شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
11
2
2019
07
23
بررسی وضعیت پراکنش خرس قهوهای (1758 Ursus arctos Linnaeus) در منطقه حفاظتشده سفیدکوه استان لرستان
1
10
FA
پیمان
کرمی
گروه محیطزیست، دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست، دانشگاه ملایر ، ملایر، ایران
peymankarami1988@gmail.com
کامران
شایسته
گروه محیطزیست، دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست، دانشگاه ملایر ، ملایر، ایران
ka_shayesteh@yahoo.com
مینا
اسماعیلی
گروه محیطزیست، دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست، دانشگاه ملایر ، ملایر، ایران
minaesmaeili@gmail.com
<strong>خرس قهوهای بزرگترین گونه از راسته گوشتخواران کشور است که در محدوده وسیعی از رشتهکوه البرز و زاگرس پراکنش دارد. دامنه پراکنش آن در نیمه غربی کشور به استان لرستان نیز میرسد. منطقه حفاظتشده سفیدکوه با پوشش گیاهی، وسعت</strong><strong>و شرایط اکولوژیکی مناسب خود زیستگاه مطلوبی را برای اینگونه ایجاد کرده است. در راستای شناسایی محدوده پراکنش و زیستگاه مطلوب اینگونه در منطقه مذکور نقاط حضور در فصول بهار و تابستان سال 1396 جمعآوری شدند. 14 متغیر زیستگاهی مؤثر در پراکنش گونه شناسایی شد. پس از اجرای تحلیل هم خطی 4 متغیر به دلیل شاخص تورم واریانس (</strong><strong>VIF</strong><strong>) بیش از 10 از مدل حذف و مدلسازی با استفاده از 10 متغیر زیستگاهی، 10000 نقطه تصادفی پسزمینه و 500 تکرار در نرمافزار مکسنت اجرا شد. اهمیت متغیرها در مدلسازی با استفاده </strong><strong>از </strong><strong>تحلیل </strong><strong>جک نایف انجام </strong><strong>گرفت. </strong><strong>بهمنظور دستیابی به نقشه دودویی زیستگاه از حد آستانه (</strong><strong>LPT</strong><strong>=Lowest Presence Threshold)</strong><strong> استفاده شد. نتایج حاصل از اعتبارسنجی مدل نشان داد که مدل در میانگین اجرا موفق بوده است</strong><strong> (0/85= </strong><strong>AUC</strong><strong>) و متغیرهای زیستگاهی فاصله از سکونت گاههای انسانی، جادههای فرعی و ارتفاع بیش ترین تأثیر را بر روی پراکنش گونه داشتهاند. براساس یافتهها 65 درصد از منطقه سفیدکوه برای خرس قهوهای زیستگاه مطلوب است. با توجه به توزیع گونه در منطقه میتوان اینگونه را بهعنوان شاخص سلامت و یکگونه کلیدی منطقه سفیدکوه تلقی کرد که در راستای حفاظت ازاین گونه ارزشمند سایر گونهها نیز حفاظت شوند.</strong>
خرس قهوهای,پراکنش,زیستگاه,لرستان,مدلسازی
http://www.aejournal.ir/article_92708.html
http://www.aejournal.ir/article_92708_33887f43a03373a3e550253ee66482cb.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
11
2
2019
07
26
مطلوبیت زیستگاه پلنگ (Panthera pardus saxicolor) با استفاده از روش حداکثر آنتروپی در پارک ملی و ذخیره گاه زیست کره گلستان
11
20
FA
میثم
مددی
گروه محیط زیست، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران
maysam.mm65@chmail.ir
حسین
وارسته مرادی
0000000243688242
گروه محیط زیست، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران
varasteh@gau.ac.ir
<strong>در عصر حاضر تخریب و جدایی زیستگاه اثرات بومشناسی قابلتوجهی بر روی گونههای حیات وحش بهخصوص گونههای شاخص و در معرض تهدید بهجا گذاشته است. در این میان گونه پلنگ توسط اتحادیه بینالمللی حفاظت از طبیعت و منابع طبیعی (IUCN) در رده حفاظتی، در معرض خطر انقراض (EN) قرارگرفته است. پارک ملی گلستان بهعنوان اولین پارک ملی ایران، توسط جاده میانگذر گرگان-بجنورد، عملاً به دونیمه شمالی و جنوبی تقسیم گردیده است که موجب تأثیرات شدیدی بر روی مطلوبیت زیستگاه گوشتخواران بهویژه پلنگ شده است. لذا شناخت عوامل مؤثر بر مطلوبیت زیستگاه پلنگ بهعنوان یک ابزار مفید در مدیریت و حفاظت از زیستگاههای باقیمانده در پارک ملی گلستان، میتواند مدیران حفاظت را در مدیریت مؤثر اینگونه یاری رساند. در این پژوهش جهت مدلسازی مطلوبیت زیستگاه پلنگ، از روش رویکرد آنتروپی بیشینه و با استفاده از 15 متغیر زیستگاهی و 77 نقطه حضور گونه استفاده شده است. درنهایت پس از استفاده از مدل مکسنت پتانسیل مطلوبیت زیستگاه پلنگ ایرانی در پارک ملی گلستان پیشبینی شد. شاخص AUC بهدستآمده برابر با 0/9 بوده است که عدد بهدست آمده بیانگر قدرت پیشبینی عالی مدل میباشد. نتایج براساس آزمون جک نایف نشان می دهد که پراکنش پلنگ در پارک ملی گلستان در درجه اول متأثر از پراکنش طعمهها شامل کل و بز، تشی، قوچ و میش و مرال بوده و سپس به متغیرهای محیطی دیگر شامل ارتفاع 500 تا 1000 متر، فاصله از منابع آبی و جاده وابسته است. </strong>
پلنگ,مطلوبیت زیستگاه,مکسنت,پارک ملی گلستان
http://www.aejournal.ir/article_92448.html
http://www.aejournal.ir/article_92448_648e91a285cfa4ccfd70ca379ce5d18f.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
11
2
2019
07
23
مطلوبیت زیستگاه قوچ و میش (Ovis orientalis) و ارتباط آن با پراکنش پوشش گیاهی در فصل پاییز در منطقه شکار ممنوع کاوه ده
21
26
FA
محیا
خسروی
گروه محیط زیست، واحد خوراسگان، دانشگاه آزاد اسلامی، اصفهان، ایران
mahyakhosravi@yahoo.com
بهروز
بهروزی راد
گروه محیط زیست، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران
behrouzirad@yahoo.com
<strong>منطقه کاوه ده در شهرستان فیروزکوه از توابع استان تهران می باشد. این مطالعه بررسی مطلوبیت زیستگاه قوچ و میش و ارتباط آن با پراکنش پوشش گیاهی در این منطقه است. در فصل پاییز1393 با انجام پلات گذاری برای شناسایی گونه های گیاهی و با استفاده از نرم افزار </strong><strong>Past</strong><strong> برای تعیین شاخص های تنوع زیستی، گیاهان مورد بررسی قرار گرفت. مطلوبیت زیستگاه قوچ و میش با استفاده از رتبه دهی به متغیرهای زیستگاهی (روش</strong><strong>HEP</strong><strong>) و مدل </strong><strong> HSI</strong><strong>تعیین شد. متغیرها شامل: پوشش گیاهی، جهت، شیب، فاصله از جاده، فاصله از سکونت گاه</strong><strong></strong><strong>ها</strong><strong> و</strong><strong> فاصله از زمینهای کشاورزی بود. نتایج نشان داد در مهرماه، 11گونه گیاهی، آبان ماه 9 گونه گیاهی و آذرماه نیز 9 گونه گیاهی شناسایی شد. شاخص تنوع شانون وینر در سه ماه در فصل پائیز به ترتیب 2/013، 882 ،1/2، غنای گونه ای مارگالف به ترتیب 2/153، 1/954، 2/288، غنای گونه ای منهینک به ترتیب 1/079، 1/162، 1/576 و تنوع گونهای سیمپسون 0/8232، 0/8411، 8154 /0 به دست آمد</strong><strong>.</strong><strong> با توجه به امتیازات به دست آمده از روش </strong><strong>HEP</strong><strong>، مطلوبیت زیستگاه منطقه کاوه ده در فصل پاییز 0/67 تعیین شد که نشان دهنده مطلوبیت زیستگاه خوب در این منطقه می باشد. طبق نتایج به دست آمده هیچ اختلاف معنی داری بین ماه های مختلف در فصل پاییز وجود نداشت. 9 متغیر بررسی شده بین سه ماه مهر و آبان و آذر اختلاف معنی داری را نشان ندادند.</strong>
مدل HSI,روشHEP,مطلوبیت زیستگاه,قوچ و میش Ovis orientalis)),پوشش گیاهی,منطقه شکار ممنوع
http://www.aejournal.ir/article_92714.html
http://www.aejournal.ir/article_92714_2972707c0c4c0c0ea75a1dd3580d77fa.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
11
2
2019
07
23
تلفیق مدل مدار الکتریکی و حداکثر آنتروپی برای طرحریزی کریدورهای حفاظتی بین استانهای اصفهان و مرکزی
27
36
FA
آزیتا
رضوانی
https://orcid.org/00
گروه محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه صنعتی اصفهان، اصفهان، ایران
azita.rezvani70328@gmail.com
سیما
فاخران
گروه محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه صنعتی اصفهان، اصفهان، ایران
fakheran@cc.iut.ac.ir
علیرضا
سفیانیان
گروه محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه صنعتی اصفهان، اصفهان، ایران
soffianian@cc.iut.ac.ir
مصطفی
ترکش اصفهانی
گروه محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه صنعتی اصفهان، اصفهان، ایران
m_tarkesh@cc.iut.ac.ir
محمود رضا
همامی
گروه محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه صنعتی اصفهان، اصفهان، ایران
mrhemami@cc.iut.ac.ir
<strong>آگاهی از مسیر حرکت گونهها در میان زیستگاههای مختلف امری ضروری جهت توسعه رویکردهای حفاظتی در مقیاس سیمای سرزمین است. حفظ توانایی حرکت و جابهجایی افراد در دوره</strong><strong></strong><strong>های کوتاه تا میان</strong><strong></strong><strong>مدت امکان انتشار، دسترسی به زیستگاههای مطلوب، مهاجرتهای فصلی و پویایی ابرجمعیتها و در بلندمدت، امکان تغییر محدودههای پراکنش گونهها در واکنش به تغییر اقلیم را فراهم مینماید. هدف از این مطالعه شناسایی کریدورهای مهاجرتی قوچ و میش اصفهانی </strong><strong> </strong><strong><em>Ovis orientalis</em></strong><strong> <em>isphahanica </em></strong><strong>در بین منطقه حفاظتشده هفتادقله در استان مرکزی و پناهگاه حیاتوحش موته در استان اصفهان با رویکرد تلفیقی مدل مدار الکتریکی با استفاده از نرم افزار </strong><strong>Circuitscape</strong><strong> و مدل حداکثر آنتروپی با استفاده از نرم افزار </strong><strong>MaxEnt</strong><strong> است. در مرحله اول، مدل سازی پراکنش گونه طی دو گام با استفاده از دادههای حضور و بدون استفاده از دادههای حضور درناحیه حدفاصل مورد مطالعه مابین مناطق تحت حفاظت مذکور انجام گرفت. خروجیهای مدل حداکثر آنتروپی جهت شناسایی مسیرهای ارتباطی وارد مدل مدار الکتریکی گردید. نتایج مدلها نشان داد تنها یک مسیر اصلی بالقوه مطلوب برای جابهجایی بین مناطق تحت حفاظت موته وهفتادقله وجود دارد که در نزدیکی منطقه هفتادقله به چند شاخه تقسیم شده و درنتیجه، مسیرهای متعدد بالقوه مطلوبی را درآن ناحیه به وجود میآورند. مسیرهای مطلوب شناسایی شده توسط مدلها با</strong><strong>راههای گدار شناخته شدهای که در طی سالیان گذشته توسط جمعیتهای این گونه استفاده شده است مطابقت دارد و پیشنهاد می</strong><strong></strong><strong>شود این کریدورها به شبکه مناطق تحت حفاظت، افزوده شود.</strong>
کریدور,مهاجرت,گردنه بطری,مقاومت سیمای سرزمین,مدار الکتریکی
http://www.aejournal.ir/article_92156.html
http://www.aejournal.ir/article_92156_2f5c2a1422a1a5cc6f62de6c8e3a1274.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
11
2
2019
07
23
ارتباط بین شاخص دما-رطوبت نسبی و رکوردهای روزآزمون تولید شیر و درصد چربی شیر گاوهای هلشتاین اقلیم مدیترانهای ایران
37
46
FA
سیما
ساور سفلی
موسسه تحقیقات علوم دامی کشور، سازمان تحقیقات،آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران
simasavar@gmail.com
رضا
سید شریفی
0000-0003-4593-2058
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
reza_seyedsharifi@yahoo.com
محمدرضا
منصوریان
مرکز اصلاح نژاد و بهبود تولیدات دامی کشور، کرج، ایران
m_mansourian@yahoo.com
مزدک
کاظمی
مرکز اصلاح نژاد و بهبود تولیدات دامی کشور، کرج، ایران
m_kazemi@yahoo.com
<strong>هدف از این تحقیق مطالعه اثر شاخص دما-رطوبت (</strong><strong>THI</strong><strong>) به عنوان یک توصیف گر محیطی برای استرس گرمایی بر تولید شیر و درصد چربی گاوهای هلشتاین در اقلیم مدیترانه ای ایران بود. اطلاعات تولیدی شکم اول جمعآوری شده طی سالهای 1380 تا 1395 مربوط به 42751 و 38829 رأس گاو شیری با 348868 و 302851 رکورد به ترتیب برای تولید شیر و درصد چربی شیر مورد استفاده قرار گرفت. میانگین روزانه </strong><strong>THI</strong><strong> برای سه روز قبل از رکوردگیری که از اطلاعات نزدیک ترین ایستگاه های هواشناسی به گله ها محاسبه شده بود به عنوان یک اثر محیطی درنظر گرفته شد. </strong><strong>مؤلفه های (کو) واریانس با استفاده از روش بیزی از طریق مدل رگرسیون تصادفی برای ترکیبات مختلف </strong><strong>THI</strong><strong> و روز شیردهی (</strong><strong>DIM</strong><strong>) برآورد شد. در تابعی از روزهای شیردهی با رسیدن به اواخر دوره شیردهی، وراثت پذیری افزایش و در تابعی از شاخص دما-رطوبت (اوایل دوره شیردهی) با افزایش </strong><strong>THI</strong><strong>، وراثت پذیری</strong><strong>کاهش می یابد. همبستگی های ژنتیکی برای مقادیر</strong><strong>THI</strong><strong> و </strong><strong>DIM</strong><strong> با افزایش فاصله بین مقادیر، کاهش داشت که نشان می دهد رکوردها در </strong><strong>THI</strong><strong>های مختلف مانند </strong><strong>DIM</strong><strong>های مختلف از ژن های متفاوتی اثر میگیرند و هم چنین همبستگی های ژنتیکی برآورد شده برای درصد چربی پایین تر از مقادیر مربوط به تولید شیر بود. از برآوردهای حاصل از این تحقیق نتیجهگیری می شود که وارد کردن اثر ژنتیک افزایشی در مدل ارزیابی مقاومت به گرما در گله های گاوهای شیری اقلیم مدیترانه ای ایران لازم است و پتانسیل ژنتیکی حیوان می تواند نقش مهمی در کنترل میزان کاهش تولید شیر گله در شرایط آب و هوایی استرس زا ایفا کند</strong><strong>.</strong>
استرس گرمایی,شاخص دما-رطوبت نسبی,وراثت پذیری,رکورد روز آزمون
http://www.aejournal.ir/article_92467.html
http://www.aejournal.ir/article_92467_87905c6211ae95fbfd0dfdbf6e118cad.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
11
2
2019
07
23
اثر تنش القایی هیدروژن پراکسید بر فراسنجه های تولیدمثلی گامت های نر
47
52
FA
کاوان
نیک دل
گروه علوم دامی،دانشکده علوم کشاورزی و صنایع غذایی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
nikdel.kavan@gmail.com
مهدی
امین افشار
گروه علوم دامی،دانشکده علوم کشاورزی و صنایع غذایی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
aminafshar@gmail.com
عبدالله
محمدی سنگ چشمه
گروه علوم دامی، پردیس ابوریحان، دانشگاه تهران، پاکدشت، ایران
a.mohammadis@gmail.com
ناصر
امام جمعه گاشان
0000-0002-9635-3876
گروه علوم دامی،دانشکده علوم کشاورزی و صنایع غذایی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
nasser_ejk@yahoo.com
احسان
سیدجعفری
گروه بیوتکنولوژی، دانشکده علوم، دانشگاه تهران، تهران، ایران
seyedjafari@ut.ac.ir
<strong>در این تحقیق اثرات تنش القایی ملایم هیدروژن پراکسید در گامت های نر بر رشد رویان های حاصل از روش برون تنی مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور، نمونه های اسپرم در آزمایشگاه با غلظت های 0، 10، 50 ، 100 و 200 میکرومول بر لیتر هیدروژن پراکسید تیمار شدند و فراسنجه های مربوط به حرکت کل، حرکت پیش رونده، حرکت سریع، زنده مانی و کیفیت غشاء اسپرم ثبت و در گروه های تیماری مختلف مقایسه گردید. نتایج نشان داد که افزایش هیدروژن پراکسید تا سطح 50 میکرومولار با گروه شاهد تفاوت معنی داری ندارد و بیش از آن نیز باعث کاهش معنی دار در فراسنجه های حرکتی، زنده مانی و سلامت غشاء اسپرم می شود.</strong>
تنش ملایم القایی,هیدروژن پراکسید,اسپرم,گامت نر
http://www.aejournal.ir/article_92717.html
http://www.aejournal.ir/article_92717_7c4df831ee330a724399859f05b33b6f.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
11
2
2019
07
23
اثر اندازه ذرات و مرحله برداشت ذرت علوفهای بر خصوصیات سیلاژ، گوارش پذیری و مصرف اختیاری مواد مغذی گاوهای شیری هلشتاین
53
62
FA
پوریا
احسانی
گروه علوم دامی، دانشکده علوم دامی و شیلات، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ساری، ایران
p.ehsani@gmail.com
اسداله
تیموری یانسری
گروه علوم دامی، دانشکده علوم دامی و شیلات، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ساری، ایران
astymori@yahoo.com
یدالله
چاشنی دل
گروه علوم دامی، دانشکده علوم دامی و شیلات، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ساری، ایران
ychashnidel2002@yahoo.com
غلامرضا
قربانی
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه صنعتی اصفهان، اصفهان، ایران
gghorbani@yahoo.com
<strong>افزایش محتوای الیاف سیلاژ ذرت به واسطه افزایش سن گیاه، در جیره گاوهای شیری، سبب افزایش لایهبندی مواد جامد شکمبهای و فعالیت نشخوار و خرد کردن ذرات در شکمبه میشود. از طرف دیگر، اندازه ذرات به طور انتخابی در شکمبه میمانند و این موضوع توجیه کننده تفاوت در قابلیت هضم جیرههای با ترکیبات شیمیایی مشابه است. ذرت علوفه ای کشت شده در شرایط استاندارد در مراحل یک سوم خط شیری و دانه خمیری برداشت شد.</strong><strong>اثر مرحله برداشت بر خصوصیات سیلویی ذرت علوفه ای و اثر مرحله برداشت و اندازه ذرات بر مقدار مصرف و گوارش پذیری مواد مغذی گاوهای شیری هلشتاین با طرح کاملاً تصادفی تجزیه آماری شد</strong><strong>.</strong><strong> نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد اثر مرحله برداشت بر ترکیب شیمیایی و اسیدهای تخمیری سیلاژ معنی دار بود. در ارزیابی ظاهری سیلاژ ذرت علوفهای مرحله برداشت دوم به طور معنیداری نمره بالاتری به خود اختصاص داد. اثر اندازه ذرات و مرحله برداشت بر مصرف ماده خشک و مصرف ترکیبات شیمیایی جیره معنی دار بود. مرحله برداشت و اندازه ذرات توانست اثر معنی دار بر گوارش پذیری ماده خشک و ماده آلی بگذارد. در مجموع جیرههای حاوی ذرت علوفهای برداشت دوم، فیبر نامحلول در شوینده خنثی غیرقابل هضم (</strong><strong>iNDF</strong><strong>) بیش تر، مصرف ماده خشک بیش تر و گوارش پذیری ماده خشک و انرژی قابل متابولیسم کم تری داشتند. جیرههای حاوی ذرت علوفهای با اندازه ذرات بلند گوارش پذیری ماده خشک پایین</strong><strong></strong><strong>تر و گوارش پذیری ماده آلی بالاتر داشتند.</strong>
