شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
12
1
2020
03
20
کمی سازی توزیع و روند تغییرات آشیان اکولوژیک خرس قهوهای (1758 Ursus arctos Linnaeus) در استان ایلام
1
8
FA
حسین
محسنی نژاد
گروه محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست، دانشگاه ملایر، ملایر، ایران
mmohseni866@gmail.com
پیمان
کرمی
گروه محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست، دانشگاه ملایر، ملایر، ایران
peymankarami1988@gmail.com
10.22034/aej.2020.104300
<strong>آشیان اکولوژیک محدودهای از یک یا چند عامل محیطی است که رشد، تکثیر و بقای یک موجود زنده در آن امکانپذیر است. در این مطالعه به منظور مدل سازی پراکنش و کمی سازی آشیان اکولوژیک خرس در استان ایلام از روش آنتروپی بیشینه </strong><strong>(</strong><strong>MaxEnt</strong><strong>)</strong><strong> استفاده شد. برای انتخاب نقاط پس زمینه از بایاس شبکه به روش تابع چگالی کرنل استفاده شد. 70 درصد نقاط برای آموزش و 30 درصد نیز برای آزمون مورد استفاده قرار گرفتند. نتایج نشان داد مدل در اجرای خود موفق بوده (0/97=</strong><strong>AUC</strong><strong>) و در تمام حد آستانهها با مدل تصادفی تفاوت معنی داری دارد (0/05</strong><strong>></strong><strong>P</strong><strong>). به منظور تعیین روند تغییرات آشیان اکولوژیک گونه در محدوده پراکنش حد آستانه 50 درصدی (0/5) بر روی نقشه مطلوبیت زیستگاه اعمال شد و از خروجی این نقشه برای تعیین محدوده شبکه بندی استفاده شد. انتخاب شبکه با توجه به گستره خانگی انجام گرفت. به ازای هر شبکه نقشه مطلوبیت برش خورد و برای تعیین پهنای آشیان اکولوژیک وارد نرم افزار </strong><strong>ENMtools</strong><strong> شد. از آزمون ناپارامتری من-کندال برای تعیین روند تغییرات پهنای آشیان اکولوژیک استفاده شد. نتایج نشان داد که متغیرهای ارتفاع، تراکم پوشش گیاهی و فاصله از جنگل های نیمه متراکم بیش ترین تأثیر را در پراکنش گونه داشته است و خرس در منطقه مانشت و قلارنگ بیش ترین پهنای آشیان اکولوژیک دارد. روند تغییرات آشیان اکولوژیک نشان داد </strong><strong>که پهنای آشیان اکولوژیک </strong><strong>گونه از</strong><strong>شمال غرب استان به سمت جنوب شرق، </strong><strong>به صورت </strong><strong>معنی داری </strong><strong>دارای روند </strong><strong>کاهشی است.</strong>
خرس قهوه ای,استان ایلام,مدل سازی توزیع,نقاط شبه عدم حضور,پهنای آشیان اکولوژیک
http://www.aejournal.ir/article_104300.html
http://www.aejournal.ir/article_104300_7432cc08ae91c126898399f36fd7dc42.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
12
1
2020
03
20
ارزیابی پتانسیل مناطق خشک و نیمه خشک در حفظ زیستگاههای مطلوب سمداران کوهزی تحت تاثیر تغییر اقلیم آینده: مطالعه موردی قوچ وحشی (Ovis sp) و بز وحشی (Capra aegagrus)
9
16
FA
شیما
ملکوتی خواه
گروه محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه صنعتی اصفهان، اصفهان، ایران
s.malakouti@na.iut.ac.ir
سیما
فاخران
گروه محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه صنعتی اصفهان، اصفهان، ایران
fakheran@cc.iut.ac.ir
محمود رضا
همامی
گروه محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه صنعتی اصفهان، اصفهان، ایران
mrhemami@cc.iut.ac.ir
جوزف
سن
موسسه تحقیقات فدرال جنگل، برف و منظر، زوریخ، سوییس
josef.senn@wsl.ch
10.22034/aej.2020.104371
<strong>تهدیدات انسانی در طول چندین دهه اخیر تاثیرات منفی زیادی بر جمعیت های سم داران ایران داشته است. این در حالی است که تغییر اقلیم نیز می تواند به واسطه تغییر شرایط زیستگاهی کنونی این گونهها به طور مضاعف میزان آسیب پذیری آن ها را افزایش دهد. در این مطالعه، تاثیر تغییر اقلیم بر زیستگاه های مطلوب دو سم دار آسیب پذیر قوچ وحشی </strong><strong>(</strong><strong><em>Ovis</em></strong><strong> sp</strong><strong>)</strong><strong> و بز وحشی </strong><strong>(</strong><strong><em>Capra aegagrus</em></strong><strong>)</strong><strong> و هم چنین میزان جا به جایی پراکنش کنونی آن ها در امتداد گرادیان ارتفاع و عرض جغرافیایی در مناطق مرکزی ایران بررسی گردید. پیش بینی های آینده با استفاده از رویکرد مدل سازی تجمعی و داده های اقلیمی تهیه شده توسط پنج مدل گردش عمومی جو براساس سناریو 8.5 PCR</strong><strong> انجام گرفت. جا به جایی پراکنش گونه ها در واکنش به تغییر اقلیم نیز با محاسبه اختلاف میانگین ارتفاع و اختلاف فاصله جغرافیایی میان مراکز ثقل پراکنش کنونی و آینده کمی گردید. نتایج به دست آمده نشان داد که تغییر اقلیم آینده به ترتیب سبب کاهش بیش از 68</strong><strong>% و 75% زیستگاه های مطلوب قوچ وحشی و بز وحشی خواهد شد که بیش تر زیستگاه های واقع در مناطق کم ارتفاع بخش جنوب (خراسان جنوبی، یزد و فارس) و مرکز (شرق اصفهان) منطقه مطالعه را شامل می شود. در نتیجه تغییر اقلیم هم چنین بخش اندکی از زیستگاه های نامطلوب کنونی برای دو گونه در آینده مطلوب خواهد شد که طبق پیش بینی ها گسترش آن ها محدود به شمال منطقه (استان سمنان) می باشد. نتایج ارزیابی ها هم چنین نشان داد که پراکنش کنونی قوچ وحشی و بز وحشی به ترتیب به میزان و 150 متر در امتداد گرادیان ارتفاع و 167 و 124 کیلومتر در امتداد عرض جغرافیایی جا به جا خواهد شد.</strong>
سمداران آسیبپذیر,تغییر اقلیم,مدل سازی پراکنش گونهای,ناهمگنی ارتفاعی,عرض جغرافیایی,مناطق حفاظت شده
http://www.aejournal.ir/article_104371.html
http://www.aejournal.ir/article_104371_2bca89ae6fd459bf03f4ededf3fff1a5.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
12
1
2020
03
20
مقایسه وضعیت دو فصل بهار و تابستان در تولید پوشش گیاهی مورد تغذیه گوزن زرد ایرانی (Cervus dama mesopotamica) در جزیره اشک، پارک ملی دریاچه ارومیه
17
22
FA
محمدحسن
حسین زاده
گروه تنوع زیستی و زیستگاه ها، دانشکده محیط زیست و انرژی، واحدعلوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
rabbour1366@yahoo.com
علی اصغر
زارعی
