شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
10
4
2018
12
22
مناطق داغ زیستگاهی خانواده گربه سانان تحت اقلیم کنونی در ایران
1
12
FA
الهام
ابراهیمی
گروه تنوع زیستی و مدیریت اکوسیستمها، پژوهشکده علوم محیطی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
ebrahimi.iran72@gmail.com
فراهم
احمدزاده
0000-0001-7152-8484
گروه تنوع زیستی و مدیریت اکوسیستمها، پژوهشکده علوم محیطی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
f_ahmadzade@sbu.ac.ir
بابک
نعیمی
گروه علوم محیط زیست، انستیتو تکنولوژی فدرال زوریخ، دانشگاه زوریخ (ETH Zurich) ، سوئیس
naimi.b@gmail.com
<strong>در دهه های اخیر مقدار قابل توجهی از پژوهش ها بر روی پیشبینی پتانسیل های توزیع جغرافیایی گونه ها با هدف تعیین محدوده های داغ زیستگاهی متمرکز شده اند. با توجه به موقعیت خاص ایران و برخورداری از زیستگاه های متنوع و هم چنین محدودیت های موجود در کشور به نظر می رسد حفاظت از محدوده های داغ زیستگاهی موثرترین راه برای حفاظت از بسیاری از گونه ها درچشم اندازهای بزرگ باشد. هدف این مطالعه نشان دادن مناطق داغ زیستگاهی هشت گونه از خانواده گربه سانان ایران است که میتواند نقشی کلیدی در حفاظت تنوع زیستی کشور داشته باشد. این پژوهش با استخراج 19 متغیر اقلیمی از پایگاه داده </strong><strong>Worldclim</strong><strong>و داده های حضور خانواده گربه سانان آغاز شد. مدل سازی توزیع گونه ای با استفاده از چهار مدل </strong><strong>RF</strong><strong>، </strong><strong>SVM</strong><strong>، </strong><strong>MAXENT</strong><strong> و </strong><strong>BRT</strong><strong> در نرم افزار </strong><strong>R</strong><strong> انجام شد. پس از روی هم گذاری نقشه های توزیع گونه ها نقشه پیش بینی مناطق داغ زیستگاهی گربه سانان به تفکیک هر مدل تهیه شد. در نهایت برای ایجاد یک مدل با درجه اطمینان بالا، نقشه جامع مناطق داغ زیستگاهی با روش روی هم گذاری (ضرب لایه ها) برای گربه سانان ایران تهیه شد. این پژوهش بخش مرکزی ایران، لکه هایی در شمال شرق ایران و بخش هایی از رشته کوه زاگرس را به عنوان مناطق داغ زیستگاهی برای گربهسانان معرفی می</strong><strong></strong><strong>کند. روی هم گذاری نقشه پیش بینی مناطق داغ زیستگاهی گربه سانان با مناطق حفاظت شده نشان داد الگوی پتانسیل زیستگاهی گربه سانان هم پوشانی نسبتاً کمی با مناطق حفاظت شده دارد و مجموعاً با 39 منطقه تحت حفاظت هم پوشانی نسبی دارد. نتایج حاصل از اعتبارسنجی نشان داد در بین مدل های مورد استفاده، مدل </strong><strong>RF</strong><strong> قابلیت اعتماد در سطح بسیار عالی را دارد.</strong>
مناطق داغ زیستگاهی,گربه سانان,مدل سازی توزیع گونه ای,حفاظت تنوع زیستی
http://www.aejournal.ir/article_82762.html
http://www.aejournal.ir/article_82762_2f8697ead5bb22db7337b1a7b7d8d82f.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
10
4
2018
12
22
مدل سازی مطلوبیت زیستگاه پلنگ ایرانی (Panthera pardus saxicolor) در پناهگاه حیات وحش خوش ییلاق با روش تحلیل عاملی آشیان بوم شناختی
13
22
FA
حیدر
روحی
گروه محیط زیست، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، ایران
haydarrouhi@gmail.com
هادی
تحسینی
گروه محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه کردستان، سنندج، ایران
haditahsini@yahoo.com
عبدالرسول
سلمان ماهینی
0000-0002-5188-7356
گروه محیط زیست، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، ایران
mahini@gau.ac.ir
حمیدرضا
رضایی
گروه محیط زیست، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، ایران
rezaei@gau.ac.ir
<strong>پلنگ ایرانی (</strong><strong><em>Pantera pardus saxicolor</em></strong><strong>) یکی از 37 گونه گربهسان دنیا به شمار میآید، که در اکثر زیستگاههای طبیعی کشور به صورت انفرادی زیست میکند و برای خود قلمرو مشخصی دارد. آگاهی از نیازهای زیستی گونهها نقشی اساسی در برنامهریزی حفاظت از گونهها دارد. ارزیابی زیستگاه حیات وحش یکی از ملزومات اساسی جهت شناخت نیازهای زیستی و فیزیکی گونه برای حفاظت میباشد. شناسایی مکانهایی که صرفا در یک زیستگاه مورد استفاده حیاتوحش قرار میگیرند ما را به شناخت پارامترهای خُرد زیستگاهی مطلوب جانور رهنمون میکنند</strong><strong>.</strong><strong> این مطالعه با هدف تعیین مطلوبیت زیستگاه پلنگ ایرانی با روش </strong><strong>ENFA</strong><strong> در این منطقه در پاییز سال 1393 انجام شده است، مهمترین متغیرهایی در انجام این تحقیق پراکنش طعمه، پوشش گیاهی، نزدیکی به مناطق مسکونی، خطوط حمل و نقل، شیب، ارتفاع و منابع آب هستند. نتایج نشان میدهد، به طور کلی نزدیک به 20 درصد از کل پناهگاه حیات وحش خوشییلاق زیستگاهی مطلوب برای پلنگ می باشد. مهمترین عامل موثر بر حضور یا عدم حضور پلنگ در این منطقه تحت تاثیر طعمههایش، به ویژه کل و بز و قوچ و میش قرار دارد، به علاوه مطلوبترین زیستگاه پلنگ در این منطقه در ارتفاعات بالا بین 1700 تا 2000 متر از سطح دریا و در شیبهای 30 تا 60 درصد یعنی مناطق صخرهای و صعبالعبور کوهستانی واقع شده است. در حقیقت قلب زیستگاه حفاظت شده خوشییلاق به سبب وجود کوههای مرتفع و صخرهای و همچنین تمرکز بالای حضور طعمه، مطلوبترین و امنترین نقاط برای حضور این گونه می باشد. </strong>
ارزیابی زیستگاه,حیات وحش,خوش ییلاق,پارامترهای خرد,پلنگ ایرانی
http://www.aejournal.ir/article_84230.html
http://www.aejournal.ir/article_84230_2a222383b150c81c67bb4e240e6bfd2b.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
10
4
2018
12
22
کمیسازی از همگسیختگی زیستگاه حیات وحش با استفاده از رهیافت اکولوژی سیمای سرزمین (مطالعه موردی: پارک ملی لار و منطقه حفاظت شده ورجین)
23
34
FA
فاطمه
حق وردی
گروه محیط زیست، دانشکده محیط زیست، کرج، ایران
mina_haghverdi@yahoo.com
علی
جهانی
0000-0003-4965-3291
گروه محیط زیست طبیعی و تنوع زیستی، دانشکده محیط زیست، کرج، ایران
ajahani@ut.ac.ir
لعبت
زبردست
0000-0001-5660-9665
گروه برنامهریزی و مدیریت محیط زیست، دانشکده محیط زیست، دانشگاه تهران، تهران، ایران
lzebardast@ut.ac.ir
مجید
مخدوم فرخنده
گروه محیط زیست و تنوع زیستی، دانشگاه تهران، کرج، ایران
mmakhdom@ut.ac.ir
حمید
گشتاسب
گروه محیط زیست طبیعی و تنوع زیستی، دانشکده محیط زیست، کرج، ایران
meygooni1959@gmail.com
<strong>مدیریت مناطق با رویکرد اکولوژی سیمای سرزمین مدیریت جامعتری را سبب میشود و با استفاده از آن میتوان بسیاری از ارزشهای مناطق را حفظ نمود. یکپارچگی و ارتباط داشتن زیستگاهها در مناطق حفاظت شده برای دوام جمعیتهای گیاهی و جانوری مهم است، بررسی یکپارچگی مناطق حفاظت شده میتواند برای ارتباط دادن لکههای محدود شده و کمک برای مقابله با تأثیرات از همگسیختگی مفید واقع شود. بدین منظور این تحقیق با هدف کمی نمودن از هم گسیختگی زیستگاه حیات وحش در پارک ملی لار و منطقه حفاظت شده ورجین و مقایسه وضعیت یکپارچگی زیستگاه گونههای پلنگ، قوچ و میش و کل و بز انجام گرفت. در این راستا نقشه کاربری اراضی مناطق </strong><strong>با استفاده از تکنیک </strong><strong>RS</strong><strong> و </strong><strong>GIS</strong><strong> استخراج گردید و نقشههای زیستگاه حیات وحش نیز از سازمان حفاظت محیط زیست تهیه گردید و به منظور شناسایی عوامل انسان ساخت تاثیرگذار بر روی پراکندگی حیات وحش از روش هندسهی از همگسیختگی استفاده شد. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد با تحلیل سنجه های سیمای سرزمین و هندسههای از همگسیختگی میتوان به شناسایی مهمترین عوامل تاثیر گذار بر روی یکپارچگی زیستگاه گونههای مختلف در راستای حفاظت از آنها و حفظ تنوع زیستی پرداخت. نتایج نشان داد در پارک ملی لار عوامل راههای خاکی، کشاورزی و سد به ترتیب بر روی از همگسیختگی زیستگاه پلنگ، کل و بز و قوچ و در منطقه حفاظت شده ورجین کاربری کشاورزی مهم ترین عامل موثر بر روی زیستگاه حیات وحش است. </strong>
ازهم گسیختگی زیستگاه,پارک ملی لار,منطقه حفاظت شده ورجین,زیستگاه حیات وحش
http://www.aejournal.ir/article_81048.html
http://www.aejournal.ir/article_81048_e677d0a09f16ac6e4a7d20cf2835e626.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
10
4
2018
12
22
فراوانی و شدت خسارت گوشت خواران به دامداران روستایی در شرق استان اصفهان
35
44
FA
مکرمه
بهمنش
گروه محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه صنعتی اصفهان، اصفهان، ایران، کدپستی: 8415683111
منصوره
ملکیان
گروه محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه صنعتی اصفهان، اصفهان، ایران، کدپستی: 8415683111
mmalekian@cc.iut.ac.ir
سیما
فاخران اصفهانی
گروه محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه صنعتی اصفهان، اصفهان، ایران، کدپستی: 8415683111
fakheran@cc.iut.ac.ir
محمود رضا
همامی
گروه محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه صنعتی اصفهان، اصفهان، ایران، کدپستی: 8415683111
mrhemami@cc.iut.ac.ir
محسن
احمدی
گروه محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه صنعتی اصفهان، اصفهان، ایران، کدپستی: 8415683111
<strong>شناسایی آسیبها و خسارات ناشی از حمله حیوانات وحشی به دام اهلی، طیور و انسان از مباحث مهم در مدیریت حیات وحش است. حمله حیوانات وحشی، خسارات و هزینههای مالی و حتی آسیبهای روحی به افراد خسارت دیده وارد میکند. اولین قدم در پیشگیری از بروز این خسارات یا مدیریت آن، ارزیابی میزان و شدت خسارت و شناسایی عواملی است که نقش مهمی در ایجاد تعارض بین انسان و حیاتوحش دارد. تاکنون در ایران، پژوهشهای به نسبت محدودی درباره شدت خسارت حیاتوحش به انسان در مقایسه با سایر عوامل طبیعی انتشار یافته است. برای شناخت بهتر رابطه انسان و گوشتخواران در ایران، این پژوهش در منطقه شرق استان اصفهان شامل شهرستانهای نایین و اردستان و از طریق مصاحبه با 367 نفر از ساکنان 18 روستا انجام شد. در این مطالعه براساس نظر مصاحبهشوندگان، گونههای آسیبرسان و میزان آسیبپذیری دام و طیور ناشی از بیماری و حملات گوشتخواران در بازه زمانی زمستان 1395 تا بهار 1396 بررسی شد. نتایج نشان داد که بر اساس اعتقاد دامداران مصاحبه شده، بیشترین تلفات دام مربوط به گرگ خاکستری (92/7</strong><strong>% موارد گزارششده خسارت حیاتوحش) بوده و گونههای دیگر شامل شغال، روباه معمولی،کفتار راهراه، گربه وحشی،کاراکال و پلنگ با سهم اندک در ادعای تعارض در رتبههای بعدی قرار گرفتند. بررسی سایر عوامل موثر بر تلفات دام در این منطقه نشان داد که خسارت تلفات دام اهلی ناشی از بیماریها 2/5 برابر تلفات گزارش شده از حمله گرگ بوده است. بهنظر میرسد که مشاهده به نسبت فراوان گرگ در منطقه توسط روستاییان و ذهنیت آنان از رفتار تهاجمی گرگ باعث شده که در نظر مردم محلی، گرگ بهعنوان مهمترین عامل تلفات دام شناخته شود. نتایج حاصل از مقایسه عوامل موثر بر آسیبپذیری دام نشان داد که نگهداری گوسفندان در آغلهای مسقف که توسط سگهای نگهبان مراقبت میشوند و همچنین دوری کردن از محلهای فعالیت گرگ مخصوصاً در زمان پرورش تولههای گرگ، کارآمدترین شیوه محلی در کاهش خسارت گرگ به روستاییان (حمله به دام) است.</strong>
تعارض,حمله به دام اهلی,گرگ,گوشت خواران,برنامه ریزی حفاظتی
http://www.aejournal.ir/article_85254.html
http://www.aejournal.ir/article_85254_6f1ed7293d4c1cc5bc2bb8771b97b037.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
10
4
2018
12
22
ارزیابی قابلیت زیستگاه مطلوب قوچ و میش با استفاده از مدل MaxEnt (مطالعه موردی: منطقه حفاظت شده تنگ صیاد)
45
54
FA
هوشمند
مالکپور
گروه محیط زیست، دانشکده کشاورزی، منابع طبیعی و کویرشناسی، دانشگاه اردکان، اردکان، ایران
hoshmandmalekpoor20182@gmail.com
مریم
مروتی
گروه محیط زیست، دانشکده کشاورزی، منابع طبیعی و کویرشناسی، دانشگاه اردکان، اردکان، ایران
maryam_morovati147@yahoo.com
مهدی
تازه
گروه مدیریت مناطق خشک و بیابانی ،دانشکده کشاورزی، منابع طبیعی و کویرشناسی، دانشگاه اردکان، اردکان، ایران
mtazeh@ardakan.ac.ir
روح ا...
تقی زاده
گروه مدیریت مناطق خشک و بیابانی ،دانشکده کشاورزی، منابع طبیعی و کویرشناسی، دانشگاه اردکان، اردکان، ایران
rtaghizadeh@ardakan.ac.ir
<strong>حفظ زیستگاه یکی از مهم</strong><strong></strong><strong>ترین فاکتورها در جهت حفاظت از گونه ها می باشد. از آنجاکه مطالعه پراکنش گونه های حیات وحش، مستلزم صرف هزینه و زمان قابل توجهی می باشد، روش های مدل سازی به عنوان ابزاری در جهت تسهیل و تسریع در این زمینه مطرح می باشند. این مطالعه با هدف تعیین عوامل موثر بر پراکنش قوچ و میش در منطقه حفاظت شده تنگ صیاد واقع در استان چهارمحال و بختیاری با استفاده از مدل </strong><strong>MaxEnt</strong><strong> طی سال های 1395 لغایت 1396برای فصول بحرانی (بهار، تابستان و زمستان) صورت پذیرفت. در این پژوهش از متغیرهای محیطی مختلفی شامل، فاصله از منابع آب، پوشش گیاهی، فاصله از مناطق مسکونی، فاصله از جاده، شیب، جهت و ارتفاع برای ورود به نرم افزار و تهیه نقشه مطلوبیت استفاده شد نتایج مدلسازی نشان داد متغیر فاصله از منابع آب بیش ترین تاثیر در انتخاب زیستگاه مطلوب برای گونه در سه فصل را دارد. هم چنین بررسی ها نشان داد که قوچ و میشهای منطقه تنگ صیاد تمایل زیادی به حضور در شیب های 20 تا 40 درجه و ارتفاع بین 2000 تا 2400 متر دارند. با توجه به نقشه مطلوبیت زیستگاه به دست آمده برای قوچ و میش در منطقه حفاظت شده تنگ صیاد مناطق مطلوب به صورت پراکنده هستند و مطلوبیت زیستگاه برای قوچ و میش در فصل بهار از دو فصل دیگر بیش تر است (15260 هکتار). از نتایج این مطالعه میتوان در اجرای اقدامات حفاظتی و مدیریتی جهت افزایش زیستگاه های مطلوب استان چهارمحال و بختیاری استفاده نمود.</strong>
مطلوبیت زیستگاه,قوچ و میش,مدل حداکثر آنتروپی,منطقه حفاظت شده تنگ صیاد
http://www.aejournal.ir/article_85302.html
http://www.aejournal.ir/article_85302_ed80bd2300f84388c8e776f33204a266.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
10
4
2018
12
22
بررسی ارزش حفاظتی منطقه دامگاهان بهعنوان کریدور زیستگاهی کل و بز (Capra aegagrus) بین منطقه حفاظت شده کالمند- بهادران و منطقه شکار ممنوع شیرکوه
55
64
FA
ریحانه
میرانزاده
گروه محیط زیست، دانشگاه یزد، یزد، ایران، صندوق پـستی: 741- 89195
reyhane.miranzade90@gmail.com
جلیل
سرهنگ زاده
گروه محیط زیست، دانشگاه یزد، یزد، ایران، صندوق پـستی: 741- 89195
jsarhangzadeh@yazd.ac.ir
محمدحسین
ایراننژاد پاریزی
گروه محیط زیست، دانشگاه یزد، یزد، ایران، صندوق پـستی: 741- 89195
irannezhad@yazd.ac.ir
حسن
اکبری
گروه محیط زیست، دانشگاه یزد، یزد، ایران، صندوق پـستی: 741- 89195
haenv@yahoo.com
<strong>امروزه جدایی و تکه تکه شدن زیستگاه اثرات بسیار مهمی بر روی جمعیت های حیات وحش دارد.گسترش مناطق حفاظت شده و ایجاد ارتباط بین این مناطق از مهم ترین راهکارهای مقابله با این معضل است.کریدورها نقش مهمی روی توزیع جمعیت حیات وحش و جلوگیری از کاهش بقای جمعیت دارد. پژوهش حاضر با هدف بررسی ارزش حفاظتی منطقه دامگاهان بهعنوان کریدور زیستگاهی بین منطقه حفاظت شده کالمند</strong><strong>-</strong><strong>بهادران و منطقه شکار ممنوع شیرکوه با وسعت 106000 هکتار انجام گرفته است. با استفاده از نقاط حضور گونه و متغیرهای محیط زیستی مدل سازی مطلوبیت زیستگاه بز وحشی با روش تحلیل آشیان بوم شناختی انجام شد. سپس با بهره گیری از نقشه مطلوبیت زیستگاه و با استفاده از روش کم هزینه ترین مسیر، کریدورها مشخص شدند. مهم ترین متغیرهای موثر بر حضور کل و بز مناطق صخرهای، درصد شیب، ارتفاع از سطح دریا، دامنهها و پوششگیاهی می باشند. میزان حاشیه</strong><strong></strong><strong>گرایی و تخصص گرایی به ترتیب 0/838 و 3 برآورد گردید که نشان می دهد بز وحشی مجموعه شرایط محیط زیستی بـالاتر از شـرایط میانگین منطقه را ترجیح می دهد و به دامنه محدودی از شـرایط محیط زیستی منطقه وابسته است و در استفاده از منابع زیستگاه تخصصی عمل می کند. بیش از 60 درصد وسعت کریدورهای پیشنهادی را زیستگاههای مطلوب تشکیل می دهند. با محاسبات صورت گرفته هفت کریدور جهت اتصال مناطق شناسایی گردید. نتایح نشان داد که محدوده دامگاهان دارای مطلوبیت زیستگاهی بالا وکمترین هزینه تجمعی و کمترین تعارضات انسانی در بین کریدورها برای بز وحشی می باشد</strong><strong>.</strong>
کریدور زیستگاهی,کل و بز,دامگاهان,مهریز
http://www.aejournal.ir/article_85628.html
http://www.aejournal.ir/article_85628_e7f72ea5edc6bb2aee88b688d57d6de4.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
10
4
2018
12
22
بررسی آشیان بومشناختی قوچ و میش (Ovis oriantalis) در مناطق حفاظتشده لشگردر- گلپرآباد، الوند-چالخاتون- راسوند و پلنگاب
65
74
FA
پیمان
کرمی
گروه محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست، دانشگاه ملایر، ملایر، ایران
peymankarami1988@gmail.com
کامران
شایسته
گروه محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست، دانشگاه ملایر، ملایر، ایران
ka_shayesteh@yahoo.com
<strong>این مطالعه بهمنظور بررسی آشیان اکولوژیک بالقوه قوچ و میش </strong><strong>(</strong><strong><em>Ovis oriantalis</em></strong><strong>) </strong><strong>مناطق حفاظتشده لشگردر</strong><strong>-</strong><strong>گلپرآباد، پلنگاب و الوند</strong><strong>-</strong><strong>چالخاتون</strong><strong>-</strong><strong> راسوند انجام گرفته است. متغیرهای زیستگاهی مشابه در تمام زیستگاه شناسایی و رقومیسازی شدند. سپس با استفاده مدل آنتروپی بیشینه </strong><strong>(</strong><strong>MaxEnt</strong><strong>) </strong><strong>آشیان اکولوژیک بالفعل گونه در محدوده مناطق مورد مطالعه بررسی شد. بهمنظور دستیابی به آشیان اکولوژیک بالقوه محدوده که تمام مناطق نامبرده را در برگیرد انتخاب و مدلسازی آشیان اکولوژیک بالقوه نیز با استفاده از مدل آنتروپی بیشینه انجام گرفت. مقادیر متغیرهای زیستگاهی نقشهها به ازا نقاط حضور استخراج و سپس از آنالیز خوشهای </strong><strong>K-Means</strong><strong> بهمنظور خوشهبندی نقاط حضور براساس شباهت استفاده شد. درنهایت با استفاده از شاخصهای هم پوشانی (</strong><strong>Schoener’s D</strong><strong>، </strong><strong>Hellinger’s I</strong><strong>) و پهنا (</strong><strong>Levin’s B1</strong><strong>،</strong><strong>B2</strong><strong> (</strong><strong>uncertainty</strong><strong>)</strong><strong>)، میزان همپوشانی و پهنای آشیان اکولوژیک گونه مذکور اندازهگیری شد. نتایج تحلیل خوشه نشان داد که براساس متغیرهای زیستگاهی نقاط حضور، مناطق لشگردر</strong><strong>-</strong><strong>گلپرآباد و الوند</strong><strong>-</strong><strong>چال خاتون</strong><strong>-</strong><strong> راسوند بیش ترین شباهت را دارند، اما براساس نتایج مدل آنتروپی بیشینه بیش ترین هم پوشانی آشیان اکولوژیک بالقوه و بالفعل بین منطقه شکارممنوع پلنگاب و لشگردر</strong><strong>-</strong><strong>گلپرآباد بوده و از طرفی میزان تخصص گرایی قوچ و میش در آشیان بالقوه و بالفعل در مناطق الوند</strong><strong>-</strong><strong>چال خاتون</strong><strong>-</strong><strong>راسوند بیش از سایر مناطق بوده است.</strong>
قوچ و میش,پهنای آشیان اکولوژیک,تخصص گرایی,مطلوبیت زیستگاه
http://www.aejournal.ir/article_85629.html
http://www.aejournal.ir/article_85629_b098b15ccaa7541cd7ce87c8447b6cb5.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
10
4
2018
12
22
مدل سازی مطلوبیت زیستگاه گونه گوسفند وحشی در پناهگاه حیات وحش بوروئیه استان یزد با استفاده از روش حداکثر آنتروپی (MAXENT)
75
82
FA
عباس
نقیب زاده
گروه محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی و کویرشناسی، دانشگاه یزد، یزد، ایران، صندوق پـستی: 741- 89195
abbas.n.114@gmail.com
ندا
رضایی
گروه محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی و کویرشناسی، دانشگاه یزد، یزد، ایران، صندوق پـستی: 741- 89195
nedarezaei253@gmail.com
جلیل
سرهنگ زاده
گروه محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی و کویرشناسی، دانشگاه یزد، یزد، ایران، صندوق پـستی: 741- 89195
jsarhangzadeh@yazd.ac.ir
نادر
سیدی
گروه محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی و کویرشناسی، دانشگاه یزد، یزد، ایران، صندوق پـستی: 741- 89195
sayedinader@gmail.com
<strong>گوسفند وحشی </strong><strong>(</strong><strong><em>Ovis orientalis</em></strong><strong>)</strong><strong> از پستانداران شاخص مناطق تپه ماهوری است و از نظر حفاظتی در فهرست سرخ اتحادیه بین المللی حفاظت از طبیعت، در طبقه آسیب پذیر </strong><strong>(</strong><strong>VU</strong><strong>)</strong><strong> قرار دارد. پناهگاه حیات وحش بوروئیه به عنوان یکی از زیستگاه های این گونه در جنوب استان یزد به منظور مطالعه زیستگاه گوسفند وحشی و مدل سازی مطلوبیت براساس داده های حضور با استفاده از روش حداکثر آنتروپی </strong><strong>(</strong><strong>MaxEnt</strong><strong>)</strong><strong> مورد بررسی قرار گرفت. برای مدل سازی و مدیریت گونه به عنوان گونه شاخص مناطق تپه ماهوری و دامنه های کوهستانی، در ابتدا باید عوامل مؤثر بر پراکنش گونه شناسایی و سپس مدل مطلوبیت زیستگاه برای حفاظت و مدیریت این زیستگاه ها طراحی شود، تا گونه هدف حفاظت شود. از متغیرهای زیست محیطی به عنوان متغیر مستقل و نقاط حضور گونه به عنوان متغیر وابسته در مدل سازی مطلوبیت زیستگاه استفاده شد. هدف از این تحقیق تعیین زیستگاه مطلوب برای گوسفند وحشی با استفاده از نقاط حضور و متغیرهای محیط زیستی با روش حداکثر آنتروپی می باشد. نقشه مطلوبیت به دست آمده نشان می دهد که متغیرهایی هم چون شیب 50-30 درصد، اراضی مرتعی و مناطق تپه ماهوری در تعیین زیستگاه مطلوب حائز اهمیت می باشند. باتوجه به این که 0/939</strong><strong> =</strong><strong>AUC </strong><strong>می باشد، بنابراین مدل به دست آمده دارای کارایی پیش بینی بسیار خوبی است و نمودار جک نایف نشان داد که مدل در پیش بینی نقاط حضور به عنوان زیستگاه مطلوب موفق بوده است. براساس مدل سازی انجام شده 28/24 درصد از وسعت پناهگاه حیات وحش بوروئیه، زیستگاه مطلوبی برای گوسفند وحشی می باشد.</strong>
گوسفند وحشی,مطلوبیت زیستگاه,حداکثر آنتروپی,پناهگاه حیات وحش بوروئیه
http://www.aejournal.ir/article_85633.html
http://www.aejournal.ir/article_85633_a1897e24a2af2f027c1906a688378803.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
10
4
2018
12
22
نقش حفاظتی عصاره رازیانه بر کیفیت اسپرم منجمد یخ -گشایی شده قوچ قزل
83
90
FA
امیر
کریمی
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی اهر، دانشگاه تبریز
karimi.amir@gmail.com
مقصود
بشارتی
0000-0002-5233-6425
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی اهر، دانشگاه تبریز
m_besharati@hotmail.com
ذبیح اله
نعمتی
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی اهر، دانشگاه تبریز
zn.nemati@yahoo.com
<strong>با کمک انجماد منی میتوان اسپرم را برای مدت طولانی ذخیره کرد، اما تغییرات بهوجود آمده در طی انجماد منی میتواند باعث تنش اکسیداتیو شده و باعث کاهش قدرت باروری آن گردد. هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر عصاره آبی گیاه رازیانه بر پارامترهای کیفی اسپرم قوچ بعد از فرآیند انجماد-یخگشایی میباشد. برای این منظور از 5 رأس قوچ قزل با سن 4-3 ساله هفتهای 2بار برای مدت 4هفته اسپرمگیری شد. نمونههای منی در هر بار پس از اطمینان از کیفیت لازم باهم مخلوط شدند. تیمارهای آزمایشی شامل 7 سطح عصاره رازیانه (شامل 0، 2، 4، 6، 8، 10 و 12 میلیلیتر بر دسیلیتر رقیقکننده) بودند که بر نمونههای منی رقیق شده افزوده شدند. نمونهها برای مدت3 هفته در ازت مایع انجماد و نگهداری شدند. پس از یخگشایی فراسنجههای حرکتی اسپرم، یکپارچگی غشای پلاسمایی و پراکسیداسیون لیپیدهای غشایی اسپرم مورد ارزیابی قرار گرفتند. آنالیزآماری نشان داد که عصاره رازیانه با اثرات آنتیاکسیدانی باعث کاهش اکسیداسیون لیپیدی غشای اسپرم در تیمارهای آزمایشی شد که در این ارتباط در گروه 12میلیلیتر کمترین غلظت مالون دیآلدهید مشاهده شد که نسبت به گروه شاهد تفاوت معنیدار داشت (0/05</strong><strong>></strong><strong>P</strong><strong>). بررسی فراسنجههای زندهمانی، یکپارچگی غشایی و پارامترهای حرکتی حاکی از آن بود که تیمار 6 میلیلیتر نسبت به سایر گروههای آزمایشی بهطور معنیداری باعث بهبودی شده است (0/05</strong><strong>></strong><strong>P</strong><strong>). بهنظر میرسد که بهطورکلی میتوان از خاصیت آنتیاکسیدانی رازیانه جهت کاهش استرس اکسیداتیو پس از انجماد در اسپرم قوچ استفاده کرد و برای این منظور غلظت 6 میلیلیتر عصاره در دسیلیتر رقیقکننده مناسب است. </strong>