گوارش پذیری,مرحله برداشت,مصرف خوراک,سیلاژ ذرت علوفهای,اندازه ذرات,الیاف نامحلول در شوینده خنثی غیرقابل هضم
http://www.aejournal.ir/article_92827.html
http://www.aejournal.ir/article_92827_e8bbc16c6cd89629539b852d184d93b4.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
11
2
2019
07
23
شناسایی هاپلوگروه های مادری جمعیت اسب های استان اردبیل با استفاده از ناحیه کنترل ژنوم میتوکندریایی
63
68
FA
مصطفی
عمری کولانکوه
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
mostafaomri49@yahoo.com
نعمت
هدایت ایوریق
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
nhedayat@uma.ac.ir
آزاده
بوستان
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی مغان، دانشگاه محقق اردبیلی، مغان، ایران
boustan_62@yahoo.com
رضا
سید شریفی
0000-0003-4593-2058
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
reza_seyedsharifi@yahoo.com
وحید
واحدی
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی مغان، دانشگاه محقق اردبیلی، مغان، ایران
vahedi.vahid59@gmail.com
رضا
خلخالی ایوریق
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی مغان، دانشگاه محقق اردبیلی، مغان، ایران
rezakhalkhali110@gmail.com
<strong>حفظ نژادهای بومی از اهداف مهم اصلاح نزادی محسوب میشود و جهت شناسایی ساختار ژنتیکی جمعیت باقی مانده اساس حفظ نژادی است. لذا این پژوهش با هدف بررسی ساختار ژنتیکی اسب های استان اردبیل و مقایسه با دیگر نژادهای خارجی با استفاده از ناحیه کنترل (</strong><strong>D- loop</strong><strong>) ژنوم میتوکندریایی انجام گرفت. جهت انجام آزمایش </strong><strong>DNA</strong><strong> ژنومی استخراج و مستقیماً پس از تکثیر 430 جفت بازی از ناحیه کنترل با استفاده از روش سنگر از 100 رأس اسب بومی مربوط به استان اردبیل توالی یابی گردید. آنالیز توالیها منجر به شناسایی 43 جایگاه چندشکلی شد که منجر به ایجاد 40 هاپلوتیپ مختلف گردید که براساس هاپلوگروه های شناسایی شده در 9 هاپلوگروه (</strong><strong>A</strong><strong>،</strong><strong>B </strong><strong>،</strong><strong>C </strong><strong>،</strong><strong> G </strong><strong>،</strong><strong>I </strong><strong>،</strong><strong>L </strong><strong>،</strong><strong>M </strong><strong>،</strong><strong>P </strong><strong> و </strong><strong>Q</strong><strong>) قرار گرفتند. مقدار تنوع نوکلئوتیدی، تنوع هاپلوتیپ و </strong><strong> D</strong><strong>تاجیما در اسب های بومی استان اردبیل به ترتیب 0/02412، 0/877 و 0</strong><strong>/571- به دست آمد. میزان </strong><strong>D </strong><strong>تاجیما انحراف معنیداری را نشان نداد. نتایج این مطالعه نشان داد که خط مادری در اسب های اردبیل از تنوع بالایی برخوردار است.</strong>
اسب بومی,هاپلوتیپ,تنوع نوکلئوتیدی,تنوع ژنتیکی,ژنوم میتوکندریایی
http://www.aejournal.ir/article_92858.html
http://www.aejournal.ir/article_92858_3ec69783068a307215aace44f86f6c88.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
11
2
2019
07
23
تعیین ارزش غذایی سرشاخه دو گونه درخت کنار (Ziziphus spina-christi, Ziziphus mauritiana) در تغذیه گوسفند
69
76
FA
محمود
دشتی زاده
0000-0003-0613-1899
بخش تحقیقات علوم دامی، مرکز تحقیقات و آموزش کشارزی و منابع طبیعی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، بوشهر، ایران
dashty1350@gmail.com
عبدالمهدی
کبیری فرد
0000-0002-8317-9098
بخش تحقیقات علوم دامی، مرکز تحقیقات و آموزش کشارزی و منابع طبیعی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، بوشهر، ایران
m51kabiri@gmail.com
حسین
خاج
بخش تحقیقات علوم دامی، مرکز تحقیقات و آموزش کشارزی و منابع طبیعی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، بوشهر، ایران
hosseinkhaj@yahoo.com
امیر ارسلان
کمالی
بخش تحقیقات علوم دامی، مرکز تحقیقات و آموزش کشارزی و منابع طبیعی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، بوشهر، ایران
aakamli52@gmail.com
<strong>این پژوهش به منظور تعیین ارزش غذایی سرشاخه و قابلیت هضم دو گونه کنار </strong><strong>(<em>Ziziphus spina-christi</em>, <em>Ziziphus mauritiana</em>)</strong><strong> در تغذیه دام انجام شد. جهت تعیین قابلیت هضم، سرشاخه هرکدام از گونههای درخت کنار به نسبتهای 10، 20 و 30 درصد با خوراک پایه (یونجه خشک) مخلوط شده و هر جیره روی 4 رأس گوسفند نر بالغ، با روش جمعآوری مدفوع مورد آزمایش قرار گرفت. تیمارهای آزمایش شامل 7 جیره شامل: یک جیره شاهد (یونجه)، 3 جیره حاوی سرشاخه کنار بومی و 3 جیره حاوی سرشاخه کنار هندی در قالب طرح کامل تصادفی بود. نتایج ترکیبات شیمیایی ماده خشک، ماده آلی، پروتئین خام، چربی خام، دیواره سلولی، دیواره سلولی منهای همیسلولز، انرژی خام و میزان تانن برای سرشاخه کنار بومی بهترتیب 94/2، 90/1، 14/4، 2/0، 30/7، 17/6 درصد، 4517/7 کالری در گرم و 3/1 درصد و برای سرشاخه کنار هندی بهترتیب 94/6، 83/3، 14/5، 1/7، 33/9، 18/5 درصد، 4447/2 کالری در گرم و 3/9 درصد بود. در بین تیمارهای کنار هندی و بومی، بهترین ضریب قابلیت هضم مواد مغذی را 10 درصد سرشاخه کنار بومی داشت. ضرایب قابلیت هضم (درصد) ماده خشک، ماده آلی، پروتئین خام، دیواره سلولی، دیواره سلولی منهای همیسلولز و انرژی خام تیمار 10 درصد سرشاخه کنار بومی بهترتیب 68، 59/1، 49/6، 76/1، 68/1 و 71/7 بهدست آمد. با توجه نتایج این مطالعه و ترکیب شیمیایی و قابلیت هضم هر دو گونه کنار در مقایسه با یونجه، می تواند در جیره روزانه دامهای مناطق کنارخیز استفاده شود و برای بهبود وضعیت پرورش دامهای کوچک در زمینهای خشک و بهویژه در شرایط خشکسالی استان بوشهر دارای پتانسیل مناسبی است.</strong>
ارزش غذایی,استان بوشهر,سرشاخه کنار بومی,سرشاخه کنار هندی,قابلیت هضم
http://www.aejournal.ir/article_92899.html
http://www.aejournal.ir/article_92899_f18e61dc36afa773a7addaa83b10fde2.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
11
2
2019
07
23
اثر گاواژ عصاره آویشن شیرازی بر برخی از فراسنجههای خونی بره
77
84
FA
مهدی
خدایی
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه اراک، اراک، ایران
mmotlagh2002@gmail.com
مهدی
کاظمی بنچناری
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه اراک، اراک، ایران
mmotlagh2002@hotmail.com
محمدحسین
مرادی
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه اراک، اراک، ایران
moradi.hosein@gmail.com
<strong>این مطالعه با هدف بررسی اثر گاواژ عصاره آویشن بر برخی از فراسنجه های خونی در بره های نژاد فراهانی در مزرعه دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه اراک انجام شد. در این مطالعه تعداد 15 رأس بره ماده نژاد فراهانی در سه گروه به مدت چهل روز شامل: تیمار یک (شاهد): گاواژ آب مقطر، تیمار دو: گاواژ یک سی سی عصاره آویشن، تیمار سه: گاواژ دو سی سی عصاره آویشن. دو بار خونگیری از بره ها انجام شد و سپس فراسنجه های هماتولوژی و ایمنوگلوبولین </strong><strong>G</strong><strong> سنجش شد. </strong><strong>داده ها با طرح کامل تصادفی آنالیز شدند. نتایج نشان داد که عصاره آویشن سبب افزایش گلبولهای سفید خون (0/01</strong><strong>></strong><strong>p</strong><strong>) و هم چنین افزایش سطح ایمنوگلوبولین جی </strong><strong> (</strong><strong>0/01</strong><strong>></strong><strong>p</strong><strong>) شد. آنزیم کبدی </strong><strong>AST</strong><strong> نیز پس از گاواژ عصاره آویشن به طور معنی داری کاهش یافت </strong><strong>(0/05</strong><strong>></strong><strong>p</strong><strong>). </strong><strong>به نظر </strong><strong>میرسد مصرف عصاره آویشن در بره ها، می تواند سبب بهبود سیستم ایمنی در بره ها شود.</strong>
بره,عصاره آویشن,فراسنجه خون
http://www.aejournal.ir/article_92907.html
http://www.aejournal.ir/article_92907_8e83009f1a43ed53cde8f350b030a687.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
11
2
2019
07
23
شاخص های نژادی، زیست سنجی و تغذیه ای بز خلخالی در زیستگاه بومی آن
85
94
FA
اکبر
ابرغانی
بخش تحقیقات علوم دامی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان اردبیل(مغان)،سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، اردبیل، ایران
a.abarghani@yahoo.com
محمود
صحرایی
بخش تحقیقات علوم دامی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان اردبیل(مغان)،سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، اردبیل، ایران
m.sahraei2009@gmail.com
<strong>این مطالعه در زیستگاه بومی و منطقه گسترش نژادی بز خلخالی با هدف شناسایی صفات نژادی، تغذیه ای و شاخص های ظاهری و اندازه های بدنی انجام گردید. برای اجرای این پژوهش، در ابتدا مناطق پراکنش نژادی بز خلخالی مشخص گردیده، از سه بخش مرکزی، خورش رستم و امامرود شهرستان خلخال به طور تصادفی در مجموع 24 روستا و از هر روستا 3 گله انتخاب و مطالعه گردید. روش جمعآوری اطلاعات به شیوه پرسشنامهای، مشاهده و اندازهگیری بود. نتایج نشان داد که 79/3 درصد از گلهداران بهروش روستایی و 20/7 درصد به روش نیمه عشایری با میانگین تعداد 7/1 نفر در هر خانواده گلههای خود را پرورش می دهند. میانگین درصد بز و بزغاله در ترکیب گلهها 44/5 درصد، رنگ غالب بز خلخالی سیاه و ابلق (سیاه وسفید)، هرکدام با میانگین 34/3 درصد بود. اغلب بزهای خلخالی دارای شاخ بوده و تنها 26/8 درصد از آن ها بی شاخ بودند. ضرایب همبستگی بین ناحیه های اصلی بدن شامل ارتفاع جدوگاه، دور سینه و دور شکم در هر دو بز ماده بالغ و چپش ماده بالای 40 درصد بود. میانگین مدت زمان چرای بزها از مراتع و پسچر مزارع 8/3 ماه در سال با میانگین 1/82 دفعه تغذیه دستی در روز بود. زمان نگه داری بزها در آغل 3/7 ماه در سال و تعداد دفعات تغذیه دستی در آغل به طور میانگین 4/2 دفعه بود. میانگین علوفه و کنسانتره مصرفی روزانه بزها به ترتیب 0/66 و 0</strong><strong>/25 کیلوگرم برای هر راس بز بالغ بود. تلفات بزها بیش تر در اثر عارضه کیسه صفرا بوده و اسهال از بیماری های رایج آن ها می باشد.</strong>
بزخلخالی,نژاد,زیست سنجی,تغذیه
http://www.aejournal.ir/article_92953.html
http://www.aejournal.ir/article_92953_071f4d2a62b9a4718b6b2a648f375b54.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
11
2
2019
07
23
بررسی روند انتشار گاز نیتروس اکساید حاصل از پرورش دام های اهلی در ایران
95
104
FA
امیر رضا
صفایی
موسسه تحقیقات علوم دامی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران
amirrezasafaei@gmail.com
علیرضا
آقاشاهی
موسسه تحقیقات علوم دامی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران
aghashahimobin@gmail.com
مصطفی
جعفری
موسسه تحقیقات جنگل ها و مراتع کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران
amirrezasafaei@yahoo.com
هوشنگ
لطف الهیان
0000-0002-6020-4422
موسسه تحقیقات علوم دامی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران
houlotf@yahoo.com
<strong>تغییرات اقلیمی منتج شده از انتشار گازهای گلخانه ای، زندگی انسان ها را به خطر انداخته است. یکی از این گازهای آلاینده اتمسفر، نیتروساکساید می باشد که قدرت حفظ گرمای آن (با طول عمر حدود 165 سال)، 310 برابر گاز دی اکسایدکربن، می باشد. لذا هدف این پژوهش بررسی میزان تولید گاز نیتروس اکساید ناشی از پرورش دام های اهلی در ایران، بود. آمار تعداد دام های اهلی در یک دهه گذشته، از وزارت جهادکشاورزی، اخذ شدند. دام</strong><strong></strong><strong>های اهلی به پنج تیمار آزمایشی شامل: گروه گاوها، گروه دام</strong><strong></strong><strong>های سبک، گروه دام</strong><strong></strong><strong>های سنگین، گروه طیورصنعتی و گروه سایر ماکیان تقسیم بندی شدند. سپس با استفاده از نرم افزار </strong><strong>IPCC</strong><strong> (در سطح یک) میزان انتشار گاز نیرواکساید ناشی از پرورش دام</strong><strong></strong><strong>های اهلی به دست آمد. داده های آزمایشی با روش طرح کاملاً تصادفی در نرم افزار</strong><strong>SAS </strong><strong>، تجزیه و تحلیل شدند. کواریانس میزان انتشار در بین سال</strong><strong></strong><strong>های تحقیق، با روش اندازه</strong><strong></strong><strong>گیری تکرار در زمان، مورد ارزیابی قرار گرفت. میزان انتشار گاز نیتروس اکساید در سال 1396 به ترتیب تیمارهای مذکور 6/34، 79/87، 1/26، 1452/71 و 7/15 میلیون تن به دست آمد. میزان انتشار کل گاز نیتروس اکساید، کل خوراک مصرفی و کل تولیدات دامی طی دهه گذشته، به ترتیب درحدود 128/13 گیگاگرم، 605/72 میلیون تن و 118/37 میلیون تن بود. کواریانس انتشار این گاز در بین سال</strong><strong></strong><strong>های آزمایش (متغییر مستقل)، از نوع بدون ساختار و ناهمگن بود. به نظر می رسد بیش ترین گروهی که باعث انتشار گاز نیتروس اکساید می شوند، گروه طیور صنعتی می باشند. لذا می</strong><strong></strong><strong>بایستی در جهت بهینه سازی مدیریت کود این پرندگان، توجه علمی ویژهای، صورت </strong><strong>گیرد.</strong>
تغییرات اقلیمی,گازهای گلخانه ای,نیتروس اکساید,دام های اهلی
http://www.aejournal.ir/article_92955.html
http://www.aejournal.ir/article_92955_6d301836dcda958d374b2e74b37c51cc.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
11
2
2019
07
23
بررسی تنوع زیستی پرندگان آبزی و کنار آبزی زمستان گذران تالاب های پلدختر
105
114
FA
مهدی
مهدی نسب
باشگاه پژوهشگران جوان، واحد خرم آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، خرم آباد، ایران
mehdi_4531@yahoo.com
<strong>با توجه به موقعیت و شرایط اکوسیستم های تالابی در سطح جهان، بسیاری از گونه های مختلف پرندگان از لحاظ اکولوژیکی وابسته به تالاب ها بوده و از طریق سازش های مختلف از این اکوسیستم های منحصربه فرد به عنوان یک زیستگاه مناسب و حائز اهمیت </strong><strong>بهره </strong><strong></strong><strong>برداری </strong><strong></strong><strong>می نمایند. از این رو بررسی تغییرات تنوع و نوسانات جمعیتی پرندگان آبزی در سال های مختلف می تواند به عنوان یک شاخص زیستی نشان دهنده وضعیت سلامت یا وجود تهدیدات موجود در اکوسیستم های تالابی باشد. در این پژوهش جهت بررسی تنوع زیستی پرندگان آبزی و کنار آبزی زمستان گذران تالاب </strong><strong></strong><strong>های پلدختر در سال </strong><strong></strong><strong>های 1394- 1388 از شاخص های تنوع گونه </strong><strong></strong><strong>ای (شانون- وینر و عکس سیمپسون )، غنای گونه </strong><strong></strong><strong>ای (شاخص مارگالف)، یکنواختی گونه </strong><strong></strong><strong>ای (شاخص های اسمیت- ویلسون و غالبیت سیمپسون) و برای تشابه بین گونه </strong><strong></strong><strong>ای پرندگان در سال های مختلف از شاخص موریستا استفاده گردید. در طی دوره آماری مورد بررسی مجموعاً تعداد 16986 پرنده از 6 راسته، 14 تیره و 43 گونه در تالاب </strong><strong></strong><strong>های پلدختر شناسایی شده </strong><strong>اند. تراکم پرندگان در سطح تالاب </strong><strong>های پلدختر 52/9 و از نظر زیستگاه 58 درصد از گونه ها کنار آبزی و 42 درصد آبزی می باشند. نتایج بررسی شاخص </strong><strong></strong><strong>های تنوع زیستی پرندگان تالاب های پلدختر</strong><strong>نشان داد که سال 1388 کم ترین و سال 1391 بیش ترین تنوع گونه ای، سال 1392 بیش ترین و سال 1388 کم ترین میزان یکنواختی گونه </strong><strong></strong><strong>ای و سال 1393 بیش ترین و سال 1388 کم ترین میزان غنای گونه ای پرندگان را دارا بوده اند. براساس شاخص تشابه موریستا، بیش ترین شباهت گونه ای جامعه پرندگان تالاب های پلدختر مربوط به سال های 1391 با 1393 به میزان تشابه 1 و کم ترین میزان تشابه گونه ای در سال های 1394 با 1390 به میزان تشابه 0/79 می باشد. </strong>
تنوع زیستی,پرندگان آبزی و کنار آبزی,تالاب,پلدختر
http://www.aejournal.ir/article_92958.html
http://www.aejournal.ir/article_92958_2367645886dd845acd36892121b10182.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
11
2
2019
07
23
مدل سازی مطلوبیت زیستگاه سه گونه کلیدی در زیستگاه های جنگلی با استفاده از مدلHEP (مطالعه موردی: مناطق جنگلی مازندران)
115
124
FA
کاملیا
علوی
گروه محیط زیست، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه اردکان، یزد، ایران
camelia.alavi@gmail.com
سیده عالمه
صباغ
گروه محیط زیست، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه اردکان، یزد، ایران
s.a.sabbagh72@gmail.com