گروه تنوع زیستی و زیستگاه ها، دانشکده محیط زیست و انرژی، واحدعلوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
aazarei65@gmail.com
مازیار
محمودی
گروه تنوع زیستی و زیستگاه ها، دانشکده محیط زیست و انرژی، واحدعلوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
m.mahmoudi@srbiau.ac.ir
محمد
بندعلی
گروه تنوع زیستی و زیستگاه ها، دانشکده محیط زیست و انرژی، واحدعلوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
mohammad.bandali@gmail.com
10.22034/aej.2020.104170
<strong>در این پژوهش به منظور اندازه گیری میزان بهره برداری از گیاهان مورد تغذیه گوزن زرد ایرانی در جزیره اشک با وسعت 2900 هکتار در فصول بهار و تابستان بعد از شناسایی گونه های دارای ارجحیت با استفاده از روش قطع و توزین به اندازه گیری میزان تولید در دو فصل پرداخته شد و به فرایند مقایسه بین دو فصل با توجه به میزان بارندگی (متغیر مستقل) و تولید گونه های مورد تغذیه گوزن زرد ایرانی (متغیر وابسته) مورد بررسی قرار گرفت. این اختلاف را می توان از دید پوشش گیاهی موجود در جزیره و زیستگاه های مختلف و هم چنین حجم تولیدی گونه های گیاهی دارای ارجحیت در دو فصل بهار و تابستان ارائه نمود. تولید بهاره گونه های دارای ارجحیت غذایی </strong><strong>که گوزن زرد ترجیح می دهد (حاوی شش نوع مختلف) در چهار نوع زیستگاه (دشتی، شیب دار و سنگلاخی، حاشیه چشمه و دامنه شرقی و دامنه شمالی) 47062/04</strong><strong>±</strong><strong>284531/24 کیلوگرم برآورد شد. درحالی که میزان تولید تابستانه در مورد گونه های دارای ارجحیت شامل 7 نوع ماده غذایی 35992/57</strong><strong>±</strong><strong>241367/58 کیلوگرم برآورد شد. برداشت بهاره در شرایطی انجام شد که رشد گونه های گیاهی به دلیل سرد بودن هوا در این فصل اندک بود. از نظر آماری فرض 0</strong><strong>H</strong><strong> (تولید گونه های دارای ارجحیت در دو فصل بهار و تابستان با یکدیگر تفاوت دارند) پذیرفته می شود. اما در عین حال این اختلاف در تولید اندک بوده است که این امر می تواند به این دلیل باشد که اولاً در فصل بهار در استان آذربایجان غربی و به خصوص جزیره اشک فصل رویش با تأخیر آغاز می شود (به دلیل سرد بودن بیش ازحد هوا) و لذا با توجه به برداشت بهاره که در اردیبهشت ماه صورت گرفته است احتمالاً رشد گونه های گیاهی زیاد نبوده و لذا تولید بهاره و تابستانه اختلاف اندکی داشته اند. </strong>
گوزن زرد ایرانی,جزیره اشک,تغذیه,پوشش گیاهی
http://www.aejournal.ir/article_104170.html
http://www.aejournal.ir/article_104170_d91ef0c0d94835cde22cf85f10d812ab.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
12
1
2020
03
20
بررسی مطلوبیت زیستگاه و مسیرهای ارتباطی آهوی ایرانی در غرب استان کرمانشاه و شرق کشور عراق (مطالعه موردی: منطقه شکارممنوع قراویز)
23
30
FA
مینا
اسماعیلی
گروه محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست، دانشگاه ملایر، ملایر، ایران
minaesmaeili1990@gmail.com
کامران
شایسته
گروه محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست، دانشگاه ملایر، ملایر، ایران
ka_shayesteh@yahoo.com
پیمان
کرمی
گروه محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست، دانشگاه ملایر، ملایر، ایران
peymankarami1988@gmail.com
10.22034/aej.2020.104570
<strong>ارتباط یک ویژگی مهم سیمای سرزمین است که در صورت نابودی، تنوع زیستی در معرض خطر جدی قرار میگیرد. آهوی ایرانی </strong><strong>(</strong><strong><em>Gazella subgutturosa subgutturosa</em></strong><strong>)</strong><strong> از گونههای شاخص دشت های ایران است که در منطقه شکار ممنوع قراویز در غرب استان کرمانشاه پراکنش دارد. به دلیل آسیب پذیربودن زیستگاههای این گونه، تهدیدات متعددی پتانسیل تأثیرگذاری را بر روی این گونه دارند. درنتیجه حفظ زیستگاه های مطلوب و راه های ارتباطی بین این زیستگاه ها ضروری است. هدف این مطالعه شناسایی مسیرهای ارتباطی گونه در منطقه شکار ممنوع قراویز با بخشهای غربی محدوده پراکنش گونه در کشور عراق است. ابتدا مطلوبیت زیستگاه گونه با استفاده از مدل مکسنت تهیه شد. سپس نتایج مدل به مرزی که محدوده گدار بین ایران و عراق را شـامل می شـود تعمیم داده شد. به منظور مدل سازی، از نقاط حضور گونه و 9 متغیر زیستگاهی استفاده شد. با اعمال حد آستانه بر روی نقشه مطلوبیت زیستگاه، بلوکهای زیستگاهی شناسایی شدند. از معکوس نقشه مطلوبیت به عنوان نقشه هزینه جا به جایی استفاده شد. مدل سازی دالان با استفاده از روش تحلیل کم ترین هزینه، بین بلوک های زیستگاهی صورت گرفت. نتایج نشان داد که متغیرهای فاصله از جاده، ارتفاع و شیب بر روی گونه، بیش ترین تأثیر را داشته اند. براساس متریک های تراکم و مطلوبیت سیمای سرزمین، بالاترین ارزش حفاظتی برای جا به جایی بین لکههای زیستگاهی، مربوط به دالان های </strong><strong>غربی منطقه قراویز در </strong><strong>مجاورت با کشور عراق است.</strong>
آهوی ایرانی,قراویز,عراق,دالان,تحلیل کم ترین هزینه
http://www.aejournal.ir/article_104570.html
http://www.aejournal.ir/article_104570_0f5c9af9f975bc9ce3ff6063c6bd5494.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
12
1
2020
03
20
بررسی نقش آموزش محیط زیست در جوامع محلی برکاهش تعارض انسان و حیات وحش
31
40
FA
نوید
زمانی
گروه آموزش محیط زیست، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
naviduok@gmail.com
جواد
حاتمی
گروه علوم تربیتی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
j.hatami@modares.ac.ir
سید محمد
شبیری
گروه آموزش محیط زیست، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
sm_shobeiri@pnu.ac.ir
شهرام
کبودوندپور
گروه محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه کردستان، سنندج، ایران
s.kaboodvandpour@uok.ac.ir
10.22034/aej.2020.104708
