Acosta, H.M., 2016. Effects of the addition of a marigold extract to diets fed to channel catfish (Ictalurus punctatus) on growth parameters. Iranian Journal of Fisheries Sciences. Vol. 14, pp: 797-804.
38
Mulcahy, M.F., 1975. Fish blood changes associated with disease: a hematological study of pike lymphoma and salmon ulcerative dermal necrosis. In: Ribelin, W.E., Migaki Madison, C. (Eds.), The Pathology of Fishes. University of Wisconsin, Wisconsin, USA. pp: 925-944.
39
Nakai, S.A. and Siebert, K.J., 2003. Validation of bacterial growth inhibition models based on molecular properties of organic acid. International Journal of Food Microbiology. Vol. 86, pp: 249-255.
40
Ng, W.K.; Koh, C.B.; Sudesh, K. and Siti-Zahrah,
41
A., 2009. Effects of dietary organic acids on growth, nutrient digestibility and gut microflora of red hybrid tilapia, (Oreochromis sp.) and subsequent survival during a challenge test with Streptococcus agalactiae. Aquaculture Research. Vol. 40, pp: 1490-1500.
42
Ng, W.K. and Koh, C.B., 2016. The utilization and mode of action of organic acids in the feeds of cultured aquatic animals. Reviews in Aquaculture. Vol. 0, pp: 1-27.
43
Owen, M.A.G.; Waines, P.; Bradley, G. and Davies,
44
S., 2006. The effect of dietary supplementation of sodium butyrate on the growth and microflora of Clarias gariepinus (Burchell 1822). Abstract from the 12th International Symposium Fish Nutrition and Feeding, Biarritz, France.
45
Pandey, A. and Satoh, S., 2008. Effects of organic acids on growth and phosphorus utilization in rainbow trout (Oncorhynchus mykiss). Fisheriesscience. Vol. 74,
46
pp: 867-874.
47
Partanen, K.H. and Mroz, Z., 1999. Organic acids for performance enhancement in pig diets. Nutrition Research Reviews. Vol. 12, pp: 117-145.
48
Perez-Sanchez, T.; Balcazar, J.L.; Merrifield, D.; Carnevali, O.; Gioacchini, G. and Blas, I.D., 2011. Expression of immune-related genes in rainbow trout (Oncorhynchus mykiss) induced by probiotic bacteria during Lactococcus garvieae infection. Fish and Shellfish Immunology. Vol. 31, pp: 196-201.
49
Raftari, M., 2009. Antibacterial activity of organic acids on the growth of selected bacteria in meat samples. Food Science and Technology. Malaysia: Universiti Putra Malaysia. 111 p.
50
Ramli, N.; Heindl, U. and Sunanto, S., 2005. Efect of potassium diformate on growth performance of tilapia challenged with Vibrio anguillarum. Abstract, World Aquaculture, Bali, Indonesia.
51
Rawling, M.D.; Merrifield, D.L. and Davies, S.J., 2009. Preliminary assessment of dietary supplementation of Sangrovit® on red tilapia (Oreochromis niloticus) growth performance and health. Aquaculture. Vol. 294, pp: 118-122.
52
Safari, R.; Hoseinifar, S.H.; Nejadmoghadam, SH. and Jafar, A., 2016. Transciptomic study of mucosal immune, antioxidant and growth related genes and non-specific immune response of common carp (Cyprinus carpio) fed dietary Ferula (Ferula assafoetida). Fish and Shellfish Immunology. Vol. 55, pp: 242-248.
53
Shahsavani, D.; Mohri, M. and Gholipour Kanani,
54
H., 2010. Determination of normal values of some blood serum enzymes in Acipenser stellatus Pallas. Fish Physiology and Biochemistry. Vol. 36, pp: 39-43.
55
Shalaby, A.M.; Khattab, Y.A. and Abdelrahman,
56
A.M., 2006. Effects of garlic (Allium sativum) and chloramphenicol on growth performance, physiological parameters and survival of Nile Tilapia (Oreochromis niloticus). Journal Venomous Animal Toxins Including Tropical Diseases. Vol. 12, pp: 172-201.
57
Siwicki, A.K.; Zakes, Z.; Fuller, J.C.; Nissen, S.; Trapkowska, S. and Glabski, E., 2005. β-hydroxy-β-methylbutyrate on nonspecific humoral defensemechanisms and protection against furunculosis in pikeperch (Sander lucioperca). Aquaculture Research. Vol, 37. pp: 127-31.
58
Skrivanova, E.; Marounek, M.; Benda, V. and Brezina, P., 2006. Susceptibility of Escherichia coli, Salmonellasp. and Clostridium perfringens to organic acids and monolaurin. Veterinarni Medicina. Vol. 3, pp: 81-88.
59
Tangestani, R.; Alizade dughikolaei, E.; Ebrahimi, E. and Zare, P., 2011. Effect of garlic (Allium sativum) essential oil as an immunostimulant on hematological indices of juvenile beluga (Huso huso). Journal of Veterinary Research. Vol. 66, pp: 209-214.
60
Thrall, M.A., 2004. Veterinary Hematology and Clinical Chemistry. Lippincott Williams and Wilkins, USA.
61
pp: 241-402.
62
Wing-Keong, N.; Chik-Boon, C.; Kumar, S. and Siti-Zahrah, A., 2009. Effects of dietary organic acids on growth, nutrient digestibility and gut microflora of red hybrid tilapia (Oreochromis sp)and subsequent survival during a challenge test with (Streptococcus agalactiae). Aquaculture Research. Vol. 40, pp: 1490-1500.
63
Zhang, W.H.; Jiang, Y.; Zhu, Q.F., Gao, F., Dai, S.F.; Chen, J.and Zhou, G.H., 2011. Sodium butyrate maintains growth performance by regulating the immune response in broiler chickens. British Poultry Science. Vol. 52,
64
pp: 292-301.
65
Zhou, Z.; Liu, Y.; He, S.; Shi, P.; Gao, X.; Yao, B. and Ringø, E., 2009. Effects of dietary potassium diformate (KDF) on growth performance, feed conversion and intestinal bacterial community of hybrid tilapia (Oreochromis niloticus ♀×O. aureus ♂). Aquaculture. Vol. 291, pp: 89-94.
66
ORIGINAL_ARTICLE
استفاده از آنزیم تریپسین در جیره غذایی فیل ماهی (Huso huso) و اثرات آن بر رشد، ترکیب بدن، برخی فاکتورهای بیوشمیایی خون و فعالیت تریپسین روده
مکمل های آنزیمی پروتئازی می توانند اثرات فاکتورهای ضد تغذیه ای را از بین برده و سبب بهبود رشد ماهیان شوند. هدف از این پژوهش، به کارگیری آنزیم ترپسین خوکی در جیره غذایی و بررسی اثرات آن بر فاکتورهای رشد، ترکیب بدن، برخی از پارامترهای بیوشیمیایی خون و فعالیت تریپسین روده فیل ماهی (Huso huso) بوده است. این آزمایش به صورت طرح کاملاً تصادفی در سه تیمار و سه تکرار انجام شد و آنزیم تریپسین در 3 سطح صفر، 0/01 و 0/02 درصد به جیره غذایی اضافه شد. ماهیان به مدت 45 روز با جیره های آزمایشی تغذیه شدند و فاکتورهای رشد شامل: درصد افزایش وزن (WGP)، نرخ رشد ویژه (SGR)، ضریب تبدیل غذایی (FCR)، شاخص وضعیت (CF)، کارایی پروتئین (PER) و شاخص کبدی (HSI) مورد بررسی قرار گرفت. از فاکتورهای بیوشیمیایی خون میزان گلوکز، BUN، پروتئین کل، آلبومین، گلوبولین و نسبت آلبومین به گلوبولین اندازهگیری و بررسی شد. تیمارهای مختلف در شاخص وضعیت تفاوت معنی داری با یکدیگر نداشتند (0/05<p). اما درصد افزایش وزن، نرخ رشد ویژه، ضریب تبدیل غذایی و کارایی پروتئین در سطوح آنزیمی 0/01 و 0/02 درصد با گروه شاهد تفاوت معنی داری داشت (0/05>p). شاخص کبدی و فعالیت تریپسین روده در سطح 0/02 درصد با گروه شاهد دارای تفاوت معنی داری بودند (0/05>p). ترکیب بدن و فاکتورهای بیوشمیایی خون، در سطوح مختلف آنزیمی با گروه شاهد تفاوت معنی داری نداشتند (0/05<p).
http://www.aejournal.ir/article_58067_84443600671a82a555908ac0fbefe558.pdf
2017-09-23
211
218
تریپسین
فیل ماهی (Huso huso)
شاخص های رشد
فاکتورهای بیوشمیایی خون
علی
خسروانی زاده
akhosravanizadeh@gmail.com
1
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، صندوق پستی: 487-49175
AUTHOR
محمد
سوداگر
sudagar_m@yahoo.com
2
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، صندوق پستی: 487-49175
LEAD_AUTHOR
حسن
صالحی
hsalehi_ir@yahoo.com
3
موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، صندوق پستی: 6116-14155
AUTHOR
علیرضا
عالیشاهی
alishahi@gau.ac.ir
4
گروه فرآوری آبزیان، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، صندوق پستی: 487-49175
AUTHOR
سیدمهدی
جعفری
jafarism@hotmail.com
5
گروه مهندسی مواد و طراحی صنایع غذایی، دانشکده علوم و صنایع غذایی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، صندوق پستی: 487-49175
AUTHOR
افشارمازندران، ن.، 1381. راهنمای عملی تغذیه و نهاده های غذایی و دارویی آبزیان در ایران. انتشارات نوربخش. 216 صفحه.
1
حسینی فرد، س.م.؛ قبادی، ش.؛ خدابخش، ا. و رازق یمنصور، م.، 1392. تأثیر جیره های حاوی سطوح مختلف آرد سویا همراه با مکمل آنزیمی آویزایم بر شاخص های هماتولوژی و بیوشیمیایی سرم خون ماهی قزل آلای رنگین کمان. مجله دامپزشکی ایران. دوره 9، شماره 3، صفحات 43 تا 54.
2
سالک یوسفی، م.، 1379. تغذیه آبزیان پرورشی. انتشارات اصلانی. 318 صفحه.
3
عادلیان م.؛ ایمانپور، م.ز.؛ تقی زاده، و. و مازندرانی، م.، 1395. استفاده از مولتی آنزیم کمین در جیره غذایی ماهی کپور معمولی (Cyprinus carpio) و اثرات آن بر شاخص های رشد و برخی از فاکتورهای بیوشیمیایی خون. محیط زیست جانوری. سال 8، شماره 1، صفحات 201 تا 206.
4
قبادی، ش.؛ متینفر، ع.؛ نظامی ش.ع. و سلطانی، م.، 1388. عملکرد مکمل آنزیمی آویزایم بر جایگزینی آرد ماهی با آرد سویا و تاثیر آن بر رشد و بازماندگی ماهی قزلآلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss). مجله شیلات. سال 3، شماره 2، صفحات 11 تا 22.
5
مرتضوی تبریزی، ج.؛ شیعه، ج.؛ نوتاش، ش.؛ میرزایی، ح. و وطنخواه، ا.م.، 1390.تاثیر مقادیر مختلف مولتی آنزیم بر تغییرات آنزیم های کبدی و فاکتورهای عملکردی در ماهیان قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss) پرواری. مجله دامپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی. دوره 5، شماره 1، صفحات 1103 تا 1111.
6
مرتضوی تبریزی، س.ج.؛ نجاتی، م.؛ نوتاش، ش. و میرزایی،ح.، 1390.بررسی تاثیر سطوح مختلف مولتی آنزیم بر عملکرد و میزان بقاپرواری (Oncorhynchus mykiss) ماهیان قزل آلای رنگین کمان.مجله دامپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز. دوره 5، شماره 1، صفحات 49 تا 55.
7
AOAC (Association of Official Analytical Chemists), 2005. Official Methods of Analysis 16th edition. AOAC, Gaithersburg, Maryland. 532 P.
8
Bradford, M.M., 1976. A rapid and sensitive method for the quantitation of microgram quantities of protein utilizing the principle of protein–dye binding. Anal. Biochem. Vol. 72,
9
pp: 248-254.
10
Carter, C.G.; Houlihan, D.F.; Buchanan, B. and Mitchell, A.I., 1994. Growth and feed utilization efficiencies of seawater Atlantic salmon Salmo salar L. fed a diet containing supplementary enzymes. Aquaculture research. Vol. 25,
11
No. 1, pp: 37-46.
12
Chen, J.M.; Ye, J.Y.; Xu, Y.X.; Shen, B.Q.; Guo, J.L.; Pan, Q. and Wang, Y.H., 2009. Effect of adding neutral protease to diets on growth performance, digestion, and body composition of fingerling black carp (Mylopharyngodon piceus). Acta Hydrobiologica Sinica. Vol. 33, No. 4,
13
pp: 726-731.
14
Dabrowska, H.; Grudniewski, H. and Dabrowski,
15
K., 1979. Artificial diets for common carp: effect of the addition of enzyme extracts. The Progressive Fish-Culturist. Vol. 41, No. 4, pp: 196-200.
16
Dabrowski, K. and Glogowski, J., 1977. A study of the application of proteolytic enzymes to fish food. Aquaculture. Vol. 12, pp: 349-360.
17
Dalsgaard, J.; Verlhac, V.; Hjermitslev, N.; Ekmann, K.S.; Fischer, M.; Klausen, M. and Pedersen, P.B., 2012. Effects of exogenous enzymes on apparent nutrient digestibility in rainbow trout (Oncorhynchus mykiss) fed diets with high inclusion of plant-based protein. Animal feed science and technology. Vol. 171, pp: 181-91.
18
Divakaran, S. and Velasco, M., 1999. Effect of proteolytic enzyme addition to a practical feed on growth of the Pacific white shrimp, Litopenaeus vannamei (Boone). Aquaculture Research. Vol. 30, pp: 335-339.
19
Erlanger, B.F.; Kokowski, N. and Cohen, W., 1961. The preparation and properties of two new chromogenic substrates of trypsin. Archive Biochemistry and Biophysics. Vol. 95, pp: 271-278.
20
Farhangi, M. and Carter, C.G., 2007. Effect of enzyme supplementation to dehulled lupin‐based diets on growth, feed efficiency, nutrient digestibility and carcass composition of rainbow trout, Oncorhynchus mykiss (Walbaum). Aquaculture Research. Vol. 38, pp: 1274-1282.
21
Furne, M.; García-Gallego, M.; Hidalgo, M.C.; Morales, A.E.; Domezain, A.; Domezain,J. and Sanz, A., 2008. Effect of starvation and refeeding on digestive enzyme activities in sturgeon (Acipenser naccarii) and trout (Oncorhynchus mykiss). Comp. Biochem. Physiol. Vol. 149, pp: 420-425.
22
Ghomi, M.R.; Shahriari, R.; Langroudi, H.F.; Nikoo, M. and von Elert, E., 2012. Effects of exogenous dietary enzyme on growth, body composition, and fatty acid profiles of cultured great sturgeon Huso huso fingerlings. Aquaculture International. Vol. 20, pp: 249-254.
23
Kolkovski, S., Tandler, A. and Izquierdo, M., 1997. Effects of live food and dietary digestive enzymes on the efficiency of microdiets for seabass (Dicentrarchus labrax) larvae. Aquaculture. Vol. 148, pp: 313-322.
24
Kumari, R.; Gupta, S.; Singh, A.R.; Ferosekhan, S.; Kothari, D.C.; Kumar, P.A. and Jadhao, S.B., 2013. Chitosan nanoencapsulated exogenous trypsin biomimics zymogen-Like enzyme in fish gastrointestinal tract. Plos One. Vol. 8, No. 9, pp: 1-12.
25
Leng, X.; Liu, D.; Li, X. and Lu, Y., 2008. Effects of adding Protease AG on growth and digestive protease activities of common carp (Cyprinus carpio) fingerling. Chinese Journal of Animal Nutrition. Vol. 20, No. 3, pp: 1-7.
26
Li, X.; Chai, X.; Liu, D.; Chowdhury, K. and Leng,
27
X., 2015. Effects of temperature and feed processing on protease activity and dietary protease on growths of white shrimp, Litopenaeus vannamei, and tilapia, Oreochromis niloticus× O. aureus. Aquaculture Nutrition. Vol. 21, No. 4, pp: 1-10.
28
Lin, S.; Mai, K. and Tan, B., 2007. Effects of exogenous enzyme supplementation in diets on growth and feed utilization in tilapia, Oreochromis niloticus x O. aureus. Aquaculture Research. Vol. 38, pp: 1645-1653.
29
Ogunkoya, A.E.; Page, G.I.; Adewolu, M.A. and Bureau, D.P., 2006. Dietary incorporation of soybean meal and exogenous enzyme cocktail can affect physical characteristics of faecal material egested by rainbow trout (Oncorhynchus mykiss). Aquaculture. Vol. 254 pp: 466-475.
30
Patil, D. and Singh, H., 2013. Effect of papain supplemented diet on growth and survival of post-larvae of Macrobrachium rosenbergii. International Journal of Fisheries and Aquatic Studies. Vol. 1, No. 6, pp: 176-179.
31
Ross, L.G. and Ross, B., 2008. Anaesthesia and Sedation of Aquatic Animals. 3rd ed. Oxford, Blackwell Science. 236 P.
32
Shi, Z.; Li, X.Q.; Chowdhury, M.K.; Chen, J.N. and Leng, X.J., 2016. Effects of protease supplementation in low fish meal pelleted and extruded diets on growth, nutrient retention and digestibility of gibel carp, Carassius auratus gibelio. Aquaculture. Vol. 460, pp: 37-44.
33
Singh, P.; Maqsood, S.; Samoon, M.H.; Phulia, V.; Danish, M. and Singh-Chalal, R., 2011. Exogenous supplementation of papain as growth promoter in diet of fingerlings of Cyprinus carpio. International Aquatic Research. Vol. 3, pp: 1-9.
34
Song, H.L.; Tan, B.P.; Chi, S.Y.; Liu, Y.; Chowdhury, M. and Dong, X.H., 2016. The effects of a dietary protease‐complex on performance, digestive and immune enzyme activity, and disease resistance of Litopenaeus vannamei fed high plant protein diets. Aquaculture Research. Vol. 47,
35
No. 5, pp: 1-11.
36
Subasinghe, R.P., 2005. Epidemiological approach to aquatic animal health management: opportunities and challenges for developing countries to increase aquatic production through aquaculture. Preventive Veterinary Medicine. Vol. 67, pp: 117-124.
37
Tacon, A.G.J., 1990. Standard methods for the nutrition and feeding of farmed fish and shrimp. Washington DC, Argent Laboratories press. 454 P.
38
Vielma, J.; Makinen, T.; Ekholm, P. and Koskela,
39
J., 2000. Influenceof dietary soy and phytase levels on performance and body composition of large rainbow trout (Oncorhynchus mykiss) andalgal availability of phosphorus load. Aquaculture. Vol. 183, pp: 349-362.
40
Zamini, A.A.; Kanani, H.G.; Esmaeili, A.A.; Ramezani, S. and Zoriezahra, S.J., 2014. Effects of two dietary exogenous multi-enzyme supplementation, Natuzyme® and beta-mannanase (Hemicell®), on growth and blood parameters of Caspian salmon (Salmo trutta caspius). Comparative Clinical Pathology. Vol. 23, pp: 187-192.
41
ORIGINAL_ARTICLE
اثرات تنش های دمایی روی برخی فاکتورهای خونی، شاخص های استرس و هیستوپاتولوژیک آبشش قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss)
ماهی قزل آلای رنگی نکمان (Oncorhynchus mykiss)از اهمیت و ارزش زیادی از نظر کیفیت گوشت، تکثیر و پرورش آسان و هم چنین صید ورزشی برخوردار بوده و مهم ترین گونه از ماهیان آزاد پرورشی آب شیرین است. این تحقیق به منظور تعیین اثر تنش های دمایی روی بعضی فاکتورهای خونی و بافت آبشش قزل آلای رنگین کمان روی 300 عدد ماهی انجام شد. برای این منظور ماهیان با وزن 30 گرم به طور تصادفی انتخاب شده و در 5 تیمار (هر تیمار دارای سه تکرار) شامل تیمار 1 (شاهد): دمای 14 درجه سانتی گراد، تیمار 2: دمای 28 درجه سانتی گراد، تیمار 3: دمای 25 درجه سانتی گراد، تیمار 4: دمای 20 درجه سانتی گراد و تیمار 5: دمای 5 درجه سانتی گراد به مدت 24 ساعت قرار گرفتند. نتایج نشان داد که بالاترین تعداد RBC در تیمار 1 (شاهد)، بالاترین تعداد WBC در تیمار 5، بالاترین تعداد هموگلوبین و هماتوکریت در تیمار 1 (شاهد) و کم ترین میزان گلوکز و کورتیزول در تیمار 1 (شاهد) وجود داشت (0/05>P). در سایر فاکتورهای خونی (MCV، MCH، MCHC، نوتروفیل، لنفوسیت، مونوسیت و ائوزینوفیل) اختلاف معنی داری مشاهده نشد (0/05<P). هم چنین علائمی مانند مرگ و میر، خونریزی شدید، تخریب سلول های کلراید، هایپرتروفی یا ادم سلول های اپیتلیوم، تحلیل دستگاه پیلار، تحلیل سلول های اپیتلیال، نکروز سلولی و آنوریسم یا تلانژیکتازی مشاهده گردید. در یک نتیجه گیری کلی می توان گفت که دمای 14 درجه سانتی گراد برای قزل آلای رنگین کمان مناسب تر می باشد. چرا که بالاترین تعداد گلبول قرمز، هموگلوبین، هماتوکریت و کم ترین میزان کورتیزول و گلوکز در گروه شاهد مشاهده شد.
http://www.aejournal.ir/article_50460_d031977bfb3e93adab71afa316240789.pdf
2017-09-23
219
232
ماهی قزل آلای رنگین کمان
تنشهای دمایی
فاکتورهای خونی
شاخص های استرس
بافت آبشش
شهلا
خورشیدی
1
گروه شیلات، پردیس علوم و تحقیقات گیلان، دانشگاه آزاد اسلامی، رشت، ایران، صندوق پستی: 3516-41335
AUTHOR
حسین
خارا
h.khara1974@yahoo.com
2
گروه شیلات، واحد لاهیجان، دانشگاه آزاد اسلامی، لاهیجان، ایران، صندوق پستی: 1616
LEAD_AUTHOR
محدثه
احمدنژاد
m_ahmadnezhad@yahoo.com
3
پژوهشکده آبزی پروری آب های داخلی، موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، بندرانزلی، ایران، صندوق پستی: 61
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
اثر عصاره آبی گیاه ترخون (Artemisia dracunculus) بر تغییرات هورمون های جنسی و ویژگی های بافت شناسی تخمدان در ماهی گورامی سه خال (Trichopodus trichopterus)
این تحقیق به منظور بررسی اثر عصاره آبی گیاه ترخون (Artemisia dracunculus) بر روی تغییرات بافت شناسی تخمدان و سطوح هورمون های 17-بتا استرادیول و 11-کتوتستوسترون در ماهی گورامی سه خال (Trichopodus trichopterus)، انجام شد. در این تحقیق تعداد 120 عدد ماهی گورامی در 4 گروه (شامل یک گروه شاهد و 3 گروه تیمار و هر یک با سه تکرار) به مدت 60 روز، با جیره حاوی مقادیر مختلف عصاره گیاه ترخون (به میزان 0، 500، 1000 و 2000 میلی گرم در ازای هر کیلوگرم وزن بدن) تغذیه شدند. سپس از ماهیان خونگیری شده و میزان هورمون های جنسی سرم خون (17-بتا استرادیول و 11-کتوتستوسترون) اندازه گیری شد. هم چنین جهت انجام مطالعات بافت شناسی، از بافت تخمدان ماهیان نمونه برداری شد. نتایج نشان داد که میزان هورمون های کتوتستوسترون و 17-بتااسترادیول در همه تیمارها اختلاف معنی داری با هم داشته و بیش ترین آن ها در تیمار شاهد و کم ترین میزان هورمون در تیمار 3 مشاهده شد(0/05>p). هم چنین مشخص شد که عصاره ترخون اثر نامطلوبی بر رشد و تکامل تخمدان این ماهی داشت.
http://www.aejournal.ir/article_58423_d22fdebf2d3e1dbf8a18cf3df4ad23be.pdf
2017-09-23
233
238
ماهی گورامی سه خال
ترخون
هورمون جنسی
بافت شناسی تخمدان
رضا
چنگیزی
rech76ir@yahoo.com
1
گروه شیلات، دانشکده دامپزشکی، واحد بابل، دانشگاه آزاد اسلامی بابل، ایران
LEAD_AUTHOR
زهرا
غیاثوند
zaghiasvand@yahoo.com
2
گروه شیلات، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، واحد آزادشهر، دانشگاه آزاد اسلامی آزادشهر، ایران
AUTHOR
سید محمد
حسینی
rech76ir@gmail.com
3
دانشکده دامپزشکی، واحد بابل، دانشگاه آزاد اسلامی بابل، ایران
AUTHOR
سپیده
میرزابابانیا
sm2015@gmail.com
4
گروه شیلات، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، واحد بابل، دانشگاه آزاد اسلامی بابل، ایران
AUTHOR
مهشید
شاملوفر
5
گروه شیلات، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، واحد آزادشهر، دانشگاه آزاد اسلامی آزادشهر، ایران
AUTHOR
Abbassi, F. and Matinfar, A., 2009. Interaction of ovarian development and gondal hormons in Epinephelus coioides of Presian Gulf. Pajouhesh & Sazandegi. Vol. 79, pp: 72-80.
1
Ahmadlo, A.; Najafian, M.; Johari, H. and Kargar,
2
H., 2012. The Effect of Tarragon Extracton Histopathological Changes in Female Rat Ovarian Tissue. Advances in Environmental Biology. Vol. 6, pp: 2809-2814.
3
Akpantah, A.; Oremosu, A.; Noronha, C.; Ekanem, T. and Okanlawon, A., 2005. Effects of Garcinia kola seed extract on ovulation, oestrous cycle andfoetal development in cyclic female sprague dawley rats. Nigerian Journal of Physiological Sciences. Vol. 20, pp: 58-62.
4
Ayoughi, F.; Marzegar, M.; Sahari, M.A. and Naghdibadi, H., 2011. Chemical Compositions of Essential Oils of Artemisia dracunculus L. and Endemic Matricaria chamomilla L. and an Evaluation of their Antioxidative Effects. Journal of Agricultural Science and Technology (JAST). Vol. 13, pp: 79-88.
5
Cussons, A.J.; Stuckey, B.G.A. and Watts, G.F., 2007. Cardiovascular disease in the polycystic ovary syndrome: New insights and perspectives. Atherosclerosis. Vol. 185,
6
pp: 227-239.
7
Degani, G., 1993. The effect of sexual behavior on oocyte development and steroid changes in Trichogaster trichopterus. Copeia. Vol. 4, pp: 1091-1096.
8
Evans, D.H.; Claiborne, J.B. and Currie, S., 2013. The Physiology of Fishes. Fourth Edition. Taylor & Francis.235 p.
9
Firouzbakhsh, F.; Noori, F.; Khalesi, M.K. and Jani Khalili, K., 2011. Effects of a probiotic, protexin, on the growth performance and hematological parameters in the Oscar (Astronotus ocellatus) fingerlings. Fish Physiology and Biochemistry. Vol. 37, pp: 833-842.
10
Jackson, K.; Abraham, M. and Degani, G., 2005. Cellular events in adenohypophysis of Trichogaster trichopterus (Pallas) during final oocyte maturation. Indian Jounnal of Fish. Vol. 52, pp: 1-13.
11
Johnson, K.; Thomas, P. and Wilson, R.R., 1998. Seasonal cycles of gonadal development and plasma sex steroid levels in Epinephelus morio, a protogynous grouper in the eastern Gulf of Mexico. Journal of Fish Biology. Vol. 52,
12
pp: 502-518.
13
Khodaei, H.; Ghoreishi, S. and Hejazi, H., 2007. The relationship between size of normal and cystic bovine ovarian follicles with follicular fluid levels of nitric oxide and estradiol. Journal of Reproduction & Infertility. Vol. 8,
14
pp: 17-23.
15
Kowalchik, C.; Hylton, W.H. and Carr, A., 1998. Rodale's Illustrated Encyclopedia of Herbs, Rodale Books.
16
Mbiantcha, M.; Kamanyi, A.; Teponno, R.B.; Tapondjou, A.L.; Watcho, P. and Nguelefack, T.B., 2011. Analgesic and Anti-Inflammatory Properties of Extracts from the Bulbils of Dioscorea bulbifera L. var sativa (Dioscoreaceae) in Mice and Rats. Evidence Based Complementary and Alternative Medicine. 9 p. doi:10.1155/2011/912935.
17
Raghav, S.; Singh, H.; Dalal, P.K.; Srivastava, J.S. and Asthana, O.P., 2006. Randomized controlled trial of standardized Bacopa monniera extract in age associated memory impairment. Indian Journal of Psychiatry. Vol. 48, pp: 238-242.
18
Sabetsarvestani, M.M.; Sharafzadeh, S.; Alizadeh, A. and Rezaeian, A.A.; 2013. Total Phenolic Content, Antioxidant Activity and Antifungal Property in Two Partsof Garden Thyme Shoot. International Journal of Farming and Allied Sciences. Vol. 22, pp: 1017-1022.
19
Salah, A.M. and Wagner, H., 2009. Effects of Ruellia praetermissa extract on ovulation, implantation, and the uterine endometrium of female rats. Journal of Medicinal Plants Research. Vol. 3, pp: 641-645.
20
Surburg, H. and Panten, J., 2006. Common Fragrance and Flavor Materials: Preparation, Properties and Uses. Wiley.
21
Topfer, J. and Schindler, I., 2009. On the Type Species of Trichopodus (Teleostei: Perciformes: Osphronemidae). Vertebrate Zoology. Vol. 59, pp: 49-51.
22
Zeller, A. and Rychlik, M., 2007. Impact of estragole and other odorants on the flavour of anise and tarragon. Flavour and Fragrance Journal. Vol. 22, pp: 105-113.
23
ORIGINAL_ARTICLE
تأثیر پربیوتیک ایمونووال روی برخی فاکتورهای تولیدمثلی و رشد در ماهی مولی (Poecilia butleri)
پربیوتیک ها ترکیبات غیرقابل هضمی هستند که از طریق تحریک رشد و فعالیت برخی باکتری های موجود در روده اثرات سودمندی برای میزبان خواهند داشت، اما در زمینه نقش پربیوتیک ها در رابطه با فاکتورهای تولیدمثلی و رشد در ماهیان زینتی مطالعات اندکی انجام شده است. در این آزمایش از ماهیان مولی با سن 20 هفتگی استفاده شد.آزمایش در قالب 4 تیمار و 3 تکرار انجام شد. بدین منظور 4 جیره غذایی شامل تیمار 1 (شاهد)، 2، 3 و 4 که به ترتیب حاوی 0، 0/5، 1 و 1/5 درصد ایمونووال تهیه شد. ماهی ها به مدت 26 هفته، روزانه به میزان 5 درصد وزن بدن و در 3 نوبت غذادهی شدند. نتایج این مطالعه نشان داد که طول و وزن نهایی مولدین در گروه های مختلف اختلاف معنی داری با یکدیگر نداشتند (0/01<P). در تیمار شاهد میزان هم آوری نسبی، شاخص گنادوسوماتیک، طول و وزن لاروهای متولد شده به طور معنی داری کم تر از تیمارهای 3 و 4 بود (0/01>P). هم چنین پربیوتیک مذکور تأثیری روی نسبت های جنسی نداشت. در این آزمایش با توجه به مقادیر فاکتورهای رشد و تولیدمثلی، جیره 4 عملکرد بهتری را نسبت به سایر تیمارها از خود نشان داد. در مجموع استفاده از پربیوتیک مذکور در جیره غذایی ماهی مولی پیشنهاد می گردد.
http://www.aejournal.ir/article_58476_f3279cfba235c3ebc6ee7fb3a8341c9b.pdf
2017-09-23
239
244
پربیوتیک ایمونووال
ماهی مولی
تولیدمثل
عباسعلی
حاجی بگلو
alihajibeglou@gmail.com
1
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، صندوق پستی: 487-49175
LEAD_AUTHOR
ولی اله
جعفری
valialahjafari@gmail.com
2
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، صندوق پستی: 487-49175
AUTHOR
حاجی بگلو،ع.ع.وسوداگر، م.، 1389. تأثیر پروبیوتیک پریمالاک و پربیوتیک ایمونووال بر رشد، میزان زندهزایی و نسبت جنسی ماهیان دمشمشیری (Xiphophorus helleri) و پلاتی (Xiphophorus maculatus). پایاننامه کارشناسیارشد تکثیر و پرورش آبزیان. 78 صفحه.