<strong>زیستگاه اصلی ترین عامل زندگی حیات وحش جانوری و زندگی گیاهی می باشد که حفاظت از آن برای تداوم توسعه پایدار ضروری است. </strong><strong>مدل سازی زیستگاه می تواند یک برآورد در مقیاس وسیع از مطلوبیت زیستگاه گونه های حیات وحش بدون نیاز به جمع آوری اطلاعات از جزئیات ویژگی های فیزیولوژیک و رفتاری جانوارن در اختیار بگذارد. بنابراین بررسی و ارزیابی دقیق زیستگاه ها نیازی مبرم است. پارامترهای موثر در 4 زیستگاه جنگلی شمال کشور، قادیکلا، آب بندان کش، اروست، لاجیم برای تعیین مطلوبیت با مدل</strong><strong>HEP </strong><strong> مورد مطالعه قرار گرفته است این مدل از روش های ارزیابی زیستگاه به صورت کمی سازی است و با کم ترین داده ها می توان به نتیجه مطلوب رسید. بعد از مطالعات کتابخانه ای و بررسی محیطی براساس شواهد به دست آمده، 3 گونه کرم شب تاب </strong><strong>(</strong><strong><em>Lampyris noctiluca</em></strong><strong>)</strong><strong>، حشره خور خزری </strong><strong>(</strong><strong><em>Shrew caspian</em></strong><strong>)</strong><strong> و باز </strong><strong>(</strong><strong><em>Accipiter gentilis</em></strong><strong>)</strong><strong> به عنوان شاخص برای مطالعه زیستگاه انتخاب شدند. مرحله بعد مدل </strong><strong>SI</strong><strong> برای دو گونه حشره خور خزری و باز با استفاده از فرمول های معتبر موجود تهیه و برای کرم شب تاب با توجه به این که فرمول مشخصی در تحقیقات سایر محققان وجود نداشت، در ایستگاه های منتخب اقدام به تله گذاری به صورت ترانسکت شد. مطلوبیت زیستگاه با محاسبه شاخص مطلوبیت زیستگاه یا </strong><strong>HSI</strong><strong> به دست آمد. نتایج نشان می دهد هر 4 ایستگاه از مطلوبیت نسبتاً مناسبی برخوردار بوده اند. در حالت کلی و محاسبه میانگین میزان مطلوبیت در 4 ایستگاه، سه ایستگاه آب بندان کش، اروست و لاجیم میزان یکسانی از مطلوبیت، با مقدار 0/67 و 0/68 برخوردار هستند. اما ایستگاه قادیکلا با میزان 0/87 دارای بیش ترین میزان مطلوبیت بوده است.</strong>
ارزیابی,زیستگاه جنگلی,شاخص مطلوبیت,مدل HEP
http://www.aejournal.ir/article_93015.html
http://www.aejournal.ir/article_93015_4ab8bc364a49a4e87185be43882429a3.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
11
2
2019
07
23
ارزیابی رابطه بین شاخص حضور و تراکم زیرآبروک (Cinclus cinclus) و کیفیت آب (مطالعه موردی: برخی سیستمهای رودخانهای در استانهای تهران و همدان)
125
132
FA
سارا
یالپانیان
گروه محیطزیست، دانشکده علوم پایه، واحد همدان، دانشگاه آزاد اسلامی، همدان، ایران
ssaarraayl@gmail.com
سهیل
سبحان اردکانی
0000-0002-6038-0514
گروه محیطزیست، دانشکده علوم پایه، واحد همدان، دانشگاه آزاد اسلامی، همدان، ایران
soheil_sobhan@yahoo.com
محمد
کابلی
0000-0002-9203-2346
گروه محیطزیست، دانشکده منابعطبیعی، دانشگاه تهران، کرج، ایران
mkaboli@ut.ac.ir
لیما
طیبی
گروه شیلات، دانشکده منابعطبیعی و محیطزیست، دانشگاه ملایر، ملایر، ایران
lima_tayebi@yahoo.com
عاطفه
اسدی
آزمایشگاه بیوجغرافی و اکولوژی مهرهداران، مرکز مطالعات علمی ملی مونتپلیه، مونتپلیه، فرانسه
atef.asadi@iauh.ac.ir
زینب
اسدی
گروه محیطزیست، دانشکده منابعطبیعی و محیطزیست، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
z.asadi92@srbiau.ac.ir
فاطمه
ناصری
گروه محیطزیست، دانشکده منابعطبیعی، دانشگاه تهران، کرج، ایران
fnaserii@ut.ac.ir
<strong>امروزه استفاده از گونههای جانوری شاخص و حساس به سلامت بومسازگانها بهویژه بیمهرگان آبزی، ماهیها و پرندگان به منظور ارزیابی سریع وضعیت این سیستمها و صرفهجویی در زمان، نیرو و هزینه مورد توجه قرار گرفته است. لذا</strong><strong>،</strong><strong>این مطالعه با هدف بررسی شاخص حضور و تراکم زیرآبروک با برخی پیراسنجههای کیفی آب در چند رودخانه کوهستانی واقع در استانهای تهران و همدان انجام یافت. در این پژوهش با پیمایش در امتداد رودخانههای مورد مطالعه نسبت به ثبت نقاط حضور و تراکم زیرآبروکها اقدام شد. سپس متغیرهای دما، غلظت اکسیژن محلول، هدایت الکتریکی و </strong><strong>pH </strong><strong>در نقاط حضور و تراکم گونه مورد نظر ثبت شد. </strong><strong>پردازش آماری داده ها نیز توسط نرم افزارهای </strong><strong>Minitab</strong><strong> و </strong><strong>STATISTICA</strong><strong> انجام یافت.</strong><strong>نتایج آنالیز رگرسیون لجستیک ترتیبی و از طرفی نتایج حاصل از مدل آکائیک نشان داد که متغیرهای هدایت الکتریکی، فراوانی ماکروبنتوزها و دمای آب با پیشبینی حضور و تراکم زیرآبروکها در رودخانههای مورد مطالعه رابطه </strong><strong>به نسبت </strong><strong>معنیدار داشته و سایر متغیرها رابطه معنیدار با حضور و تراکم این پرنده نشان ندادند. از اینرو، نتایج این مطالعه توانسته است تا حدودی رابطه بین حضور و تراکم زیرآبروک و کیفیت آب را به اثبات رساند. </strong>
شاخص زیستی,زیرآبروک,پیراسنجههای کیفی آب,تهران,همدان
http://www.aejournal.ir/article_92485.html
http://www.aejournal.ir/article_92485_73417f5a9ebabbc763b52f7a1fb2229f.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
11
2
2019
07
23
اثرات تزریق داخل تخم مرغی عصاره بره موم بر عملکرد جوجه درآوری، شمارش سلولهای خونی و خصوصیات لاشه جوجههای گوشتی
133
138
FA
جمال
سیف دواتی
0000-0001-6794-4450
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
jseifdavati@uma.ac.ir
صیاد
سیف زاده
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
sseyfzadeh@yahoo.com
محسن
رمضانی
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
ramezani.mohsen57@gmail.com
ساحل
بخشایش
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
7676sahel@gmail.com
حسین
عبدی بنمار
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
abdibenemar@uma.ac.ir
رضا
سید شریفی
0000-0003-4593-2058
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
reza_seyedsharifi@yahoo.com
<strong>هدف این مطالعه بررسی تزریق داخل تخم مرغی عصاره بره موم بر عملکرد جوجه درآوری، شمارش سلولهای خونی و خصوصیات لاشه جوجههای گوشتی بود. در روز 15 جوجه کشی 324 عدد تخم مرغ های مادر گوشتی سویه راس 308، توزین و در قالب طرح کاملاً تصادفی به شش گروه آزمایشی با سه تکرار و هر تکرار شامل 18 تخم مرغ تقسیم و در مایع آمنیوتیک عصاره بره موم تزریق شد. تیمارهای آزمایشی شامل دو تیمار شاهد منفی بدون تزریق، شاهد مثبت با تزریق 60 میلی لیتر آب مقطر و چهار تیمار دیگر عبارت از تزریق 4 سطح 150، 300، 600 و 1200 قسمت در میلیون از عصاره بره موم به آمنیون، بودند. نتایج نشان داد که تزریق عصاره بره موم به تخم مرغ در روز 15 انکوباسیون تاثیری بر درصد جوجه درآوری، وزن جوجههای تفریخ شده و نسبت وزن جوجههای تفریخ شده به وزن تخم مرغ نشان نداد. درحالیکه 1200 قسمت در میلیون عصاره بره موم نسبت وزن جوجههای تفریخ شده به وزن تخم مرغ را در مقایسه با گروه شاهد افزایش داد. تزریق داخل تخم مرغی عصاره بره موم در سطوح مختلف نتوانست غلظت خونی گلبول سفید کل، هتروفیل، لنفوسیت، مونوسیت و ائوزینوفیل جوجههای گوشتی را تحت تاثیر قرار دهد. هم چنین وزن لاشه، وزن قلب، طحال و بورس فابرسیوس با تزریق داخل تخم مرغی عصاره بره موم در سن 42 روزگی تحت تاثیر قرار نگرفتند. نتایج این تحقیق پیشنهاد می کند که تزریق داخل تخم مرغی عصاره بره موم نمی تواند در بهبود درصد جوجه درآوری، وضعیت شمارش سلولهای خونی و خصوصیات لاشه جوجههای گوشتی موثر باشد. </strong>
خصوصیات لاشه,جوجه های گوشتی,سلول های خونی,عصاره بره موم,عملکرد رشد
http://www.aejournal.ir/article_93017.html
http://www.aejournal.ir/article_93017_3a4a7a1d8f31c5256e698e7a400b66d8.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
11
2
2019
07
23
مدل سازی پراکنش افعی قفقازی (Gloydius halys caucasicus) در ایران
139
146
FA
آیجمال
قلیچی سلخ
گروه زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه گلستان، گرگان، ایران
ghelichy.a@gmail.com
حاجی قلی
کمی
گروه زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه گلستان، گرگان، ایران
hgkami2000@yahoo.com
خسرو
رجبی زاده
گروه مطالعاتی خزندگان فلات ایران، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران
khosro.rajabizadeh@gmail.com
<strong>افعی قفقازی (</strong><strong><em>Gloydius halys caucasicus</em></strong><strong>) تنها گونه از زیرخانواده </strong><strong>Crotalinae</strong><strong> در ایران است که در مناطق ساحلی ایران، بین کوه های البرز و دریای خزر یافت می شود. تاکنون مطالعاتی در زمینه دوشکلی جنسی، عدم تقارن فلس ها در ناحیه سر، بررسی صفات مورفولوژیک، مریستیک و مورفومتریک و هم</strong><strong></strong><strong>چنین بررسی صفات مریستیک نامتقارن انجام شده است. اما در ایران تاکنون مطالعه ای در زمینه مطلوبیت زیستگاه افعی قفقازی انجام نشده است که در این پژوهش مورد توجه قرار خواهد گرفت. در این مطالعه با استفاده از نقاط حضور گونه به دست آمده از کتاب ها، مقالات و نمونه های موجود در موزه ها و کلکسیون های شخصی و 19 لایه زیست اقلیمی با مدل </strong><strong>Maxent</strong><strong> الگوی پراکنش جغرافیایی بالقوه افعی قفقازی در ایران پیش بینی شد. سپس نقشه مطلوب ترین مناطق پراکنش با استفاده از </strong><strong>Maxent</strong><strong> تهیه گردید و اهمیت نسبی متغیرها براساس آزمون جک نایف حاصل از </strong><strong>Maxent</strong><strong> ارزیابی شد. در نهایت شاخص صحت سنجی مدل سازی مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان می دهد پراکنش کلی افعی قفقازی مناطق ساحلی ایران را شامل می شود که مطلوب ترین مناطق پراکنش بالقوه افعی قفقازی در ایران با نقاط حضور ثبت شده برای این گونه در ایران مطابقت دارد. پیش بینی پراکنش افعی قفقازی و وضعیت زیستگاه های تحت اشغال آن ها در مشخص کردن مباحث حفاظتی دارای اهمیت است.</strong>
افعی قفقازی,Gloydius halys caucasicus,ایران,MAXENT,پراکنش
http://www.aejournal.ir/article_91630.html
http://www.aejournal.ir/article_91630_f69141834bca13949cfc215cc98d0797.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
11
2
2019
07
23
زیستگاه مناسب گونه در معرض خطر انقراض سمندر لرستانی (Neurergus kaiseri)
147
154
FA
محسن
امیری
گروه محیط زیست، دانشکده علوم پایه، واحد همدان، دانشگاه آزاد اسلامی، همدان، ایران
tyam_57@yahoo.com
مریم
کیانی صدر
گروه محیط زیست، دانشکده علوم پایه، واحد همدان، دانشگاه آزاد اسلامی، همدان، ایران
mkianysadr@gmail.com
علیرضا
پسرکلو
گروه زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه اراک، اراک، ایران
a.pesarakloo@gmail.com
معصومه
نجیب زاده
گروه زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران
masoumeh.najibzadeh@gmail.com
<strong>گونه سمندر لرستانی که در رشته کوه های زاگرس جنوبی در محدوده دو استان لرستان و خوزستان زیست می کند، با داشتن نوارهای بلند و نازک زرد رنگ و چندین خال سفید و گرد به راحتی از دو گونه دیگر جنس </strong><strong><em>Neurergus</em></strong><strong> در ایران (سمندر آذربایجان و سمندر کردستانی) متمایز می شود. یکی از کارآمدترین ابزارها برای ارزیابی صفات اکولوژیک مدل بندی الگوهای توزیع گونه است. در این مطالعه، از روش حداکثر آنتروپی (مکسنت) به عنوان ابزاری برای ارزیابی پراکنش بالقوه گونه سمندر لرستانی (</strong><strong><em>Neurergus kaiseri</em></strong><strong>) در محدوده دو استان لرستان و خوزستان استفاده شد. مساحت تحت منحنی </strong><strong>AUC</strong><strong> </strong><strong> </strong><strong>معادل <strong>0/001</strong><strong>±</strong><strong>0/99 </strong></strong><strong>محاسبه شد که نشان دهنده صحت مدل و در نتیجه قابلیت استفاده از آن برای پیش بینی الگوهای حضور سمندر لرستانی است. بر طبق نقشه به دست آمده، چهار متغیر بیش ترین مشارکت را در پراکنش سمندر لرستانی دارند: عامل ارتفاع با (38 درصد)، بارش در گرم ترین یک چهارم سال (15/8 درصد)، کم ترین دما در سردترین ماه سال (10/3 درصد) و هم چنین بارش در یک چهارم سرد سال (8/7 درصد). برطبق نتایج به دست آمده در این مطالعه به نظر می رسد، سمندر لرستانی در نواحی کم بارش و مرتفع جنوب لرستان و شمال خوزستان زیست می کند، با این وجود مشاهدات میدانی نشان می دهد که این گونه برای بقا و تولیدمثل به سرچشمه های پر اکسیژن وابسته است.</strong>
سمندر لرستانی,زیستگاه مناسب,مکسنت
http://www.aejournal.ir/article_92705.html
http://www.aejournal.ir/article_92705_92f9c181c615634fdba60860b02d3fd1.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
11
2
2019
07
23
اثرات تغذیه ای پروبوتیک لاکتوباسیلوس رامنوسوس (Lactobacillus rhamnosus) بر عملکرد رشد، فعالیت آنزیم های هضمی و میزان مقاومت در برابر آئروموناس هیدروفیلا (Aeromonas hydrophila) در ماهی تیلاپیای نیل (Oreochromis niloticus)
155
162
FA
سینا
جوانمردی
0000-0003-3998-7554
گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران، کرج، ایران
sina.javanmardi@ut.ac.ir
کامران
رضایی توابع
0000-0003-0667-2775
گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران، کرج، ایران
krtavabe@ut.ac.ir
سعید
مرادی
0000-0002-8144-4222
گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران، کرج، ایران
s71moradi@ut.ac.ir
لیلا سادات
بیات غیاثی
گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران، کرج، ایران
leila.ghiasi.2017@ut.ac.ir
<strong> با توجه به این که باکتری </strong><strong>(</strong><strong><em>Aeromonas hydrophila</em></strong><strong>)</strong><strong> یکی از عوامل بیماری زا عمده در پرورش آبزیان آب شیرین محسوب می گردد، در تحقیق حاضر با هدف دستیابی به راهکاری جهت بهبود عملکرد رشد و هم</strong><strong></strong><strong>چنین سطح ایمنی ماهی تیلاپیای نیل </strong><strong>(</strong><strong><em>Oreochromis niloticus</em></strong><strong>) </strong><strong>در برابر باکتری آئروموناس هیدروفیلا، 4 گروه ماهی تیلاپیا </strong><strong><em>O. niloticus</em></strong><strong>با وزن اولیه 16 گرم، به مدت 60 روز توسط جیره هایی حاوی سطوح مختلف پروبیوتیک لاکتوباسیلوس رامنوسوس</strong><strong>(</strong><strong><em>Lactobacillus rhamnosus</em></strong><strong>) </strong><strong>تغذیه شدند و در پایان پس از اندازه</strong><strong></strong><strong>گیری شاخص های رشد و فعالیت آنزیم های هضمی روده، تحت تزریق باکتری آئروموناس هیدروفیلا قرار گرفتند و پس از بروز کامل بیماری، شاخص های خونی نیز مورد سنجش قرار گرفت. نتایج نشان داد وزن نهایی و ضریب تبدیل غذایی به ترتیب بیش ترین و کم ترین مقدار را در تیمار 3 گرم پروبیوتیک در هر کیلوگرم جیره دارا بود. به علاوه فعالیت آنزیم تریپسین در تیمار 3 و آنزیم آمیلاز در تیمارهای 2 و 3 گرم پروبیوتیک در هر کیلوگرم جیره به شکل معنی داری از سایر تیمارها بیش تر بود (0/05</strong><strong>></strong><strong>P</strong><strong>). یک هفته پس از تزریق باکتری نیز آنزیم های آلکالین فسفاتاز و آلانین آمینوترانسفراز موجود در سرم خون در تیمارهای 2 و 3 گرم پروبیوتیک در هر کیلوگرم جیره، در مقایسه با سایر تیمارها کم تر بود (0/05</strong><strong>></strong><strong>P</strong><strong>) و بقا در این تیمارها به ترتیب نسبت به سایر تیمارها افزایش یافت. به نظر می رسد استفاده از 2 تا 3 گرم پروبیوتیک لاکتوباسیلوس رامنوسوس در هر کیلوگرم جیره ماهی تیلاپیای نیل می تواند عملکرد رشد و ایمنی را به شکل قابل توجهی افزایش دهد.</strong>
ایمنی غیر اختصاصی,Aeromonas hydrophila,Lactobacillus rhamnosus,افزایش وزن,آنزیم پروتئاز
http://www.aejournal.ir/article_93110.html
http://www.aejournal.ir/article_93110_02fd6694b10824380fb023b4e890d0c4.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
11
2
2019
07
23
مطالعه انگل های کرمی گوارشی در مولدین قره برون (Acipenser persicus) صید شده از سواحل جنوب شرقی دریای خزر (1396-1395)
163
168
FA
عباسعلی
آقایی مقدم
0000-0002-3008-8002
مرکز تحقیقات ذخایر آبزیان آب های داخلی، موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، موسسه تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، گرگان، ایران
aghaeifishery@gmail.com
کامران
عقیلی
0000-0003-4216-9536
مرکز تحقیقات ذخایر آبزیان آب های داخلی، موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، موسسه تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، گرگان، ایران
k_aghili33@yahoo.com
<strong> این تحقیق در سال های 1395 و 1396 در مرکز بازسازی ذخایر شهید مرجانی استان گلستان به جهت بررسی وضعیت آلودگی به کرم های انگلی در دستگاه گوارش مولدین تاس ماهی ایرانی انجام گرفت. در سال 95 از دستگاه گوارش تعداد 11 مولد ماده تکثیر شده با میانگین طول و وزن به ترتیب 8/6</strong><strong>±</strong><strong>160/54 سانتی متر و 6/72</strong><strong>±</strong><strong>31/62 کیلوگرم دو گونه </strong><strong> </strong><strong><em>Cuculanus</em></strong><strong> <em>sphaerosephalus </em></strong><strong>و </strong><strong><em>Skrjabinopsolus</em></strong><strong> semiarmatus</strong><strong> و درسال 96 از 12 مولد ماده با میانگین طولی و وزنی به ترتیب 1/1</strong><strong>±</strong><strong>158/3 سانتی متر و 4/9</strong><strong>±</strong><strong>29/3 کیلوگرم تنها گونه جدا شده </strong><strong><em>C. sphaerosephalus </em></strong><strong>بود. درصد شیوع انگل کوکولانوس در 11 نمونه سال 1395، 72 درصد و درصد شیوع اسکریابینوپسولوس 27 درصد، میانگین شدت </strong><strong>کوکولانوس 2/87</strong><strong>±</strong><strong>6 و میانگین شدت اسکریابینوپسولوس 2/64</strong><strong>±</strong><strong>3 محاسبه شد. درصد شیوع انگل کوکولانوس در 12 نمونه صید شده در سال 1396، 50 درصد و میانگین شدت آلودگی 3/25</strong><strong>±</strong><strong>3/17 محاسبه گردید. بیش ترین شدت آلودگی انگلی به کوکولانوس اسفراسفالوس تعلق داشت. این تحقیق نشان داد که تعداد و نوع آلودگی به انگل های گوارشی در ماهی قره برون نسبت به سال های گذشته در سواحل جنوب شرقی دریای خزر کاهش داشته است که می تواند حاصل تغییر رژیم غذایی و کاهش میزبان واسط باشد.</strong>