<strong>از آن</strong><strong></strong><strong>جایی که قوانین مربوط به مدیریت مناطق حفاظت شده بر اساس اهداف </strong><strong>حفاظتی تعیین گردیده لذا باعث محدویت دسترسی به منابع طبیعی توسط روستاییان و عشایر شده است. اقدامات حفاظتی جمعیت گونه های وحشی را افزایش داده که در نتیجه آن زمین های کشاورزی و دام های اهلی بیش تر در معرض خطر آسیب قرار می گیرند. جوامع روستایی و عشایر </strong><strong>از دیرباز به صورت مستقیم نیازمند استفاده از این منابع برای تامین معیشت خود هستند، این قوانین در صورتی که اقتصاد و معیشت جوامع محلی را نادیده گرفته و صرفاً بر حفاظت متمرکز باشد، باعث ایجاد نگرش منفی نسبت به قوانین و گرایش به قانون گریزی در جوامع محلی شده و پیامد آن افزایش تعارض بین انسان و حیات وحش خواهد بود. در این پژوهش از دو روش آمار توصیفی و استنباطی جهت تجزیه و تحلیل داده ها استفاده گردید. تحلیل همبستگی نشان می دهد که بین متغیرهای مستقل عوامل اقتصادی-اجتماعی ساکنان بومی، مدیریت حیات وحش، عوامل تهدید کننده اکوسیستم و حیات وحش، رفتار زیست محیطی ساکنان بومی، میزان آگاهی و اطلاع از منطقه حفاظت شده و منابع کسب اطلاعات در زمینه حفاظت با متغیر وابسته آموزش محیط زیست برای کاهش چالش انسان و حیات وحش رابطه مستقیم و معنی داری در سطح وجود دارد. هم چنین بیش تر مطالعات فقط به بررسی جنبه های فنی کاهش تضاد انسان و حیات وحش می پردازد و آموزش زیست محیطی نادیده گرفته می شود. بنابراین برای رفع این مشکل نیاز به یک برنامه جامع بلندمدت است که بتواند جنبه های اجتماعی، فرهنگی و حفاظتی را تحت پوشش قرار دهد.</strong>
تعارض انسان و حیات وحش,آموزش محیط زیست,جوامع محلی
http://www.aejournal.ir/article_104708.html
http://www.aejournal.ir/article_104708_993e4b2169488a7f6237473cc1a67196.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
12
1
2020
03
20
ارائه مدل ترکیبی جهت ارزیابی ریسک های زیست محیطی استان مازندران با استفاده از روش های دیماتل و تابع زیان تاگوچی
41
48
FA
امیررضا
ولیانی
گروه مدیریت صنعتی، دانشکده مدیریت، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران
amirreza.valyani@gmail.com
ناصر
فقهی فرهمند
گروه مدیریت صنعتی، دانشکده مدیریت، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران
naser.feghhhi@gmail.com
سلیمان
ایران زاده
گروه مدیریت صنعتی، دانشکده مدیریت، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران
iranzadeh@iaut.ac.ir
10.22034/aej.2020.104760
<strong>ارزیابی ریسک </strong><strong></strong><strong>های زیست </strong><strong></strong><strong>محیطی</strong><strong></strong><strong>(</strong><strong>EAR</strong><strong>)</strong><strong></strong><strong> را می </strong><strong></strong><strong>توان به عنوان یکی از ابزارهای مهم تحقق توسعه پایدار دانست. هدف از انجام این تحقیق شناسایی انواع ریسک </strong><strong></strong><strong>های زیست محیطی استان مازندران و ارائه یک مدل ترکیبی به منظور ارزیابی و اولویت بندی آن ها می باشد که در نتیجه آن می توان مخاطرات زیست محیطی را به نحو مطلوب تری مدیریت نمود. در این تحقیق از نظرات 9 نفر از مدیران با تجربه اداره حفاظت محیط زیست استان مازندران و اساتید برجسته دانشگاهی در این حوزه به عنوان خبره استفاده و ساختار شکست ریسک های زیست محیطی در سه سطح تعریف گردید. سپس با استفاده از تکنیک دیماتل اهمیت دسته های ریسک و وزن آن ها تعیین شد. در مرحله بعد معیارهای مختلفی جهت ارزیابی ریسک ها مشخص و تعریف گردید که براساس روش تابع زیان تاگوچی، هر ریسک در هر معیار مورد ارزیابی قرار گرفت و امتیاز زیان آن ها محاسبه شد. براساس نتایج به دست آمده دسته های ریسک فرهنگی، فیزیکوشیمیایی و اقتصادی از اهمیت بیش تری برخوردار بوده و بر سایر دسته های ریسک تأثیرگذار می باشند. هم چنین پساب شهری و صنعتی، آفت و بیماری گیاهی و جانوری، برداشت بی رویه منابع جنگلی و معدنی، تخلیه و دفع پسماندها و ... به ترتیب به عنوان مهم ترین ریسک های زیست محیطی ارزیابی گردید.</strong>
ریسک های زیست محیطی,ارزیابی ریسک,دیماتل,تابع زیان تاگوچی
http://www.aejournal.ir/article_104760.html
http://www.aejournal.ir/article_104760_fcf483c6de67a951452914758025243a.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
12
1
2020
03
20
تعیین و اولویت بندی استراتژی های حفاظتی برای پناهگاه حیات وحش موته براساس وضعیت موجود
49
58
FA
امید
قدیریان
گروه محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه صنعتی، اصفهان، ایران
omidghadirian90@gmail.com
فاطمه
خزاعی
گروه محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه صنعتی، اصفهان، ایران
f.khazaee69@yahoo.com
علی
لطفی
گروه محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه صنعتی، اصفهان، ایران
lotfi@cc.iut.ac.ir
10.22034/aej.2020.104835
<strong>انجام برنامه ریزی و تعیین و اولویت بندی استراتژی </strong><strong></strong><strong>های حفاظتی برای مدیریت مناطق حفاظت شده براساس وضع موجود، نقش بسیار مهمی را در موفقیت برنامه های حفاظتی بازی می کند. بدین منظور و برای دستیابی به بهترین استراتژی حفاظتی برای مدیریت پناهگاه حیات وحش موته براساس وضعیت فعلی، ابتدا با استفاده از تکنیک </strong><strong>DPSIR</strong><strong> وضعیت فعلی و چالش های پیش روی این پناهگاه در زمینه حفاظت شناسایی گردیدند و سپس با استفاده از تکنیک </strong><strong>SWOT</strong><strong> ضعف ها و قوت ها، فرصت ها و تهدیدهای این پناهگاه شناسایی و براساس آن ها 12 استراتژی حفاظتی پیشنهاد گردید. در مرحله بعد براساس نظرات کارشناسی و با استفاده از ماتریس ارزیابی عوامل داخلی و خارجی، ماتریس ارزیابی موقعیت و اقدام استراتژیک </strong><strong>(</strong><strong>SPACE</strong><strong>)</strong><strong> و در نهایت ماتریس برنامه ریزی استراتژیک کمی </strong><strong>(</strong><strong>QSPM</strong><strong>)</strong><strong> این 12 استراتژی اولویت بندی شدند. نتایج حاصل از این کار نشان داد که در حال حاضر پناهگاه حیات وحش موته بیش تر به استراتژی از نوع رقابتی نیاز دارد. استراتژی های رقابتی که در این مطالعه برای پناهگاه حیات وحش موته انتخاب شدند به ترتیب اولویت عبارتند از: درنظر گرفتن زونی برای چرای دام توسط اهالی (با توجه به وسعت بالا)، افزایش گشت زنی برای جلوگیری از شکار غیرمجاز (با توجه به تعداد مناسب محیط بانان و وسیع بودن منطقه) و ایجاد برنامههای گردشگری به این مناطق برای تغییر دیدگاه و افزایش آگاهی مردم (با توجه به تنوع زیستی و اکوسیستمی بالا).</strong>