1
محمدی آذرم، ح. وعابدیان کناری، ع.ا.، 1388. افزایش مقاومت ماهی زینتی تایگر بارب (Capoeta tetrazona) به استرسهای فیزیکو شیمیایی محیطی آب توسط مکمل پودر گاماروس. مجله پژوهشهای علوم دامی ایران، جلد 1، شماره 2. صفحات 77 تا صفحه 85.
2
Andrews., C., 2006. The ornamental fish trade and fish conservation. Journal of Fish Biology. Vol. 37, pp: 53-59.
3
AOAC.1990. Official Methods of Analysis of AOAC,
4
Vol. 1,15th edn. Association of Official Analytical Chemists, Arlington, VA, USA.
5
Chapman, F.A.; Fitz-coy, S.A.; Thunberg, E.M. and Adams, C.M., 2007. United States of America Trade in Ornamental Fish. Journal of the World Aquaculture Society. Vol. 28, No. 1, pp: 1-10.
6
Chong, A.; Hashim, R. and Ali, A., 2003. Assessment of soybean meal in diets for discus (Symphysodonaequifasciata HECKEL) farming through a fishmeal replacement study. Aquacult Research. Vol. 34, pp: 913-922.
7
Chong, A.S.C.; Ishak, S.D. and Osman, Z.R., 2004. Hashim. Effect of dietary protein level on the reproductive performance of female swordtails Xiphophorus helleri (Poeciliidae). Aquaculture. Vol. 234, pp: 381-392.
8
Dahlgren, B.T., 1980. The effects of three different dietary protein levels on the fecundity in the guppy, Poecilia reticulate (Peters). Journal of Fish Biology. Vol. 16,
9
pp: 83-97.
10
De Schrijver, R. and Ollevier, F., 2000. Protein digestion in juvenile turbot (Scophthalmus maximus) and effects of dietary administration of Vibrio proteolyticus. Aquaculture. Vol. 186, pp: 107-116.
11
Fooks, L.J.; Fuller, R. and Gibson, G.R., 1999. Prebioticts, Probiotics and human gut microbiology. International Dairy Journal. Vol. 9, pp: 53-61.
12
Ghosh, S.; Sinha, A. and Sahu, C., 2007. Effect of probiotic on reproductive performance in female livebearing ornamental fish. Aquaculture Research. Vol. 38, pp: 518-526.
13
Gibson, G.R. and Roberfroid, M.B., 1995. Dietary modulation of the human colonic microbiota: introducing the concept of prebiotics. Journal of Nutrition. Vol. 125,
14
pp: 1401-1412.
15
Irianto, A. and Austin, B., 2002. Use of probiotics to control furunculosis in rainbow trout, Oncorhynchus mykiss (Walbaum). Journal of Fish Disease. Vol. 25, pp: 1-10.
16
Ling, S.; Hashim, R.; Kolkovski, S. and Shu-Chien,
17
A.C., 2006. Effect of varying dietary lipid and protein levels on growth and reproductive performance of female swordtails Xiphophorus helleri (Poeciliidae). Aquaculture Research. Vol. 37, pp: 1267-1275.
18
Peng, L.; Delbert, M. and Gatlin, III., 2004. Dietary brewers yeast and the prebiotic Grobiotick TM AE influence growth performance, immune responses and resistance of hybrid striped bass (Morone chrysops×M. saxatilis) to Streptococcus iniae infection. Aquaculture. Vol. 231,
19
pp: 445-456.
20
Tavolga, W.N., 1949. Embryonic development of the platyfish (Platypoecilus), the swordtail (Xiphophorus helleri) and their hybrids. American museum of natural history.
21
Vol. 94, No. 4, pp: 227-229.
22
ORIGINAL_ARTICLE
ارتباط ترکیبات شیمیایی بافت عضله با مراحل رسیدگی جنسی گناد در ماهی زبرا دانیو (1822 ,Danio rerio Hamilton) تغذیه شده با پربیوتیک اینولین
با توجه به اهمیت پربیوتیک اینولین بر رسیدگی جنسی در ماهیان، تحقیق حاضر به بررسی ﺗﻐﯿﯿﺮ ﺗﺮکیبات ﺷﯿﻤﯿﺎﯾﯽ (چربی، ﭘﺮوﺗﺌﯿﻦ، رطوبت و خاکستر) ﺑﺎﻓﺖ ﻋﻀﻠﻪ در مراحل مختلف رسیدگی جنسی در جنس ماده ماهی زبرا دانیو (Danio rerio) پرداخته است. به این منظور لاروهای ماهی زبرا دانیو با جیره های غذایی حاوی دوزهای 0 (گروه شاهد)، 1 گرم ، 2 گرم و 3 گرم اینولین در هر کیلوگرم جیره غذایی تغذیه شدند و دو مرحله نمونه برداری (45 روز و 90 روز پس از شروع تغذیه فعال) صورت گرفت و در هر مرحله ﺗﺮکیبات ﺷﯿﻤﯿﺎﯾﯽ (ﻟﯿﭙﯿﺪ، ﭘﺮوﺗﺌﯿﻦ، رطوبت و خاکستر) ﺑﺎﻓﺖ ﻋﻀﻠﻪ (ﺑﺮاﺳﺎس درﺻﺪ وزن ﺧﺸﮏ) اﻧﺪازهﮔﯿﺮی ﺷﺪ. در مرحله اول نمونه برداری، مقادیر چربی و پروتئین عضله به طور معنی داری بالاتر از مرحله دوم نمونه برداری بود (0/05>P). با توجه به این که در مرحله دوم نمونه برداری، ماهیان در مرحله رسیدگی جنسی کامل قرار داشتند، مقدار چربی موجود در عضله کاهش یافت (0/05>P). مقادیر رطوبت و خاکستر به طور معنی داری در مرحله دوم نمونه برداری بالاتر از مرحله اول به دست آمد (0/05<P). در مجموع نتایج تحقیق حاضر نشان داد که مراحل مختلف زندگی ماهی زبرا دانیو بر محتوای ترکیبات شیمیایی عضله تاثیرگذار است.
http://www.aejournal.ir/article_58495_bc4e72840dbc61776aa63c41258c1140.pdf
2017-09-23
245
252
ترکیبات شیمیایی
رسیدگی جنسی
پربیوتیک اینولین
ماهی زبرا دانیو
مهدیه
فدایی راینی
fadaimahdiye@yahoo.com
1
محتمع آموزش عالی سراوان
LEAD_AUTHOR
احسان
احمدی فر
ehsan.ahmadifar@gmail.com
2
گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه زابل، ایران
AUTHOR
طیبه
عنایت غلامپور
khanihm@yahoo.com
3
گروه شیلات، دانشگاه پیام نور، صندوق پستی 3697-19395، تهران، ایران
AUTHOR
اکرمی، ر.؛ ﺣﺎﺟﯽﻣﺮادﻟو، ع. و ﻣﺘﯿﻦفر، ع.، 1387. اﺛﺮ ﺳﻄﻮح ﻣﺘﻔﺎوت ﭘﺮﺑﯿوتیک اﯾﻨﻮﻟﯿﻦ ﺟﯿﺮه ﻏﺬاﯾﯽ ﺑﺮ شاخصﻫﺎی رﺷﺪ، ﻧﺮخ ﺑﺎزﻣﺎﻧﺪگی و ﺗﺮﮐﯿﺐ ﺑﺪن ﻓﯿﻞ ﻣﺎﻫﯿﺎن Huso husoجوان پرورشی. مجله علوم کشاورزی و منابع طبیعی. دوره 15، شمار 5، صفحات 19 تا 32.
1
ﭘﺎﭘﻬﻦ، ف. و روﻧﻖ، م.، 1381. ﺑﺮرﺳﻲ ﻣﻴﺰان ﭼﺮﺑﻲ و ﭘﺮوﺗﺌﻴﻦ ﻋﻀﻼت ﻣﺎﻫﻲ ﺷﻮرﻳﺪه در ﻣﻨﻄﻘﻪ ﻫﻨﺪﻳﺠﺎن در ﻓﺼﻮل ﻣﺨﺘﻠﻒ. ﻣﺠﻠﻪ داﻣﭙﺰﺷﻜﻲ اﻳﺮان. دوره 8، شماره 5، صفحات 75 تا 82.
2
جافر نوده، ع.، 1395. بررسی خواص سینرژیستی برخی اسیدهای آلی با پروبیوتیک لاکتوباسیلوس کازئی (Lactobacillus casei) در پرورش بچهماهیان قزلآلای رنگینکمان (Oncorhynchus mykiss). رساله دکتری تخصی شیلات، پژوهشکده مطالعات دریاچه ارومیه، دانشگاه ارومیه. 137 صفحه.
3
خسروی، م.، 1390. بررسی تاثیر سطوح مختلف اینولین بر عملکرد رشد و کارایی تغذیه در بچه ماهیان کلمه (Rutilus rutilus). کارشناسی ارشد. تکثیر و پرورش آبزیان. دانشگاه ازاد واحد علوم تحقیقات. 57 صفحه.
4
رﺿﻮیﺷﯿرازی، ح.، 1380. ﺗﮑﻨﻮﻟﻮژی ﻓﺮآوردهﻫﺎی درﯾﺎﯾﯽ. ﻋﻠﻢ ﻓﺮآوری (2). اﻧﺘﺸﺎرات ﻧﻘﺶ ﻣﻬﺮ. 292 صفحه.
5
رهنما، ب.؛ اکرمی، ر. و چیتساز، ح.، 1392. تاثیر پربیوتیک اینولین بر عملکرد رشد، بازماندگی، ﺗﺮﮐﯿﺐ ﻻﺷﻪ و ﻣﻘﺎوﻣﺖ در ﺑﺮاﺑﺮ اﺳﺘﺮس در ﻣﺎﻫﯽ قرمز (Carassius auratus gibelio). ﻓﺼﻠﻨﺎﻣﻪ علوم و تکثیر آبزی پروری. دوره 1، شماره 2، صفحات 55 تا 70.
6
زکیپور رحیمآبادی، ا.؛ ارشدی، ع.؛ زارع، پ. و حیدری، م.ر. 1388. ﺑﺮرﺳﻲ ﻣﻘﺎﻳﺴﻪای ﺗﺮﻛﻴﺒﺎت ﺷﻴﻤﻴﺎﻳﻲ عضله ماهی خواجو (Schizothorax zarudnyi) و اﻧﺠﻚ (Schizocypris altidorsalis) در ﻓﺼﻮل و ﺟﻨﺲﻫﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ در استان سیستان و ﺑﻠﻮﭼﺴﺘﺎن. ﻣﺠﻠﻪ ﺷﻴﻼت. دوره 3، شماره 3، صفحات 24 تا 36.
7
ﺳﺎﻟﻨﺎﻣﻪ آﻣﺎری اداره ﮐﻞ ﺷﯿﻼت اﺳﺘﺎن ﻣﺎزﻧﺪران. 1390. 54 صفحه.
8
ﻋﺒﺪﻟﻲ، ا .، 1378. ﻣﺎﻫﻴﺎن آبهای داﺧﻠﻲ اﻳﺮان. ﺗﻬﺮان، ﻣﻮزه ﻃﺒﻴﻌﺖ و ﺣﻴﺎت وحش ایران. 160 صفحه.
9
میرا، م.، 1390. بررسی تاثیر سطوح مختلف اینولین بر عملکرد رشد و کارایی تغذیه در بچهماهیان سفید (Rutilus frissi kutumn). کارشناسی ارشد. تکثیر و پرورش آبزیان. دانشگاه ازاد واحد قائمشهر. 79 صفحه.
10
یگانه، س.؛ ﺷﻌﺒﺎﻧﭙﻮر، ب.؛ ﺣﺴﯿﻨﯽ، ه.؛ ایمانپور، م.ر.؛ شعبانی، ع. و عباسی، م.، 1391. ارزیابی تغییرات فصلی ﺗﺮﮐﯿﺐ ﺷﯿﻤﯿﺎﯾﯽ و ﺗﺮﮐﯿﺐ اﺳﯿﺪﻫﺎی ﭼﺮب ﻓﯿﻠﻪ ﻣﺎﻫﯽ ﮐﭙﻮر ﭘﺮورﺷﯽ (Cyprinus carpio)، ﻣﺠﻠﻪ زﯾﺴﺖ شناسی ایران، دوره 2، صفحات 268 تا 294.
11
Akrami R.; Rahnama, B.; Chitsaz, H. and Razeghi Mansour., 2015. Effects of dietary inulin on growth performance, survival, body composition, stress resistance and some hematological parameters of Gibel carp juveniles (Carassius auratus gibelio(. Iranian Journal of Fisheries Sciences. Vol. 14, No. 4, pp: 1072- 1082.
12
Akrami, R.; Hajimoradloo, A.; Matinfar, A. and Abedian Kinari, A., 2009. Effect of Dietary Prebiotic Inulin on Growth Performance, Intestinal Microflora, Body Composition and Hematological Parameters of Juvenile Beluga, Huso huso (Linnaeus, 1758). Journal of the World Aquaculture Society. Vol. 40, No. 6, pp: 771-779.
13
Akrami, R.; Razeghi Mansour, M.; Chitsaz, H. and Ziaee, R., 2012. Effect of dietary manna oligosaccharide on growth performance, survival rate, body composition and some hematological parameters of carp juvenile (Cyprinus carpio). Journal of Aquaculture Feed Science and Nutrition. Vol. 49, No. 30, pp: 54-60.
14
Alasalvar, C.; Taylor, K.D.A.; Zubcov, E.; Shahidi, F. and Alexis, M., 2002. Differentiation of cultured and wild sea bass (Dicentrarchus labrax): total lipid content, fatty acid and trace mineral composition. Food Chemistry. Vol. 79,
15
pp: 145-150.
16
Ali, M.; Ighbal, F.; Salam, A.; Iram, S. and Athar, M., 2005. Comparative study of body composition of different fish species from brackish water pond. International Journal of Environment Science and Technology. Vol. 2, No. 3,
17
pp: 229-232.
18
AOAC (Association of Official Analytical Chemists). 1999. Official Methods of Analysis. Association of Official Analytical Chemists Inc., Arlington, Virginia, USA.
19
Arts, M.T.; Ackman, R.G. and Holub, B.J., 2001. Essential fatty acids”in aquatic ecosystems: a crucial link between diet and human health and evolution. Canadian Journal of Fisheries and Aquatic Science. Vol. 58, pp: 122-137.
20
Arukwa, A. and Goksory, A., 2003. Egg shell and egg yolk proteins in fish, hepatic proteins for the next generation: Oogenetic, population and evolutionary, implications of endocrine disruption, Comparative Journal of Hepatology. Vol. 2, pp: 1-46.
21
Echina, L. and Granado, L., 2001. Seasonal Variation in the physiological status and energy content of somatic and reproductive tissues of chub, Marine Biology., Vol. 120,
22
No. 6, pp: 503-511.
23
Genc, MA.; Aktas, M.; Genc, E. and Yilmaz, E., 2007a. Effects of dietary mannan oligosaccharide on growth, body composition and hepatopancreas histology of Penaeus semisulcatus (de Haan 1844). Journal of Aquatic Nutrient. Vol. 13, No. 7, pp: 156-161.
24
Genc, M.A.; Yilmaz, E.; Genc, E. and Aktas, M., 2007b. Effects of dietary mannan oligosaccharides (MOS) on growth, body composition, and intestine and liver histology of the hybrid Tilapia (Oreochromis niloticus×O. aureus). Israel Journal of Aquaculture. Vol. 59, No. 8, pp: 10-16.
25
Guler, G.O.; Kiztanir, B.; Aktumsek, A.; Citil, O.B. and Ozparlak, H., 2008. Determination of the seasonal changeson total fatty acid compositionand w3/w6 ratios of carp (Cyprinus carpio L.) muscle lipids in Beysehir Lake. Food Chemistry. Vol. 108, No. 9, pp: 689-694.
26
Hill, A.J.; Teraoka, H.; Heideman, W. and Peterson,
27
R.E., 2005. Zebrafish as a Model Vertebrate for Investigating Chemical Toxicity. Toxicological Sciences. Vol. 86, No. 1, pp: 6-19.
28
Kazemi, R. and Bahmani, M., 1997. Different methods for gonad study in Acipenser. Departmant of physiology and Biochemi. Sturgeon Fish International Research Press. 22 p.
29
Komova, N.I., 2001. Dynamics of the biochemical composition of tissue in Abramis brama (cyprinidae)at Ggonad Maturation. Journal of Ichthyology. Vol. 41, No. 4. pp: 334-342.
30
Ehrabi, Z.; Firouzbakhsh, F. and Jafarpour, A., 2012. Effects of dietary supplementation of synbiotic on growth performance, serum biochemical parameters and carcass composition in rainbow trout (Oncorhynchus mykiss) fingerlings. Journal of Animal Physiology and Animal Nutrition. Vol. 96, No. 3, pp: 474-481.
31
Mira, S.M.; Akrami, R. and Hedayatifard, M., 2011. Effect of different level of dietary prebiotics inulin on the growth performance, survival and body composition of juvenile Kutum (Rutilus frisii kutum). Journal of Marine Biology. Vol. 9, No. 3, pp: 53-60.
32
Özyurt, G.; Duysak, Ö.; Akamca, E. and Tureli, C., 2006. Seasonal changes of fatty acids of cuttlefish Sepia officinalis L. (Mollusca: Cephalopoda) in the north eastern Mediterranean sea. Food Chemistry. Vol. 95, No. 6,
33
pp: 382-385.
34
Periago, M.J.; Ayala, MD.; López-Albors, O.; Abdel, I.; Martínez, C.; Garcia-Alcázar, A.; Ros, G. and Gil,
35
F., 2005. Muscle cellularity and flesh quality of wild and farmed sea bass, Dicentrarchus labrax L. Aquaculture.
36
Vol. 249, No. 9, pp: 175-188.
37
Quigley, I.K. and Parich, D.M., 2002. Pigment pattern formation in Zebrafish: A model for developmental genetics and the evolution of form. The Journal of Micros Research and Technology. Vol. 58, No.5, pp: 442-455.
38
Rehbein, H. and Oehlenschlager, J., 2009. Fishery products quality, safety and authenticity. John Wiley and Sons Publishing. pp: 4-10.
39
Ringo, E.; Bendiksen, H.R.; Gausen, S.J.; Sundsfjord, A. and Olsen, R.E., 1998. The effect of dietary fatty acids on lactic acid bacteria associated with the epithelial mucosa and from faecalia of Arctic charr, Salvelinus alpines L. Journal of Applied Microbiology. Vol. 85, No. 8, pp: 855- 864.
40
Roberfroid, M.B.; Van Loo, J.A. and Gibson, E.R., 1998. The bifidogenic nature of chicory inulin and its hydrolysis products. Journal of Nutrition. Vol. 28, No. 6, pp: 11-22.
41
Saddhe, A.A.; Banerjee, G.; Jamdadeh, R.A. and Thete, K.D., 2013. Zebrafish the reliable vertebrate model organism. DCSI. Vol. 91, No. 6, pp: 172-182.
42
Sorvachev, K.F., 1957. Changes in proteins of blood serum of carp during wintering, Biokhimia. Vol. 22, No. 2,
43
pp: 872-877.
44
Spence R.; Gerlach G.; Lawrence, C. and Smith, C., 2008. The behavior and ecology of the zebrafish, Danio rerio. Biological Reviews. Vol. 83, No. 1, pp: 13-34.
45
Tzikas, Z.; Amvrosiadis, I.; Soultos, N. and Georgakis, Sp., 2007. Seasonal variation in chemical composition of Mediterranean horse mackerel (Trachurus mediterraneus) muscle from North Aegean Sea (Greece). Food Control.
46
Vol. 18, No. 5, pp: 251-257.
47
Yilmaz, E.; Genc, M.A. and Genc, E., 2007. Effects of dietary mannan oligosaccharides on growth, body composition, and intestine and liver histology of rainbow trout, Oncorhynchus mykiss. Israeli Journal of Aquaculture. Vol. 59, No.1, pp: 182-188.
48
Zaboukas, N.; Miliou, H.; Megalofonou, P. and Moraitou Apostolopoulou, M., 2006. Biochemical composition of the Atlantic bonito Sarda sarda from the Aegean Sea (eastern Mediterranean Sea) in different stages of sexual maturity. Journal of Fish Biology. Vol. 69, No. 4, pp:
49
347-362.
50
ORIGINAL_ARTICLE
تنوع ریزماهواره ای ماهی کپورمعمولی (Cyprinus carpio) در سواحل استان گلستان
کپور معمولی (Cyprinus carpio) یکی از مهم ترین گونه های ماهیان استخوانی بومی با ارزش اقتصادی بالا می باشد. بازسازی ذخایر این ماهی از طریق تکثیر مصنوعی و رهاسازی بچه ماهیان انجام می گیرد که این امر می تواند موجب تغییراتی در تنوع ژنتیکی این گونه با ارزش گردد. هدف از این مطالعه بررسی تنوع و تمایز ژنتیکی ماهی کپورمعمولی در رودخانه قره سو، خلیج گرگان و هم چنین تالاب گمیشان بوده که جهت انجام کار از تعداد 90 ماهی نمونه برداری و DNA آن ها با استفاده از کیت های مخصوص (Gene All Tissue and Tissue plus sv mini) طبق دستورالعمل شرکت سازنده استخراج گردید. جهت PCR از پنج جفت جایگاه ریزماهواره MFW20,MFW2,MFW17,MFW7,MFW16) استفاده شد که تمامی آن ها چندشکلی نشان دادند. تعداد آلل ها، هتروزایگوسیتی مورد انتظار و مشاهده شده به ترتیب در محدوده 17-7، 0/78-0/14 و 0/90-0/76 به دست آمد. متوسط Fst به عنوان شاخصی از تمایز ژنتیکی، 0/05 به دست آمد. در بررسی تعادل هاردی - واینبرگ از 15 آزمون مورد بررسی 14 نمونه انحراف معنی داری از تعادل را نشان دادند. نتایج حاصل از ترسیم دندروگرام نیز نشان داد که نمونه های مورد بررسی احتمالاً متعلق به یک جمعیتمی باشند.
http://www.aejournal.ir/article_53657_e74076bfa94b855f9f6a7a63f1510f99.pdf
2017-09-23
253
258
تمایز ژنتیکی
جمعیت
ریزماهواره
ماهی کپور
آزاده سادات
حسینی
azad.hosseyni@yahoo.com
1
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، صندوق پستی: 487-49175
LEAD_AUTHOR
علی
شعبانی
ali-shabany@yahoo.com
2
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، صندوق پستی: 487-49175
AUTHOR
حدیثه
کشیری
hadiskashiri@gmail.com
3
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، صندوق پستی: 487-49175
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
رژیم غذایی گاوماهی دمگرد، Neogobius melanostomus در زیستگاه های طبیعی و مصنوعی در ساحل نوشهر
در طی دهههای اخیر، گرم شدن زمین باعث تغییراتی در سرعت وجهت بادها و ایجاد طوفانهای شدید شده است. به منظور جلوگیری از فرسایش سواحل، ساختارهای سخت مصنوعی در طی خطوط سواحل ساخته شدهاند. این ساختارهای سخت حفاظتی تأثیرات مستقیم و غیرمستقیمی بر گونههای آبزیان اعمال میکنند. گاوماهی دمگرد متعلق به خانواده گاوماهیان میباشد. این خانواده از ماهیان به دلیل فراوانی در دریای خزر نقش عمدهای را در زیست بوم این منطقه ایفا میکنند. این مطالعه با هدف مقایسه تغذیه و تنوع رژیم غذایی گاوماهی دمگرد در سواحل مصنوعی (سنگچینها) و طبیعی (قلوهسنگی و سنگی) انجام گرفت. بنابر نتایج، در مجموع 10 نوع طعمه شامل: خرچنگهای گرد (Xanthidae)، میگوها (Palaemonidae)، گاماریدها (Gammaridae)، دوکفهایها (Bivalvia)، صدفیان (Ostracoda)، روزنهداران (Foraminifera)، کشتیچسب (Amphibalanus improvises)، کرم پرتار(Neries diversicolor)، تخم ماهی و بقایای ماهی شناسایی شد. در سواحل مصنوعی، قلوهسنگی و سنگی به ترتیب 10، 8 و 6 نوع ماده غذایی مشاهده گردید. فراوان ترین مواد غذایی موجود در دستگاه گوارش این ماهیان در ساحل صخرهای مصنوعی، قلوهسنگی وسنگی به ترتیب کشتیچسب با 37/19%، صدفیان با 44/78% وکرم پرتار با 42/1% بودند. مطالعه تغذیه این ماهیان در سواحل مختلف نشان داد که ماهیان در انواع سواحل از طیف وسیعی از مواد غذایی استفاده کرده و در سواحل صخرهای مصنوعی بیش تر از سواحل دیگر روی انواع طعمههای غذایی تخصصی بوده اند. مقادیر شاخص شانون در سواحل صخرهای مصنوعی، قلوهسنگی و سنگی به ترتیب 1/94، 1/62 و 1/55 بود. مقایسه این شاخص بین دو نوع ساحل مصنوعی و طبیعی فاقد اختلاف معنیدار بود.
http://www.aejournal.ir/article_58548_3f92f353e90c35bb2de68aca65945b22.pdf
2017-09-23
259
268
گاوماهی دمگرد
سنگچینها
سواحل طبیعی
تغذیه
تنوع غذایی
زینب
سعیدی
zeinab.saeedi111@gmail.com
1
گروه زیست شناسی و زیست فناوری دریا و آبزیان، دانشکده علوم و فناوری های زیستی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران، صندوق پستی: 1983969411
LEAD_AUTHOR
اصغر
عبدلی
asabdoli@yahoo.com
2
گروه تنوع زیستی و مدیریت اکوسیستم ها، پژوهشکده علوم محیطی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران، صندوق پستی: 1983969411
AUTHOR
بهرام
حسن زاده کیابی
b.h.kiabi@gmail.com
3
گروه زیست شناسی و زیست فناوری دریا و آبزیان، دانشکده علوم و فناوری های زیستی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران، صندوق پستی: 1983969411
AUTHOR
سینا
زرینی
sina.zarrini@gmail.com
4
گروه زیست شناسی و زیست فناوری دریا و آبزیان، دانشکده علوم و فناوری های زیستی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران، صندوق پستی: 1983969411
AUTHOR
پیری،ح .، 1379. بررسی سیستماتیک، پراکنش و برخی از خصوصیات زیستی گاوماهیان(Gobiidae) سواحل جنوبی دریای خزر (آب های استان گیلان). پایان نامه کارشناسی ارشد شیلات. دانشکده علوم و فنون دانشگاه آزاد اسلامی، تهران شمال. 195 صفحه.
1
جوشن،ز.، 1391. بررسی رژیم غذایی، سن و رشد برخی از گاوماهیان در مناطق جنوبشرقی دریای خزر. پایان نامه کارشناسی ارشد زیست شناسی جانوران دریا. 71 صفحه.
2
رحمانی،ح.، 1377. بررسی برخی از خصوصیات بیولوژیکی و اکولوژیکی ماهیانNeogobius melanostomus و Neogobius fluviatilis در نهر مادرسوپارک ملی گلستان. پایان نامه کارشناسی ارشد مهندسی شیلات. دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان. 43 صفحه.
3
عبدالهپور،ح.؛ عباسی،ک. و سرپناه،ع.، 1389 .بررسی تغذیه گاوماهی گرد ( Neogobius melanostomus) در سواحل جنوبغربی دریای خزر) سواحل استان گیلان). مجله علمی شیلات ایران. سال 4، شماره 3، صفحات 15 تا 26.
4
Abdoli, A.; Allahyari, S.; Kiabi, B. H.; Patimar, R.; Ghelichi, A.; Mostafavi, H.; Aghili, S.M. and Rasooli,
5
P., 2009. Length–weight relationships for seven Gobiid fish species in the southeastern Caspian Sea basin, Iran. Journal of Applied Ichthyology. Vol. 25, pp: 786-785.
6
Abdoli, A.; Allahyari, S.; Patimar, R. and Kiabi,
7
B.H., 2012. Feeding strategies of three Neogobius species in the Gomishan Wetland of Iran, South-east Caspian Sea. Journal of Zoology in the Middle East. Vol. 65, pp: 49-54.
8
Airoldi, L. and Bulleri, F., 2011. Anthropogenic disturbance can determine the magnitude of opportunistic species responses on marine urban infrastructures. PLoS One. Vol. 6, No. 8, pp: e22985.
9
Allsop, N.; Franco. L.; Bellotti, G.; Bruce, T. and Geeraerts, J., 2005. Hazards to people and property from wave overtopping at coastal structures. International Conference on Coastlines, Structures and Breakwaters.
10
pp: 153-165.
11
Amundsen, P.A.; Gabler, H.M. and Staldvik, F.J., 1996. A new approach to graphical analysisof feeding strategy from stomach contents data – modification of the Costello (1990) method. Journal of Fish Biology. Vol. 48, pp: 607-614.
12
Beaugrand, G., 2004. The North Sea regime shift: evidence, causes, mechanisms and consequences. Progress in Oceanography. Vol. 6, pp: 245-262.
13
Berg, L.S., 1949. Presnovodnye ryby Irana i sopredel'nykh stran [Freshwater fishes of Iran and adjacent countries]. Trudy Zoologicheskogo Instituta Akademii Nauk SSSR.
14
pp: 783-858.
15
Biswass, S.P., 1993. Manual of methods in fish biology. South Asia Publishers PVT., New Dehli International Book Co. Absecon Highlands. N.J. pp: 65-77.
16
Borza, P.; Erős, T. and Oertel, N., 2009. Food resource partitioning between two invasive gobiid species (Pisces, Gobiidae) in the Littoral Zone of the River Danube, Hungary. Int. Rev.Hydrobiol. Vol. 94, pp: 609-621.
17
Brandner, J.; Auerswald, K.; Cerwenka, A.F.; Schliewen, U.K. and Geist, J., 2013. Comparative feeding ecology of invasive Ponto-Caspian gobies. Hydrobiologia. Vol. 703,
18
pp: 113-131.
19
Bulleri, F., 2006. Is it time for urban ecology to include the marine realm? Trends in ecology and evolution. Vol. 21,
20
pp: 658-659.
21
Chapman, M.G. and Underwood, A.J., 2011. Evaluation of ecological engineering of armoured shorelines to improve their value as habitat. Journal of Experimental Marine Biology and Ecology. Vol. 400, pp: 302-313.
22
Charlebois, P.M.; Marsden, J.E.; Goettel, R.G.; Wolfe, R.K.; Jude, D.J. and Rudnika, S., 1997. The round goby, Neogobius melanostomus (Pallas), a review of European and North American literature. Illinois Natural History Survey. pp: 1-76.
23
Charlier, R.H.; Chaineux, M.C.P. and Morcos, S., 2005. Panorama of the history of coastal protection. Journal of Coastal Research. pp: 79-111.
24
Coad, B.W., 2013. Freshwater fishes of iran. Electronic version, updated 06 May 2013.
25
Corbau, C.; Simeoni, U.; Archetti, R.; Peretti, A. and Farina, M., 2009. Winter sandy protections of the Northern Adriatic coast against flooding: preliminary results. Journal of Coastal Research. pp: 1194-1198.
26
Corkum, L.D.; Sapota, M.R. and Skora, K.E., 2004. The round goby, Neogobius melanostomus, a fish invader on both sides of the Atlantic Ocean. Biological invasions. Vol. 6,
27
pp: 173-181.
28
Davis, J.; Levin, L. and Walther, S., 2002. Artificial armored shorelines: sites for open-coast species in a southern California bay. Marine Biology. Vol. 140, pp: 1249-1262.