تاس ماهی ایرانی,انگل های کرمی گوارشی,دریای خزر,دستگاه گوارش
http://www.aejournal.ir/article_93409.html
http://www.aejournal.ir/article_93409_91d4d6d2f252748dd1c3366b2b468346.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
11
2
2019
07
23
مقایسه برخی از پارامترهای بیوشیمیایی و اسپرم شناختی فیل ماهی (1768 Huso huso Linnaeus) وحشی و پرورشی
169
172
FA
مهدی
عادلی
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، واحد آزادشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، آزادشهر، ایران
mehdi.adeli1361@chmail.ir
علی
صادقی
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران
sadeghi.a_shilat@yahoo.com
محمد رضا
ایمانپور
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران
m.imanpoor@yahoo.com
ابراهیم
مسعودی
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران
masoudi@yahoo.com
محمد
فرخی
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم و فنون دریایی خرمشهر، خرمشهر، ایران
farokhi@yahoo.com
<strong>طی این مطالعه که به مدت 2 ماه از فروردین تا اردیبهشت 1396 در مجتمع تکثیر و پرورش ماهیان خاویاری شهید مرجانی</strong><strong>گرگان صورت پذیرفت خصوصیات حرکتی (طول دوره تحرک و درصد تحرک اسپرم)، اسپرماتوکریت، تراکم اسپرم و برخی از خصوصیات بیولوژیکی اسپرم شامل شاخص های پلاسمای سمینال (ترکیبات یونی و آلی) در 8 مولد وحشی و 8 مولد پرورشی مورد بررسی قرار گرفت. طول دوره تحرک اسپرم، درصد تحرک اسپرم، اسپرماتوکریت و تراکم اسپرم در فیل ماهی وحشی به ترتیب 61/65</strong><strong>±</strong><strong>310، 6/31</strong><strong>±</strong><strong>81/11، 0/31</strong><strong>±</strong><strong>2/33، 0/36</strong><strong>±</strong><strong>2/50 و در فیل ماهی پرورشی به ترتیب 34/61</strong><strong>±</strong><strong>170/43، 5/81</strong><strong>±</strong><strong>65/63، 0/23</strong><strong>±</strong><strong>2/26، 0/28</strong><strong>±</strong><strong>2/10 اندازه گیری شد. غلظت های یون سدیم، پتاسیم، کلسیم و منیزیم در فیل ماهی وحشی به ترتیب 9/47</strong><strong>±</strong><strong>99/36، 0/40</strong><strong>±</strong><strong>4/96، 0/44</strong><strong>±</strong><strong>7/57، 0/15</strong><strong>±</strong><strong>1/15 میلی مول در لیتر و در فیل ماهی پرورشی به ترتیب 10/40</strong><strong>±</strong><strong>98/29، 0/28</strong><strong>±</strong><strong>5/03، 0/47</strong><strong>±</strong><strong>7/76، 0/24</strong><strong>± </strong><strong>2/12میلی مول در لیتر بود. غلظت کلسترول و گلوکز در فیل ماهی وحشی به ترتیب 8/77</strong><strong>±</strong><strong>49/33، 2/12</strong><strong>±</strong><strong>32/65 میلی گرم در دسی لیتر و در فیل ماهی پرورشی به ترتیب 4/78</strong><strong>±</strong><strong>47/47، 1</strong><strong>/</strong><strong>66</strong><strong>±</strong><strong>32/21 میلی گرم در دسی لیتر بود. هم چنین پلاسمای سمینال در فیل ماهی وحشی و پرورشی به ترتیب دارای 0/27</strong><strong>±</strong><strong>1/10، 0/29</strong><strong>±</strong><strong>1/33 گرم در دسی لیتر پروتئین بود. بررسی ها نشان داد که بین طول دوره تحرک، درصد تحرک اسپرم و میزان غلظت یون منیزیم در فیل ماهی وحشی و پرورشی اختلاف معنی داری وجود داشت.</strong>
فیل ماهی,پارامترهای اسپرم شناختی,پارامترهای بیوشیمیایی
http://www.aejournal.ir/article_93410.html
http://www.aejournal.ir/article_93410_5ac78dee22410c2d76d4fa50e748796f.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
11
2
2019
07
23
ﺗﺄﺛﻴﺮ ﺳﻄﻮح ﻣﺘﻔﺎوت ملاس چغندر جیره غذایی بر برخی پارامترهای ایمنی موکوس و شاخص های بیوشیمیایی سرم خون ماهی کپورمعمولی (Cyprinus carpio)
173
178
FA
مصطفی
بیگی
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران
beygimostafa392@gmail.com
عبدالمجید
حاجی مرادلو
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران
ahajimoradloo@yahoo.com
سید حسین
حسینی فر
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران
hossein.hoseinifar@gmail.com
علی
جافرنوده
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران
a.jafar55@gmail.com
<strong>در ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺣﺎﺿﺮ اﺛﺮات ﺳﻄﻮح ﻣﺨﺘﻠﻒ ملاس چغندر ﺑﺮ ﺑﺮﺧﯽ از ﻓﺎﮐﺘﻮرﻫﺎی اﯾﻤﻨﯽ ﻣﻮﮐﻮﺳﯽ، شاخص های بیوشیمیایی ﺧﻮن در ماهی کپور معمولی مورد بررسی قرار گرفت. در این آزمایش از 360 قطعه ماهی کپورمعمولی با میانگین وزنی 2/5</strong><strong>±</strong><strong>22 </strong><strong>استفاده شد. بچه ماهی ها در 12مخزن به تعداد 30 قطعه در هر مخزن به طور تصادفی توزیع شد. پس از یک هفته آداپتاسیون، در یک دوره به مدت 8 هفته غذادهی انجام گرفت . آزمایش در قالب 4 تیمار و هر تیمار با 3 تکرار شامل: جیره فاقد ملاس (تیمار 1)، جیره حاوی 0/5 درصد ملاس (تیمار 2)، جیره حاوی 1 درصد ملاس (تیمار3) و جیره حاوی 2 درصد ملاس (تیمار 4) انجام شد و ماهی ها روزانه به میزان 3 درصد وزن بدن و دو بار در روز با جیره های آزمایشی تغذیه شدند. غذای گروه شاهد، غذای تجاری کپورمعمولی شرکت فرادانه بدون ملاس بود. نتایج نشان داد بعد از تغذیه با جیره حاوی ملاس مقدار پروتئین محلول موکوس افزایش معنی داری پیدا کرده است (0/05</strong><strong>></strong><strong>P</strong><strong>).</strong><strong> بیش ترین مقدار پروتئین محلول موکوس هم در تیمار 2% ملاس بوده است. مقدار ایمنوگلوبین در تیمارها و گروه شاهد تغییر معنی داری پیدا نکرده است. هم چنین میزان آلکالین فسفاتاز موکوس در تیمارها نسبت به گروه شاهد دارای افزایش معنی داری در تیمار 1% ملاس بوده است (0/05</strong><strong>></strong><strong>P</strong><strong>). مقدار پروتئین محلول و هم چنین میزان فعالیت فسفاتاز قلیایی در سرم خون ماهی کپور افزایش معنی داری پیدا کرده است (0/05</strong><strong>></strong><strong>P</strong><strong>). هم چنین مقدار گلوکز سرم خون ماهی کپور مورد آزمایش با افزایش مقدار ملاس جیره افزایش پیدا کرده است (0/05</strong><strong>></strong><strong>P</strong><strong>).</strong>
ملاس چغندر,ایمنی موکوس,سرم خون و کپورمعمولی
http://www.aejournal.ir/article_93554.html
http://www.aejournal.ir/article_93554_a8d83632baa9e19363ad8305fcf75bf2.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
11
2
2019
07
23
تأثیر جایگزینی سطوح مختلف تفاله زیتون بر رشد و شاخص های خونی بچه ماهی کپورمعمولی Cyprinus carpio
179
186
FA
فاطمه
کیاپاشا
گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه گیلان، صومعهسرا، ایران، صندوق پستی: 1144
fatemehkiapasha@gmail.com
مجید رضا
خوش خلق
گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه گیلان، صومعهسرا، ایران، صندوق پستی: 1144
khoshkholghmr@gmail.com
بهرام
فلاحتکار
گروه علوم دریایی، پژوهشکده حوضه آبی دریای خزر، دانشگاه گیلان، رشت، ایران، صندوق پستی: 1144
bfalahatkar@yahoo.com
<strong>هدف از مطالعه حاضر بررسی تأثیرات جایگزینی تفاله زیتون بر شاخص های خونی و رشد بچه ماهی کپورمعمولی </strong><strong><em>Cyprinus carpio</em></strong><strong>انجام پذیرفت. ماهی کپورمعمولی با میانگین وزنی 0/00</strong><strong>±</strong><strong>19/97 گرم و طول متوسط 0/49</strong><strong>±</strong><strong>10/05 سانتی متر با 6 جیره غذایی شامل سطوح صفر، 3، 6، 9، 12و 15 درصد تفاله زیتون به مدت 8 هفته در آکواریوم مورد تغذیه قرار گرفتند. غذادهی 3 بار در روز در حد سیری ماهیان صورت پذیرفت. پس از طی 57 روز از انجام آزمایش، نتایج نشان داد اختلاف معنی داری در سطح 6 درصد، بین شاخص های رشد از نظر وزن، طول، وزن به دست آمده، درصد افزایش وزن بدن، نرخ رشد ویژه، غذای مصرفی و شاخص کبدی مشاهده شد اما در شاخص احشاء اختلاف معنی دار نبود. پارامترهای خونی بچه ماهی کپورمعمولی نشان داد که در برخی شاخصها خونی شامل تعداد گلبول قرمز، هموگلوبین، هماتوکریت، مونوسیت و </strong><strong>MCHC</strong><strong> اختلاف معنیداری نبود اما در تعداد گلبول سفید، نوتروفیل، لنفوسیت،</strong><strong>MCH </strong><strong> و</strong><strong>MCV</strong><strong> اختلاف معنیداری مشاهده گردید. نتایج این تحقیق نشان دهنده تأثیر مثبت جایگزینی تفاله زیتون تا سطح 6 درصد بدون اثر منفی بر روی عملکرد رشد و فاکتورهای خونی، در جیره بچه ماهی کپور معمولی می باشد و می توان سطح 6 درصد را به عنوان سطح مناسب برای جایگزینی پیشنهاد کرد.</strong>
تفاله زیتون,تغذیه,رشد,کپور معمولی
http://www.aejournal.ir/article_93609.html
http://www.aejournal.ir/article_93609_416d145b72d704c6d3777a1ad9c244fc.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
11
2
2019
07
23
تاثیر تجویز خوراکی لاکتوفرین، بتا گلوکان و سیاه دانه بر شاخص های رشد و پارامترهای خونی و ایمنی در ماهی کپورمعمولی (Cyprinus carpio)
187
196
FA
سپیده
حسین زاده
گروه شیلات، واحد قائم شهر، دانشگاه آزاد اسلامی، قائمشهر، ایران، صندوق پستی: 163
shosseinzadeh991@gmail.com
معصومه
بحرکاظمی
گروه شیلات، واحد قائم شهر، دانشگاه آزاد اسلامی، قائمشهر، ایران، صندوق پستی: 163
bahr.kazemi@gmail.com
<strong>به منظور مقایسه محرک های ایمنی گیاهی و شیمیایی، تاثیر تجویز خوراکی لاکتوفرین، </strong><strong>بتاگلوکان و سیاه دانه بر شاخص های رشد، پارامترهای خونی و </strong><strong>ایمنی در کپورمعمولی مورد مطالعه قرار گرفت. 300 قطعه بچه ماهی</strong><strong> 0/02</strong><strong>±</strong><strong>3 گرم</strong><strong>به مدت 60 روز با غذای شاهد (بدون محرک ایمنی) و تیمارهای غذایی حاوی 20 میلی گرم لاکتوفرین، 10 میلی گرم بتاگلوکان و 50 میلی گرم پودر سیاه دانه در کیلوگرم غذا تغذیه شدند. براساس نتایج، بیشترین افزایش وزن، ضریب رشد ویژه و ضریب چاقی در تیمار گلوکان بهدست آمد. میزان بازماندگی در تمام تیمارها بیش تر از 80 درصد و بدون اختلاف معنی دار بین تیمارها بود (0/05</strong><strong>></strong><strong>P</strong><strong>). همه تیمارهای حاوی محرک ایمنی اختلاف معنی داری را از نظر ضریب تبدیل غذایی نسبت به تیمار شاهد نشان دادند (0/05</strong><strong>></strong><strong>P</strong><strong>). کم ترین ضریب تبدیل غذایی و بیش ترین نسبت کارایی پروتئین در تیمار گلوکان حاصل شد (0/05</strong><strong>></strong><strong>P</strong><strong>). بیش ترین تعداد گلبول های قرمز و سفید و بالاترین میزان هموگلوبین و هماتوکریت در تیمار گلوکان و کم ترین میزان در تیمار شاهد مشاهده گردید. بیش ترین و کم ترین میزان فعالیت آنزیم لیزوزیم نیز به ترتیب مربوط به تیمار گلوکان (38/18</strong><strong>±</strong><strong>5/0) و شاهد (19/05</strong><strong>±</strong><strong>3/0) بود. درحالی که درصد نوتروفیل و مونوسیت در تیمار گلوکان بیش ترین مقدار بود، </strong><strong>بیش ترین درصد لنفوسیت (66/57</strong><strong>±</strong><strong>73/0) در تیمار لاکتوفرین مشاهده شد. درنتیجه</strong><strong>در مقایسه با دو محرک دیگر، بتاگلوکان می تواند به عنوان محرک رشد و ایمنی </strong><strong>در ماهی کپورمعمولی استفاده شود.</strong>
ایمنی,سیاه دانه,لاکتوفرین,کپورمعمولی,بتاگلوکان
http://www.aejournal.ir/article_93656.html
http://www.aejournal.ir/article_93656_35c911a4c962a1e947872a1d4f0b220f.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
11
2
2019
07
23
اثرات سطوح مختلف اسیدآمینه گلیسین بر شاخص های رشد، غذاگیری، درصد بازماندگی و مقاومت در برابر تنش شوری در ماهی کپورمعمولی (Cyprinus carpio)
197
204
FA
ولی اله
جعفری
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران
v.jafari.sh110@gmail.com
سعید
نورقلی پور
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران
gholipour@gmail.com
محمدرضا
ایمانپور
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران
mrimanpoor@yahoo.com
سیدحسین
حسینی فر
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران
hosseinifar@gmail.com
<strong>هدف از تحقیق حاضر، بررسی اثرات اسیدآمینه گلیسین بر شاخص های رشد، غذا گیری و درصد بازماندگی در مواجهه با تنش شوری در بچه ماهیان ماهی کپورمعمولی </strong><strong>(</strong><strong><em>Cyprinus</em></strong><strong> <em>carpio</em></strong><strong>)</strong><strong> بود. به این منظور بچه ماهیان با میانگین وزن 0/18</strong><strong>±</strong><strong>15/64 گرم به چهار گروه تقسیم شدند و با جیره های حاوی صفر (گروه شاهد)، 0/5 (تیمار 1)، 1 (تیمار 2) و 1/5 (تیمار 3) درصد گلیسین به مدت 60 روز تغذیه شدند و سپس در معرض شوری 15</strong><strong>ppt </strong><strong> به مدت 72 ساعت قرار گرفتند. آزمایش در قالب طرح کاملاً تصادفی و تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزارهای </strong><strong>SPSS</strong><strong> و </strong><strong>Excel</strong><strong> صورت گرفت. نتایج به دست آمده نشان داد اسیدآمینه گلیسین اثر معنی داری بر شاخص های رشد (وزن نهایی، شاخص وضعیت، نرخ رشد ویژه و ضریب تبدیل غذایی) نداشت (0/05</strong><strong><</strong><strong>P</strong><strong>). درصد افزایش وزن بدن به طور معنی داری تحت تاثیر اسیدآمینه گلسین قرار گرفت (0/05</strong><strong>></strong><strong>P</strong><strong>). هم </strong><strong></strong><strong>چنین افزودن اسیدآمینه گلیسین به جیره غذایی باعث افزایش بقاء و مقاومت به تنش شوری در بچه ماهیان کپورمعمولی گردید. از این رو بر طبق نتایج حاصل از تحقیق حاضر، می توان این گونه نتیجه گیری نمود که افزودن اسیدآمینه گلیسین می تواند سبب افزایش درصد بقاء و بازماندگی بچه ماهیان کپو معمولی در مواجه با تنش شوری گردد.</strong>
گلیسین,کپور معمولی,شاخص های رشد,بازماندگی,تنش شوری
http://www.aejournal.ir/article_93754.html
http://www.aejournal.ir/article_93754_076a636302c60f7fda4a35e2d1b7621e.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
11
2
2019
07
23
بررسی اثرات فلز سنگین مس بر برخی شاخص های فیزیولوژیکی ماهی فیتوفاگ پرورشی (Hypophthalmichthys molitrix)
205
214
FA
محمد جواد
سپاهی
گروه شیلات، واحد بندرعباس، دانشگاه آزاد اسلامی، بندرعباس، ایران
sepahijavad@yahoo.com
دل آرام
نخبه زارع
گروه شیلات، واحد بندرعباس، دانشگاه آزاد اسلامی، بندرعباس، ایران
delaram.zare@gmail.com
رها
فدایی راینی
گروه شیلات، دانشکده مهندسی منابع طبیعی، دانشگاه جیرفت، جیرفت، ایران
fadaimahdiye@yahoo.com
<strong>در این تحقیق، به منظور تعیین سمیت حاد فلز سنگین مس بر برخی شاخص های خونی و بیوشیمیایی ماهی فیتوفاگ، 270 قطعه ماهی در مجاورت غلظت</strong><strong></strong><strong>های 0، 5 و 10 میلی گرم در لیتر نیترات مس </strong><strong>(</strong><strong>Cu(No3)2</strong><strong>)</strong><strong> قرار گرفتند. نمونه برداری از ماهیان در زمان های 12، 24، 48، 72 و 96 ساعت انجام شد. همه ماهیان در مجاورت غلظت 10 میلی </strong><strong></strong><strong>گرم در لیتر پس از 12 ساعت و در مجاورت 5 میلی </strong><strong></strong><strong>گرم در لیتر پس از 24 ساعت تلف شدند و میزان 50</strong><strong> LC در 24 ساعت آن 2/5 میلی </strong><strong></strong><strong>گرم در لیتر تعیین گردید. نتایج نشان داد که درصد هماتوکریت (</strong><strong>Hct</strong><strong>) با افزایش غلظت مس و با گذشت زمان افزایش یافت</strong><strong>(0/05</strong><strong>></strong><strong>p</strong><strong>). سطوح هموگلوبین </strong><strong>(</strong><strong>Hb</strong><strong>)</strong><strong>، تعداد گلبول</strong><strong></strong><strong>های سفید </strong><strong>(</strong><strong>WBC</strong><strong>)</strong><strong>، میانگین غلظت هموگلوبین ذره ای </strong><strong>(</strong><strong>MCHC</strong><strong>)</strong><strong> و میانگین هموگلوبین ذره ای </strong><strong>(</strong><strong>MCH</strong><strong>)</strong><strong> به طور معنی داری از ساعت صفر تا ساعت 24 کاهش یافت </strong><strong>(0/05</strong><strong>></strong><strong>p</strong><strong>). نتایج شمارش افتراقی گلبول های سفید نشان داد که با افزایش غلظت مس و با گذشت زمان، تعداد لنفوسیت</strong><strong></strong><strong>ها کاهش و تعداد نوتروفیل ها و مونوسیت</strong><strong></strong><strong>ها افزایش یافت </strong><strong>(0/05</strong><strong>></strong><strong>p</strong><strong>). تغییرات سطوح تری</strong><strong></strong><strong>گلیسرید در زمان 24 ساعت بین تیمار 5 میلی </strong><strong></strong><strong>گرم در لیتر و شاهد اختلاف معنی </strong><strong></strong><strong>داری نشان داد </strong><strong>(0/05</strong><strong>></strong><strong>p</strong><strong>)، ولی سطوح کلسترول فاقد اختلاف معنی </strong><strong></strong><strong>دار بود. سطوح گلوکز و آلبومین پلاسمای خون با افزایش غلظت نیترات مس در زمان 12 و 24 ساعت به طور معنی </strong><strong></strong><strong>داری تغییر کرد </strong><strong>(0/05</strong><strong>></strong><strong>p</strong><strong>). سطوح پروتئین کل در زمان 24 ساعت در تیمار 5 میلی </strong><strong></strong><strong>گرم در لیتر نسبت به شاهد کاهش معنی </strong><strong></strong><strong>داری را نشان داد (0/05</strong><strong>></strong><strong>p</strong><strong>). براساس نتایج حاصل، شاخص های خونی فاکتورهای حساس در پایش سمیت مس و استرس ناشی از آن به ویژه در غلظت های مورد مطالعه، می باشند.</strong>