مناطق حفاظت شده,برنامه ریزی حفاظتی,ماتریس QSPM,ماتریس ارزیابی عوامل داخلی و خارجی
http://www.aejournal.ir/article_104835.html
http://www.aejournal.ir/article_104835_69d290a0208e9b2172a08bf4cd011f5b.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
12
1
2020
03
20
ارتباط چندشکلی ژن PIT-I با صفات مرتبط با شیر در گاوهای نر هلشتاین ایران
59
64
FA
ابوالفضل
قربانی
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی و دامپزشکی، واحد شبستر، دانشگاه آزاد اسلامی، شبستر، ایران
abolfazlgorbani@gmail.com
سعید
پرنعمت خانقاه
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران
pornemat@gmail.com
ناصر
ماهری سیس
0000-0001-6261-3273
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی و دامپزشکی، واحد شبستر، دانشگاه آزاد اسلامی، شبستر، ایران
nama1349@gmail.com
مهدی
تقی نژاد رودبنه
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران
taghinejad_mehdi@yahoo.com
10.22034/aej.2020.103997
<strong>این تحقیق به منظور تعیین ارتباط چندشکلی ژن عامل رونویسی خاص هیپوفیز یک </strong><strong> (<em>Pit</em>-<em>1</em>) </strong><strong>با ارزش های ژنتیکی صفات تولید شیر در گاوهای هلشتاین ایران </strong><strong>انجام گرفت. بعد از دریافت اطلاعات ارزش های اصلاحی از مراکز اصلاح نژاد کشور، با استفاده از نمونههای خون 110 رأس گاو نر پروف شده یا در انتظار پروف از دو مرکز اصلاح نژاد شمال غرب و تهران، ژنوتیپ افراد با روش هضم آنزیمی (</strong><strong>PCR-RFLP</strong><strong>) و آنزیم محدودالاثر </strong><strong><em>HifI</em></strong><strong> برای جایگاه موجود در اگزون ششم تعیین گردید. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از مدل مناسب و نرم افزار </strong><strong>SAS</strong><strong> انجام گرفت. در این بررسی دو الل (برش یافته </strong><strong>G </strong><strong>و برش نیافته </strong><strong>A</strong><strong>) و سه ژنوتیپ مشاهده شد به طوری که الل (</strong><strong><em>Hinf1</em></strong><strong> +(G </strong><strong>و ژنوتیپ </strong><strong>GG </strong><strong>فراوان ترین بودند. تغییرات فراوانی اللی و ژنوتیپی در طی سال های مختلف تولد حیوانات روند مشخصی را نشان نداد و در اکثر سال ها برتری با الل </strong><strong>G</strong><strong> بود. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که ارتباط چندشکلی در جایگاه </strong><strong><em>Pit-I-HinfI</em></strong><strong> با تغییرات ارزش ژنتیکی صفات تولید شیر، تولید چربی، تولید پروتئین، درصد چربی و درصد پروتئین معنیدار نیست (0/05</strong><strong><</strong><strong>p</strong><strong>). جایگزینی اللی نشان داد که در صورت تغییر الل </strong><strong>G</strong><strong> به </strong><strong>A</strong><strong> تاثیر معنی داری در هیچ یک از صفات مورد مشاهده نخواهد شد. به نظر می رسد برای استفاده از چندشکلی ژن </strong><strong><em>Pit-I</em></strong><strong> در بهبود ژنتیکی صفات تولید شیر، نیاز است تحقیقات بیش </strong><strong></strong><strong>تری انجام شود.</strong>
چندشکلی,Pit-I,هلشتاین,صفات تولیدی
http://www.aejournal.ir/article_103997.html
http://www.aejournal.ir/article_103997_8b35dc64506ae1f055e4eb46820db785.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
12
1
2020
03
20
بررسی افزودن آفلاتوکسین B1 و اسانس ترکیبی پوسته بادام هندی و دانه کرچک بر تخمیر شکمبه ای جیره غذایی دام در شرایط آزمایشگاهی
65
72
FA
ذبیح اله
نعمتی
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه تبریز، اهر، ایران
znnemati@yahoo.com
مقصود
بشارتی
0000-0002-5233-6425
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه تبریز، اهر، ایران
m_besharati@hotmail.com
امیر
کریمی
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه تبریز، اهر، ایران
karimi.amir@gmail.com
10.22034/aej.2020.104041
<strong>هدف از این مطالعه بررسی اثر آفلاتوکسین </strong><strong>B1</strong><strong> بر تخمیر شکمبه ای جیره غذایی و امکان کاهش اثرات سوء آفلاتوکسین </strong><strong>B1</strong><strong> بر تخمیر شکمبه ای در حضور افزودنی اسانس ترکیبی پوسته بادام هندی و دانه کرچک در شرایط آزمایشگاهی بود. این مطالعه شامل دو آزمایش بود. در آزمایش اول تیمارهای آزمایشی شامل جیره غذایی پایه همراه با سطوح مختلف آفلاتوکسین </strong><strong>B1</strong><strong> به میزان 0، 0/5، 1 و 1/5 میکروگرم در میلی لیتر بودند. تیمارهای آزمایشی در آزمایش دوم شامل جیره غذایی آلوده با آفلاتوکسین </strong><strong>B1</strong><strong> 1( میکروگرم در میلی لیتر) به همراه سطوح مختلف اسانس گیاهی به ترتیب به میزان 0، 0/01، 0/1 و 0/2 میلی گرم در کیلوگرم جیره غذایی بودند. میزان </strong><strong>گاز </strong><strong>تولیدی </strong><strong>در </strong><strong>2،</strong><strong>4،</strong><strong>6،</strong><strong>8 ،</strong><strong>12 ،</strong><strong>24 ،</strong><strong>36، 48، 72، 96 و 120 ساعت بعد از عمل انکوباسیون انجام ثبت شد. داده های به دست </strong><strong></strong><strong>آمده در یک طرح آماری کاملاً تصادفی با 3 تکرار آنالیز گردید. نتایج نشان داد میزان گاز تولیدی بخش نامحلول و نرخ ثابت تولید گاز در</strong><strong>گروه آفلاتوکسین با سطح 0/2 در مقایسه با گروه شاهد کم تر بود. بیش ترین گاز</strong><strong></strong><strong>تولیدی مربوط به تیمار شاهد و کم ترین گاز تولیدی مربوط به تیمار دریافت کننده بالاترین سطح آفلاتوکسین بود (0/05</strong><strong>></strong><strong>P</strong><strong>). افزودن آفلاتوکسین سبب کاهش فراسنجه های تخمینی شامل انرژی متابولیسم، انرژی خالص و قابلیت هضم ماده آلی در ماده</strong><strong></strong><strong> خشک شد (0/05</strong><strong>></strong><strong>P</strong><strong>). اسانس دانه کرچک و بادام با افزایش تولید گاز و فراسنجه های تخمینی سبب کاهش نسبی اثرات منفی آفلاتوکسین بر تخمیر شکمبه در شرایط آزمایشگاهی شد. می توان نتیجه گرفت آفلاتوکسین سبب کاهش قابلیت هضم و تخمیر شکمبه ای شد و افزودن اسانس سبب بهبود تخمیر شکمبه ای جیره غذایی آلوده به آفلاتوکسین در شرایط برون تنی شد. </strong>
