شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
2
2
2010
07
23
بررسی برخی از ویژگی های خونی در سنجاب بلوچی (Funambulus pennantii)
1
8
FA
منا
ایزدیان
0000-0001-8396-4830
گروه زیست شناسی، دانشکده علوم زیستی ، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد ورامین پیشوا، ایران
monaizadian@yahoo.com
بهروز
عباس زاده
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد ورامین پیشوا ، ایران
b_abaszade191@yahoo.com
<strong>در پژوهش حاضر ثبت اطلاعات برخی از ویژگی های خونی در سنجاب بلوچی با نام علمی Funambulus pennantii که یکی از گونه های جانوری منحصر به فرد در ایران (استان سیستان و بلوچستان) به شمار می آید، طی یک بررسی یک ساله، از بهمن ۱۳۸۶ تا بهمن ۱۳۸۷ در استان سیستان و بلوچستان انجام شد. اطلاعات مربوط به گونه و زیست سنجی آن از طریق گرفتن یا صید توسط دام یا تله گذاری انجام پذیرفت. در طول عملیات میدانی جمعا ۴۰ نمونه صید شد (۲۳ نر و ۱۷ ماده) که بدون هر گونه نشانه ای از بیماری بودند. بررسی های آماری انجام شده، نشان داد که (میانگین ± انحراف معیار) عبارت بود از: میزان نوتروفیل برابر با 11/51±61/46، میزان لنفوسیت برابر 11/65±36/91، میزان منوسیت 1±3، میزان ائوزینوفیل 0/81±1/67، تعداد گلبول های قرمز lμ/</strong><strong>×</strong><strong>۱۰۶)</strong><strong>0/58±6/2) و تعداد گلبول های سفید (lμ/۱۰۳)1/25±5/5</strong><strong>×</strong><strong>) بود. سپس تفاوت میانگین صفات خونی بین دو جنس با استفاده از آزمون t مورد بررسی آماری قرار گرفت و نتایج حاکی از عدم معنی دار بودن تفاوت کلیه صفات خونی بین دو جنس از نظر آماری بود.</strong>
سنجاب بلوچی,Funambulus pennantii,ویژگی های خونی
http://www.aejournal.ir/article_103072.html
http://www.aejournal.ir/article_103072_26f0d18ff6b956d477972d732e533154.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
2
2
2010
07
23
بررسی میزان تجمع برخی فلزات سنگین در بافت نرم و پوسته دوکف های خوراکی (Amiantis umbonella (Lamarck، ۱۸۱۸ در ساحل بندرعباس، خلیج فارس
9
22
FA
شاهرخ
پاشایی راد
گروه زیست شناسی، دانشکده علوم زیستی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
sp2191@gmail.com
هانیه
سعیدی
گروه زیست شناسی، دانشکده علوم زیستی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
hanieh.saeedi@gmail.com
بهروز
ابطحی
گروه زیست شناسی، دانشکده علوم زیستی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
بهرام
حسن زاده کیابی
گروه زیست شناسی، دانشکده علوم زیستی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
b.h.kiabi@gmail.com
<strong>دوکفه ای خوراکی Amiantis umbonella در سواحل گلی- ماسه ای قسمت های شمالی خلیج فارس، بندرعباس حضور دارد و یکی از گونه های فراوان در این مناطق می باشد. در این مطالعه نمونه برداری از این دوکفه ای (۲۴۰ عدد دوکفه ای)، آب های سطحی (۱۲ نمونه آب) و رسوبات (۱۲ نمونه رسوب) در دو فصل تابستان و زمستان ۱۳۸۸(یک بار نمونه برداری در هر فصل) در دو ایستگاه (ایستگاه اول، پارک غدیر، ́۲۰ °۵۶ طول شرقی و ́۱۱ ° ۲۷ عرض شمالی و ایستگاه دوم، نخل ناخدا، ́۲۳ °۵۶ طول شرقی و ́۱۰ ° ۲۷ عرض شمالی) از ساحل گلشهر بندرعباس انجام پذیرفت. میزان تجمع ۸ فلز Fe،Mg، Zn، Pb، Cd،Ag، As و Cu در قسمت های مختلف بدن دوکفه ای ها، آب های سطحی و رسوبات منطقه مورد بررسی قرار گرفت. با توجه به کمبود اطلاعات روی تجمع فلزات در ماکروبنتیک های این مناطق، مطالعه حاضر گزارش اولیه ای از میزان تجمع فلزات سنگین در این دوکفه ای حفار است. با توجه به نتایج به دست آمده هیچ تفاوت معنی داری در تجمع فلزات سنگین در دوکفه ای ها بین دو ایستگاه و دو فصل مشاهده نگردید (0/05<</strong><strong>P</strong><strong>). حداکثر و حداقل تجمع فلزات در دوکفه ای ها به ترتیب مربوط به فلز منیزیوم (<span>7823±10000 </span></strong><strong>میکروگرم بر گرم وزن خشک) و فلز نقره</strong><strong> (<span><0.3±0.00 </span>میکروگرم بر گرم وزن خشک) می باشد. در کل فلزهای Mg و Ag به ترتیب بیش ترین و کم ترین فراوانی را در دوکفه ای، آب های سطحی و رسوبات منطقه داشتند. این دوکفه ای با توجه به تجمع برخی فلزات در قسمت های مختلف بدن با غلظت های بیش تر از آب و رسوب، می تواند به عنوان یک شاخص زیستی (Bioindicator) برای فلزاتAs، Pb،Cu، Ag و Zn معرفی شود. بین تجمع فلزات در دوکفه ای، آب و رسوب ارتباط معنی داری وجود داشت (0/05></strong><strong>P</strong><strong>). همین طور میان تجمع فلزهای Cd، Pb و Ag و طول دوکفه ای همبستگی مثبت معنی داری وجود داشت (0/05></strong><strong>P</strong><strong>).</strong>
فلز سنگین,دوکفه ای خوراکی,Amiantis umbonella,بندرعباس,خلیج فارس
http://www.aejournal.ir/article_103073.html
http://www.aejournal.ir/article_103073_df5b5db9f0a213568d491205d7c12ae5.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
2
2
2010
07
23
بررسی ترکیبات شیمیایی و ارزش انرژی قابل متابولیسم پودر لارو قورباغه مردآبی (Rana ridibundus) برای تغذیه طیور
23
28
FA
مهدی
بکشلو
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، داﻧﺸﮕﺎه آزاد اﺳﻼﻣﻲ واﺣﺪ ورامین-پیشوا
m.bakeshlou@hotmail.com
سیامک
یوسفی سیاه کلرودی
0000-0002-8729-4050
گروه زیست شناسی، دانشکده علوم زیستی ، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد ورامین پیشوا ، ورامین پیشوا ، ایران
siamak_yousefi1@yahoo.com
سید ناصر
موسوی
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، داﻧﺸﮕﺎه آزاد اﺳﻼﻣﻲ واﺣﺪ ورامین-پیشوا
snmousavi@hotmail.com
هوشنگ
لطف الهیان
0000-0002-6020-4422
موسسه تحقیقات علوم دامی کشور، کرج، ایران
houlotf@yahoo.com
<strong>در این تحقیق ترکیبات شیمیایی (ماده خشک، پروتئین خام، چربی خام، انرژی خام، کلسیم و فسفر) و ارزش انرژی قابل متابولیسم (AME، AMEn، TME، TMEn) پودر لارو قورباغه (Rana ridibundus) جهت استفاده در تغذیه طیور مورد بررسی قرار گرفت. برای انجام این کار ابتدا لاروها به وسیله یک تور دستی از آبگیرها و برکه های مختلف جمع آوری گردیدند و زیر نور آفتاب و در روی توری که برای خشک شدن قرار داده شدند و در مدت ۲ روز کاملا خشک گردیدند. سپس نمونه ای از پودر لارو قورباغه به آزمایشگاه تغذیه دام و طیور موسسه تحقیقات علوم دامی کشور ارسال و ترکیبات شیمیایی آن به روش AOAC و انرژی قابل متابولیسم آن به روش Sibbald مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل نشان دادند که ترکیبات شیمیایی آن شامل: ماده خشک 96/93 درصد، پروتئین خام 30/80 درصد، چربی خام 7/73 درصد، کلسیم 5/5 درصد، فسفر 0/9 درصد، سدیم 0/72 درصد و انرژی خام 4700 کیلوکالری در کیلوگرم ماده خشک می باشد. هم چنین AME، AMEn، TME و TMEn آن به ترتیب برابر با 3851، 3667، 4561 و 4050 کیلوکالری در کیلوگرم، به صورت مصرف شده (As Fed) تعیین گردید. نتایج به دست آمده نشان دادند که با توجه به وجود آبگیرها و برکه های زیاد در مناطق مختلف کشور، به خصوص مناطق شمالی، می توان از پودر لارو قورباغه تا حدودی در جیره های غذایی طیور استفاده کرد.</strong>
پودر لارو قورباغه,ترکیبات شیمیائی,انرژی قابل متابولیسم,طیور
http://www.aejournal.ir/article_103074.html