استرس اکسیداتیو,انجماد اسپرم,قوچ
http://www.aejournal.ir/article_82451.html
http://www.aejournal.ir/article_82451_c6582c9d7fa54f4ad34d6ca1b7697c5c.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
10
4
2018
12
22
اثرات تزریق PGF2αوeCG پس ازسیدربرداری بر عملکرد تولیدمثلی میش های آتابای در خارج از فصل تولیدمثل
91
98
FA
حکیم
حاجی قربانی
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، واحد ورامین- پیشوا، دانشگاه آزاد اسلامی ورامین، ایران
hajighorbani@yahoo.com
سیدحسین
طباطبایی
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، واحد ورامین- پیشوا، دانشگاه آزاد اسلامی ورامین، ایران
tabavet@gmail.com
ناصر
کریمی
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، واحد ورامین- پیشوا، دانشگاه آزاد اسلامی ورامین، ایران
naser.karimi@hotmail.com
<strong>کارایی سیدرگذاری در هم زمان سازی فحلی میش توام با سایر هورمون ها ازجمله </strong><strong>eCG</strong><strong> و </strong><strong>PGF2</strong><strong>α</strong><strong> رضایت بخش توصیه شده است. به این منظور اثرات تزریق </strong><strong>PGF2</strong><strong>α</strong><strong> و</strong><strong>eCG</strong><strong> پس از دو زمان سیدربرداری بر عملکرد تولیدمثلی میش در خارج از فصل تولیدمثل با استفاده از تعداد 48 راس میش آتابای در قالب طرح کاملاً تصادفی و 4 گروه آزمایشی 12 راسی ارزیابی شدند. تیمارهای آزمایش شامل (1) 12 روز سیدرگذاری و سپس تزریق </strong><strong>PGF2</strong><strong>α</strong><strong>، (2) 12 روز سیدرگذاری و سپس تزریق هورمون </strong><strong>eCG</strong><strong> (3) 7 روز سیدرگذاری و سپس تزریق </strong><strong>PGF2</strong><strong>α</strong><strong>، (4) 7 روز سیدرگذاری و سپس تزریق هورمون </strong><strong>eCG</strong><strong> بودند. تفاوت معنی داری بین تیمارها از نظرنسبت بره نر به ماده، وزن تولد بره و وزن از شیرگیری مشاهده نشد (0/05</strong><strong><</strong><strong>P</strong><strong>). بروز فحلی در تیمارها به ترتیب 100، 75، 58/33 و 50 درصد بود. بالاترین آن متعلق به تیمار اول با تفاوت معنی دار نسبت به سایر تیمارها بود (0/05</strong><strong>></strong><strong>P</strong><strong>). نرخ زایش به ترتیب 88/33، 88/88، 100 و 100 درصد بود که مقدار آن در تیمارهای سوم و چهارم به طور معنی داری بالاتر از تیمار اول بود. نرخ بره زایی در بین تیمارها به ترتیب 130، 100، 128 و 120 درصد برآورد شد. نرخ دوقلوزایی نیز در بین تیمارهای اول تا چهارم به ترتیب 30، صفر، 28 و 20 درصد بود. کم ترین میزان نرخ بره زایی و نرخ دوقلوزایی مربوط به تیمار دوم بود که اختلاف معنی داری با سایرین داشت (0/05</strong><strong>></strong><strong>P</strong><strong>). نتایج نشان داد که در سیدر گذاری 12 روزه، استفاده از </strong><strong>PGF2</strong><strong>α</strong><strong> در مقایسه با </strong><strong>eCG</strong><strong> از عملکرد بهتری داشت و در سیدرگذاری 7 روزه، تفاوت معنی داری در استفاده از </strong><strong>PGF2</strong><strong>α</strong><strong> و </strong><strong>eCG</strong><strong> مشاهده نشد</strong><strong>،</strong><strong> هم چنین استفاده از </strong><strong>eCG</strong><strong> پس از سیدرگذاری کوتاه مدت (7 روز) در مقایسه با 12 روز تاثیر بیش تری در بهبود نرخ زایش، نرخ بره زایی و نرخ دوقلوزایی میش های نژاد آتابای داشت.</strong>
هم زمان سازی فحلی,سیدر,PGF2α,ECG,میش آتابای
http://www.aejournal.ir/article_85643.html
http://www.aejournal.ir/article_85643_e0d242dffa7dcbdd93b0fe51a83d671d.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
10
4
2018
12
22
تحلیل اقتصادی گوسفند مغانی در طول چرخه تولید سالانه در دو سیستم مختلف پرورشی
99
106
FA
رضا
سید شریفی
0000-0003-4593-2058
گروه علوم دامی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
reza_seyedsharifi@yahoo.com
هاجر
طاهر سولا
گروه علوم دامی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
hajartahersula@gmail.com
نعمت
هدایت ایوریق
گروه علوم دامی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
hedayatuma@gmail.com
جمال
سیف دواتی
0000-0001-6794-4450
گروه علوم دامی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
jseifdavati@yahoo.com
حسین
عبدی بنمار
گروه علوم دامی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
abdibenemar@uma.ac.ir
آزاده
بوستان
گروه علوم دامی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
boustan_62@yahoo.com
<strong>در این تحقیق خصوصیات تولیدی، تولیدمثلی، مدیریتی و اقتصادی حاصل از رکودگیری گله گوسفند مغانی در طول یک چرخه تولید سالانه برای شناسایی عملکرد صفات و تجزیه و تحلیل اقتصادی دو سیستم پرورشی روستایی و عشایری در استان اردبیل مورد استفاده قرار گرفت. به منظور برآورد ارزش اقتصادی صفات، مدلهایی که توصیف کننده شرایط تولیدی و تولیدمثلی در سطح پرورش گوسفند نژاد مغانی در سیستم روستایی و عشایری باشد تشکیل و ارزش های اقتصادی صفات با استفاده از نرمافزار </strong><strong>MATLAB</strong><strong> محاسبه گردید. اثر افزایش یک واحد تغییر در میانگین صفات بر درآمدها و هزینههای سیستمهای تولید و در نتیجه ارزش اقتصادی نشان داد که در هر دو سیستم در صورت افزایش میانگین صفات نرخ زنده مانی میش، میزان آّبستنی، تعداد دفعات زایش در سال، وزن پشم و وزن شیر باعث افزایش درآمد و درصورت افزایش میانگین وزن جایگزین باعث افزایش هزینه و درنهایت کاهش درآمد میگردد. در روش پرورش عشایری و روستایی ضرایب اقتصادی نسبی همه صفات به جز صفت وزن جایگزین مشابه با اکثر تحقیقات صورت گرفته مثبت برآورد گردید. آنالیز اقتصادی سیستم نشان داد که در شرایط روستایی درآمدها، هزینهها و سود حاصل به ازای هر رأس میش در سال به ترتیب 3864702/32، 3293308/57 ،571393/75 ریال در شرایط عشایری درآمدها، هزینه ها و سود سیستم به ترتیب 8134659/38 ، 11072563/71 و 2937904/33 ریال برآورد گردید. بهمنظور بررسی اثرات متغیرهای اقتصادی و زیستی بر ارزش اقتصادی، آنالیز حساسیت انجام گردید. تحلیل هزینه و فایده به ازای هر رأس میش مولد تحت سیستم روستایی انجام شد و بیش ترین سهم هزینه مربوط به هزینه کارگری و بیش ترین سهم درآمد مربوط به فروش وزن زنده برهها بود. درحالی که در گوسفندان تحت سیستم عشایری، بیش ترین هزینه مربوط به هزینه تغذیه و بیش ترین درآمد مربوط به وزن زنده هنگام فروش بود. هم چنین برای بررسی تغییرات عوامل موثر بر بهره وری اقتصادی به عنوان شاخص عملکرد گله برخی از پارامترهای مدل به میزان 50 درصد در جهت مثبت و منفی تغییر داده شد نتایج نشان داد که در صورت تغییر صفات نرخ زنده مانی میش، میزان آبستنی و وزن شیر در جهت مثبت شاخص بهره وری افزایش و درصورت افزایش وزن جایگزین در جهت مثبت شاخص بهره وری کاهش مییابد. </strong>
گوسفند مغانی,ارزیابی اقتصادی,سیستم عشایری,سیستم روستایی
http://www.aejournal.ir/article_85667.html
http://www.aejournal.ir/article_85667_e8fac017f0b4ca294330b7e866287e11.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
10
4
2018
12
22
تاثیر تغذیه کمکی بر کاهش وزن بره های مغانی در هنگام کوچ
107
112
FA
اکبر
ابرغانی
بخش تحقیقات علوم دامی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان اردبیل(مغان)،سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، اردبیل، ایران
akbarabarghani@yahoo.com
محمود
صحرایی
بخش تحقیقات علوم دامی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان اردبیل(مغان)،سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، اردبیل، ایران
m.sahraei2009@gmail.com
<strong>یکی از مسایل و مشکلات گله های عشایری استان اردبیل افت وزن گوسفندان بالاخص برههای مغانی در حین کوچ میباشد، با عنایت به جمعیت قابل توجه نژاد مغانی، طرحی در قالب کاملا تصادفی با تکرار نامساوی در هر تیمار انجام گرفت. تیمارهای آزمایشی شامل کوچ پیاده بدون تغذیه کمکی (شاهد)، کوچ پیاده با تغذیه کمکی، کوچ ماشینی بدون تغذیه کمکی، کوچ ماشینی با تغذیه کمکی و کوچ ماشینی در ساعات خنک شبانه بودند. این پژوهش به منظور مشخص کردن مقدار افت وزن و تعیین اثر روش کوچ بر تغییرات وزن بره ها اجرا گردید. تیمارهای مختلف اثر معنی</strong><strong></strong><strong>داری بر روی افت وزن بره</strong><strong></strong><strong>ها داشت (0/05</strong><strong>></strong><strong>P</strong><strong>)، روش کوچ پیاده بدون تغذیه کمکی با داشتن بیش ترین مقدار افت وزن به ازای هر رأس بره (2/65</strong><strong> </strong><strong>کیلوگرم) نسبت به سایر روش ها اختلاف معنی </strong><strong></strong><strong>داری را نشان داد (0/05</strong><strong>></strong><strong>P</strong><strong>). کم ترین مقدار افت وزن در روش کوچ ماشینی با تغذیه کمکی مشاهده گردید (65گرم). مقایسه اقتصادی روشهای مختلف کوچ با روش حداقل هزینه نشان می دهد که کوچ ماشینی توام با تغذیه کمکی نسبت به روش های دیگر سود بیش تری دارد.</strong>
تغذیه کمکی,بره مغانی,کاهش وزن,کوچ
http://www.aejournal.ir/article_85668.html
http://www.aejournal.ir/article_85668_1db97b777e58697200d906a7a550ede7.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
10
4
2018
12
22
بررسی اپیدمی لپتوسپیروز در گاوهای استان گلستان طی سال های 1385 لغایت 1386
113
118
FA
پرستو
پورغفور لنگرودی
سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان گلستان، گرگان، صندوق پستی: 85799
poorghafoor@yahoo.com
<strong>بیماری لپتوسپیروز یکی از شایع ترین بیماری های مشترک بین انسان و حیوان در سراسر دنیا محسوب می شود که از طریق تماس مستقیم یا غیرمستقیم با ادرار حیوانات آلوده بروز میکند. از آن جایی که در استان گلستان اطلاعات پایه ای در مورد وضعیت بیماری مذکور وجود ندارد، در مطالعه حاضر به بررسی و پایش بیماری لپتوسپیروز پرداخته شد. در همین راستا، از 910 راس گاو در سنین مختلف در سطح استان گلستان نمونه خون تهیه و نمونه ها به روش میکروآگلوتیناسیون مورد بررسی سرولوژی قرار گرفت. اطلاعات به دست آمده با استفاده از نرم افزار </strong><strong>SPSS 18</strong><strong> و آزمون کای اسکویر مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. در نهایت نتایج نشان دادند که از کل نمونه ها تعداد 170 نمونه دارای پاسخ سرمی سرولوژی مثبت بوده که از این تعداد 86 نمونه تنها با یک سرووار واکنش نشان دادند. در تمام نمونه های دارای پاسخ سرمی سرولوژی مثبت، 41/15 درصد با گریپوتیفوزا، 35/89 درصد با سرجروهاردجو، 22/49 درصد با کانیکولا و 0/48 درصد با پومونا واکنش مثبت نشان دادند. هم چنین بیش ترین فراوانی (33/49 درصد) در تیتر 1/400 مشاهده گردید. شایان ذکر است که هیچ یک از نمونه ها علیه سرووار ایکتروهموراژیه تیتر قابل تشخیص نداشت. هم چنین نتایج بررسی آماری اختلاف معنی داری بین فصل و سن و میزان آلودگی نشان نداد.</strong>
لپتوسپیروز,میکروآگلوتیناسیون,گاو,استان گلستان
http://www.aejournal.ir/article_83330.html
http://www.aejournal.ir/article_83330_10fb9c2c360d497c8d90e2aa133aebbf.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
10
4
2018
12
22
پویش ژنومی نشانه های انتخاب در اسب نژاد کرد
119
128
FA
علیرضا
خان احمدی
گروه علوم دامی، دانشگاه گنبد کاووس، گنبد کاووس، ایران، صندوق پستی: 163
ali.khanahamadi@gmail.com
قدرت الله
رحیمی میانجی
گروه علوم دامی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ساری، ایران، صندوق پستی: 5780
rahimimianji@yahoo.com
محمدحسین
مرادی شهر بابک
گروه علوم دامی، پردیس دانشگاه تهران، کرج، ایران، صندوق پستی: 4111
moradi.hosein@gmail.com
سید حسن
حافظیان
گروه علوم دامی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ساری، ایران، صندوق پستی: 5780
hassanhafezian@yahoo.com
محمدباقر
زندی باغچه مریم
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زنجان، زنجان، ایران، صندوق پستی: 313
za.avat@gmail.com
<strong>انتخاب جهش</strong><strong></strong><strong>های مفید در برخی جمعیت ها سبب به جا گذاشتن نشانه هایی در سطح ژنوم می شود. به دلیل ارتباط این مناطق با صفات مهم اقتصادی شناسایی این مناطق از ژنوم از موضوعات مهم در پژوهش های ژنتیک حیوانی است. این پژوهش با هدف شناسایی مناطق ژنومی حامل نشانه های انتخاب در اسب نژاد کرد با استفاده از ریزآرایه نانویی </strong><strong>اسب </strong><strong>70</strong><strong>K</strong><strong> انجام شد. تعداد 28 رأس اسب نژاد کرد از مناطق مختلف کردستان و کرمانشاه انتخاب، بعد از خونگیری و استخراج </strong><strong>DNA</strong><strong>، تعیین ژنوتیپ شدند. جهت جستجوی نشانههای انتخاب از دو آزمون</strong><strong>EHH </strong><strong> و </strong><strong>iHS</strong><strong> در محیط </strong><strong>R</strong><strong> و با استفاده از بسته نرم افزاری </strong><strong>rehh</strong><strong> استفاده شد. به منظور بررسی ژن ها و </strong><strong>QTL</strong><strong>های احتمالی در مناطق کاندیدای انتخاب، از پایگاه داده های نشانگر تک نکلئوتیدی اسب و پایگاه </strong><strong>QTL</strong><strong> حیوانات استفاده شد. با استفاده از آماره </strong><strong>iHS</strong><strong>، 9 منطقه ژنومی روی کروموزومهای 11، 7، 5 و 15 به عنوان مناطق کاندیدای نشانه انتخاب، شناسایی شد. جهت ارزیابی اثر انتخاب در این مناطق از آماره </strong><strong>EHH</strong><strong> به همراه بررسی دیاگرامهای شاخه بندی هاپلوتیپی و بررسی طول </strong><strong>LD</strong><strong> استفاده شد. روی کروموزوم های 7 و 11 مناطقی به عنوان مناطق حامل نشانه های انتخاب مثبت شناسایی شده و مناطق ژنومی روی کروموزوم های 5 و15 علی رغم فراوانی بالای آللی اثری از انتخاب مثبت اخیر در این نواحی ژنومی مشاهده نشد و آلل ها به عنوان آلل های رایج و قدیمی مشاهده شد. در این مناطق تعدادی ژن و </strong><strong>QTL</strong><strong> شناسایی شد که در زمینه</strong><strong> فعالیت عضلانی، سیستم ایمنی و فعالیت های درون سلولی فعالیت دارند. بنابراین، این مناطق از ژنوم اسب کرد احتمالاً هدف انتخاب مثبت بوده است.</strong>
پویش ژنومی,نشانه های انتخاب,اسب کرد
http://www.aejournal.ir/article_85692.html
http://www.aejournal.ir/article_85692_da478db3eb039f4d801d3910da151d9a.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
10
4
2018
12
22
بررسی تغییرات کمی و کیفی زیستگاه سنجاب ایرانی در جنگلهای استان لرستان تا سال 2050 بر اساس مدل اقلیمی CCSM4
129
136
FA
امید
قدیریان
گروه محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه صنعتی اصفهان، اصفهان، ایران
omidghadirian90@gmail.com
محمود رضا
همامی
گروه محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه صنعتی اصفهان، اصفهان، ایران
mrhemami@cc.iut.ac.ir
علیرضا
سفیانیان
گروه محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه صنعتی اصفهان، اصفهان، ایران
soffianian@cc.iut.ac.ir
<strong>طبق برآوردهای </strong><strong>IUCN</strong><strong> حدود 30 درصد انقراضهای موجودات تا سال 1980 به دلیل نابودی زیستگاه بوده است. تغییرات اقلیمی یکی از مهم ترین عوامل نابودی زیستگاه در سالهای اخیر بودهاند. جنگلها از حساسترین اکوسیستمها به تغییرات اقلیمی هستند، در نتیجه گونههای جنگلی مانند سنجابها در معرض آسیبهایی زیادی از طرف تغییرات اقلیمی قرار دارند. پیشبینی نحوه اثرگذاری تغییرات اقلیمی بر زیستگاه گونهها میتواند به برنامه ریزی حفاظت از گونهها کمک شایانی کند. مدلسازی زیستگاه یکی از پرکاربردترین روشها برای بررسی اثرات تغییرات اقلیمی بر گونهها و زیستگاههای آنها در آینده دور و نزدیک است و مدل حداکثر آنتروپی یکی از کارآمدترین مدلها در این زمینه به حساب میآید. به همین منظور در این مطالعه از مدل حداکثر آنتروپی به همراه 13 عامل محیطی برای شناسایی زیستگاههای مطلوب سنجاب ایرانی در جنگلهای استان لرستان در زمان حال و چگونگی تاثیرگذاری تغییرات اقلیمی بر این زیستگاهها تا سال 2050 بر اساس مدل اقلیمی </strong><strong>CCSM4</strong><strong> استفاده شد. شاخص سطح زیر نمودار برابر با 0/92 نشان دهنده کارایی خوب این مدل در این مطالعه بود. نتایج نشان داد که در زمان حال حدود 57 درصد جنگلهای استان لرستان دارای مطلوبیت زیستگاهی برای گونه سنجاب ایرانی هستند که از این میزان 17/78 درصد مطلوبیت زیاد، 25/59 درصد مطلوبیت متوسط و 13/63 درصد مطلوبیت کم را دارا هستند. هم چنین نتایج نشان داد که براساس مدل اقلیمی </strong><strong>CCSM4</strong><strong> مناطق جنگلی دارای مطلوبیت زیستگاهی برای سنجاب ایرانی، از 57 درصد کل مساحت جنگلهای استان لرستان در زمان حال به 22/58 درصد در سال 2050 کاهش خواهد یافت که از این میزان 5/36 درصد مطلوبیت زیاد، 8/2 درصد مطلوبیت متوسط و 8/99 درصد مطلوبیت کم را دارا خواهند بود.</strong>
نابودی زیستگاه,مدلسازی مطلوبیت زیستگاه,سنجاب ایرانی,تغییر اقلیم
http://www.aejournal.ir/article_85724.html
http://www.aejournal.ir/article_85724_d576219607b674f3d27e6896def94882.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
10
4
2018
12
22
مدل سازی مطلوبیت زیستگاه سنجاب ایرانی (Sciurus anomalus) به روش تحلیل عاملی آشیان بوم شناختی در منطقه حفاظت شده دنا
137
146
FA
حسین
اقطاری
گروه محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست، دانشگاه پیام نور تهران شرق، تهران، ایران
فرنگیس
سخنگو
گروه محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست، دانشگاه ملایر، ملایر، ایران
f.sokhango95@gmail.com
<strong>تهدیدات و تعارضهای انسانی موجود در منطقه حفاظتشده دنا، وجود روستاهای بسیار، تخریب جنگلهای بلوط وگسترش زمینهای کشاورزی زیستگاه گونه سنجاب ایرانی را در این منطقه محدود کرده است. مدلهای ارزیابی زیستگاه، محدوده توزیع گونهها و زیستگاههایشان را پیشبینی میکنند، بنابراین میتوانند بهعنوان ابزار مناسبی برای اهداف حفاظتی و مدیریتی بهکار روند. با هدف مدلسازی زیستگاه سنجاب ایرانی در دو فصل بهار و تابستان از روش تجزیه وتحلیل عاملیآشیان بومشناختی </strong><strong>(</strong><strong>ENFA</strong><strong>)</strong><strong> در محیط نرمافزار </strong><strong>Biomapper </strong><strong>استفاده</strong><strong>شده است. در این مطالعه از نقاط حضور گونه بهعنوان متغیر وابسته و از 8 متغیر محیطی بهعنوان متغیر مستقل استفاده شد. این لایهها تهیه و وارد تجزیه و تحلیل شدند. نقشه مطلوبیت زیستگاه تهیه شده برای گونه سنجاب ایرانی، بیانگر این است که زیستگاه مطلوب در غرب و جنوبغرب کوه دنا و در مناطقی که دارای پوشش جنگلی بلوط با تراکم نسبت کم با شیب کمتر از 14% در فصل بهار و 11% در فصل تابستان است. براساس مقادیر تخصصگرایی، مهمترین عامل مؤثر در آشیان بومشناختی گونه مورد مطالعه در فصل بهار و تابستان بهترتیب پاسگاه محیطبانی، درصد شیب، شاخص پوشش گیاهی و فاصله از جاده است. بذر بلوط، نقش اساسی در وسعت گستره خانگی سنجاب ایرانی دارد بهطوریکه در فصل بهار بهدلیل کمبود مواد غذایی بهخصوص بذر بلوط نسبت به فصل تابستان بیشتر است.</strong>
سنجاب ایرانی,مدلسازی مطلوبیت زیستگاه,منطقه حفاظتشده دنا,تحلیل عاملی آشیان بومشناختی
http://www.aejournal.ir/article_85734.html
http://www.aejournal.ir/article_85734_dfd483091decd1037d9779a03094f6c6.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
10
4
2018
12
22
توسعه شبکه مناطق حفاظتی با به کارگیری رویکرد برنامهریزی سیستماتیک در ایران
147
162
FA
بهمن
شمس اسفند آباد
گروه محیط زیست، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه تهران، کرج، ایران
bshams1357@gmail.com
محمد
کابلی
0000-0002-9203-2346
گروه محیط زیست، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه تهران، کرج، ایران
mkaboli@ut.ac.ir
<strong>با توجه به اهمیت حفاظت از تنوع زیستی کشور، انتخاب مناطق حفاظتی صحیح که</strong><strong>معرف خوبی از تنوع زیستگاه</strong><strong></strong><strong>ها و گونههای حیاتوحش کشور باشند، امری ضروری است. لذا این مطالعه با هدف بررسی میزان کارایی شبکه فعلی مناطق تحت حفاظت سازمان حفاظت محیط زیست در حفاظت از تنوع زیستی کشور و معرفی مناطق جدید جهت افزایش کارآیی این شبکه با استفاده از رویکرد برنامهریزی سیستماتیک به</strong><strong></strong><strong>انجام رسیده است. بدین منظور ۱۲۶ جانشین تنوع زیستی متشکل از ۲۰ گونه پستاندار،۲۰ گونه پرنده، ۵۳ گونه خزنده، ۱۰ گونه دوزیست، ۱۹ اکورژیون و ۴ منطقه با غنای بالای گونههای تکلپه ای اندمیک مورد استفاده قرار گرفته و میزان حفاظت از آن</strong><strong></strong><strong>ها بررسی شد. نتایج نشان میدهد که برای ۴۳ گونه از مهرهداران، ۱۱ اکورژیون و نیمی از مناطق با غنای گونهای بالای گیاهان تکلپه ای اندمیک کم</strong><strong></strong><strong>تر از ۱۰ درصد از مناطق واجد حفاظت، در درون شبکه مناطق حفاظتی موجود جای دارند. هم</strong><strong></strong><strong>چنین استفاده از نرمافزار برنامهریزی سیستماتیک حفاظت </strong><strong>Marxan</strong><strong> به</strong><strong></strong><strong>منظور معرفی مناطق تکمیلی جدید به شبکه فعلی مناطق تحت حفاظت کشور نشان میدهد که باید حدود ۲۰ الی ۳۰ درصد از سطح کشور تحت حفاظت قرار گیرد. به علاوه، حدود ۱۵ درصد از سطح کشور در حفاظت از تنوع زیستی آن غیرقابل جایگزین هستند. لذا نتایج این مطالعه با معرفی مناطق تکمیلی برای شبکه مناطق حفاظتی کشور با رعایت موارد مهمی ازجمله حداقل وسعت (کم</strong><strong></strong><strong>ترین هزینه ممکن)، حداقل تعارض با جوامع انسانی و بیش</strong><strong></strong><strong>ترین کارآیی در حفاظت از تنوع زیستی میتواند مورد استفاده سازمان حفاظت محیط زیست ایران قرار گیرد.</strong>
برنامهریزی سیستماتیک حفاظت,جانشین تنوع زیستی,Marxan,شبکه مناطق حفاظت شده ایران
http://www.aejournal.ir/article_85820.html
http://www.aejournal.ir/article_85820_c8fbc297ef82e5b5eed427ab901509e5.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
10
4
2018
12
22
ارزیابی و تحلیل توان بوم شناختی منطقه حفاظت شده باشگل با رویکرد زون بندی و ارتقای سطح حفاظت
163
172
FA
سیاوش
رضازاده
گروه محیط زیست طبیعی و تنوع زیستی، دانشکده محیط زیست، سازمان حفاظت محیط زیست، کرج، ایران، صندوق پستی: 118-31746
rezazadeh_msr@yahoo.com
علی
جهانی
0000-0003-4965-3291
گروه محیط زیست طبیعی و تنوع زیستی، دانشکده محیط زیست، سازمان حفاظت محیط زیست، کرج، ایران، صندوق پستی: 118-31746
ajahani@ut.ac.ir
حمید
گشتاسب
گروه محیط زیست طبیعی و تنوع زیستی، دانشکده محیط زیست، سازمان حفاظت محیط زیست، کرج، ایران، صندوق پستی: 118-31746
meigooni1959@gmail.com
مجید
مخدوم فرخنده
گروه جنگلداری و اقتصاد جنگل، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه تهران، کرج، ایران، صندوق پستی: 4111
mmakhdom@ut.ac.ir
<strong>ارزیابی </strong><strong>توان </strong><strong>بوم شناختی سرزمین </strong><strong>بهعنوان </strong><strong>هسته </strong><strong>مطالعات </strong><strong>محیط زیستی، قبل </strong><strong>از </strong><strong>توسعه </strong><strong>برای </strong><strong>کاربریهای </strong><strong>مختلف ضروری </strong><strong>است. مناطق حفاظتشده برای دستیابی به اهداف پیشبینی شده براساس معیارهای </strong><strong>IUCN</strong><strong>، لازم است طی فرآیند ارزیابی توان محیط زیستی، زونبندی شوند. این پژوهش با هدف تعیین توان بوم شناختی و زونبندی منطقه حفاظتشده باشگل با روش تجزیه و تحلیل سیستمی جهت طبقهبندی مجدد حفاظتی آن صورت گرفت. برای نیل به آن، با تهیه نقشه منابع اکولوژیکی پایدار و ناپایدار و اقتصادی ـ اجتماعی محدوده در مقیاس 1:25000 و تجزیه و تحلیل و جمعبندی آن با سامانه اطلاعات جغرافیایی، 1012 یگان محیط زیستی در منطقه حاصل شد. از مقایسه واحدهای همگن با مدل اکولوژیکی ویژه منطقه، نقشههای توان اکولوژیکی تهیه و سپس با تلفیق و ادغام واحدهای دارای کاربری یکسان، در ابتدا نقشه پایه زونبندی و در نهایت، با اولویتبندی و ساماندهی زونهای اولیه، نقشه زونبندی نهایی بهعنوان واحدهای برنامهریزی تهیه گردید. نتایج </strong><strong>نشان </strong><strong>داد </strong><strong>از </strong><strong>کل </strong><strong>منطقه (24399</strong><strong>هکتار)، 24/14% (6133/14 هکتار) در زون طبیعت محدود شده، 58/41% (14250/99هکتار) در زون حفاظت شده، 0/32% (77/4 هکتار) در زون تفرج گسترده، 13/63% (3324/65 هکتار) در زون سایر استفادهها، 1/87% (456/87 هکتار) در زون بازسازی و احیاء، 0/6% (145/26 هکتار) در زون سپر بازدارنده، 0/04% (9/12 هکتار) در زون تاریخی و فرهنگی و 0/005% (1/32 هکتار) در زون اداری قرار دارد. با توجه به وسعت زیاد زون حفاظت، منطقه باشگل از ارزش حفاظتی بالا برخوردار است اما یکی از زونهای لازم (زون تفرج متمرکز) برای ارتقا به پارک ملی را ندارد</strong><strong>.</strong>