29
Emde, S.; Kochmann, J.; Kuhn, T.; Plath, M. and Klimpel, S., 2014. Getting What Is Served? Feeding Ecology Influencing Parasite-Host Interactions in Invasive Round Goby Neogobius melanostomus. PloS one. Vol. 9, No. 10, pp: e109971.
30
Eschmeyer, W., 2013. Catalog of fishes. Electronic version, updated 04 January 2013.
31
Firoozfar, A.; Bromhead, E.N. and Dykes, A.P., 2012. Caspian Sea level change impacts regional seismicity. Journal of Great Lakes Research. Vol. 38, pp: 667-672.
32
Ghedotti, M.J.; Simhula, J.C. and Smith, G.R., 1995. Zebra mussel predation by round gobies in the laboratory. J. Great Lakes Res. Vol. 21, pp: 665-669.
33
Hawkins, S.J.; Sugden, H.E.; Mieszkowska, N.; Moore, P.J.; Poloczanska, E.; Leaper, R.; Herbert, R.J.H.; Genner, M.J.; Moschella, P.S.; Thompson, R.C.; Jenkins, S.R.; Southward, A.J. and Burrows, M.T., 2009. Consequences of climate-driven biodiversity changes for ecosystem functioning of North European rocky shores. Marine Ecology Progress Series. Vol. 396, pp: 245-259.
34
Holden, M.J. and Raitt, D.F.S., 1974. Methods of Resource Investigation and Their Application. Manual of Fisheries Science. FAO, Rome.
35
Johnson, T.B.; Allen, M.; Corkum, L.D. and Lee,
36
V.A., 2005. Comparison of Methods Needed to Estimate Population Size of Round Gobies (Neogobius melanostomus) in Western Lake Erie. Journal of Great Lakes Research.
37
Vol. 31, pp: 78-86.
38
Karlson, A.M.; Almqvist, G.; Skóra, K.E. and Appelberg, M., 2007. Indications of competition between non-indigenous round goby and native flounder in the Baltic Sea. ICES Journal of Marine Science: Journal du Conseil. Vol. 64, pp: 479-486.
39
Kornis, M.S.; Mercado‐Silva, N. and Vander Zanden,
40
M.J., 2012. Twenty years of invasion: a review of round goby Neogobius melanostomus biology, spread and ecological implications. Journal of Fish Biology. Vol. 80, pp: 235-285.
41
Krebs, C.J., 1989. Ecological methodology.2nd edition. New York. Harpe and Row.
42
Miller, P.J., 1986. Gobiidae. In: Fishes of the Northeast Atlantic and Mediterranean (Whitehead P.J.P., Bauchot M. L., Hureau J.C., Nielsen J. and Tortonese E., eds).
43
pp: 1019-1086. Paris: UNESCO. pp: 1019-1086.
44
Miller, P.J., 2003. Mugilidae, Atherinidae, Atherinopsidae, Blenniidae, Odontobutidae, Gobiidae. AULA.Verlag
45
Miller, P.J., 2004. fresh water fish of Europe Gobiidae.
46
Vol. 8, No. 2.
47
Moskal'kova, K.I., 1996. Ecological and morphoph ysiological prerequisites to range extention in the round goby Neogobius melanostomus under conditions of anthropogenic pollution. Journal of Ichthyology. pp: 584-590.
48
Moran, E.A. and Simon, T.P., 2013. Size, relative abundance, and catch‐per‐unit‐effort of round goby, Neogobius melanostomus, in anthropogenically modified and natural habitats in the western basin of Lake Erie. Journal of Applied Ichthyology. Vol. 29, pp:1134-1138.
49
Moyle, P.B.C. and Joseph, J., 2004. Fishes: an introduction to ichthyology (No. 597 MOY).
50
Nurkse, K.; Kotta, J.; Orav-Kotta, H. and Ojaveer,
51
H., 2016. A successful non-native predator, round goby, in the Baltic Sea: generalist feeding strategy, diverse diet and high prey consumption. Hydrobiologia. pp: 1-11.
52
Perello, M.M.; Simon, T.P.; Thompson, H.A. and Kane, D.D., 2015. Feeding ecology of the invasive round goby, Neogobius melanostomus (Pallas, 1814), based on laboratory size preference and field diet in different habitats in the western basin of Lake Erie. Aquatic Invasions. Vol. 10,
53
pp: 463-474.
54
Pinchuk, V.I.; Vasil’eva, E.D.; Vasil’ev, V.P. and Miller, P.J., 2003. Neogobius melanostomus (Pallas, 1814). In Miller, P. J. (ed.), The Freshwater Fishes of Europe. Vol. 8.
55
Piria, M.; Jakšić, G.; Jakovlić, I. and Treer, T., 2016. Dietary habits of invasive Ponto-Caspian gobies in the Croatian part of the Danube River basin and their potential impact on benthic fish ommunities. Science of the Total Environment. Vol. 540, pp: 386-395.
56
Ray, W.J. and Corkum, L.D., 1997. Predation of zebra mussels by round gobies, Neogobius melanostomus. Environmental Biology of Fishes. Vol. 50, pp: 267-273.
57
Ray, W.J. and Corkum, L.D., 2001. Habitat and site affinity of the round goby. Journal of Great Lakes Research. Vol. 27, pp: 329-334.
58
Simonovic, P.; Paunović, M. and Popović, S., 2001. Morphology, feeding, and reproduction of the round goby, Neogobius melanostomus (Pallas), in the Danube River Basin, Yugoslavia. Journal of Great Lakes Research.
59
Vol. 27, pp: 281-289.
60
Skora, K., 2001. Observations on Diet Composition of Neogobius melanostomus Pallas 1811 (Gobiidae, Pisces) in the Gulf of Gdansk (Baltic Sea). J. Great Lakes Res.
61
Vol. 27, pp: 209-299.
62
Števove, B. and Kováč, V., 2013. Does invasive bighead goby Neogobius kessleri and round goby N. melanostomus (Teleostei, Gobiidae) compete for food? Knowledge and Management of Aquatic Ecosystems. pp: 8.
63
Underwood, A.J., 1994. On beyond BACI: sampling designs that might reliably detect environmental disturbances. Ecological applications. Vol. 4, pp: 3-15
64
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی تولیدمثل ماهی سرخو چشم درشت (lutjanus Lutjanus) در آب های خلیج فارس و دریای عمان
شناخت دقیق رفتارها و خصوصیات زیستی هر یک از آبزیان می تواند برای صنعت تکثیر و پرورش و حفظ و بازسازی ذخایر مورد استفاده قرار گیرد. با این هدف بررسی تولیدمثل ماهی سرخو چشم درشت (Lujanus lutjanus) در آب های خلیج فارس و دریای عمان از آذر ماه 1393 تا آبان ماه سال 1394 انجام شد. نمونهها ماهانه و در 14 ایستگاه با استفاده از تور ترال و گرگور، صید و جمعآوری گردیدند. در این تحقیق کل نمونه های مورد بررسی 247 عدد بود که از این تعداد 133 عدد ماده و 97 عدد نر و 17 عدد نابالغ بودند و نسبت جنسی کل ماده به نر 1/37 بود. زیست سنجی کامل نمونه ها از قبیل طول (کل و چنگالی) و وزن انجام شد. حداقل و حداکثر طول ماهی در طی ماه های مختلف بین 13 تا 26 سانتی متر بود. رابطه طول و وزن 2/966x0/002 =y به دست آمد که نشان داد ماهی مذکور از یک رشد ایزومتریک برخوردار است. حداکثر همآوری مطلق 102841 تخمک در اردیبهشت ماه و حداکثر هم آوری نسبی 581/02 تخمک به ازای هر گرم در اردیبهشت ماه به دست آمد. حداقل هم آوری مطلق 9870 در آبان و حداقل هم آوری نسبی 73/69 تخمک به ازای هر گرم در مهر ماه محاسبه شد. میانگین شاخص رسیدگی جنسی GSI ماه های مختلف 1/185 محاسبه گردید و بیش ترین میزان شاخص گنادی مربوط به خرداد ماه (2/304) و کم ترین مقدار در آبان ماه 1392 بوده است (0/474). طول در زمانی که نیمی از ماده ها بالغ بودند (Lm50) 17/5 سانتی متر به دست آمد.
http://www.aejournal.ir/article_58600_c3a4fe33fa969dba55439a9248ddf451.pdf
2017-09-23
269
274
تولیدمثل
ماهی سرخو چشم درشت
شاخص رسیدگی جنسی GSI
خلیج فارس
دریای عمان
شیوا
کمالی
kamali.shiva7@gmail.com
1
گروه زیست شناسی، دانشگاه پیام نور قشم، قشم، صندوق پستی: 4697-19395
AUTHOR
مینا
رمضانی
mina.ramezani@gmail.com
2
گروه زیست شناسی، واحد تهران مرکز، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، صندوق پستی 767-13185
LEAD_AUTHOR
عیسی
کمالی
kamalyeassa@yahoo.com
3
پژوهشکده اکولوژی خلیج فارس و دریای عمان، موسسه تحقیقاتی شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات و آموزش و ترویج کشاورزی، صندوق پستی: 1597
AUTHOR
بختیاری،س.،1384. اتواطلس ایران. چاپ چهارم. انتشارات مؤسسه جغرافیایی وکارتوگرافی گیتاشناسی. 64 صفحه.
1
حسین زاده صحافی، ه.؛ شریف پور، ع. و ناظمی، ش.، 1381. بیولوژی تولیدمثل ماهی Abudefduf sexfasciatus در خلیج فارس. مجله علمی شیلات ایران. سال 11، شماره 2، صفحات 17 تا 24.
2
کمالی، ع.، 1380. زیست شناسی تولیدمثل ماهی سرخو معمولی (Lutjanus johni) در آب های هرمزگان. مجله علمی شیلات ایران. سال 10، شماره 1، صفحات 73 تا 90.
3
کمالی، ع، و ولی نسب، ت.، 1382. تولیدمثل ماهیان. تألیف ن. ک. آگاروال. تهران. موسسه تحقیقات شیلات ایران. مدیریت اطلاعات علمی. 178 صفحه.
4
کمالی، ع.؛ فروغی فرد، ح. و دهقانی، ر.، 1391. تعیین طول بلوغ، همآوری، نسبت جنسی و فصل تخمریزی ماهی شوریده (Otolithes ruber) در آبهای استان هرمزگان. مجله آبزیان و شیلات. سال 3، شماره 11، صفحات 9 تا 18.
5
کمالی، ع.: فروغی فرد، ح. و دهقانی، ر.،1393. تعیین طول بلوغ، هم آوری، نسبت جنسی و فصل تخم ریزی ماهی گیش چشم درشت (1793Selar Crumenophthalmus Bloch,)در خلیج فارس (استان هرمزگان). مجله آبزیان و شیلات. سال 5، شماره20، صفحات 55 تا 64 .
6
ولی نسب، ت،؛ آژیر، م.ت.؛ صدقی، ن، و کمالی، ع.، 1389. پایش ذخایر کفزیان تجاری خلیج فارس و دریای عمان به روش مساحت جاروب شده. فصلنامه محیط زیست جانوری. سال 2، شماره 3، صفحات 45 تا 56.
7
Allen, G.R., 1985. FAO Species Catalogue. Vol. 6. Snappers of the world. An annotated and illustrated catalogue of lutjanid species known to date. FAO Fish. Synop. Vol. 125, No. 6, pp: 208.
8
Bagenal, T.B., 1987. Methods for assessment of fish production in freshwater. Third edition, Blackwell Scientific Publication, XVT. 365 p.
9
Biswas, S.P., 1993. Manual of Methods in fish Biology. South Asian Publishers PVR. LTD., India. 157 p.
10
Grandcourt, E.M.; Al Abdessalaam, T.Z.; Francis, F. and Al Shamsi, A.T., 2004. Biology and stock assessment of the sparids, Acanthopagras bifasciatus and Argyrops spinifer (forsskal, 1775), in the southern Persian Gulf. Fisheries research. Vol. 69, pp: 7-20.
11
Grimes Churchill, B., 1987. Reproductive Biology of the Lutjanidae: A Review. Westview Press. 56 p.
12
Fennessy, S.T., 2000. Aspects of the biology of four species of Sciaenidae from the east coast of South Africa. Estuarine, coastal and shelf science. Vol. 50, pp: 259-269.
13
Fischer, W. and Bianchi, G., 1984. FAO Species identification sheets, fishing area 51, West Indian Ocean.
14
Vol. 3, pp: 1-5.
15
Nicolsky, G.V., 1963. The Ecology of fishes. Academic press. 352 p.
16
Pearce, M., 1998. Aquaculture potential of banded grunter. Queensl. Aquac. News. Vol.13, pp: 4-5.
17
Wootton, R.J., 2003. Ecology of Teleost fishes, Chapman and Hall Ltd. 404 p.
18
Yoneda, M.; Muneharu, T.; Hitishi fujita, N.; Takeshita, K. and Takeshita, M., 2001. Reproductive cycle, fecundity, and seasonal distribution of the anglerfish lophius litulon in the East China and yellow seas. Fish. Bull. Vol. 99,
19
pp: 356-370.
20
ORIGINAL_ARTICLE
اکولوژی تغذیه و مقایسه رژیم غذایی سه گونه سفره ماهی از خانواده Dasyatidae در محدوده آب های ایرانی خلیج عمان و تنگه هرمز
مطالعه حاضر با اهداف بررسی رژیم غذایی سه گونه سفره ماهی از خانواده Dasyatidae شامل گونههای Himantura imbricata، H. randalli و Pastinachus sephen در محدوده آبهای ایرانی خلیج عمان و تنگه هرمز، روابط غذایی بین آنها و تخمین سطح تغذیهای برای هر گونه انجام شد. در مجموع 191 معده متعلق به سه گونه جمعآوری شد و با شاخصهای VI، %FO، %IRI، سطح غذایی و شاخص Pianka مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج نشان داد که گونه H. imbricata بهلحاظ تغذیه، انتخابی عمل کرده و بیشتر از سختپوستان تغذیه میکند. در صورتیکه گونه H. randalli دارای دامنه تغذیه متوسط میباشد و در محتوبات معده آن سخت پوستان و کرمهای پرتار بیشترین گروهها را تشکیل دادهاند. در گونه P. sephen بیشترین دامنه غذایی مشاهده گردید که نشان میدهد از نظر تغذیه یک گونه غیر انتخابی میباشد که دوکفه ایها، خارپوستان و کرمهای پرتار مهمترین گروههای غذایی در محتویات معده این گونه بودند. آنالیز شباهت غذایی اختلاف معنیداری در رژیم غذایی بین سه گونه را آشکار کرد که نشاندهنده مجزا بودن منابع غذایی برای گونههای مورد مطالعه میباشد. در نتیجه نشاندهنده سطح پائین رقابت غذایی بین سه گونه میباشد که موجب همزیستی گونهها در یک زیستگاه میشود. سطح غذایی برای هر سه گونه از خانواده Dasyatidae کمتر از 4 تخمین زده شد که نشان میدهد اعضای این خانواده جایگاه مشترکی در میانه شبکه غذایی دارند.
http://www.aejournal.ir/article_58652_f8943fc08a9a12589592f0bc8c60a346.pdf
2017-09-23
275
284
سفره ماهیان دم گزنده
اکولوژی تغذیه
روابط غذایی
سطح تغذیه ای
خلیج عمان
تنگه هرمز
علی رضا
راستگو
rastgoo.alireza@yahoo.com
1
باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، واحد بندرعباس، دانشگاه آزاد اسلامی، بندرعباس، ایران
LEAD_AUTHOR
سید محمدرضا
فاطمی
reza_fatemi@hotmail.com
2
گروه زیست شناسی دریا، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم وتحقیقات، تهران، ایران، صندوق پستی: 775-14515
AUTHOR
تورج
ولی نسب
t_valinassab@yahoo.com
3
موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، صندوق پستی: 6116-14155، تهران، ایران
AUTHOR
محمدصدیق
مرتضوی
mseddiq1@yahoo.com
4
پژوهشکده اکولوژی خلیج فارس و دریای عمان، موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، بندرعباس، ایران، صندوق پستی: 1597
AUTHOR
بهزادی، س.، 1385. بررسی تنوع و پراکنش سفره ماهیان در آبهای استان هرمزگان (خلیج فارس و دریای عمان). پایان نامه کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد بندرعباس. 112 صفحه.
1
بهزادی، س.؛ یحیوی، م. و طاهری زاده، م.ر.، 1386. برآورد توده زنده سفره ماهیان در لایههای عمقی آبهای استان هرمزگان. مجله علوم و فنون دریایی. دوره 6، شماره 1 و 2، صفحات 39 تا 46.
2
راستگو، ع.ر.؛ فاطمی، س.م.ر.؛ ولی نسب، ت. و مرتضوی، م.ص.، 1395. بررسی رژیم غذایی و تخمین سطح تغذیه ای گونههای غالب سفره ماهیان در دریای عمان. رساله دکتری رشته بوم شناسی دریا، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران. 145 صفحه.
3
راستگو، ع.ر.؛ فاطمی، م. ر.؛ ولی نسب، ت. و مرتضوی، م.ص.، 1394. بررسی رژیم غذایی سفره ماهی پروانه ای دم بلند Gymnura poecilura در دریای عمان و تنگه هرمز، با تأکید بر جنسیت و کلاس طولی. مجله آبزیان و شیلات. سال 6، شماره 24، در دست چاپ.
4
راستگو، ع.ر.؛ ولی نسب، ت. و طاولی، م.، 1393. تخمین سطح غذایی در گونههای مختلف آبزیان با تأکید بر TrophLab (خلیج فارس و دریای عمان). مجله آبزیان و شیلات. سال 5، شماره 19، صفحات 35 تا 43.
5
سراج، ا.؛ وثوقی، ع. و ولی نسب، ت.، 1390. بررسی رژیم غذایی سفره ماهی Himantura walga در سواحل خلیج فارس، استان هرمزگان. مجله آبزیان و شیلات. سال 2, شماره 7، صفحات 43 تا 49.
6
وثوقی، ع.، 1372. شناسایی سفره ماهیان تنگه هرمز. پایان نامه کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال. 112 صفحه.
7
Almojil, D.K.; Moore, A.B.M. and White, W.T., 2015. Sharks and rays of the Arabian/Persian Gulf. MBG (INT) Ltd. UK. 178 P.
8
Amundsen, P.A.; Gabler, H.M. and Staldvik, F.J., 1996. A new approach to graphical analysis of feeding strategy from stomach contents data-modification of the Costello (1990) method. Journal of Fish Biology. Vol. 48,
9
pp: 607-614.
10
Bornatowski, H.; Wosnick, N.; Do Carmo, W.P.D.; Corrêa, M.F.M. and Abilhoa, V., 2014. Feeding comparisons of four batoids (Elasmobranchii) in coastal waters of southern Brazil. Journal of the Marine Biological Association of the United Kingdom. pp: 1-9.
11
Braccini, J.M. and Perez, J.E., 2005. Feeding habits of the sandskate Psammobatis extenta (Garman, 1913): sources of variation in dietary composition. Marine and Freshwater Research. Vol. 56, pp: 395-403.
12
Compagno, L.J.V.; Ebert, D.A. and Smale, M.J., 1989. Guide to the sharks and rays of southern Africa. New Holland (Publ.) Ltd., London.
13
Connell, S.D., 2002. Effects of a predator and prey on a foraging reef fish: implications for understanding density dependent growth. Journal Fish Biology. Vol. 60,
14
pp: 1551-1561.
15
Cortes, E., 1997. A critical review of methods of studying fish feeding based on analysis of stomach contents: application to elasmobranch fishes. Canadian Journal of Fisheries and Aquatic Sciences. Vol. 54, pp: 726-738.
16
Costa, T.L.A.; Thayer, J.A. and Mendes, L.F., 2015. Population characteristics, habitat and diet of a recently discovered stingray Dasyatis marianae: implications for conservation. Journal of Fish Biology. Vol. 86, pp: 527-543.
17
Dean, M.N.; Bizzarro, J.J. and Summers, A.P., 2007. The evolution of cranial design, diet, and feeding mechanisms in batoid fishes. Integrative and Comparative Biology. Vol. 47, pp: 70-81.
18
Ebert, D.A. and Cowley, P.D., 2003. Diet, feeding behaviour and habitat utilization of the blue stingray Dasyatis chrysonota (Smith 1828) in South African waters. Marine and Freshwater Research. Vol. 54, pp: 957-965.
19
Espinoza, M.; Munroe, S.E.M.; Clarke, T.M.; Fisk, A.T. and Wehrtmann, I.S., 2015. Feeding ecology of common demersal elasmobranch species in the Pacific coast of Costa Rica inferred from stable isotope and stomach content analyses. Journal of Experimental Marine Biology and Ecology. Vol. 470, pp: 12-25.
20
Froese, R. and Pauly, D., 2000. Fishbase 2000, Concepts, design and data sources. ICLARM, Los Banos, Laguna, Philippines. 344 P.
21
García, C.B. and Contreras, C.C., 2011. Trophic levels of fish species of commercial importance in the Colombian Caribbean. International Journal of Tropical Biology.
22
Vol. 59, pp:1195-1203.
23
Gilliam, D. and Sullivan, K.M., 1993. Diet and feeding habits of the southern stingray Dasyatis americana in the central Bahamas. Bulletin of Marine Science. Vol. 52,
24
pp: 1007-1013.
25
González, C.; Román, E.; Paz, X. and Ceballos, E., 2006. Feeding habits and diet overlap of skates (Amblyraja radiata, A. hyperborea, Bathyraja spinicauda, Malacoraja senta and Rajella fyllae) in the North Atlantic. Scientific Council Meeting. Vol. 6, No. 53, pp: 1-17.
26
Gotelli, N.J. and Entsminger, G.L., 2005. EcoSim: Null models software for ecology, version 7.0., Burlington: Kesey-Bear, Acquired Intelligence.
27
Gray, A.E.; Mulligan, T.J. and Hannah, R.W., 1997. Food habits, occurrence, and population structure of the bat ray, Myliobatis californica, in Humboldt Bay, California. Environmental Biology of Fishes. Vol. 49, pp: 227-238.
28
Heithaus, M.R., 2004. Predator–prey interactions. In Carrier J.C., Musick J.A. and Heithaus M.R. (eds) Biology of sharks and their relatives. Boca Raton, FL: CRC Press. pp: 487-521.
29
Heithaus, M.R.; Frid, A.; Wirsing, A.J. and Worm,
30
B., 2008. Predicting ecological consequences of marine top predator declines. Trends in Ecology and Evolution. Vol. 23, pp: 202-210.
31
Hyslop, E.J., 1980. Stomach contents analysis-a review of methods and their application. Journal of Fish Biology.
32
Vol. 17, pp: 411-429.
33
Ishihara, H.; Homma, K.; Takeda, Y. and Randall,
34
J.E., 1993. Redescription, Distribution and Food Habits of the Indo Pacific Dasyatidid Stingray Himantura granulata. Japanese Journal of Ichthyology. Vol. 40, pp: 23-28.
35
Jacobsen, I.P. and Bennett, B.A., 2011. Life history of Blackspotted whipray Himantura astra. Journal of Fish Biology. Vol. 78, pp: 1249-1268.
36
Jacobsen, I.P. and Bennett, M.B., 2012. Feeding ecology and dietary comparisons among three sympatric Neotrygon (Myliobatoidei: Dasyatidae) species. Journal of Fish Biology. Vol. 80, pp: 1580-1594.
37
Jacobsen, I.P. and Bennett, B.A., 2013. A comparative analysis of feeding and trophic level ecology in Stingrays (Rajiformes; Myliobatoidei) and Electric Rays (Rajiformes: Torpedinoidei). PLos ONE. Vol. 8, No. 8, pp: 1-10.
38
Jacobsen, I.P.; Johnson, J.W. and Bennett, M.B., 2009. Diet and reproduction in the Australian butterfly ray Gymnura australis from northern and north‐eastern Australia. Journal of Fish Biology. Vol. 75, pp: 2475-2489.
39
Krebs, C.J., 1999. Ecological methodology, 2nd edition. Benjamin Cummings press, Menlo Park, California.
40
Lara-Mendoza, R.E.; Márquez-Farías, J.F. and Román Reyes, J.C., 2015. Feeding habits of the speckled guitarfish Rhinobatos glaucostigma (Elasmobranchii: Rhinobatidae). Journal of Fish Biology. pp: 1-12.
41
Last, P.R. and Stevens, J.D., 2009. Sharks and Rays of Australia. Second ed. Harvard University Press,
42
Cambridge. 644 P.
43
Mabragana, E. and Gilberto, D.A., 2007. Feeding ecology and abundance of two sympatric skates, the shortfin sand skate Psammobatis normani McEachran and the smallthorn sand skate P. rudis Gunther (Chondrichthyes, Rajidae), in the southwest Atlantic. ICES Journal of Marine Science. Vol. 64, pp: 1017-1027.
44
Manjaji, B.M.; Fahmi. and White, W.T., 2009. Himantura gerrardi. The IUCN Red List of Threatened Species.
45
Version 2015.2.
46
Marshall, A.; Kyne, P. and Bennett, M., 2008. Comparing the diet of two sympatric urolophid elasmobranchs (Trygonoptera testacea and Urolophus kapalensis): evidence of ontogenetic shifts and possible resource partitioning. Journal of Fish Biology. Vol. 72, pp: 883-898.
47
Moura, T.; Figueiredo, I.; Farias, I.; Serra-Pereira, B.; Neves, A.; Borges, M.d.F. and Serrano Gordo, L., 2008. Ontogenetic dietary shift and feeding strategy of Raja undulata Lacepède, 1802 (Chondrichthyes: Rajidae) on the Portuguese continental shelf. Scientia Marina. Vol. 72,
48
pp: 311-318.
49
Muto, E.Y.; Soares, L.S.H. and Goitein, R., 2001. Food resource utilization of the skates Rioraja agassizii (Müller & Henle, 1841) and Psammobatis extenta(Garman, 1913) on the continental shelf off Ubatuba, South-eastern Brazil. Revista Brasileira de Biologia. Vol. 61, pp: 217-238.
50
Navia, A.F.; Mejía-Falla, P.A. and Giraldo, A., 2007. Feeding ecology of elasmobranch fishes in coastal waters of the Colombian Eastern Tropical Pacific. BMC Ecology.
51
Vol. 7:8, pp: 1-10.
52
Navia, A.F.; Corte´s, E. and Mejı´a-Falla, P.A., 2010. Topological analysis of the ecological importance of elasmobranch fishes: a food web study on the Gulf of Tortugas, Colombia. Ecological Modelling. Vol. 221,
53
pp: 2918-2926.
54
Navia, A.F.; Torres, A.; Mejía-Falla, P.A. and Giraldo, A., 2011. Sexual ontogenetic, temporal and spatial effects on the diet of Urotrygon rogersi (Elasmobranchii: Myliobati formes). Journal of Fish Biology. Vol.78, pp: 1213-1224.
55
O’Shea, O.R.; Thums, M.; van Keulen, M.; Kempster, R.M. and Meekan, M.G., 2013. Dietary partitioning by five sympatric species of stingray (Dasyatidae) on coral reefs. Journal of Fish Biology. Vol. 82, pp: 1805-1820.
56
Pauly, D. and Christensen, V., 2000. Trophic Levels of Fishes. In:( R, Froese and D. Pauly eds.). FishBase: Concepts, Design and Data Sources. Manila, Philippines: ICLAR.
57
181 P.
58
Platell, M.; Potter, I. and Clarke, K., 1998. Resource partitioning by four species of elasmobranchs (Batoidea: Urolophidae) in coastal waters of temperate Australia. Marine Biology. Vol. 131, pp: 719-734.
59
Raje, S.G., 2003. Some aspects of biology of four species of rays off Mumbai water. Indian Journal of Fisheries. Vol. 50, pp: 86-96.
60
San Martin, M.J.; Braccini, J.M.; Tamini, L.L.; Chiaramonte, G.E. and Perez, J.E., 2006. Temporal and sexual effects in the feeding ecology of the marbled sand skate Psammobatis bergi (Marini, 1932). Marine Biology. Vol. 151, pp: 505-513.
61
Stergiou, K.I. and Karpouzi, V.S., 2002. Feeding habits and trophic levels of Mediterranean fish. Reviews in Fish Biology and Fisheries. Vol. 11, pp: 217-254.
62
Treloar, M.A.; Laurenson, L.J.B. and Stevens, J.D., 2007. Dietary comparisons of six skate species (Rajidae) in south-eastern Australian waters. Environmental Biology of Fishes. Vol. 80, pp: 181-196.
63
Valinassab, T.; Daryanabard, R.; Dehghani, R. and Pierce, G.J., 2006. Abundance of demersal fish resources in the Persian Gulf and Oman Sea. Journal of the Marine Biological Association of the United Kingdom. Vol. 86,
64
pp: 1455-1462.
65
Vaudo, J.J. and Heithaus, M.R., 2011. High-Trophic-Level Consumers: Elasmobranchs. Treatise on Estuarine and Coastal Science. Vol. 26, pp: 203-225.
66
White, W.T.; Platell, M. and Potter, I., 2004. Comparisons between the diets of four abundant species of elasmobranchs in a subtropical embayment: implications for resource partitioning. Marine Biology. Vol. 144, pp: 439-448.
67
Yick, J.L.; Barnett, A. and Tracey, S.R., 2011. Niche overlap and trophic resource partitioning of two sympatric batoids co-inhabiting an estuarine system in southeast Australia. Journal of Applied Ichthyology. Vol. 27,
68
pp: 1272-1277.
69
Yigin, C. and Ismen, A., 2010. Diet of Thornback ray (Raja clavata Linnaeus, 1758) in Saros Bay (The north Aegean Sea). Rapp. Comm. int. Mer Médit. Vol. 39, pp: 700-725.
70
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی تغییرات ریخت شناختی گل خورک (Boleophthalmus dussumieri) در محدوده سواحل استان خوزستان
به منظور بررسی تغییرات ریخت شناختی جمعیتهای گل خورک (Boleophthalmus dussumieri) تعداد 31 قطعه ماهی از بندر بحرکان، 26 قطعه ماهی از بندر امام خمینی، 23 قطعه ماهی از اروندکنار و 13 قطعه ماهی از اسکله صیادی ثامنالائمه آبادان با استفاده از تور ساچوک صید گردیدند. به طورکلی شش صفت قابل اندازه گیری (چهار صفت قابل اندازه گیری مربوط به اندام های مختلف با استفاده از کولیس با دقت 0/01 میلی متر، طول کل با دقت 1 میلی متر و وزن کل ماهی با دقت 0/01 گرم) اندازهگیری شدند. صفتهای ریخت سنجی قبل از تجزیه و تحلیل به جهت کاهش خطای حاصل از رشد نا همسان نمونهها استاندارد شدند. جهت بررسی اختلاف ریختی بین گروههای مورد بررسی، از آزمون تحلیل مؤلفههای اصلی(PCA) و تحلیل متغیرهای کانونی (CVA) استفاده گردید. نتایج نشان داد که در بررسی صفات جدا کننده جمعیتها، به دلیل نزدیکی و تشابه نسبی شرایط زیستگاهی جمعیتها، تمایز چندانی بین جمعیتها وجود نداشت. تجزیه تحلیل عوامل اصلی (PCA) نشان داد که صفات ریخت سنجی سه جمعیت بحرگان، بندر امام خمینی و اروندکنار با حدود 70% تغییرات واریانس در یک گروه قرار گرفته و از تشابه نسبی برخوردارند. مشخصات ریخت سنجی جمعیت ماهیان اسکله صیادی آبادان با 20 درصد تغییرات واریانس از اختلاف معنیدار ضعیفی با سایر ایستگاهها برخوردار بود.
http://www.aejournal.ir/article_59613_969d7876becd532784980e3d91d90f1a.pdf
2017-09-23
285
290
ریخت سنجی
Boleophthalmus dussumier
تحلیل مؤلفههای اصلی
تحلیل متغیرهای کانونی
سواحل استان خوزستان
کبری
حیدری
cobrahidari@gmail.com
1
گروه محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی دریا، دانشگاه علوم وفنون دریایی خرمشهر، صندوق پستی: 64199-43175
AUTHOR
اولیاقلی
خلیلی پور
okhalilipour@gmail.com
2
گروه محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی دریا، دانشگاه علوم وفنون دریایی خرمشهر، صندوق پستی: 64199-43175
LEAD_AUTHOR
همیرا
آگاه
aaagah_hom@yahoo.com
3
گروه علوم زیستی دریا، پژوهشکده علوم دریایی، پژوهشگاه ملی اقیانوس شناسی و علوم جوی
AUTHOR
حسین
ذوالقرنین
zolgharnein@kmsu.ac.ir
4
گروه زیست شناسی دریا، دانشکده علوم دریایی و اقیانوسی، دانشگاه علوم وفنون دریایی خرمشهر، صندوق پستی: 64199-43175
AUTHOR
سید مهدی
حسینی
mehdi_1520@yahoo.com
5
گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی دریا، دانشگاه علوم و فنون دریایی خرمشهر، صندوق پستی: 64199-43175
AUTHOR
عباسی،ک.؛ امین،ک.واحمدی،م.ر.،1383. بررسی مورفومتریک مریستیک ماهی سیاه کولی خزری (Vimba vimba persa) کوچ گر به سفیدرود. مجلـه علمی شیلات ایران. دوره 13، شماره 1، صفحات 61 تا 76.