آفلاتوکسین,اسانس گیاهی,بادام,تولید گاز و دانه کرچک
http://www.aejournal.ir/article_104041.html
http://www.aejournal.ir/article_104041_aeffe9c552cf5218149415645f884262.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
12
1
2020
03
20
ارتباط جایگاه های T340C و G286A ژن GnRHR با صفات کیفی و کمی اسپرم گاوهای هلشتاین ایران
73
78
FA
محمدتقی
زرین نیا
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی و دامپزشکی، واحد شبستر، دانشگاه آزاد اسلامی، شبستر، ایران
mohammadtaghizarrinnia@yahoo.com
ابوالفضل
قربانی
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی و دامپزشکی، واحد شبستر، دانشگاه آزاد اسلامی، شبستر، ایران
abolfazlgorbani@gmail.com
10.22034/aej.2020.104167
<strong>این پژوهش به منظور بررسی ارتباط جایگاه های </strong><strong>G286A</strong><strong> و </strong><strong>T340C</strong><strong> ژن گیرنده </strong><strong>هورمون آزاد کننده گنادوتروپین (</strong><strong>GnRHR</strong><strong>) و صفات مرتبط با کیفیت اسپرم در جمعیت گاوهای نر هلشتاین انجام گرفت. اطلاعات فنوتیپی و نمونه های خون از 150 راس گاو نر موجود در دو مرکز اصلاح نژاد شیخ حسن تبریز و جاهد کرج بین سال های 1395-1368 جمع آوری شدند. جهت شناسایی چندشکلی های تک نوکلئوتیدی </strong><strong>(SNP)</strong><strong> ژن </strong><strong>GnRHR</strong><strong> از روش </strong><strong>PCR-RFLP</strong><strong> و آنزیم های برشی </strong><strong>MboII</strong><strong> و </strong><strong>BspMI</strong><strong> به ترتیب برای جایگاه های</strong><strong> G286A </strong><strong>و </strong><strong>T340C</strong><strong> استفاده گردید. در جایگاه </strong><strong>T340C</strong><strong> دو آلل </strong><strong>T</strong><strong> و</strong><strong>C</strong><strong> و در جایگاه </strong><strong>G286A</strong><strong> دو آلل </strong><strong>A</strong><strong> و </strong><strong>G</strong><strong> به دست آمد. آلل های </strong><strong>G</strong><strong>) 0/679) و </strong><strong>T</strong><strong>) 0/676) </strong><strong>و ژنوتیپ های</strong><strong> TC</strong><strong>) 0/46) و </strong><strong>GA)</strong><strong> 0/45) بیش ترین فراوانی را داشتند. نتایج تجزیه واریانس، ارتباط معنی دار جایگاه های کاندیدای فوق را با اکثر صفات اسپرم نشان داد. نتایج مقایسه میانگین حاکی از برتری ژنوتیپ های هتروزیگوت </strong><strong>GA </strong><strong> و </strong><strong>TC </strong><strong> در جایگاه </strong><strong></strong><strong>های مورد بررسی داشت. این مطالعه برای اولین بار ارتباط معنی دار ژن </strong><strong>GnRHR</strong><strong> را با صفات مرتبط با اسپرم در جمعیت گاوهای هلشتاین ایران بررسی نمود و نتایج حاکی از آن است که </strong><strong>GnRHR</strong><strong>در فرآیندهای مختلف تولید اسپرم نقش دارد. با این حال، تحقیقات بیش تر ضروری است.</strong>
GnRHR,صفات اسپرم,هلشتاین,چندشکلی,گاونر
http://www.aejournal.ir/article_104167.html
http://www.aejournal.ir/article_104167_59c9b15f0e3559abbdd3c108e5bab951.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
12
1
2020
03
20
شناسایی مولکولی گونه های تیلریا اویس و تیلریا لستوکاردی در نشخوارکنندگان کوچک استان آذربایجان شرقی طی سال های 95-1394
79
86
FA
عباس
ایمانی باران
0000-0003-1207-1837
گروه پاتوبیولوژی، دانشکدۀ دامپزشکی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
a.imani@tabrizu.ac.ir
هادی
یوسفی تبریزی
گروه پاتوبیولوژی، دانشکدۀ دامپزشکی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
hadiyosefi1187@gmail.com
مهدی
بساکی
گروه علوم پایه، دانشکدۀ دامپزشکی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
mehdi.basaki@gmail.com
حمید
اکبری
گروه علوم درمانگاهی، دانشکدۀ دامپزشکی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
h.akbari@tabrizu.ac.ir
احد
ازمانی
مرکز تحقیقات بیماری های عفونی و گرمسیری، دانشکدۀ پزشکی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
bazmany_ahad@yahoo.com
10.22034/aej.2020.104848
<strong><span dir="RTL"> <span lang="AR-SA">گونه های تیلریا انگلهای تک یاخته ای خونی داخل سلولی اجباری هستند که توسط گونه های مختلف کنه های سخت منتقل شده و باعث تیلریوزیس می شوند. به لحاظ جغرافیایی، این بیماری دارای پراکندگی جهانی بوده و اکثراً در نواحی گرمسیر و نیمه گرمسیر دیده می شود. در ایران، آلودگی تیلریایی در نشخوارکنندگان کوچک توسط گونه های تیلریا اویس و تیلریا لستوکاردی ایجاد می شود. این مطالعه با هدف شناسایی مولکولی گونه های تیـلریا اویس و تیلـریا لستوکاردی در نشخوارکنندگان کوچک استان آذربایجان شرقی صورت گرفت. برای این منظور، مجموعاً 166 نمونۀ خون (125 رأس گوسفند و 41 رأس بز) از مناطق مختلف استان آذربایجان شرقی جمع آوری شدند و بررسی های مولکولی و میکروسکوپی روی آن ها انجام گرفتند. در نتایج مولکولی، 18 درصد نمونه ها صرفاً آلوده با تیلریا اویس بودند، ولی در بررسی میکروسکوپی آلودگی مشاهده نشد. آلودگی فقط مربوط به نمونه های گوسفند بود. از نظر آماری اختلافی بین آلودگی و سن و جنس مشاهده نشد (0/05<p)</span></span><span lang="AR-SA" dir="RTL">. مقایسۀ توالی های محصولات PCR با </span><span>توالی های مربوط به </span></strong><strong>SSU rRNA<span lang="AR-SA" dir="RTL"> موجود در بانک ژن نشان داد که توالی قطعات تکثیر شده در مطالعۀ حاضر 100-98 درصد با توالی های ثبت شده در بانک ژن یکسان می باشند. بررسی فیلوژنی نشان داد که توالی به دست آمده در مطالعه حاضر با بسیاری از توالی های به دست آمده از نقاط مختلف دنیا در سال های مختلف در یک مجموعه قرار گرفته و ارتباط نزدیکی با این توالی ها دارد. براساس یافته ها می توان گفت آلودگی تیلریایی به شکل تحت بالینی در بین نشخواکنندگان کوچک استان آذربایجان شرقی وجود داشته و تیلریا اویس عامل اصلی آلودگی تیلریایی می باشد. </span></strong>