ارزیابی,توان اکولوژیکی,تجزیه و تحلیل سیستمی,زون بندی,منطقه حفاظت شده باشگل
http://www.aejournal.ir/article_85848.html
http://www.aejournal.ir/article_85848_bd5a0ff7cc6ae0057b959f11e52ca360.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
10
4
2018
12
22
ارزش گذاری اقتصادی کارکردهای بازاری منابع جانوری (دامی پرورشی،تولیدات دامی، حیات وحش) و منابع بیولوژیک گیاهی مناطق تحت حفاظت به روش قیمت بازار
173
178
FA
نواب
قبادی
گروه علوم دامی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران، صندوق پستی: 19395-3697
navabd21@yahoo.com
راضیه
زندی پاک
باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد همدان، همدان، ایران
zandipakr@yahoo.com
<strong>منطقه حفاظت شده لشگردر به وسعت 160/82 کیلومترمربع درشرق و جنوب</strong><strong></strong><strong>شرقی ملایر قرار دارد. این منطقه به سبب ویژگیهای طبیعی دارای تنوع گیاهی و جانوری مناسبی است. بلندترین ارتفاع منطقه 2758 متر از سطح دریا ارتفاع دارد و به</strong><strong></strong><strong>لحاظ موقعیت طبیعی و توپوگرافی دارای سه وضعیت کوهستانی، تپه ماهوری و نسبتا دشتی میباشد. هدف از مطالعه حاضر بررسی اقتصادی منطقه حفاظت شده لشگردر بهمنظور برآورد ارزش کالا و خدمات در این مکان طبیعی است که این ارزشگذاری اقتصادی براساس دستورالعمل سیستم تلفیقی حسابهای اقتصادی و زیستمحیطی تدوین شده است. براساس نتایج نهایی، ارزش منابع بیولوژیک گیاهی غیرچوبی دستکاشت با یکبار بازدهی 9891000052 ریال، منابع بیولوژیک گیاهی غیرچوبی دستکاشت با بازدهی مکرر 39453812500 ریال و منابع دامی پرورشی 74955700000 و منابع حیاتوحش 6272000000 ریال و تولیدات سالانه دامهای پرورشی در منطقه 1395000000 ریال میباشد که در نهایت جمع داراییهای زیستمحیطی در منطقه 131967512554 ریال میباشد.</strong>
لشگردر,ارزش گذاری اقتصادی,محیط زیست,دام های پرورشی
http://www.aejournal.ir/article_85967.html
http://www.aejournal.ir/article_85967_29277cc853a4ec4e50171af853d53bdb.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
10
4
2018
12
22
بررسی پیامدهای جاده سازی بر تنوع و فراوانی گونه های مختلف پرندگان (مطالعه موردی: پارک زاینده رود، اصفهان)
179
186
FA
مریم
رشیدی
گروه محیط زیست، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اصفهان (خوراسگان)، اصفهان، ایران
maryamrashidi30@yahoo.com
عاطفه
چمنی
گروه محیط زیست، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اصفهان (خوراسگان)، اصفهان، ایران
atefehchamani@yahoo.com
مینو
مشتاقی
باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، دانشگاه آزاد اسلامی، اصفهان (خوراسگان)، اصفهان، ایران
m_moshtaghie@yahoo.com
<strong>توسعه شبکه حمل و نقل و تعداد رو به افزایش وسایل نقلیه در جاده ها، تهدیدی برای زیستگاه حیات وحش و پرندگان در سراسر جهان است. این پژوهش به بررسی تاثیر جاده بر تنوع و فراوانی پرندگان در پارک حاشیه زاینده رود در مجاورت یک بزرگراه اصلی پرترافیک در شهر اصفهان </strong><strong>می پردازد. بدین منظور، سه ترانسکت با فاصله 65، 335 و 605 متر از جاده و با فاصله عرضی 270 و طولی 150 متر از یکدیگر تعیین شدند. شمارش پرندگان با استفاده از روش شمارش نقطه ای در طول هر ترانسکت تا فاصله 50 متری هر 5 دقیقه یک بار هنگام طلوع آفتاب شروع و تا ساعت 14 بعد از ظهر و </strong><strong>با </strong><strong>شش </strong><strong>مرتبه </strong><strong>تکرار در طول فصل </strong><strong>انجام شد. با استفاده از دوربین چشمی و همین طور ردیابی صدا، پرندگان موجود در هر ترانسکت ثبت و با استفاده از منابع موجود شناسایی شد. جهت تهیه عکس از دوربین50 </strong><strong>Canon SX</strong><strong> استفاده گردید. در مجموع 39 گونه متعلق به 20 خانواده و 9 راسته شناسایی گردید. براساس آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون دانکن، میانگین حضور گونه ها بین ترانسکت ها دارای تفاوت </strong><strong>معنی دار است. شاخص جک نایف در ترانسکت سه، 73/8 درصد از غنای گونه ای را دربر دارد. شاخص های یکنواختی و ناهمگنی، بیش ترین میزان را در ترانسکت سوم نشان می دهند. میزان تنوع و تراکم پرندگان در ترانسکت سوم به دلیل دوری از جاده، وجود امنیت و پوشش گیاهی بیش تر هم چنین مجاورت با مزارع کشاورزی و زاینده رود، نسبت به ترانسکت اول که در مجاورت جاده قرار دارد، افزایش می یابد.</strong>
غنا گونه ای,یکنواختی گونه ای,ناهمگنی
http://www.aejournal.ir/article_86149.html
http://www.aejournal.ir/article_86149_6c3445c894a5fe2d267326dd03daa123.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
10
4
2018
12
22
تاثیر عصارة هیدروالکلی زرشک به تنهایی و در ترکیب با پوشش خوراکی زئین ذرت حاوی اسانس پیاز بر روی فساد میکروبی گوشت سینة مرغ در شرایط یخچال
187
194
FA
دعا
موسوی پارسا
گروه بهداشت و کنترل کیفی مواد غذایی، دانشکدة پیرادامپزشکی، دانشگاه بوعلیسینا، همدان، ایران
doa.mousavi@gmail.com
بهناز
بازرگانی گیلانی
0000-0002-9022-0896
گروه بهداشت و کنترل کیفی مواد غذایی، دانشکدة پیرادامپزشکی، دانشگاه بوعلیسینا، همدان، ایران
b.bazargani@basu.ac.ir
محمدرضا
پژوهی الموتی
گروه بهداشت و کنترل کیفی مواد غذایی، دانشکدة پیرادامپزشکی، دانشگاه بوعلیسینا، همدان، ایران
pajoohii@gmail.com
<strong>رویکرد جدید صنایع غذایی استفاده از نگه</strong><strong></strong><strong>دارنده های طبیعی به جای مصنوعی است. مطالعه ای به منظور معرفی یک محصول کام پذیر و پایدار که درنتیجة غوطه وری گوشت سینة مرغ در عصارة زرشک و زئین ذرت غنی شده با اسانس پیاز، در شرایط یخچال صورت گرفت. تیمارهای مورد بررسی شامل نمونه های غوطه وری شده در آب مقطر استریل، نمونه های غوطه وری شده در عصارة زرشک 1/5%، نمونه های غوطه وری شده در عصارة زرشک 3%، نمونه های غوطه وری شده در عصارة زرشک 1/5% و زئین ذرت، نمونه های غوطه وری شده در عصارة زرشک 3% و زئین ذرت،</strong><strong>نمونه های غوطه وری شده در عصارة زرشک 1/5% و زئین ذرت غنی شده با اسانس پیاز 2% و نمونه های غوطه وری شده در عصارة زرشک 3% و زئین ذرت غنی شده با اسانس پیاز 2% بودند. نمونه ها در دمای 1</strong><strong>±</strong><strong>4 </strong><strong>درجه ساتنی گراد به مدت 15 روز نگه داری شده و در فواصل 3 روز مورد آزمایش قرار گرفتند، تمامی تیمارها به طور معنی داری جمعیت باکتری های مزوفیل هوازی، گونه های سودوموناس، باکتری های اسیدلاکتیک، انتروباکتریاسه، باکتری های سایکروتروف و کپک</strong><strong>-</strong><strong>مخمر را در مقایسه با گروه شاهد کاهش دادند. هم چنین پوششدهی توسط زئین ذرت غنی شده با اسانس پیاز به طور معنی داری این اثرات را بهبود بخشید. براساس یافته های به دست آمده، نتیجه گیری می شود که عصارة زرشک می تواند در ترکیب با پوشش خوراکی زئین ذرت حاوی اسانس پیاز موجب کاهش رشد باکتری های عامل فساد گوشت سینة مرغ در شرایط یخچال شود. </strong>
عصارة زرشک,پوشش خوراکی زئین ذرت,اسانس پیاز,نگه دارندة طبیعی,گوشت سینة مرغ
http://www.aejournal.ir/article_86167.html
http://www.aejournal.ir/article_86167_f53e5ca83fa75d1392973d51bb0c951f.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
10
4
2018
12
22
بررسی تاثیر سطوح تغذیهای اسانس سنبل کوهی(Valerian) و مرزن جوش(Oregano) بر بیان ژن اینترفرون گاما در جوجههای گوشتی
195
202
FA
حمیدرضا
سیدآبادی
موسسه تحقیقات علوم دامی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران
h_seyedabadi@yahoo.com
سیما
ساور سفلی
موسسه تحقیقات علوم دامی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران
simasavar@gmail.com
علی
نوری امامزاده
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، واحد گرمسار، دانشگاه آزاد اسلامی، گرمسار، ایران
حسین
صفری
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، واحد گرمسار، دانشگاه آزاد اسلامی، گرمسار، ایران
<strong>گیاهان دارویی بهدلیل خواص چندگانه در پیشگیری و درمان بسیاری از بیماریهای دام و طیور بهجای آنتیبیوتیکها استفاده زیادی دارد. در این مطالعه تغییرات بیان ژن </strong><strong>اینترفرون گاما (</strong><strong>IFN</strong><strong>g</strong><strong>) با افزودن اسانس گیاهان دارویی سنبل کوهی و مرزن جوش در جیره جوجههای گوشتی آرین مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش در قالب طرح کاملاً تصادفی با 7 تیمار و 4 تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل شاهد، آنتیبیوتیک، پروبیوتیک و اسانس گیاهان دارویی سنبل کوهی و مرزن جوش در سطوح 200 و 400 میلیگرم در کیلوگرم بود. صفات میانگین وزن بدن در 6 هفتگی، میزان خوراک مصرفی، ضریب تبدیل غذایی و میزان بیان ژن </strong><strong>IFN</strong><strong>g</strong><strong> اندازهگیری شد. برای بررسی بیان ژن، پس از استخراج </strong><strong>RNA</strong><strong> از بافت کبد جوجهها، </strong><strong>cDNA</strong><strong> ساخته شد و روش </strong><strong>Semi-Quantitative RT-PCR</strong><strong> بهکار رفت. برای بررسی تاثیر تیمارهای آزمایشی بر صفات و مقایسه میانگین تیمارها از رویه </strong><strong>GLM</strong><strong> و آزمون دانکن (0/05</strong><strong>>p) </strong><strong>در نرمافزار 9 </strong><strong>SAS</strong><strong> استفاده شد. نتایج نشان داد که بیان ژن </strong><strong>IFN</strong><strong>g</strong><strong> در سطوح مختلف تیمارها تفاوت معنیداری دارد بهطوریکه در تیمار مرزن</strong><strong>جوش</strong><strong>(400</strong><strong>میلیگرم در کیلوگرم)</strong><strong>بیشترین و در تیمار</strong><strong>سنبل</strong><strong>کوهی (200میلیگرم در کیلوگرم) کمترین میزان بیان مشاهده شد. بهطورکلی نتایج این تحقیق نشان داد که استفاده از مرزن جوش در جیره جوجههای گوشتی باعث بهبود عملکرد سیستم ایمنی و کاهش میزان تلفات</strong><strong> میشود. </strong>
بیان ژن,جوجه گوشتی,عملکرد,گیاهان دارویی
http://www.aejournal.ir/article_86195.html
http://www.aejournal.ir/article_86195_4a07cb32d400aa52ccf890df943c0ade.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
10
4
2018
12
22
بررسی فون سوسمارهای منطقه حفاظت شده اساس در استان مازندران
203
210
FA
مونا
ابراهیمی رهنما
گروه زیست شناسی، واحد دامغان، دانشگاه آزاد اسلامی، دامغان، ایران، کدپستی: 3699631113
m_ebrahimi9165@yahoo.com
ویدا
حجتی
0000-0002-0408-389
گروه زیست شناسی، واحد دامغان، دانشگاه آزاد اسلامی، دامغان، ایران، کدپستی: 3699631113
vida.hojati@gmail.com
هومن
شجیعی
گروه زیست شناسی، واحد دامغان، دانشگاه آزاد اسلامی، دامغان، ایران، کدپستی: 3699631113
drhshajiee@gmail.com
<strong>منطقه حفاظت شده اساس با مساحت 2997 هکتار در جنوب شهرستان سوادکوه واقع در شرق جاده ارتباطی قائمشهر</strong><strong>-</strong><strong> تهران در استان مازندران قرار دارد. از آن جا که اطلاعات دقیقی از خزندگان این منطقه در دست نبود این مطالعه با هدف بررسی فون سوسمارهای منطقه حفاظت شده اساس از فروردین ماه 1393 تا اواخر آبانماه 1393 انجام گرفته است. در طی مدت تحقیق، 49 نمونه سوسمار از قسمت های مختلف منطقه جمع آوری گردید و در مجموع، هفت گونه از هفت جنس و پنج خانواده شناسایی شدند که عبارت بودند از: گونه </strong><strong><em>Paralaudakia caucasia</em></strong><strong> از خانواده </strong><strong>Agamidae</strong><strong>، گونه های </strong><strong><em>Anguis colchica orientalis </em></strong><strong><em> </em></strong><strong>و </strong><strong><em>Pseudopus apodus apodus </em></strong><strong>از خانواده </strong><strong>Anguidae</strong><strong>، گونه </strong><strong><em>Tenuidactylus caspius caspius</em></strong><strong>از خانواده </strong><strong>Gekkonidae</strong><strong>، گونه های </strong><strong><em>Darevskia caspica </em></strong><strong>و </strong><strong><em>Lacerta strigata </em></strong><strong><em> </em></strong><strong>از خانواده </strong><strong>Lacertidae</strong><strong> و گونه </strong><strong><em>Ablepharus pannonicus </em></strong><strong>از خانواده </strong><strong>Sincidae</strong><strong>. از زیرراسته سوسمارها بیش ترین تعداد مشاهده شده مربوط به </strong><strong><em>Darevskia caspica </em></strong><strong>با 12 نمونه و فراوانی 27 درصد و کم ترین تعداد مربوط به </strong><strong><em>Tenuidactylus caspius caspius</em></strong><strong>با 4 نمونه و فراوانی 9 درصد میباشد.</strong>
فون,منطقه حفاظت شده اساس,خزندگان,سوسمارها,مازندران
http://www.aejournal.ir/article_86777.html
http://www.aejournal.ir/article_86777_c05b2eaeaf7e5fe5fae7003534889a78.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
10
4
2018
12
22
مدل سازی زیستگاه لانه گذاری لاک پشت سبز (Chelonia mydas) با استفاده از روش AHP و GIS در نوار ساحلی چابهار، جنوب ایران
211
218
FA
شیرین
آقا نجفی
0000-0001-6231-8848
گروه محیط زیست، واحد میبد، دانشگاه آزاد اسلامی، میبد، ایران
shirinaghanajafi@gmail.com
اشرفعلی
حسینی
گروه محیط زیست، واحد بندرعباس، دانشگاه آزاد اسلامی، بندرعباس، ایران
ashhosseini@chmail.ir
<strong>لاک پشت سبز </strong><strong>(</strong><strong><em>Chelonia mydas</em></strong><strong>)</strong><strong> یکی از گونه های در معرض خطر می باشد که در سواحل چابهار در جنوب ایران لانه گذاری می کند. کار شناسایی و ارزیابی نقاط لانه گذاری این گونه در سال 1393 و با استفاده از یک گروه کاری 4 نفره در محدوده ای به وسعت 40 هکتار در چهار نقطه ساحلی با نام لیپار، رمین، کچو و تنگ با متوسط فاصله 40 کیلومتر انجام گرفت. در مجموع 26 لانه لاک پشت سبز شناسایی و زیست سنجی لاک پشت ها و تخم ها انجام گرفت. برای مشخص کردن مکان های مناسب لانه گذاری این گونه، از روش ترکیب خطی وزن دار به روش </strong><strong>AHP</strong><strong> و با کمک نرم افزار </strong><strong>GIS</strong><strong> استفاده گردید. نتایج نشان داد بالاترین موفقیت لانه گذاری در ساحل لیپار (80</strong><strong>%) در مقایسه با سواحل رمین (60</strong><strong>%)، کچو (50</strong><strong>%) و تنگ (42/8</strong><strong>%) بوده است. متوسط تعداد تخم در مجموع 26 لانه این گونه، برابر 47/8</strong><strong>±</strong><strong>99/42 به دست آمد</strong><strong>.</strong><strong> نتایج نشان داد که نقاط تخم گذاری لاک پشت سبز در بافت درشت خاک با عرض زیادتر ساحل که از نقاط گردشگری، جاده و مصب دور و به محل تجمع پرندگان نزدیک است انجام می شود </strong><strong>که انطباق زیادی بین زیستگاه های حضور گونه و </strong><strong>زیستگاه مطلوب مدل سازی شده برای لاک پشت های سبز در منطقه چابهار وجود دارد.</strong>
لاک پشت سبز,مدل سازی,مناطق لانه گذاری,AHP
http://www.aejournal.ir/article_86827.html
http://www.aejournal.ir/article_86827_7694cc9a213b52f7a1a410ce3ea1fd19.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
10
4
2018
12
22
بررسی پراکندگی و ریخت سنجی دوزیستان منطقه لواسانات در استان تهران
219
228
FA
مسرور
ذاکری نسب
گروه بیولوژی دریا، دانشکده علوم و فنون دریایی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحفیفات، تهران، ایران
m.zakeri_mzn@yahoo.com
سیامک
یوسفی سیاه کلرودی
0000-0002-8729-4050
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، واحد ورامین- پیشوا، دانشگاه آزاد اسلامی، ورامین، ایران
siamak_yousefi1@yahoo.com
زهرا
خشنود
گروه زیست شناسی، دانشکده علوم پایه، واحد دزفول، دانشگاه آزاد اسلامی، دزفول، ایران
zkhoshnood@gmail.com
<strong>دوزیستان جانورانی هستند که بخشی از زندگی خود را در آب و بخشی را در خشکی می گذرانند. نمونه برداری از دوزیستان منطقه لواسانات به صورت تصادفی با استفاده از تور دستی از 8 منطقه مهم آن در سال 1393 در فصول بهار و تابستان انجام شد. با بررسی نمونه های تهیه شده مشخص شد که یک گونه قورباغه <em>ridibunda</em> <em>ridibundaPelophylax</em> و یک گونه وزغ <em>Pseudepidalea viridis viridis </em>در این منطقه زیست می کنند. نتایج حاصل از اثر ایستگاه بر میانگین پراکندگی جمعیتی هر گونه نشان داد اختلاف معنی دار در میانگین جمعیتی گونه </strong><strong><em>Pelophylax </em></strong><strong><em>ridibunda ridibunda </em></strong><strong> دیده می شود (0/05>P). پراکندگی جمعیتی گونه <em>Pseudepidalea viridis viridis </em>تحت تاثیر ایستگاه ها قرار نگرفته است (0/05<P). نتایج اثر ماه های مورد بررسی بر میانگین پراکندگی جمعیتی گونه های <em>ridibunda ridibundaPelophylax</em> و <em>Pseudepidalea viridis viridis </em>نشان داد که تاثیری بر میانگین پراکندگی گونه ها نداشته است (0/05<P). شاخص های اندازه گیری شده بدن نشان داد که آن ها تحت تاثیر معنی دار (0/01>P) ایستگاه ها قرار گرفته اند و این مورد در خصوص اثر ماه بر شاخص اندازه گیری دارای اثر معنی داری می باشد (0/01>P). هم چنین در بررسی اثر جنس بر شاخص های اندازه ای بدن، اندازه ها در جنس ماده بیش تر از نر بوده و در بیش تر پارامترها این اختلاف معنی دار بوده است (0/05>P)هم چنین اثر نوع گونه بر این شاخص ها موثر بوده و اختلاف معنی دار (0/05></strong><strong>P</strong><strong>) است.</strong>
دوزیستان,لواسانات,پراکندگی,مورفومتریک
http://www.aejournal.ir/article_86971.html
http://www.aejournal.ir/article_86971_42a497cfe94b6132e7cb5a5778d201a0.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
10
4
2018
12
22
اثر دما بر رشد و بقاء لارو فیل ماهی (Huso huso) از مرحلة تفریخ تا مرحلة جذب کیسة زرده
229
234
FA
سیدصمد
هاشمی
گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، واحد تنکابن، دانشگاه آزاد اسلامی، تنکابن، ایران
محمدرضا
قمی
0000-0002-7930-639X
گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، واحد تنکابن، دانشگاه آزاد اسلامی، تنکابن، ایران
mrghomi@gmail.com
مهدی
سهراب نژاد
سایت خاویاری آبزی گستران ساعی، ساری، ایران
<strong>در مطالعة حاضر، اثر دما بر رشد و بازماندگی لارو فیل ماهی از مرحلة تفریخ تا مرحلة جذب کیسة زرده مورد بررسی قرار گرفت. در این آزمایش تعداد 450 قطعه لارو تازه تفریخ شدة فیل ماهی با وزن اولیة 0/97</strong><strong>±</strong><strong>20 میلی گرم در قالب 5 تیمار دمایی 10، 15، 18، 21 و 24 درجة سانتی گراد با 3 تکرار آزمایشی برای هر تیمار، به مدت ده روز در تشت های پلاستیکی استوانه ای، با حجم 20 لیتر و دبی ورودی آب دو لیتردر دقیقه انجام شد. نتایج نشان داد هرچه دمای آب بالاتر رود، میزان تلفات نوزادان بیش تر و بازماندگی کم تر می شود. دمای10 درجة سانتی گراد با استفاده از دستگاه سردکنندة چیلر برای همة لاروها در همان دقایق اولیه قابل تحمل نبوده و میزان تلفات آن به 100% رسید. درمیان دیگر گروه های دمایی، بیش ترین تلفات در دمای24 درجة سانتیگراد (1/15</strong><strong>±</strong><strong>7/33</strong><strong>%) و کم ترین تلفات در دمای 15 درجة سانتی گراد (0/</strong><strong>32</strong><strong>±</strong><strong>1</strong><strong>%</strong><strong>) اتفاق افتاده است. با بالا رفتن دمای آب تا 24 درجة سانتی گراد، زمان جذب کیسة زرده در لاروهای فیل ماهی به طور مشخصی کاهش می یابد. کم ترین میزان رشد لاروها در دمای21 درجة سانتی گراد دیده شد. دمای 18 درجة سانتی گراد به علت تلفات پایین لاروها و حصول وزن بیش تر (0/8</strong><strong>±</strong><strong>84/00 میلی گرم) نسبت به سایر تیمارها، به عنوان دمای مناسب پرورش لارو فیل ماهی، درنظر گرفته می شود.</strong>
لارو فیل ماهی,دما,رشد,بقاء,کیسة زرده
http://www.aejournal.ir/article_87238.html
http://www.aejournal.ir/article_87238_e30dd490eee06d31361d8632177c6e98.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
10
4
2018
12
22
پاسخهای اولیه و ثانویه تاس ماهی سیبری Brandt, 1869) Acipenser baerii) به استرس دستکاری در دو اندازه مختلف
235
242
FA
سکینه
ابراهیمی
گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه گیلان، صومعه سرا، ایران
s.ebrahimi876@gmail.com
مجیدرضا
خوش خلق
گروه علوم دریایی، پژوهشکده حوضه آبی دریای خزر، دانشگاه گیلان، رشت، ایران
m.khoshkholgh876@gmail.com
بهرام
فلاحتکار
گروه علوم دریایی، پژوهشکده حوضه آبی دریای خزر، دانشگاه گیلان، رشت، ایران
falahatkar@guilan.ac.ir
<strong> این مطالعه با هدف بررسی پاسخهای اولیه و ثانویه تاس</strong><strong></strong><strong>ماهی سیبری </strong><strong>(</strong><strong><em>Acipenser baerii</em></strong><strong>) </strong><strong>به استرس دستکاری در دو اندازه مختلف انجام گرفت. در این مطالعه ماهیان در دو گروه شامل اندازه کوچک با میانگین وزنی 2/54</strong><strong>±</strong><strong>627/27 گرم و اندازه بزرگ با میانگین وزنی 5/30</strong><strong>±</strong><strong>1078/5 گرم در شش تکرار با بیوماس یکسان توزیع شدند. برای بررسی تغییرات فیزیولوژیک خون، شش نمونه خون قبل از استرس و سه نمونه خون در 1، 3، 6، 12 و24 ساعت پس از استرس حاد (ماهیان دو دقیقه در معرض هوا قرار گرفتند) از هر گروه بهطور تصادفی گرفته شد. میزان کورتیزول در هردو اندازه افزایش یافت اما بین ساعت ها اختلاف معنیداری دیده نشد (0/05</strong><strong>˃</strong><strong>p</strong><strong> ). با توجه به نتایج بهدست آمده، گلوکز خون در اندازه بزرگ پس از استرس افزایش یافت و اختلاف معنیدار دیده شد (0/05</strong><strong>˂</strong><strong>p</strong><strong>)، درحالی که اختلاف معنیداری در میزان گلوکز پس از استرس در تیمار اندازه کوچک دیده نشد (0/05</strong><strong>˃</strong><strong>p</strong><strong>). میزان لاکتات در هر دو اندازه پس از استرس افزایش یافت و اختلاف معنیدار نشان داد (0/05</strong><strong>˂</strong><strong>p</strong><strong>). نتایج </strong><strong>نشان داد که ماهیان اندازه بزرگ پاسخهای استرسی بیش</strong><strong></strong><strong>تری نسبت به اندازه کوچک نشان میدهند بنابراین نسبت به استرس حساس تر حستند.</strong><br /> <strong> </strong>
استرس حاد,اندازه ماهی,کورتیزول,تاس ماهی سیبری
http://www.aejournal.ir/article_87258.html
http://www.aejournal.ir/article_87258_14d0b4418528ed581f42653f0bfe2c15.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
10
4
2018
12
22
بررسی مطلوبیت زیستگاه تاس ماهی ایرانی (Acipenser persicus Borodin, 1897) در آب های حوضه جنوبی دریای خزر با استفاده از تجزیه و تحلیل های چندمتغیره
243
250
FA
امیرعلی
مرادی نسب
گروه شیلات، دانشکده علوم و فنون دریایی، دانشگاه هرمزگان، بندرعباس، ایران، صندوق پستی: 3995
moradinasab88@yahoo.com
آرش
اکبرزاده
گروه شیلات، دانشکده علوم و فنون دریایی، دانشگاه هرمزگان، بندرعباس، ایران، صندوق پستی: 3995
akbarzadeh@ut.ac.ir
محمود
بهمنی
موسسه تحقیقات بین المللی تاس ماهیان دریای خزر، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی ، رشت، ایران
mahmoud_bahmani@ymail.com
احسان
کامرانی
گروه شیلات، دانشکده علوم و فنون دریایی، دانشگاه هرمزگان، بندرعباس، ایران، صندوق پستی: 3995
eza47@yahoo.com
سارا
حق پرست
گروه شیلات، دانشکده علوم دامی و شیلات، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ساری، ایران
sarah_haghparast@yahoo.com