1
هاشمی، م.؛ مودی، س. و عبداللهیآرپناهی، د.، 1393. بررسی برخی ویژگیهای ریخت سنجی ماهی گل خورک Scartelaos tenuis بندر درگهان و خلیج پزم بندر چابهار. مجله زیستشناسی دریا. سال 6، شماره 24، صفحات 1 تا 14.
2
Hallerman, E.M., 2003. Population genetics: principles and applications for fisheries scientists. American Fisheries Society, Bethesda, Maryland. 458 P.
3
Ishimatsu, A.; Khoo, K.H. and Takita, T., 1998. Deposition of air in burrows of tropical mudskippers as an adaptation to the hypoxic mudflat environment. Sciences Progress. Vol. 81, pp: 289-297.
4
Kuliev, Z.M., 1988. Morphometric and ecological characteristics of Caspian Vimba, Vimba vimba persa. Journal of Ichthyology. Vol. 28, pp: 29-37.
5
Lima-Filho, P.A.; Cioffi, M.B.; Bertollo, L.A.C. and Molina, W.F., 2012. Chromosomal and morphological divergences in Atlantic populations of the frillfin goby Bathygobius soporator (Gobiidae, Perciformes). Journal of Experimental MarineBiology and Ecology. Vol.434,
6
pp: 63-70.
7
Nicieza, A.G., 1995. Morphological variation between geographically disjunction populations of Atlantic salmon: The effects of ontogeny and habitat shift. Functional Ecology. Vol. 9, pp: 448-456.
8
Ruangsomboom, S. and Wongrat, L., 2006. Bioaccumulation of cadmium in an experimental aquatic food chain involving phytoplankton) Chlorellavulgaris), zooplankton (Moina macrocopa), and the predatory catfish Clarias macrocephalus and C. gariepinus. Aquatic Toxicololy. Vol. 78, No. 1, pp: 15-18.
9
Salles, J. B.; Cunha Bastos, V.L.F.; Silva Filho, M.V.; Machado, O. L. T.; Salles, C. M. C.; Giovanni de Simone, S. and Cunha Bastos, J., 2006. A novel butyrylcholin esterase from serum of Leporinus macrocephalus, a Neotropical fish. Biochimie. Vol. 88, pp:59-68.
10
Sarafraz, J.; Abdoli, A.; Hassanzadeh Kiabi, B.; Kamrani, E. and Akbarian, M.A., 2011. Determination of age and growth of the mudskipper Periophthalmus waltoni Koumans, 1955 (Actinopterygii: Perciformes) on the mudflats of Qeshm Island and Bandar-Abbas, Iran. Progress in Biological Sciences. Vol. 1, No. 1, pp: 25-30.
11
Schreck, C.B. and Moyle, P.B., 1990. Methods for fish biology. American fisheries Society. Bethesda, Maryland, USA. The European anchovy, Engrauli encrasicolus. Fisheries Research. Vol. 42, pp: 229-243.
12
Sinaei, M.; Eghtesadi, P.; Mashinchian, A.; Fatemi, M. and Riazi G., 2012. Application of biomarkers in mudskipper (Boleophthalmus dussumieri) to assess polycyclic aromatic hydrocarbons (PAHs) pollution in coastal areas of the Persian Gulf. Ecotoxicology and Environmental Safety. Vol. 84, pp: 311-318.
13
Spoljaric, M. and Reimchen, T., 2007. 10 000 years later: Evolution of body shape in Haida Gwaii three-spined stickleback. Journal of Fish Biology. Vol. 70,
14
pp: 1484-1503.
15
Swain, D.P. and Foote, C.J., 1999. Stocks and chameleons: The use of phenotypic variation in stock identification. Fisheries Research. Vol. 43, pp: 113-128.
16
Tudela, S., 1999. Morphological variability in a Mediterranean, genetically homogeneous population of the European anchovy, Engraulis encrasicolus. Fisheries Research. Vol. 42, pp: 229-243.
17
Turan, C.,1999. A note on the examination of morphometric differentiation among fish populations: the truss system. Turkish Journal of Ecology. Vol. 23,
18
pp: 259-263.
19
Turan, C.; Oralzturk B.O. and Duzgunes E., 2006. Morphometric and meristic variation between stocks of Bluefish (Pomato mussaltatrix) in the Black, Marmara, Aegean and northeastern Mediterranean Seas. Fish Resource. Vol. 79, pp: 139-147.
20
Van Straalen, N.M. and Timmermans, M.J.T.N., 2002. Genetic variation in toxicant stressed populations: an evaluation of the ‘‘genetic erosion’’ hypothesis. HumanandEcologicalRisk Assessment. Vol. 8, pp: 983-1002.
21
ORIGINAL_ARTICLE
تبارشناسی و مقایسه تنوع ژنتیکی ماهی خیاطه (1986 Alburnoides eichwaldi De Filippi) براساس ژن سیتوکروم b، در پنج رودخانه از حوزه شمالی ایران
ماهی خیاطه 1863 Alburnoides eichwaldi De Filippi جزء ماهیان با اندازه کوچک از کپورماهیان، بنتوپلاژیک، رودرو، ساکن آب شیرین و لب شور بوده و محدوده اسیدیته 8-7 را تحمل میکنند. عمدتاً در مناطق کمعمق و جریاندار نهرهای کوهستانی می باشد. این ماهیان بسترهای سنگی سخت، آب های تمیز و سرشار از اکسیژن را ترجیح می دهند. به دلیل اندازه کوچک از نظر صید ورزشی و شیلاتی ارزش چندانی ندارد. در این پژوهش به علت نبود مطالعات ملکولی منسجم این گونه، تنوع ژنتیکی ماهی خیاطه در پنج رودخانه زرین گل، مادرسو، صفارود، کسیلیان، زالکی در حوزه شمالی ایران مورد مطالعه قرار گرفت. تعداد 26 نمونه بافت از عضله ماهی خیاطه جمع آوری و پس از انتقال به آزمایشگاه، DNA آن ها از بافت عضله گونه استخراج گردید. نتایج نشان داد که بین توالی های نوکلئوتیدی نمونه های مورد مطالعه تنوع هاپلوتیپی قابل قبولی وجود دارد. در مجموع 17 هاپلوتایپ شناسایی شد که نشان از تنوع ژنتیکی بالا این ماهی در این رودخانه ها دارد. هم چنین براساس تجزیه و تحلیل درخت فیلوژنی سه جمعیت از این ماهی در رودخانه های فوق شناسایی شد. نمونه های جمعیتی غربی (حوزه سفید رود) شامل رودخانه های صفارود و زالکی را می توان به صورت A. eichwaldii در نظر گرفت درحالی که می توان گفت جمعیت های رودخانه کسیلیان یک نیایی مجزا می باشد (Alburnoides sp1). نمونه های جمعیتی شرقی (حوزه گرگانرود) شامل رودخانه های زرین گل و مادرسو کاملاً مجزا از نمونه های دیگر بوده و گونه های کاملاً متفاوتی را به وجود آوردهاند (Alburnoide sp2).
http://www.aejournal.ir/article_59638_01d3259c485d3374bffe1379736310ac.pdf
2017-09-23
291
304
ماهی خیاطه
تنوع ژنتیکی
هاپلوتیپ
PCR
توالی سنجی
درخت فیلوژن
فرزاد
هوشیار
farzad_hushyar67@yahoo.com
1
گروه محیط زیست، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، صندوق پستی: 487-49175
AUTHOR
حمیدرضا
رضایی
hamid.r.rezaei@gmail.com
2
گروه محیط زیست، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، صندوق پستی: 487-49175
AUTHOR
مهوش
سیف علی
masaifali@yahoo.com
3
گروه زیست شناسی، دانشکده علوم زیستی، دانشگاه الزهرا، تهران
AUTHOR
سحر
رضائی
sahar.rezaei2@yahoo.com
4
گروه محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه گیلان، صومعه سرا، صندوق پستی: 1144
LEAD_AUTHOR
احمدی، ا.؛ وثوقی، ع.؛ وطن دوست، ص.؛ قلیچی، ا. و صیدانلو، ز.،1390. خصوصیات ساختار جمعیتی ماهی خیاطه در سرشاخههای اصلی رودخانه تالار استان مازندران. مجله شیلات دانشگاه آزاد اسلامی واحد آذرشهر. سال 5، شماره 2، صفحات 65 تا 80.
1
پاتیمار، ر. و دولتی، ف.، 1386. بررسی سن و رشد و تولیدمثل گونه خیاطه در رودخانه زرین گل (البرز شرقی). مجله شیلات دانشگاه آزاد اسلامی واحد آذرشهر. سال 1، شماره 2، صفحات 55 تا 62.
2
جعفری، ع.، 1384. گیتاشناسی ایران. رودها و رودخانه های ایران. انتشارات هامون. 544 صفحه.
3
عباسی، ف.، 1390. مطالعه پویایی جمعیت ماهی خیاطه Alburnoides bipunctatus در رودخانههای تیل آباد، کبودوال و شیرآباد استان گلستان. پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشکده شیلات و محیط زیست دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان. 178 صفحه.
4
فرداصفهانی، پ. و اله یاری، م.، 1386. ترجمه ژنوم 3، براون، ت.ا.، (مؤلف). انتشارات خسروی. 772 صفحه.
5
قرهیاضی، ب.، 1375. کاربرد نشانگرهای DNA در اصلاح نباتات ایران، مجموعه مقالات کلیدی چهارمین کنگره زراعت و اصلاح نباتات ایران. دانشگاه صنعتی اصفهان.
6
ملکیان، م.، 1389. ترجمه بوم شناسی مولکولی، فریلند، ج. (مؤلف). جهاد دانشگاهی مشهد، 304 صفحه.
7
نیکدل، ک.؛ یوسفی سیاه کلرودی، س. و عسگری جعفرآبادی، ق.، 1389.مطالعة فیلوژنتیک جمعیت گوسفند وحشی orientalis Ovis در منطقة تنگ صیاد و کرایی. محیط زیست جانوری. سال 2، شماره 2، صفحات 67 تا 72.
8
Bancroft, D.R.; Pemberton, J.M. and King, P., 1995. Extensive protein and microsatellite variability in an isolated, cyclic ungulate population. Heredity. Vol. 74, pp: 326-336.
9
Bandelt, H.J.; Forster, P. and Rouhl, A., 1999. Median-joining networks for inferring intraspecific phylogenies: Molecular networks for inferring intraspecific phylogenies, Molecular Biological. Evolutionary. Vol. 16, pp: 37-48.
10
Beaumont, A. and Hore, K., 2003. Biotechnologt and Genetics in Fisheries and aquaculter. Wiley-Blackwell. 50 p.
11
Berg, L.S., 1949. Presnovodnye ryby Irana i sopredel'nykh stran [Freshwater fishes of Iran and adjacent countries. Trudy Zoologicheskogo Instituta Akademii Nauk SSSR. Vol. 8,
12
pp: 783-858.
13
Bless, R., 1996. Reproduction and habitat preference of the threatened spirlin (Alburnoides bipunctatus Bloch) and soufie (Leuciscus souffia Risso) under laboratory conditions (Teleostei: Cyprinidae).
14
Bless, R., 2001. Spawning and niche shift of some threatened riverine fishes of Europe. Large Rivers. Vol. 12, No. 2-4,
15
pp: 293-305.
16
Bogutskaya, N.G., 1997. Contribution to the knowledge of leuciscine fishes of Asia Minor. Part 2. An annotated check-list of leuciscine fishes (Leuciscinae, Cyprinidae) of Turkey with descriptions of a new species and two new subspecies. Mitteilungen Hamburgisches Zoologisches Museum und Institut. Vol. 94, pp: 161-186.
17
Breitenstein, M.E. and Kirchhofer, A., 2000. Growth, age structure and species association of the cyprinid Alburnoides bipunctatus in the River Aare, Switzerland. Folia Zool.
18
Vol. 49, No. 1, pp: 59-68.
19
Cihar, J., 1999. A field guaide in colour to fresh water fish. Blitz edition. Leicester.
20
Coad, B., 2005. Iranian freshwater fishes. http/.www.briancoad.com
21
Goldaspilk, C.R., 1979. The population density, Growth rate and production of roach Rutilus ruutilusin Tjeukemeer. Fish Biology. Vol. 15, pp: 473-498.
22
Hall, T.A., 1999. BioEdit: a user friendly biological sequence alignmenteditor & analysis program for Windows 95/98/NT, In: Nucleic Acids Symposium Series. Vol. 41, pp. 95-98.
23
Hebert, P.D.N.; Stoeckle, M.Y.; Zemlak, T.S.C. and Francis, M., 2004. Identification of Birds through DNA Barcodes. PlosBiology. Vol. 2, pp: 1657-1663.
24
Kirchhofer,A. and Heffi, D., 2008. Conservation of endangered freshwater fish in Europe. Birkhauser Verlag, Basel, Boston & Berlin. pp: 249-258.
25
Kirchofer, A., 1997. The assessment of fish vulnerability in Switzerland based on distribution data. Biological Conservation. Vol. 80, No. 1, pp: 1-8.
26
Kottelat, M., 1984. Revision of the Indonesian and Malaysian loaches of the subfamily Noemacheilinae. Japanese Journal of Ichthyology. Vol. 31, No. 3, pp: 225-260.
27
Ladiges, W. and Vogt, D., 1979. Suswasser fissche Europas. Paul Parey, Hamburge and Berlin. 299 p.
28
Lusk, S.; Luskova, V.; Halaska, K. and Slechta, V., 1998. Treda and prodaction of fish communities of the barbell zone in a stream of the Czech Republic. Folia zool.
29
Mendel, J.; Lusk, S.; Halačka, K., 2008. Genetic diversity of spirlin, Alburnoides bipunctatus, with notes on its occurrence. Biodiverzita ichtyofauny CR (VII).pp: 25-37.
30
Movchan, Y.V. and Smirnov, A. I., 1983. Fauna of the Ukraine: Fishes, Issue Cyprinids, Part 2. Shemaya, Verkhovodka, Bistryanka, Ploskirka, Abramis, Ribets’, Chekhonya, Girchak, Karas’, Korop, Gipoftal’mikhtis, Aristikhtis. Vol. 8.
31
Penaz, M., 1995. Alburnoides bipunctatus. In: Baruš, V. and Oliva, O. (eds), Fauna ČR a SR/Mihulovci a ryby. Vol. 2,
32
pp: 151-154.
33
Ried, K., 2004. Global register of migrotary species from global regional scales. Final report of the R and D
34
project 808 05 081. Federal Agency for Natural conservation, Bonn, Germany. 289 p.
35
Schneider, S.; Roessli, M. and Excoffier, L., 2004. ARLEQUIN3.1: A software for population genetics data analysis (ARLEQUIN) software version 3.1. Molecular Biology and Evolution. Vol. 24, pp: 1596-1599.
36
Schneider, S.; Roessli, M. and Excoffier, L., 2004. NETWORK4.6: A software for population genetics data analysis (ARLEQUIN) software version 3.1. Molecular Biology and Evolution. Vol. 24, pp: 1596-1599.
37
Seifali M.; Arshad A.; Nurul Amin, S.M.; Hasanzadeh Kiabi, B.; Esmaeili, H.R. and Yazdani Moghaddam,
38
F., 2012. Population dynamics of Caspian spirlin (Actinopterygii: Cyprinidae) in the Kesselian Stream, Iran. African Journal of Biotechnology. Vol. 11, No. 38,
39
pp: 9214-9222.
40
Sokolov, L.I.; Tsepkin, E.A.; Lapin, V.I. and Mikulin, A.E., 1986. Fishes of the Basin of the Moskva River (Mosk. Gos. Univ., Moscow, [in Russian].
41
Tamura, K.; Dudley, J.; Nei, M. and Kumar, S., 2007. MEGA4: Molecular Evolutionary Genetics Analysis (MEGA) software version 4.0. Molecular Biology and Evolution. Vol. 24, pp: 1596-1599.
42
Tamura, K. and Nei, M., 1993. Estimation of the number of nucleotide substitutions in the control region of mitochondrial DNA in humans and chimpanzees. Molecular Biology and Evolution. Vol. 10, pp: 512-526.
43
Treer, T.; Habecovic, D.; Anicic, I. and Safner, R., 2000. Growth of Five Spirlin (Alburnoides bipunctatus) Population from the Croatian River. Agr. Consp. Scientificus. Vol. 65, pp: 175-180.
44
Tsepkin, E.A., 2003. Alburnoides bipunctatus (Bloch, 1782) Riffle Minnow, in Atlas of Freshwater Fishes of Russia (Nauka, Moscow). Vol. 1, pp: 200-202.
45
Yildirim, A.; Erdogan, O.; Turkmen, M. and Demir,
46
B., 1999. The investigation of some Reproduction characteristics of the Albernoides bipunctatus faciatis (Nordman, 1840) living in Oltu stream. Coruh Basin. Journal of veterinary and Animal sciences. Vol. 23, pp: 679-686.
47
Zardoya, R. and Doadrio, I., 1999. Molecular evidence on the evolutionary and biogeographical patterns of European cyprinids. J. Mol Evol. Vol. 49, pp: 227-237.
48
Zehzad, B.; Hasanzadeh Kiabi, B. and Madjnoonian,
49
H., 2002. The natural areas and landscape of Iran: an overview. Zoology in the Middle East. Vol. 26, pp: 7-10.
50
Zhukov, P.I., 1988. Guide on the Ecology of Freshwater Fish (Nauka i Tekhnika, Minsk,) [in Russian].
51
Živković, D. and Jovanović, B.,2011. Spatial morphometric plasticity ofspirlin Alburnoides bipunctatus (Bloch,1782) phenotype from the Nišava River, Serbia, Danube.
52
ORIGINAL_ARTICLE
ارزیابی فعالیت آنتی اکسیدانی و ضد باکتریایی پروتیئن های همولنف میگوی رودخانه ای شرق (Macrobrachium nipponenes)
امروزه با توجه به اهمیت آنتی اکسیدان های طبیعی در پیشگیری از بیماری های قلبی و عروقی و نیز سرطان ها، گرایش به استفاده از ترکیبات طبیعی زیست فعال افزایش یافته است. این تحقیق، بر روی 220 عدد میگو رودخانه ای شرق جمع آوری شده طی بهار سال 1394 از آب های دریای خزر صورت گرفت. جمع آوری همولنف از جنس های نر و ماده به صورت مجزا به کمک سرنگ انسولین از ناحیه شکمی انجام شد. پس از جداسازی پروتئین ها، فعالیت ضدباکتریایی آن ها به روش انتشار چاهک در آگار بر روی 5 سویه باکتریایی مورد بررسی قرار گرفت. هم چنین خواص آنتی اکسیدانی آن نیز به روش های مهار رادیکال های DPPH، هیدروکسیل، پراکسید هیدروژن و قدرت احیاکنندگی اندازه گیری گردید. بیش ترین و کم ترین هاله بازدارندگی با قطرهای 0/2±18/27 و 0/14±10 میلی متر در کشت باکتری های Vibrio cholerae ogava و Escherichia coli مشاهده شد. اثر ضدباکتریایی همولنف بر علیه سویه های باکتری های مورد مطالعه اختلاف معنی داری را نشان دادند (0/05>p). بیش ترین فعالیت مهاری رادیکال ها ی DPPH، هیدروکسیل و نیز قدرت کاهندگی برای همولنف جنس نر در غلظت 100 میکروگرم بر میلی لیتر به ترتیب برابر با 88/2، 57/6 و 29/2 درصد به دست آمد و کم ترین فعالیت مهاری رادیکال های آزاد در همولنف جنس ماده ثیت گردید به طوری که اختلاف معنی داری در میزان فعالیت مهاری DPPH و قدرت کاهندگی در دو جنس نر و ماده با یکدیگر مشاهده شد (0/05>p). نتایج تحقیق حاضر نشان داد که پروتئین های همولنف از توانایی مهار رادیکالی و آنتی باکتریایی مناسبی برخوردارند و در صورت کار آزمایی بالینی می تواند جهت مصارف دارویی و مکمل غذایی مورد استفاده قرار گیرند.
http://www.aejournal.ir/article_53812_813bc5d4a6cd403982f703b031575c93.pdf
2017-09-23
305
314
همولنف
انتشار از دیسک
رادیکال DPPH
قدرت کاهندگی
کتایون
کریم زاده
karimzadehkathy@yahoo.co.uk
1
گروه بیولوژی دریا ، واحد لاهیجان ، دانشگاه آزاد اسلامی ، لاهیجان،ایران، صندوق پستی 1616
LEAD_AUTHOR
عسگر
زحمتکش
aszahmat@yahoo.co.uk
2
بخش شیلات، مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان گیلان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، رشت، ایران، صندوق پستی: 3394-41635
AUTHOR
علاف نویریان، ح.؛ خوش خلق، م.ج. و موسی پورشاجانی، م.، 1393. اثر سطوح مختلف چربی بر عوامل رشد و ترکیبات لاشه میگوی رودخانه ای شرق Macrobrachium nipponense (De Haan,1984) در مرحله جوانی. فصلنامه علمی پژوهشی محیط زیست جانوری. سال 6، شماره 2، صفحات 97 تا 104.
1
Anbuchezhian, R.M.; Ravichandran, S.; Rameshkumar, G. and Ajithkumar, T.T., 2009. Influence of crab haemolymph on clinical pathogens. Advances in Biological Research. Vol. 3, No. 3-4, pp: 104-109.
2
Baure, A.W.; Kirby, W.M.M.; Sherris, M.J.C. and Turck, M., 1996. Antibiotic susceptibility testing by a standardized single disc method. American Journal of Clinical Pathology. Vol. 45, pp: 493-449.
3
Bradford, M.M., 1976. A rapid and sensitive method for the quantitation of microgram quantities of protein utilizing the principle of protein-dye binding. Analytical Biochemistry. Vol. 72, pp: 248-254.
4
Chisholm, J.R.S. and Smith, V.J., 1992 .Antibacterial activity in the haemocytes of the shore crab, Carcinus maenas. Journal of the Marine Biological Association UK. Vol. 72, pp: 529-542.
5
Chodsang, S.; Benjakul, S.; Visessanguan, W.; Hara, K.; Yoshida, A. and Liang, X., 2012. Low molecular weight trypsin from hepatopancreas of freshwater prawn (Macrobrachium rosenbergii): characteristics & biochemical properties. Journal of Food Chemistry. Vol. 134, pp: 351-358.
6
Chung,S.K.; Osawa, T. and Kawakishi, S., 1997. Hydroxyl radical-scavenging effects of spices and scavengers from brown mustard (Brassica nigra). Bioscience, Biotechnology and Biochemistry. Vol. 61, pp: 118-123.
7
De'Grave, S. and Ghane, A., 2006. The establishment of the Oriental River Prawn, Macrobrachium nipponense (de
8
Haan, 1849) in Anzali Lagoon, Iran. Aquatic Invasions.
9
Vol. 1, No. 4, pp: 204-208.
10
Gismondi, E.; Beisel, J.N. and Cossu-Leguille, C., 2012a. Influence of gender and season on reduced glutathione concentration and energy reserves of Gammarus roeseli. Environmental Research. Vol. 118, pp: 47-52.
11
Govindarajan, R.; Rastogi, S.; Vijayakumar, M.; Shirwaikar, A. and Rawat, A.K.S., 2003. Studies on the Antioxidant Activities of Desmodium gangeticum. Biological and Pharmaceutical Bulletin. Vol. 26, pp: 1424-1427.
12
Govindarajalu, J.; Anand, M.; Chelladurai, G. and Kumaraguru, A., 2016. Bioactive potential of some economically important marine gastropods along the Gulf of Manner region, southeast coast of India, Journal of Coastal Life Medicine. Vol. 4, No. 8, pp: 608-611.
13
Hajirasouli, M. and Pazooki, J., 2014. Antimicrobial potential of haemolymph and hepatopancreas of portunussegnis crabs. International Journal of Pharmacy and Pharmaceutical Sciences. Vol. 6, No. 8, pp: 601-603.
14
Hoq, M.I.; Seraj, M.U. and Chowdthury, S., 2003. Isolation and characterisation of antimicrobial peptides from the mud crab Scylla serrate. Pakistan Journal of Biological Science. Vol. 6, pp: 1345-1353.
15
Kim, J.K.; Kraemer, G.P.; Neefus, C.; DChung. I.K. and Yarish, C., 2007. Development and biologicalactivities of marine derived bioactive peptides. Review J Functional Foods. Vol. 2, No. 1, pp: 1-9.
16
Kiran, N.; Siddiqui, G.; Khan, A.N.; Ibrar, K. and Tushar, P., 2014. Extraction and screening of bioactive compounds with antimicrobial properties from selected species of mollusc and crustacean. Journal of Clinical Cell Immunology. Vol. 5, pp: 1-5.
17
Maharani, V.; Sivasankar, P.; Sundaramanickam, A.; Vijayalakshmi, S. and Balasubramanian, T., 2013. Antimicrobial and Antioxidant Effect of Hemolymph Protein from Spider Crab (Doclea cravis, Rathbun, 1925) Inventi Rapid: Pharmaceutical Biotechnology and Microbiology. Vol. 1, No. 2, pp: 1-5.
18
Ponnusamy, K.; Kamala, K.; Munilkumar, S. and Pa, A.K., 2016. Antioxidant Properties from Tissue Extract of Cephalopods around Madras Atomic Power Station, Kalpakkam Coast. International Journal of Pharmaceutical Research and Health Sciences. Vol. 4, No. 2, pp: 1086-1091.
19
Prieto, P; Pineda, M. and Aguilar, M., 1999. Spectrophotometric quantitation of antioxidant capacity through the formation of a phosphomolybdenum complex, specific application to the determination of vitamin E. Analytical Biochemistry. Vol. 269, pp: 337-341.
20
Priya, E.R.; Kohilam, R. and Ravichandran S., 2015. Antimicrobial Activity from the Hem lymph of the Hermit Crab Clibanarius clibanarius (Herbst 1791). World Journal of Fish and Marine Science. Vol. 7, No. 4, pp: 263-267.
21
Rameshkurmar,G.S.;Ravichandran,M.; Kaliyavarathan, G. and Ajithkumar, T.T., 2009. Antimicrobial peptide from the crab, Thalamitacrenata(Latreille, 1829). World Journal of Fish and Marine Science. Vol. 1, No. 2, pp: 74-79.
22
Ravichandran, S.; Jeyalakshmi, S.; Sudha, S. and Anbuchezhian, R., 2010. Antimicrobial peptides from the haemolymph of the prawn Macrobrachium rosenbergii. Journal of the Bangladesh Pharmceutical Society (BDPS). Vol. 5, pp: 62-67.
23
Ravichandran,S.;Sivasubramanian,K.and Anbuchezhian, R.M., 2010. Antimicrobial activity the hemolymph of crab Ocypoda macrocera. Journal of World Applied Science. Vol. 11, pp: 578-581.
24
Rios, J.L.; Recio, M.C. and Villar, A., 1988. Screening methods of natural products with antimicrobial activity: a review of the literature. Journal of Ethnopharmacology.
25
Vol. 23, No. 2-3, pp: 127-149.
26
Shimada, K.; Fujikawa, K.; Yahara, K. and Nakamura, T., 1992. Antioxidative properties of xanthan on the autoxidation of soybean oil in cyclodextrin emulsion. Agricult Food Chem. Vol. 40, pp: 945-948.
27
Sivaperumal, P.; Kamala, K.; Natarajan, E. and Dilipan E., 2013. Antimicrobial peptide from crab haemolypmh of Ocypoda macrocera (Milne Edwards’s 1852 with reference to antioxidant: a case study. International Journal of Pharm Pharm Sci .Vol. 5, No. 2, pp: 719-727.
28
Smith V.J. and Chisholm, J.R., 2001. Antimicrobial protein in crustaceans. Journal of Advances in Experimental Medicine and Biology. Vol. 484, pp: 95-112.
29
Soundarapandian, P.; Shyamalendu, R. and Varadharajan, D., 2014. Antioxidant Activity in Hard and Soft Shell Crabs of Charybdis lucifera (Fabricius, 1798), Journal of Aquatic Research Development .Vol. 5, pp: 1-7.
30
Sumalatha, D.; Maltha, A.; Jayanthi, J. and Ragunathan, M.G., 2016.Antioxidant property of the crude peptide extracts of a fresh water crab Oziotelphusa senex senex. International Journal of Pharmaceutical and Biological Sciences. Vol. 7, No. 3, pp: 202-207.
31
Tincu, J.A. and Taylor, S.W., 2004. Antimicrobial Peptides from Marine Invertebrates. Antimicrobial agents and chemotherapy. Vol. 48, No. 10, pp: 3645-3654.
32
Veeruraj, A.; Ravichandran, S. and Rameshkuma,
33
G., 2008. Antibacterial activity of crab hemolymph on clinical pathogens. Journal of Trends in Applied Sciences Research. Vol. 3, pp: 174-181.
34
Youqin, K.; Liqiao, C. and Zhili, D., 2016. Molecular Cloning, Characterization, and mRNA Expression of Hemocyanin Subunit in Oriental River Prawn Macrobrachium nipponense. International Journal of Genomics. Vol. 4, pp: 1-9.
35
Zhao, D.; Song, S.; Wang, Q.; Zhang, X.; Hu, S.and Chen, L., 2009. Discovery of immune-related genes in Chinese mitten crab (Eriocheir sinensis) by expressed sequence tag analysis of haemocytes. Aquaculture. Vol. 287, No. 3-4,
36
pp: 297-303.
37
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی استفاده از مکمل گیاهی اشتهاء آور در غذای پلت شده به منظور افزایش وزن میگوی پاسفید غربی (Liptopenaeus vannamei ) در مرحله پرواری
مطالعه تاثیر استفاده از مکمل گیاهی اشتهاءآور در غذای پلت شده به منظور افزایش وزن میگوی پاسفید غربی در مرحله پرواری در پژوهشکده اکولوژی دریای خزر در سال های 93 و 94 انجام شد. تعداد 180 عدد میگوی پاسفید غربی با میانگین وزنی 0/1±2 گرم در 9 مخزن فایبرگلاس (به حجم 150 لیتر و با حجم آبگیری 100 لیتر) تقسیم گردیده و به مدت 8 هفته باسه جیره غذای حاوی صفر(شاهد)، 1 و 2 درصد مکمل اشتهاءآور تولیدی شرکت مهندسی بهار زمردفام قومس تغذیه شدند. بازماندگی در پایان آزمایش 67/22 درصد بوده است. بررسیها نشان داد که وزن اکتسابی در گروه شاهد برابر با 0/22±6/28 گرم و برای تیمار 1% و 2% به ترتیب 0/15±5/68 گرم و 0/27±6/07 گرم بوده است. ضریب رشد ویژه نیز برای تیمارهای شاهد، 1 و 2% به ترتیب 0/53±2/34، 0/34±2/22 و 060±2/28 بوده است. هم چنین رشد اختصاص روزانه برای تیمار شاهد برابر 0/03±0/1 با ضریب تبدیل غذایی 1/73 گرم و برای تیمارهای 1% و 2% به ترتیب برابر 0/02±0/9 با ضریب تبدیل غذایی 1/82 و 0/04±0/1 با ضریب تبدیل غذایی 1/81 بوده است. هم چنین بین میانگین های وزن نهایی سه تیمار اختلاف معنی دار نبود (0/05< p) بررسی فوق نشان داد که مکمل گیاهی اشتهاءآور منجر به تفاوت معنی داری در شاخص رشد، ضریب تبدیل غذایی و رشد اختصاصی میگوی پاسفید غربی نگردید.
http://www.aejournal.ir/article_59688_c4876899a9dcfe39ff0d882a198f888d.pdf
2017-09-23
315
320
پلت
میگوی پاسفید غربی
مکمل گیاهی اشتهاءآور
رشد
حمید
رمضانی
hamid_ramzani@yahoo.com
1
پژوهشکده اکولوژی دریای خزر، موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات،آموزش و ترویج کشاورزی، ساری، فرح آباد، صندوق پستی: 961
LEAD_AUTHOR
محمود
قانعی تهرانی
salamyaran60@yahoo.com
2
پژوهشکده اکولوژی دریای خزر، موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات،آموزش و ترویج کشاورزی، ساری، فرح آباد، صندوق پستی: 961
AUTHOR
سیامک
یوسفی سیاه کلرودی
siamak_yousefi1@yahoo.com
3
گروه زیست شناسی، دانشکده علوم زیستی، واحد ورامین- پیشوا، دانشگاه آزاد اسلامی ورامین، ایران
AUTHOR
1. پورغلام، ر.، 1394 . بررسی مقایسهای پرورش میگوی وانامی با آب لبشور دریای خزر و آب شور خلیج فارس. موسسه تحقیقات علوم شیلاتی ایران. گزارش نهایی طرح تحقیقاتی. 65 صفحه.