http://www.aejournal.ir/article_103074_3e8ec01d7a6278a271c4403e7f5579ae.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
2
2
2010
07
23
بررسی میزان توده زنده، میانگین صید بر واحد سطح، پراکنش و فراوانی ماهیان کفزی در لایه های عمقی دریای عمان
29
40
FA
رضا
عباسپور نادری
دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم وتحقیقات تهران، دانشکده علوم و فنون دریایی
r_naderimail@yahoo.com
تورج
ولی نسب
0000-0002-4825-5024
موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، تهران، صندوق پستی: 6116- 14155
t_valinassab@yahoo.com
غلامحسین
وثوقی
دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم وتحقیقات تهران، دانشکده علوم و فنون دریایی
g.vosooghi@gmail.com
شهلا
جمیلی
0000-0001-9939-8677
دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم وتحقیقات تهران، دانشکده علوم و فنون دریایی
shahlajamili45@yahoo.com
<strong>در این تحقیق از کشتی تحقیقاتی فردوس یک به مدت 20 روز طی شهریور و مهر 1388 استفاده شد و نمونه برداری از طریق روش مطبق تصادفی با تعیین 119 ایستگاه در سطح دریای عمان در 7 منطقه (اشکوب) و 4 لایه عمقی یعنی 20-10 و 30-20 و 50-30 و 100-50 متر انجام شد. آمار و اطلاعات مورد نظر در فرم های پیش بینی شده ثبت گردیدند و با استفاده از نرم افزارهای Excel و Arc View GIS مورد پردازش قرار گرفتند. 100 گونه، جنس یا گروه آبزی در ترکیب صید ترال کف دریای عمان شناسایی شد که در گروه آبزیان کفزی تجاری و غیرتجاری قرار می گیرند. میزان کل توده زنده آبزیان موجود در این تحقیق معادل 52472/7 تن برآورد گردید که 31651/7 تن آن مربوط به آبزیان کف زی تجاری است که نسبت حدود 60 درصد از توده زنده کل را شامل می شود. با مقایسه میزان توده زنده در لایه های عمقی دریای عمان نیز مشخص گردید که حداکثر مقدار توده زنده در لایه عمقی 100-50 متر و پس از آن در لایه عمقی 20-10 متر وجود دارد. بررسی وضعیت میزان صید بر واحد سطح (CPUA) به تفکیک مناطق هفت گانه دریای عمان نیز نشان داد که مشابه توده زنده، منطقه F (سیریک تا جاسک) با میانگین 20162 کیلوگرم بر مایل مربع دریایی در جایگاه اول قرار داشته و لایه 20-10 متری این منطقه معادل 1/6 برابر مقدار CPUA در اعماق 100-50 متر آن می باشد.</strong>
توده زنده,ترال کف,ماهیان کفزی,CPUA,دریای عمان
http://www.aejournal.ir/article_103075.html
http://www.aejournal.ir/article_103075_800e98172f073d13a2dc72c71ee587a7.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
2
2
2010
07
23
بررسی تغییرات شاخص های تنوع زیستی پرندگان در پارک ها و فضاهای سبز شهر اهواز
41
56
FA
ریحانه
عسکری
گروه محیط زیست، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، اهواز، ایران
بهروز
بهروزی راد
گروه محیط زیست، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، اهواز، ایران
bbehrouzirad@yahoo.com
اولیا قلی
خلیل پور
دانشگاه علوم و فنون دریایی خرمشهر
okhalilipour@ut.ac.ir
اعظم
یاحقی
گروه محیط زیست، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، اهواز، ایران