<strong>برای حفاظت از اکوسیستم های آبی و ماهیان، وجود دانش کافی درباره نیازهای زیستگاهی گونه های آبزی اهمیت زیادی دارد. از این رو، این مطالعه با هدف بررسی مطلوبیت زیستگاه تاس ماهی ایرانی </strong><strong>(</strong><strong><em>Acipenser persicus </em></strong><strong>Borodin, 1897</strong><strong>)</strong><strong> در</strong><strong>آب های حوضه جنوبی دریای خزر انجام شد. برای این منظور، ارتباط بین مهم ترین فاکتورهای موثر در پراکنش این گونه (بنتوز، دمای آب، شوری، اکسیژن، کل مواد آلی </strong><strong>(</strong><strong>%TOM</strong><strong>)</strong><strong>، </strong><strong>%Silt-clay</strong><strong> و عمق) با میزان صید آن از فروردین 1389 تا اسفند 1394 مورد بررسی قرار گرفت. این مطالعه روی آمار تعداد 3158 عدد تاس ماهی ایرانی به وسیله تور گوشگیر ثابت و تور پره صید شده، متمرکز گردید. فراوانی و تراکم ماکروبنتوزها از طریق نتایج تحقیقات پیشین و نمونه برداری میدانی مورد بررسی قرار گرفت. هم چنین فاکتورهای محیطی نیز از داده های تصاویر ماهوارهای، نمونه برداری میدانی و مطالعات گذشته استخراج شدند. برای بررسی این ارتباط، روش رج بندی آنالیز افزونگی </strong><strong>(</strong><strong>RDA</strong><strong>) </strong><strong>با استفاده از نرم افزار </strong><strong>CANOCO</strong><strong> مورد استفاده قرار گرفت. نتایج نشان داد که فاکتورهای دمای آب، جنس بستر، بنتوز، شوری و </strong><strong>%TOM</strong><strong> مهم ترین عوامل موثر در پراکنش تاس ماهی ایرانی بودند. ولی فاکتورهای اکسیژن و عمق تاثیر تعیین کنندهای در پراکنش تاس ماهی ایرانی ندارند. دمای مناسب این گونه 25-12 درجه سانتی گراد است. بستر مورد علاقه آن شنی، ماسه ای و گلی بوده و دامنه مناسب شوری </strong><strong>ppt</strong><strong> 14-11 و کل مواد آلی </strong><strong>TOM</strong><strong>)</strong><strong> 3/3-2/2</strong><strong> </strong><strong>%) </strong><strong>می باشد. نتایج این مطالعه نشان داد که همبستگی بالایی بین داده های صید تاس ماهی ایرانی و عوامل محیطی و بنتوز وجود دارد. بنابراین، آگاهی از روابط بین فاکتورهای محیطی با داده های صید تاس ماهی ایرانی کمک خواهد کرد تا این یافته ها در مدیریت، برنامه های حفاظتی و جلوگیری از انقراض نسل این گونه به کار گرفته شود.</strong>
مطلوبیت زیستگاه,Acipenser persicus,فاکتورهای محیطی,بنتوز,دریای خزر
http://www.aejournal.ir/article_87309.html
http://www.aejournal.ir/article_87309_9afa52ac9472bfc3b33dfc509912a29f.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
10
4
2018
12
22
بررسی میزان زنده مانی تاثیر تغذیه لارو ماهی آزاد خزر (caspius Salmo trutta) با سیست کپسول زدایی شده آرتمیا اورمیانا (Artemia urmiana)
251
256
FA
علی
نکوئی فرد
مرکز تحقیقات آرتمیای کشور، موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، ارومیه، ایران
nekoueifard@areeo.ac.ir
شهرام
دادگر
موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران
shdadgar@yahoo.com
محمود
حافظیه
000-0002-7420-9259
موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران
jhafezieh@yahoo.com
رضا
نهاوندی
موسسه تحقیقات علوم دامی کشور، سازمان تحقیقات،آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران
rezanahavandi91@gmail.com
<strong>این پژوهش به بررسی تاثیر جایگزینی سیست دکپسوله آرتمیا ارومیانا </strong><strong>(<em>Artemia</em> <em>urmiana</em>)</strong><strong> در خوراک مرحله لارو ماهی آزاد دریای خزر </strong><strong>(</strong><strong><em>Salmo trutta caspius</em></strong><strong>)</strong><strong> بر شاخص زنده مانی آن پرداخته است. تحقیق حاضر در قالب طرح کامل تصادفی </strong><strong>(</strong><strong>CRD</strong><strong>)</strong><strong> با 4 گروه آزمون غذایی شامل : تیمار 1 ( جیره شاهد غذای فرموله تجاری)، تیمار 2 (جیره با 25درصد سیست پوسته زدایی شده آرتمیا و75 درصد خوراک کنسانتره)، تیمار 3 (جیره با 50 درصد سیست پوسته زدایی شده آرتمیا و50 درصد خوراک کنسانتره)، تیمار 4 (جیره با 75 درصد سیست پوسته زدایی شده آرتمیا و 25 درصد خوراک کنسانتره) تا وزن 1 گرمی انجام گرفت. این آزمایش در تراف های 4 گانه که با توری فلزی چشمه ریز به 3 قسمت مساوی تقسیم شده و تعداد 300 قطعه لارو در هر قسمت با 2 تکرار و کل تراف 900 لارو انجام گرفت. لاروهای تهیه شده از مرکز تکثیر کلاردشت در ابتدا به دقت توزین و میانگین وزنی و زیتوده در هر تیمار مشخص گردید. وزن اولیه لاروها به ترتیب 25</strong><strong>±</strong><strong>120 میلی گرم بود. در طول دوره آزمایش درصد زنده مانی </strong><strong>(</strong><strong>SR</strong><strong>) </strong><strong>محاسبه شد. مقایسه میانگین (انحراف از معیار</strong><strong>±</strong><strong>) درصد زنده مانی گروه های آزمون نشان داد که تیمار 2 با 0/19</strong><strong>±</strong><strong>98/41 درصد بالاترین و تیمار 1 با 1/21</strong><strong>±</strong><strong>86/83 درصد پایین ترین زنده مانی را داشت. مقایسه این شاخص در تیمارهای 2 تا 4 اختلاف معنی داری با یکدیگر نداشتند (0/05<</strong><strong>p</strong><strong>) ولی در مقایسه با تیمار 1 اختلاف معنی داری مشاهده گردید </strong><strong>(0/05></strong><strong>p</strong><strong>). با توجه به اطلاعات به دست آمده از این تحقیق می توان نتیجه گرفت که تغذیه با سیست کپسول زدایی شده آرتمیا اورمیانا به طور معنی داری در کاهش تلفات مرحله لارو ماهی آزاد خزر موثر است.</strong>
بقاء,تخم,تلفات,دریای خزر,دکپسوله,آلوین,آرتمیا
http://www.aejournal.ir/article_87310.html
http://www.aejournal.ir/article_87310_855d504901eaa2a1d0abb9cd7bd387b2.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
10
4
2018
12
22
اثر 731 miR بر روی آسیب های چشمی ماهی قزل آلای رنگین کمان (Onchorhynchus mykiss) در ابتلای به بیماری سپتی سمی خونریزی دهنده ویروسی
257
262
FA
نوشین
زمان نژاد
گروه علوم و زیست فناوری جانوری، دانشکده علوم و فن آوری زیستی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
zamannejadnooshin@gmail.com
محمدرضا
بیگدلی
گروه علوم و زیست فناوری جانوری، دانشکده علوم و فن آوری زیستی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
bigdelimohammadreza@yahoo.com
عباسعلی
مطلبی
گروه علوم پایه و بهداشت، دانشکده علوم تخصصی دامپزشکی، واحد علوم تحقیقات تهران، دانشگاه آزاد اسلامی، ایران
motalebi@ifro.ir
حمید
کهرام
گروه فیزیولوژی، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران، کرج، ایران
عادل
حقیقی خیابانیان اصل
گروه پاتولوژی، دانشکده علوم تخصصی دامپزشکی، واحد علوم تحقیقات تهران، دانشگاه آزاد اسلامی، ایران
<strong>در میان بیماری های مختلف ویروسی در ماهی، ویروس (</strong><strong>VHSV</strong><strong>) به عنوان مهم ترین عفونت ویروسی در ماهی قزل آلا شناخته شده است. در بررسی حاضر، تأثیر </strong><strong>miR-731</strong><strong> بر روی آسیب دیدگی چشم یا اگزوفتالمی در ماهی قزل آلای رنگین کمان (<strong>Onchorhynchus mykiss</strong></strong><strong>) بررسی شده است. در این آزمایش ، ماهی های (1 </strong><strong>±</strong><strong> 20) گرم برای تعیین احتمال پیشگیری بیماری </strong><strong>VHS</strong><strong> با </strong><strong>miRNA</strong><strong> در چهار گروه اصلی و سه تکرار، شاهد منفی بدون تزریق، فیزیولوژی با تزریق سالین، شاهد مثبت با تزریق </strong><strong>VHSV </strong><strong>و گروه آزمایشی با تزریق </strong><strong>miRNA</strong><strong> و سپس تزریق ویروس تقسیم بندی شدند. فعالیت کربنیک آنهیدراز (</strong><strong>CA</strong><strong>) نقش مهمی در کنترل و تنظیم فشار داخل چشم دارد که مقدار آن در گروه ها بررسی شد. نتایج نشان داد که تمام حیوانات در کنترل مثبت دچار اگزوفتالمی شدند، در گروه شاهد منفی، گروه فیزیولوژی و گروه آزمایشی اثری از اگزوفتالمی مشاهده نشد و تفاوت معنی داری بین میزان آنزیم کربنیک آنهیدراز در گروه شاهد مثبت با سایر گروه ها وجود داشت ( </strong><strong>P<0.05)</strong><strong>. مطالعات بیش تری برای تایید مکانیسم دقیق مهار ویروس توسط </strong><strong>miRNA</strong><strong> مورد نیاز است، اما نتایج حاضر تا حدی نشان دهنده کاهش علائم بیماری در چشم توسط </strong><strong>miRNA</strong><strong> در ماهی قزل آلای رنگین کمان در مقابل عفونت </strong><strong>VHSV</strong><strong> است.</strong>
سپتی سمی هموراژیک ویروسی,اگزوفتالمی,کربنیک آنهیدراز,miRNA
http://www.aejournal.ir/article_80852.html
http://www.aejournal.ir/article_80852_409ec6dc9e2907a0d6a55b7aa3e0604d.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
10
4
2018
12
22
تأثیر سطوح مختلف روغن ماهی و روغن کانولا در جیره غذایی بر رشد، بازماندگی و ترکیب شیمیایی بدن ماهی قزل آلای رنگین کمان (Onchorhynchus mykiss) پرواری
263
268
FA
کیومرث
علی رمجی
گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، واحد تنکابن، دانشگاه آزاد اسلامی، تنکابن، ایران
ali_ramaji@gmail.com
سیما
برزگر
گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، واحد تنکابن، دانشگاه آزاد اسلامی، تنکابن، ایران
mahmodi@roghaye@yahoo.com
مهدی
محمد علیخانی
باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، واحد علوم تحقیقات تهران، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
r_mahmodi@gmail.com
سلطنت
نجار لشگری
مرکز تحقیقات ماهیان سردآبی، مؤسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تنکابن، ایران
se_lashgari@yahoo.com
رقیه
محمودی
مرکز تحقیقات ژنتیک و اصلاح نژاد ماهیان سردآبی شهید مطهری یاسوج، مؤسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، یاسوج، ایران
roghaye.mahmodi@gmail.com
<strong>اثر روغنهای دریایی بهدلیل دارا بودن اسیدهای چرب n-3 روی بسیاری از بیماریها به اثبات رسیده است. اکثر اثرات بالینی اسیدهای چرب n-3 بهدلیل وجود دوکوزاهگزانوئیک اسید و ایکوزاپنتانوئیک اسید میباشد که تاکنون جزء در ماهی در هیچ ماده غذایی دیگری یافت نشده است. هدف از این تحقیق بررسی تأثیر سطوح مختلف روغن ماهی و روغن کانولا در جیره غذایی بر رشد، بازماندگی و ترکیب شیمیایی بدن ماهی قزلآلای رنگینکمان پرواری میباشد که در نهایت میتواند موجب جبران کمبود اسیدهای چرب n-3 در سبد غذایی خانوار شده و گامی مهم در راستای سلامت جامعه باشد. برای این منظور سه جیره آزمایشی با سطح پروتئین یکسان (40%) و سطوح چربی مختلف (جیره اول با 10% روغن ماهی، جیره دوم با 10% روغن کانولا و جیره سوم با 5% روغن ماهی و 5% روغن کانولا) و هر یک با سه تکرار تهیه شد و 270 عدد ماهی قزلآلای رنگینکمان با میانگین وزن 10±100 گرم با تراکم 30 عدد در هر قفس بهمدت 56 روز پرورش یافتند. براساس نتایج بهدست آمده شاخصهای میانگین وزن نهایی، افزایش وزن بدن، ضریب تبدیل غذایی، نرخ رشد ویژه و فاکتور وضعیت در هر سه تیمار دارای اختلاف معنیداری بود (0/05>P) اما اختلاف معنیداری از نظر نرخ بقا و ترکیب شیمیایی بدن بین تیمارهای مختلف مشاهده نشد (0/05<</strong><strong>P</strong><strong>). بهطورکلی نتایج نشان داد تیمار سوم یعنی ترکیب 5% روغن ماهی و 5% روغن کانولا در جیره سبب بهبود شاخصهای رشد، درصد بازماندگی و فاکتور وضعیت گردید (0/05>P). </strong>
روغن ماهی,روغن کانولا,رشد,بازماندگی,ترکیب شیمیایی بدن,قزل آلای رنگین کمان
http://www.aejournal.ir/article_87040.html
http://www.aejournal.ir/article_87040_625a5ccec363165f6db7dadaeaa4461e.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
10
4
2018
12
22
بررسی مقایسه ای اثرات ضدقارچی عصاره سیر و مالاشیت سبز روی تخم و تولید لارو ماهی قزل آلای رنگین کمان (Onchorhynchus mykiss) طی دوره انکوباسیون
269
276
FA
کیا
امانی دنجی
گروه شیلات، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، واحد علوم و تحقیقات تهران، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
kia_1843@yahoo.com
هومن
رجبی اسلامی
گروه شیلات، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، واحد علوم و تحقیقات تهران، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
rajabi.h@srbiau.ac.ir
مهدی
سلطانی
گروه بهداشت و بیماری های آبزیان، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
msoltani@ut.ac.ir
ابولقاسم
کمالی
گروه شیلات، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، واحد علوم و تحقیقات تهران، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
kamali.abolghasem@gmail.com
<strong>هدف از این تحقیق، بررسی عصاره سیر به عنوان ماده ضدقارچ در طی دوره انکوباسیون تخم و لارو ماهی قزل آلا رنگین کمان و مقایسه اثرات آن با مالاشیت سبز است. بدین منظور 24 ساعت پس از لقاح، جهت ضدعفونی تخم ها، عصاره سیر در سه گروه با غلظت 50، 100 و 200 میلی گرم در لیتر و سه تکرار به ازای هر غلظت یک روز در میان و گروه مالاشیت سبز با غلظت 2 میلی گرم در لیتر هر یک به صورت حمام 30 دقیقه ای یک روز در میان استفاده شد. گروه شاهد فاقد هرگونه مواد ضدقارچی درنظر گرفته شد. نتایج مطالعه حاضر نشان داد که بیش ترین میزان تلفات تخم تا مرحله چشم زدگی برای گروه شاهد برابر 6/94</strong><strong>±</strong><strong>1477 عدد تخم (35/14</strong><strong>±</strong><strong>33/0 درصد) بود (0/05</strong><strong>></strong><strong>P</strong><strong>). هم چنین میزان تلفات تخم تا مرحله چشم زدگی در تیمار عصاره سیر با غلظت 200 میلی گرم در لیتر برابر 5/60</strong><strong>±</strong><strong>576 عدد تخم (11/09</strong><strong>±</strong><strong>13/0 درصد) بود که نسبت به سایر تیمارهای عصاره سیر به طور معنی داری کم تر بود (0/05</strong><strong>></strong><strong>P</strong><strong>). میزان تلفات تخم در فاصله چشم زدگی تا تخمگشایی برای تیمار سیر با غلظت 200 میلی گرم در لیتر برابر 9/88</strong><strong>±</strong><strong>335/6 عدد بوده است. درحالی که تلفات گروه شاهد برابر 7/00</strong><strong>±</strong><strong>666 عدد تخم برآورد شد (0/05</strong><strong>></strong><strong>P</strong><strong>). تیمارهای سبز مالاشیت (74/18</strong><strong>±</strong><strong>5/0 درصد، 4/2</strong><strong>±</strong><strong>207 عدد) و عصاره سیر با غلظت 200 میلی گرم در لیتر برابر (0/06</strong><strong>±</strong><strong>6/9 درصد، 3/8</strong><strong>±</strong><strong>241) کم ترین میزان تلفات را در مرحله تخم گشایی تا وزن 1 گرم داشتند (0/05</strong><strong>></strong><strong>P</strong><strong>). درحالی که میزان تلفات در گروه شاهد بالاتر از سایر تیمارها بود. از آن جاکه هیچ گونه بدشکلی و ناهنجاری ظاهری در لاروهای تفریخ شده مشاهده نشد لذا عصاره سیر با غلظت 200 میلی گرم در لیتر می تواند به عنوان مادهای ضدقارچ و بی خطر برای انسان و محیط زیست جهت ضدعفونی تخم های ماهی قزل آلا طی دوره انکوباسیون و لاروی به کار رود.</strong>
مالاشیت سبز,تخم,عصاره سیر,قزل آلای رنگین کمان
http://www.aejournal.ir/article_87041.html
http://www.aejournal.ir/article_87041_3e393c15e8205b052b570af1d5038d9c.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
10
4
2018
12
22
تاثیر نانو ذره آهن بر آنزیم های آسپارتات آمینوترانسفراز و آلانین آمینوترانسفراز سرم و فلور باکتریایی روده قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss)
277
284
FA
علیرضا
ولی پور
پژوهشکده آبزی پروری آب های داخلی، موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، بندرانزلی، ایران
valipour40@gmail.com
حمیده
کردی
پژوهشکده آبزی پروری آب های داخلی، موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، بندرانزلی، ایران
hamide_kordi@yahoo.com
محمود
حافظیه
000-0002-7420-9259
سازمان تحقیقات آموزش و ترویج کشاورزی، مؤسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، تهران، ایران
jhafezieh@yahoo.com
علیرضا
شناور ماسوله
موسسه تحقیقات بین المللی تاس ماهیان دریای خزر، موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، رشت، ایران
shenavar1969@gmail.com
<strong>در این تحقیق، تاثیر</strong><strong>نانو ذره آهن بر آنزیم های آسپارتات آمینوترانسفراز (</strong><strong>AST</strong><strong>) و آلانین آمینوترانسفراز (</strong><strong>ALT</strong><strong>) سرم و فلور باکتریایی روده قزل آلای رنگین کمان </strong><strong>(<em>Oncorhynchus mykiss</em>)</strong><strong> مورد بررسی قرار گرفت. برای این منظور ماهیان پس از زیست سنجی با میانگین وزن 0/35</strong><strong>±</strong><strong>12/94 گرم (میانگین</strong><strong>±</strong><strong> انحراف معیار) به صورت تصادفی در 12 مخزن </strong><strong>500</strong><strong> لیتری (</strong><strong>30</strong><strong> عدد در هر مخزن) رهاسازی و با رژیم های غذایی مختلف، دو بار در روز، به مدت هشت هفته تغذیه گردیدند. برای هر تیمار سه تکرار درنظر گرفته شد. جیره غذایی تیمار شاهد با اضافه کردن 60 میلی گرم بر کیلوگرم پودر </strong><strong>FeSO4.7H2O</strong><strong> به سایر مواد خشک جیره و جیره سایر تیمارهای حاوی نانو ذرات آهن با اضافه کردن 30، 60 و 90 میلی گرم بر کیلوگرم نانو ذرات </strong><strong>Fe3O4</strong><strong> به عنوان منبع آهن (جایگزین سولفات آهن) به جیره پایه، آماده گردید. زیست سنجی برای بررسی وزن بدن هر 14 روز یک بار صورت گرفت. جهت اندازهگیری آنزیم های آسپارتات آمینوترانسفراز (</strong><strong>AST</strong><strong>) و آلانین آمینوترانسفراز (</strong><strong>ALT</strong><strong>) و فلور باکتریایی روده در پایان دوره آزمایشی از ماهیان به صورت تصادفی (3 عدد از هر تکرار) نمونه گیری صورت گرفت. باتوجه به نتایج بالاترین میزان</strong><strong> </strong><strong>AST</strong><strong>و</strong><strong> ALT </strong><strong>در تیمار شاهد </strong><strong>و </strong><strong>تیمار حاوی</strong><strong>60 </strong><strong> میلی گرم برکیلوگرم نانو ذره آهن</strong><strong>به دست آمد و هم چنین بین تیمار شاهد و تیمار حاوی90 میلی گرم برکیلوگرم نانو ذره آهن نیز اختلاف معنی دار بود (0/05</strong><strong>></strong><strong>P</strong><strong>)</strong><strong>.کم ترین میزان این آنزیم ها در تیمار حاوی 30 میلی گرم برکیلوگرم نانو ذره آهن مشاهده گردید که اختلاف معنی داری با تیمار حاوی </strong><strong>90</strong><strong> میلی گرم برکیلوگرم نانو ذره آهن نداشت (0/05</strong><strong><</strong><strong>P</strong><strong>)</strong><strong>. هم چنین دوزهای مختلف نانو ذره آهن تاثیر معنی داری بر میزان باکتری های اسیدلاکتیک روده ماهی قزل آلای رنگین کمان نداشت، اما تعداد کل باکتری های روده (توتال کانت) در تیمار حاوی 30 میلی گرم نانوذره آهن در کیلوگرم غذا به طور معنی داری نسبت به سایر تیمارها کم تر بود (0/05</strong><strong>></strong><strong>P</strong><strong>)</strong><strong>.</strong>
نانو ذره,آهن,آنزیم های متابولیک,باکتری,قزل آلای رنگین کمان
http://www.aejournal.ir/article_87095.html
http://www.aejournal.ir/article_87095_67d11f2ab07333e9087f10e6e90bc55b.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
10
4
2018
12
22
تاثیر عصارة هیدروالکلی تفالة گوجه فرنگی به تنهایی و در ترکیب با پوشش خوراکی صمغ عربی حاوی اسانس شوید بر فساد میکروبی فیلة ماهی قزل آلای رنگین کمان در شرایط یخچال
285
290
FA
الهه
توکلی
گروه بهداشت وکنترل کیفی مواد غذایی، دانشکدة پیرادامپزشکی، دانشگاه بوعلیسینا، همدان، ایران
elahe_tavakkoli@gmail.com
بهناز
بازرگانی گیلانی
0000-0002-9022-0896
گروه بهداشت وکنترل کیفی مواد غذایی، دانشکدة پیرادامپزشکی، دانشگاه بوعلیسینا، همدان، ایران
b.bazargani@basu.ac.ir
محمدرضا
پژوهی الموتی
گروه بهداشت وکنترل کیفی مواد غذایی، دانشکدة پیرادامپزشکی، دانشگاه بوعلیسینا، همدان، ایران
pajohi@gmail.com
<strong>رویکرد جدید صنایع غذایی استفاده از نگه</strong><strong></strong><strong>دارنده های طبیعی به جای مصنوعی است. تفالة گوجه فرنگی پسماند کارخانجات فرآوری گوجه فرنگی است که با اثرات مفید بر سلامتی، می تواند جایگزین مناسبی برای نگه دارنده های شیمیایی معرفی شود. این مطالعه با هدف افزایش ماندگاری ماهی قزل آلای رنگین کمان توسط عصارة تفالة گوجه فرنگی و پوشش صمغ عربی حاوی اسانس شوید انجام شد. تیمارها شامل: گروه های شاهد، عصارة 3 درصد، عصارة 6 درصد، عصارة 3 درصد و صمغ عربی، عصارة 6 درصد و صمغ عربی، عصارة 3 درصد و صمغ عربی حاوی اسانس شوید 2 درصد و عصارة 6 درصد و صمغ عربی حاوی اسانس شوید 2 درصد بودند. نمونه ها در دمای 1</strong><strong>±</strong><strong>4</strong><strong> درجه سانتی گراد </strong><strong>به مدت 12 روز نگه داری شده و در فواصل 3 روز مورد ارزیابی قرار گرفتند. تمامی تیمارها به طور معنی داری (0/05</strong><strong>></strong><strong>p</strong><strong>) جمعیت کلی باکتری ها، گونه های سودوموناس، باکتری های اسیدلاکتیک، انتروباکتریاسه، باکتری های سایکروتروف و کپک</strong><strong>-</strong><strong>مخمر را در مقایسه با گروه شاهد کاهش دادند. هم چنین پوشش دهی توسط صمغ عربی غنی شده با اسانس شوید به طور معنی داری (0/05</strong><strong>></strong><strong>p</strong><strong>) این اثرات را بهبود بخشید. براساس یافته های به دست آمده، نتیجه گیری می شود که عصارة تفالة گوجه فرنگی می تواند در ترکیب با پوشش خوراکی صمغ عربی حاوی اسانس شوید موجب کاهش رشد باکتری های عامل فساد فیلة ماهی قزل آلای رنگین کمان در شرایط یخچال شود.</strong>
عصارة تفالة گوجه فرنگی,پوشش صمغ عربی,اسانس شوید,فیلة ماهی قزل آلای رنگین کمان,افزایش ماندگاری
http://www.aejournal.ir/article_87103.html
http://www.aejournal.ir/article_87103_5f1cb6ad8919a141c44f75df6b69da1d.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
10
4
2018
12
22
اثرات پرورش ماهی کپورمعمولی در قفس بر ساختار جمعیت زئوپلانکتونی سد گلستان، استان گلستان
291
300
FA
پریا
رئوفی
گروه شیلات، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه گنبدکاووس، گنبدکاووس، ایران
paria.raoofi@yahoo.com
حجت الله
جعفریان
گروه شیلات، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه گنبدکاووس، گنبدکاووس، ایران
hojat.jafaryan@gmail.com
رحمان
پاتیمار
گروه شیلات، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه گنبدکاووس، گنبدکاووس، ایران
rpatimar@yahoo.com
رسول
قربانی
گروه شیلات، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی، گرگان، ایران
rasulghorbani@gmail.com
محمد
هرسیج
گروه شیلات، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه گنبدکاووس، گنبدکاووس، ایران
m_harsij80@yahoo.com
<strong><span lang="AR-SA" dir="RTL">پرورش</span><span lang="AR-SA" dir="RTL">ماهی</span><span lang="AR-SA" dir="RTL">در</span><span lang="AR-SA" dir="RTL">قفس</span><span lang="AR-SA" dir="RTL">از</span><span lang="AR-SA" dir="RTL">سیستمهای</span><span lang="AR-SA" dir="RTL">جدید</span><span lang="AR-SA" dir="RTL">پرورش</span><span lang="AR-SA" dir="RTL">آبزیان</span><span lang="AR-SA" dir="RTL">در</span><span lang="AR-SA" dir="RTL">محیط</span><span lang="AR-SA" dir="RTL">محصور</span><span lang="AR-SA" dir="RTL">است، هرچند ممکن است به واسطه پسماند غذای خورده نشده و مدفوع ماهیان، با ایجاد تغییرات فیزیکوشیمیایی در ستون آب جمعیت زئوپلانکتونی دستخوش تغییر گردد. بدین منظور، این مطالعه به پایش اثرات فعالیت پرورش ماهی کپورمعمولی در قفس بر ساختار جمعیت زئوپلانکتونی سد گلستان</span><span lang="AR-SA" dir="RTL">پرداخت. نمونه برداری در دو فصل بهار و تابستان در فواصل 5، 100، 200، 400، 1000 و 2000 متری از قفس صورت پذیرفت. نتایج نشان داد که پرورش ماهی کپور در قفس روی خصوصیات فیزیکوشیمیایی و نیز فراوانی زئوپلانکتون ها اثر معنی دار نداشت (0/05</span><span lang="AR-SA" dir="RTL"><p</span><span lang="AR-SA" dir="RTL">) و عوامل ذکر شده بیش تر تحت تاثیر فصل قرار داشتند. </span></strong><strong>در این مطالعه 10 جنس از زئوپلانکتون ها شناسایی شد. یک گونه متعلق به راسته </strong><strong>Cyrtophoridae</strong><strong>، 2 گونه متعلق به راسته </strong><strong>Hymenostomatida</strong><strong>، یک گونه متعلق به راسته </strong><strong>Oligotrichida</strong><strong>، دو گونه متعلق به راسته </strong><strong>Diplostraca</strong><strong> و راستههای </strong><strong>Cyclopoida</strong><strong>، </strong><strong>Calanoida</strong><strong>، </strong><strong>Arcellinida</strong><strong> و </strong><strong>Ploima</strong><strong> هرکدام دارای یک گونه شناسایی شدند. در هر دو فصل بهار و تابستان بیش ترین درصد فراوانی متعلق به </strong><strong><em>Cyclops</em></strong><strong> به ترتیب با 64% و 21% بود. شاخص های تنوع زیستی برای زئوپلانکتون ها در فصل بهار کم تر از فصل تابستان بود. نتایج آزمون </strong><strong>CCA</strong><strong> نشان داد که در فصل بهار، فاکتور </strong><strong>DO</strong><strong> و در تابستان </strong><strong>NH3</strong><strong> ارتباط منفی با فراوانی زئوپلانکتون ها داشت. به نظر می رسد این حجم</strong><strong>از قفس های پرورش ماهی کپورمعمولی مستقر در سد گلستان تاثیر معنی داری بر عوامل کیفی آب و هم چنین روی جوامع زئوپلانکتونی شناسایی شده در محیط اطراف قفس ندارد به طوری که تغییرات مشاهده شده در ساختار زئوپلانکتونی بیش تر با تغییرات فصلی مرتبط بود.</strong>