1
2. رمضانی، ح.، 1394. بررسی ستفاده از مکمل گیاهی اشتهاءآور در رشد کپور معمولی در مرحله پرواری. موسسه تحقیقات علوم شیلاتی ایران. گزارش نهایی طرح تحقیقاتی 25 صفحه.
2
3. زرشناس، غ. و خلیل پذیر، م.، 1386 . معرفی و انتقال میگوی سفید غربی و میگوی آبی به آسیا و اقیانوسیه. موسسه تحقیقات شیلات ایران. 45 صفحه.
3
4. سالنامه آماری سازمان شیلات ایران، 1392. دفتر برنامه و بودجه. 65 صفحه.
4
Al-Salahy, M.B., 2002. Some physiological studies on the effect of onion and garlic juices on the fish, Clarias lazera. Fish Physiology and Biochemistry.Vol. 27, PP: 129-142.
5
De-Schrijver, R. and Ollevier, F., 2000. Protein digestion in juvenile rurbot (Scophthalmus maximus) and effects of dietary administration of vibrioproteolyticus. Aquaculture. Vol.186, No. 6, pp: 107-116.
6
Gabor, E.F.; Şara, A. and Barbu A., 2010. The effects of some Phyto-additives on growth, health and meat quality on different species of fish. Scientific Papers: Animal Sciences and Biotechnologies. Vol. 43, No. 1, pp: 61-65.
7
FAO (Food and Agriculture Organization).2015. GLOBFISH.http://www.globefish.org/shrimp-html.
8
Fooks, L.J.; Fuller, R. and Gibson, G.R., 1999. Prebiotics, Probiotics and human gut microbiology. International Dairy Journal. Vol.9, No. 3, pp: 53-61.
9
Irianto, A. and Austin, B., 2002. Use of probiotics to control furunculosis in rainbow trout, (Oncorhynchus mykiss wabaum). J. Fish Dis. Vol. 25, No. 5, pp: 1-10.
10
Metwally, M.A.A., 2009. Effects of Garlic (Allium sativum) on Some Antioxidant Activities in Tilapia Nilotica (Oreochromis niloticus). World Journal of Fish and Marine Sciences. Vol. 1, No. 1, pp: 56-64.
11
Ndong, D. and Fall, J., 2011. The effect of garlic (Allium sativum) on growth and immune responses of hybrid tilapia (Oreochromis niloticus x Oreochromis aureus). Journal of Clinical Immnunology and Immunopathology Research.
12
Vol. 3, No. 1, pp: 1-9.
13
Nya, E.J. and Austin, B., 2009. Use of dietary ginger, Zingiber officinale Roscoe, as an immunostimulant to control Aeromonas hydrophila infections in rainbow trout, Oncorhynchus mykiss (Walbaum). Journal of Fish Diseases. Vol. 32, pp: 971-977.
14
Rosenberry, B., 2004. World shrimp farming. Shrimp New International Sandiego, USA.
15
Ringo, E.; Bendiksin, H.R.; Gaunsen, S.J.; Sundsfjord, A., and Olsen, R.F., 1998. The effect of dietary fatty acid on lactic acid bacteria associated with the epithelial mucosa and form faecolia of Arctic charr, Salvelinus alpines L.J. Apple Microbiol. pp: 855-864.
16
Shalaby, A.M.; Khattab, Y.A. and Abdel, R.A.M., 2006. Effects of garlic (Allium sativum) and chloramphenicol on growth performance, physiological parameters and survival of Nile tilapia (Oreochromis niloticus). Journal of Venomous Animals and Toxins Including Tropical Diseases. Vol. 12, No. 2, pp: 172-201.
17
Tacon, A. and Albert, G.J., 1990. Standard method for for nutritional and feeding of farmed fish and shrimp. Argent Libration press, pp: 4-27
18
Valderrama, D. and Anderson, J.L., 2011. Shrimp Production Review. Santiago, chile. Globaloutlookfor. Aquaculture leadership.(http://www.gaalliance.org/update/ GOAL11/DiegoValderrama.pdf)
19
Wyban, J.A. and Sweeney, J.N., 1991. Intensive shrimp production technology the ocean Institute shrimp manual. Honolulu, Hawaii: The Oceanic Institute, Hawaii, USA. 158 p.
20
ORIGINAL_ARTICLE
استفاده از مواد شیمیایی جهت مقابله با شکوفایی Cochlodinium polykrikoides در مزارع پرورش میگو و تاثیر احتمالی آن ها بر میگوی پا سفید غربی (Litopenaeus vannamei)
به منظور تعیین بهترین شیوه مبارزه با عامل کشند قرمز (شکوفایی پلانکتونی)، Cochlodinium polykrikoides، در تالابهای ساحلی به ویژه مزارع پرورش میگوی Litopenaeus vannamei، با اولویت حفظ سلامت و کیفیت میگوی تولیدی، تاثیر غلظتهای 0/01، 0/05، 0/1، 0/5 و 1 میلیگرم بر لیتر از ترکیبات هیدروکسید منیزیم، پلی آلومینیم کلراید، سولفات آلومینیم، سولفات آهن، هیپوکلریت سدیم، کربنات کلسیم و نشاسته بر محیط کشت این آبزی با تراکم 100 هزار سلول در لیتر و همچنین بر میگوی Litopenaeus vannamei با تراکم 10 عدد در هر آکواریوم 20 لیتری، در طول سال های 1390-1391 در پژوهشکده میگوی کشور (بوشهر) مورد بررسی قرار گرفت. کشت Cochlodinium polykrikoides، در محیطی با شدت 2000 لوکس نور فلورسنت سفید، 12 ساعت تاریکی و 12 ساعت روشنایی، دمای 28 درجه سانتی گراد و شوری 30 گرم بر لیتر (ppt)، انجام گردید. یافته های این تحقیق گویای آن است که همه موارد حتی غلظت 0/01 میلیگرم بر لیتر از ترکیبات فوق، سبب شکستن شکوفایی پلانکتونی و رسوب گذاری نمونه گردید. هم چنین تمامی ترکیبات فوق بهجز غلظت 1 گرم بر لیتر هیپوکلریت سدیم، پس از 96 ساعت، فاقد تاثیر مستقیم بر سلامت میگو میباشند. با توجه به نقش نشاسته در رسوب گذاری ذرات معلق با تولید دُرد زنده (بیوفلاگ) و هم چنین نقش آن به عنوان یک ماده غذایی برای آبزیان، از میان ترکیبات فوق، استفاده از نشاسته در مزارع پرورشی به عنوان یک ماده مناسب برای مقابله شیمیایی با شکوفایی Cochlodinium polykrikoides پیشنهاد می گردد.
http://www.aejournal.ir/article_59790_1b8197a2b0e0e9574993fbee60de9130.pdf
2017-09-23
321
330
مقابله شیمیایی
Litopenaeus vannamei
Cochlodinium polykrikoides
شکوفایی پلانکتونی
خلیج فارس
سهیلا
امیدی
smomidi@gmail.com
1
پژوهشکده میگو کشور، موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، بوشهر، صندوق پستی: 1374
LEAD_AUTHOR
محسن
نوری نژاد
m.noorinezhad@gmail.com
2
پژوهشکده میگو کشور، موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، بوشهر، صندوق پستی: 1374
AUTHOR
امیدی، س.، 1378. بررسی کیفیت آب های ورودی و خروجی استخرهای پرورشی سایت حله بوشهر. موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور.
1
امیدی، س.، 1380. بررسی اثرات آبزی پروری بر محیط زیست در منطقه حله بوشهر. موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور.
2
امیدی، س.، 1381. بررسی اثرات آبزی پروری بر محیط زیست در مناطق حله و دلوار بوشهر. موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور.
3
امیدی، س.، 1382. بررسی اثرات آبزی پروری بر محیط زیست در مناطق حله و مند بوشهر. موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور.
4
امیدی، س.، 1383. بررسی اثرات آبزی پروری بر محیط زیست در مناطق حله و دلوار بوشهر. موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور.
5
امیدی، س.، 1385. بررسی اثرات آبزی پروری بر محیط زیست در مناطق حله، دلوار و شیف بوشهر. موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور.
6
امیدی، س.، 1386. بررسی اثرات آبزی پروری بر محیط زیست در مناطق حله و مند بوشهر. موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور.
7
معزی، م.، 1392. مطالعه تاثیر پارامترهای فیزیکی، بیولوژیکی و شیمیایی بر روی رشد و شکوفایی جلبک تاژکدار Cochlodinium polykrikoides. موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور.
8
نورینژاد، م. و امیدی، س.، 1387. افزایش میزان آمونیاک و فسفات در آبهای ساحلی استان بوشهر. موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور.
9
نورینژاد، م.؛ دلیرپور، غ. و امیدی، س.، 1391. شکوفایی جنس آلکساندریوم در مزارع پرورش میگوی بویرات. پژوهشکده میگوی کشور.
10
نورینژاد، م. و امیدی، س.، 1393. شکوفایی دینوفیسه آ در مزارع پرورش میگوی حله. پژوهشکده میگوی کشور.
11
.Barnes, J., 1987. Invertebrate Zoology. Fifth edition, Saunders College Publishing. 893 P.
12
Bauman A.G.; Burt J.A.; Feary, D.A.; Marquis E. and Usseglio P., 2010. Tropical harmful algal blooms: An emerging threat to coral reef communities? Marine Pollution Bulletin.
13
Chen, J.C. and Tu, C.C., 1991. Influence of ammonia on growth of Penaeusmonodon Fabricius post-larvae. Aquaculture Research. Vol. 22, No. 4, pp: 457-462.
14
Cortes, A.R.; Nunez-Pasten, A.; Esparza, H.M. and Barraza, I., 1994. Variacio´n y abundancia del fitoplancton de estanques semi-intensivos e intensivos para el cultivo de camaro´n en Sinaloa, Informe final Proyecto. Tech. Report,
15
pp: 177-218.
16
Cortes-A.R. and Alonso R., 1997. Mareas rojas durante 1977 en la bahı´a de Mazatla´n, Sinaloa, Mexico, Cienc. Mar UAS. Vol. 15, pp: 31-37.
17
Diwan, A.D; Joseph, S. and Ayyappan, S., 2009. Physiology of reproduction, breeding and culture of tiger shrimp (Penaeus monodon). Naredera Publishing House. Delhi (India). 292 p.
18
Eco-Zist Consulting Engineers. 1978. Iran 1 and 2 Environmental Report. Atomic Energy Organization of Iran. Volume I, II.
19
Gallert, C. and Winter, J., 2005. Environmental Biotechnology. Concepts and Applications. WILEY-VCH Verlag GmbH & Co. KGaA, Weinheim. ISBN: 3-527-30585-8.
20
Glibert, P.; Landsberg, J.; Evans, J.; Al-Sarawi, M.; Faraj, M.; Al-Jaeallah, M.; Hay‐wood, A.; Ibrahem, S.; Klesius, P.; Powell, C. and Shoemaker, C., 2002. A fish kill of massive proportion in Kuwait Bay, Arabian Gulf 2001: the roles of bacterial disease, harmful algae, and eutrophication. Harmful Algae. Vol. 1, pp: 215-231.
21
Heil, C.A.; Glibert, P.M.; Al-Sarawl, M.A.; Faraj, M.; Behbehani, M. and Husain, M., 2001. First record of a fish-killing Gymnodinium sp bloom in Kuwait Bay, Arabian Sea: chronology and potential causes. Mar. Ecol. Prog. Ser. Vol. 214, pp: 15-23.
22
Hach Company. 2002. DR/4000 Spectrophotometer procedure manual. USA: Hach Company.
23
Jawetz, E.; Melnick, G.L. and Adelberg, E.A., 1987. Review of Medical Microbiology. Appleton and Lange Norwalk, Connecticut/ Los Altos, California.
24
Jiang, J.Q. and Graham, N. J. D., 2003. Development of Optical Poly-Aluminum-Iron Sulphate Coagulant [J]. J. Environmental Engineering. Vol. 129, No. 8, pp: 699-708.
25
Jmenez, R., 1989. Red Tide and Shrimp Activity in Ecuador. In: Olsen, S. and Arriaga, L., editors. A Sustainable Shrimp Mariculture Industry for Ecuador. Narragansett, RI: Coastal Resources Center, University of Rhode Island.
26
Kim, D.I.; Matsuyama, Y.; Nagasoe, S.; Yamaguchi, M.; Yoon, Y.H.; Oshima, Y.; Imada, N. and Honjo, T., 2004. Effects of temperature, salinity and irradiance on the growth of the harmful red tide dinoflagellate Cochlodinium polykrikoides Margalef (Dinophyceae). J. Plankton Res. Vol. 26, pp: 61-66.
27
Kim, J.D., Kim, B. and Lee, C.G., 2007. Alga-lytic activity of Pseudomonas fluorescens against the red tide causing marine alga Heterosigma akashiwo (Raphidophyceae). Biol. Control. Vol. 41, pp: 296-303.
28
Koji, k.; Yuki, M. and Naganuma, T., 1998. Removal of biofouling and red tide algae by Triosyn agent. Abstract of 2nd Meeting for Japan Marine Biotechnology. 89 p.
29
Lazur, A., 2007. Growout Pond and Water Quality Management. JIFSAN Good Aquacultural Practices Manual, section 6. University of Maryland. 16 p.
30
Matsuoka, K.; Iwataki, M.; Kawami, H., 2008. Morphology and taxonomy of chain-forming species of the genus Cochlodinium Dinophyceae. Harmful Algae. Vol. 7, No. 3,
31
pp: 261-270.
32
Nyan, T., 2012. Future of Biofloc technology in Asia. Aquaculture Round Table Fisheries Phoket, Thailan.
33
Ojha, J.S., 2006. Aquaculture nutrition and biochemistry. Agrotech Publishing Academy. Udaipur. 186 p.
34
Pecora, J.D.; Sousa-Neto, M.D. and Estrela, C., 1999. Solucoes Irrigadoras Auxiliaries Do Prepare to Canal Radicular. In: Estre, C. and Figuiredo, J.A.P., Eds., Endodontia-Principios biologicos e mecanicos, Artes Medicas, Sao Paulo. pp: 552-569.
35
Richlen, M.; Morton, S.; Jamali, E.; Rajan, A. and Anderson, D.M., 2010. The catastrophic 2008-2009 red tide in the Arabian Gulf region, with observations on the identification and phylogeny of the fish-killing dinoflagellate Cochlodinium polykrikoides. Harm‐ful Algae. Vol. 9, pp: 163-172.
36
ROPME. 2010. Manual of Oceanographic Observation and Pollutant Analysis Methods (MOOPAM), second Publication Kuwait.
37
Ryu, H.Y.; Shim, J.M.; Bang, J.D. and Lee, C., 1998. Experimental chemical treatment for the control of dinoflagellate, Cochlodinium polykrikoides in the land-based culture of olive flounder Paralichthys olivaceus. Kor. J. Aquacult. Vol. 11,
38
pp: 285-294.
39
Sale, P.; Feary, D.; Burt, J.; Bauman, A.; Cavalcante, G.; Drouillard, K.; Kjerfve, B.; Marquis, E.; Trick, C.; Usseglio, P. and Van Lavieren, H., 2010. The growing need for sustainable ecological management of marine communities of the Persian Gulf. Am‐bio. Vol. 40, pp: 4-17.
40
Secher, S., 2009. Measures to Control Harmful Algal Blooms The Plymouth Student Scientist. Vol. 2, No. 1, pp: 212-227.
41
Shen, Y. H. and Dempsey, B.A., 1998. Synthesis and Speciation of Poly-ferric-sulfate for water treatment. Environmental International. Vol. 24, No. 8, 899910.
42
Steidinger, K.A., 1975. Basic factors influencing red tides. In LoCicero, V. R. (ed.), Proceedings of the First International Conference on Toxic Dinoflagellates. Massachusetts Science and Technology Foundation, Massachusetts. pp: 153-162.
43
Toshifum, Y., 2003. Occurrence of Cochlodinium polykrikoides red tide and its growth characteristics in Imari Bay in 1999. Bulletin of Nakasaki prefectural Institute of Fisheries. No. 28.
44
pp: 21-26.
45
UNEP GEO team. 2000. Global Environment Outlook. United Nations Environment Programme.
46
Yoon, Y.H., 2001. A summary on the red tide mechanisms of the harmful dinoflagellate, Cochlodinium polykrikoides in Korean coastal waters, Bull. PlanktonSoc. Japan. Vol. 48,
47
No. 2, pp: 113-120.
48
Whetstone, J.M.; Treece, G.D.; Browdy, C.L.and Stokes, A.D., 2002. Opportunities and Constraints in Marine Shrimp Farming. SRAC (Southern Regional Aquaculture Center) Publication No. 2600.
49
ORIGINAL_ARTICLE
تاثیرات فرایند پرورش میگو بر کیفیت آب خروجی و برخی از خصوصیات زیستی دو گونه کشتی چسب Amphibalanus amphitrite (Darwin 1854) و اویستر (1778 Saccostrea cucullata (Born
طی فرایند پروش میگو آلاینده های مختلفی تولید و به همراه پساب از استخرهای پرورش خارج می شود. در این پژوهش تاثیرات سایت پرورش میگو شیف در استان بوشهر بر کیفیت آب خروجی از استخرها و نیز بر برخی از خصوصیات زیستی کشتی چسب Amphibalanus amphitrite و اویستر Saccostrea cucullata که در مجاورت این سایت حضور دارند مورد بررسی قرار گرفت. بر طبق نتایج، فرایند پرورش میگو باعث کاهش کیفیت آب می شود. دما، شوری، نیتروژن کل، فسفر کل، آمونیاک و کلروفیل a در کانال خروجی اختلاف معنی داری با مقادیر ثبت شده برای این فاکتورها در کانال ورودی نشان دادند. میانگین نیتروژن کل (میلی گرم بر لیتر)، فسفر کل (میلی گرم بر لیتر) و کلروفیل a (میکروگرم بر لیتر) در آب ورودی به ترتیب 0/03±0/78، 0/01±0/07 و 0/76±11/83 به ثبت رسید که در ابتدای کانال خروجی به ترتیب به 0/30± 2/57، 0/03 ± 0/20 و 0/33 ± 17/16 و در انتهای کانال خروجی به ترتیب به 0/03 ± 2/38، 0/0 ± 0/15 و 0/68 ± 16/31 رسید. تراکم کشتی چسب ها در ابتدای کانال خروجی به طور معنی داری بالاتر از تراکم این گونه در کانال ورودی بود درحالی که تفاوتی بین تراکم اویسترها در ایستگاه های مختلف دیده نشد. با این وجود طول و وزن اویسترها و کشتی چسب های ساکن در کانال خروجی به طور معنی داری بالاتر از افراد هم گونه در کانال ورودی بود. به نظر می رسد افزایش بار مواد آلی در استخرها و در نتیجه در پساب خروجی با افزایش مواد غذایی در دسترس برای این دو گونه صافی خوار باعث افزایش تراکم کشتی چسب ها و طول و وزن هر دو گونه در مقایسه با ایستگاه شاهد (کانال ورودی) شده است.
http://www.aejournal.ir/article_53610_2629f84e0361104d06a827eb396b0ac4.pdf
2017-09-23
331
336
پرورش میگو
پساب
کشتی چسب
اویستر
خلیج فارس
احمدرضا
کهن
ahmadrezakohan1988@gmail.com
1
گروه زیست شناسی و زیست فناوری دریا و آبزیان، دانشکده ی علوم و فناوری های زیستی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران. صندوق پستی: 1983969411
AUTHOR
علی
نصرالهی
a_nasrolahi@sbu.ac.ir
2
گروه زیست شناسی و زیست فناوری دریا و آبزیان، دانشکده ی علوم و فناوری های زیستی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران. صندوق پستی: 1983969411
LEAD_AUTHOR
خسرو
آیین جمشید
khosrow.aein@gmail.com
3
پژوهشکده میگو کشور، موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، بوشهر، صندوق پستی: 1374
AUTHOR
بهرام
حسن زاده کیابی
b.h.kiabi@gmail.com
4
گروه زیست شناسی و زیست فناوری دریا و آبزیان، دانشکده ی علوم و فناوری های زیستی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران. صندوق پستی: 1983969411
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
اثرات رژیم غذایی حاوی اسیدآلی و سرکه سیب بر یک پارچگی هپاتوپانکراس و فلور باکتریایی روده در میگوی وانامی (Litopenaeus vannamei)
هدف از این مطالعه، بررسی اثر جیره غذایی حاوی سرکه سیب و پروپیونیک اسید بر بافتشناسی هپاتوپانکراس، شمارش تعداد هموسیت و فلور باکتریایی روده میگوی وانامی میباشد. در این مطالعه تعداد 225 قطعه میگو وانامی با وزن 04 /0 ±10/2 گرم با رژیم غذایی حاوی سرکه سیب و پروپیونیک اسید به مدت 60 روز تغذیه شدند. تیمارها شامل، سه جیره آزمایشی حاوی سطوح صفر، 1% سرکه سیب و 0/5% پروپیونیک اسید بود. در پایان دوره به صورت تصادفی از میگوها نمونهبرداری شد. نتایج نشان داد که تعداد کل هموسیت در میگوهای تغذیه شده با جیره غذایی مکمل افزایش معنیداری داشت (0/05>p). تعداد سلولهای کیسهای تفاوت معنیداری در میان تیمارها مشاهده نشد (0/05>p)، درحالی که تعداد سلولهای جذبی- ذخیرهای در تیمارهای حاوی سرکه سیب و پروپیونیک اسید کاهش معنیداری داشت و بیش ترین کاهش هم در تیمار سرکه سیب به مشاهده شد (0/05>p). از طرفی، نتایج نشان داد که قطر توبول های هپاتوپانکراس در تیمار پروپیونیک اسید کاهشداشت. هم چنین، کل باکتریهای قابل کشت در روده میگوهای تغذیه شده با سرکه سیب و پروپیونیک اسید کاهش معنیداری در مقایسه با گروه شاهد داشت (0/05>p). این یافتهها نشان داد که سرکه میتواند به عنوان جایگزینی مناسب برای اسیدهای آلی معرفی شود و هم چنین پتانسیل بزرگی برای استفاده از این ماده در جیره غذایی میگوی وانامی وجود دارد.
http://www.aejournal.ir/article_60164_1f19936139fbd03fa720ca312f767fd1.pdf
2017-09-23
337
346
سرکه سیب
میگوی وانامی
فلور باکتریایی
هپاتوپانکراس
تعداد هموسیت کل
سجاد
پورمظفر
sajjad5550@gmail.com
1
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، صندوق پستی: 487-49175
LEAD_AUTHOR
عبدالمجید
حاجی مرادلو
ahajimoradloo@yahoo.com
2
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، صندوق پستی: 487-49175
AUTHOR
حمیدرضا
احمدنیای مطلق
hamid.ahmadnia@gmail.com
3
گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست، دانشگاه فردوسی مشهد، ایران
AUTHOR
رضا
گودرزی
4
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، صندوق پستی: 487-49175
AUTHOR
پورمظفر، س.؛ سلطانی، م.؛ نفیسی بهابادی، م.؛ مهاجری برازجانی، ژ.؛ محمدی، م. و پذیر، خ.، 1394. بررسی اثر بتاگلوکان برکارایی واکسن ضد استرپتوکوکوزیس (Streptococcus iniae) و برخی شاخصهای خونی و رشد ماهی قزلآلای رنگینکمان (Oncorhynchus mykiss) . مجله دامپزشکی ایران. سال 11، شماره 7، صفحات 44 تا 53.
1
Beheshti, Z.; Huak Chan, Y.; Sharif Nia, H.; Hajihosseini, F.; Nazari, R.; Shaabani, M. and Salehi Omran,
2
M.T., 2012. Influence of apple cider vinegar on blood lipids. Life Science Journal. Vol. 9, No. 4, pp: 2431-2440.
3
Bray, W.A.; Williams, R.R.; Lightner, D.V. and Lawrence, A.L., 2006. Growth, survival and histological responses of the marine shrimp, Litopenaeus vannamei, to three dosage levels of oxytetracycline. Aquaculture. Vol. 258, pp: 97-108.
4
DaSilva, B.C.; Vieira, F. do N.; Mouriño, J.L.P.; Bolivar, N. and Seiffert, W.Q., 2014. Butyrate and propionate improve the growth performance of Litopenaeus vannamei. Aquaculture Research. Vol. 47, No. 2, pp: 612-623.
5
DaSilva, B.C.; Vieira, F. do N.; Mourinoo, J.L.P.; Ferreira, G.S. and Seiffert, W.Q., 2013. Salts of organic acids selection by multiple characteristics for marine shrimp nutrition. Aquaculture. Vol. 384-387, pp: 104-110.
6
Franceschini-Vicentini, I.B.; Ribeiro, K., Papa, L.P.; Marques Junior, J.; Vicentini, C.A. and Valenti, P.M.C.M., 2009. Histoarchitectural Features of the Hepatopancreas of the Amazon River Prawn Macrobrachium amazonicum. International Journal of Morphology. Vol. 27, pp: 121-128.
7
Fushimi, T.; Suruga, K.; Oshima, Y.; Fukiharu, M.; Tsukamoto, Y. and Goda, T., 2006. Dietary acetic acid reduces serum cholesterol and triacylglycerols in rats fed a cholesterol-rich diet. British Journal of Nutrition. Vol. 95, No. 5, pp: 916-924.
8
Gao, W.; Tan, B.; Mai, K.; Chi, S.; Liu, H.; Dong, X. and Yang, Q., 2012. Profiling of differentially expressed genes in hepatopancreas of white shrimp (Litopenaeus vannamei) exposed to long-term low salinity stress. Aquaculture. Vol. 364-365, pp: 186-191.
9
Iman, M.; Moallem, S.A. and Barahoyee, A., 2015. Effect of apple cider Vinegar on blood glucose level in diabetic mice. Pharmaceutical Sciences. Vol. 20, No. 4, pp: 163-168.
10
Jin, T.; Wu, Y. and Wang, Q., 2012. The inhibitory effects of bamboo vinegar against bacteria and fungi. Advances in Intelligent and Soft Computing. Vol. 134, pp: 451-457.
11
Khalil, M.T.; Setaita H.S.; Ashraf M. A.G.; Madlin M.H. and Hanan, H.., 2014. Impact of sodium lactate as a growth promoter on the hepatopancreas of the freshwater prawn Macrobrachium rosenbergii (de Man, 1879). Egyptian Journal of Aquatic Biology and Fisheries. Vol. 18, No. 1,
12
Kluge, H.; Broz, J. and Eder, K., 2006. Effect of benzoic acid on growth performance, nutrient digestibility, nitrogen balance, gastrointestinal microflora and parameters of microbial metabolism in piglets. Journal of Animal Physiology and Animal Nutrition. Vol. 90, No. 7-8,
13
pp: 316-324.
14
Kondo, T.; Kishi, M.; Fushimi, T.; Ugajin, S. and Kaga, T., 2009. Vinegar intake reduces body weight, body fat mass, and serum triglyceride levels in obese Japanese subjects. Bioscience, Biotechnology and Biochemistry. Vol. 73, No. 8, pp: 1837-1843.
15
Kumar, N.R.; Raman, R.P.; Jadhao, S.B.; Brahmchari, R.K.; Kumar, K. and Dash, G., 2013. Effect of dietary supplementation of Bacillus licheniformis on gut microbiota, growth and immune. Aquaculture International. Vol. 21,
16
pp: 387-403.
17
Lingham, T.; Besong, S.; Ozbay, G. and Lee, J., 2012. Antimicrobial Activity of Vinegar on Bacterial Species Isolated from Retail and Local Channel Catfish (Ictalurus punctatus). Journal of Food Processing and Technology.
18
Vol. 1, pp: 1-5.
19
Liu, H.; Sun, W.; Tan, B.; Chi, S.; Dong, X. and Yang,
20
Q., 2012. Molecular cloning and expression of hepatopancreas glutamine synthetase in the Pacific white shrimp, Litopenaeus vannamei, induced by acute hypoosmotic stress. Aquaculture. Vol. 362-363, pp: 80-87.
21
Mine, S. and Boopathy, R., 2011. Effect of organic acids on shrimp pathogen, Vibrio harveyi. Current Microbiology.
22
Vol. 63, No. 1, pp: 1-7.
23
Naziroǧlu, M.; Güler, M.; Özgül, C.; Saydam, G.; Küçükayaz, M. and Sözbir, E., 2014. Apple cider vinegar modulates serum lipid profile, erythrocyte, kidney, and liver membrane oxidative stress in ovariectomized mice fed high cholesterol. Journal of Membrane Biology. Vol. 247, No. 8, pp: 667-673.
24
Ng, W.K.; Koh, C.B.; Teoh, C.Y. and Romano, N., 2015. Farm-raised tiger shrimp, Penaeus monodon, fed commercial feeds with added organic acids showed enhanced nutrient utilization, immune response and resistance to Vibrio harveyi challenge. Aquaculture. Vol. 449, pp: 69-77.
25
Ng, W.; Koh, C.; Sudesh, K. and Siti-zahrah, A., 2009. Effects of dietary organic acids on growth , nutrient digestibility and gut microflora of red hybrid tilapia , Oreochromis sp., and subsequent survival during a challenge test with Streptococcus agalactiae. Aquaculture Research. Vol. 40, pp: 1490-1500.
26
Nunes, E.T.; Braga, A.A. and Camargo-Mathias,
27
M.I., 2014. Histochemical study of the hepatopancreas in adult females of the pink-shrimp Farfantepenaeus brasiliensis (Latreille, 1817). Acta Histochemica. Vol. 116, No. 1, pp: 243-251.
28
Romano, N.; Koh, C.B. and Ng, W.K., 2015. Dietary microencapsulated organic acids blend enhances growth, phosphorus utilization, immune response, hepatopancreatic integrity and resistance against Vibrio harveyi in white shrimp, Litopenaeus vannamei. Aquaculture. Vol. 435,
29
pp: 228-236.
30
Salem, A. and Amin, R., 2012. Evaluation of some organic acids as potential decontaminants of Vibrio parahaemolyticus in fresh shrimp. World Journal of Dairy and Food Sciences. Vol. 7, No. 1, pp: 41-48.
31
Sivagnanavelmurugan, M.; Thaddaeus, B.J.; Palavesam, A. and Immanuel, G., 2014. Dietary effect of Sargassum wightii fucoidan to enhance growth, prophenoloxidase gene expression of Penaeus monodon and immune resistance to Vibrio parahaemolyticus. Fish and Shellfish Immunology. Vol. 39, No. 4, pp: 439-449.
32
Sreeram, M.P. and Menon, N.R., 2005. Histopathological changes in the hepatopancreas of the penaeid shrimp Metapenaeus dobsoni exposed to petroleum hydrocarbons. Journal of the Marine Biological Association of India.