مس,شاخص های خونی,شاخص های بیوشیمیایی,فیتوفاگ
http://www.aejournal.ir/article_93918.html
http://www.aejournal.ir/article_93918_1a70f5d386b342f3fec2222f16022fae.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
11
2
2019
07
23
اثرات مولتی آنزیم ناتوزیم در جیره غذایی بر شاخص های رشد، بازماندگی و عملکرد تولیدمثلی ماهی قرمز (Carassius auratus gibelio)
215
224
FA
مهرداد
عادلیان
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران
mehrdad20ad@gmail.com
محمدرضا
ایمانپور
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران
mrimanpoor@yahoo.com
ولی اله
جعفری
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران
vjafari110@yahoo.com
<strong>افزودن ترکیبات مختلف آنزیم ها به جیره غذایی یک راه بالقوه برای بهبود ارزش غذایی مواد مغذی است. مولتیآنزیم ناتوزیم دارای پروتئاز، لیپاز، فیتاز، آلفا آمیلاز، سلولاز، آمیلوگلوکوسیداز، بتاگلوکاناز، پنتوسوناز، همی سلولاز، زایلاناز، پکتیناز، اسیدفسفاتاز و اسیدفیتاز است، بنابراین به نظر می رسد جهت افزایش قابلیت هضم، از بین بردن عوامل ضد تغذیه ای و درنتیجه بهبود شاخصهای رشد و عملکرد تولیدمثلی ماهی قرمز </strong><strong>(</strong><strong><em>Carassius auratus gibelio</em></strong><strong>)</strong><strong> میتوان از مولتیآنزیم ناتوزیم استفاده کرد و بهطورکلی وضعیت تغذیه را بهبود بخشید. هدف از این آزمایش استفاده از مولتی آنزیم ناتوزیم در جیره غذایی ماهی قرمز و بررسی اثرات آن بر شاخص های رشد، بازماندگی و عملکرد تولیدمثلی است. جهت انجام این آزمایش از ماهیانی با میانگین وزنی 0/03</strong><strong>±</strong><strong>5</strong><strong>/</strong><strong>56 گرم استفاده شد و مولتیآنزیم ناتوزیم پلاس</strong><strong>®</strong><strong> (بیوپروتون، استرالیا) در 5 تیمار 0، 250، 500، 750 و 1000 میلی گرم بر کیلوگرم غذا، به جیره غذایی اضافه شد. این مولتی آنزیم در سطح آنزیمی 1 (250 میلیگرم بر کیلوگرم جیره غذایی) بهترین افزایش وزن، نرخ رشد ویژه، ضریب تبدیل غذایی، درصد افزایش وزن بدن و راندمان پروتئین را ایجاد کرد که با گروه شاهد تفاوت معنی دار داشت (0/05</strong><strong>></strong><strong>P)</strong><strong> اما بر درصد بازماندگی تاثیری نداشت (0/05</strong><strong><</strong><strong>P)</strong><strong>. مولتی آنزیم ناتوزیم در سطح آنزیمی 2 (500 میلیگرم بر کیلوگرم جیره غذایی) بالاترین میزان شاخص گنادوسوماتیک، هماوری، درصد لقاح و بازماندگی لاروی را ایجاد کرد که با گروه شاهد دارای تفاوت معنی دار بودند (0/05</strong><strong>></strong><strong>P) </strong><strong>اما این مولتی آنزیم در هیچ یک از گروه های آزمایش تاثیری بر قابلیت تفریخ و درصد تحرک اسپرم نداشت (0/05</strong><strong><</strong><strong>P)</strong><strong>. پیشنهاد می گردد از این مولتی آنزیم در جیره غذایی ماهیانی که ارزش اقتصادی بالایی دارند، استفاده شود و عملکرد رشد و تولیدمثلی ماهی را بهبود بخشند.</strong>
شاخص های رشد,عملکرد تولیدمثلی,مولتی آنزیم ناتوزیم,ماهی قرمز (Carassius auratus gibelio)
http://www.aejournal.ir/article_93964.html
http://www.aejournal.ir/article_93964_23104f801fee134b71ea6533838cb13d.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
11
2
2019
07
23
اثر افزایش تراکم نگه داری بر عملکرد رشد، غلظت هورمون کورتیزول و بیان ژن پروتئین شوک حرارتی در ماهی قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss)
225
232
FA
سعید
زاهدی
0000-0002-4404-5847
گروه شیلات، دانشکده علوم و فنون دریایی، دانشگاه هرمزگان، بندرعباس، ایران
szahedit@gmail.com
آرش
اکبرزاده
گروه شیلات، دانشکده علوم و فنون دریایی، دانشگاه هرمزگان، بندرعباس، ایران
akbarzadeh@alumni.ut.ac.ir
جلیل
مهرزاد
گروه میکروبیولوژی و ایمونولوژی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه تهران، ایران
mehrzad@um.ac.ir
احمد
نوری
گروه شیلات، دانشکده علوم و فنون دریایی، دانشگاه هرمزگان، بندرعباس، ایران
noori@hormozgan.ac.ir
محمد
هرسیج
گروه شیلات، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه گنبد کاووس، گنبدکاووس، ایران
m_harsij80@yahoo.com
<strong>تراکم نگه داری به عنوان یک عامل استرس زای مزمن در آبزیپروری تلقی می شود. هدف از این مطالعه، مقایسه عملکرد رشد، تغییرات هورمون کورتیزول و بیان امآرانای ژن پروتئین شوک حرارتی (70 </strong><strong>HSP</strong><strong>) ماهی قزل آلای رنگین کمان </strong><strong>(</strong><strong><em>Onchorhynchus mykiss</em></strong><strong>)</strong><strong> در دو تراکم نگه داری متداول کشور در سیستم پرورشی باز می باشد. به این منظور، قزل آلای جوان تمام ماده با دو تراکم نگه داری 24 (تراکم متوسط) و 44 (تراکم بالا) کیلوگرم بر مترمکعب و تراکم بارگذاری 1 لیتر بر دقیقه به ازای هرکیلوگرم ماهی به مدت 60 روز مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج حاصله کاهش معنی دار میانگین وزن نهایی ماهیان را در تراکم بالا و به میزان 6/2% در مقایسه با تیمار تراکم متوسط نشان داد. با این وجود، افزایش تراکم نگه داری اثری بر طول کل، چنگالی و استاندارد در پایان آزمایش نداشت. هم چنین، افزایش تراکم نگه داری هیچ گونه تغییر معنی داری را در طول نسبی باله های سینه ای، شکمی، مخرجی، پشتی و دمی پس از دو ماه موجب نشد. از سوی دیگر، درصد افزایش وزن، افزایش وزن روزانه، نرخ رشد ویژه و ضریب رشد حرارتی در تیمار تراکم بالا، کاهش معنی داری را در مقایسه با تیمار تراکم متوسط نشان داد. در مقابل، تغییرات ضریب چاقی فاقد اختلاف معنی دار بود. افزایش تراکم نگه داری موجب افزایش ضریب تغییرات وزن ماهیان و ضریب تبدیل غذایی گردید. مقادیر گلوکز و هورمون کورتیزول خون فاقد تغییر معنی دار بین دو تیمار آزمایشی بود. در پایان، مقادیر بیان ژن 70 </strong><strong>HSP</strong><strong> ماهیچه در سطح ام آر ان ای افزایش معنی داری را در تیمار تراکم بالا در مقایسه با تراکم متوسط نشان داد. نتایج این مطالعه نشان می دهد که افزایش تراکم نگه</strong><strong></strong><strong>داری در محدوده تراکم های مجاز در سیستم های فاقد اکسیژن دهی، می تواند موجب ایجاد استرس در ماهیان شده که به صورت تغییر برخی از پارامترهای رشدی مورد بررسی در این مطالعه و نیز افزایش میزان بیان ام آر ان ای 70 </strong><strong>HSP</strong><strong> مشاهده گردید. لذا افزایش تراکم نگه</strong><strong></strong><strong>داری، بایستی توام با به کارگیری تمهیدات مدیریتی صحیح و رهیافت تغذیه ای در جهت تقلیل استرس مربوطه و تقویت سیستم ایمنی ماهی باشد.</strong>
قزل آلای رنگین کمان,تراکم نگه داری,کورتیزول,70 HSP
http://www.aejournal.ir/article_92160.html
http://www.aejournal.ir/article_92160_749e73b24c30fb127432b61f58e160b6.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
11
2
2019
07
23
تاثیر سمیت تحت کشنده علف کش (MCPA+ 2,4-D) بر برخی شاخص های خونی و آنزیم های کبدی ماهی قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss)
233
240
FA
پریا
اکبری
گروه شیلات، دانشکده علوم دریایی، دانشگاه دریانوردی و علوم دریایی چابهار، چابهار، ایران
paria.akbary@gmail.com
فرزاد
غیاثی
گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه کردستان، سنندج، ایران
f.ghiasi@uok.ac.ir
محسن
علی
گروه بهداشت و بیماری آبزیان، دانشکده دامپزشکی شیراز، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران
mani_a777 @yahoo.com
<strong>این تحقیق به منظور بررسی اثر سمیت تحت حاد علف کش توفوردی- ام پی سی آ طی مدت زمان 2 و 3 هفته، بر برخی شاخص های خونی و آنزیم های کبدی ماهی قزل آلای رنگین کمان (</strong><strong><em>Oncorhynchus</em></strong><strong><em>mykiss</em></strong><strong>) انجام شد. پس از تعیین </strong><strong>LC<sub>50</sub></strong><strong> سم با استفاده از مدل پروبیت، القای غلظت تحت کشنده (یک نهم </strong><strong>LC<sub>50</sub></strong><strong>) علف کش ترکیبی توفوردی</strong><strong>–</strong><strong>ام سی پی آ به میزان 0/11 میلی لیتر بر لیتر (معادل 40 میلی گرم بر لیتر توفوردی +</strong><strong> 35 میلی گرم بر لیتر ام سی پی آ) صورت پذیرفت.</strong><strong> نمونه های خون از قزل آلای رنگین کمان با میانگین وزنی 97 گرم که به مدت دو هفته و سه هفته در معرض غلظت تحت کشنده علف کش توفوردی-ام سی پی آ قرار داشتند و ماهیانی که در معرض علف کش نبودند، گرفته شد. نتایج نشان داد که علف کش توفوردی- ام پی سی آ موجب تغییرات در پارامترهای خونی و آنزیم های کبدی ماهی قزل آلای رنگین کمان بعد از دوهفته و سه هفته می گردد که این تغییرات در شاخص های خونی با کاهش گلبول های قرمز، گلیول های سفید، نوتروفیل و لنفوسیت در تیمارهایی که ماهیان در معرض غلظت تحت کشنده علف کش قرار داشت، همراه بود(0/05></strong><strong>P</strong><strong>) کم ترین میزان گلبول های قرمز خون و بیش ترین مونوسیت ها، آنزیم های کبدی آلانین آمینو ترانسفراز و آسپارتات آمینو ترانسفراز در تیماری که ماهیان در معرض غلظت تحت کشنده علف کش به مدت سه هفته بودند مشاهده شد (0/05></strong><strong>P</strong><strong>). نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که سمیت تحت کشنده علف کش توفوردی-ام سی پی آ به مدت دوهفته و سه هفته، با کاهش گلبول های سفید، نوتروفیل و لنفوسیت ها می تواند منجر به تضعیف فعالیت سیستم ایمنی ماهی قزل آلای رنگین کمان گردد و افزایش سطح آنزیم های کبدی در سرم خون نیز آسیب های ناشی از مواجهه با این سم را نشان می دهد.</strong>
توفوردی- ام سی پی آ,شاخص های خونی,علف کش,سیستم ایمنی,آنزیم های کبدی,قزل آلای رنگین کمان
http://www.aejournal.ir/article_92359.html
http://www.aejournal.ir/article_92359_f35c122ee24b7f271e006e47d9e1abcc.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
11
2
2019
07
23
تعیین غلظت آرسنیک در ماهی قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss) و ارزیابی خطر مصرف آن در استان کردستان
241
246
FA
هادی
تحسینی
گروه محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست، دانشگاه کردستان، سنندج، ایران
haditahsini@yahoo.com
محسن
احمدپور
مرکز پژوهشی حوضه اقلیمی خزر، دانشگاه مازندران، بابلسر، ایران
m_ahmadpour_en@yahoo.com
<strong>فلز</strong><strong>آرسنیک به عنوان یکی از فلزات سنگین آلاینده اکوسیستم های آبی موجب ایجاد مسمومیت و نگرانی در مصرف ماهی شده</strong><strong></strong><strong> است. پژوهش حاضر با هدف بررسی غلظت فلز آرسنیک در بافت کبد و عضله، هم چنین ارتباط آن با وزن و طول چنگالی ماهی قزل آلای رنگین کمان </strong><strong>(</strong><strong><em>Oncorhynchus mykiss</em></strong><strong>)</strong><strong> و ارزیابی خطر مصرف آن انجام شد. 60 قطعه ماهی قزل آلای رنگین کمان در دو حوضچه پرورش ماهی واقع در شهرستان های سنندج (روستای ننله) و کامیاران (روستای دیوزناو) تهیه گردید (تعداد 30 قطعه از هر حوضچه) و پس از هضم اسیدی نمونه های مذکور، غلظت فلز آرسنیک به وسیله دستگاه جذب اتمی مدل </strong><strong>Phonix 986</strong><strong> اندازه گیری شد. میانگین غلظت فلز آرسنیک در</strong><strong>بافت های</strong><strong>کبد</strong><strong>و عضله به ترتیب 28/16 و 15/68 میکروگرم برگرم وزن خشک به دست آمد. تجمع آرسنیک در بافت کبد بیش از بافت عضله مشاهده شد (0/05</strong><strong>></strong><strong>P</strong><strong>). ارتباط نسبتاً قوی بین غلظت این فلز با طول چنگالی و وزن کل داشت (0/01</strong><strong>></strong><strong>p</strong><strong>). هم چنین نتایج نشان داد بین حوضچه های شهرستان کامیاران و سنندج از لحاظ غلظت آرسنیک در بافت های مورد مطالعه، تفاوت معنی داری وجود نداشت. با توجه به نتایج محاسبه شاخص خطر برای مصرف روزانه 25 گرم ماهی خطرمصرف وجود دارد و مقدار حداکثر مصرف روزانه مجاز 1/3 گرم برای یک فرد بالغ 70 کیلوگرمی محاسبه گردید. با مقایسه غلظت های اندازه گیری شده این تحقیق با حد مجاز استانداردهای بینالمللی در بافت عضله مشخص شد، غلظت آرسنیک بیش از استانداردهای </strong><strong>USEPA</strong><strong>، </strong><strong>FAO</strong><strong> و </strong><strong>WHO</strong><strong> می باشد.</strong>
آرسنیک,قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss),کبد,عضله
http://www.aejournal.ir/article_92567.html
http://www.aejournal.ir/article_92567_9d29bba776653d9355d00ff343a8a634.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
11
2
2019
07
23
بررسی تاثیر رشد ماهی قزل آلای رنگین کمان پرورشی (Oncorhynchus mykiss) در مرحله پرواری با استفاده از مکمل گیاهی
247
252
FA
حمید
رمضانی
پژوهشکده اکولوژی دریای خزر، موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات،آموزش و ترویج کشاورزی، ساری، ایران
hamid_ramzani@yahoo.com
شهرام
دادگر
مؤسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران
shdadgar@yahoo.com
محمد
قدیری ابیانه
مؤسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران
m.ghadiri@areo.ir
<strong>مطالعه تاثیر استفاده از مکمل گیاهی در</strong><strong>غذای پلت</strong><strong>شده به منظور افزایش رشد قزل آلای رنگین کمان پرورشی در مرحله پرواری در </strong><strong>پژوهشکده اکولوژی دریای خزر در سال های 97-1396 انجام شد. تعداد 180 عدد ماهی قزل آلای رنگین کمان پرورشی با میانگین وزنی 2/1</strong><strong>±</strong><strong>28/7 گرم در 9 عدد مخزن فایبرگلاس (به حجم 150 لیتر و با حجم آبگیری 100 لیتر) تقسیم گردیده و به مدت 7 هفته با سه جیره غذای حاوی صفر (شاهد)، 2 و 4 درصد مکمل گیاهی تغذیه شدند. میانگین بازماندگی در پایان آزمایش 100 درصد بوده است. بررسیها نشان داد که وزن اکتسابی در گروه شاهد برابر با 1/95</strong><strong>±</strong><strong>28/62 گرم و برای تیمار 2% و 4% به ترتیب 1/37</strong><strong>±</strong><strong>30 گرم و 4/13</strong><strong>±</strong><strong>30 گرم بوده است. ضریب رشد ویژه نیز برای تیمارهای شاهد 0/38</strong><strong>±</strong><strong>1/33 و برای تیمار 2% و 4% به ترتیب برابر 0/38</strong><strong>±</strong><strong>1/52 و 0/16</strong><strong>±</strong><strong>1/48 بوده است. هم چنین رشد اختصاص روزانه برای تیمار شاهد برابر 0/04</strong><strong>±</strong><strong>0/58 با ضریب تبدیل غذایی 0/58 گرم و برای تیمارهای 0/02 و 4% به ترتیب برابر </strong><strong>0</strong><strong>/8</strong><strong>0</strong><strong>±</strong><strong>0/61 با ضریب تبدیل غذایی 0/79 و 0/50</strong><strong>±</strong><strong>0/60 با ضریب تبدیل غذایی 0/81 بوده است. هم چنین بین میانگین های وزن نهایی سه تیمار اختلاف معنی دار نبود (79/0</strong><strong><</strong><strong>p</strong><strong>) بررسی فوق نشان داد که مکمل گیاهی منجر به تفاوت معنی داری در شاخص رشد، ضریب تبدیل غذایی و رشد اختصاصی قزل آلای رنگین کمان پرورشی نگردیده است.</strong>
رشد,قزل آلای رنگین کمان,مکمل گیاهی
http://www.aejournal.ir/article_94012.html
http://www.aejournal.ir/article_94012_0385b4a956f5b65db1c085dc22b13881.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
11
2
2019
07
23
اثر رنگ نور و دورههای نوری بر درصد تفریخ و بقا و شاخص های رشد لارو در بچهماهی قزلآلای رنگینکمان (Oncorhynchus mykiss)
253
258
FA
حبیب اله
سنچولی
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران
habibsanchooli@yahoo.com
عباسعلی
حاجی بگلو
0000-0001-8657-2007
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران
alihajibeglou@gmail.com
محمد
سوداگر
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران
sudagar_m@yahoo.com