پرورش در قفس,تنوع زیستی,زئوپلانکتون,سدگلستان
http://www.aejournal.ir/article_87127.html
http://www.aejournal.ir/article_87127_0f418ec65229ad3a7b4f4db6590fee4d.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
10
4
2018
12
22
تأثیر دوره های گرسنگی و رشد جبرانی بر شاخص های رشد، بازماندگی و ترکیب لاشه بچه ماهی انگشت قد کپورمعمولی (Cyprinus carpio)
301
308
FA
مهدی
عادلی
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، واحد آزادشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، آزادشهر، ایران
mehdi.adeli1361@chmail.ir
شهرام
ملکی
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، واحد لاهیجان، دانشگاه آزاد اسلامی، لاهیجان، ایران
sahram.m@yahoo.com
افشین
قلیچی
0000-0002-7552-8972
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، واحد آزادشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، آزادشهر، ایران
afshin.ghelichi@yahoo.com
سعید
امیری
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، واحد تنکابن، دانشگاه آزاد اسلامی، تنکابن، ایران
am_charvadeh@yahoo.com
زینب
عادلی
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، واحد آزادشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، آزادشهر، ایران
adeli.z@yahoo.com
<strong> این تحقیق در تابستان 1391 در کارگاه آموزشی پژوهشی آبزی پروری دانشگاه آزاد آزادشهر به مدت 12 هفته انجام شد. تعداد 162 عدد بچه ماهی کپور با وزن متوسط 3</strong><strong>±</strong><strong>25 گرم با تراکم 18عدد در مخازن 1000 لیتری توزیع و تغذیه شدند. آزمایشات در 3 تیمار و 3 تکرار به صورت زیر انجام گرفت: تیمار شاهد: دو بار در روز غذادهی، تیمار 1: دو هفته تغذیه </strong><strong>+</strong><strong> یک هفته گرسنگی، تیمار 2: یک هفته تغذیه </strong><strong>+</strong><strong> دو هفته گرسنگی. نرخ غذادهی براساس 8 درصد وزن بدن کل بچه ماهیان یک تکرار، در روز صورت گرفت. در طول دوره پرورش فاکتور رشد مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که بین تیمارهای مورد بررسی از نظر وزن بدن بچه ماهی اختلاف معنی دار آماری مشاهده می گردد (0/05</strong><strong>></strong><strong>P</strong><strong>).</strong><strong>بیش ترین افزایش وزن را بچه ماهیان در تیمار شاهد که روزانه تغذیه می شدند داشتند.</strong><strong>اختلاف معنی داری بین تیمارها در میزان افزایش وزن بدن، وزن نهایی، ضریب تبدیل غذایی، ضریب رشد ویژه و </strong><strong>فاکتور وضعیت مشاهده شد. ولی بهترین ضریب تبدیل غذایی مربوط به تیمار 3 که یک هفته تغذیه و 2 هفته گرسنگی داشتند بود. در آنالیز ترکیب لاشه بیش ترین پروتئین و کم ترین مقدار چربی مربوط به تیمار 3 بود. در مجموع گرسنگی روی وزن بدن بچه ماهی کپورمعمولی تاثیر معنی داری خواهد گذاشت ولی تحت شرایط آزمایش انجام شده شامل تعویض آب از طریق سیفون کردن، هوادهی توسط پمپ هوا و در شرایط سرپوشیده سالن، غذادهی کامل بچه ماهیان برای رسیدن به بهترین میزان رشد توصیه می شود.</strong>
رشد جبرانی,گرسنگی,شاخص های رشد,بازماندگی,کپورمعمولی
http://www.aejournal.ir/article_87361.html
http://www.aejournal.ir/article_87361_df4a12e646f0bb2c9ea1bcfde7335c63.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
10
4
2018
12
22
مطالعه اثر پکتین به عنوان افزودنی غذایی در مقابله با مسمومیت کادمیمی در ماهی کپورمعمولی (Cyprinus carpio)
309
316
FA
محمد
محیسنی
گروه شیلات، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه لرستان، خرم آباد، ایران
mohiseni@gmail.com
محمد
امینی چرمهینی
گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه صنعتی خاتم الانبیاء، بهبهان، ایران
mamini57@yahoo.com
مریم
کریمی
گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه صنعتی خاتم الانبیاء، بهبهان، ایران
karimi1370.farda@gmail.com
دارا
باقری
گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه خلیج فارس، برازجان، ایران
dara.bagheri@ut.ac.ir
<strong>این مطالعه به بررسی اثر حفاظتی پکتین بر تغییرات برخی فاکتورهای بیوشیمیایی خون ماهی کپور معمولی </strong><strong>(</strong><strong><em>Cyprinus carpio</em></strong><strong>) </strong><strong>در مواجهه با کادمیم پرداخته است. برای این منظور غلظتهای مختلف زیرکشنده کادمیم (125 و 250 میلیگرم در کیلوگرم جیره خشک) به تنهایی و همچنین بهصورت ترکیبی با 0/5 درصد پکتین به جیره غذایی افزوده شد</strong><strong>.</strong><strong> بچهماهیان کپورمعمولی (میانگین وزنی 7</strong><strong>±</strong><strong>37/5 گرم) بهمدت 21 روز با شش جیره غذایی مختلف تغذیه شدند. ماهیانی گروه اول (شاهد) تنها با خوراک پایه بدون هیچ گونه افزودنی، گروه دوم و سوم بهترتیب با 150 و 250 میلیگرم کادمیم در کیلوگرم غذا، گروه چهارم </strong><strong>و پنجم با 150 و 250 میلیگرم کادمیم بههمراه 0/5 درصد پکتین و گروه ششم تنها با 0/5 درصد پکتین تغذیه شدند. نمونهگیری از خون ماهیان پس از 21 روز تغذیه با جیرههای غذایی اختصاصی هر گروه صورت گرفت و متعاقباً برخی از پارامترهای بیوشیمیایی خون مورد سنجش قرار</strong><strong>گرفتند. مطابق با نتایج، در</strong><strong>هر دو گروه دریافت کننده کادمیم و پکتین میزان آنزیمهای </strong><strong>AST</strong><strong>، </strong><strong>ALT</strong><strong> و </strong><strong>ALP</strong><strong>، پروتئین کل، آلبومین، گلبولین، تریگلیسرید، کراتینین و گلوکز تغییرات معنیداری نسبت به گروه شاهد نشان ندادند. در گروههای دریافت کننده کادمیم به تنهایی سطح آنزیمهای </strong><strong>AST</strong><strong> و </strong><strong>ALT</strong><strong> تغییرات معنیداری نسبت به گروه شاهد نشان داد. بر مبنای نتایج بهدست آمده بهنظر می رسد که پکتین به شکل بالقوهای میتواند اثرات مضر ناشی از فلزات سنگین را کاهش دهد.</strong>
فلزات سنگین,جاذب زیستی,کپور معمولی,بیوشیمی خون,پکتین
http://www.aejournal.ir/article_87398.html
http://www.aejournal.ir/article_87398_509c91619f1a61359b8db364d30fe04b.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
10
4
2018
12
22
بررسی میزان غلظت سرب در آب و ماهی کپورمعمولی (Cyprinus carpio) در تالاب بین المللی چغاخور
317
324
FA
مهسا
تکش
گروه محیط زیست، واحد اصفهان (خوراسگان)، دانشگاه آزاد اسلامی، اصفهان (خوراسگان)، ایران
mahsa_takesh@yahoo.com
عاطفه
چمنی
گروه محیط زیست، واحد اصفهان (خوراسگان)، دانشگاه آزاد اسلامی، اصفهان (خوراسگان)، ایران
atefehchamani@yahoo.com
ثمر
مرتضوی
گروه محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست، دانشگاه ملایر، ملایر، ایران
mortazavi.s@gmail.com
<strong> </strong><strong>آلودگی اکوسیستم های طبیعی با طیف گسترده ای از آلاینده های زیست محیطی به خصوص فلزات سنگین، در دهه های اخیر توجه زیادی را به خود جلب کرده است. کپورمعمولی به دلیل بزرگی اندازه بدن و میانگین سنی بالاتر می تواند میزان بالایی از فلزات سنگین را در خود جذب نماید. هم چنین رژیم همه چیزخواری و استفاده از جانوران کفزی و نرم تنان توسط این ماهی، امکان تجمع مقادیر بالایی از فلزات سنگین را در اندام های مختلف این ماهی به خصوص کبد، کلیه و عضله فراهم آورده است. در</strong><strong>پژوهش</strong><strong>حاضر، میزان تجمع سرب در عضله ماهی کپور معمولی</strong><strong>(</strong><strong><em>Cyprinus carpio</em></strong><strong>)</strong><strong> و آب تالاب چغاخور مورد </strong><strong>بررسی</strong><strong>قرار</strong><strong>گرفت. بدین منظور، تعداد</strong><strong>45 </strong><strong>نمونه کپورمعمولی توسط </strong><strong>تور </strong><strong>صیادی به همراه 45 نمونه </strong><strong>آب در سه ایستگاه در تابستان و بهار ۱۳۹۵هر ۱۵ روز یک بار، نمونه برداری گردید. پس</strong><strong>از تعیین سن، جنس و وزن هر نمونه ماهی و اندازه گیری پارامترهای فیزیکی شیمیایی آب، میزان فلز سرب در هر نمونه آب و ماهی بعد از عصاره گیری، با </strong><strong>استفاده</strong><strong>از</strong><strong>دستگاه اسپکترومتری</strong><strong>جذب</strong><strong>اتمی کوره</strong><strong>گرافیتی مورد اندازه گیری قرار گرفت.</strong><strong>نتایج نشان داد باقی مانده سرب در عضله ماهی کپور 0/2 میلی گرم بر کیلوگرم است که از میزان استاندارد سازمان بهداشت جهانی (0/5 میلی گرم بر کیلوگرم) پایین تر است ولی با افزایش میزان مصرف کودها و سموم شیمیایی احتمال دارد به تدریج میزان آلودگی افزایش یافته و به درجه خطر برسد. وجود فعالیت های کشاورزی گسترده در</strong><strong>حاشیه تالاب، از عوامل ورود پساب ناشی از کودها و سموم کشاورزی است که حیات آبزیان را تحت تاثیر قرار داده است.</strong>
تالاب چغاخور,چهارمحال بختیاری,ماهی کپورمعمولی,پارامترهای زیست شناختی
http://www.aejournal.ir/article_87415.html
http://www.aejournal.ir/article_87415_689cf00fa39000dccfd80a44aa0f192b.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
10
4
2018
12
22
اثر نانوذرات اکسیدآهن بر سیستم دفاع آنتیاکسیدانی و پراکسیداسیون چربی در بافت کبد ماهی کپورمعمولی (Cyprinus carpio)
325
330
FA
مهنا
محمدی
گروه شیلات، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی، گرگان، ایران
mohanamohamadi.m@gmail.com
مسعود
ستاری
گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه گیلان، صومعه سرا، ایران
msatari@guilan.ac.ir
اریا
باباخانی
گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه گیلان، صومعه سرا، ایران
aria_babakhani@yahoo.com
سیدعلی
جوهری
گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه کردستان، سنندج، ایران
joharis@gmail.com
حسین
غفوری
گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه گیلان، صومعه سرا، ایران
mb136964@yahoo.com
<strong> نانوذرات آهن با تولید رادیکالهای فعال اکسیژن منجر به استرس اکسیداتیو شده و در نتیجه فعالیت آنزیمهای آنتیاکسیدانی را تحت تاثیر قرار میدهند. هدف از این پژوهش بررسی میزان سمیت، در غلظتهای مختلف نانوذرات آهن در کبد ماهی کپور بود. بررسی تغییرات در میزان آنزیمهای آنتیاکسیدانی ناشی از نانوذرات میتواند بهعنوان شاخص استرس اکسیداتیو باشد. بدین منظور بچهماهیان کپور با طول کل 0/8±11 سانتیمتر و وزن 0/6±17 گرم در معرض غلظتهای (ppm 50،30،10،0) نانوذره آهن قرار گرفتند. نمونه برداری در روزهای 0، 1، 7 و 14 انجام شد. در این تحقیق آنزیمهای آنتیاکسیدانی سوپراکسیددیسموتاز، کاتالاز و گلوتاتیونپراکسیداز در بافت کبد و میزان پراکسیداسیون چربی (MDA) بهعنوان شاخص استرس اکسیداتیو مورد سنجش قرار گرفت. نتایج این مطالعه نشان داد که قرارگیری در معرض نانوذرات آهن منجر به افزایش معنیدار در میزان پراکسیداسیون چربی و تغییر درفعالیت آنزیمهای آنتیاکسیدانی با گذشت زمان میشود(0/5></strong><strong>p</strong><strong>). تغییرات مشاهده شده در سیستم دفاع آنتیاکسیدانی در واقع، پاسخی بیولوژیک در هنگام قرار گرفتن در معرض نانوذرات اکسیدآهن است. بنابراین، پایش شاخصهای زیستی مانند آنزیمهای آنتیاکسیدانی و سطح مالوندیآلدهید میتواند بهعنوان شاخص مناسب برای سنجش استرس اکسیداتیو وارد شده به ماهی کپورمعمولی باشد.</strong>
نانو ذرات اکسیدآهن,پراکسیداسیون,دفاع آنتیاکسیدانی,استرس اکسیداتیو,Cyprinus carpio
http://www.aejournal.ir/article_87462.html
http://www.aejournal.ir/article_87462_37d429f9ec9f2a8da79bcdb727d58034.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
10
4
2018
12
22
سنجش میزان تجمع فلزات سنگین آب و رسوب قبل و بعد از پرورش ماهی دریایی (Cyprinus carpio) در محیط محصور درخلیج گرگان (شرق کانال خوزینی)
331
338
FA
کامران
عقیلی
0000-0003-4216-9536
مرکز تحقیقات ذخایر آبزیان آب های داخلی، موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش وترویج کشاورزی، گرگان، ایران
k_aghili33@yahoo.com
عباسعلی
آقایی مقدم
0000-0002-3008-8002
مرکز تحقیقات ذخایر آبزیان آب های داخلی، موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش وترویج کشاورزی، گرگان، ایران
aghaeifishery@gmail.com
<strong> این تحقیق به منظور بررسی فلزات سنگین در آب و رسوب منطقه شرق کانال خوزینی قبل و بعد از پرورش ماهی در حصار توری در خلیج گرگان درسال 1391 الی 1392 انجام گردید. بدین منظور سه ایستگاه منطقه فعال پرورش ماهی در حصار توری، ایستگاه فعالیت پرورش ماهی خاویاری و ایستگاه شرقی به فاصله 500 متری قسمت شرقی از محل حصار توری انتخاب گردید. نمونه برداری از آب و رسوب یک بار قبل از ماهی دار نمودن حصار توری درمردادماه 1391 و یک بار در انتهای دوره پرورش درخردادماه 1392 انجام گردید. اندازه گیری فلزات سنگین در آب و رسوب شامل نیکل، سرب، آهن، کادمیوم، کروم، جیوه، روی، ارسنیک بروش اسپکتروفتومتری جذب اتمی انجام پذیرفت. نتایج نشان داد دامنه مقادیرسرب، روی و کروم در ابتدای دوره پرورش درمردادماه 1391در رسوبات به ترتیب 7/780-6/652 و 1/430-1/282 و8/180-4/554 </strong><strong>و بیش ترین میزان فلزات سنگین مربوط به فلزآهن در</strong><strong>محل اجرای پروژه به مقدار</strong><strong>ppb</strong><strong>)</strong><strong>130) بود. درپایان دوره پرورش درخردادماه 1392دامنه مقادیرسرب، روی و کروم به ترتیب 0/00462-0/00403 و 0/0038-0/0121 و 0/00546-0/00465 میلی گرم بر کیلوگرم و مقدار آهن به میزان </strong><strong>ppb</strong><strong>) 204) در محل اجرای پروژه بیش ترین مقدار را نشان داد. کم ترین مقدار مربوط به جیوه به میزان کم تر از </strong><strong>ppb</strong><strong>) 1) در هر سه ایستگاه نمونه برداری در هر دو دوره نمونه برداری بود. مقادیر به دست آمده در تحقیق با مقادیر استاندارد سازمان بهداشت جهانی مقایسه شد و نشان داد که درخصوص آلودگی آب میزان آلودگی فلزات روی، کروم و سرب کم تر و در رسوب خلیج، غیر از آهن، سطح آلودگی فلزات سنگین اندازه گیری شده کم تر از میزان استانداردهای جهانی رسوب در پوسته زمین و رسوبات جهانی بود. </strong>
فلزات سنگین,آب و رسوب,روش اسپکتروفتومتری,ماهی خاویاری
http://www.aejournal.ir/article_87470.html
http://www.aejournal.ir/article_87470_25fa3e8ffa8f934e35a0ac40951a0ca0.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
10
4
2018
12
22
اثر غلظت های تحت کشنده نانوذرات نقره و نیترات نقره بر بیان ژن HSP70 و آسیب های بافت های آبشش، کبد و روده در ماهی کپورمعمولی (Cyprinus carpio L)
339
350
FA
خیراله
خسروی کتولی
گروه شیلات، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی، گرگان، ایران
khosravi.kh@ut.ac.ir
علی
شعبانی
گروه شیلات، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی، گرگان، ایران
a_shabaniy@yahoo.com
حامد
کلنگی میاندره
گروه شیلات، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی، گرگان، ایران
h.kolangi@gmail.com
محمد رضا
ایمانپور
گروه شیلات، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی، گرگان، ایران
mimanpour@gmail.com
<strong>در این مطالعه به</strong><strong></strong><strong>منظور بررسی اثرات نقره بر ماهی کپورمعمولی، ماهیان در معرض غلظت</strong><strong></strong><strong>های تحت حاد نانوذرات نقره و نیترات نقره قرار گرفتند. برای این منظور ابتدا غلظت حاد 50% و 96 ساعته برای نانوذرات نقره و نیترات نقره بهدست آمد و سپس ماهیان بهمدت 21 روز در معرض غلظتهای تحت حاد قرار (04/0 و 08/0 میلیگرم در لیتر نانوذرات نقره و 025/0 و 045/0 میلیگرم در لیتر نیترات نقره) گرفتند و شاخصهای مورد نظر اندازهگیری قرار گرفت. پس از درمعرض قرارگیری با دو شکل نقره، عوارض مختلفی در بافتها مشاهده گردید از مهمترین آنها میشود به برخواستگی اپی</strong><strong></strong><strong>تلیالی، کوتاهی و ریختگی لاملاهای ثانویه آبشش، تخریب و نکروز شدن هسته و هایپرتروف شدن هپاتوسیت</strong><strong></strong><strong>های کبد و هم</strong><strong></strong><strong>چنین تخریب ساختار پرزهای روده و تورم آن</strong><strong></strong><strong>ها اشاره کرد. نتایج این مطالعه نشان داد که در معرض</strong><strong></strong><strong>گذاری بلندمدت با نانوذرات نقره باعث افزایش معنی</strong><strong></strong><strong>دار بیان ژن </strong><strong>Hsp70</strong><strong> شد و پس از در معرض قرارگیری ماهیان کپورمعمولی با نیترات نقره نیز، ژن </strong><strong>Hsp70</strong><strong> به</strong><strong></strong><strong>شدت افزایش پیدا کرد اما اختلافی بین دو ژن از نظر بیان ژن مشاهده نگردید. هم</strong><strong></strong><strong>چنین بیش</strong><strong></strong><strong>ترین تاثیرات مشاهده شده در بین بافت</strong><strong></strong><strong>های بررسی شده در این مطالعه، در کبد ماهیان در معرض قرار گرفته با دو شکل نقره و در بالاترین غلظت مشاهده گردید و اختلافی از نظر سم</strong><strong></strong><strong>شناسی بین دو شکل نقره مشاهده نگردید.</strong>
ماهی,نانوذرات و نیترات نقره,بافت شناسی,بیان ژن
http://www.aejournal.ir/article_87543.html
http://www.aejournal.ir/article_87543_71c4d8203e2a4007a9e0d7fc4d243b9b.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
10
4
2018
12
22
تاثیر منابع مختلف کربن بر جمعیت باکتریایی و مشخصات بافت سنجی روده کپورمعمولی (Cyprinus carpio) درسیستم بیوفلاک
351
360
FA
سعید
اسداله نصرآبادی
گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی دریا، دانشگاه علوم و فنون دریایی خرمشهر، خرمشهر، ایران
asadollah107@yahoo.com
پریتا
کوچنین
گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی دریا، دانشگاه علوم و فنون دریایی خرمشهر، خرمشهر، ایران
pkochanian@gmail.com
نصرالله
محبوبی صوفیانی
گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه صنعتی اصفهان، اصفهان، ایران
soofiani@iut.ac.ir
وحید
یاوری
گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی دریا، دانشگاه علوم و فنون دریایی خرمشهر، خرمشهر، ایران
yavarivahid@yahoo.com
امیر حسین
جلالی
گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه صنعتی اصفهان، اصفهان، ایران
ahjalali2002@gmail.com
<strong>دراین تحقیق، تاثیر منابع مختلف کربن (ملاس چغندر و پودر تفاله هویج) بر تعداد کل باکتری ها و تغییرات بافتی روده ماهی کپورمعمولی (</strong><strong><em>Cyprinus carpio</em></strong><strong>) در سیستم بیوفلاک مورد بررسی قرار گرفت. تعداد 243 قطعه ماهی با میانگین وزنی (8/1</strong><strong>±</strong><strong>16/2)گرم تهیه و با تراکم 9 عدد در هر آکواریوم50 لیتری به مدت 8 هفته تیمار شدند. درمجموع 9 تیمار آزمایشی شامل تیمار1 (بدون سیستم بیوفلاک با 100% جیره روزانه) و 8 تیمار در سیستم بیوفلاک شامل تیمار 2 (100%)، تیمار 3 (75%)، تیمار 4 (50%) و تیمار 5 (25%) جیره روزانه </strong><strong>+</strong><strong> منبع کربنی پودر تفاله هویج و تیمار 6 (100</strong><strong>%)، تیمار 7 (75</strong><strong>%)، تیمار 8 (50</strong><strong>%)، تیمار 9 (25</strong><strong>%) جیره روزانه + منبع کربنی ملاس چغندرقند مورد ارزیابی قرار گرفتند.</strong><strong>در پایان آزمایش جمعیت باکتریایی روده و محیط پرورشی و نیز مشخصات بافت سنجی بررسی شدند. نتایج به دست آمده نشان داد که تفاوت معنی داری (0</strong><strong>/</strong><strong>05</strong><strong>></strong><strong>p</strong><strong>)</strong><strong> در تعداد باکتری های روده و هم چنین آب محیط پرورش بین تیمارهای بیوفلاک و تیمار شاهد وجود دارد به طوری که بیش ترین تعداد باکتری های روده در تیمار 5 (</strong><strong>LogCFU/g </strong><strong>7/7</strong><strong>±</strong><strong>0/008) و کم ترین آن (</strong><strong>LogCFU/g </strong><strong>6/08</strong><strong>±</strong><strong>0/018) در تیمار شاهد است و بیش ترین تعداد باکتری های محیط پرورش در تیمار 6</strong><strong>(</strong><strong>LogCFU/</strong><strong>ml </strong><strong>6/18</strong><strong>±</strong><strong>0/023)</strong><strong>و </strong><strong>کم ترین در تیمار شاهد</strong><strong>(</strong><strong>LogCFU/ ml </strong><strong>4/18</strong><strong>±</strong><strong>0/03</strong><strong>)</strong><strong> به دست آمد. افزایش معنی دار (0</strong><strong>/</strong><strong>05</strong><strong>></strong><strong>p</strong><strong>)</strong><strong> طول پرزهای روده در تیمار 3 مشاهده شد. استفاده از سیستم بیوفلاک و افزودن منبع کربنی سبب تغییر در </strong><strong>جمعیت </strong><strong>کل باکتری های آب </strong><strong>محیط پرورش،</strong><strong>روده </strong><strong>و </strong><strong>تغییراتی از جمله افزایش طول پرز، سلول های</strong><strong>جامی و</strong><strong>سلول های لوکوسیت در</strong><strong>بافت روده گردید.</strong>
شمارش باکتریایی,بافت سنجی روده,کپورمعمولی,بیوفلاک
http://www.aejournal.ir/article_87592.html
http://www.aejournal.ir/article_87592_4ea41fffe85c205f57c320113799fab5.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
10
4
2018
12
22
انعطافپذیری ریختی ماهی سفید رودخانهای (Squalius turcicus De Filippi, 1865) در جنوب شرقی حوضه خزر با استفاده از ریختسنجی هندسی
361
366
FA
عطا
مولودی صالح
گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه صنعتی اصفهان، اصفهان، ایران، صندوق پستی: 83111-84156
atta.mouludisaleh@ut.ac.ir
یزدان
کیوانی
0000-0003-2811-4272
گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه صنعتی اصفهان، اصفهان، ایران، صندوق پستی: 83111-84156
keivany@iut.ac.ir
سید امیر حسین
جلالی
گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه صنعتی اصفهان، اصفهان، ایران، صندوق پستی: 83111-84156
sahjalali@cc.iut.ac.ir
مظاهر
زمانی
گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه صنعتی اصفهان، اصفهان، ایران، صندوق پستی: 83111-84156
mazaher.zamani@na.iut.ac.ir
<strong>بهمنظور بررسی تفاوت</strong><strong></strong><strong>های شکل </strong><strong></strong><strong>بدنی در بین جمعیت</strong><strong></strong><strong>های ماهی سفید رودخانهای </strong><strong>De Filippi, 1865</strong><strong><em>Squalius turcicus </em></strong><strong><em> </em></strong><strong>در رودخانههای تجن، هراز، نکارود، بابلرود و نور از بخش شرقی حوضه خزر تعداد 264 قطعه نمونه بهوسیله تور گوشگیر و ساچوک در طی سالهای 1388-1389 صید گردید. نمونهها پس از بیهوشی در محلول گلمیخک و تثبیت در فرمالین 10 درصد خنثی برای ادامه مطالعه به آزمایشگاه ماهی</strong><strong></strong><strong>شناسی دانشگاه صنعتی اصفهان منتقل شدند. جهت مطالعه تنوع شکل بدنی براساس روش ریختسنجی هندسی، تعداد 13 نقطه لندمارک با استفاده از نرمافزار </strong><strong>TpsDig2</strong><strong> بر روی تصاویر دوبعدی تهیه شده از سمت چپ نمونه ها، تعریف و رقومی گردید. دادههای رقومی پس از آنالیز پروکراست (</strong><strong>GPA</strong><strong>)، برای بررسی تنوع شکل</strong><strong></strong><strong>بدنی با استفاده از آنالیزهایی چندمتغیره از قیبل تجزیه به مولفههای اصلی (</strong><strong>PCA</strong><strong>)، تحلیل همبستگی کانونی</strong><strong>(</strong><strong>CVA</strong><strong>) و تحلیل خوشه ای مورد تحلیل قرار گرفتند و نیز الگوهای تغییر شکل هر جمعیت نسبت به شکل اجماع (</strong><strong>Consensus</strong><strong>) در شبکه تغییر شکل مصورسازی گردید. نتایج حاصل از این مطالعه جمعیتهای بابلرود و هراز را جدا از بقیه جمعیتها نشان داد. همچنین عمده تفاوتهای شکل بدنی در جمعیت های مورد مطالعه مربوط به موقعیت دهان، ارتفاع بدن، موقعیت بالههای سینهای و مخرجی میباشد.</strong>
PCA,لندمارک,آنالیز پروکراست,consensus
http://www.aejournal.ir/article_87670.html
http://www.aejournal.ir/article_87670_3f9c45f833035dc535eb81e17ddc8012.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
10
4
2018
12
22