33
Vol. 47, No. 2, pp: 160-168.
34
Tassanakajon, A.; Somboonwiwat, K.; Supungul, P. and Tang, S., 2012. Discovery of immune molecules and their crucial functions in shrimp immunity. Fish and Shellfish Immunology. Vol. 34, No. 4, pp: 954-967.
35
Tseng, D.Y.; Ho, P.L.; Huang, S.Y.; Cheng, S.C.; Shiu, Y.L.; Chiu, C.S. and Liu, C.H. 2009. Enhancement of immunity and disease resistance in the white shrimp, Litopenaeus vannamei, by the probiotic, Bacillus subtilis E20. Fish and Shellfish Immunology. Vol. 26, No. 2,
36
pp: 339-344.
37
Van de Braak, C.B.T.; Faber, R. and Boon, J.H., 1996. Cellular and humoral characteroistics of penaeus mondon (Fabricius, 1798) haemolymph. Comparative haematology international. Vol. 6, pp: 194-203.
38
Wongsasak, U.; Chaijamrus, S., Kumkhong, S. and Boonanuntanasarn, S., 2015. Effects of dietary supplementation with β-glucan and synbiotics on immune gene expression and immune parameters under ammonia stress in Pacific white shrimp. Aquaculture. Vol. 436,
39
pp: 179-187.
40
Yamashita, H.; Fujisawa, K., Ito, E., Idei, S., Kawaguchi, N., Kimoto, M., Hiemori, M. and Tsuji, H., 2007. Improvement of obesity and glucose tolerance by acetate in Type 2 diabetic Otsuka Long-Evans Tokushima Fatty (OLETF) rats. Bioscience, Biotechnology and Biochemistry. Vol. 71, No. 5, pp: 1236-1243.
41
ORIGINAL_ARTICLE
پاسخ جمعیت های مختلف 1890 Artemia urmiana, Günther, پرورش یافته در پساب فاضلاب شهری به استرس دما و شوری
به دلیل محدودیت در بهره برداری از منابع آبی سالم، پرورش آبزیان نمی تواند تقاضای روزافزون این محصولات را برآورده نماید. آرتمیا از جمله مدل های تحقیقاتی مهم و غذاهای زنده حایز اهمیت در صنعت آبزی پروری می باشد که پرورش آن به صورت صنعتی مورد توجه است. به منظور مطالعه کیفیت آرتمیای پرورش یافته در پساب فاضلاب شهری، 4 جمعیت مختلف A. urmiana، متعلق به نواحی مختلف دریاچه ارومیه، در شوری 75 گرم در لیتر در 2 تیمار آب معمولی و پساب کلر زنی شده (ppm 3) فاضلاب شهری ارومیه پرورش داده شد. تغذیه با ترکیبی از جلبک های تک سلولی (Dunaliela salina) و مخمر تک سلولی براساس پروتکل استاندارد صورت گرفت. میزان رشد و بقاء آرتمیا در روزهای سوم، هفتم، یازدهم، پانزدهم و بیستم مورد بررسی قرار گرفت. در انتهای دوره، مقاومت آرتمیاهای بالغ نسبت به تنش دمای بالا (35 و 38 درجه سانتی گراد) و شوری های ppt120، ppt180، ppt240، ppt280، ppt 360 مورد بررسی قرارگرفت. نتایج نشان داد که تفاوت های معنی داری در میزان رشد و بقاء مابین جمعیت های مختلف A. urmiamaاز نواحی مختلف دریاچه در رشد و بقاء و مقاومت نسبت به استرس های محیطی وجود دارد (0/05>p). هم چنین پرورش در پساب توانست نتیجه بسیار موفقی را در فاکتورهای رشد و مقاومت نسبت به استرس های محیطی در مقایسه با آب معمولی نشان دهد (0/05>p). نتایج این تحقیق نشان داد که پساب شهری کلرزنی شده محیط مناسبی برای پرورش مصنوعی آرتمیا می باشد و می توان با استفاده از این آب، توده زنده ای با رشد بهتر و مقاوم نسبت به شرایط محیطی تولید نمود.
http://www.aejournal.ir/article_60165_348bc9cb5c3297682e5275b4a27d300f.pdf
2016-09-22
347
356
آرتمیا
استرس
بقاء
پساب فاضلاب شهری
رشد
وحید
افشارهزارخانی
1
گروه بیوتکنولوژی، پژوهشکده مطالعات دریاچه ارومیه، دانشگاه ارومیه، کدپستی: 5714944514
AUTHOR
رامین
منا ف فر
raminmanaffar@gmail.com
2
گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه ارومیه، کدپستی: 5756151818
LEAD_AUTHOR
هادی
بذرافشان
3
گروه بیوتکنولوژی، پژوهشکده مطالعات دریاچه ارومیه، دانشگاه ارومیه، کدپستی: 5714944514
AUTHOR
هاله
خلیل پور
4
گروه بیوتکنولوژی، پژوهشکده مطالعات دریاچه ارومیه، دانشگاه ارومیه، کدپستی: 5714944514
AUTHOR
مهران
حبیبی رضائی
5
گروه سلولی و مولکولی، دانشکده زیست شناسی، دانشگاه تهران، صندوق پستی: 1417614418
AUTHOR
علی اکبر
موسوی موحدی
6
گروه بیوفیزیک، مرکز تحقیقات بیوشیمی و بیوفیزیک، دانشگاه تهران، صندوق پستی: 1417614418
AUTHOR
جعفری، گ.، 1393. تاثیر تغذیه با پروتئین های شوک حرارتی مخمر تکسلولی بر میزان رشد و بقاء A. urmiana و A. franciscana در شرایط استرس. پایاننامه کارشناسی ارشد دانشگاه ارومیه. 89 صفحه.
1
دفتر نظام فنی اجرایی معاونت برنامه ریزی و نظارت راهبردی رییس جمهور. 1389. ضوابط زیست محیطی استفاده مجدد از آب های برگشتی و پساب ها. صفحات 17 تا 19.
2
قدیمی، س. و مناففر، ر.، 1393. بررسی امکان پرورش آرتمیا با پساب تصفیه خانه فاضلاب شهر میاندوآب. گزارش نهایی طرح تحقیقاتی. سفارش شرکت آب و فاضلاب شهری آذربایجان غربی. 118 صفحه.
3
معاونت برنامه ریزیونظارتراهبردیرئیس جمهور. 1389. ضوابط زیست محیطی استفاده مجدد از آب های برگشتی و پساب ها. نشریه شماره 535. 155 صفحه.
4
مناف فر، ر.، 1385. مطالعه جامع آرتمیای دریاچه مهارلو. گزارش نهایی طرح مشترک دانشگاه ارومیه و اداره کل شیلات استان فارس. 150 صفحه.
5
Abdoli, A., 2000. The Inland Water Fishes of Iran. Iranian Museum of Nature and Wildlife, Tehran. In Farsi. 378 p.
6
Adams, D.C.; Rohlf, F.J. and Slice, D.E., 2004. Geometric Morphometrics: Ten Years of Progress Following the ‘Revolution’. Italian Journal of Zoology. Vol, 71, pp: 5-16.
7
Bose, P.C., 1944. Calcutta sewage and fish culture. Proceedings of the National Institute of Sciences of India.
8
Vol. 4, pp: 443-454.
9
Coutteau, P.; Brendonck, L.; Lavens, P. and Sorgeloos, P., 1992. The use of manipulated baker's yeast as an algal substitute for laboratory culture of Anostraca. Hydrobiologia. pp: 25-32.
10
Djajadiredja, R.; Koesoemadinata, S.; Jangkaru, Z.; Kodijat, S. and Kertaman, O., 1979. The role of nightsoil and household wastes in freshwater fish culture: a case study in West Java, Indonesia. Paper presented at International Development Research Centre Nightsoil Survey Leaders’Meeting.
11
Edwards, P., 1992. Reuse of human wastes in aquaculture, a technical review. Water and sanitation report no.2. UNDP World Bank Sanitation Program, World Bank, Washington, DC. pp: 33-50.
12
Edwards, P., 2000. Wastewater-fed aquaculture: state-of-the-art. Waste recycling and resource management in the developing world. University of Kalyani, India and International Ecological Engineering Society, Switzerland. pp: 37-49.
13
Edwards, P. and Pullin, R.S.V., 1990. Wastewater-fed Aquaculture, Proceedings of the International Seminar on Wastewater Reclamation and Reuse for Aquaculture, Calcutta, December 1988. Bangkok, Thailand: Asian Institute of Technology, Environment Sanitation Information Center. pp: 1-295.
14
Gajardo, G.; Abatzopoulos, T.J.; Kappas, I. and Beardmore, J.A., 2002. Chapter V. Evolution and speciation. InAbatzopoulos, T.J., Beardmore, J.A., Clegg, J.S., Sorgeloos, P. (Eds). Artemiabasic and applied biology. Kluwer Academic Publishers, Dordrecht, the Netherlands. pp: 225-250.
15
Gijzen, H.J. and Ikramullah M., 1999. Pre-feasibility of duckweed-based wastewater treatment and resource recovery in Bangladesh. World Bank report. pp: 185.
16
Haq, A.H.M.R. and Ghosal, T.K., 2000. Wastewater reclamation using duckweed. In: Jana BB et al., eds. Waste recycling and resource management in the developing world: ecological engineering approach. Kalyani, University of Kalyani, and Wolhusen, International Ecological Engineering Society. pp: 495-499.
17
Hontoria, F. and Amat, F., 1992. Morphological characterization of adult Artemia (Crustacea, Branchiopoda) from different geographical origins. American populations. Journal of Plankton Research. Vol. 14, pp: 1461-1471.
18
Klingenberg, C.P., 2011. MorphoJ: an integrated software package for geometric morphometrics. Molecular Ecology Resources. Vol. 11, pp: 353-357.
19
Lavens, P. and Sorgeloos, P., 1996. Manual on the production and use of live food for aquaculture. FAO Fisheries Technical Paper No. 361.
20
Li, S.F., 1997. Aquaculture and its role in ecological wastewater treatment. In: Etnier C, Guterstam B, eds. Ecological engineering for wastewater treatment, 2nd ed. Proceedings of the international conference at Stensund Folk College, Trosa, Sweden. Boca Raton, FL, CRC Press.
21
pp: 37-49.
22
Little, D.C. and Pham, A.T., 1995. Overview of freshwater fish seed production and distribution in Vietnam. Bangkok, Asian Institute of Technology (Working Paper No. NV-6).
23
Manaffar, R., 2012. Genetic diversity of Artemia populations in Lake Urmia, Iran. PhD thesis, Ghent University, Belgium. 160 p.
24
Sorgeloos, P.; Lavens, P. and Leger, P., 1997a. Determination and identification of biological characteristics of Artemia urmiana for application in aquaculture. Univ. of Gent Belgium, Item A. 110 P.
25
Sorgeloos, P.; Lavens, P. and Leger, P., 1997b. A resource assessment of Urmiah Lake Artemia cycts and biomas. Uni of Gent, Belgium-Item B. 110 p.
26
Triantaphyllidis, G.V.; Criel, G.R.J.; Abatzopoulos, T.J. and Sorgeloos, P., 1997a. International Study on Artemia. LIII. Morphological study of Artemia with emphasis to Old World strains. I. Bisexual populations. Hydrobiologia. Vol. 357, pp: 139-153.
27
Triantaphyllidis, G.V.; Criel, G.R.J.; Abatzopoulos, T.J. and Sorgeloos, P., 1997b. International Study on Artemia. LIV. Morphological study of Artemia with emphasis to Old World strains. II. Parthenogenetic populations. Hydrobiologia. Vol. 357, pp: 155-163.
28
Turan, C., 2000. Otolith shape and meristic analysis of Herring (Clupea harengus) in the northeast Atlantic. Arch. Fish. Mar. Res. Vol. 48, pp: 283-295.
29
WHO. 2006a. Guidelines for the safe use of wastewater, excreta and greywater Volume 3: Wastewater and excreta use in aquaculture.
30
WHO. 2006b. Guidelines for the safe use of wastewater, excreta and greywater Volume 4, Excreta and greywater use in agriculture.
31
ORIGINAL_ARTICLE
تشخیص افتراقی سه گونه از بارناکلهای مناطق بین کشندی جزیره خارگ (خلیج فارس) با استفاده از میکروسکوپ الکترونی نگاره
هدف از مطالعه حاضر، تشخیص افتراقی بارناکلهای مناطق بین کشندی جزیره خارگ توسط میکروسکوپ الکترونی نگاره بود. نمونهبرداری بارناکل ها در فصول زمستان 1394 و بهار 1395 (هر فصل یک بار) و از پنج ایستگاه در مناطق بین کشندی جزیره خارگ و عمق کم تر از یک متر انجام شد. نمونهها بلافاصله فریز شده و به آزمایشگاه منتقل شدند. پس از مطالعه مورفومتریک، نمونه ها توسط میکروسکوپ الکترونی نگاره مورد بررسی قرار گرفتند. در این مطالعه سه گونه شناسایی شد که بیش ترین حضور این گونهها در نواحی بالادست مناطق بین کشندی بود. این گونه ها متعلق به فوقراسته Thoracica، راسته Sessilia و زیرراسته Balanomorpha و خانواده های Balanidae، Tetraclitidae و Chthamalidae میباشند. پوسته گونه Amphibalanus amphitrite دارای 6 صفحه آهکی مجزا و سطح خارجی صفحات تقریباً صاف بود. پوسته گونه Chthamalus barnesi دارای 6 صفحه آهکی بود که خطوط رشد به خوبی در آن ها مشخص است. پوسته گونه Tetraclita rufotincta دارای 4 صفحه آهکی است که شیار بین آن ها واضح نبوده و تزئینات شعاعی از محیط به مرکز در پوسته به خوبی مشاهده شده و خطوط رشد در صفحات قابل مشاهده است. بنابراین، بررسی بارناکل ها توسط میکروسکوپ الکترونی نگاره روش مناسبی برای شناسایی دقیقتر آن ها میباشد.
http://www.aejournal.ir/article_60184_1876524791a32d241e985e57373e4a20.pdf
2017-09-23
357
362
بارناکل
منطقه بین کشندی
جزیره خارگ
خلیج فارس
میکروسکوپ الکترونی نگاره
فرید
فرمهینی فراهانی
faridfarmahinifarahani@gmail.com
1
گروه زیست شناسی، دانشکده علوم زیستی، واحد ورامین- پیشوا، دانشگاه آزاد اسلامی ورامین، ایران
AUTHOR
مریم
عیدی
maryameidi@gmail.com
2
گروه زیست شناسی، دانشکده علوم زیستی، واحد ورامین- پیشوا، دانشگاه آزاد اسلامی ورامین، ایران
LEAD_AUTHOR
آریا
اشجع اردلان
a_ashjaardalan@yahoo.com
3
گروه زیست شناسی دریا، دانشکده علوم و فنون دریایی، واحد تهران شمال، دانشگاه آزاد اسلامی، صندوق پستی:181-19735
AUTHOR
ابراهیمی نیارکی، ف.؛ عیدی، م. و اشجع اردلان ا.، 1394. شناسایی بارناکل های ناحیه بین جزر و مدی در جزیره هرمز، خلیج فارس. دانش زیستی ایران. جلد 10، شماره 3، صفحات 19 تا 26.
1
سرفراز، ع. و تیموری، م.، 1388. خلیج فارس براساس مطالعات باستان شناسی. باغ نظر. سال 6، شماره 11، صفحات 29 تا 52.
2
سواری، ر.؛ شهدادی، ع. و کامرانی، ا.، 1391. مطالعه برخی ویژگی های تولیدمثلی و جمعیتی کشتی چسب (Barnacles) گونه Amphibalanus amphirite در ناحیه بین جزر و مدی سواحل خلیج فارس، بندرعباس. فصلنامه بوم شناسی آبزیان. سال 1، شماره 27، صفحات 42 تا 44.
3
شهدادی، ع.، 1385. تاکسونومی و جغرافیای زیستی کشتی چسب ها (Crustacea: Cirripedia) بین ناحیه جزر و مدی خلیج فارس و خلیج عمان. پایان نامه کارشناسی ارشد، علوم جانوری- بیوسیستماتیک جانوری، دانشگاه تهران.
4
Anderson, D.T., 1994. Barnacles: Structure, function, development and evolution. Chapman & Hall, London. 357 p.
5
Blackmore, G., 1998. Temporal and spatial biomonitoring of heavy metals in Hong Kong coastal waters using Tetraclita squamosal. Environ. Pollut. Vol. 106, pp: 273-283.
6
Chan, B.B.K.; Prabowe, R.E. and Lee, K.s., 2009. Crustacean fauna of Taiwan: barnacles, Vol l-Cirripedia: Thoracica excluding the Pyrgomatidae and Acatinae. Taiwan: National Taiwan Ocean University Press. 298 p.
7
Chan, B.B.K., 2003. Studies on Tetraclita squamosal and Tetraclita japonica (Cirripedia: Thoracica): Larval morphology and development. Journal of Crustacean Biology. Vol. 23, pp: 522-547.
8
Jones, D.A., 1986. A field guide to the sea shore of Kuwait and the Arabian Gulf. University of Kuwait. 192 p.
9
Klepal, W. and Barnes, H., 1975. A histological and scanning electron microscope study of the formation of the wall plates in Chthamalus depressus. Journal of Experimental Marine Biology and Ecology. Vol. 20, pp: 183-189.
10
Klepal, W. and Barnes, H., 1975. The Structure of the wall plate in Chthamalus depressus. North-Holland Publishing Company. Vol. 20, pp: 265-285.
11
Marechal, J.P. and Hellio, C., 2011. Antifouling activity against barnacle cypris larvae: do target species matter (Amphibalanus amphitrite versus Semibalanus balanoides)? Int Biodeterior Biodegrad. Vol. 65, pp: 92-101.
12
Matsuno, A. and Hirota, S., 1989. Ultrastructural investigations on the muscular systems in the barnacle, Tetraclita squamosal japonica. Tissue and Cell. Vol. 21,
13
pp: 863-874.
14
Nasrolahi, A.; Farahani, F. and Saifabadi, S., 2012. Effect of salinity on larval development and survival of the Caspian Sea barnacle, Balanus improvises Darwin (1854). Journal of Biological Science. Vol. 6, pp. 1103-1107.
15
Nasrolahi, A., 2007. Stress ecology: interactive effect of temperature and salinity on early life stages of barnacle, Amphibalanusimprovisus (Doctoral dissertation, Universitätzu Kiel).
16
Nilsson-Cantell, C.A., 1938. Cirripedes from the Indian Ocean in the collections of the Indian Museum, Calcutta. Memoirs of the Indian Museum. Vol. 13, pp: 1-81.
17
Pilsbry, H.A., 1916. The sessile barnacles (Cirripedia) contained in the collection of the U.S. National Museum; including a monograph of the American species. Bulltin of United State National Museum. Vol. 93, pp: 1-366.
18
Pitombo, F.B., 2004. Phylogenetic analysis of the Balanidae (Cirripedia, Balanomorpha). Zoologica Scripta. Vol. 33,
19
pp: 261-276.
20
Rainbow, P.S., 2007. Trace metal bioaccumulation: Models, metabolic availability and toxicity. Environment International. Vol. 33, pp: 576-582.
21
Ross, P.M.; Burrows, M.T.; Hawkins, S.J.; Southward, A.J. and Ryan, K.P., 2003. A key for the identification of the nauplii of common barnacle of the British Isles, with emphasis on Chthamalus. Journal of Crustacean Biology. Vol. 23, pp: 328-340.
22
Shahdadi, A. and Sari, A., 2011. Chthamalid barnacles (Cirripedia: Thoracica) of the Persian Gulf and Gulf of Oman, Iran. Journal of the Marine Biological Association of the United Kingdom. Vol. 91, pp: 745-753.
23
Shahdadi, A.; Chan, B.K.K. and Sari, A., 2011 Tetraclita ehsani sp. (Cirripedia, Tetraclitidae), a common intertidal barnacle from the Gulf of Oman, Iran. Zookeys. Vol. 136,
24
Shahdadi, A.; Sari, A. and Naderloo, R., 2014. A checklist of the barnacles (Crustacea: Cirripedia: Thoracica) of the Persian Gulf and Gulf of Oman with nine new records. Journal of Zootaxa. Vol. 3784, pp: 201-223.
25
Stubbings, H.G., 1961. Some Cirripedia from the Persian Gulf. Annals and Magazine of Natural History, Series 13.
26
Vol. 4, pp: 171-176.
27
Tahir, M.M.; Khurshid, M.; Khan, M.Z.; Abbasi, M.K. and Kazmi, M.H., 2011. Lignite-derived humic acid effect on growth of wheat plants in different soils. Pedosphere.
28
Vol. 21, pp: 124-131.
29
Utinomi, H., 1969. Cirripedia of the Iranian Gulf. Videnskabelige Meddelelser fra Dansk Naturhistorisk Forening. Vol. 132, pp: 79-94.
30
ORIGINAL_ARTICLE
تنوع گونه ای کنه های دامی در دامداری های مشهد میقان - شهرستان اراک
کنه ها از مهم ترین انگل های خارجی هستند که شناخت وضعیت پراکنش آن ها در نواحی مختلف کشور می تواند از دیدگاه پیشگیری، از بروز بیماری های مرتبط با آن ها مفید باشد. هدف این تحقیق شناسایی و بررسی میزان تنوع گونهای و فراوانی کنههای دامی در همه گروه سنی نشخوارکنندگان (شامل گاو، گوسفند و بز) وهم چنین تعیین میزان تغییرات فصلی آلودگی کنه در حیوانات مذکور در بخش مشهد میقان از توابع شهرستان اراک است. این بررسی از اول فروردین تا اواخر اسفند 1394سال انجام گردید و در طی این مدت از 20 ایستگاه و در مجموع از تعداد 1801 رأس دام نر و ماده، نمونه گیری به صورت ماهیانه صورت پذیرفت. سپس کنه ها با کمک کلیدهای شناسایی معتبر شناسایی و داده های مربوطه با استفاده از نرم افزار SPSS آنالیز گردید. نتایج این مطالعه نشان داد که کنه های جمع آوری شده از دو خانوادهآرگازیده (31/05%) شامل: دو جنس و سه گونه (Argas persicus، A. reflexus، Ornithodorus lahorensis) واگزودیده (68/95%): شامل سه جنس و پنج گونه (Rhipicephalus sanguines، R. turanicus، Hyalomma anatolicom، H. Asiaticum، Haemaphysalis sulcata) بودند. این مطالعه هم چنین نشان می دهد که کنه ها بیش ترین فراوانی را در فصل تابستان دارند و تراکم آن ها در دمای بالا افزایش می یابد.
http://www.aejournal.ir/article_60181_bff5bbc03f6bf4ef1c33a755daac93fb.pdf
2017-09-23
363
370
اگزودیده
آرگازیده
تنوع گونه
مشهد میقان
معصومه
اکبری
akbary@arshad.araku.ac.ir
1
گروه زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه اراک
AUTHOR
علیرضا
شایسته فر
a-shayestehfar@araku.ac.ir
2
گروه زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه اراک
LEAD_AUTHOR
مهدی
خدایی مطلق
mmotlagh2002@gmail.com
3
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه اراک
AUTHOR
مهدی
طالبی
t.araku@ac.ir
4
گروه زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه اراک
AUTHOR
علیرضا
پسرکلو
a.pesarakloo@gmail.com
5
گروه زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه اراک
AUTHOR
اطهری، ع.،1386. انگلشناسی پزشکی. مارکل ووگ، تألیف جان دیوید و پتری ویلیام، چاپ اول، آییژ.
1
تلمادره ای، ز.؛ وطندوست، ح.؛ رفیع نژاد، ج.؛ محبعلی، م؛ توکلی، م.؛ عبدی گودرزی، م.؛ فقیهی ف.؛ جداری، م.؛ محترمی، ف.؛ اعظم سنگی، ع. و انتظارمهدی، ر.، 1388. فراوانی کنههای آرگازیده و ایگزودیده و تعیین سطح حساسیت آنها نسبت به سم سایپرمترین در مشکینشهر. مجله علوم پزشکی اردبیل. دوره 9، شماره 2، صفحات 127 تا 133.
2
توسلی، م.، 1380. حشرهشناسی دام پزشکی بندپایان انگلی خارجی با اهمیت در دام پزشکی. تألیف وال، ریچارد؛ شیرر، دیوید، چاپ اول، انتشارات دانشگاه ارومیه.
3
رحمانی، ح.؛ صبوری، ع. و حاجی قنبر، ح.، 1391. کنه شناسی (ریختشناسی، زیستشناسی و ردهبندی). دانشگاه زنجان، چاپ اول.
4
فرزین نیا، ب.؛ثقفی پور، ع. و تلمادره ای، ز.، 1391. پراکندگی جغرافیایی کنه ها در شهرستان قم در سالهای90-1389. مجله دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی. جلد 4، شماره 3، صفحات 398 تا 391.
5
کیهانی، ا.؛ نجاتی،ج.؛ رستمی،ع.؛ حسینی، م.؛ داوری، ب. و موسی کاظمی، ح.، 1391. بررسی گونه کنههای سخت و آلودگی آنها دامهای به خانواده انتروباکتریاسه در شهرستان آمل. مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی کردستان. شماره 17، صفحات 85 تا 87.
6
مظلوم. ذ.، 1350. انواع کنه های یافته شده در ایران، انتشار جغرافیایی، فصول فعالیت و میزبان ها. جلد 27، تهران، شماره 1.
7
نعمان، و.؛ عبدی گودرزی، م.؛ نبی نژاد، ع.؛ حیدری، م. و خلیلی فرد، م.، 1386. شناسایی کنه های سخت نشخوارکنندگان اهلی در دو منطقه اکولوژیکی استان اصفهان. پژوهش و سازندگی در امور دام و آبزیان. شماره 77، صفحات 88 تا 95.
8
واحدی نوری، ن.؛ عبدی گودرزی، م. و نژادکیاسری، ش.، 1394. بررسی تنوع گونه ای و فراوانی کنه های سخت ) خانواده: ایکسودیده (انگل گاو و گوسفند در استان مازندران. نشریه دامپزشکی پژوهش و سازندگی. شماره 106، صفحات 58 تا 64.
9
Hosseini-Chegeni, A.; Hosseini, R.; Tavakoli, M.; Telmadarraiy, Z. and Abdigoudarzi, M., 2013. The Iranian hyalomma (acari: ixodidae) with a key to the identification of male species. Persian Journal of Acarology. Vol. 2, No. 3, pp: 503-529.
10
Hosseini-Chegeni, A.; Telmadarraiy, Z.; Salimi, M.; Arzamani, K. and Banafshi, O., 2014.A record of Haemaphysalis erinacei (Acari: Ixodidae) collected from Hedgehog and an identification key for the species of Haemaphysalis occurring in Iran. Persian Journal of Acarology. Vol. 3, No. 3, pp: 203-215.
11
James, H. and Oliver, J., 1989. Biology and systematics of ticks (acari: ixodida). Annu. Rev. Eeol, Syst. Vol. 20,
12
pp: 397-430.
13
Nasiri, A.; Telmadarraiy, Z.; Vatandoost, H. and Chinikar, S., 2007. Tick Infestation rat of sheep and their distribution in Abdanan county, Ilam Province,
14
Iran, 2007-2008. Iranian J Arthropod Borne Dis. Vol. 4,
15
No. 2, pp: 56-60.
16
Rahbari, S., 1995. Studies on some ecological aspects of tick west azarbidjan iran. J. Appl. Anim. Res. Vol. 7, pp: 189-194
17
Rahbari, S.; Nabian, S. and Shayan P., 2007. Primary report on distribution of tick fauna in Iran. Parasitol Res.
18
Vol. 101, pp: 175-177.
19
Ramezani, Z.; Chavshin, A.R.; Telmadarraiy, Z.; Edalat, H.; Dabiri, F.; Vatandoost, H.; Zarei, Z. and Beik Mohammadi, M., 2014. Ticks (Acari: Ixodidae) of livestock and their seasonal activities, northwestof Iran. Asian Pac J Trop Dis. Vol 4, pp: 554-574.
20
Shayeghi, M.; Piazak, N.; Yazdi, F. and Abolhasani,
21
M., 2005. Geographical distribution of soft and hard ticks in Mazandaran province. J Public Health and Institute of Public Health Research. Vol. 3, No. 3, pp: 21-29.
22
Telmadarraiy, Z.; Bahrami, A. and Vatandoost, H., 2004. A surveyon fauna ticks of in west Azerbaijan province, Iran. Iranian J Publ Health.Vol. 33, No.4, pp: 65-69.
23
Vatandoost, H.; Ghaderi, A.; Javadian, E.; Zahir Nia, A.H.; Rassi, Y.; Piazak, N.; Kia, E.B.; Shaeghi, M.; Telmodarreiy, Z. and Abolhasani, M., 2003. Distribution of soft ticks and their infection with borrelia in Hamadan province, Iran. Iranian J Publ Health. Vol. 32, No. 1,
24
pp: 22-24.
25
Walker, A.R.; Bouattour, A.; Camicas, J. L.; Estrada-Peña, A.; Horak, I.G.; Latif, A.A.; Pegram, R.G. and Preston, P.M., 2003. Ticks of domestic animals in africa: a guide to identification of species. Bioscience Reports, the University of Edinburgh.
26
Yano, Y.; Shiraishi, S. and Uchidat, A., 1987. Effects of temperature on development and growth in the tick, haemaphysalis longicorins. Elsevier Science Publishers B. Vol. 3, pp: 73-78.
27
Youssefi, M. R.; Rahimi, M.T.; Hosseini, S.M. and Darvishi, M.M., 2011. First report of Rhipicephalus turanicus from hedgehog (erinaceus concolor) in north of Iran. World Journal of Zoology. Vol. 6, No. 4, pp: 401-403.
28
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی تنوع گونهای زنبورهای بالاخانواده (Ichneumonoidea (Hymenoptera در مزارع برنج استان مازندران
زنبورهای بالاخانواده Ichneumonoidea که شامل دو خانواده Braconidae و Ichneumonidae میباشند به عنوان یکی از کارآمدترین پارازیتوییدهای در اغلب اکوسیستمهای کشاورزی محسوب میشوند و نقش مؤثری در کنترل آفات مختلف ایفاء مینمایند. در این پژوهش تنوع گونهای زنبورهای مزبور در مناطق مختلف استان مازندران بهخصوص مزارع برنج مورد بررسی قرار گرفت. براساس نتایج به دست آمده، در مجموع 29گونه زنبور پارازیتویید از بالاخانواده Ichneumonoidea جمعآوری شدند. از خانواده Braconidae، پانزده گونه متغلق به 8 زیرخانواده Brachistinae ( یک گونه)، Braconinae ( چهار گونه از 1 جنس)، Cheloninae (پنج گونه از 3 جنس)، Doryctinae (یک گونه)، Euphorinae (یک گونه)، Helconinae (یک گونه)، Microgastrinae (یک گونه) و Sigalphinae (یک گونه) و از خانواده Ichneumonidae چهارده گونه از 2 زیرخانواده Campopleginae (هفت گونه از 6 جنس) و Tryphoninae(هفت گونه از 4 جنس) جمعآوری و شناسایی گردیدند. در پژوهش حاضر 4 گونه از خانواده Ichneumonidae شامل: (Diadegma consumptor (Gravenhorst, 1829)، Diadegma fenestralis (Holmgren, 1860، (Hyposoter ebeninus (Gravenhorst, 1829) و Netelia (Netelia) rufescens (Tosquinet, 1896 برای فون ایران گزارش جدیدی محسوب میشوند.
http://www.aejournal.ir/article_60182_fa30353cec3aa5c9699cd0bd4f3cc025.pdf
2017-09-23
371
378
مازندران
تنوع گونهای
Ichneumonoidea
Ichneumonidae
Braconidae
حسن
قهاری
hghahari@yahoo.com
1
گروه گیاه پزشکی، واحد یادگار امام خمینی (ره)، دانشگاه آزاد اسلامی شهر ری، ایران
LEAD_AUTHOR
van Achterberg, C., 1993. Illustrated key to the subfamilies of the Braconidae (Hymenoptera: Ichneumonoidea). Zoologische Verhandelingen, Leiden. Vol. 283, pp: 1-189.