تیلریا اویس,تیلریا لستوکاردی,نشخوارکنندگان کوچک,شناسایی مولکولی,آذربایجان شرقی
http://www.aejournal.ir/article_104848.html
http://www.aejournal.ir/article_104848_ee69ab8574c2b6c56812770ba2360857.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
12
1
2020
03
20
تاثیر میکروجلبک اسپیرولینا و پروبیوتیک باسیلوس سوبتیلیس بر خصوصیات لاشه، مورفولوژی روده و فراسنجه های خون جوجه های گوشتی
87
94
FA
محبوب الله
جویا
گروه تغذیه دام و طیور، دانشکده علوم دامی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران
mahboobullah1990@gmail.com
امید
عشایری زاده
0000-0002-0524-9230
گروه تغذیه دام و طیور، دانشکده علوم دامی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران
o_ashayeri@yahoo.com
بهروز
دستار
0000-0002-5710-4770
گروه تغذیه دام و طیور، دانشکده علوم دامی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران
dastar392@yahoo.com
10.22034/aej.2020.104854
<strong> این آزمایش به منظور مقایسه اثر افزودن میکروجلبک اسپیرولینا و پروبیوتیک باسیلوس سوبتیلیس در جیره بر خصوصیات لاشه، ریخت شناسی پرزهای روده و فراسنجه های خون جوجه های گوشتی انجام شد. تعداد 300 قطعه جوجه نر یکروزه نژاد راس 308 در قالب طرح کاملاً تصادفی با آرایش فاکتوریل 2×3 شامل سه سطح افزودنی اسپیرولینا پلاتنسیس (0، 0/05 و 0/1 درصد از جیره) و دو سطح افزودنی پروبیوتیک (0 و 0/05 درصد از جیره) درون 30 قفس زمینی توزیع و به مدت 24 روز پرورش یافتند. مصرف مخلوط 0/1 درصد اسپیرولینا و پروبیوتیک توانست وزن نسبی چربی حفره شکمی را در مقایسه با پرندگان تیمار حاوی 0/1 درصد اسپیرولینا و فاقد پروبیوتیک کاهش دهد. مصرف تیمار حاوی پروبیوتیک و فاقد اسپیرولینا سبب افزایش طول پرزها و نسبت طول پرز به عمق کریپت های دئودنوم در مقایسه با تیمار فاقد این افزودنی ها شد (0/05</strong><strong>></strong><strong>P</strong><strong>). در ژژونوم، تیمار مخلوط 0/05 درصد اسپیرولینا و پروبیوتیک طول پرزها را در مقایسه با تیمار حاوی فقط پروبیوتیک افزایش داد (0/05</strong><strong>></strong><strong>P</strong><strong>). افزودن اسپیرولینا یا پروبیوتیک توانست سبب کاهش درصد هتروفیل و نسبت هتروفیل به لمفوسیت در خون جوجه های گوشتی شود (0/05</strong><strong>></strong><strong>P</strong><strong>). نتایج این آزمایش نشان داد که مصرف اسپیرولینا، به ویژه سطح 0/1 درصد، به تنهایی و یا همراه با پروبیوتیک می تواند سبب بهبود کیفیت لاشه و خصوصیات پرزهای روده شود. هم چنین با توجه به تغییرات فراسنجه های خونی، هریک از این افرودنی ها جهت بهبود سلامت جوجه های گوشتی قابل توصیه هستند.</strong>
جوجه گوشتی,اسپیرولینا,پروبیوتیک,پرزهای روده,لیپید خون
http://www.aejournal.ir/article_104854.html
http://www.aejournal.ir/article_104854_92d0f8cbf4acbcee5c800dddf7e53479.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
12
1
2020
03
20
اثر کاربرد پسماند کارخانجات آبلیموسازی بر عملکرد و پاسخ های ایمنی جوجه های گوشتی
95
104
FA
مهدی
مهرابادی
گروه پرورش طیور، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فنی و حرفهای پاکدشت، پاکدشت، ایران
mehrabadimehdi@yahoo.com
سید محسن
حسینی
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
mohsen.hoseini@yahoo.com
10.22034/aej.2020.104855
<strong>به منظور جلوگیری از آلودگی های زیست محیطی ناشی از دفع پسماند کارخانجات آبلیموسازی و استفاده بهینه از این پسماند در تغذیه جوجه های گوشتی، آزمایشی در قالب طرح کاملاً تصادفی با 240 قطعه جوجه گوشتی سویه آربورآکرز با 4 تیمار و 4 تکرار و 15 جوجه در هر تکرار به مدّت 42 روز به اجرا درآمد. جوجه های یک گروه به عنوان گروه شاهد درنظر گرفته شده و با جیره غذایی بر پایه ذرت و سویا، تغذیه شدند. به منظور تغذیه سه گروه دیگر جیره غذایی پایه به ترتیب با 5، 7/5 و 10 درصد تفاله لیمو جایگزین ذرت شد. نتایج نشان داد که استفاده از سطوح 5 و 7/5 درصد تفاله لیمو در مقایسه با گروه شاهد تأثیرمعنی داری بر وزن بدن در هیچ کدام از دوره ها نشان نداد (0/05</strong><strong><</strong><strong>P</strong><strong>)، هرچند استفاده از سطح 10 درصدی آن به طور معنی داری سبب کاهش وزن بدن در مقایسه با گروه شاهد در دورههای 49</strong><strong>-</strong><strong>21 و 49</strong><strong>-</strong><strong>1 روزگی گردید </strong><strong>(0/05</strong><strong>></strong><strong>P</strong><strong>). استفاده از سطح 10 درصدی تفاله لیمو افزایش ضریب تبدیل در دوره های 49</strong><strong>-</strong><strong>21 و 49</strong><strong>-</strong><strong>1 روزگی را در پی داشت </strong><strong>(0/05</strong><strong>></strong><strong>P</strong><strong>). استفاده از سطح 10 درصدی تفاله لیمو غلظت کلسترول خون را کاهش و تولید آنتی بادی علیه گلبول های قرمز خون گوسفندی در سن 35 و 42 روزگی را افزایش داد </strong><strong>(0/05</strong><strong>></strong><strong>P</strong><strong>). اگرچه سطح هموگلوبین و درصد هماتوکریت تحت تأثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت (0/05</strong><strong><</strong><strong>P</strong><strong>) ولی مقدار مواد واکنشگر با تیوباربیوتیک اسید تحت تأثیر قرار گرفت (0/05</strong><strong>></strong><strong>P</strong><strong>). به طورکلی استفاده از تفاله لیموترش تا سطح 7/5 درصد جیره بدون تأثیرمعنی دار بر وزن بدن می تواند سیستم ایمنی بدن را تحریک کند، بنابراین جایگزین مناسبی برای جیرههای طیور می باشد.</strong>