اثر پروبیوتیک لاکتوکوکوس لاکتیس (سویه PTCC 1403) در جیره غذایی، بر شاخصهای رشد و درصد بازماندگی ماهی کفال خاکستری (mugil cephalus) در برابر با کتری لاکتوکوکوس گارویه آ
367
374
FA
جواد
قاسم زاده
گروه شیلات، دانشکده علوم دریایی، دانشگاه دریانوردی و علوم دریایی چابهار، چابهار، ایران
ghasemzadeh@cmu.ac.ar
ظهیر
شکوه سلجوقی
گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه صنعتی اصفهان، اصفهان، ایران، صندوق پستی: 83111-84156
پریا
اکبری
گروه شیلات، دانشکده علوم دریایی، دانشگاه دریانوردی و علوم دریایی چابهار، چابهار، ایران
paria.akbary@gmail.com
مهدی
حسنی
گروه شیلات، دانشکده علوم دریایی، دانشگاه دریانوردی و علوم دریایی چابهار، چابهار، ایران
hasani.mehdi@yahoo.com
<strong>تحقیق حاضر بهمنظور بررسی اثر پروبیوتیک لاکتوکوکوس</strong><strong>لاکتیس</strong><strong>(1403</strong><strong>PTCC</strong><strong>) در جیره</strong><strong>غذایی، بر عملکرد رشد و درصد بازماندگی ماهی کفال خاکستری </strong><strong>(<em>Mugil cephalus </em>L) </strong><strong>در برابر باکتری لاکتوکوکوس گارویه آ بهمدت 30 روز انجام گرفت. در این مطالعه، تعداد 450 قطعه ماهی کفال خاکستری با میانگین وزنی 1/4</strong><strong>±</strong><strong>8/44 گرم در یک طرح کاملاً تصادفی به 5 تیمار آزمایشی و 3 تکرار (با تعداد 30 عدد در هر تکرار) دستهبندی شدند. تیمارها عبارت بودند از دو تیمار آزمایشی شاهد (بدون استفاده پروبیوتیک) و تیمارهای آزمایشی 1</strong><strong>,D</strong><strong>2</strong><strong>D</strong><strong> و3</strong><strong>D</strong><strong> که بهترتیب حاوی 108×1/</strong><strong>5، 108× 3 و 108 × 6 واحد تشکیل کلنی پروبیوتیک بر گرم </strong><strong>غذا بود. بعد از 30 روز، 10 عدد بچه ماهی از هر تکرار با باکتری لاکتوکوکوس گارویه آ (تراکم</strong><strong>107 × 1 واحد تشکیل کلنی بر میلیلیتر بهروش غوطه وری) چالش داده شدند و تلفات بهصورت روزانه تا 10 روز پس از چالش ماهیان ثبت شد. نتایج </strong><strong> </strong><strong>نشان داد که تمامی شاخصهای رشد و همچنین درصد بازماندگی </strong><strong> </strong><strong>در تیمارهای دریافتکننده پروبیوتیک بهبود یافت اما</strong><strong> </strong><strong>اختلاف معنیداری با گروه شاهد نشان ندادند (0/05</strong><strong><</strong><strong>P</strong><strong>)، ولی فاکتور وضعیت</strong><strong>(CF) </strong><strong> در تیمارهای 2</strong><strong>D</strong><strong> و 3</strong><strong>D</strong><strong> نسبت به گروه شاهد افزایش معنیداری داشت (0/05</strong><strong>></strong><strong>P</strong><strong>). درصد بازماندگی از 40 درصد در گروه شاهد به 64درصد در تیمار 3</strong><strong>D</strong><strong> و</strong><strong>68درصد در تیمار2</strong><strong>D</strong><strong> افزایش یافت (0/05</strong><strong>></strong><strong>P</strong><strong>). </strong><strong>بهطورکلی میتوان نتیجه گرفت که استفاده از سویه (1403</strong><strong>PTCC</strong><strong>) لاکتوکوکوس لاکتیس در جیره غذایی میتواند منجر به افزایش ماندگاری بچه ماهی کفال خاکستری در چالش با باکتری لاکتوکوکوس گارویهآ شود.</strong>
پروبیوتیک,لاکتوکوکوس لاکتیس,شاخص های رشد,کفال خاکستری,لاکتوکوکوس گارویه آ
http://www.aejournal.ir/article_87689.html
http://www.aejournal.ir/article_87689_854d66553d8c5cbd0191580059b400f1.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
10
4
2018
12
22
بررسی تجمع فلزات سنگین جیوه ،سرب و کادمیوم در بافت های عضله،کبد و مغز گاوماهی گرد Neogobius melanostomus دریای خزر در استان مازندران
375
380
FA
محمد رضا
عدالت سروستانی
گروه علوم دریایی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
reza_edalat_60@yahoo.com
<strong>هدف از این تحقیق بررسی و مقایسه میزان تجمع فلزات سنگین جیوه، سرب و کادمیوم</strong><strong> </strong><strong>در بافت</strong><strong></strong><strong>های عضله، کبد ومغز گاوماهی </strong><strong><em>Neogobius melanostomus</em></strong><strong>در استان مازندران بود که در ساری، بابلسر، فریدونکنار، رویان و رامسر در سواحل جنوبی دریای خزر نمونه برداری انجام گرفت.</strong><strong> </strong><strong>در این تحقیق</strong><strong> </strong><strong>15 نمونه در سال های 95</strong><strong>-</strong><strong>1394 از این سواحل تهیه شد. آمادهسازی نمونهها براساس روش هضم مرطوب و اندازهگیری میزان تجمع عناصر غیرضروری با استفاده از دستگاه جذب اتمی </strong><strong>Atomic absorption (A.A.S</strong><strong> و دستگاه تجزیه گر جیوه مستقیم </strong><strong>DMA-80</strong><strong> انجام شد. نتایج این تحقیق نشان داد، میانگین غلظت فلز کادمیوم در بافت کبد، عضله و مغز 0/15</strong><strong>±</strong><strong>0/33، 0/10</strong><strong>±</strong><strong>0/28 و </strong><strong>0/05</strong><strong>±</strong><strong>0/19 و میانگین غلظت سرب در بافت کبد، عضله و مغز 0/01</strong><strong>±</strong><strong>9/41، 1/89</strong><strong>±</strong><strong>10/5 و 2/18</strong><strong>±</strong><strong>7 میلی گرم در کیلوگرم (وزن مرطوب)، میانگین غلظت جیوه دربافت کبد، عضله و مغز 10/30</strong><strong>±</strong><strong>43/10، 33/10</strong><strong>±</strong><strong>85/05 و 3/07</strong><strong>±</strong><strong>8/24 میکروگرم در کیلوگرم (وزن مرطوب) بوده است. آنالیز واریانس یک طرفه (</strong><strong>One way ANOVA</strong><strong>) نشان داد که بین ایستگاه های مورد بررسی از نظر میانگین غلظت جیوه در اندام مغز و از نظر میانگین غلظت سرب در اندام عضله اختلاف معنی دار آماری مشاهده نگردید (0/05</strong><strong>></strong><strong>p</strong><strong>)</strong><strong>.</strong><strong> بر طبق آنالیز آماری همبستگی پیرسون، ارتباط معکوس بین طول استاندارد و تجمع کادمیوم در عضله و کبد مشاهده شد. بالاترین میزان تجمع جیوه در بافت عضله بود و کم ترین میزان تجمع در بافت مغز بود و میزان انباشت فلزات سرب و کادمیوم در بافت های هدف گاوماهی بیش تر از حد مجاز استاندارد و فلز جیوه پایین تر از حد مجاز استانداردهای(</strong><strong>WHO/FAO/NHMRC/MAFF (UK </strong><strong>بوده است.</strong>
کادمیوم,سرب,مغز,گاوماهی Neogobius melanostomus,دریای خزر
http://www.aejournal.ir/article_88086.html
http://www.aejournal.ir/article_88086_fa94dd552615590f7ec70e23beecb350.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
10
4
2018
12
22
هیستومورفولوژی مقایسهای مری و روده در دو گونه ماهی گوشت خوار و فیتوپلانکتون خوار خلیج فارس
381
388
FA
سعید
حسن زاده
گروه زیست شناسی دریا، دانشکده علوم دریایی، دانشگاه علوم و فنون دریایی، خرمشهر، ایران
abdir351@yahoo.com
رحیم
عبدی
گروه زیست شناسی دریا، دانشکده علوم دریایی، دانشگاه علوم و فنون دریایی، خرمشهر، ایران
abdir351@gmail.com
محمد علی
سالاری علی آبادی
گروه زیست شناسی دریا، دانشکده علوم دریایی، دانشگاه علوم و فنون دریایی، خرمشهر، ایران
salari1346@yahoo.com
عبدالعلی
موحدی نیا
گروه زیست شناسی دریا، دانشکده علوم دریایی و اقیانوسی، دانشگاه مازندران، بابلسر، ایران
movahedina@yahoo.com
زهرا
بصیر
گروه علوم پایه، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهید چمران اهواز،اهواز، ایران
z.basir@scu.ac.ir
<strong>ماهی بیاح </strong><strong>(<em>Liza abu</em>)</strong><strong> و شبه شوریده </strong><strong>(<em>Johnius belangerii</em>)</strong><strong> به علت بازار پسندی دارای ارزش اقتصادی بالا در ناحیه خلیج فارس میباشند. در مطالعه حاضر تفاوتهای هیستومورفولوژیکی مری و روده بین ماهی بیاح با رژیم فیتوپلانکتونخواری و شبه شوریده با رژیم گوشتخواری مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور 20 قطعه ماهی از هر گونه با ویژگی های زیست سنجی مشابه از خور موسی صید شدند. پس از تشریح نمونههای بافتی از قسمتهای ابتدا و انتهایی مری هم چنین قطعاتی از قسمت های ابتدایی، میانی و انتهای روده برداشت گردید. نمونههای بافتی پس از طی مراحل معمول آماده سازی شامل فیکس کردن در فرمالین بافر ده درصد، آبگیری با سری افزایشی الکل، شفاف سازی با گزیلول، بلوک گیری با پارافین، برش با ضخامت 5 میکرون با میکروتوم، انتقال نمونه ها بر روی لام، رنگ آمیزی و در نهایت با میکروسکوپ نوری مجهز به لنز داینولیت بررسی شدند. نتایج حاصل از مطالعات میکرومتری نشان داد که مری در هر دو گونه در ناحیه مخاطی دارای چین خوردگیهای متعدد و اپیتلیوم آن از نوع سنگفرشی مطبق همراه با سلولهای ترشحی بوده است. تعداد این سلول ها در ناحیه انتهای نسبت به ناحیه ابتدایی با اختلاف معنی دار بیش تر بوده (0/05</strong><strong>≥</strong><strong>P</strong><strong>) اما در ماهی بیاح در قسمت ابتدایی و در ماهی شبه شوریده در قسمت انتهایی تعداد این سلول ها بیش تر بوده است. هم چنین از ابتدا به سمت انتهای روده بر تعداد سلولهای موکوسی افزوده شده و طول پرزهای روده در قسمت میانی از سایر بخشهای روده بیش تر بود.</strong><strong>هم چنین طول پرزها در ماهی بیاح در سه قسمت ابتدایی، میانی و انتهایی روده نسبت به شبه</strong><strong>شوریده بزرگ تر</strong><strong>مشاهده</strong><strong>شد (0/05</strong><strong>≥</strong><strong>P</strong><strong>). به طورکلی در هیستومورفولوژی مری و روده دو گونه مورد مطالعه تفاوت ها و شباهت هایی از نظر ساختار مشاهده گردید که می تواند متاثر زندگی و چگونگی تغذیه موجود باشد.</strong>
هیستومورفولوژی,مری,روده,بیاح,شبه شوریده
http://www.aejournal.ir/article_87132.html
http://www.aejournal.ir/article_87132_7a10da4ae8ed5b6db8a3486d38d3337c.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
10
4
2018
12
22
بررسی اثرات محافظتی داروی لیورگل بر هیستولوژی بافت کبد ماهی قرمز (Carassius auratus)
389
394
FA
علی
صادقی
گروه شیلات، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی، گرگان، ایران
sadeghi.a_shilat@yahoo.com
محمد رضا
ایمانپور
گروه شیلات، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی، گرگان، ایران
m.imanpour@yahoo.com
علی
شعبانی
0000-0001-6255-6889
گروه شیلات، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی، گرگان، ایران
shabani@gau.ac.ir
محمد
مازندرانی
گروه شیلات، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی، گرگان، ایران
mazandarani57@gmail.com
طاهره
باقری
مرکز تحقیقات آب های دور، موسسه تحقیقات شیلات ایران، سازمان تحقیقات، ترویج و آموزش کشاورزی، چابهار، ایران
bagheri1360@gmail.com
<strong>داروی لیورگل از عصاره گیاهی خار</strong><strong>مریم تهیه می گردد. خار</strong><strong>مریم محتوی فلاونولیگنان است و دارای اثرات محافظت کننده کبدی است. هدف این آزمایش بررسی اثرات مقادیر مختلف داروی لیورگل حاوی سطوح مختلف چربی بر پیشگیری از عارضه های کبدی شامل تورم آبی، تورم ابری، دژنره شدن، چرب شدگی، خونریزی و نکروز در ماهی قرمز بود. برای این آزمایش 540 بچه ماهیان قرمز با میانگین وزن 1</strong><strong>±</strong><strong>3/5 گرمی استفاده شد که به مدت 180 روز با 9 جیره غذایی مختلف با 3 تیمار 0، 0/2 و 0/5 درصد داروی لیورگل و سه سطح 9، 12 و 15 درصد چربی تغذیه شدند. در انتهای دوره آزمایش از بافت کبد ماهیان نمونه برداری شد و از هر تیمار 4 نمونه جهت آنالیز هیستوپاتولوژی استحصال شد. نتایج آزمایش نشان داد که در بین تمام تیمارهای آزمایش بیش ترین عارضه کبدی شامل تورم آبی، تورم ابری، دژنره شدن، چرب شدگی و نکروز در تیمار 6 که حاوی جیره غذایی 15 درصد چربی و بدون داروی لیورگل بود مشاهده شد. در تیمار 2 که حاوی جیره غذایی 9 درصد چربی+داروی لیورگل 0/5 درصد بود هیچ گونه عارضه کبدی مشاهده نشد. نتیجه نهایی تحقیق نشان داد که از سطوح مختلف چربی استفاده شده در آزمایش، ماهی هایی که از سطوح چربی 12 و 15 درصد استفاده کرده بودند بیش ترین ضایعات کبدی را داشتند. هم چنین در تمام تیمارهای چربی جیره غذایی (9، 12 و 15 درصد) اضافه کردن داروی لیورگل به جیره غذایی احتمالاً به علت وجود سیلی مارین باعث کاهش ضایعات کبدی در ماهی قرمز گردید. </strong>
هیستولوژی کبد,لیورگل,چربی,ماهی کاراس طلایی
http://www.aejournal.ir/article_88121.html
http://www.aejournal.ir/article_88121_4eb661a32ce0176482c0fe85684cb111.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
10
4
2018
12
22
مقایسه اثرات مزمن نانوذرات و درشت ذرات تیتانیوم دی اکسید در بافت های آبشش، کبد و روده گورخرماهی (Danio rerio)
395
406
FA
مریم
محجوبیان
0000-0002-1566-8690
گروه زیست شناسی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران، صندوق پستی: 13351914
bayan.ba93@gmail.com
اکرم سادات
نعیمی
گروه زیست شناسی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران، صندوق پستی: 13351914
akramnaeemi@yahoo.com
<strong>هدف این پژوهش مقایسه اثرات نانوذرات تیتانیوم دی اکسید و درشت ذرات آن بر بافت های آبشش، کبد و روده گورخرماهی </strong><strong>(</strong><strong><em>Danio</em></strong><strong> <em>rerio</em></strong><strong>)</strong><strong> است. در مطالعه حاضر تعداد 150 قطعه گورخرماهی به مدت 30 روز</strong><strong>تحت شرایط ساکن-تجدید در معرض تیمار نانوذرات و درشت ذرات تیتانیوم دی اکسید در غلظت های 1 و 10 میلی گرم بر لیتر و 3 تکرار در هر تیمار به همراه گروه شاهد قرار گرفتند. پس از اتمام دوره (30 روز) ماهی ها در فرمالین تثبیت شده و برای انجام مطالعات بافت شناسی کلاسیک رنگ آمیزی شدند.</strong><strong>نتایج این پژوهش نشان داد که نانوذرات تیتانیوم دی اکسید و درشت ذرات آن منجر به ناهنجاری هایی در لاملا و فیلامنت ازقبیل جدا شدن اپتلیوم، ادم، انحنا، به هم چسبیدگی، هایپرپلاژی در لاملا و پرخونی، هایپرتروفی در فیلامنت بافت آبشش گورخرماهی گردید. هم چنین ناهنجاری هایی نظیر واکوئله شدن سیتوپلاسم، افزایش مراکز ملانوماکروفاژ، تخریب هپاتوسیت ها، پرخونی و افزایش قطرسینوزوئیدها در بافت کبد گورخرماهی و آسیب هایی ازقبیل جداشدن اپیتلیوم، افزایش و تورم سلول های جامی، نکروز و پرخونی در روده گورخرماهی مشاهده شد. براساس یافته های این پژوهش میزان ناهنجاری ها درتیمارهای نانو از درشت ذرات بیش تر بود. هم چنین، بیش تر عارضه های ایجاد شده وابسته به غلظت مواد بود، به طوری که شدت ناهنجاری</strong><strong></strong><strong>ها در غلظت 10 میلی گرم برلیتر از نانوذره تیتانیوم دی اکسید در مقایسه با سایر تیمارهای مورد بررسی بیش تر بود.</strong>
آسیب شناسی بافتی,فیلامنت آبششی,نانومواد,تیتانیوم دی اکسید,هپاتوسیت,بافت روده
http://www.aejournal.ir/article_86769.html
http://www.aejournal.ir/article_86769_1276fa700eed74de26470ede49567db5.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
10
4
2018
12
22
تأثیر دوره محرومیت غذایی بر شاخصهای خونشناسی ماهی پرت (Cichlasoma synspilum ♀ × Cichlasoma citrinellum ♂) تغذیهشده با جیره حاوی آستاگزانتین و نمک صفراوی
407
414
FA
امین
مخلص ابادی
گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه صنعتی اصفهان، اصفهان، ایران، صندوق پستی: 83111-84156
aminarcher@yahoo.com
سالار
درافشان
گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه صنعتی اصفهان، اصفهان، ایران، صندوق پستی: 83111-84156
sdorafshan@gmail.com
فاطمه
پیکان حیرتی
گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه صنعتی اصفهان، اصفهان، ایران، صندوق پستی: 83111-84156
fheyrati@cc.iut.ac.ir
<strong>هدف از این مطالعه بهبود شاخصهای خونشناسی ماهی پرت در مواجه با دوره محرومیت غذایی بود. برای انجام این مطالعه، 200 قطعه ماهی پرت (میانگین وزنی6/2</strong><strong>±</strong><strong>25/5 گرم و میانگین طولی0/43</strong><strong>±</strong><strong>6/34 سانتیمتر) در سه تیمار با دو تکرار و هر تکرار شامل 33 قطعه ماهی که شامل تیمار شاهد</strong><strong>(جیره پایه)،</strong><strong>تیمار آستاگزانتین (جیره حاوی 4 گرم بر کیلوگرم آستاگزانتین) و تیمار آستاگزانتین</strong><strong>-</strong><strong> نمک صفراوی (جیره حاوی</strong><strong>4 گرم بر کیلوگرم آستاگزانتین و 1200 میلیگرم بر کیلوگرم نمک صفراوی) به مدت 90 روز تغذیه شدند و سپس دوره محرومیت غذایی به مدت یک هفته اعمال شد. در پایان دوره تغذیه، نتایج نشان داد بهجز تعداد گلبولهای سفید که در اثر تغذیه با جیرههای حاوی آستاگزانتین بهتنهایی یا در تلفیق با نمک صفراوی، بهطور معنیداری افزایشیافته بود (0/05</strong><strong>></strong><strong>P</strong><strong>)، سایر شاخصهای خونشناسی تحت تأثیر تیمارهای تغذیهای قرار نگرفت (0/05</strong><strong><</strong><strong>P</strong><strong>). افت تعداد گلبولهای قرمز خون ماهیان تغذیهشده با آستاگزانتین بهتنهایی یا در تلفیق با نمک صفراوی پس از محرومیت غذایی مشاهده شد (0/05</strong><strong>></strong><strong>P</strong><strong>). کاهش معنیداری در تعداد گلبولهای سفید در ماهیان تغذیهشده با جیره شاهد، پس از اعمال دوره محرومیت غذایی مشاهده شد (0/05</strong><strong>></strong><strong>P</strong><strong>) ولی این کاهش در تیمارهای آستاگزانتین و آستاگزانتین</strong><strong>-</strong><strong> نمک صفراوی مشاهده نشد (0/05</strong><strong><</strong><strong>P</strong><strong>). بهطورکلی میتوان بیان داشت که استفاده از آستاگزانتین بهتنهایی یا در تلفیق با نمک صفراوی تأثیر چندانی بر شاخصهای خونشناسی ماهی پرت بهجز ممانعت در کاهش تعداد گلبولهای سفید در مواجه با تنش محرومیت غذایی نداشت.</strong>
ماهی پرت,آستاگزانتین,نمک صفراوی,محرومیت غذایی
http://www.aejournal.ir/article_88238.html
http://www.aejournal.ir/article_88238_fe77b34a1bb08004ea690e4af408d037.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
10
4
2018
12
22
تاثیر سطوح مختلف کورکومین موجود در گیاه زردچوبه (Curcuma longa) جیره بر عملکرد رشد و رنگ پذیری پوست ماهی اسکار Astronotus ocellatus (Agassiz, 1831)
415
422
FA
راضیه
نظری
گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه گیلان، صومعه سرا، ایران، صندوق پستی: 1144
nazari.razie@gmail.com
میر مسعود
سجادی
گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه گیلان، صومعه سرا، ایران، صندوق پستی: 1144
mmsajjadi@hotmail.com
بهرام
فلاحتکار
گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه گیلان، صومعه سرا، ایران، صندوق پستی: 1144
falahatkar@guilan.ac.ir
<strong>به منظور مطالعه تاثیر سطوح مختلف کورکومین موجود در گیاه زردچوبه بر عملکرد رشد و رنگ پذیری ماهی اسکار،150 قطعه ماهی با میانگین وزن اولیه 0/25</strong><strong>±</strong><strong>5/1 گرم و طول متوسط 0/36</strong><strong>±</strong><strong>6/25 سانتی متر به طور تصادفی به 5 گروه تقسیم شده و به مدت 56 روز نگه داری و</strong><strong>با جیره های مختلف تغذیه شدند. </strong><strong>گروه </strong><strong>شاهد غذای تجاری </strong><strong>فاقد </strong><strong>کورکومین (C0</strong><strong>) و سایر</strong><strong>گروه ها به ترتیب با 5 ( C15)</strong><strong> 15 ,(C10</strong><strong>) 10 ,(C5</strong><strong>) و 20 (20 C</strong><strong>) گرم کورکومین در هر کیلوگرم جیره تجاری تغذیه شدند. شاخص های رشد تیمارهای آزمایشی هر دو هفته یک بار اندازه گیری شدند. نتایج نشان داد بین تیمارهای </strong><strong>C0</strong><strong> و C5</strong><strong> از لحاظ وزن نهایی و نرخ رشد ویژه تفاوت معنی دار آماری وجود دارد (0/05</strong><strong>></strong><strong>P</strong><strong>). بیش ترین وزن نهایی و هم چنین کم ترین ضریب تبدیل غذایی در تیمار C5</strong><strong> مشاهده شد. تفاوت معنی داری در بازده پروتئین و چربی بین تیمارهای </strong><strong>C5</strong><strong> و C20</strong><strong> مشاهده شد (0/05</strong><strong>></strong><strong>P</strong><strong>) به طوری که بیش ترین مقدار آن ها در تیمار C20</strong><strong> مشاهده شد. نتایج حاصل از اندازه گیری میزان کورکومین ذخیره شده در پوست نشان داد میزان کورکومین تیمار C20</strong><strong> به طور معنی داری نسبت به تیمار </strong><strong>C0</strong><strong> بیش تر بود (0/05</strong><strong>></strong><strong>P</strong><strong>). نتایج تحقیق کنونی نشان داد که استفاده از 5 گرم کورکومین در جیره غذایی باعث بهبود عملکرد رشد در ماهی اسکار می شود و هم چنین استفاده از 15 گرم کورکومین در جیره غذایی آن ها باعث رنگپذیری بهینه در این ماهیان می شود.</strong>
کورکومین,رنگ پذیری,رشد,ماهی اسکار,Astronotus ocellatus
http://www.aejournal.ir/article_88258.html
http://www.aejournal.ir/article_88258_72687463f78985c54103cb118b16d1bc.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
10
4
2018
12
22
مطالعه فون مگس های خانواده (Lauxaniidae (Insecta: Diptera در منطقه طالقان
423
428
FA
محمد
جواد ایمنی
گروه زیست شناسی، دانشکده علوم زیستی، واحد ورامین- پیشوا، دانشگاه آزاد اسلامی، ورامین، ایران
mjavad.emeni@gmail.com
سعید
محمد زاده نمین
گروه گیاهپزشکی، دانشکده کشاورزی، واحد ورامین- پیشوا، دانشگاه آزاد اسلامی، ورامین، ایران
saeedmn2005@gmail.com
معصومه
مهدوی اورتاکند
0000-0002-2635-0514
گروه زیست شناسی، دانشکده علوم زیستی، واحد ورامین- پیشوا، دانشگاه آزاد اسلامی، ورامین، ایران
masumehmahdavi@gmail.com
<strong>مگسهای </strong><strong>Lauxaniidae</strong><strong> با داشتن حدود 1800 گونه توصیف شده یکی از بزرگ ترین و متنوع ترین خانواده های دوبالان به حساب می آیند. اغلب گونه های این خانواده در مناطق جنگلی، روی درختچه ها، درختان و برگ ها فعالیت می کنند و اغلب در مرحله لاروی پوسیده خوار هستند و در زیر برگهای افتاده، علف های در حال پوسیدن، زیر پوست تنه درختان در حال تجزیه و در لانه پرندگان یافت می شوند. تا قبل از این تحقیق 32 گونه از این مگس ها از ایران گزارش شده بود. طی این تحقیق در سال های 1395 و 1396 روی فون مگس خانواده </strong><strong>Lauxaniidae</strong><strong> در منطقه طالقان (استان های البرز و قزوین)، 10 گونه از پنج جنس (</strong><strong><em>Homoneura</em></strong><strong> sp.</strong><strong>، </strong><strong><em>Minettia fasciata</em></strong><strong>، </strong><strong><em>Minettia</em></strong><strong> <em>hyrcanica</em></strong><strong>، </strong><strong><em>Minettia bulgarica</em></strong><strong>، </strong><strong><em>Calliopum caucasicum</em></strong><strong>، </strong><strong><em>Sapromyza afghanica</em></strong><strong>، </strong><strong><em>Sapromyza biordinata</em></strong><strong>، </strong><strong><em>Sapromyza</em></strong><strong> <em>hermonensis</em></strong><strong>، </strong><strong><em>Eusapromyza martineki</em></strong><strong>و</strong><strong><em>Eusapromyza multipunctata</em></strong><strong>) از این خانواده از مکان های مختلف منطقه جمع آوری و شناسایی گردید. از میان گونه های مذکور، گونه </strong><strong><em>Sapromyza hermonensis</em></strong><strong>برای اولین بار از ایران گزارش می گردد.</strong>
فونستیک,دوبالان,Lauxaniidae,طالقان
http://www.aejournal.ir/article_88291.html
http://www.aejournal.ir/article_88291_04d1a4cc9972e45018797cb64269489a.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
10
4
2018
12
22
تغییرات جمعیت و تنوع زیستی موجودات خاکزی (هزارپایان) در جنگل های زاگرس (مطالعه موردی: شهرستان ایلام)
429
434
FA
محمد
عباسی
گروه علوم جنگل، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ایلام، ایلام، ایران
m.abbasi3966@gmail.com
جواد
میرزایی
گروه علوم جنگل، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ایلام، ایلام، ایران
mirzaei.javad@gmail.com
مجید
میراب بالو
0000-0003-3536-1511
گروه گیاهپزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ایلام، ایلام، ایران
majid.mirab@gmail.com