<strong>نور یکی از مهم ترین عوامل موثر بر رشد و بقای لارو ماهیان است. در آزمایشی به مدت 55 روز، اثرات رنگ نور و دوره نوری بر درصد تفریخ، بقا و شاخص های رشد لارو در بچه ماهیان قزل آلای رنگین کمان (</strong><em><strong>Oncorhynchus mykiss</strong></em><strong>) مورد ارزیابی قرار گرفت. اثر سه رنگ نور قرمز، سفید و زرد و چهار دوره نوری ( </strong><strong>20</strong><strong>L/</strong><strong>4، </strong><strong>16</strong><strong>L/</strong><strong>8، </strong><strong>10</strong><strong>L/</strong><strong>14، </strong><strong>4</strong><strong>L/</strong><strong>20 و</strong><strong>0</strong><strong>L/</strong><strong>24) در روزهای 10، 20 و 55 پس از مرحله تخم چشم زده بر شاخص های درصد تخم گشایی، بقا و رشد بررسی شد. نتایج این تحقیق نشان داد بیش ترین درصد تخم گشایی (94/86</strong><strong>%) در تیمار یا نور قرمز با مدت تاریکی 20 ساعت و کم ترین میزان (77/13</strong><strong>% و 77/33%) آن در نورهای زرد و قرمز در 24 ساعت روشنایی مشاهده شد (0/05</strong><strong>></strong><strong>P</strong><strong>). بیست روز پس از تفریخ، بیش ترین درصد بقا و میانگین وزن لارو، در تیمار با دوره نوری کوتاه تر و رنگ های قرمز و زرد مشاهده شد که اختلاف معنی داری با سایر تیمارها داشت (0/05</strong><strong>></strong><strong>P</strong><strong>)، با این وجود تیمارهای مختلف دوره نوری و رنگ نور اثر معنی داری بر میانگین طول لارو در پایان روز بیستم نداشتند. پس از 55 روز تغذیه، لاروهایی که تحت مدت زمان روشنایی بیش تر و نور زرد قرار داشتند افزایش معنی دار وزن، بهترین ضریب تبدیل غذایی و بیش ترین نرخ رشد ویژه را مشاهده نمودند (0/05</strong><strong>></strong><strong>P</strong><strong>). به طورکلی در مرحله پیش از هچ نور قرمز با مدت تاریکی طولانی تر و بعد از هچ نور زرد وسفید با دوره روشنایی طولانی تر جهت با لابردن تفریخ و رشد موثر می باشند.</strong>
قزل آلای رنگین کمان,دوره نوری,رنگ نور,رشد,درصد بقا
http://www.aejournal.ir/article_94013.html
http://www.aejournal.ir/article_94013_303d17a2cefb4bfdd797fdfb6335d7fc.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
11
2
2019
07
23
بررسی اثر تجویز خوراکی سطوح مختلف پروبیوتیک Lactobacillus casei بر شاخص های رشد و بازماندگی ماهی قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss)
259
266
FA
برزو
الماسی بردمیری
گروه شیلات، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران
borzoo.almasi@yahoo.com
مجتبی
علیشاهی
گروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
alishahimoj@gmail.com
نرگس
جوادزاده
0000-0003-1898-9104
گروه شیلات، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران
nargesjavadzadeh@yahoo.com
<strong>پروبیوتیکها مکمل های غذایی زندهای هستند که از طریق بهبود بار میکروبی روده میزبان، تاثیرات سودمندی را در آن ایجاد کرده، سبب بهبود جذب مواد غذایی از روده میشوند. هدف از این مطالعه بررسی اثر تجویز خوراکی سطوح پروبیوتیک (</strong><strong><em>Lactobacillus casei</em></strong><strong>(</strong><strong>PTCC1608</strong><strong> بر شاخص </strong><strong>های رشد و بازماندگی ماهی قزل آلای رنگین کمان بود. 4800 قطعه بچه ماهی قزلآلا، با وزن متوسط 5/5</strong><strong>±</strong><strong>32/6 گرم در چهار تیمار با سه تکرار به صورت تصادفی تقسیم شدند (هر تکرار با 400 قطعه ماهی). ماهیان تیمارهای </strong><strong>A</strong><strong>، </strong><strong>B</strong><strong> و </strong><strong>C</strong><strong> به ترتیب با جیرههای غذایی حاوی 10<sup>6</sup>×5، 10<sup>7</sup>×5 و 10<sup>8</sup>×5 باکتری در میلی لیتر باکتری لاکتوباسیلوس کازئی به مدت 60 روز غذادهی شدند. ییمار شاهد با شرایط کاملاً مشابه اما بدون اضافه کردن باکتری به خوراک درنظر گرفته شد. زیست سنجی در روزهای صفر، 30 و 60 صورت گرفت و شاخص های رشد (ضریب رشد ویژه، درصد افزایش وزن، ضریب تبدیل غذایی، فاکتور وضعیت، بازده پروتئین، میزان رشد روزانه، میزان رشد نسبی، بازده خوراک و بازماندگی) </strong><strong>بین تیمارهای </strong><strong>مختلف </strong><strong>مقایسه </strong><strong>گردید. </strong><strong>نتایج نشان داد افزودن پروبیوتیک </strong><strong><em>L. casei </em></strong><strong>با </strong><strong>غلظت</strong><strong>CFU/mL</strong><strong> 10<sup>6</sup>×5 باعث بهبود معنی دار شاخص های رشد در ماهی قزل آلا می شود، به طوری که ضریب رشد ویژه، درصد افزایش وزن و میزان رشد نسبی بهترین عملکرد را در تیمار </strong><strong>A</strong><strong> پس از 30 </strong><strong>و 60 روز از شروع آزمایش داشتند و با تیمار شاهد اختلاف معنی دار نشان دادند (0/05</strong><strong>></strong><strong>P</strong><strong>)، درحالی که در تیمار تغذیه شده با جیره حاوی بالاترین میزان پروبیوتیک در هر دو مرحله نمونه گیری برخی شاخص های رشد و بازماندگی نسبت به گروه شاهد کاهش نشان دادند (0/05</strong><strong>></strong><strong>P</strong><strong>). تغییری</strong><strong>در شاخص های رشد در تیمار تغذیه شده با جیره حاوی </strong><strong> </strong><strong>CFU/mL</strong><strong>10<sup>6</sup>×5 نسبت به تیمار شاهد در مراحل مختلف نمونه گیری مشاهده نشد. میزان بقا در طول دوره در بین تیمارهای مختلف نیز تفاوت معنی دار نشان داد، به طوری که بیش ترین تلفات مربوط به تیمار تغذیه شده با </strong><strong><em>L. casei </em></strong><strong>با غلظت </strong><strong>CFU/mL</strong><strong>10</strong><strong><sup>8</sup></strong><strong>×5 بود که تفاوت معنی داری با تیمار شاهد داشت (0/05</strong><strong>></strong><strong>P</strong><strong>). به طورکلی نتایج تحقیق نشان داد افزودن پروبیوتیک </strong><strong><em>L. casei </em></strong><strong>با غلظت </strong><strong> </strong><strong>CFU/mL</strong><strong>10<sup>6</sup>×5 به خوراک ماهی قزل آلای رنگین کمان انگشت قد، به عنوان مناسب ترین غلظت باعث بهبود شاخص های رشد ماهی شد، ولی غلظت های بالاتر این پروبیوتیک اثرات منفی بر رشد دارد.</strong>
L. casei,Oncorhynchus mykiss,پروبیوتیک,رشد و بازماندگی
http://www.aejournal.ir/article_94041.html
http://www.aejournal.ir/article_94041_81e2e72b9a8c38e01d3ddd951c6a0840.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
11
2
2019
07
23
مطالعه اثر نوسانات دما بر شاخص های رشد و سن گونه (1870 ,Schizothorax pelzami (Kessler در دو زیستگاه رودخانه و دریاچه شمال شرق ایران
267
276
FA
مهدی
بدری
گروه محیط زیست و انرژی، دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
mahdi.badri@gmail.com
اصغر
عبدلی
گروه تنوع زیستی و مدیریت اکوسیستم های پژوهشکده علوم محیطی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
asabdoli@yahoo.com
بهرام
حسن زاده کیابی
گروه زیست شناسی و زیست فناوری دریا و آبزیان دانشکده علوم و فناوری زیستی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
b.h.kiabi@gmail.com
محمود
کرمی
گروه شیلات و محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران، کرج، ایران
mahmoudkarami43@gmail.com
<strong>در این پژوهش ساختار سنی و ویژگی های رشد ماهی خواجو در دو زیستگاه با ویژگی های متفاوت (رودخانه فریزی و دریاچه چشمه سبز در استان خراسان) در بازه زمانی دی ماه 1388 تا دی ماه سال 1389 مطالعه شده است، پارامترهای سن و رشد با بررسی 495 قطعه استخوان سرپوش آبششی 261 نمونه از زیستگاه رودخانه ای و 234 گونه از زیستگاه دریاچه ای جمعیت های ماهیان خواجوی با دامنه طولی 69 تا 274 میلی متر تعیین گردید. نرخ رشد لحظه ای ماهیان خواجوی جوان (یک و دو ساله) در زیستگاه رودخانه ای</strong><strong>(میانگین دمای بالاتر) بیش تر از جمعیت ساکن در زیستگاه دریاچه ای (میانگین دمای پائین تر) مشاهده شد. هم چنین نتایج نشان داد که </strong><strong> </strong><strong><em>S. pelzami </em></strong><strong>در زیستگاه دریاچه ای دارای طول عمر بیش</strong><strong></strong><strong>تری هستند. ماهیان خواجو در زیستگاه رودخانه ای در 2-3 سالگی و در زیستگاه دریاچه ای در سن 5-4 سالگی به بلوغ جنسی رسیدند. مقادیر پارامتر رشد ون برتالانفی دوجمعیت، نشان داد که </strong><strong>L∞</strong><strong> در جمعیت زیستگاه دریاچه ای (514/70</strong><strong>♀</strong><strong> ، 646/464</strong><strong>♂</strong><strong>) بالاتر از جمعیت زیستگاه رودخانه ای(456/92 </strong><strong>♀</strong><strong>، 303/15</strong><strong>♂</strong><strong>) بود. شاخص فای پریم مونرو </strong><strong>(φ′)</strong><strong> در زیستگاه دریاچه ای (9/386 </strong><strong>♀</strong><strong>، 9/225</strong><strong>♂</strong><strong>) و در زیستگاه رودخانه ای (9/253</strong><strong>♀</strong><strong>، 9/074</strong><strong>♂</strong><strong>)</strong><strong>محاسبه گردید. غلبه نسبت جنسی در زیستگاه رودخانه مربوط به جنس نر و در زیستگاه دریاچه به جنس ماده اختصاص داشت. نتایج این پژوهش نشان می دهد که تفاوت در شرایط زیستگاهی به ویژه دمای آب و موقعیت جغرافیایی دو زیستگاه سبب شکل گیری استراتژی های متفاوت از نظر ساختار سن و الگوی رشد در هریک از جمعیت ها گردیده است.</strong>
ماهی خواجو,رودخانه فریزی,دریاچه چشمه سبز,سن و رشد
http://www.aejournal.ir/article_94203.html
http://www.aejournal.ir/article_94203_62f0302dc686e1b82869223a50bc3f26.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
11
2
2019
07
23
ارزیابی عصاره جلبک قرمز جانیا (Jania adhaerens J.V. Lamouroux) به عنوان مکمل غذایی در ماهی کفال خاکستری (Mugil cephalus)
277
282
FA
پریا
اکبری
گروه شیلات، دانشکده علوم دریایی، دانشگاه دریانوردی و علوم دریایی چابهار، چابهار، ایران
paria.akbary@gmail.com
فرزانه
دباشی
گروه شیلات، دانشکده علوم دریایی، دانشگاه دریانوردی و علوم دریایی چابهار، چابهار، ایران
<strong>هدف از این تحقیق، ارزیابی استفاده از عصاره جلبک قرمز جانیا (<em>Jania adhaerens</em>) برای اولین بار به عنوان مکمل غذایی بر عملکرد رشد، تغذیه، ترکیب شیمیایی بدن و آنزیم های گوارشی ماهی کفال خاکستری (<em>Mugil cephalus</em>) می باشد. چهار رژیم غذایی به ترتیب حاوی 0، 5، 10 و 15 گرم عصاره جلبک جانیا بر کیلوگرم غذا تهیه شد. 120 قطعه ماهی کفال خاکستری با میانگین وزنی 2/01±14/95 (میانگین± خطای معیار) گرم در 4 گروه برطبق رژیم های غذایی مختلف به صورت تصادفی به ترتیب 0 (گروه شاهد)، 5 ، 10 و 15 گرم عصاره جانیا بر کیلوگرم غذا تقسیم بندی شدند. بین گروه های آزمایشی و گروه شاهد از نظر وزن نهایی، میزان غذای دریافتی، میزان افزایش وزن به دست آمده، راندمان مصرف پروتئین و راندمان مصرف چربی اختلاف معنی داری مشاهده شد (0/05>P). هم چنین بیش ترین میزان شاخص های فوق در گروه حاوی 10 گرم عصاره جانیا بر کیلوگرم غذا مشاهده شد. بیش ترین میزان پروتئین خام، رطوبت لاشه، فعالیت آنزیم های پروتئآز، آمیلاز و لیپاز و کم ترین میزان چربی در گروه حاوی 15 گرم جانیا بر کیلوگرم غذا مشاهده شد. هرچند از نظر فعالیت آنزیم لیپاز بین گروه 10 و 15 گرم جانیا بر کیلوگرم غذا اختلاف معنی داری مشاهده نشد (0/05<P). در کل، نتایج این تحقیق نشان داد که ماهیان کفال تغذیه شده با رژیم غذایی حاوی 10 و 15 گرم عصاره جانیا بر کیلوگرم غذا عملکرد رشد، تغذیه، ترکیب لاشه و فعالیت آنزیم های گوارشی بهتری را در مقایسه با تیمار شاهد نشان دادند و استفاده از 10 گرم عصاره جانیا بر کیلوگرم غذا در جیره غذایی ماهی کفال خاکستری توصیه می گردد. </strong>
جلبک دریایی قرمز,ماهی کفال خاکستری,عملکرد رشد,فعالیت آنزیم های گوارشی
http://www.aejournal.ir/article_94207.html
http://www.aejournal.ir/article_94207_0fdb48c211d75266683415a3681942bf.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
11
2
2019
07
23
اثر رنگدانه سنتتیک و رنگدانه های طبیعی جلبک اسپیرولینا و فلفل دلمه ایی زرد بر رنگ پذیری، شاخص های رشد در ماهی سیچلاید الکتریکی زرد آبی (Labidochromis caeruleus)
283
288
FA
شیرین
یلباسی
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران
shirin.bh.1369@gmail.com
محمدرضا
ایمانپور
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران
mrimanpoor53@yahoo.com
بهاره
شعبان پور
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران
b_shabanpour@yahoo.com
<strong>این مطالعه به منظور ارزیابی اثرات استفاده از بتاکاروتن به عنوان رنگدانه سنتتیک و جلبک اسپیرولینا و فلفل دلمه ای زرد به عنوان رنگدانه ای طبیعی بر رنگ پذیر و عملکرد رشد ماهی سیچلاید الکتریکی زرد آبی انجام شد. تعداد </strong><strong>120 عدد </strong><strong>ماهی سیچلاید زرد آبی </strong><strong>با </strong><strong>میانگین </strong><strong>وزنی (0/05</strong><strong>±</strong><strong>2/51 گرم) در قالب 3 تیمار و </strong><strong>یک </strong><strong>گروه </strong><strong>شاهد </strong><strong>و </strong><strong>هر </strong><strong>کدام </strong><strong>با </strong><strong>سه </strong><strong>تکرار</strong><strong>تقسیم </strong><strong>شدند.</strong><strong>12عدد </strong><strong>آکواریوم </strong><strong>به </strong><strong>ابعاد 70×40×30 </strong><strong>سانتیمتر آماده </strong><strong>و </strong><strong>10 </strong><strong>قطعه </strong><strong>ماهی </strong><strong>به </strong><strong>هر کدام </strong><strong>اضافه </strong><strong>شد. گروه </strong><strong>شاهد </strong><strong>با </strong><strong>غذای </strong><strong>فاقد </strong><strong>افزودنی (غذای </strong><strong>پایه) تغذیه </strong><strong>گردید. تیمار 1 جیره های حاوی بتاکاروتن (40 میلی گرم در کیلوگرم غذا)، تیمار 2 جلبک اسپیرولینا و تیمار 3 فلفل دلمه ای زرد (هریک به مقدار 10 گرم در کیلوگرم غذا) بودند. بعد از تیماربندی به مدت 8 هفته ماهیان با جیره های آزمایشی مورد تغذیه قرار</strong><strong>گرفتند. سپس شاخصهای </strong><strong>رنگی </strong><strong>شدن از</strong><strong>نظر معنی داری با روش </strong><strong> One way ANOVA</strong><strong> در نرم افزار19 </strong><strong> Spss </strong><strong>مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. هم چنین برخی از شاخصهای رشد مانند </strong><strong>SGR </strong><strong>،</strong><strong>FCR </strong><strong>، </strong><strong>BWI</strong><strong> مورد بررسی قرار گرفتند</strong><strong> . </strong><strong>پس </strong><strong>از </strong><strong>پایان </strong><strong>دوره </strong><strong>پرورش </strong><strong>از </strong><strong>هر </strong><strong>تیمار </strong><strong>تعداد </strong><strong>9 </strong><strong>عدد </strong><strong>ماهی </strong><strong>به صورت تصادفی </strong><strong>انتخاب </strong><strong>گردید </strong><strong>و </strong><strong>برای </strong><strong>ارزیابی </strong><strong>میزان </strong><strong>تغییر </strong><strong>رنگ </strong><strong>ایجاد </strong><strong>شده </strong><strong>از </strong><strong>سیستم </strong><strong>رنگ </strong><strong>سنجی</strong><strong> L*a*b* </strong><strong>با </strong><strong>استفاده از</strong><strong>دستگاه</strong><strong>Chroma meter CR-40 </strong><strong>استفاده </strong><strong>شـد</strong><strong>.</strong><strong> در </strong><strong>نتایج </strong><strong>به دست </strong><strong>آمده </strong><strong>از </strong><strong>نظر </strong><strong>هر </strong><strong>سه </strong><strong>مؤلفه </strong><strong>تفاوت معنی داری </strong><strong>مشاهده </strong><strong>نشد</strong><strong>.</strong><strong> به طورکلی </strong><strong>می توان </strong><strong>نتیجه </strong><strong>گرفت </strong><strong>که </strong><strong>استفاده </strong><strong>از بتاکاروتن، جلبک اسپیرولینا و فلفل دلمهایی در </strong><strong>جیره ماهی </strong><strong>سیچلاید الکتریکی زرد آبی تأثیر </strong><strong>معنی دار </strong><strong>بر </strong><strong>روی </strong><strong>شاخص های </strong><strong>رنگ </strong><strong>ظاهری </strong><strong>نشده </strong><strong>است (0/05</strong><strong><</strong><strong>P</strong><strong>) و هم چنین نتایج نشان داد که تفاوت معنی داری در شاخص های رشد بین تیمارهای تغذیه شده حاوی بتاکاروتن، جلبک اسپیرولینا و فلفل دلمهایی با تیمار شاهد وجود نداشت (0/05</strong><strong><</strong><strong>P</strong><strong>).</strong>
رنگ پذیری,رشد,بتاکاروتن,اسپیرولینا,فلفل دلمه ای زرد,ماهی ماکرو
http://www.aejournal.ir/article_92569.html
http://www.aejournal.ir/article_92569_1fd119dab43469947830fb4773fff853.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
11
2
2019
07
23
مطالعه اثر جنسیت بر مقادیر چربی در خون، کبد و عضله ماهی شیربُت (Barbus grypus) پرورشی
289
294
FA
پویا
شریفی
گروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
sharifip@scu.ac.ir
مهرزاد
مصباح
گروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
m.mesbah@scu.ac.ir
علی
شهریاری
گروه علوم پایه، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
a.shahriari@scu.ac.ir