1
Al-e-Mansour, H. and Mostafavi, M.S., 1993. The first record of Braconidae bees on forest and range vegetations in Fars province. Proceedings of 11th Iranian Plant Protection Congress. 236 p.
2
Ameri, A.; Talebi, A.A.; Rakhshani, E.; Beyarslan, A. and Kamali, K., 2014. A survey of Euphorinae (Hymenoptera: Braconidae) of southern Iran, with description of a new species. Zootaxa, Vol. 3900, No. 3, pp: 415-428.
3
Barahoei, H.; Rakhshani, E. and Riedel, M., 2012. A checklist of Ichneumonidae (Hymenoptera: Ichneumonoidea) from Iran. Iranian Journal of Animal Biosystematics (IJAB). Vol. 8, pp: 83-132.
4
Çoruh, S. and Kolarov, J., 2010. A review of the Turkish Orthopelmatinae (Insecta: Hymenoptera: Ichneumonidae). Scientific Research and Essays. Vol. 5, No. 22,
5
pp: 3518-3521.
6
Farahani, S.; Talebi, A.A. and Rakhshani, E., 2013. A contribution to the tribe Chelonini Foerster (Hymenoptera: Braconidae: Cheloninae) of northern Iran, with first records for eight species and an updated check list of Iranian species. Zoosystematics and Evolution. Vol. 89, No. 2, pp: 227-238.
7
Farahani, S.; Talebi, A.A. and Rakhshani, E., 2016. Iranian Braconidae (Insecta: Hymenoptera: Ichneumonoidea): diversity, distribution and host association. Journal of Insect Biodiversity and Systematic. Vol. 2, No. 1, pp: 1-92.
8
Fischer, M., 1970. Eine neue Spathius-Art aus dem Iran (Hym. Braconidae). Annales de la Société Entomologique de France. Vol. 6, pp: 705-708.
9
Fischer, M., 1990. Paläarktische Opiinae (Hymenoptera, Braconidae): Neue Arten und neue Funde aus dem Ungarischen Naturwissenschaftlichen Museum in Budapest. Annales Historico-Naturales Musei Nationalis Hungarici. Vol. 8, pp: 205-238.
10
Ghahari, H., 2012. A study on the Ichneumonidae (Hymenoptera) from Jangal-e Abr, Semnan province, Iran.Calodema. Vol.201, pp: 1-4.
11
Ghahari, H.; Dicky S. Yu and van Achterberg, C., 2006. World bibliography of the Family Baraconidae (Hymenoptera: Ichneumonoidea) (1964-2003). NNM Technical Bulletin. Vol. 8, pp: 293 p.
12
Ghahari, H.; Hayat, R.; Tabari, M.; Ostovan, H. and Imani, S., 2008. A contribution to the predator and parasitoid fauna of rice pests in Iran, and a discussion on the biodiversity and IPM in rice fields. InsectScienceand itsApplication.
13
Vol. 40/1, pp: 735-764.
14
Ghahari, H.; Fischer, M.; Hedqvist, K.J.; Erdogan, O.; van Achterberg, K. and Beyarslan, A., 2010. Some new records of Braconidae (Hymenoptera) for Iran. Linzer Biologische Beiträge. Vol. 42, No. 2, pp: 1395-1404.
15
Ghahari, H. and Jussila, R., 2010. A contribution to the knowledge of ichneumon wasps (Hymenoptera: Ichneumonidae) from Iranian cotton fields and surrounding grasslands. Zoosystematica Rossica. Vol.19, No. 2,
16
pp: 357-360.
17
Ghahari, H. and Fischer, M., 2011. A contribution to the Braconidae (Hymenoptera: Ichneumonoidea) from north-western Iran. Calodema, Vol. 134, pp: 1-6.
18
Ghahari, H. and Jussila, R., 2011. A contribution to the knowledge of Ichneumon wasps (Hymenoptera: Ichneumonoidea: Ichneumonidae) from Azerbaijan-e-Gharbi Province, Northwestern Iran. Linzer Biologische Beiträge. Vol.43, No. 2, pp: 1277-1284.
19
Godfray, H.C.J., 1994. Parasitoids, behavioral and evolutionary ecology. Princeton University Press, 473 p.
20
Gonzalez, D.; Etzel, L.; Esmaili, M.; El-Heneidy, A.H. and Kaddou, I., 1980. Distribution of Bathyplectes curculionis and Bathyplectes anurus (Hym.: Ichneumonidae) from Hypera (Col.: Curculionidae) on alfalfa in Egypt, Iraq, and Iran. Entomophaga.Vol. 25, No. 2, pp: 111-121.
21
Grenier, S.; Greany, P. and Cohen, A.C., 1994. Potential for mass release of insect parasitoids and predators through development of artificial culture techniques. In: Pest management in the subtropics: Biological control - a Florida perspective, Rosen, D.; Bennett, F.D. and Capinera, J.L. (eds.). Intercept. Publication, Chapter 10, pp: 181-205.
22
Gupta, V.K., 1987. The Ichneumonidae of the Indo Australian area (Hymenoptera). Memoirs of the American Entomological Institute. Vol. 41, No. 1-2, pp: 1-1210.
23
Hassell, M.P., 1986. Parasitoids and population regulation. In: Waag, J. and Greathead, D. (eds.). Insect parasitoids. Academic Press, London. pp: 201-224.
24
Heinrichs, E.A., 1994. Biology and management of rice insects. Wiley Eastern Ltd., IRRI. 779 p.
25
Holynski, R.B., 2008. God save us from friends or How to ensure taxonomy against passing away by dint of a successful operation? Polish Taxonomical Monographs. Vol. 15,
26
Huffaker, C.B. and Messengaer, P.S., 1976. Theory and Practice of biological control. Academic Press. 745 p.
27
Humala, A. and Reshchinkov, A., 2014. Ichneumonidae (Hymenoptera) species new to the fauna of Norway. Biodiversity Data Journal. Vol. 2, pp: 1-26.
28
Kasparyan, D.R., 1981. A guide to the insects of the European part of the USSR. Hymenoptera, Ichneumonidae. Opredeliteli Faune SSSR. Vol. 3, No. 3, pp: 1-688.
29
Khan, Z.R.; Litsinger, J.A.; Barrion, A.T.; Villanueva, F.F.D.; Fernandez, N.J. and Taylor, L.D., 1991. World bibliography of rice stem borers 1974-1990. International Rice Research Institute and International Centre of Insect Physiology and Ecology. 415 p.
30
Kogan, M., 1998. Integrated pest management: historical perspectives and contemporary developments. Annual Review of Entomology. Vol. 43, pp: 243-270.
31
Kolarov, J., 2009. New and little known Exenterini (Hymenoptera: Ichneumonidae: Tryphoninae) from Bulgaria and some adjacent regions. Acta Entomologica Serbica.
32
Vol.14, No. 2: pp: 209-218.
33
Kolarov, J. and Ghahari, H., 2005. A catalogue of Ichneumonidae (Hymenoptera) from Iran. Linzer biologische Beitrage.Vol. 37, pp: 503-532.
34
Lashkari Bod, A.; Rakhshani, E.; Talebi, A.A. and Fischer, M., 2010. Identification and introduction of ten new records of Alysiinae (Hym.: Braconidae) from Iran. Proceedings of the 19th Plant Protection Congress of
35
Iran. 160 p.
36
Masnadi, A.; Jussila, R. and Riedel, M., 2010. The Iranian fauna of the subfamilies Acaenitinae, Banchinae, Campopleginae, Ophioninae and Tryphoninae (Hymenoptera: Ichneumonidae) with some new records.Entomologica Fennica.Vol. 21, pp: 70-83.
37
Mohammadi, A.; Talebi, A.A. and Zwakhals, K., 2013. A study of the subfamily Pimplinae (Hymenoptera: Ichneumonidae) in the north of Iran, with eleven new species records. Entomofauna. Vol.34, No. 2, pp: 29-56.
38
Mohyuddin, A.I., 1990. Biological control of Chilo spp. in maize, sorghum and millet. InsectScience and its Application. Vol. 11, No. 4-5, pp: 721-732.
39
Pathak, M.D. and Khan, Z.R., 1994. Insect pests of rice. Manila (Philippines): International Rice Research
40
Institute. 89 p.
41
Quicke, D.L.J., 1987. The old world genera of Braconinae wasps (Hym.: Braconidae). Journal of Natural History.
42
Vol. 21, pp: 43-157.
43
Quicke, D.L.J. 2015. The Braconid and Ichneumonid Parasitoid Wasps: Biology, Systematics, Evolution and Ecology. Wiley-Blackwell, Hardback. 704 p.
44
Ranjbar Aghdam, H. and Fathipour, Y., 2010. Fist report of parasitoid wasps, reported Ascogaster quadridentata and Bassus rufipes (Hym.: Braconidae) on codling moth (Lep.: Tortricidae) larvae from Iran. Journal of Entomological Society of Iran. Vol. 30, No. 1, pp: 55-58.
45
Rezvani, N. and Shah-hosseini, J., 1976. Ecology of striped stem borer, Chilo suppressalis Walker, in East Mazandaran province. Journal of Entomology and Phytopathology Applicata. Vol. 43, pp: 1-38.
46
Rubia, E.G.; Pena, N.B.; Almazan, L.P. and Shepard, B.M., 1990. Efficacy of selected predators against some insect pests of rice. Journal of Plant Protection Tropical.
47
Vol. 7, pp: 69-76.
48
Sakenin, H.; Ghahari, H.; Lehr, P.A.; Ostovan, H. and Havaskary, M., 2009. A contribution to the robber flies (Diptera: Asilidae) from Arasbaran region and vicinity, Northeastern Iran. 10th Arab Congress of Plant Protection. Arab Journal of Plant Protection. Vol. 27, pp: 42-43.
49
Sakenin, H.; Fischer, M.; Samin, N.; Imani, S.; Papp, J.; Ghahari, H. and Rastegar, J., 2011. A faunistic survey on the Braconidae wasps (Hymenoptera: Braconidae) from northern Iran. Proceedings of Global Conference on Entomology, March 5-9, 2011 Chiang Mai, Thailand. 123 p.
50
Samin, N.; Sakenin, H.; Imani, S. and Shojai, M., 2011. A study on the Braconidae (Hymenoptera) of Khorasan province and vicinity, Northeastern Iran. Phegea. Vol. 39, No. 4, pp: 137-143.
51
Tobias, V.I., 1971. Review of the Braconidae (Hymenoptera) of the USSR. Trudy Vsesoyuznogo entomologicheskogo obshchestva. Akademiya Nauk SSSR. Vol. 54, pp: 156-269.
52
Tobias, V.I., 1995. Keys of the Insects of the European Part of the USSR. Volume 3, Hymenoptera, Part 4, Science Publishers, Lebanon, New Hampshire, USA. 883 p.
53
Townes, H., 1969. The genera of Ichneumonidae, part I.Memoirsof theAmerican Entomological Institute. Vol. 11, pp: 1-300.
54
Townes, H., 1970a. The genera of Ichneumonidae, part II. Memoirsof theAmericanEntomologicalInstitute. Vol. 12, pp: 1-537.
55
Townes, H., 1970b. The genera of Ichneumonidae, part III. Memoirsof theAmerican Entomological Institute. Vol. 13, pp: 1-307.
56
Townes, H., 1971. The genera of Ichneumonidae, part IV. Memoirsof theAmerican Entomological Institute. Vol. 17, pp: 1-372.
57
Wahl, D.B. and Sharkey, M.J., 1993. Superfamily Ichneumonoidea, pp. 358–509. In: Goulet, H. and Huber, J.T. (eds). Hymenoptera of the world: An identification guide to families. Ottawa (Agriculture Canada). 668 p.
58
Wharton, R.A., 1993. Bionomics of the Braconidae. Annual Review of Entomology. Vol. 38, pp: 121-143.
59
Yu, D.S.; van Achterberg, C. and K. Horstmann, K., 2012. World Ichneumonoidea 2005. Taxonomy, biology, morphology and distribution [Braconidae]. Taxapad 2006 (Scientific names for information management) Interactive electronical catalogue on DVD/CD-ROM. Vancouver.
60
ORIGINAL_ARTICLE
مطالعه اثر سیتوتوکسیک عصاره متانولی از تانتاکل های شقایق موکتی (Stichodactyla haddoni) از خلیج فارس بر روی رده سلول های سرطان کولون و مغز انسان در شرایط آزمایشگاهی
شقایق موکتی Stichodactylahaddoni یک جانور ثابت و ساکن اقیانوس است. زهر شقایق های دریایی می توانند دارای یک منبع قوی از ترکیبات فعال دارویی باشند. هدفازاینمطالعهبررسیاثرکشندگیسم خامجداشدهازشقایق دریایی S. haddoni از خلیج فارس بررویمیزانمرگومیررده هایسلولی سرطانیمغز و کولونبااستفادهازنمکتترازولیومدرشرایطآزمایشگاهیبود .نمونه های شقایق دریایی از جزیره لارک خلیج فارس از جنوب ایران صید شدند. عصاره گیری متانولی از تانتاکل ها انجام شد. سلول های سرطانی با غلظت های مختلف زهر خام به دست آمده از 0/78-100 میکروگرم به صورت رقیق سازی در طی زمان 24 ساعت در معرض قرار گرفتند. نتایج آنالیز آماری نشان داد فعالیت ضد سرطانی عصاره رویرده های سلول های سرطانی تقریباً در همه دوزها فعالیتی مشابه به همدیگر داشتند (0/001>P). زهر خام، مرگ و میر بیشتری روی سلول های سرطانی مغز نسبت به سلول های کولون ایجاد کرد. نتیجه 50 IC غلظت های مختلف زهر خام بر روی رده های سلولی مغز و کولون به ترتیب (6/58 ، 54/ 31 میکروگرم) به دست آمد. پس زهرخامS.haddoniمی تواندبه عنوانیکعاملشیمیاییوجلوگیری کننده قویرشدبرایرده هایسلولیبه خصوص سرطان مغز مطرحباشد.
http://www.aejournal.ir/article_60183_2994aabc1798237b586290160e0aba23.pdf
2017-09-23
379
384
Stichodactyla haddoni
اثر سیتوتوکسیک
سم خام
حیوانات زهری دریایی
زیبا
مقدسی
ziba_mg2000@yahoo.com
1
گروه زیست شناسی دریا، دانشکده علوم و فنون دریایی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی تهران، ایران
LEAD_AUTHOR
Avila, A.D.; Mateo de Acosta, C. and Lage, A., 1988. A new immunotoxin built by linking a hemolytic toxin to a monoclonal antibody specific for immature T lymphocytes. Int. J. Cancer. Vol. 42, PP: 568-571.
1
Batista, U.; Macek, P. and Sedmak, B., 1990. The cytotoxic and cytolytic activity of Equinatoxin II from the sea anemone Actinia equina. Cell Biol Int Rep. Vol. 14, No. 11,
2
pp:1013-1024.
3
Cheung, R.C.F.; Ng, T.B. and Wong, J.H., 2015. Marine Peptides: Bioactivities and Applications. Mar. Drugs.
4
Vol. 13, pp: 4006-4043.
5
Cline, E.I.; Wiebe, L.I; Young, J.D. and Samuel, J., 1995. Toxic effects of the novel protein UpI from the sea anemone Urticina piscivora. Pharmacol. Res. Vol. 32, No. 5,
6
pp: 309-314.
7
Fedorov, S.; Dyshlovoy. S.; Monastyrnaya, M.; Shubina, L.; Leychenko, E.; Kozlovskaya, E.; Jin, J.O.; Kwaj.; J.Y.; Bode, A.M.; Dong, Z. and Stonick, V., 2010. The anticancer effects of actinoporin RTX-A from the sea anemone Heteractis crispa (Radianthus macrodactylus). Toxicon. Vol. 55, No. 4, pp: 811-817.
8
Jiang, X.; Chen, H.; Yang, W.; Liu, Y.; Liu, W.; Wei, J.; Tu, H.; Xie, X.; Wang, L. and Xu, A., 2003. Functional expression and characterization of an acidic actinoporin from sea anemone Sagartia rosea. Biochem. Biophys. Res. Commun. Vol. 312, pp: 562-570.
9
Laemmli, U.K., 1970. Cleavage of structural proteins during the assembly of the head of bacteriophage T4. Nature.
10
Vol. 227, pp: 680-685.
11
Malve, H., 2016. Exploring the ocean for new drug developments: Marine pharmacology. J Pharm Bioallied Sci. Vol. 8, No. 2, pp: 83-91.
12
Mariottini, G.L. and Pane, L., 2014. Cytotoxic and Cytolytic Cnidarian Venoms. A Review on Health Implications and Possible Therapeutic Applications. Toxins. Vol. 6, pp: 108-151.
13
Monroy-Estrada, H.; Chirino, Y.; Soria-Mercado, I.E. and Sánchez-Rodríguez, J., 2013. Toxins from the Caribbean sea anemone Bunodeopsis globulifera increase cisplatin-induced cytotoxicity of lung adenocarcinoma cells. Journal of Venomous Animals and Toxins including Tropical Diseases. Vol. 19, 12 p.
14
Morabito, R.; Condello, S.; Currò, M.; Marino, A.; Ientile, R. and La Spada, G., 2012. Oxidative stress induced by crude venom from the jellyfish Pelagia noctiluca in neuronal-like differentiated SH-SY5Y cells. Toxicol. In Vitro. Vol. 26, pp: 694-699.
15
Mosmann, T., 1983. Rapid colorimetric assay for cellular growth and survival: application to proliferation and cytotoxicity assays. J Immunol Methods. Vol. 65, No. 1- 2, pp: 55-63.
16
Ramezanpour, M.; Burke da Silva, K. and Sanderson, B.J.S., 2012. Differential susceptibilities of human lung, breast and skin cancer cell lines to killing by five sea anemone venoms. The Journal of Venomous Animals and Toxins including Tropical Diseases. Vol. 18, No. 2, pp: 157-163.
17
Smith, P.K., 1985. Measurment of protein using bicinchoninic acide. Anal. Biochem.Vol. 150, No. 1,
18
pp: 76-85.
19
Soletti, R.C.; de-Faria, G.P.; Vernal, J.; Terenzi, H.; Anderluh, G.; Borges, H.L.; Moura-Neto, V. and Gabilan, N.H., 2008. Potentiation of anticancer-drug cytotoxicity by sea anemone pore-forming proteins in human glioblastoma cells. Anticancer Drugs. Vol. 19, No. 5, pp :517-525.
20
Veeruraj, A.; Arumugam, M.; Ajithkumar, T. and Balasubramanian, T., 2007. Isolation and Biological Properties of Neurotoxin from Sea Anemone (Stichodactyla mertensii, S. haddoni). The Internet Journal of Toxicology. Vol. 5, No. 2, pp: 1-7.
21
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی اکولوژیکی سواحل بحرکان با استفاده از شاخص های AMBI و Bentix
مطالعه حاضر به منظور شناسایی ماکروبنتوزها وکیفیت اکولوژیکی سواحل بحرکان در خلیج فارس با استفاده ازشاخص های H`، AMBI و Bentix انجام شده است. نمونه برداری فصلی از رسوبات 15 ایستگاه در سواحل بحرکان به وسیله گرب ون وین با سطح مقطع 0/027 متر مربع از تابستان 1393 تا بهار 1394 انجام شد. به طور کلی در این تحقیق 53 خانواده و 77 جنس/گونه از جوامع بنتیک شناسایی شده است. ماکروبنتوزهای شناسایی شده بر اساس میزان حساسیت شان به افزایش استرس ها و آلودگی های محیطی در 5 گروه اکولوژیکی طبقه بندی شده اند. بیش ترین و کم ترین تراکم ماکروبنتوزها به ترتیب در فصول زمستان و تابستان مشاهده شده است. بیش ترین میزان فراوانی به ترتیب مربوط به شکم پایان با 65 درصد، دوکفه ای ها با 13 درصد، پرتاران با 9 درصد نسبت به کل جمعیت ماکروبنتوزها بوده است. در این مطالعه جنس Pyrgohydrobia sp. درتمام فصول غالب بوده است. به دلیل حضور فراوان جنس های Pyrgohydrobia sp. ، Tornatina sp.، Eulima sp. و Melanela sp. تنوع کاهش یافته است. طبق نتایج مطالعه حاضر شاخص AMBI از کارآیی خوبی برای ارزیابی اکولوژیکی سواحل بحرکان برخوردار می باشد. البته نتایج شاخص های دیگر نیز به عنوان تکمیل کننده می توانند مفید واقع شوند. به طورکلی بر اساس میانگین سالانه مقادیر شاخص های مورد مطالعه سواحل بحرکان در وضعیت آلودگی اندک تا آلودگی متوسط ارزیابی شده است.
http://www.aejournal.ir/article_54752_8674a30880cc908bd16d9ac20ded0ad4.pdf
2017-09-23
385
394
سواحل بحرکان
کیفیت اکولوژیکی
شاخص های AMBI و Bentix
ماکروبنتوز
پروانه
شوکت
parvane_39@yahoo.com
1
گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه صنعتی خاتم الانبیاء بهبهان
LEAD_AUTHOR
لاله
موسوی ده موردی
lalehmosavi84@yahoo.com
2
گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه صنعتی خاتم الانبیاء بهبهان
AUTHOR
فریبا
نوعدوست
noedoost@bkatu.ac.ir
3
گروه زیست شناسی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه صنعتی خاتم الانبیاء بهبهان
AUTHOR
مهدی
بنایی
banaee@bkatu.ac.ir
4
گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه صنعتی خاتم الانبیاء بهبهان
AUTHOR
محمدباقر
نبوی
nabavishiba@yahoo.com
5
گروه زیست شناسی دریا، دانشکده علوم دریایی، دانشگاه علوم و فنون دریایی خرمشهر
AUTHOR
محمد
محیسنی
mohiseni@bkatu.ac.ir
6
گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه صنعتی خاتم الانبیاء بهبهان
AUTHOR
بهزاد
نعمت دوست حقی
nematdoust@bkatu.ac.ir
7
گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه صنعتی خاتم الانبیاء بهبهان
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی اکولوژیک الگوی پراکنش Prorocentrum در لایه های سطحی خلیج فارس – استان بوشهر
طی گشت تحقیقاتی در آب های خلیج فارس در محدوده استان بوشهر در سال 1388، جنس Prorocentrum از نمونه های جمع آوری شده در گروه غالب بودند. نمونه برداری طی چهار فصل و از 15 ایستگاه و لایه سطحی (عمق 10 متر) انجام گرفت. در این مطالعه، به منظور بررسی اکولوژیک و الگوی پراکنش و تعیین ارتباط آن با شرایط هیدرولوژیک منطقه، با توجه به غیرنرمال بودن داده ها از آنالیز رگراسیون غیرپارامتریک Generalized Additive Models (GAM) استفاده شد. نتایج نشان داد که از میان فاکتورهای محیطی اندازه گیری شده: شوری، درجه حرارت، اکسیژن و موادمغذی (نیترات، سولفات و فسفات)، تنها شوری در آب های ساحلی با اختلاف معنی دار(0/05>p) عامل اصلی تاثیرگذار در حضور جنس مذکور بوده است. در مقایسه زمانی،Prorocentrum، در فصل گرم سال (28632/7±110808/7 تعداد در مترمکعب) و در مقایسه مکانی، در ایستگاه منطقه مطاف، (محدوده جنوب استان بوشهر و هم مرز دریایی با استان هرمزگان)، به تعداد (434635±368800) حداکثر تراکم را داشت. آنالیزANOVA اختلاف معنی داری را در تراکم بین ایستگاه ها نشان نداد (0/05<p).
http://www.aejournal.ir/article_57560_71a13fdd39bea7d0a1e1a1fafd7c2394.pdf
2017-09-23
395
400
Prorocentrum
مدل های جمعی تعمیم یافته
لایه های سطحی
استان بوشهر
خلیج فارس
مهناز
ربانی ها
rab.mahnaz@gmail.com
1
موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات،آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، صندوق پستی: 6116-14155
AUTHOR
فاطمه
محسنی زاده
fmohsenizadeh@yahoo.com
2
پژوهشکده میگو کشور، موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، بوشهر، صندوق پستی: 1374
LEAD_AUTHOR
فریدون
عوفی
sillaginid@hotmail.com
3
موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات،آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، صندوق پستی: 6116-14155
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
تنوع زیستی روتیفرهای پلانکتونیک در امتداد گرادیان افقی شوری در مصب رودخانه بهمنشیر
هدف از این مطالعه، بررسی تنوع زیستی روتیفرهای پلانکتونیک در فصول تابستان و زمستان 1393 در مصب رودخانه بهمنشیر برحسب گرادیان شوری افقی بود. نمونه برداری از 6 ایستگاه با استفاده از تور پلانکتون گیری با اندازه چشمه 100 میکرون انجام گردید. در این بررسی 14 گونه روتیفر زئوپلانکتونی متعلق به یک راسته و 3 خانواده و 6 جنس شناسایی شد. گونه های Brachionusrotundiformis و B.plicatilis در تمامی ایستگاه ها غالب بودند. بیش ترین همبستگی معنی دار منفی بین همبستگی روتیفرها با هدایت الکتریکی (0/94-) و شوری (0/93-) بود (0/05>p). به طوری که در مسیر ایستگاه های رودخانه ای به سمت ایستگاه های مصبی با افزایش شوری، ترکیب و تنوع گونه ای به شدت دچار تغییر شد. بیش ترین میانگین فراوانی در فصل تابستان و در ایستگاه 1 به میزان 1362/1 فرد در متر مکعب به دست آمد و در ایستگاه 6 زمستان نیز تقریباً هیچ گونه روتیفری مشاهده نشد. بیش ترین میزان شاخص تنوع زیستی شانون- وینر در فصل تابستان به میزان 1/52 و بیش ترین شاخص غالبیت سیمپسون در فصل زمستان به مقدار 0/4 محاسبه شد. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که شوری موثرترین فاکتور بر تنوع و تراکم رودخانه بهمنشیر است.
http://www.aejournal.ir/article_60194_8e54ac0ce93d76534b8adb6e0983c324.pdf
2017-09-23
401
410
روتیفر
زئوپلانکتون
تنوع زیستی
شوری
مصب رودخانه بهمنشیر
کوثر
خفایی زاده
kosarkhafaei@yahoo.com
1
گروه زیست شناسی دریا، دانشکده علوم دریایی و اقیانوسی، دانشگاه علوم وفنون دریایی خرمشهر، صندوق پستی: 64199-43175
AUTHOR
نسرین
سخایی
nsakhaee@yahoo.com
2
گروه زیست شناسی دریا، دانشکده علوم دریایی و اقیانوسی، دانشگاه علوم وفنون دریایی خرمشهر، صندوق پستی: 64199-43175
LEAD_AUTHOR
بابک
دوست شناس
babakdoust@yahoo.com
3
گروه زیست شناسی دریا، دانشکده علوم دریایی و اقیانوسی، دانشگاه علوم وفنون دریایی خرمشهر، صندوق پستی: 64199-43175
AUTHOR
کمال
غانمی
k.ghanemi2010@gmail.com
4
گروه شیمی، دانشکده علوم دریایی و اقیانوسی، دانشگاه علوم وفنون دریایی خرمشهر، صندوق پستی: 64199-43175
AUTHOR
حسین
ذوالقرنین
zolgharnein@kmsu.ac.ir
5
گروه زیست شناسی دریا، دانشکده علوم دریایی و اقیانوسی، دانشگاه علوم وفنون دریایی خرمشهر، صندوق پستی: 64199-43175
AUTHOR
پاپهن، ف.؛ دهقان مدیسه، س. و باقری، ر.، 1390. بررسی ترکیب و فراوانی زئوپلانکتون های تالاب هورالعظیم. مجله اکوبیولوژی تالاب (تالاب). سال5، شماره 3، صفحات 22 تا 17.
1
ورناصری، ش. و کتابداری، م.ج.، 1387. شبیه سازی اثر آورد رودخانه بهمنشیر بر رژیم رسوبی مصب. هفتمین کنفرانس هیدرولیک ایران. تهران، انجمن هیدرولیک ایران، دانشگاه صنعت آب و برق. 8صفحه.
2
خفایی، ک.؛ سخایی، ن.؛ دوست شناس، ب.، غانمی، ک. و ذوالقرنین، ح.، 1395. ارزیابی فعالیت آنتی اکسیدانی پپتیدهای تخلیص شده از هیدرولیز روتیفر Brachionus plicatilis. مجله علمی شیلات ایران. سال 25، شماره 2، صفحات 69 تا 79.
3
Al-Yamani, F.Y.; Skryabin, V.; Gubanova, A.; Khvorov, S. and Prusova, I., 2011. Marine zooplankton practical guide for the Northwestern Persian Gulf. Kuwait Institute for Scientific Research, Safat Kuwait. Vol. 2, 197 p.
4
Castilho, M.S. and Arcifa, M.S., 2000. Production of the rotifer Brachionus plicatilis (Ploimida: Brachionidae) in a Brazilian coastal lagoon. Rev. biol. Trop. Vol. 48, No. 4,
5
pp: 193-204.
6
Clarke, E.O.; Aderinola, O.J. and Adeboyejo, O.A., 2013. Dynamics of rotifer populations in a lagoon bordered by heavy industry in Lagos, Nigeria. American Journal of Research Communication. Vol. 1:4, pp: 172-192.
7
Fielder, D.S.; Purser, G.J. and Battaglene, S.C., 2000. Effect of rapid changes in temperature and salinity on availability of the rotifers Brachionus rotundiformis and Brachionus plicatilis. Aquaculture. Vol. 189:4, pp: 85-99.
8
Fontaneto, D.; De Smet, W.H. and Ricci, C., 2006. Rotifers in saltwater environments, re-evaluation of an inconspicuous taxon. Journal of the Marine Biological Association of the United Kingdom. Vol. 86: 4, pp: 623-656.
9
Hamaidi, F.;Hamaidi M.S.;Benouaklil, F. andSaidi,
10
F., 2011. The Rotifera fauna from Algeria, bioresearch bulletin.Vol. 1:4, pp: 232-240.
11
Hammer, U.T., 1993. Zooplankton distribution and abundance in saline lakes of Alberta and Saskatchewan, Canada. International Journal of Salt Lake Research. Vol. 2, No. 2, pp: 111-132.
12
Godhantaraman, N. and Uye, S., 2003. Geographical and seasonal variations in taxonomic composition, abundance and biomass of microzooplankton across a brackish-water lagoonal system of Japan. Journal of Plankton Research.
13
Vol. 25, No. 5, pp: 465-482.
14
Jorgensen, S.E.; Costanza R. and Xu, F.L., 2005. Handbook of ecological indicators for assessment of ecosystem health. CRP Press. 439 p.
15
Lubzens, E.; Tandler, A. and Minkoff, G., 1989. Rotifers as food in aquaculture. Hydrobiologia. Vol. 186, No. 1,
16
pp: 387-400.
17
Mola, H.R.A. and Parveen, S., 2014. Effect of monsoon on zooplankton variations and environmental characteristics in a tropical fish pond at Aligarh, India. Egypt. J. Aquat. Biol. & Fish., Egypt. J.Aquat. Biol. and Fish. Vol. 18, No. 3,
18
pp: 105-114.
19
Mola, H.R. and Ahmed, N.A., 2015. Zooplankton Community Structure and Diversity Relative to Environmental Variables in the River Nile from Helwan to El-Qanater El-Khayria, Egypt.
20
Miracle, M.R. and Serra, M., 1989. Salinity and temperature influence in rotifer life history characteristics. Hydrobiologia. Vol. 186, No. 1, pp: 81-102.
21
Mudha, N.V.; Jyothibabu, R.; Balachandran, K.K.; Honey, U.K.; Martin, G.D.; Vijay, J.G. and Achuthankutty, C.T., 2007. Monsoonal impact on planktonic standing stock and abundance in a tropical estuary (Cochin backwaters–India). Estuarine, Coastal and Shelf Science. Vol. 73, No. 1, pp: 54-64.
22
Muxagata, E. and Williams, J.A., 2004. The Mesozooplankton of the Solent-Southampton water system: A photographic guide. Bolsista de doutorado do CNP
23
Brazil. 107 p.