<strong>پرندگان به عنوان یکی از عناصر تشکیل دهنده پارک های شهری دارای اهمیت می باشند. به همین دلیل پرندگان 9 پارک شهر اهواز در دو فصل زمستان 1388 و بهار 1389 شناسایی شدند. در این پارک ها، 92 گونه متعلق به 31 خانواده و 9 راسته از پرندگان حضور داشتند. بیش ترین تنوع گونه ای شانون وینر (3/78) در فصل زمستان در پارک دولت بود که می تواند نشان دهنده شرایط متعادل در محیط باشد. بیش ترین غنای گونه ای مارگالف (6/07) نیز در زمستان در پارک دولت مشاهده شد. بیش ترین یکنواختی گونه ای هیل (0/84) در فصل زمستان در پارک شهروند بود که نشان دهنده پخش یکنواخت گونه ها در این پارک می باشد و کم ترین میزان یکنواختی گونه ای هیل (0/45) در فصل بهار در پارک دولت مشاهده شد. نتایج آنالیز واریانس دوطرفه نشان داد که بین فصول زمستان و بهار از نظر شاخص غنای گونه ای منهینیک و شاخص یکنواختی گونه ای هیل و سمیپسون تفاوت معنی دار وجود داشت. 9 پارک نیز براساس آزمون دانکن به احتمال 95 درصد از نظر شاخص های یکنواختی گونه ای تفاوت معنی دار داشتند که این امر نشان دهنده شرایط غیریکسان در بین مناطق مورد مطالعه و تفاوت در نظام های مدیریتی این پارک ها می باشد.</strong>
شاخص های تنوع زیستی,پرندگان,پارکها,اهواز
http://www.aejournal.ir/article_103076.html
http://www.aejournal.ir/article_103076_c9fa17be44e9996bea1ab942ac927214.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
2
2
2010
07
23
بررسی اثر جلبک دونالی یلا (Dunaliella salina) بر تغییرات رنگ پوست در ماهی قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss)
57
66
FA
حسین
عمادی
دانشگاه آزاد اسلامی, دانشکده علوم و فنون دریایی، واحد تهران شمال, ایران
پریسا
امانی نژاد
دانشگاه آزاد اسلامی, دانشکده علوم و فنون دریایی، واحد تهران شمال, ایران
parisaamaninejad@yahoo.com
مژگان
امتیازجو
0000-0002-2654-1951
دانشگاه آزاد اسلامی, دانشکده علوم و فنون دریایی، واحد تهران شمال, ایران
moz_emtyazjoo@yahoo.com
همایون
حسین زاده صحافی
موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، تهران، صندوق پستی: 15745-133
h-hosseinzadeh@yahoo.com
<strong>هدف از این تحقیق، تعیین میزان غلظت بتاکاروتن و تاثیر جلبک دونالی یلا (Dunaliella salina) بر تغییرات رنگ پوست ماهیان قزل آلای رنگین کمان می باشد. ماهی ها در ۵ تیمار با تراکم جلبک دونالی یلا خالص با سطوح صفر (شاهد)، ۵، ۷، ۹ و ۱۱ گرم در کیلوگرم غذا به مدت ۳ ماه تغذیه و در انتهای ماه سوم ۱۰ نمونه بطور تصادفی برداشت شد و پس از نمونه گیری از پوست قسمت بالای خط جانبی، حد فاصل باله پشتی و مخرجی به آزمایشگاه دانشکده شیمی انتقال یافتند و پوست ماهیان از نظر رنگ مورد سنجش اسپکتوفتومتری قرار گرفت. نتایج حاصل از بررسی نشان دهنده تاثیر جلبک دونالی یلا بر رنگ پوست ماهیان قزل آلای رنگین کمان بود، به طوری که غلظت رنگدانه بتاکاروتن با افزایش مقدار جلبک دونالی یلا و زیاد شدن وزن افزایش یافت و وزن نهایی در تیمار ۴ بطور معنی داری بیش تر از سایر تیمارها بود و با تیمار ۱ دارای اختلاف آماری معنی داری بود (0/05>P). لازم به ذکر است که بیش ترین غلظت رنگدانه بتاکاروتن در تیمار ۴ مشاهده گردید و این نشان دهنده رایطه مستقیم بین افزایش وزن با افزایش غلظت بتاکاروتن در پوست می باشد. توجه به نتایج حاضر نشان می دهد که در بازه صفر تا ۱۱ گرم در کیلوگرم از وزن خشک جلبک، بالاترین مقدار ذخیره سازی بتاکاروتن در پوست، در تیمار ۴ مشاهده شد که به طور معنی داری بیش تر از سایر تیمارها بود. نتایج آزمایش نشان داد که بتاکاروتن طبیعی این جلبک باعث افزایش رنگدانه در پوست ماهیان قزل آلای رنگین کمان می شود.</strong>
جلبک دونالی یلا,Dunaliella Salina,بتاکاروتن,ماهی قزل آلای رنگین کمان
http://www.aejournal.ir/article_103077.html
http://www.aejournal.ir/article_103077_1b67cdaa36f982993126c7d5230215aa.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
2
2
2010
07
23
مطالعه فیلوژنتیک جمعیت گوسفند وحشی (Ovis orientalis) در منطقه تنگ صیاد و کرایی
67
72
FA
کاوان
نیک دل
گروه علوم دامی ،دانشکده کشاورزی،دانشگاه آزاد اسلامی،واحد ورامین-پیشوا