<strong>ماهی شیربُت یک گونه بومی استان خوزستان و از مهمترین گونهها از دیدگاه صنعت و صیادی میباشد. اطلاعات کافی در مورد پارامترهای بیوشیمیایی و متابولیسم درباره این گونه در دسترس نیست. بنابرین در این تحقیق اثر بر جنسیت بر پارامترهای لیپید و لیپوپروتئین در سرُم، کبد و عضله شیربت پرورشی مورد مطالعه قرار گرفت. جهت اجرای این پروژه، 72 قطعه ماهی بالغ (36 نر و 36 ماده) از مجموعه پرورشی آزادگان منتقل گردیده و مورد آزمایش قرار گرفتند. خونگیری از ناحیه باله دمی صورت گرفت و پس از آسان کشی نمونه های کبد و عضله اخذ شد. نمونههای کبد و عضله به حجم 1 گرم، توسط حلال آلی چربیزدایی شده و به روش اسپکتوفتومتری مورد آنالیز قرار گرفت. نتایج اینگونه نشان میدهند که چربی کل، </strong><strong>TG</strong><strong>، </strong><strong>TC</strong><strong>، </strong><strong>HDL-c</strong><strong>، </strong><strong>VLDL-c</strong><strong>، </strong><strong>LDL-c</strong><strong> در سرم به ترتیب 488/174، 179/88، 252/958، 71/65، 36/343 و 128/041 میلی گرم در دسی لیتر تعیین گردید. مقدار چربی کل، </strong><strong>TG</strong><strong>، </strong><strong>TC</strong><strong> در کبد به ترتیب 73/407، 43/109 و 1/053 و در عضله به ترتیب 33/831، 19/417 و 0/703 میلی گرم در</strong><strong>گرم بودند. اطلاعات به دست آمده در این مطالعه نشان داد که بین جنس نر و ماده در چربی کل، </strong><strong>TG</strong><strong>، </strong><strong>TC</strong><strong> و </strong><strong>VLDL-c</strong><strong> در سرم اختلاف معنیداری وجود دارد (0/05</strong><strong>></strong><strong>P</strong><strong>)، ولی در عضله مقدار چربی کل، </strong><strong>TG</strong><strong>، </strong><strong>TC</strong><strong> اختلاف معنیداری بین دو جنس نر و ماده مشاهده نشد (0/05</strong><strong><</strong><strong>P</strong><strong>).</strong>
سرم,کبد,عضله,تریگلیسرید کل,کلسترول کل
http://www.aejournal.ir/article_92610.html
http://www.aejournal.ir/article_92610_d69434aebe0e1aa48a9ea2c15a1f5e02.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
11
2
2019
07
23
بررسی رابطه طول- وزن و رشد در گربه ماهیان غالب خلیج فارس، محدوده استان هرمزگان
295
304
FA
فریده
محسنی
گروه زیست شناسی دریا، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
fmohseni91@yahoo.com
تورج
ولی نسب
0000-0002-4825-5024
مؤسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران
t_valinassab@yahoo.com
احسان
رمضانی فرد
گروه زیست شناسی دریا، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
ezamezanifard@gmail.com
سید محمدرضا
فاطمی
0000-0002-3918-7605
گروه زیست شناسی دریا، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
reza_fatemi@hotmail.com
محمدصدیق
مرتضوی
پژوهشکده اکولوژی خلیج فارس و دریای عمان، مؤسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، بندرعباس، ایران
mseddiq1@yahoo.com
<strong>مطالعات</strong><strong>ریخت شناسی جهت تخمین جمعیت گونه های</strong><strong>ماهی ضروری </strong><strong>و</strong><strong>حائز اهمیت می باشد. این مطالعه، </strong><strong>با</strong><strong>هدف بررسی رابطه طول</strong><strong>-</strong><strong>وزن در چهار گونه ازگربه ماهیان شامل گربه ماهی بزرگ(</strong><strong><em>Netuma thalassina </em></strong><strong>(Rüppell, 1837</strong><strong>،گربه ماهی خاکی </strong><strong><em>Plicofollis dussumieri (</em></strong><strong>Valenciennes, 1840</strong><strong>، گربه ماهی پوزه گرد (</strong><strong><em>Netuma bilineata </em></strong><strong><em> </em></strong><strong>(Valenciennes, 1840 </strong><strong>و گربه ماهی زخمی (</strong><strong><em>Plicofollis layardi </em></strong><strong>(Günther, 1866</strong><strong> </strong><strong>از سواحل خلیج فارس صورت گرفت. نمونه برداری از بهار 96 تا زمستان 96 به طور ماهانه از طریق تور ثابت ساحلی مشتا و تور ترال انجام گرفت. در کل 495 ماهی جمع آوری شد که شامل </strong><strong>212 گونه خاکی، 151 گونه ماهی بزرگ، 120 گونه زخمی و 12 گونه پوزه گرد بود. تفاوت معنی دار بین طول کل و وزن کل چهار گونه گربه ماهی مشاهده شد. مقایسه طول کل و وزن کل بین چهارفصل تفاوت معنی داری را نشان داد. فصل پاییز و تابستان به ترتیب بالاترین (42/80</strong><strong>%) و پایین ترین (16</strong><strong>%) درصد از گونه ها را شامل بودند. بالاترین میانگین طول کل در گربه ماهی خاکی در طول فصل تابستان مشاهده شد (میانگین 0/70</strong><strong>±</strong><strong>45/24) و کم ترین میانگین طولی مربوط به گونه زخمی در فصل پاییز بود (میانگین 3/83</strong><strong>±</strong><strong>15/08)</strong><strong>.</strong><strong> بالاترین میانگین وزنی در گونه خاکی در فصل پاییز (80/86</strong><strong>±</strong><strong>1135/360) و کم ترین میانگین وزنی مربوط به گونه زخمی در طول فصل پاییز بود (20/39</strong><strong>±</strong><strong>40/3). در کل، روابط مورفومتریک متفاوت در چهار گونه حاکی از همبستگی قوی بین طول کل و وزن کل بود. در بین گربه ماهیان، گربه ماهی بزرگ <strong><strong>(0/98=</strong><strong>P</strong><strong>>0/05</strong> </strong>R2</strong><strong>)، گربه ماهی خاکی <strong>(0/97=</strong><strong>P</strong><strong>>0/05</strong> R2) </strong><strong>و گربه ماهی زخمی <strong>(0/99=P</strong></strong><strong><strong><strong>>0/05</strong> R2)</strong> رشد ایزومتریک را نشان دادند. در حالی که، رشد آلومتریک در گربه ماهی پوزه گرد <strong><strong>(0/98=</strong><strong>P</strong><strong><0/05</strong> </strong></strong><strong>R2</strong><strong>) مشاهده شد.</strong>
رابطه طول و وزن,رشد,گربه ماهیان,خلیج فارس,هرمزگان
http://www.aejournal.ir/article_95263.html
http://www.aejournal.ir/article_95263_46a9cfc616c7917a3ad160bee3420277.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
11
2
2019
07
23
بررسی آرایه شناسی جنس Paraschistura (در جنوب ایران) با استفاده از توالی ژن میتوکندریایی (COI)
305
312
FA
منا
مقدم
گروه محیط زیست دریایی، دانشکده محیط زیست، کرج، ایران
monamoghadam11@gmail.com
محمدرضا
رحمانی
0000-0002-5378-8773
گروه محیط زیست دریایی، دانشکده محیط زیست، کرج، ایران
irandoe_rahmani@yahoo.com
سهیل
ایگدری
گروه شیلات، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی کرج، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران، کرج، ایران
soheil.eagderi@ut.ac.ir
سمیرا
کیانی هرچگانی
گروه محیط زیست دریایی، دانشکده محیط زیست، کرج، ایران
samirakiyany@gmail.com
<strong>بررسی تنوع و ساختار ژنتیکی گونه های مختلف ماهیان از اساسی ترین شاخص های لازم برای حفظ و بازسازی ذخایر آن ها است. </strong><strong>این </strong><strong>مطالعه </strong><strong>بر آن </strong><strong>است </strong><strong>تا </strong><strong>با استفاده از</strong><strong>روش های مولکولی با استفاده از توالی های به دست آمده از ژن سیتوکرم اکسیداز </strong><strong>COI</strong><strong> به بررسی آرایه </strong><strong></strong><strong>شناسی سگ ماهی جویباری جنس </strong><strong><em>Paraschistura </em></strong><strong>در جنوب ایران بپردازد. به این منظور نمونه بالغ از هر گونه که شامل:</strong><strong>7</strong><strong>عدد</strong><strong>گونه </strong><strong>P. <em>bamporensis</em></strong><strong>، سه عدد گونه </strong><strong><em>P. sargadensis</em></strong><strong>، چهار عدد گونه </strong><strong><em>P</em></strong><strong>. <em>hormozensis</em></strong><strong>، و پنج عدد گونه </strong><strong><em>Parascshistura</em></strong><strong> sp.</strong><strong>، از حوضه های جنوبی ایران جمع آوری گردید، </strong><strong>DNA</strong><strong> نمونه ها </strong><strong>با استفاده از کیت ژنومی و پرایمر </strong><strong>FCOI20ʹ</strong><strong> استخراج گردید</strong><strong>و طی</strong><strong>فرآیند </strong><strong>PCR</strong><strong> تکثیر</strong><strong>و پس </strong><strong>از </strong><strong>الکتروفورز </strong><strong>توالی یابی انجام گرفت. جهت بررسی </strong><strong>روابط </strong><strong>فیلوژنی </strong><strong>توالی های </strong><strong>ژن </strong><strong>COI</strong><strong> از </strong><strong>نرم افزار </strong><strong>MEGA6 ا</strong><strong>ستفاده </strong><strong>گردید. </strong><strong>نتایج </strong><strong>این </strong><strong>بررسی </strong><strong>نشان </strong><strong>داد </strong><strong>که </strong><strong>نمونه های </strong><strong>جنس</strong><strong> </strong><strong> </strong><strong><em>Paraschistura </em></strong><strong>در </strong><strong>چهار </strong><strong>کلاد </strong><strong>قرار </strong><strong>گرفته اند</strong><strong>. </strong><strong>نمونه های </strong><strong><em>P. bamporensis </em></strong><strong>از </strong><strong>حوضه های </strong><strong>مختلف </strong><strong>با فاصله تکاملی </strong><strong>(0/128</strong><strong>-</strong><strong>0/005) به همراه </strong><strong><em>P. sargadensis</em></strong><strong> و </strong><strong><em>Parascshistura</em></strong><strong> sp</strong><strong> از حوضه سرباز در یک کلاد قرار گرفته اند. نمونه های </strong><strong> </strong><strong><em>P</em></strong><strong>. <em>hormozensis</em></strong><strong> با </strong><strong>دارا </strong><strong>بودن </strong><strong>فاصله </strong><strong>تکاملی (0/042)، </strong><strong>در کلاد </strong><strong>مجزایی </strong><strong>قرار </strong><strong>دارند</strong><strong>.</strong><strong> به همین </strong><strong>ترتیب </strong><strong><em>P. abdolii </em></strong><strong>،</strong><strong><em>P. naumani </em></strong><strong>و </strong><strong><em>P. delvarii</em></strong><strong> و با </strong><strong>دارا </strong><strong>بودن </strong><strong>فواصل </strong><strong>تکاملی </strong><strong>(0/185</strong><strong>-</strong><strong>0/030) </strong><strong>و نمونه </strong><strong><em>Parascshistura</em></strong><strong> sp.</strong><strong> با فاصله تکاملی (0/206</strong><strong>-</strong><strong>0/042) در کلادهای </strong><strong>مجزایی </strong><strong>قرار </strong><strong>گرفته اند. </strong><strong>با توجه به فاصله حوضه ها از هم و بررسی </strong><strong>خصوصیات </strong><strong>مورفولوژی، نتایج </strong><strong>مولکولی با نتایج مرفولوژیکی موجود </strong><strong>مطابقت </strong><strong>داشت. تجزیه و تحلیل درخت فیلوژنی در این مطالعه نشان می دهد ویژگی های ریخت شناسی مورفولوژیک به همراه شناسایی مولکولی برای تایید تشخیص گونهها ضروری می باشد.</strong>
فیلوژنی,Paraschistura,آرایه شناسی,ساختار ژنتیکی,سگ ماهی
http://www.aejournal.ir/article_95279.html
http://www.aejournal.ir/article_95279_dafb5b3bae7d14d9cbb240bc97d56694.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
11
2
2019
07
23
تاثیر غلظت های تحت کشنده دیازینون بر بیان ژن ویتلوژنین در جنس ماده ماهی گورخری (Danio rerio)
313
318
FA
معصومه
درویشی مجره
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران
darvishi@yahoo.com
رقیه
صفری
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران
fisheriessafari@yahoo.com
علی
شعبانی
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران
ali_shabany@yahoo.com
حسین
حسینی فر
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران
hoseinifari@gau.ac.ir
<strong>در این تحقیق تأثیر دوزهای مختلف سم دیازینون بر بیان ژن یتلوژنین </strong><strong>(</strong><strong>Vtg</strong><strong>)</strong><strong> درجنس ماده ماهی گورخری </strong><strong>(</strong><strong><em>Danio rerio</em></strong><strong>)</strong><strong> بررسی شد. تعداد 600 قطعه بچه ماهی گورخری با میانگین وزنی 0/01</strong><strong>±</strong><strong>0/15 گرم در 4 تیمار و 3 تکرار به مدت یک ماه تحت تاثیر سه دوز سم 0/8، 1/6 و 3/2 میلی گرم بر لیتر و تیمار شاهد قرار گرفتند. در انتهای دوره جهت مطالعات ژنتیکی از کبد نمونه برداری و استخراج </strong><strong>RNA</strong><strong> انجام شد. برای سنتز </strong><strong>cDNA</strong><strong> از کیت </strong><strong>Superscript RTase</strong><strong> استفاده شد و </strong><strong>cDNA</strong><strong> حاصله با استفاده از پرایمرهای ژنهای مذکور و ژن بتا اکتین به عنوان ژن رفرنس در </strong><strong>Real Time PCR</strong><strong> استفاده شد. ارزیابی بیان ژن ویتلوژنین کاهش بیان را در گروه های تیمار شده با سم دیازینون نسبت به گروه شاهد نشان داد. در گروه های تیمار شده با سم دیازینون (0/8، 1/6 و 3/2 میلی گرم بر لیتر) میزان بیان ژن ویتلوژنین به ترتیب 0/9، 0/69 و 0/39 برابر گروه شاهد بود که الگوی کاهشی وابسته به دوزی را نشان می دهد (0/05</strong><strong>></strong><strong>P</strong><strong>). نتایج مطالعه حاضر نشان می دهد که سم دیازینون می تواند اثر منفی بر رشد و تکامل سلول های جنسی در جنس ماده ماهی زبرا داشته باشد.</strong>
ویتلوژنین,دیازینون,بیان ژن,ماهی گورخری
http://www.aejournal.ir/article_95297.html
http://www.aejournal.ir/article_95297_516ac3c0c6de7c791853f84a7bdff6f6.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
11
2
2019
07
23
بررسی پاسخ های فیزیولوژیک ماهی سفید (Rutilus frisii) به استرس ناشی از ابزار صید گوشگیر
319
328
FA
حجت
احمدی فگجور
گروه شیلات، دانشکده علوم و فنون دریایی، دانشگاه هرمزگان، بندرعباس، ایران
hahmadif@yahoo.com
احسان
کامرانی
گروه شیلات، دانشکده علوم و فنون دریایی، دانشگاه هرمزگان، بندرعباس، ایران
eza47@yahoo.com
علی اصغر
خانی پور
پژوهشکده آبزیپروری آب های داخلی، مؤسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، بندر انزلی، ایران
aakhanipour@yahoo.com
آرش
اکبرزاده
گروه شیلات، دانشکده علوم و فنون دریایی، دانشگاه هرمزگان، بندرعباس، ایران
akbarzadeh@ut.ac.ir
احمد
همایی
گروه بیوشیمی، دانشکده علوم، دانشگاه هرمزگان، بندرعباس، ایران
a.homaei@gmail.com
<strong>برای بسیاری از گونه های دریای خزر اطلاعات بسیار اندکی در مورد پاسخ استرس به ابزار و آلات صید و صیادی وجود دارد. در این تحقیق پاسخ های فیزیولوژیک ماهیان سفید دریای خزر پس از تنش و استرس حاد وارده توسط ابزار صید گوشگیر مورد ارزیابی قرار گرفت. تور گوشگیر ثابت از ساحل در عمق 0/5 تا 5 متر در دریا مستقر گردید. نمونه های خونی برای ارزیابی پاسخ های فیزیولوژیک در فواصل زمانی صفر، 1، 3، 6، 12 و 18 ساعت پس از درگیری ماهیان با تور گوشگیر جمع آوری گردید. نمونه برداری در دو دمای متفاوت (دمای حدود 10 و 15 درجه سانتی گراد) انجام گرفت. سطوح کورتیزول، گلوکز پلاسما و پروتئین شوک حرارتی </strong><strong>(HSP70)</strong><strong> مورد بررسی قرار گرفت. نتایج پارامترهای مذکور نشان داد بین اثر استرس با دمای آب رابطه مستقیم وجود داشت، این نتیجه نشان داد که مقادیر شاخص های خونی در دمای بالاتر به نسبت بیشتر از دمای پایین تر بود. مقادیر کورتیزول در هر دو دما اختلاف معنی داری بین نمونه های خونی در فواصل زمانی را نشان داد (0/05</strong><strong>≥</strong><strong>P</strong><strong>)</strong><strong>. سطوح کورتیزول افزایش 100 درصدی را به خود اختصاص داده بودند. مقادیر گلوکز پلاسما و پروتئین شوک حرارتی </strong><strong>(HSP70)</strong><strong> در هر دو دما اختلاف معنی داری بین نمونه های خونی در فواصل زمانی را نشان نداد (0/05</strong><strong>≤</strong><strong>P)</strong><strong>. در دوره سنجش، مقادیر گلوکز پلاسما و پروتئین شوک حرارتی </strong><strong>(HSP70)</strong><strong> روند افزایشی داشت که نشان دهنده تاثیر زمان استرس بر روی این پارامترها بود. ماهیان درگیر با تور گوشگیر پس از 18 ساعت همگی تلف شدند. شروع این تلفات حدوداً شش ساعت پس از درگیری بود. این مطالعه نشان داد که استرس حاد ناشی از تور گوشگیر بسیار کشنده است و ماهی حتی قادر به تحمل استرس و بقاء را به مدت زمان 18 ساعت نیز ندارد.</strong>
کورتیزول,گلوکز,پروتئین شوک حرارتی,تور گوشگیر,ماهی سفید (Rutilus frisii)
http://www.aejournal.ir/article_95376.html
http://www.aejournal.ir/article_95376_ddb4681b477551ef496ebd28be722a3f.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
11
2
2019
07
23
بررسی پتانسیل و اولویت بندی تیپ های گیاهی شهرستان تبریز از دیدگاه غنای گونه ای برای کاربری زنبورداری
329
338
FA
ذبیح اله
نعمتی
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی اهر، دانشگاه تبریز، اهر، ایران
znnemati@yahoo.com
سجاد
قنبری
0000-0002-6568-1025
گروه جنگلداری، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی اهر، دانشگاه تبریز، اهر، ایران
ghanbarisajad@gmail.com
اسماعیل
شیدای کرکج
گروه مرتع و آبخیزداری، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران
esmaeil_sheidayi@yahoo.com
محسن
سبزی نوجه ده
گروه جنگلداری، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی اهر، دانشگاه تبریز، اهر، ایران
m.sabzinojedeh@gmail.com