24
Nilsaz, M.K.; Dehghan Madiseh, S.; Mazreavy, M.; Esmaily, F. and Sabzalizadeh, S., 2005. Hydrological and hydrobiological study in Persian Gulf (Khuzestan coastal waters). Iran Fisheries Research Organization. 145 p.
25
Neumann-Leitão, S., 1995. Resenha literária sobre zooplâncton estuarino no Brasil. Trabalhos de Oceanografia da Universidade Federal de Pernambuco. Vol. 23, pp: 25-53.
26
Nybakken, J.W., 1993. Marine biology: an ecological approach.6th ed. 579 p.
27
Onwudinjo, C.C. and Egborge, A.B.M., 1994. Rotifers of Benin River, Nigeria. Hydrobiologia. Vol. 272.1, No. 3,
28
pp: 87-94.
29
Paturej, E. and Gutkowska, A., 2015. The effect of salinity levels on the structure of zooplankton communities. Archives of Biological Sciences. Vol. 67, No. 2, pp: 483-492.
30
Perumal, N.V.; Rajkumar, M.; Perumal, P. and Thillai Rajasekar, K., 2009. Seasonal variations of plankton diversity in the Kaduviyar estuary, Nagapattinam, southeast coast of India. Journal ofEnvironmental Biology. Vol. 30, No. 6, pp: 1035-1046.
31
Price, A.R., 2002. Simultaneous' Hotspots' and 'Coldspots' of marine biodiversity and implications for global conservation. Marine ecology. Progress series. Vol. 241, pp: 23-27.
32
Remane, A. and Schlieper, C., 1971. The biology of brackish waters. New York: Wiley Interscience. 372 p.
33
Saba, F. and Sadhu, D.N., 2015. Zooplankton Diversity Garga Reservoir of Bokaro, Jharkhand, India. International Journal of Bioassays. Vol. 4, No. 4, pp: 3792-3795.
34
Sabz, A.S.; Khalfeh, N.M. and Moghainami, S., 2010. Study On the Quality of Shadegan Wetlan Water Based On the Physical and Chemical Parameters. pp: 20-36.
35
Saygi, Y.; Gündüz, E.; Demirkalp, F.Y. and Çağlar, S.S., 2010. Seasonal Patterns of the Zooplankton Community in The Shallow, Brackish Liman Lake in Kızılırmak Delta, Turkey. Turk J Zool. Vol. 35, No. 6, pp: 783-792.
36
Sharma, B.K. and Michael, R.G., 1980. Synopsis of taxonomic studies on Indian Rotatoria. Hydrobiologia.
37
Vol. 73, No. 1-3, pp: 229-236.
38
Sherbiny, M.M.; Al-Aidaroos, A.M. and Gab-Alla,
39
A., 2011. Seasonal composition and population density of zooplankton in Lake Timsah, Suez Canal, Egypt. Oceanologia. Vol. 53, No. 3, pp: 837-859.
40
Shiel, R.J., 1995. A guide to identification of Rotifers, Cladocerans and Copepods from Australian inland waters (No. 3). Canberra: Co-operative Research Centre for Freshwater Ecology. 113 p.
41
Silva, A.M.A.; Barbosa, J.E.; Medeiros, P.R.; ROCHA, R.M.; Lucena Filho, M.A. and Silva, D.F., 2009. Zooplankton (Cladocera and Rotifera) variations along a horizontal salinity gradient and during two seasons (dry and rainy) in a tropical inverse estuary (Northeast Brazil). Pan-American Journal of Aquatic Sciences. Vol. 4, No. 2,
42
pp: 226-238.
43
Soetaert, K.E.R. and Van Rijswijk, P., 1993. Spatial and temporal patterns of the zooplankton in the Westerschelde estuary. Marine Ecology Progress Series. 97 p.
44
Sridhar, R.; Thangaradjou, T.; Senthil Kumar, S. and Kannan, L., 2006. Water quality and phytoplankton characteristics in the Palk Bay, Southeast coast of India. J. Environ.Biol. Vol. 27, pp: 561-566.
45
Stemberger, R.S., 1979. A guide to rotifers of the Laurentian Great Lakes. 186 p.
46
Sulehria, A.Q.K. and Malik, M.A., 2013. Diversity indices of pelagic rotifers in Camp Balloki Water Park, Lahore, Pakistan. Turkish Journal of Zoology. Vol. 37, No. 6,
47
pp: 699-705.
48
Sulehria, A.Q.K.; Qamar, M.F.; Haider, S. and Hussain, M.E.A., 2009. Water Quality and Rotifer Diversity in Thefish Pond at District Mianwali, Pakistan. Biologia. Vol. 55,
49
No. 1-2, pp: 79-85.
50
Telesh, I.V., 2006a. Impact of biological invasions on the diversity and functioning of zooplankton communities in the Baltic estuarine ecosystems (a review). Izvestiya Samarskiy Scientific Center RAS. Vol. 8, pp: 220-232.
51
Telesh, I.V., 2006b. Species Diversity and Functioning of Zooplankton Communities in Lakes, Rivers and Estuaries. Abstract of the Doctoral Dissertation. St. Petersburg. 45 p.
52
Tschugnuoff, F., 1921. Uber das plankton des nordlichen teils des kaspises. Raboy volzhskoj boil. Stantsii. Vol. 6,
53
pp: 120-121.
54
Yahia, M.D.; Souissi, S. and Yahia-Kéfi, O.D., 2004. Spatial and temporal structure of planktonic copepods in the Bay of Tunis (southwestern Mediterranean Sea). Zoological Studies. Vol. 43, No. 2, pp: 366-375.
55
Zakari, H.Y.; Said, M.A. and Radwan, A.A., 2007. Influence of salinity variations on zooplankton community in El-Mex Bay, Alexandria, Egypt. 101 p.
56
ORIGINAL_ARTICLE
ارزیابی ساختار و تنوع اجتماعات ماکروبنتوز در رودخانه های گاماسیاب و بیستون (استان کرمانشاه)
هدف این مطالعه ارزیابی ساختار و تنوع ماکروبنتوز در رودخانه گاماسیاب و بیستون بود. رودخانه گاماسیاب و رودخانه بیستون هر دو در استان کرمانشاه جاری هستند،که دارای فون بسیار خوبی از آبزیان به ویژه ماکروبنتوز می باشند. در این بررسی روند الگوی پراکنش و تاثیرات رودخانه بیستون بر روند کیفیت آب رودخانه گاماسیاب مورد بررسی قرار گرفت. در مجموع 3 ایستگاه در مسیر رودخانه انتخاب و از ماکروبنتوز آن به صورت ماهانه در طی یک سال توسط نمونه بردار سوربر و با سه تکرار نمونه برداری شد. نمونه های جمع آوری شده و با فرمالین 4 درصد تثبیت و در آزمایشگاه جداسازی و شمارش گردید. نتایج به دست آمده از شاخص هیلسنهوف نشان داد که رودخانه بیستون روند بهتری از نظر کیفی آب نسبت به رودخانه گاماسیاب دارد. بیش ترین تنوع شاخص سیمپسون در ایستگاه دوم مشاهده گردید که نتایج شاخص هیلسنهوف موید این قضیه است. در این بررسی تعداد 5492 عدد ماکروبنتوز مورد بررسی قرار گرفت که بیش ترین فراوانی را راسته Diptera (دوبالان) داشته است. پس از راسته دوبالان به ترتیب راسته های Gastropoda (شکمپایان) ، Ephemeroptera (یک روزه ها) و Amphipoda (جورپایان)، بیش ترین فراوانی را به خود اختصاص داده اند. در این پژوهش تنها 7 راسته (Diptera، Ephemeroptera، Trichoptera، Coleoptera، Pulmonata، Amphipoda،Clitellata)و11خانواده(Chironomidae، Simuliidae، Tipulidae، Baetidae، Heptageniidae، Hydroptilidae، Elmidae، Planorbidae، Physidae، Gammaridae، Lumbricidae) شناسایی شدند.
http://www.aejournal.ir/article_60259_91407da6fce3904352ea9a84bf0ab7cd.pdf
2017-09-23
411
416
ماکروبنتوز
گاماسیاب
بیستون
رودخانه
شاخص بیولوژیکی
حسنا
متقی دارابی
1
گروه منابع طبیعی، واحد سوادکوه، دانشگاه آزاد اسلامی سوادکوه، ایران
AUTHOR
مریم
شاپوری
m_shapoori@iausk.ac.ir
2
گروه منابع طبیعی، واحد سوادکوه، دانشگاه آزاد اسلامی سوادکوه، ایران
LEAD_AUTHOR
بابک
مقدسی
3
گروه منابع طبیعی، واحد سوادکوه، دانشگاه آزاد اسلامی سوادکوه، ایران
AUTHOR
احمدی، م. و نفیسی، م.، 1380. شناسایی موجودات شاخص بی مهره آب های جاری. انتشارات خیبر. 80 صفحه.
1
احمدی، م.؛ کرمی، م. و کاظمی، ر.، 1389. تعیین زی توده و برآورد تولید در رودخانه آغشت و کردان. مجله منابع طبیعی ایران. شماره 53. 16صفحه.
2
جانبازی، ا.، 1389. ارزیابی کیفیت آب رودخانه کسلیان سوادکوه براساس شاخص هیلسنهوف . پایان نامه کارشناسی ارشد. واحد علوم و تحقیقات. دانشگاه آزاد اسلامی. 150 صفحه.
3
خانلری، غ.؛ حیدری، م.؛ محبی، ی.؛ عبدی لر، ی. و بابازاده، ر.، 1392. بررسی خصوصیات ژئومورفولوژی مهندسی رودخانه گاماسیاب پایین واقع در شرق استان کرمانشاه نشریه زمین شناسی مهندسی. شماره 2. 22 صفحه.
4
رضایی،ک.؛ کیانی، س.؛ مقدم، م.؛ پهلوانی، س. و سعیدپور، ب.، 1393. بررسی ساختار جوامع بنتیک رودخانه جاجرود بر پایه شاخص های زیستی (منطقه خجیر). فصلنامه علوم و مهندسی محیط زیست. شماره 2، صفحات 77 تا 84.
5
طیبی، ل. و اردکانی، س.، 1391.سنجش پارامترهای کیفی آب رودخانه گاماسیاب و عوامل مؤثر بر آن. علوم و تکنولوژی محیط زیست. شماره 2، 13 صفحه.
6
کاظمی، ر.، 1382. مطالعه هیدروبیولوژی و اکولوژیک فون کفزیان رودخانه طالقان. پایان نامه کارشناسی ارشد، واحد علوم و تحقیقات. دانشگاه آزاد اسلامی. 175 صفحه.
7
مسگران کریمی، ج.؛ آذری تاکامی، ق.؛ خارا، ح. و عباسپور، ر.، 1391. تعیین تنوع و فراوانی بزرگ ماکروبنتوز رودخانه دوهزار تنکابن با استفاده از شاخص های زیستی. مجله آبزیان و شیلات. سال 3، شماره 11، صفحات 27 تا 39.
8
ممبینی، ش. و نبوی، م.، 1391. مطالعه ساختار اجتماعات به عنوان شاخص های آلایندگی در رودخانه جراحی (محدوده مقبره سیدعاشور تا ورودی شهر شادگان). علوم و تکنولوژی محیط زیست. دوره 14، شماره 1، صفحات 117 تا 125.
9
Azrina, M.Z.; Yap, C.K.; Ismail, A.R.; Ismail, A. and Tan, S.G., 2006. Anthropogenic impacts on the distribution and biodiversity of benthic macroinvertebrates and water quality of the Langat River, Peninsular Malaysia. Ecotoxicology and environmental safety. Vol. 64, pp: 337-347.
10
Bode, R.W.; Novak, M.A.; Abele, L.E.; Heitzman, D.L. and Smith, A.J., 1996. Quality assurance work plan for biological stream monitoring in New York State. Stream Biomonitoring Unit, Bureau of Monitoring and Assessment, Division of Water, NYS DOE Conservation.
11
Colas, F.; Vigneron, A.; Felten, V. and Devin, S., 2014. The contribution of a niche-based approach to ecological risk assessment: Using macroinvertebrate species under multiple stressor. Elsevier. Environmental Pollution. Vol 185,
12
pp: 24-34.
13
Cooper, C.M. and Knight, S.S., 1989. Water quality cycles in two hill land streams subjected to natural, municipal, and non-point agricultural stresses in the Yazoo Basin of Mississippi, USA (1985-87). Verhandlungen der Internationalen Vereinigung für Theoretische und Angewandte Limnologie.
14
Elliott, J.M.; Humpesch, U.H. and Macan, T.T., 1988. Larvae of the British Ephemeroptera: a key with ecological notes. Freshwater Biological Association. Vol. 49, 159 p.
15
Gray, J.S., 2000. The measurement of marine species diversity, with an application to the benthic fauna of the Norwegian continental shelf. Journal of Experimental Marine Biology and Ecology. Vol. 250, No. 1, pp: 23-49.
16
Hilsenhoff, W.L., 1988. Rapid field assessment of organic pollution with a family-level biotic index. Journal of the North American Benthological Society. Vol. 7, No. 1, pp: 65-68
17
Humpesch, U.H.; Fesl, C. and Rüger, H., 2002. The effect of riverbed management on the habitat structure and macro invertebrate community of a ninth order river, the Danube in Austria. Archiv für Hydrobiologie. Supplement band. Large rivers. Vol. 13, pp: 29-46.
18
Hynes, H.B., 1977. A key to the adults and nymphs of the British stoneflies (Plecoptera). Freshwater Association Scientific Publication. 92 p.
19
Milligan, M.R., 1995. Identification manual for the aquatic Oligochaeta of Florida. Florida Department of Environmental Protection, Division of Water Facilities. 187 P.
20
Miserendino, M.L., 2001. Macroinvertebrate assemblages in Andean Patagonian rivers and streams: environmental relationships. Hydrobiologia. Vol. 443, pp: 147-158.
21
Nguyen, H.; Everaert, G.; Gabriels, W. and Huong Hoang, T., 2014. A multimetric macroinvertebrate index for assessing the water quality of the Cau river basin in Vietnam. Elsevier. Limnologica. Vol. 45, pp: 16-23.
22
Parr, L.B. and Mason, C.F., 2003. Long term trends in water quality and their impact on macroinvertebrate assemblages in eutrophic lowland rivers. Water Research. Vol. 37, pp: 2969-2979.
23
Sandin, L., 2003. Benthic macroinvertebrates in Swedish streams: community structure, taxon richness, and environmental relations. Ecography. Vol. 26, pp: 269-282.
24
Taylor, E.B., 2000.Technical Evaluation on Methods for Bentic Inverteberates Data Analysis and Interpretation. 93 p.
25
Trichkova, T.; Tyufekchieva, V.; Kenderov, L.; Vidinova, Y. and Botev, I., 2013. Benthic macroinvertebrate diversity in relation to environmental parameters, and ecological potential of reservoirs Danube River Basin, North-West Bulgaria. Aquatic Ecology. pp: 337-348.
26
Zoriasatein, N.; Jalili, S. and Poor, F., 2013. Evaluation of ecological quality status with the tro‐phic index (TRIX) values in coastal area of Arvand, northeastern of Persian Gulf, Iran. World. Vol. 5, pp: 257-262.
27
ORIGINAL_ARTICLE
ارزیابی کارایی صید تورهای گوشگیر بر ذخائر ماهی سارم معمولی 1801 Scomberoides commersonnianus, Lacepède, به وسیله مدل انتخاب پذیری
در این تحقیق، کارایی صید ماهی سارم معمولی درچشمه تورهای گوشگیر شناورسطحی، میان آبی وکف از طریق منحنی های توزیع احتمال تجمعی گیرکردن دور بدن ماهی درآب های ساحلی استان هرمزگان درسال های 94-1393 مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور داده های ریختی عرضی در سه نقطه از دوربدن ماهی شامل دوربرانش (OP)، دوربدن درابتدای اولین باله پشتی 1 D و دوربدن درابتدای دومین باله پشتی 2 D و هم چنین داده های طول چنگالی برای 4 نوع چشمه تور با اندازه های کشیده 101، 114، 165 و 171 میلی متر جمع آوری گردید. نتایج حاصل ازآنالیز کوواریانس (ANCOVA) نشان داد که دوربدن در ابتدای دومین باله پشتی به عنوان حداکثر دور بدن این گونه باید درنظرگرفته شود (0/05>P). نحوه گیرکردن ماهی در تور بسته به چشمه متفاوت بوده است. برخلاف چشمه تورهای 165 و 171 میلی متر، در چشمه تورهای 101 و 114 میلی متر امکان برازش منحنی های انتخاب پذیری بر توزیع فراوانی طولی وجود نداشته است. براساس منحنی انتخاب پذیری، طول بهینه صید ماهی سارم معمولی برای تورهای 101، 114، 165 و 171 میلی متر به ترتیب 44، 52، 66 و 76 سانتی متر تخمین زده شده است. به نظر می رسد که چشمه تورهای 165 و 171 میلی متر برای برداشت از ذخائر ماهی سارم معمولی با هدف صید ماهیان بالغ مناسب می باشند، درصورتی که این نتیجه گیری برای چشمه تورهای 101 و 114 میلی متر نیاز به بررسی مجدد میدانی دارد.
http://www.aejournal.ir/article_60367_b50c3eac91a63ffed7ea6dc2d604c601.pdf
2017-09-23
417
426
ماهی سارم معمولی
Scomberoides commersonnianus
انتخاب پذیری
دور بدن
طول بهینه صید
سیدعباس
حسینی
ab_hossaini@yahoo.com
1
پژوهشکده اکولوژی خلیج فارس و دریای عمان، موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، بندرعباس،ایران، صندوق پستی: 1597
LEAD_AUTHOR
عیسی
کمالی
kamalyeassa@gmail.com
2
پژوهشکده اکولوژی خلیج فارس و دریای عمان، موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، بندرعباس،ایران، صندوق پستی: 1597
AUTHOR
حسینی، س.ع.، 1382. تعیین چشمه استاندارد تور گوشگیر ماهی گیدر در دریای عمان )سواحل سیستان و بلوچستان). پژوهش و سازندگی. شماره 60، صفحات 1 تا10.
1
حسینی، س.ع.؛ کیمرام، ف.؛ خانیپور،ع.؛ایران، م.؛ درویشی،م.؛ بهزادی، س.؛ کمالی، ع.؛ سالارپوری، ع.؛ اسماعیلزاده، ع. و موحدنیا، م.، 1395. تعیین گزینش چشمه تورهای گوشگیر ماهی شیر با استفاده از پارامترهای ریختی در سواحل استان هرمزگان. پژوهشکده اکولوژی خلیج فارس و دریای عمان. گزارش نهایی. 124صفحه.
2
سالنامهآماریسازمانشیلات.1394. سازمان شیلات ایران. معاونت برنامهریزی و توسعه مدیریت. دفتر برنامه و بودجه. 64 صفحه.
3
عابدی، ح.، 1373. بررسی و تعیین تور گوشگیر مناسب صید گیدر در دریای عمان. گزارش نهایی. مرکز تحقیقات شیلاتی آبهای دور چابهار. 53 صفحه.
4
Ehrhardt N.M. and Die, D.J., 1988. Selectivity of Gill Nets Used in the Commercial Spanish mackerel Fishery of Florida. Transactions of the American Fisheries Society. Vol. 117, No. 5, pp: 574-580.
5
Fujimori, Y. and Tokai, T., 2001. Estimation of Gillnet Selectivity Curve by Maximum Likelihood Method. Fisheries Science. Vol. 67, No. 4, pp: 644-654.
6
Clarke, D.R. and King, P.E., 1986. The estimation of gillnet selection curves for Atlantic herring (Clupea harengus L.) using length/girth relations. Journal du Conseil / Conseil Permanent International pour l'Exploration de la Mer.
7
Vol. 43, No. 1, pp: 77-82.
8
Griffiths, S.P.; Fry, G.C. and van der Velde, T.D., 2005. Age, growth and reproductive dynamics of the Talang queenfish (Scomberoides commersonnianus) in northern Australia. Final report to the National Oceans Office. CSIRO Cleveland. 39 p.
9
Gulland, J.A., 1983. Fish stock assessment. A manual of basic methods. FAO/Wiley series on food and agriculture. Vol. 1. Wiley-lnterscience, Chichester, UK. 223 p.
10
Hamley, J.M., 1975. Review of gillnet selectivity. Journal of the Fisheries Research Board of Canada. Vo. 32, No. 11,
11
pp: 1943-1969.
12
Froese, R. and Pauly, D.E., 2005. FishBase. World Wide Web electronic publication.www.fishbase.org, version.
13
Holst, R.; Madsen, N.; Moth-Poulsen, T.; Fonseca, P. and Campos, A., 1998. Manual for gillnet selectivity .European Commission. 43 p.
14
McCombie, A.M. and Berst, A.H., 1969. Some effects of shape and structure of fish on selectivity of gillnets. Journal of the Fisheries Research Board of Canada. No. 26, No. 10, pp: 2681-2689.
15
Millar, R.B. and Fryer, R.J., 1999. Estimating the size-selection curves of towed gears, traps, nets and hooks.Reviews in Fish Biology and Fisheries. Vol.9, No. 1,
16
pp: 89-116.
17
Millar, R.B. and Holst, R., 1997. Estimation of gillnet and hook selectivity using log-linear models. ICES Journal of Marine Science. Vol. 54, No. 3, pp: 471-477.
18
Millar, R.B., 1992. Estimating the size-selectivity of fishing gear by conditioning on the total catch. Journal of the American Statistical Association. Vol. 87, pp: 962-968.
19
Parrish, B.B., 1963. Some Remarks on Selection Process in Fishing Operations. ICNAF Special Publication. Vol. 5,
20
pp: 166-170.
21
Pet, S.J.; Pet-Soede, C. and Van Densena, W.L.T., 1995. Comparison of methods for the estimation of gillnet selectivity to tilapia, cyprinids and other fish species in a Sri Lankan reservoir. Fisheries Research. Vol. 24, No. 2,
22
pp: 141-164.
23
Reis, E.G. and Pawson, M.G., 1992. Determination of gill-net selectivity for bass (Dicentrachus labrax) using commercial catch data. Fisheries Research. Vol. 13, No. 2, pp: 173-187.
24
Salini, J.P.; Brewer, D.T. and Blaber, S.J.M., 1998. Dietary studies on the predatory fishes of the Norman River Estuary, with particular reference to penaeid prawns. Estuarine, Coastal and Shelf Science. Vol. 46, pp: 837-847.
25
Sechin, Yu.T., 1969. A mathematical model for the selectivity curve of a gill-net. Rybn. Khoz., Vol. 45, No. 9, pp: 56-58.
26
Wileman, D.A.; Ferro, R.S.T.; Fonteyne, R. and Millar, R.B., 1996. Manual of methods of measuring the selectivity of towed fishing gears. ICES Cooperative Research Report. No. 215, 126 p.
27
Zar, J.H., 2010. Biostatistical Analysis, 5th Edition. Prentice-Hall, Upper Saddle River, NJ. 944 p.
28
ORIGINAL_ARTICLE
استانداردسازی چشمه تور گوشگیر سطح ماهی هوور (1851, Thunnus tonggol Bleeker )، جهت بهرهبرداری پایدار در آب های شمال خلیج فارس و دریای عمان (استان هرمزگان)
به منظور برداشت پویا از ذخایر ماهی هوور لازم است اندازه چشمه به نحوی تعیین گردد که فرصت حداقل یک بار تخمریزی برای آنان فراهم آید. این تحقیق در آب های شمال خلیج فارس و دریای عمان (استان هرمزگان) انجام شد و پنج بندر صیادی تخلیه عمده صید شامل بندر جاسک، بندر سیریک، بندرعباس، بندرکنگ و بندرپارسیان (جوادالائمه) برای نمونهبرداری انتخاب شدند. مدت زمان نمونه برداری دوره یک ساله 1394بود و در مجموع 2082 عدد ماهی هوور مورد نمونه برداری قرار گرفتند. در این بررسی علاوه بر چشمه تور اصلی صید این ماهی (140 میلیمتر به صورت کشیده)، چشمه تورهای 114 و 132 میلیمتری نیز مورد مطالعه قرار گرفتند. نسبت ماهیان نابالغ این گونه در تورهای با اندازه چشمه 114، 132 و 140 میلیمتر به ترتیب 97، 84 و78 % بودند. روابط طول چنگالی با طول دور سر(در محل پیش برانش)، طول دور آبشش، طول دور بدن (در محل باله پشتی اول) و طول دور بدن (در محل باله پشتی دوم) به ترتیب 0/48FL+0/83=HP ، 2/35+0/51FL=GP ، 0/87+0/60FL=BP و 0/49FL+3/89=SDP به دست آمدند. روابط یاد شده تفاوت معنی داری داشته و ابتدای باله پشتی اول به عنوان حداکثر دور بدن تشخیص داده شد. درصد نسبت کشیدگی در دوربدن (ابتدای باله پشتی اول) برابر با 24 و در دور سر و دور برانش 19 درصد محاسبه شد. مناسبترین چشمه تور استاندارد براساس رابطه طول چنگالی با دور بدن و طول اولین بلوغ جنسی ماهی هوور، 170 میلیمتر به صورت کشیده محاسبه شد.
http://www.aejournal.ir/article_60383_fef83a4a304d878caa1f29b0693f33c0.pdf
2017-09-23
427
434
ماهی هوور
استانداردسازی تور گوشگیر
خلیج فارس و دریای عمان
سید یوسف
پیغمبری
sypaighambari@gau.ac.ir
1
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، صندوق پستی: 487-49175
LEAD_AUTHOR
محمد
درویشی
m.darvishi70@yahoo.com
2
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، صندوق پستی: 487-49175
AUTHOR
رسول
قربانی
rasulghorbani@gmail.com
3
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، صندوق پستی: 487-49175
AUTHOR
فرهاد
کیمرام
farhadkaymaram@gmail.com
4
موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی ، تهران، صندوق پستی: 6116- 14155
AUTHOR
حسینی، س.ع.؛ کیمرام، ف.؛ خانی پور، ع.ا.؛ ایران، م.؛ درویشی، م.؛ بهزادی، س.؛کمالی، ع.؛ سالارپوری، ع.؛ اسماعیل زاده، ع. و موحدنیا، م.، 1394. تعیین گزینش چشمه تورهای گوشگیر ماهی شیر با استفاده از پارامترهای ریختی در سواحل استان هرمزگان. پژوهشکده اکولوژی خلیج فارس، مؤسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی ایران، بندرعباس. 106 صفحه.
1
درویشی، م.، 1387. پویایی شتاسی و مدیریت جمعیت ماهی شیر در آبهای استان هرمزگان. پایاننامه کارشناسی ارشد شیلات، دانشگاه آزاد اسلامی واحد بندرعباس. 124 صفحه.
2
درویشی، م.؛ بهزادی، س. و سالارپور، ع.، 1383. تخمریزی، هم آوری و تغذیه ماهی هوور (Thunnus tonggol) درخلیج فارس و دریای عمان. مجله پژوهش وسازندگی در امور دام و آبزیان. سال 12، شماره 59، صفحات 70 تا 75.
3
درویشی، م.؛ بهزادی، س. و سالارپور، ع.، 1383. برخی از خصوصیات پویایی جمعیت ماهی زرده (Euthynnus affinis) در آب های استان هرمزگان. مجله پژوهش وسازندگی در امور دام و آبزیان. سال 12، شماره 60، صفحات 84 تا 89.
4
عابدی، ح.، 1373. بررسی و تعیین تور گوشگیر مناسب صید گیدر در دریای عمان. مؤسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی ایران،مرکز تحقیقات شیلاتی آب های دور، چابهار. 53 صفحه.
5
عالیزاده، ا.؛ خورشیدی، ص. و افتخارنیا، م.ح.، 1394. گزارش آمار صید سال 1393- 1381. اداره کل شیلات هرمزگان. 85 صفحه.
6
فریدپاک، ف.، 1362. روش های صید صنعتی ماهی و ماهی یابی در جهان. دانشکده منابع طبیعی کرج، دانشگاه تهران. 174 صفحه.
7
کیمرام، ف.؛ درویشی، م. و حسینی، س.ع.، 1386. تعیین پتانسیل سطح زیان درشت و بهره برداری صید آن در خلیج فارس و دریای عمان. مؤسسه تحقیقات شیلات ایران. 145 صفحه.
8
Abdussamad, E.M.; Koya, K.P.; Ghosh, S.; Rohit, P.; Joshi, K.K.; Manojkumar, B.; Prakasan, D.; Kemparaju, S.; Elayathu, M.N.K.; Dhokia, H.K. and Sebastine,
9
M., 2012. Fishery, biology and population characteristics of longtail tuna, Thunnus tonggol (Bleeker, 1851) caught along the Indian coast. Indian Journal of Fisheries. Vol. 2, pp: 7-16.
10
Claereboudt. M.R.; McIlwain, J.L.; Al-Oufi, H.S. and Ambu, A., 2005. Patterns of reproduction and spawning of the kingfish (Scomberomorus commerson, Lac´ep`ede) in the coastal waters of the Sultanate of Oman. Department of Marine Science and Fisheries, College of Agricultural and Marine Sciences. Fisheries Research. Vol. 73, pp: 273-282.
11
Dudley, R.G.; Aghanashinikar, A.P. and Brothers,
12
E.B., 1992. Management of the Indo-Pacific Spanish mackerel (Scomberomorus commerson) in Oman. Fisheries Research. Vol. 15, pp: 17-43.
13
Ehrhardt, N.M. and Die, D.J., 1988. Selectivity of Gill Nets Used in the Commercial Spanish mackerel Fishery of Florida. Transactions of the American Fisheries Society. Vol. 117, pp: 574-580.
14
Grandcourt, E.; Al Abdessalaam, T. Z.; Francis, F.; Al Shamsi, A.T.; Al Ali, S.; Al Ali, K.; Hartmann, S. and Al Suwaidi, A., 2005. Assessment of the fishery for Kingfish (Kanaad/Khabat), Scomberomorus commerson, in the waters off Abu Dhabi Emirate. (Project no. 02-23-0008-05) Marine Environmental Research Centre. United Arab Emirate. 128 p.
15
Gulland, J.A., 1983. Fish stock assessment. A manual of basic methods. FAO/Wiley series on food and agriculture. Vol. 1.
16
Hameed, M.S. and Boopendranath, M.R., 2000. Modern fishing gear technology (cover and details). Daya Publishing House, ISBN. 978-8170352235. 175 p.
17
Hamley, J.M., 1975. Review of Gill net Selectivity. J. Fish. Res, Board Canada. Vol. 32, pp: 1943-1969.
18
Holst, R.; Madsen, N.; Moth-Poulsen, T.; Fonseca, P. and Campos, A., 1998. Manual for gillnet selectivity. European Commission. 43 p.
19
Jayabalan, N.; Al-Kharusi, L.; Al-Habsi, S.; Zaki, S.; Al-Kiyumi, F. and Suliman, D., 2011. An assessment of shared stock fishery of the kingfish Scomberomorus commerson (Lacepède, 1800) in the GCC waters. J. Mar. Biol. Ass. India. Vol. 53, pp: 46-57.
20
Pet, S.J.; Pet-Soede, C. and Van Densena, W.L.T., 1995. Comparison of methods for the estimation of gillnet selectivity to tilapia, cyprinids and other fish species in a Sri Lankan reservoir. Fisheries Research. Vol. 24, pp: 141-164.
21
Reis, E.G. and Pawson, M.G., 1992. Determination of gill-net selectivity for bass (Dicentrachus labrax) using commercial catch data. Fish. Res. Vol. 13, pp: 173-187.
22
Somavanish, V.S., 1980. Study on some aspect of spawning biology of a hillstream fish Garra mullay (Sykes). Proc. Indian natn.Sci.Acad. Vol. 46, pp: 105-113.
23
Tingley, D.; Erzini, K. and Goulding, I., 2000. Evaluation of the state of knowledge concerning discard practices in European fisheries. Final report. MEGAPESCA. Portugal.
24
82 p.
25
Yesaki, M., 1994. A review of the biology and fisheries of the longtail tuna (Thunnus tonggol) in the Indo-Pacific region. FAO Fisheries Technical Paper. Vol. 336,
26
pp: 370-387.
27
Zar, J.H., 1999. Biostatistical Analysis, 4th Edition. Prentice Hall, Upper Saddle River, NJ.
28