جوجه های گوشتی,تفاله لیمو,عملکرد,فرآسنجه های خونی,سیستم ایمنی
http://www.aejournal.ir/article_104855.html
http://www.aejournal.ir/article_104855_360b1dedacac40728661316687050e4f.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
12
1
2020
03
20
مکمل سازی خوراکی پودر تفاله انگور بر کیفیت منی، غلظت تستوسترون و درصد جوجه درآوری در گله مادر گوشتی
105
112
FA
وحید
واحدی
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی مغان، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
vvahedi@uma.ac.ir
فرهاد
صمدیان
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه یاسوج، یاسوج، ایران
fsamadian@yu.ac.ir
روشنک
نوراحمدی
گروه علوم دامی، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران
مرتضی
بهروزلک
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
morteza.behroozlak@gmail.com
10.22034/aej.2020.104894
<strong>در پژوهش حاضر تاثیر پودر تفاله </strong><strong></strong><strong>انگور بر خصوصیات منی، سطح سرمی تستوسترون و باروری خروس های گله مادر گوشتی بررسی شد. تعداد 240 قطعه مرغ مادر و 24 قطعه خروس از سویه</strong><strong>راس 308 با سن 31 هفتگی، در قالب طرح کاملاً تصادفی به سه گروه آزمایشی در 10 تکرار (8 قطعه مرغ و 1 قطعه خروس در هر تکرار) تقسیم بندی شد. پرندگان از هفته 32 تا هفته 41 در گروه شاهد از جیره استاندارد و در گروه های تیماری با جیره های دارای 1/5% و 3% تفاله خشک انگور (برحسب ماده خشک) تغذیه شدند. در انتهای آزمایش (هفته 41) برخی خصوصیات کیفی منی، مقادیر تستوسترون سرمی خروس ها و میزان جوجه درآوری مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که</strong><strong></strong><strong> مکمل سازی تفاله انگور اثر معنی داری بر حجم منی و غلظت اسپرم خروسها نداشت (0/05</strong><strong><</strong><strong>P</strong><strong>). جنبایی کل، جنبایی پیش رونده و درصد زنده مانی اسپرم در پرندگان دریافت کننده 1/5 و 3 درصد تفاله انگور خوراکی نسبت به گروه شاهد بالاتر بود (0/05</strong><strong>></strong><strong>P</strong><strong>)، اما </strong><strong>ریخت </strong><strong></strong><strong>شناسی </strong><strong>و یکپارچگی غشای پلاسمایی اسپرم ها تحت تاثیر تیمارها قرار نگرفت. علاوه بر این، مکمل سازی سه درصد تفاله انگور، به طور مؤثری (0/05</strong><strong>></strong><strong>P</strong><strong>) باعث افزایش تستوسترون سرمی و درصد جوجه درآوری نسبت به گروه شاهد شد (0/05</strong><strong>></strong><strong>P</strong><strong>). در نتیجه افزودن خوراکی فیبرهای آنتی اکسیدان مثل پودر تفاله انگور، ممکن است باعث بهبود کیفیت اسپرم و درصد جوجه درآوری در گله های مادر گوشتی شود.</strong>
خروس گله مادر,تفاله انگور,سطح سرمی تستوسترون,خصوصیات منی
http://www.aejournal.ir/article_104894.html
http://www.aejournal.ir/article_104894_e9065bccbf19e6244edcef38f53d07fb.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
12
1
2020
03
20
تنوع زیستگاه و تغییرات فصلی بر فراوانی لاک پشت خزری (Mauremys caspica) و تعیین شاخص های تشخیص جنسیت نمونه ها دراستان گلستان
113
118
FA
مهسا
یازرلو
گروه زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه گلستان، گرگان، ایران
mahsayazarlo@gmail.com
حاجی قلی
کمی
گروه زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه گلستان، گرگان، ایران
hgkami2000@yahoo.com
علی اکبر
باقریان یزدی
گروه زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه گلستان، گرگان، ایران
alibagherianyazdi@gmail.com
10.22034/aej.2020.104903
<strong>لاکپشت </strong><strong>خزری </strong><strong>(</strong><strong><em>Mauremys caspica</em></strong><strong>)</strong><strong>، </strong><strong>متعلق به خانواده </strong><strong>Geoemydidae</strong><strong> است. این گونه لاک پشت های آبزی در مراحل مختلف زندگی شان دارای زیستگاه های متفاوتی هستند. آن ها دارای جابجایی های نسبتاً محدود بوده که باعث تغییر تراکم جمعیتی آن ها در فصول معینی از سال می شود. در این مطالعه که از تابستان 1395 تا پایان بهار 1396 در طی 24 بار نمونه برداری به صورت فصلی ادامه یافت، 134 نمونه </strong><strong>(65 ماده و 69 نر) لاکپشت خزری از 14 ایستگاه مختلف نمونه برداری در استان گلستان جمع آوری و 25 صفات مـورفومتریک آن ها اندازه</strong><strong> </strong><strong>گیری شد. نسبت جنسی 1 به 1 برای نر به ماده به دست آمد. همه صفات مورفومتریک توزیع نرمالی داشتند (0/001</strong><strong>></strong><strong>P</strong><strong>) به جز وزن </strong><strong>W </strong><strong>در ماده ها و چهار صفت وزن </strong><strong>(</strong><strong>W</strong><strong>)</strong><strong>، حداقل ﻃﻮل ﻻک شکمی </strong><strong>(</strong><strong>PL1</strong><strong>)</strong><strong>، عرض لوب جلویی پلاسترون </strong><strong>(</strong><strong>PFLW</strong><strong>)</strong><strong> و عرض لوب عقبی پلاسترون </strong><strong>(</strong><strong>PHLW</strong><strong>) </strong><strong>توزیع نرمال در نرها را نشان ندادند (0/001<</strong><strong>P</strong><strong>). در مقایسه پارامتری صفات، (</strong><strong>TL1)</strong><strong> </strong><strong>طول قاعده دم (0/0000>p)</strong><strong>، </strong><strong>طول درز بین دو سپرمخرجی (<strong>AnSL</strong>)</strong><strong> (</strong><strong>P<</strong><strong>0/005</strong><strong>) و طول دم </strong><strong> (TL2)</strong><strong> (</strong><strong>P<</strong><strong>0/005</strong><strong>)</strong><strong>اختلاف معنی داری بین جنسیت ها نشان دادند،</strong><strong>اما هیچ یک از 4 صفت غیر پارامتری اختلاف معنی دار بین نر و ماده نشان ندادند (0/66</strong><strong><</strong><strong>P</strong><strong>). نسبت </strong><strong>TL2</strong><strong> به </strong><strong>TL1</strong><strong> و نسبت </strong><strong>TL1</strong><strong> به طول پل بین لاک پشتی و شکمی سمـت راسـت </strong><strong>(</strong><strong>RBrL</strong><strong>) </strong><strong>شـاخص های مهم برای تشخیص جنسیت نمونه ها می باشند. بیش ترین و کم ترین تعداد نمونه صید شده به ازای واحد تلاش صید، به </strong><strong></strong><strong>ترتیب در تابستان با 52 و پاییز با 6 نمونه به دست آمد.</strong>