<strong>تعیین شایستگی مرتع برای کاربری های مختلف یکی از اهداف مدیریت اصولی منابع طبیعی بوده و ضامن توسعه پایدار است.</strong><strong> </strong><strong>بنابراین، هدف این تحقیق، مطالعه شایستگی تیپ های مختلف گیاهی موجود در مراتع منطقه تبریز برای زنبورداری میباشد. بدین منظور با استفاده از نقشه تیپ های گیاهی منطقه و نیز مطالعات مرتبط، جذابیت گیاهان تعیین و تعداد گونه های جذاب برای تیپ ها مشخص گردید</strong><strong>و سپس نقشه نهایی طبقه بندی پتانسیل تیپ ها از نظر کاربری زنبورداری و زنبورپذیری تهیه شد. نتایج نشان داد که تعداد 250 گونه جذاب برای زنبور عسل در منطقه وجود </strong><strong>دارد </strong><strong>و </strong><strong>بیش ترین گونه از لحاظ جذابیت برای گردهزایی و شهدزایی مربوط به تیپ </strong><strong><em>Bromus tomentollus</em></strong><strong>،</strong><strong><em>Astragalus</em></strong><strong> <em>chrysostachys</em> <em>Acantholimon bracteatum </em></strong><strong>با تعداد 68 گونه </strong><strong>می باشد.</strong><strong>تیپ های </strong><strong><em>Aeluropus littoralis</em></strong><strong>و </strong><strong><em>Halocnemum</em></strong><strong> <em>strabilaceum</em></strong><strong> فاقد گونه های جذاب برای زنبورعسل می باشد. شوری خاک در قسمتها و شورهزارهای اطراف دریاچه ارومیه سبب کاهش پتانسیل تیپ های موجود در این مناطق شده است. با توجه به نتایج این پژوهش، در حدود 77 درصد از مساحت مراتع منطقه (550873 هکتار)، قابلیت متوسط و بالا جهت پرورش زنبورعسل را دارد. بنابراین اکثر سطح منطقه مورد مطالعه از لحاظ پتانسیل زنبورداری و دارا بودن گیاهان جذاب زنبور عسل دارای طبقه متوسط (</strong><strong>S2</strong><strong>)</strong><strong>هستند. با توجه به نتایج حدود 77 درصد از مراتع منطقه دارای پتانسیل متوسط به بالا برای زنبورداری بوده که با رعایت اصول می توان جهت زنبورداری اقدام و ضمن کسب درآمد، با کاهش فشار چرای دام به احیاء مرتع کمک کرد که درنهایت زمینهساز مدیریت اصولی و صحیح مراتع منطقه، حفاظت خاک و آب و افزایش پوشش گیاهی منطقه می شود. </strong>
شایستگی مرتع,زنبورداری,تیپ های گیاهی,تبریز
http://www.aejournal.ir/article_92470.html
http://www.aejournal.ir/article_92470_65399b294b943d9069a36cfca5530659.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
11
2
2019
07
23
اولین گزارش از مورچه ها (Hymenoptera: Formicidae) در باتلاق های نمکی و شوره زارهای نواحی مرکز ایران
339
346
FA
محمدرضا
محسنی
گروه زیست شناسی، دانشکده علوم، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
mrmohseni1992@gmail.com
شاهرخ
پاشایی راد
گروه زیست شناسی، دانشکده علوم و فناوری های زیستی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
sp2191@gmail.com
نسیم
حیاتی رودباری
گروه زیست شناسی، دانشکده علوم، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
nasimhayatinasimhayati@yahoo.com
<strong>طی تحقیقی که در باتلاق های نمکی و شوره زارهای نواحی مرکزی ایران در سال های 1395 و 1396 انجام گرفت، تعداد 21 نمونه مورچه به روش تله گذاری و دستی در 3 فصل بهار، تابستان و پائیز از 5 ایستگاه جمع آوری شدند. از این تعداد 9 گونه متعلق به 5 جنس و 5 قبیله و از 2 زیرخانواده </strong><strong>Myrmicinae</strong><strong> و </strong><strong>Formicinae</strong><strong> به شرح ذیل مورد شناسایی قرار گرفتند: </strong><br /> <strong>Subfamily: </strong><strong>Myrmicinae </strong><br /> <strong>Tribe: Stenammini Genus: <em>Messor</em> Species: 1) <em>Messor <strong><em>ebeninus </em> </strong></em></strong><strong><em> </em> </strong><br /> <strong>Tribe: </strong><strong>Solenopsidini</strong><strong> Genus: <em>Monomorium</em> Species: 2) <em>Monomorium indicum</em> 3) <em>Monomorium</em> sp. </strong><br /> <strong>Tribe: Crematogastrini Genus: <em>Tetramorium</em> Species: 4) <em>Tetramorium</em> sp. </strong><br /> <strong>Subfamily: Formicinae </strong><br /> <strong>Tribe: Formicini Genus: <em>Cataglyphis</em> Species: 5) <em>Cataglyphis niger</em> 6) <em>Cataglyphis bellicosus</em> 7) <em>Cataglyphis</em> <em>setipes</em> 8) <em>Cataglyphis lividus</em> </strong><br /> <strong>Tribe: Plagiolepidini Genus: <em>Lepisiota</em> Species: 9) <em>Lepisiota</em> </strong><strong><em>dolabellae</em></strong><strong> </strong><br /> <strong>تمامی گونه ها اولین بار از باتلاق های نمکی و شوره زارهای نواحی مرکزی ایران گزارش می شوند و تمامی نمونه ها مورد تائید پروفسور برایان تیلور عضو انجمن حشره شناسان سلطنتی انگلستان قرار گرفته است.</strong>
Biodiversity,جانوران,حشرات,تنوع زیستی,شوره زار,نواحی مرکزی ایران
http://www.aejournal.ir/article_95440.html
http://www.aejournal.ir/article_95440_7177f940c3e4e00e2d856f8aef2d81c7.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
11
2
2019
07
23
ارزیابی اثر پارامترهای اقلیمی در صید میگوهای تجاری با استفاده از آزمون مؤلفههای اصلی (استان هرمزگان)
347
352
FA
سیامک
بهزادی
0000-0002-8179-7597
پژوهشکده اکولوژی خلیجفارس و دریای عمان، مؤسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، بندرعباس، ایران
s_behzady@yahoo.com
غلامعلی
اکبرزاده چماچائی
پژوهشکده اکولوژی خلیجفارس و دریای عمان، مؤسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، بندرعباس، ایران
محمد
مومنی
0000-0003-4795-1244
پژوهشکده اکولوژی خلیجفارس و دریای عمان، مؤسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، بندرعباس، ایران
msmk63@yahoo.com
علی
سالارپوری
پژوهشکده اکولوژی خلیجفارس و دریای عمان، مؤسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، بندرعباس، ایران
salarpouri@yahoo.com
محمد
درویشی
0000-0002-4971-7673
پژوهشکده اکولوژی خلیجفارس و دریای عمان، مؤسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، بندرعباس، ایران
m.darvishi70@yahoo.com
سیده لیلی
محبی نوذر
پژوهشکده اکولوژی خلیجفارس و دریای عمان، مؤسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، بندرعباس، ایران
محمدصدیق
مرتضوی
پژوهشکده اکولوژی خلیجفارس و دریای عمان، مؤسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، بندرعباس، ایران
mseddiq1@yahoo.com
<strong>میگو ازجمله آبزیانی است که از سالیان گذشته یکی از اقلام اصلی غذائی مردمان مناطق جنوب بهویژه استان هرمزگان را تشکیل داده است، از</strong><strong>اینرو نوسانات این ذخایر به منظور دستیابی به صید پایدار همواره مورد توجه مسئولین قرار گرفته است. در این مطالعه به ارزیابی ارتباط بین فاکتورهای هواشناسی (میانگین سرعت باد، درجه حرارت و میزان بارندگی) در زمان برداشت (مهر و آبان) با میزان صید در بازه زمانی سیساله 1394-1364، پرداخته شده است. بهمنظور بررسی پارامترهای اقلیمی انتخاب شده با میزان صید میگو از آزمون تجزیه مؤلفههای اصلی استفاده شد. نتایج مربوط به شاخص </strong><strong>KMO</strong><strong> در این آزمون 0/71 بوده و آزمون بارتلت معنیدار بوده است. نتایج نشان داد که مؤلفه اول شامل صید کل میگو (0/03)، میانگین سرعت باد (0/06)، درجه حرارت (0/82) و میزان بارندگی (0/33) با 33/58 درصد و مولفه دوم شامل صید کل میگو (0/76)، میانگین سرعت باد (0/84-)، درجه حرارت (0/28) و میزان بارندگی (0/79) با 28/67 درصد از کل واریانس ها (62/25 درصد)، می تواند برای شناسایی مهمترین پارامترهای مؤثر در تغییرات صید کل میگو استان در سیساله اخیر استفاده گردد. بهعلاوه، بررسی ضرایب مربوط به بارهای عاملی بارگذاری شده حاصل از آزمون مؤلفهها نشان داد که بارش با بار عاملی (0/79) و میانگین سرعت باد با نمره عاملی 0/84-، در مؤلفه دوم بیش ترین عامل اثرگذار مثبت و منفی بر تغییرات صید کل میگو (0/76)، در دوره سیساله داشته است. تأثیر باد در کاهش نرخ صید میگوهای تجاری در صیدگاه های استان هرمزگان را شاید بتوان به راندمان کم تر ابزار صید ترال کف به دلیل قرار نگرفتن تخته ها و زنجیرهای این ابزار صید بر روی بستر دریا، مرتبط دانست، هم چنین به نظر می رسد میزان بارش سالانه بر روی میزان صید در صیدگاه ها تأثیری نباید داشته باشد و تأثیر آنها می تواند بر روی ذخایر میگوهای جوان در مناطق نوزادگاهی در ذخایر سال قبل از حضور در صیدگاه ها صورت پذیرفته باشد. </strong>
میگوی موزی,پارامترهای هواشناسی,میزان صید,PCA و خلیجفارس
http://www.aejournal.ir/article_95457.html
http://www.aejournal.ir/article_95457_f56b039caf1fbf76cdac40b6f5e6e89d.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
11
2
2019
07
23
ارزیابی کیفیت آب دریاچه نئور (پارامترهای میکروبی و فیزیکوشیمیایی) به منظور آبزی پروری
353
360
FA
منیره
فئید
پژوهشکده آبزی پروری آب های داخلی، موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، بندرانزلی، ایران
m_faeed@yahoo.com
حجت
خداپرست
پژوهشکده آبزی پروری آب های داخلی، موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، بندرانزلی، ایران
sharifi_seyed@yahoo.com
محمدرضا
مهرابی
موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران
drmehrabi@gmail.com
سید فخرالدین
میر هاشمی نسب
0000-0001-7425-4845
پژوهشکده آبزی پروری آب های داخلی، موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، بندرانزلی، ایران
mirhashemi_v@yahoo.com
<strong>این تحقیق با هدف بررسی پارامترهای میکروبی و فیزیکوشیمیایی آب دریاچه نئور انجام گرفت. 5 ایستگاه با توجه به موقعیت جغرافیایی، ارتفاع آب، جریان های ورودی به دریاچه انتخاب گردید. نمونه برداری دوبار در هر فصل (از فصول بهار و تابستان و پاییز) 1395صورت گرفت. آزمون های میکروبی شامل شمارش تعداد کل باکتری، تعداد کلی فرم و تعداد کلی فرم مدفوعی، استرپتوکوکی و باکتری های احیاکننده سولفیت انجام گرفت. بیش ترین میزان تراکم باکتری های هتروتروف در تابستان و در ایستگاه 1 بود (50000 </strong><strong>cfu/ml </strong><strong>) و بیش تر از استاندارد بود. بیش ترین میزان باکتری های کلی فرم مدفوعی در پاییز در ایستگاه های 1و3 مشاهده شد (110 </strong><strong>cfu/ml </strong><strong>). بیش </strong><strong></strong><strong>ترین میزان فراوانی استرپتوکوکی نیز در فصل تابستان در ایستگاه 3 (110 </strong><strong>cfu/ml</strong><strong>) بود. بیش ترین میزان فراوانی باکتری های احیاکننده سولفیت در بهار در ایستگاه 1 بود. نیترات، آمونیوم و فسفات در تمامی فصول در حد مجاز (استاندارد </strong><strong>EPA</strong><strong>) بود. </strong><strong>COD </strong><strong>،</strong><strong>BOD </strong><strong>و </strong><strong>pH</strong><strong> در برخی</strong><strong>از فصول بیش تر از حد مجاز (استاندارد </strong><strong>EPA</strong><strong>) بود میزان باکتری های هتروتروف، کلی فرم و کلی فرم مدفوعی و استرپتوکوکی در برخی از فصول بالاتر از حد استاندارد بود و دلیل آن، بالارفتن دمای محیط و آب، عبور دام و احشام در منطقه و برخی فعالیت های توریستی و کشاورزی در فصول گرم سال و تلاطم باد و آب و افزایش رسوبات در پاییز بود. این دریاچه، به دلیل بالابودن برخی پارامترها، برای زیست ماهیان خصوصاً ماهیان سردآبی مطلوب نمی باشد. </strong>
نئور,باکتری,هتروتروف,کلی فرم,کلی فرم مدفوعی,استرپتوکوک
http://www.aejournal.ir/article_93724.html
http://www.aejournal.ir/article_93724_256ed7e36946e3f64058a29acf47f431.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
11
2
2019
07
23
ارزیابی الگوی پراکنش فصلی و تنوع زیستی جوامع درشت بیمهرگان کفزی در رودخانه آجی سو (استان گلستان)
361
370
FA
مریم
علی زاده
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران
alizadeh.shill89@gmail.com
سید عباس
حسینی
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران
seyedabbas_hosseini@yahoo.com
حجت الله
جعفریان
گروه شیلات، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه گنبدکاووس، گنبدکاووس، ایران
hojat.jafaryan@gmail.com
رسول
قربانی
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران
ghorbani.rasoul@gmail.com
محمد
قلی زاده
گروه شیلات، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه گنبدکاووس، گنبدکاووس، ایران
gholizade_mohammad@yahoo.com
<strong>جوامع بنتیک به عنوان شاخص زیستی در اکوسیستم های آبی مطرح می باشند. هدف از مطالعـه حاضـر، ارزیابی زیستی رودخانه آجی</strong><strong></strong><strong>سو براساس ساختار جوامع درشت بیمهرگان کفزی بود. نمونه های کفزی به صورت فصلی از چهار ایستگاه (با 3 تکرار) به مدت یک سال با استفاده از نمونه بردار سوربر با سطح پوشش 30×30 سانتی متر جمع آوری شدند. در مجموع تعداد 1106 نمونه از موجودات کفزی شناسایی شدند که بیش ترین فراوانی به ترتیب مربوط به رده دوبالان و یک روزه ها در فصل پاییز بود درحالی که سایر گروه ها فراوانی ناچیزی داشتند. بیش ترین پراکنش درشت بیمهرگان کفزی در ایستگاه های 2 (37 درصد) و 3 (29 درصد) به دست آمد. مقیاس گذاری چند بعدی (</strong><strong>MDS</strong><strong>) و نمودار خوشه بندی به دلیل فراوانی راسته </strong><strong>Diptera</strong><strong>، </strong><strong>Oligocheta</strong><strong> و </strong><strong>Ephemeroptera</strong><strong> در ایستگاه های ۲، ۳ و ۴ فصل پاییز و تابستان، درشت بیمهرگان کفزی ۳ گروه مجزا از یکدیگر نشان داند. شاخص تنوع (شانون</strong><strong>–</strong><strong> وینر)، شاخص غالبیت (سیمپسون) و غنای گونه (مارگالف) مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند. نتایج نشان داد که بیش ترین شاخص تنوع (0/</strong><strong>16</strong><strong>±</strong><strong> 1/36)، شاخص غالبیت (0/</strong><strong>03</strong><strong>±</strong><strong> 0/77) و غنای گونه (0/21</strong><strong>±1</strong><strong>/37) در فصل پاییز بود، درحالی که کمترین مقدار در فصل گرم (تابستان) به دست آمد. همبستگی معنی داری بین شاخص های مختلف زیستی و برخی از پارامترهای آب ازجمله دما، اکسیژن محلول، شوری، هدایت الکتریکی و کل مواد جامد محلول وجود دارد. به طورکلی مشخص گردید که حشرات آبزی، جمعیت غالب درشت بیمهرگان کفزی رودخانه آجی سو را تشکیل می دهند. درشت بیمهرگان کفزی در فصل پاییز بیش ترین فروانی و تنوع زیستی را به خود اختصاص دادند.</strong>
ماکروبنتوزها,ترکیب جمعیت,رودخانه آجیسو,شاخص های بیولوژیکی
http://www.aejournal.ir/article_95501.html
http://www.aejournal.ir/article_95501_fba78d60ad2d25aef36db79e3662d6f2.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
11
2
2019
07
23
بررسی وضعیت تروفی دریاچه سد زاینده رود در فصول پاییز و زمستان (سال 1390)
371
378
FA
نرگس
رجایی
گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه صنعتی اصفهان، اصفهان، ایران
rajaee_n@of.iut.ac.ir
عیسی
ابراهیمی
گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه صنعتی اصفهان، اصفهان، ایران
e_ebrahimi@iut.ac.ir
نصرالله
محبوبی صوفیانی
گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه صنعتی اصفهان، اصفهان، ایران
soofiani@cc.iut.ac.ir
امیدوار
فرهادیان
گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه صنعتی اصفهان، اصفهان، ایران
o.farhadian@cc.iut.ac.ir
<strong>وضعیت تروفی و روند تغییرات آن طی فصول پاییز و زمستان در دریاچه سد زاینده رود مورد بررسی </strong><strong>قرارگرفت. نمونه</strong><strong> </strong><strong>برداری از مهر تا اسفند 1390 در 4مرحله (اواسط ماه های مهر، آذر، دی و اسفند) با فاصله زمانی 45 روز انجام شد. 9 ایستگاه نمونه برداری در سه منطقه (هر منطقه 3 ایستگاه) شامل: اول (دهانه ورودی رودخانه به دریاچه)، دوم (مجاور دهکده تفریحی چادگان) و سوم (نزدیک به تاج سد) انتخاب شد. نمونه برداری از عمق 30 سانتی متر آب با بطری نمونه بردار نانسن انجام شد. دامنه پارامترهای عمق رویت سکشی </strong><strong></strong><strong>دیسک 4/30-1/0 متر، فسفات کل 11/57-0/01، نیتروژن کل 2/20-0/20 و میزان کلروفیل </strong><strong>a</strong><strong> </strong><strong>8/84-0 میلی گرم در لیتر اندازه گیری شد. مقدار شاخص</strong><strong>TSI </strong><strong>، </strong><strong>Trophic State Index)</strong><strong> در 4 مرحله مذکور براساس پارامتر فسفات کل به ترتیب برابر 25/22، 33/37، 29/80 و 31/02 و براساس کلروفیل </strong><strong>a</strong><strong> برابر 44/82، 31/28، 32/37 و 35/14 به دست آمد. درحالی که میزان این شاخص براساس عمق رویت سکشی در مراحل نمونه برداری به ترتیب 40/83، 42/42، 50/34 و 48/92 را نشان داد. تاثیرپذیری زیاد کلروفیل </strong><strong>a</strong><strong> از میزان فسفرحاکی از آن بود که این عنصر نقش موثری در رشد جلبک ها دارد درحالی که عمق رویت سکشی متاثر از ذرات سیلت حاصل از آبشویی زمین های اطراف در اثر بارندگی بود. میانگین </strong><strong>TSI</strong><strong> در همه مراحل نمونه برداری در محدوده 38/3-36/5 قرار داشت که نشان دهنده وضعیت الیگوتروف دریاچه سد زاینده رود در فصول پاییز و</strong><strong>زمستان بود. علاوه بر این براساس مقدار کلروفیل </strong><strong>a</strong><strong> و</strong><strong>فسفر کل این دریاچه در وضعیت الیگوتروف و براساس عمق رویت صفحه سکشی در وضعیت مزوتروف قرار گرفت.</strong>
دریاچه سد زاینده رود,شاخص TSI,وضعیت تروفی
http://www.aejournal.ir/article_95502.html
http://www.aejournal.ir/article_95502_b6b333e706eb0b8f4c852d0798119d8f.pdf