<strong>پژوهش حاضر، به مدت یکسال (1394-1395) در جنگل های شهرستان ایلام به منظور بررسی تغییرات تراکم جمعیت و تنوع زیستی موجودات خاکزی شامل صدپایان و هزارپایان (</strong><strong>Arthropoda: Myriapoda</strong><strong>) انجام گرفت. بدین منظور نمونه برداری از خاک سه منطقه گچان، مانشت و قلارنگ، در طی فصول مختلف سال صورت پذیرفت. نمونه های خاک پس از ثبت مشخصات محل، به آزمایشگاه منتقل شدند و با استفاده از قیف برلیز نسبت به جداسازی صدپایان و هزارپایان اقدام گردید. در این بررسی در مجموع، تعداد 730 نمونه از صدپایان و هزارپایان از منطقه حفاظت شده مانشت و قلارنگ جمع آوری و شمارش گردید که نمونه های جمع آوری شده متعلق به سه خانواده </strong><strong>Dignathodontidae</strong><strong> (گونه </strong><strong><em>Henia</em></strong><strong> sp.</strong><strong>)، </strong><strong>Scolopendridae</strong><strong> (گونه </strong><strong><em>Scolopendra cingulata</em></strong><strong>) و </strong><strong>Julidae</strong><strong> (گونه های </strong><strong><em>Cylindroiulus</em></strong><strong> sp.</strong><strong> و </strong><strong><em>Amblyiulus</em></strong><strong> sp.</strong><strong>) بودند. حداکثر تراکم جمعیت صدپایان و هزارپایان در هر سه منطقه مورد نمونه برداری در فصل بهار دیده شد و تراکم جمعیت صدپایان و هزارپایان (تعداد در مترمربع) در کوه گچان (147 و 136) نسبت به کوه های مانشت (111 و 128) و قلارنگ (92 و 131) بالاتر بود. در اواخر پاییز، تراکم جمعیت به طور معنی داری در هر سه منطقه کاهش یافت. براساس نتایج حاصل از تجزیه واریانس، تأثیر فصول مختلف سال بر جمعیت صدپایان و هزارپایان در هر سه منطقه در سطح یک درصد معنی دار می باشد. با توجه به پوشش گیاهی متنوع در منطقه، مقدار شاخص های شانون</strong><strong>–</strong><strong> وینر و سیمپسون در هر سه منطقه نمونه برداری شده، بالا و در حد مطلوب بود. هم چنین نتایج مربوط به شاخص یکنواختی شانون نشان داد که مقدار این شاخص برای هزارپایان در هر سه منطقه نمونه برداری شده بیش تر از صدپایان می باشد. با توجه به نتایج این تحقیق و نظر به این که هزارپایان اهمیت زیادی در زنجیره های غذایی خاک و حفظ تعادل طبیعی در جنگل ها را دارند توصیه می شود برنامه های حفاظت از تنوع زیستی اکوسیستم های جنگلی مورد توجه و نظر بیش تری قرار گیرند. </strong>
تراکم جمعیت,صدپایان,هزارپایان,جنگل های زاگرس,ایلام
http://www.aejournal.ir/article_88292.html
http://www.aejournal.ir/article_88292_e5bd96daddf118e3ec8d5c482611047a.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
10
4
2018
12
22
تنوع زیستی دوجورپایان زیرزمینی جنس Niphargus در ایران با معرفی ثبت جدید گونه N. hosseiniei
435
442
FA
سمیه
اسمعیلی رینه
0000-0002-0366-2312
گروه زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران
sesmaeili@razi.ac.ir
<strong>اعضای جنس زیرزمینی 1849</strong><strong>Schi</strong><strong>ö</strong><strong>dte, </strong><strong> </strong><strong><em>Niphargus</em></strong><strong> در آبهای زیرزمینی و یا آبهای مرتبط با محیطهای زیرزمینی نظیر چشمهها زندگی میکنند. اعضای این گروه یکی از غنیترین جنسهای دوجورپایان آب شیرین از نظر تعداد گونه (بیش از 300 گونه و زیر گونه) </strong><strong>در جهان هستند که در غرب پاله آرکتیک پراکنش دارند. ایران به عنوان محدوده شرقی جنس </strong><strong><em>Niphargus</em></strong><strong> مشخص میشود و تاکنون 17 گونه از این جنس در ایران یافت شده است که بهجز گونه </strong><strong><em>N. valachicus</em></strong><strong>، سایر گونهها بومی ایران میباشند. در این مطالعه، تنوع و پراکنش اعضای این جنس در ایران و صفات تشخیصی مهم هر گونه بررسی و ثبت جدیدی از گونه </strong><strong><em>N. hosseiniei</em></strong><strong> در اطراف روستای بیلوار شهر کرمانشاه گزارش میشود. نقشه توزیع جغرافیایی گونهها با نرم افزار </strong><strong>Arc GIs </strong><strong> </strong><strong>ترسیم گردید. اکثر گونههای این جنس از ایران در 5 سال گذشته معرفی شدهاند و انتظار میرود در آیندهای نزدیک گونههای بیشتری به فون زیرزمینی ایران اضافه گردد.</strong>
تنوع زیستی,Niphargus,آب زیرزمینی,ثبت جدید,ایران
http://www.aejournal.ir/article_85928.html
http://www.aejournal.ir/article_85928_6bbf138df8bf07d92c19f15e2fca48aa.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
10
4
2018
12
22
بررسی اثرات استفاده از روغن ریزپوشانی شده در جیره غذایی میگوی بزرگ آب شیرین Macrobrachium rosenbergii بر فاکتورهای رشد، آنالیز تقریبی فیله و برخی از خصوصیات فیزیکی پلت
443
450
FA
رضا
اسعدی
دانشکده شیلات و علوم دامی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، صندوق پستی: 578
ri.asadi@gmail.com
عبدالصمد
کرامت امیری
دانشکده شیلات و علوم دامی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، صندوق پستی: 578
amirkola@yahoo.com
حسین
اورجی
دانشکده شیلات و علوم دامی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، صندوق پستی: 578
h_ouraji@sanru.ac.ir
سید ولی
حسینی
گروه شیلات، دانشگاه تهران، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی کرج، صندوق پستی: 4111
hosseini.seyedvali@gmail.com
<strong>در این تحقیق تاثیر استفاده از روغنهای ریزپوشانی شده در جیره غذایی میگوی آب شیرین بر پارامترهای رشد و آنالیز تقریبی فیله مورد ارزیابی قرار گرفت. 6 جیره غذایی با میزان پروتئین یکسان (33 درصد) و سه سطح چربی 6، 9 و 12 درصد تهیه شد که در هر سطح چربی دو جیره ساخته شد که در یکی از جیرهها (تیمارهای 1، 3 و 5) از روغن بدون ریزپوشانی استفاده شد و در جیره دیگر (تیمارهای 2، 4 و 6) از روغن ریزپوشانی شده استفاده شد. اضافه وزن و ضریب تبدیل غذایی در سطح چربی 12 درصد بین تیماری که روغن آن ریزپوشانی نشده بود (تیمار 5) با تیمار 6 که روغن آن ریزپوشانی شده بود تفاوت معنیدار (0/05 >P) نشان دادند. همچنین تیمار 6 بیشترین نرخ رشد ویژه و شاخص کارایی پروتئین را دارا بود و بهطور معنیداری (0/05>P) با تیمارهای 1 و 2 تفاوت داشت. اثر سطوح چربی تاثیر معنیداری در فاکتورهای رشد نشان داد اما اثر ریزپوشانی و اثر متقابل (اثر سطوح چربی و اثر ریزپوشانی) معنیداری نبودند (0/05<P). ریزپوشانی کردن در سطح چربی 12 درصد سبب افزایش معنیدار (0/05>P) در چربی فیله شد و اثر سطوح چربی و اثر ریزپوشانی نیز معنیدار بود (0/05>P). فاکتورهای فیزیکی پلت تحت تاثیر معنیدار ریزپوشانی روغن قرار گرفتند (0/05></strong><strong>P</strong><strong>). که این تاثیر خصوصاً در سطح چربی 9 و 12 درصد بارزتر بود. درکل ریزپوشانی کردن روغنها در سطح چربی جیره 6 درصد هیچ تاثیر معنیداری بر فاکتورهای رشد، چربی فیله و شاخصهای فیزیکی پلت نداشت.</strong>
چربی فیله,سطوح چربی جیره,فاکتورهای رشد,استحکام پلت,شسته شدن پلت
http://www.aejournal.ir/article_88333.html
http://www.aejournal.ir/article_88333_f5db7ea92979f32e0bd20dd32b2bc6fd.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
10
4
2018
12
22
رشد و مرگ و میر میگوی آب شیرین (Macrobrachium nipponense) در دریاچه سد بوستان جنوبشرق دریای خزر
451
460
FA
هادی
رییسی
گروه شیلات، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه گنبدکاووس، گنبدکاووس، ایران
raeisi_hadi@yahoo.com
امین
دانایی
گروه شیلات، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه گنبدکاووس، گنبدکاووس، ایران
amin.danayi@gmail.com
رحمان
پاتیمار
گروه شیلات، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه گنبدکاووس، گنبدکاووس، ایران
r.patimar@gmail.com
<strong>میگوی آبشیرین شرقی (<em>Macrobrachium nipponense</em>) یک گونه غیربومی بوده که بهطور وسیع در حوضه خزر جنوبی پراکنش دارد. این تحقیق جهت مطالعه ویژگیهای رشد و مرگ و میر در منطقه سد بوستان در جنوبشرق دریای خزر بر روی مجموع 860 میگو در طی بهمن 1394 الی مهر 1395 صورت گرفت. نسبت جنسی نر به ماده 1/11: 1 برآورد گردید. دامنه طول کل و وزن در این میگو در منطقه مورد مطالعه بهترتیب 74/94-11/70 میلیمتر و 4/51-0/04 گرم بهدست آمد. فراوانی میگو و وزن در ماههای مختلف، متفاوت و اختلاف معنیدار بود (0/05>p). میانگین طول و وزن در میگوهای نر (میانگین طول کل 40/24 میلیمتر و وزن 0/81 گرم،0/05>p) کمتر از مادهها (میانگین طول کل 41/70 میلیمتر و وزن 1/01 گرم، 0/05>p) بود. ارتباط طول و وزن بین نرها و مادهها در سد بوستان معنیدار و هر دو جنس دارای رشد ایزومتریک بهدست آمد. پیراسنجههای رشد در نرها (میلیمتر) 86/63=∞K= 0/79 ,L و در مادهها (میلیمتر) 76=</strong><strong>∞</strong><strong>K =1,L بهدست آمد. مرگ و میر طبیعی نرها 1/08 و در مادهها 1/17 محاسبه شد. با توجه به نتایج بهدست آمده بهنظر میرسد سد بوستان محیط مناسبی برای زندگی و رشد این میگو فراهم میکند.</strong>
M. nipponense,رشد,مرگ و میر,سد بوستان,دریای خزر
http://www.aejournal.ir/article_88378.html
http://www.aejournal.ir/article_88378_80acbc56947a8c3d5c65275244a6c019.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
10
4
2018
12
22
عادات غذایی میگو خنجری Edwards, 1837) Parapenaeopsis stylifera) در آبهای ساحلی استان هرمزگان
461
466
FA
میترا
غفوریان
گروه شیلات، دانشکده علوم و فنون دریایی، دانشگاه هرمزگان، بندرعباس، ایران، صندوق پستی: 3995
m.ghaforian.325@gmail.com
محسن
صفائی
گروه شیلات، دانشکده علوم و فنون دریایی، دانشگاه هرمزگان، بندرعباس، ایران، صندوق پستی: 3995
msn_safaie@yahoo.com
فرشته
سراجی
سازمان تحقیقات آموزش و ترویج کشاورزی، مؤسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، پژوهشکده اکولوژی خلیج فارس و دریای عمان، بندرعباس، صندوق پستی: 1597- 79145
saraji2004200@yahoo.com
<strong>این مطالعه با هدف بررسی رفتار تغذیهای میگو خنجری</strong><strong><em>Parapenaeopsis stylifera </em></strong><strong><em> </em></strong><strong>در آبهای ساحلی هرمزگان (مناطق بین بندرعباس، هرمز و قشم) انجام شد. نمونهبرداری به مدت 12 ماه از تیر ماه 1395 تا خرداد ماه 1396 و با تور ترال کف ویژه میگو انجام شد. محتویات 363 میگو با دامنه طول کاراپاس 12 تا 33 میلی متر مورد بررسی قرار گرفت. موادغذایی شناسایی شده در روده میگو شامل سختپوست (84%)، الیافگیاهی (7</strong><strong>%)، دیاتومه (6</strong><strong>%)، فورمینیفورا (روزنه داران)</strong><strong>(1</strong><strong>%)،</strong><strong>کرمنماتد (0/57</strong><strong>%) و مژهداران (0/28</strong><strong>%) و شکم پا (0/28</strong><strong>%) بود. میزان شاخص</strong><strong>cv</strong><strong>در هر دوجنس متفاوت و به طور معنی داری در جنس نر بیش تر از ماده بود، درحالی که این شاخص در کلاس های طولی مختلف اختلاف معنی داری نداشت.</strong><strong>هم چنین نتایج این تحقیق نشان داد که در بین غذاهای ترجیحی میگو خنجری بیش ترین فراوانی حضور مربوط به گروه غذایی سختپوستان بود درحالی که میزان شاخص</strong><strong>Fp </strong><strong> در کلاسهای طولی مختلف اختلاف معنی داری نداشتند. نتایج نشان داد سختپوستان بیش ترین فراوانی حضور را در محتویات روده میگوها درهمه مراحل رسیدگی تخمدان را به خود اختصاص داده بودند. </strong>
میگو خنجری,ترکیب غذایی,شاخصهای تغذیهای,خلیج فارس
http://www.aejournal.ir/article_88386.html
http://www.aejournal.ir/article_88386_518303d92c45d56f5f22106beb4e072f.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
10
4
2018
12
22
ارزیابی تغییرات بیان ژن کاتاپسین L و فاکتورهای رشد در میگوی سفید غربی (Litopenaeus vannamei) تحت تاثیر بایوفلاک های متفاوت
467
476
FA
اکبر
عباس زاده
گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی دریا، دانشگاه علوم و فنون دریایی خرمشهر، خرمشهر، ایران
abas1351@gmail.com
وحید
یاوری
گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی دریا، دانشگاه علوم و فنون دریایی خرمشهر، خرمشهر، ایران
yavarivahid@yahoo.com
سیدجواد
حسینی
گروه شیلات، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه خلیج فارس، بوشهر، ایران
sjh1348@gmail.com
محمود
نفیسی بهابادی
پژوهشکده خلیج فارس، دانشگاه خلیج فارس، بوشهر، ایران
nafisi2002@gmail.com
<strong>کاتاپسین ها جزء اصلی سیستم پروتئولیتیک لیزوزومی و مسئول تجزیه پروتئین های داخل سلولی هستند. هدف این تحقیق ارزیابی تغییرات میزان بیان ژن کاتاپسین ال </strong><strong>(</strong><strong>CTSL</strong><strong>) و فاکتورهای رشد در میگوی سفید غربی </strong><strong>(</strong><strong><em>Litopenaeus vannamei</em></strong><strong>)</strong><strong> تحت تاثیر بایوفلاک های متفاوت با استفاده از سطوح مختلف پروتئینی بود. چهار تیمار بایوفلاک مشتمل بر بایوفلاک خرما +</strong><strong>جیره با پروتئین 25% (P25</strong><strong>)، بایوفلاک ملاس</strong><strong>+</strong><strong>جیره با پروتئین 25% (</strong><strong>M25</strong><strong>)، بایوفلاک خرما</strong><strong>+</strong><strong>جیره با پروتئین 15% (P15</strong><strong>) و بایوفلاک ملاس</strong><strong>+</strong><strong>جیره با پروتئین 15% (M15</strong><strong>) و یک تیمار شاهد بدون بایوفلاک (38</strong><strong>% پروتئین) با 3 تکرار بود. در یک دوره 35 روزه 35 قطعه میگوی جوان (0/33</strong><strong>±5</strong><strong>/37 گرم) به طور تصادفی در 15 مخزن 300 لیتری (تراکم 175 قطعه در متر مکعب) ذخیره سازی گردید. به منظور برآورد تاثیر بایوفلاک بر میزان بیان ژن </strong><strong>کاتاپسین (</strong><strong>L </strong><strong>(</strong><strong>CTSL </strong><strong> در هپاتوپانکراس میگو از تکنیک </strong><strong>Real time PCR</strong><strong> و از ژن </strong><strong>Beta actin</strong><strong> به عنوان ژن کنترل داخلی استفاده شد. در تمام تیمارهای بایوفلاک نسبت به شاهد افزایش معنی داری در میزان بیان ژن </strong><strong>CTSL</strong><strong> مشاهده گردید (0/05</strong><strong>></strong><strong>P</strong><strong>)، هرچند</strong><strong>که تیمار 25</strong><strong>P</strong><strong> بالاترین میزان بیان را نشان داد (0/05</strong><strong>></strong><strong>P</strong><strong>). هم چنین بالاترین میزان پارامترهای رشد (وزن به دست آمده، ضریب تبدیل غذایی مطلوب، نرخ رشد و بازماندگی) در میگوهای تیمار P25</strong><strong> و کم</strong><strong></strong><strong>ترین آن ها در تیمار شاهد دیده شد (0/05</strong><strong>></strong><strong>P</strong><strong>). نتایج نشان داد میزان بیان ژن </strong><strong>CTSL</strong><strong> با تغییر منابع کربنی یا میزان پروتئین جیره در بین تیمارهای بایوفلاک، اختلاف معنی داری با یکدیگر نداشتند (0/05</strong><strong><</strong><strong>P</strong><strong>). به نظر می رسد فناوری بایوفلاک با اثرات مثبت خود بر گوارش و ایمنی، سبب افزایش بیان ژن </strong><strong>CTSL</strong><strong> در این گونه شده است.</strong>
میگوی وانامی,ژنتیک,بایوفلاک,شیره خرما,ملاس,رشد
http://www.aejournal.ir/article_88413.html
http://www.aejournal.ir/article_88413_b26aa906e24735a59596b0022a0eaf8c.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
10
4
2018
12
22
بررسی تنوع زیستی و اثر برخی عوامل محیطی بر پراکنش کفزیان رودخانههای جاجرود و کرج
477
488
FA
پریسا
تابان
گروه علوم محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
taban_parisa@yahoo.com
اصغر
عبدلی
گروه تنوع زیستی و مدیریت اکوسیستم، پژوهشکده علوم محیطی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
asabdoli@gmail.com
نعمت الله
خراسانی
گروه علوم محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
khorasani@ut.ac.ir
جابر
اعظمی
گروه علوم محیط زیست، دانشکده علوم،دانشگاه زنجان، زنجان، ایران
j.aazami@yahoo.com
<strong>در مطالعات حاضر شناسایی و وضعیت تنوع زیستی کفزیان رودخانه های حفاظت شده جاجرود و کرج، که تامین کننده بخش زیادی از آب شرب شهر تهران می </strong><strong></strong><strong>باشند، در طول سه سال متوالی به طور هم زمان بررسی گردیده است. نمونههای فیزیکوشیمیایی و کفزیان با سه تکرار از 19 ایستگاه با سوربر جمع آوری شدند. آنالیزهای آماری توسط نرم افزارهای </strong><strong>SPSS </strong><strong>،</strong><strong>R </strong><strong>و </strong><strong> Past </strong><strong>صورت گرفت. در رودخانه جاجرود تعداد 6667 ماکروبنتوز در 22 خانواده و در رودخانه کرج تعداد 13246 ماکروبنتوز در 24 خانواده شناسایی شد. بیش ترین فراوانی و تنوع ماکروبنتوز در فصل تابستان و مناسب ترین زمان برای نمونه برداری از کفزیان در محدوده مطالعاتی می باشد. نتایج آزمون آماری </strong><strong>CCA</strong><strong> نشان داد، پارامترهای کل جامدات معلق، هدایت اکتریکی، اکسیژن محلول و </strong><strong>pH</strong><strong> بیش ترین سهم را در توزیع کفزیان داشتند. در رودخانه جاجرود باتیده و در رودخانه کرج سیمولیده بیش ترین میزان فراوانی را به خود اختصاص دادند. شاخص </strong><strong>غالبیت سیمپسون در تمامی ایستگاه های </strong><strong>مطالعاتی بیش تر به سمت یک میل می </strong><strong></strong><strong>کند که بیانگر فراوانی بالای یک یا چند خانواده نسبت به سایرین است. مقادیر متوسط شاخص تنوع شانون در طول چهار دوره نمونه برداری در رودخانه کرج بین 0/11</strong><strong>±</strong><strong>2/04 تا 0/06</strong><strong>±</strong><strong>2/5 متغیر و در رودخانه جاجرود بین 0/22</strong><strong>±</strong><strong>1/4 تا 0/42</strong><strong>±</strong><strong>2/4 نوسان داشت. هر دو رودخانه به لحاظ تنوع زیستی و فون </strong><strong>کفزیان به یکدیگر شباهت دارد. براساس نتایج شاخص های تنوع زیستی فعالیت های انسانی بر جوامع کفزیان تاثیرگذار بوده و </strong><strong>بیش ترین تاثیر منفی بر اکوسیستم دو رودخانه ناشی از توسعه تفرجگاه </strong><strong></strong><strong>ها و تغییرات کاربری اراضی می باشد.</strong>
جاجرود و کرج,شاخص تنوع زیستی,کفزیان,عوامل محیطی
http://www.aejournal.ir/article_87155.html
http://www.aejournal.ir/article_87155_81771478e2989d3eb51be7ce2093b6b9.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
10
4
2018
12
22
روند جایگزینی کفزیان در حوضه جنوب شرقی دریای خزر و ارتباط آن با شرایط تروفی اکوسیستم
489
498
FA
نیلوفر
نوروزی
گروه شیلات، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران
norouziniloufar67@gmail.com
رسول
قربانی
گروه شیلات، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران
rasulghorbani@gmail.com
سید عباس
حسینی
گروه شیلات، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران
hosseini.abbas@yahoo.com
سید علی اکبر
هدایتی
0000-0001-7658-5314
گروه شیلات، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران
hedayati@gau.ac.ir
رحمت
ندافی
گروه شیلات، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی، سوئد
rahmat.naddafi@slu.se
<strong>مطالعه مستمر اکولوژیک دریای خزر، به خصوص پراکنش، شناسایی گونه ها و نوسانات منطقه ای قبل از هر مطالعه، ضروری به نظر می رسد، بر این اساس در پژوهش حاضر روند جایگزینی گروه های کفزی در خلیج گرگان و حوضه جنوب شرقی دریای خزر (منطقه استان گلستان)، مورد مطالعه قرار گرفت و با نتایج به دست آمده در پژوهش های مشابه پیشین مقایسه شد. نتایج حاصل از بررسی کفزیان نشان داد که به ترتیب کرم های پرتار، کرم های کمتار، نماتدها، کرم های شیرونومیده، صدف های دوکفه ای و سخت پوستان آمفی پودا اصلی ترین فون کفزی اکوسیستم را تشکیل داده اند. این نتایج نشان دهنده وجود وضعیت بسیار نامناسب کیفی در مناطق مورد بررسی می باشد. نتایج حاصل از مقایسه با سایر پژوهش های پیشین نیز نشان داد که عواملی نظیر ورود آلاینده های آلی و معدنی، دفع نامناسب زباله ها، بسته شدن کانال های اصلی دریای خزر و عدم تهویه اکوسیستم، ساخت تاسیسات نامناسب صیادی و غیره موجب ایجاد شرایط هایپرتروفی و کاهش بسیار زیاد تراکم و تنوع کفزیان در این مناطق گردیده است. </strong>
دریای خزر,خلیج گرگان,وضعیت تروفی,جایگزینی کفزیان
http://www.aejournal.ir/article_88422.html
http://www.aejournal.ir/article_88422_60305b5e9452acf63b93b36550115ab4.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
10
4
2018
12
22
ارزیابی اثرات محیط زیستی پساب آبزی پروری بر جوامع کفزی، مطالعه موردی: تالاب گمیشان، استان گلستان
499
510
FA
فخریه
شیرود میرزایی
گروه شیلات،دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران
f.shmirzaie@yahoo.com
رسول
قربانی
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران
rasulghrobani@gmail.com
سید عباس
حسینی
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران
seyedabbas_hosseini@yahoo.com
فرخ
پرافکنده حقیقی
موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات و آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران، صندوق پستی: 6116- 14155
parafkandeh@hotmail.com
حسن
نصرالله زاده ساروی
پژوهشکده اکولوژی دریای خزر، موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، ساری، ایران، صندوق پستی: 961
hnsaravi@yahoo.com
<strong>آبزی پروری از جمله فعالیت های انسانی است که توسعه کنترل نشده آن بر محیط </strong><strong>زیست اطراف، اثرات منفی دارد و پایش زیستی یکی از راه های بررسی آن است. در این مطالعه، اثرات محیط زیستی پساب مزارع پرورش میگو بر اجتماع کفزیان تالاب گمیشان بررسی شد. جهت نمونه برداری از جوامع کفزی، 6 ایستگاه تعیین و نمونه ها به صورت ماهانه و به مدت یک سال جمع آوری شدند و از پنج شاخص جهت بررسی وضعیت کیفی تالاب گمیشان استفاده گردید. نتایج نشان داد که میانگین کفزیان برابر با 31934 تعداد در مترمربع و بیش ترین فراوانی مربوط به خانواده </strong><strong>Pyrgulidae</strong><strong> بود. مصب رودخانه گرگانرود بیش ترین فراوانی را در بین ایستگاه های نمونه برداری نشان داد. مقایسه تراکم در ماه های مختلف نیز بیش ترین فراوانی را در سه ماه نخست سال نشان داد و با آغاز فصل تابستان، تراکم کاهش یافت. با شروع خروج پساب مزارع پرورش میگو از شهریور، میانگین فراوانی روند صعودی در پیش گرفت، ولی در چهار ماه پایان سال، از فراوانی آن ها مجدداً کاسته شد. بررسی مقادیر شاخص مارگالف و شانون</strong><strong>-</strong><strong>وینر در ماه ها و ایستگاه های مختلف نشان دهنده آلودگی در این تالاب بود. با محاسبه شاخص سیمپسون مشخص شد با افزایش آلودگی در تالاب در کنار کاهش حجم آب، توزیع کفزیان رو به یکنواخت تر شدن است. شاخص پیلو با میانگین 0/4، تفاوت معنی داری در بین ایستگاه ها و ماه های مختلف نمونه برداری نشان نداد. بررسی شاخص پراکنش نیز لکه ای بودن پراکنش کفزیان را تایید نمود. در مجموع، کیفیت آب در تالاب گمیشان نامطلوب ارزیابی شد و ضرورت اعمال سیاست های مدیریتی کارآمد به منظور بهبود کیفیت آب در این تالاب بین المللی مشخص گردید.</strong>
اثرات محیط زیستی,پساب,آبزی پروری,بزرگ بی مهرگان کفزی,تالاب گمیشان
http://www.aejournal.ir/article_88424.html
http://www.aejournal.ir/article_88424_8e742b5d30df406b32a8159f0baab1e1.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
10
4
2018
12
22
بررسی ویژگی های ریخت شناسی و تفاوت های بین گروهی در اسکوئید هندی (Uroteuthis duvaucelii) در خلیج فارس و دریای عمان
511
518
FA
شادی
خاتمی
گروه بیولوژی دریا، واحد بندرعباس، دانشگاه آزاد اسلامی، بندرعباس، ایران
shadi.khatami1@gmail.com
تورج
ولی نسب
0000-0002-4825-5024
موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات و آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران، صندوق پستی: 6116- 14155
t_valinassab@yahoo.com
فرهاد
کیمرام
موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات و آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران، صندوق پستی: 6116- 14155
farhadkaymaram@gmail.com
<strong>در این تحقیق، جهت مقایسه و بررسی تفاوت های بین گروهی </strong><strong>اسکوئید هندی (</strong><strong><em>Uroteuthis (Photololigo) duvaucelii</em></strong><strong>) گونه غالب از سرپایان در </strong><strong>آب های خلیج فارس و دریای عمان از ویژگی های ریخت شناسی با روش آنالیز تشخیص استفاده شد. هم چنین تعیین مهم ترین متغیرهای موثر با روش تحلیل عاملی با تجزیه مولفه های اصلی یا </strong><strong>PCA</strong><strong> صورت پذیرفت. برای این منظور اسکوئید هندی از دو منطقه در آب های خلیج فارس (آب های بوشهر و غرب تنگه هرمز) و دریای عمان (آب های سیستان و بلوچستان و شرق تنگه هرمز) به وسیله تور ترال کف با چشمه 75 میلی متر صید شدند و 21 ویژگی ریخت شناسی آن ها مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که در آنالیز مولفه های اصلی برای متغیرهای مورد بررسی، دو مولفه تشکیل شد که مولفه اول شامل طول و عرض مانتل، وزن بدن، طول و عرض باله، طول و عرض سر، قطر چشم، طول غضروف گردنی، طول قیف، طول و عرض گلادیوس، وزن گلادیوس، عرض ساقه گلادیوس، محیط مانتل و طول آبشش 54/24 درصد و مولفه دوم شامل طول بازوهای اول تا چهارم 81/5 درصد از کل واریانس را به خود اختصاص داده است. بررسی تفاوت بین گروهی با روش آنالیز تشخیص سه تابع را نشان داد که در 0/05</strong><strong>></strong><strong>P</strong><strong> معنی دار است که نشان دهنده اختلاف و تمایز بین گروه ها است. بنابراین یک گروه در دریای عمان و دو گروه در خلیج فارس تشخیص داده شد. </strong>