nikdel.kavan@gmail.com
سیامک
یوسفی سیاه کلرودی
0000-0002-8729-4050
گروه زیست شناسی، دانشکده علوم زیستی ، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد ورامین پیشوا، ایران
siamak_yousefi1@yahoo.com
قباد
عسگری جعفر آبادی
0000-0002-7192-1558
گروه علوم دامی ،دانشکده کشاورزی،دانشگاه آزاد اسلامی،واحد ورامین-پیشوا
ghobad@gmail.com
<strong>در تحقیق حاضر مطالعه فیلوژنتیک جمعیت گوسفند وحشی تنگ صیاد (استان چهارمحال و بختیاری) وکرایی (استان خوزستان) با استفاده از ۵ نشانگر ریزماهواره ای (OARAE۱۲۹،LSCV۳۸،MCMA۲،MCM۶۳،BM۶۴۴۴) در سال ۱۳۸۸ به مدت یک سال انجام شد. واکنش هایPCR برای تمامی ۵ نشانگر مورد مطالعه به خوبی انجام و هر نشانگر مورد بررسی قرار گرفت. در جمعیت گوسفند وحشی دو منطقه مورد مطالعه، نشانگرهای MCM۶۳، LSCV۳۸، OARAE۱۲۹ انحراف بسیار معنی داری را از تعادل هاردی- واینبرگ نشان دادند و ۶۰ درصد جایگاه ها پلی مورف که شامل ۳ نشانگر LSCV۳۸، MCM۶۳، OARAE۱۲۹ می باشد و۲ نشانگر BM۶۴۴۴، MCMA۲ مونومورف بودند. پایین بودن میانگین تعداد آلل به ازای هر جایگاه (1/6 آلل) نشان دهنده پایین بودن سطح تنوع ژنتیکی در گوسفندان وحشی مورد نظر می باشد. برای محاسبه فاصله ژنتیکی بین دو جمعیت گوسفند وحشی از </strong><strong>Ni</strong><strong>e</strong><strong>شاخص</strong><strong> </strong><strong>(</strong><strong>۱۹۸۷ </strong><strong>و ۱۹۷۲) استفاده گردید که براساس آن جمعیت گوسفند وحشی منطقه تنگ صیاد و کرایی دارای تشابه ژنتیکی بالایی (0/9615) و (0/9771) و فاصله ژنتیکی پایینی (0/0392) و (0/0232) داشتند. وجود سطح متوسط هتروزایگوسیته مشاهده شده نیز نشا ن دهنده خطری است که آینده و بقای این حیوان وحشی را تهدید می کند.</strong>
گوسفند وحشی,نشانگرهای ریزماهواره,تنوع ژنتیکی,هتروزایگوسیتی,فاصله ژنتیکی
http://www.aejournal.ir/article_103078.html
http://www.aejournal.ir/article_103078_7216e307e133d35a1548fa6c1f6b0518.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
2
2
2010
07
23
هیستومورفولوژی پانکراس و جزایر لانگرهانس در ماهی شبه شوریده بالغ خلیج فارس
73
78
FA
رحیم
عبدی
گروه زیست شناسی دریا، دانشکده علوم دریایی، دانشگاه علوم و فنون دریایی خرمشهر
abdir351@gmail.com
حسن
مروتی
گروه علوم پایه، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهید چمران اهواز، صندوق پستی: 135
hmorovvati@ut.ac.ir
زهرا
بصیر
گروه علوم پایه، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهید چمران اهواز، صندوق پستی: 139
z.basir@scu.ac.ir
ماهی شبه شوریده,بافت شناسی,پانکراس,جزایر لانگرهانس,خلیج فارس
http://www.aejournal.ir/article_103079.html
http://www.aejournal.ir/article_103079_35350d14e17be8d2f2763deb44bb5ea0.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
2
2
2010
07
23
مناسب ترین بستر برای نگه داری کرم خونی (Chironomus sp) و گاماروس (Gammarus fasciatus) در شرایط آزمایشگاهی
79
84
FA
رکسانا
فلاحی
دانشگاه آزاد اسلامی, دانشکده علوم و فنون دریایی، واحد تهران شمال, ایران
roxana.fallahi@gmail.com
هانیه
سعیدی
گروه زیست شناسی، دانشکده علوم زیستی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
hanieh.saeedi@gmail.com
منا
ایزدیان
0000-0001-8396-4830
گروه زیست شناسی، دانشکده علوم زیستی ، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد ورامین پیشوا، ایران
monaizadian@yahoo.com
بستر,کرم خونی,گاماروس
http://www.aejournal.ir/article_103080.html
http://www.aejournal.ir/article_103080_f85822b6a49542da4f61ae53cf152a7d.pdf