اسکوئید هندی,آنالیز تشخیص,PCA,دریای عمان,خلیج فارس
http://www.aejournal.ir/article_88432.html
http://www.aejournal.ir/article_88432_fe76827c051285c01e800e2cc6b9cd8a.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
10
4
2018
12
22
بررسی تغییرات فصلی آنزیمگلوتاتیون اس ترانسفراز کاتالاز و استیل کولین استراز در اندازههای مختلف صدف دوکفهای مرواریدساز Pinctada radiata
519
530
FA
الهه
علی عسگری
گروه بیولوژی دریا، دانشکده علوم و فنون دریایی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران
e.asgari@gmail.com
علی
ماشینچیان مرادی
0000-0002-9000-3883
گروه بیولوژی دریا، دانشکده علوم و فنون دریایی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران
ali2m@yahoo.com
فریبرز
احتشامی
موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات و آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران
ehteshamei@yahoo.com
شهلا
جمیلی
0000-0001-9939-8677
موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات و آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران
shahlajamili45@yahoo.com
محمد
ربانی
گروه شیمی دریا، واحد تهران شمال، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
mhd_rabani@yahoo.com
<strong>تحقیق حاضر جهت اندازهگیری میزان غلظت آنزیم گلوتاتیون اس ترانسفراز کاتالاز و استیل کولین استراز به عنوان نشانگرهای آلاینده فلزات سنگین در صدف دوکفهای مروارید ساز محار </strong><strong>(<em>Pinctada radiata</em>)</strong><strong> انجام گرفته است. نمونه برداری از بهار تا زمستان سال 1392 به روش غواصی در ایستگاههای لاوان، هندورابی و نخیلو انجام شد که در طی نمونه برداری صدف های با اندازه کوچک (4-1سانتیمتر) و بزرگ (6-4 سانتیمتر) جمعآوری گردیدند. برای اندازهگیری میزان غلظت فلزات سنگین از روش استاندارد </strong><strong>Moopam</strong><strong>، برای اندازهگیری آنزیم گلوتاتیون اس ترانسفراز از روش </strong><strong>Habig</strong><strong>، برای اندازهگیری آنزیم استیل کولین استراز از روش </strong><strong>Ellman</strong><strong> و برای اندازهگیری غلظت آنزیم کاتالاز از روش</strong><strong> Abei </strong><strong>استفاده گردید. میزان غظت آنالیز فلزات سنگین نیکل، کادمیوم و سرب در بافت نرم صدف محار </strong><strong>(<em>Pinctada radiata</em>)</strong><strong> در هر سه ایستگاه به ترتیب 0/12</strong><strong>±</strong><strong>0/58 و 0/04</strong><strong>±</strong><strong>1/86 و 0/30</strong><strong>±</strong><strong>1/94 قسمت در میلیون میباشد، که نتایج نشان داد غلظت فلز سرب در رسوبات ایستگاه دارای اختلاف معنی دار میباشد. غلظت آنزیم استیل کولین استراز در ایستگاههای مختلف و در بین اندازههای بزرگ و کوچک و در بین دو فصل اختلاف معنی داری با یکدیگر نداشتند. تغییرات دو آنزیم کاتالاز و گلوتاتیون اس ترانسفراز تقریباً مشابه یکدیگر بوده و ایستگاه و فصل هر دو پارامتر اختلاف معنی داری بر میزان غلظت این آنزیمها داشتند. تغییرات فصلی آنزیمهای آنتی اکسیدان (با فرض ثابت بودن شوری و اکسیژن) به سن، چرخه تولیدمثل، در دسترس بودن میزان غذا و دمای آب مرتبط است. با افزایش دما در فصل گرم میزان آنزیمهای آنتی اکسیدان افزایش یافته، با افزایش دما و فراوانی غذا در محیط ممکن است میزان آنزیمهای آنتی اکسیدان افزایش یابد. با توجه به میزان کم آلایندههای فلزات سنگین در مناطق مورد مطالعه، سطح پایین تری از آلایندهها در بافت صدف محار </strong><strong>(<em>Pinctada radiata</em>)</strong><strong> از نظر استاندارهای جهانی مشاهده گردید و ارتباط قوی نیز بین میزان این آلاینده فلزات سنگین در بافت صدف محار </strong><strong>(<em>Pinctada radiata</em>)</strong><strong> و میزان آنزیمهای مورد مطالعه مشاهده نشد، لذا میزان آلایندههای گونه مورد مطالعه در حد طبیعی میباشد و گونه در وضعیت سالمی به سر میبرد. </strong>
Pinctada radiata,خلیج فارس,آنزیم گلوتاتیون اس ترانسفراز,استیل کولین استراز,کاتالاز,فلزات سنگین
http://www.aejournal.ir/article_88467.html
http://www.aejournal.ir/article_88467_f98ca8d6c57cdd571b3f62fb83fb202c.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
10
4
2018
12
22
گزارش نخستین مشاهده Capitella sp (کرم های حلقوی: پرتاران) در جنوب دریای خزر
531
536
FA
امید
روشن
اداره کل حفاظت محیط زیست گلستان، سازمان حفاظت محیط زیست، گرگان، ایران
om46row@gmail.com
نسرین
سخایی
گروه زیست شناسی دریا، دانشکده علوم دریایی، دانشگاه علوم و فنون دریایی خرمشهر، خرمشهر، ایران
sakhaei@kmsu.ac.ir
حسین
ذوالقرنین
گروه زیست شناسی دریا، دانشکده علوم دریایی، دانشگاه علوم و فنون دریایی خرمشهر، خرمشهر، ایران
zolgharnein@kmsu.ac.ir
حامد
پاک نژاد
گروه شیلات، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران
مهرشاد
طاهری
مرکز اقیانوس شناسی تنگه هرمز، موسسه ملی اقیانوس شناسی و علوم جوی ایران، بندرعباس، ایران
mehrshadtaheri@yahoo.com
<strong>تجمعات پرتاران در آبهای کم عمق جنوب دریای خزر مورد مطالعه قرار گرفت. نمونه های رسوب از مناطق ساحلی گمیشان، خلیج گرگان، کیاشهر، آستارا و تنکابن (عمق</strong><strong></strong><strong>های 1، 3 و</strong><strong>5 متر) با گرب ون</strong><strong>-</strong><strong>وین (0/0625 مترمربع)، در زمستان 1395 و تابستان 1396 جمع</strong><strong></strong><strong>آوری شد. سپس، نمونه</strong><strong></strong><strong>های کرمی با استفاده از الک روزنه 0/5، 1 و 2 میلی</strong><strong>متر، غربال و در گلوتارالدهید 4% ریخته شدند. در نتیجه بررسی مورفولوژیک مشخص شد که کرم </strong><strong>پرتار </strong><strong><em>Capitella</em></strong><strong> sp.</strong><strong> از خانواده </strong><strong>Capitellidae</strong><strong> در مناطق گمیشان، خلیج گرگان و تنکابن حضور دارد. نمونه</strong><strong></strong><strong>های مورد مطالعه، بدون ضمایم آبششی و چشم، و دارای پروستومیوم کوتاه و مخروطی شکل بودند و قطعه سینه ای در آن</strong><strong></strong><strong>ها متشکل از یک حلقه پریستومیوم بدون کیتا و کتیگرهای دارای تارهای مویین بود. هر یک از کتیگرهای 7-1، 8-1 یا تمام آن</strong><strong></strong><strong>ها چندین تار مویین داشتند. اما کتیگرهای شکمی، به</strong><strong></strong><strong>جای تارهای مویین، دارای قلاب</strong><strong></strong><strong>های روپوش</strong><strong></strong><strong>دار بودند. خارهای تناسلی نرها و حفره تناسلی ماده</strong><strong></strong><strong>ها بین کتیگرهای 9-8 قرار</strong><strong>داشتند. قطعه دمی نیز فاقد ضمایم بود. جنس </strong><strong><em>Capitella</em></strong><strong> و خانواده </strong><strong>Capitellidae</strong><strong>، برای نخستین</strong><strong> بار از دریای خزر گزارش می</strong><strong></strong><strong>شوند.</strong>
پرتاران,گونه مهاجم,گونه بیگانه
http://www.aejournal.ir/article_85956.html
http://www.aejournal.ir/article_85956_3e3b1f0198af566f3bbf6a7e3321c57d.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
10
4
2018
12
22
اولین گزارش گونه ( Nais variabilis Piguet, 1906 (Annelida: Oligochaeta: Naididae و الگوی پراکنش زمانی و مکانی آن در مصب رودخانههای چشمهکیله تنکابن و سردآبرود چالوس (حوضه جنوبی دریای خزر)
537
548
FA
میثم
طاول کتری
گروه بیولوژی دریا، دانشکده علوم و فنون دریایی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران
meysamtavoli@gmail.com
سید محمدرضا
فاطمی
0000-0002-3918-7605
گروه بیولوژی دریا، دانشکده علوم و فنون دریایی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران
reza_fatemi@hotmail.com
رضوان
موسوی ندوشن
گروه شیلات، دانشکده علوم و فنون دریایی، واحد تهران شمال، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
mousavi.nadushan@gmail.com
محمد
خدابخشی
گروه ریاضی، دانشکده علوم ریاضی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
mkhbakhshi@yahoo.com
<strong>کرم کم تار </strong><strong><em>Nais variabilis</em></strong><strong>در زیستگاههای آبشیرین و لبشور بسیار متداول و دارای پراکنش جهانی میباشد. این گونه که قبلاً از فون آبشیرین ایران و سواحل جنوبی دریای خزرگزارش نشده بود، در هنگام بررسی لیمنولوژیکی رودخانه و مصب چشمهکیله و سردآبرود در امتداد سواحل ایرانی دریای خزر یافت گردید. نمونه برداری به مدت یکسال به صورت دو ماه یک بار، از آبان ماه 1393 تا شهریور ماه 1394 در سه ایستگاه در هر مصب (</strong><strong>S1</strong><strong> در اکوسیستم رودخانه، </strong><strong>S2</strong><strong> در اکوسیستم مصب و </strong><strong>S3</strong><strong> در اکوسیستم دریا) با استفاده از نمونه بردارهای گرب مدل ون وین (با سطح مقطع 0/03 مترمربع) و سوربر (با سطح مقطع 0/1 مترمربع با چشمههای به ابعاد 0/2 میلیمتر) در سه تکرار انجام شد. نتایج حاصل از پراکنش زمانی نشان میدهد که بیش ترین و کم ترین تراکم و تودهزنده این گونه بهترتیب در آبان ماه (79/8</strong><strong>±</strong><strong>118/8 تعداد در مترمربع و 0/034</strong><strong>±</strong><strong>0/075 گرم در مترمربع) و شهریور ماه (9/8</strong><strong>±</strong><strong>26/5 تعداد در مترمربع و 0/005</strong><strong>±</strong><strong>0/015 گرم در مترمربع) بود و دارای اختلاف معنیداری میباشند </strong><strong>(</strong><strong>0/05</strong><strong><</strong><strong>P</strong><strong>)</strong><strong>. پراکنش مکانی این گونه در بین ایستگاههای مورد بررسی اختلاف معنیداری را نشان داد (</strong><strong>0/05</strong><strong>></strong><strong>P</strong><strong>)</strong><strong> به طوریکه ایستگاههای رودخانهای تراکم و تودهزنده (83/3</strong><strong>±</strong><strong>139/4 تعداد در مترمربع و 0/029</strong><strong>±</strong><strong>0/08 گرم در مترمربع) بیش تری نسبت به ایستگاههای مصبی (10/6</strong><strong>±</strong><strong>21 تعداد در مترمربع و 0/006</strong><strong>±</strong><strong>10/05 گرم در مترمربع) و ایستگاههای دریایی (0</strong><strong>±</strong><strong>0 تعداد در مترمربع و 0</strong><strong>±</strong><strong>0 گرم در مترمربع) داشتهاند. تراکم و تودهزنده این گونه در رودخانه و مصب چشمهکیله بیش تر از سردآبرود بود. همبستگی معنیداری</strong><strong>(</strong><strong>0/05</strong><strong>></strong><strong>P</strong><strong>)</strong><strong> بین تراکم و توده زنده </strong><strong><em>N. variabilis</em></strong><strong> با عوامل محیطی در آب (دما و شوری) و رسوب (دانهبندی و مواد آلی کل) مشاهده گردید.</strong>
اولین گزارش,Nais variabilis,چشمهکیله,سردآبرود,دریای خزر
http://www.aejournal.ir/article_88469.html
http://www.aejournal.ir/article_88469_e64fe9f62fc2e77c5bb8037e9573144a.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
10
4
2018
12
22
ارزیابی کارآیی استفاده از روش بیوراک در کاشت و پرورش مرجان گونه Acropora calthrata در خلیج چابهار
549
558
FA
محمود
سینایی
0000-0000-0000-0000
گروه شیلات، واحد چابهار، دانشگاه آزاد اسلامی، چابهار، ایران
oceanography.sina@gmail.com
مهدی
بلوکی
معاونت دریایی، سازمان حفاظت محیط زیست ایران
lahijanjan@yahoo.com
<strong>تغییرات آب و هوایی و فعالیتهای انسانی در طول سالیان اخیر سبب از بین رفتن و کاهش سطح پوشش اکوسیستمهای مرجانی و کاهش کارآیی پروژههای حفاظت و بازسازی این اکوسیستمها گردیده است. از اینرو استفاده از تکنولوژیهایی نظیر زیست سازههای الکتریکی (بیوراک) جهت افزایش میزان رشد و بقاء مرجانها دارای اهمیت بهسزایی میباشد. در این راستا، کارآیی استفاده از روش بیوراک بر میزان رشد و بازماندگی قلمههای مرجان <em>Acropora calthrata</em>در خلیج چابهار مورد بررسی قرار گرفته است. قلمههای مرجانی بر روی سازههای فلزی و در میدان الکتریکی بهمیزان 6 ولت در پروسه بیوراک قرار گرفته و میزان و کارآیی رشد و نرخ بازماندگی قلمههای مرجانی در طول دوره چهار ماهه مورد بررسی قرار گرفت. میانگین رشد مرجانها در سازه شاهد (غیربیوراک) ±0/23 5/25 سانتیمتر و در سازه بیوراک 0/29±12 سانتیمتر ثبت گردید. نتایج وجود اختلاف معنیدار بین میزان رشد قلمههای مرجانی در سازه بیوراک با سازه غیربیوراک را نشان میدهد (0/05<</strong><strong>p</strong><strong>). نتایج این تحقیق افزایش حدود دو برابری در میزان و همچنین نرخ رشد قلمههای مرجان <em>A. calthrata</em> در زمان حضور در میدان الکتریکی نسبت به نمونههای شاهد نشان میدهد. نتایج این تحقیق نشاندهنده تحریک رشد بالاتر مرجان <em>A</em>. <em>calthrata</em> توسط روش بیوراک است که میتواند استفاده از روش بیوراک را در طرحهای حفاظت و بازسازی مناطق مرجانی در خلیج فارس و دریای عمان توسعه دهد. </strong>
بیوراک,خلیج چابهار,مرجان,Acropora calthrata
http://www.aejournal.ir/article_88492.html
http://www.aejournal.ir/article_88492_7e812c082ab53e13d4718eb092889d2d.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
10
4
2018
12
22
تعیین خواص ضدقارچی Bacillus sp و Staphylococcus haemolyticus جدا شده از اسفنج بومی خلیج فارس
559
566
FA
ماندانا
زارعی
گروه زیست فناوری دریا، دانشکده علوم و فنون دریایی، دانشگاه خلیج فارس، بوشهر ، ایران
zarei.mandana@yahoo.com
مرضیه
جاهدی
گروه زیست فناوری دریا، دانشکده علوم و فنون دریایی، دانشگاه خلیج فارس، بوشهر ، ایران
jahedi_14@gmail.com
<strong>حضور تعداد زیادی از میکروارگانیسم ها، درون مزوهیل بسیاری از گونه های اسفنج به اثبات رسیده است. هدف از این تحقیق تعیین خواص ضدقارچی باکتری های همراه با اسفنج بومی خلیج فارس می باشد که تاکنون در ایران گزارشی در این مورد ارائه نشده است. برای این منظور بافت مزوهیل اسفنج </strong><strong><em>Haliclonia simulanse </em></strong><strong>به دست آمده از آب های ساحلی استان بوشهر در رقت های مختلف در محیط کشت های مناسب تلقیح گردید. در غربال گری اولیه 8 سویه به دست آمد که برای تعیین خواص ضدقارچی باکتری های جداشده، دو روش انتشار از دیسک و دیسک آگار علیه 3 سویه قارچی </strong><strong><em>Rhizoctonia solani</em></strong><strong>، </strong><strong><em>Penicillium italicum</em></strong><strong>و </strong><strong><em>Fusarium oxysporum </em></strong><strong>مورد استفاده قرار گرفت. هم چنین تعیین ترکیبات عصاره متانولی با استفاده از </strong><strong>GC-MS</strong><strong> انجام شد. شناسایی مولکولی سویه های شماره 4 و 7 که بالاترین خواص ضدقارچی را داشتند مشخص نمود که سویه شماره 4 بیش ترین شباهت را در حد 98% با سویه </strong><strong><em>Bacillus</em></strong><strong> sp.</strong><strong> (با فاصله ژنتیکی 0/004) و سویه شماره 7 بیش ترین شباهت را در حد 95% با سویه </strong><strong><em>Staphylococcus haemolyticus</em></strong><strong>(با فاصله ژنتیکی 0/02) دارا می باشند. سویه های شماره 4 و 7 به ترتیب با شماره های دسترسی </strong><strong>KY31376</strong><strong> و </strong><strong>KY71394</strong><strong> در </strong><strong>NCBI</strong><strong> ثبت شدند. در روش دیسک آگار </strong><strong><em>Bacillus</em></strong><strong> sp.</strong><strong> با ایجاد هاله عدم رشد به قطر 28/33 میلی متر بیش ترین تاثیر ضدقارچی را بر گونه </strong><strong><em>R.</em></strong><strong><em>solani </em></strong><strong>و </strong><strong> </strong><strong><em>Staphylococcus haemolyticus </em></strong><strong>با ایجاد هاله عدم رشد به قطر 27/41 میلی متر بیش ترین تاثیر ضدقارچی را بر گونه </strong><strong><em>F. oxysporum </em></strong><strong>نشان دادند. در روش انتشار از دیسک نیز به ترتیب عصاره های متانولی سویه های </strong><strong><em>Bacillus</em></strong><strong> sp.</strong><strong> و </strong><strong><em>Staphylococcus haemolyticus </em></strong><strong>بیش</strong><strong></strong><strong>ترین تاثیر ضدقارچی را داشتند. </strong>
شناسایی مولکولی,عصاره متانولی,مزوهیل,بوشهر
http://www.aejournal.ir/article_88520.html
http://www.aejournal.ir/article_88520_c743758174b9a8f69fbac356188d0ccf.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
10
4
2018
12
22
بررسی مقاومت فلوروکینولونی وابسته به فعالیت پمپ افلاکس Mex-oprM در سویه های مقاوم چندگانه دارویی سودوموناس ائروجینوزا با استفاده از ممانعت گر کربونیل سیانید m-کلروفنیل هیدرازون (CCCP)
567
574
FA
مهیا
شهرابی
گروه میکروبیولوژی، دانشکده علوم زیستی، واحد ورامین- پیشوا، دانشگاه آزاد اسلامی ورامین، ایران
mahya2110@yahoo.com
سحر
هنرمند
گروه میکروبیولوژی، دانشکده علوم زیستی، واحد ورامین- پیشوا، دانشگاه آزاد اسلامی ورامین، ایران
sahar_hj2@yahoo.com
روزبه
یلفانی
گروه پرستاری، دانشکده پزشکی، واحد ورامین- پیشوا، دانشگاه آزاد اسلامی ورامین، ایران
ryalfani@yahoo.com
<strong>از مشکلات مهم عفونتهای بیمارستانی مرتبط با سودوموناس ائروجینوزا مقاومت چند دارویی </strong><strong>است. پمپهای تراوشی باکتری قادر هستند طیف وسیعی از آنتیبیوتیکها و دترجنتها را به خارج از سلول تراوش کنند. هدف از مطالعه حاضر بررسی فعالیت پمپ افلاکس در سویههای مقاوم چندگانه دارویی سودوموناس آٌئروجینوزا </strong><strong>مقاوم به فلوروکینولونها است</strong><strong>.</strong><strong> مطالعه بر روی50 ایزوله سودوموناس آئروجینوزا جدا شده از نمونههای بالینی بیماران مراجعهکننده به بیمارستان میلاد تهران انجام گرفت. پس از شناسایی جدایهها با انجام آزمونهای بیوشیمایی، حساسیت آنتیبیوتیکی با روش انتشار در دیسک و طبق استاندارد </strong><strong> </strong><strong>CLSI</strong><strong>2017تعیین شد. پس از تعیین سویههای مقاوم چند دارو، کمترین غلضت مهارکنندگی رشد آنتیبیوتیکهای سیپروفلوکساسین و لووفلوکساسین تعیین شد و با استفاده از کربونیل سیانید </strong><strong>m</strong><strong>-</strong><strong>کلروفیل هیدرازون (</strong><strong>CCCP</strong><strong>) فعالیت پمپ افلاکس جدایهها مورد بررسی قرار گرفت.</strong><strong>34% سویه </strong><strong>MDR</strong><strong> سودوموناس آئروجینوزا که به بیش از دو کلاس آنتیبیوتیکی مقاوم بودند، شناسایی شدند. با روش ممانعتگر </strong><strong>CCCP</strong><strong> برای سویههای </strong><strong>MDR</strong><strong>، 2سویه برای آنتیبیوتیک سیپروفلوکساسین و 3سویه برای آنتیبیوتیک لووفلوکساسین کاهش 4 برابری و یا بیش از 4برابر </strong><strong>MIC</strong><strong> پس از تاثیر ممانعتگر </strong><strong>CCCP</strong><strong> داشتهاند. </strong><strong>فراوانی سویه های </strong><strong> MDR</strong><strong>سودوموناس آئروجینوزا مورد مطالعه پایین است. تنها 4 ایزوله از بین سویههای </strong><strong>MDR</strong><strong> فعالیت پمپ افلاکس داشتند. بنابراین پمپ افلاکس مکانیسم اصلی برای مقاومت به سیپروفلوکساسین ولووفلوکساسین در بین این ایزولهها نیست و برای مطالعات بعدی بررسی سایر مکانیسمهای مقاومت فلورو کینولونی توصیه میشود.</strong>
پمپ افلاکس,سودوموناس آئروجینوزا,مقاوم چندگانه دارویی,CCCP
http://www.aejournal.ir/article_82458.html
http://www.aejournal.ir/article_82458_e7bc5ebb5d18d413767bfab92b26f778.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
10
4
2018
12
22
بررسی وجود ژن های پمپ افلاکس AdeABC در ایزوله های بالینی اسینتوباکتر بامانی با مقاومت چندگانه دارویی
575
580
FA
شاهین
زایری
گروه میکروبیولوژی، دانشکده علوم زیستی، واحد ورامین- پیشوا، دانشگاه آزاد اسلامی، ورامین، ایران
shaahin.patrios@gmail.com
فاطمه
نوربخش
گروه میکروبیولوژی، دانشکده علوم زیستی، واحد ورامین- پیشوا، دانشگاه آزاد اسلامی، ورامین، ایران
niloofar_noorbakhsh@yahoo.com
فهیمه
باغبانی آرانی
0000 0002 4220 9596
گروه ژنتیک، دانشکده علوم زیستی، واحد ورامین- پیشوا، دانشگاه آزاد اسلامی، ورامین، ایران
baghbani.f@gmail.com
<strong> اسینتوباکتر بومانی به دلیل پتانسیل بالا در کسب عوامل مقاومت به دامنه وسیعی از آنتی بیوتیک ها، یکی از اصلی ترین باکتری های با مقاومت چندگانه دارویی است.</strong><strong>مکانیسم های مختلفی برای بروز مقاومت چندگانه دارویی در اسینتوباکتر بومانی وجود دارد که شامل پمپ های تراوشی یا افلاکس، بتالاکتاماز، اینتگرون ها، عناصر افزایشی و پروتئین های ساختاری می باشند. هدف از این مطالعه تعیین فراوانی ژن های پمپ افلاکس در ایزوله های بالینی اسینتوباکتر بومانی با مقاومت چندگانه دارویی می باشد. 79 سویه اسینتوباکتر بومانی از نمونه های بالینی بیماران مراجعه کننده به بیمارستان قلب تهران جدا شده و با آزمون های بیوشیمیایی تشخیص داده شدند. حساسیت آنتی بیوتیکی ایزوله ها با روش انتشار دیسک براساس استاندارد </strong><strong>2015</strong><strong>CLSI</strong><strong> تعیین شد. سپس استخراج</strong><strong>DNA </strong><strong> انجام شد و حضور ژن های </strong><strong>adeA</strong><strong>، </strong><strong>adeB</strong><strong> و</strong><strong>adeC</strong><strong> با استفاده از </strong><strong>PCR</strong><strong> بررسی شد. میزان مقاومت نسبت به آنتی بیوتیک های </strong><strong>آمی کاسین، سفتازیدیم، سیپروفلوکسازین، مروپنم، ایمی پنم، تتراسایکین و تری متوپریم به ترتیب 83/75، 86/25، 82/5، 56/25، 91/25، 58/75، 93/75 درصد بود. فراوانی ژن های </strong><strong>adeA</strong><strong>، </strong><strong>adeB</strong><strong> 96/2% و فراوانی </strong><strong>adeC</strong><strong> 91/1% گزارش شد. ارتباط معنی</strong><strong></strong><strong>داری بین مقاومت به ایمی پنم، مروپنم با فراوانی ژن ها وجود داشت. با توجه به شیوع بالای ژن های پمپ افلاکس </strong><strong>AdeABC</strong><strong> ممکن است این امر یک نقش مهم در مقاومت ایزوله های بالینی اسینتوباکتر بومانی به ویژه مقاومت به ایمی پنم، مروپنم و تری متوپریم ایفا کند. اگرچه باید به نقش بیان ژن های پمپ افلاکس در بروز مقاومت آنتی بیوتیکی توجه کرد.</strong>
اسینتوباکتر بامانی,پمپ افلاکس,ژن های adeABC,مقاومت آنتی بیوتیک
http://www.aejournal.ir/article_88525.html
http://www.aejournal.ir/article_88525_cb3053dc05fb42a4bf31969b2808a1cd.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
10
4
2018
12
22
تولیدمثل گوزن قرمز خزری (Cervus elaphus maral) در پناهگاه حیات وحش سمسکنده، ساری
581
584
FA
بهرنگ
اکرامی
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، واحد چالوس، دانشگاه آزاد اسلامی چالوس، ایران
drekrami@iauc.ac.ir
<strong>گوزن قرمز خزری یا مارال </strong><strong>(</strong><strong><em>Cervus elaphus maral</em></strong><strong>)</strong><strong> نشخوارکنندهای از خانواده گوزن سانان است. نگه داری و حفاظت از مارال نیازمند شناخت خصوصیات رفتاری، فیزیولوژی، محیط و عوامل آسیب رسان به این گونه می باشد. در این مقاله صفات و رفتارشناسی تولیدمثلی این گونه در هر دو جنس نر و ماده بر اساس مشاهدات و ثبت اطلاعات گوزن های نگه داری شده در پناهگاه حیات وحش سمسکنده ساری در بازه زمانی 1385 تا 1390 ارائه شده است. خصوصیات گوزن نر شامل رفتار جنسی، تغییرات ظاهری در فصل تولیدمثل و فیزیولوژی تولیدمثل و خصوصیات گوزن ماده شامل تخمک گذاری، چرخه تولیدمثلی، جفت گیری، آبستنی و زایمان مورد بررسی قرار گرفته است. شناخت خصوصیات تولیدمثلی مارال در پناهگاه حیات وحش سمسکنده ساری یکی از نیازهای اطلاعاتی مهم برای حفظ و تزاید نسل این گونه می باشد و مسیرهای جدیدی برای انجام روش های جدید در تولیدمثل این گونه در پارک های حیات وحش ایران و یا مناطق حفاظت شده دیگر را خواهد گشود.</strong><br /> <strong> </strong>
گوزن قرمز خزری,تولیدمثل,رفتارشناسی,فیزیولوژی,ایران
http://www.aejournal.ir/article_88527.html
http://www.aejournal.ir/article_88527_7268b13b5997962801427a0c86adc803.pdf