زیستگاه,فراوانی,تشخیص جنسیت,لاک پشت خزری,استان گلستان
http://www.aejournal.ir/article_104903.html
http://www.aejournal.ir/article_104903_0932db558839c15a68cd822c635bf1f7.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
12
1
2020
03
20
بررسی فون مارهای منطقه حفاظت شده اساس در استان مازندران
119
126
FA
ویدا
حجتی
0000-0002-0408-389
گروه زیست شناسی، واحد دامغان، دانشگاه آزاد اسلامی، دامغان، ایران
vida.hojati@gmail.com
مونا
ابراهیمی رهنما
گروه زیست شناسی، واحد دامغان، دانشگاه آزاد اسلامی، دامغان، ایران
m_ebrahimi9165@yahoo.com
10.22034/aej.2020.104927
منطقه حفاظت شده اساس با مساحت 2997 هکتار در جنوب شهرستان سوادکوه واقع در شرق جاده ارتباطی قائم شهر- تهران در استان مازندران قرار دارد. این مطالعه با هدف بررسی فون مارهای منطقه حفاظت شده اساس از فـروردیـن ماه 1393 تا اواخر آبان ماه 1393 انجام گرفته است. از نمونه های زنده در منطقه عکس برداری صورت گرفته و به آزمایشگاه منتقل شدند. در طی تحقیق 50 نمونه مار جمع آوری گردید و در مجموع 11 گونه از 10 جنس و 5 خانواده شناسایی شد که عبارتند از:Dolichophis Schmidti ،Elaphe dione ،Hemorrhois ravergieri ، latyceps najadum najadum،Telescopus fallax iberus ،Zamenis persicus ،Malpolon insignitus fuscus ، Natrix natrix persa،Natrix tessellata ،Xerotyphlops vermicularis ، Gloydius halys caucasicus. در این منطقه بیش ترین فراوانی مربوط به گوند مار (16 درصد) و افعی قفقازی (16 درصد) و کم ترین فراوانی مربوط به یله مار (2 درصد) بوده است. کلید شناسایی و نقشه پراکنش نمونه های منطقه نیز تهیه شده است.
منطقه حفاظت شده اساس,خزندگان,مارها,مازندران
http://www.aejournal.ir/article_104927.html
http://www.aejournal.ir/article_104927_10b3df62816eb8010b518ff09127da4c.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
12
1
2020
03
20
مطالعه سن و اندازه بدن در دو جمعیت از قورباغه های مردابی (Pelophylax ridibundus) در شمال ایران
127
132
FA
فریبا
رجبی
گروه زیست شناسی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه گیلان، رشت، ایران
tm.rajaby@gmail.com
اسماعیل
نوغانچی
گروه زیست شناسی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه گیلان، رشت، ایران
knoghanchesabet@chmail.ir
حسین
جوانبخت
گروه زیست شناسی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه گیلان، رشت، ایران
hjavanbakht@yahoo.com
10.22034/aej.2020.104938
<strong>تعیین سن جانوران برای کسب اطلاعات در مورد تاریخ زندگی گونه ها، رشد، سن، طول عمر و ساختار جمعیت مهم است. در دوزیستان سن شناختی اسکلتی روشی موثر برای تخمین سن می باشد. در مطالعه حاضر تعیین سن در 50 نمونه (20 نر و 30 ماده) از دو جمعیت قورباغه </strong><strong><em>Pelophylax ridibundus </em></strong><strong>که در شمال ایران (رشت و ساری) پراکنش دارند انجام شد. نتایج برش انگشتان نشان داد که نرها به طور میانگین نسبت به ماده ها مسن ترند. محدوده سنی افراد جمعیت ها بین 4 تا 13 سال بود که میانگین سن در نرها 2/13</strong><strong>±</strong><strong>8/50 و میانگین سن در ماده ها 1/40</strong><strong>±</strong><strong>6/55 به دست آمد. جمعیت قورباغه های ساری بزرگ تر از قورباغه های رشت بودند. همبستگی بین سن و طول پوزه تا مخرج </strong><strong>(SVL)</strong><strong> در هر دو محل مثبت بود. با این مطالعه، اطلاعات جدیدی درباره سن و اندازه </strong><strong><em>P. ridibundus </em></strong><strong>در شمال ایران به دست آمد. این نوع مطالعات در مورد گونه های یکسان و مشابه امکان می دهد تا اثرات زیست محیطی بر تاریخچه حیات آن ها درک شود. سن بلوغ برای طرح ریزی مطالعه تولیدمثل و برنامه های حفاظتی در آینده مفید خواهد بود.</strong>
سن شناختی اسکلتی,تعیین سن,Pelophylax ridibundus,Ranaidae
http://www.aejournal.ir/article_104938.html
http://www.aejournal.ir/article_104938_c74730d787e2c12197b1714f2c8423b5.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
12
1
2020
03
20
پیراسنجههای رشد، نرخ مرگ و میر و نسبت بهرهبرداری ماهی زرده (Euthynnus affinis Cantor, 1849)، در آبهای استان هرمزگان
133
142
FA
محمد
درویشی
0000-0002-4971-7673
پژوهشکده اکولوژی خلیج فارس و دریای عمان، موسسۀ تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات آموزش و ترویج کشاورزی، بندرعباس، ایران
m.darvishi70@yahoo.com
سیامک
بهزادی
0000-0002-8179-7597
پژوهشکده اکولوژی خلیج فارس و دریای عمان، موسسۀ تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات آموزش و ترویج کشاورزی، بندرعباس، ایران
s_behzady@yahoo.com
بهنام
دقوقی
پژوهشکده اکولوژی خلیج فارس و دریای عمان، موسسۀ تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات آموزش و ترویج کشاورزی، بندرعباس، ایران
b.daghooghi@gmail.com
علی
سالارپوری
0000-0002-0088-5932
پژوهشکده اکولوژی خلیج فارس و دریای عمان، موسسۀ تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات آموزش و ترویج کشاورزی، بندرعباس، ایران
salarpouri@gmail.com
10.22034/aej.2020.105071
<strong>ماهی زرده یکی از تون ماهیان اقتصادی در شمال خلیج فارس و دریای عمان می باشد. به منظور الگوی بهره برداری مناسب از ذخایر این گونه نیاز است که برخی شاخص های پویایی شناسی جمعیت آن دائماً مورد بررسی و سنجش قرار گیرد. اطلاعات مورد نظر به صورت تصادفی ساده از سه تخلیه گاه عمده اصلی بندرجاسک، بندرعباس و بندرلنگه در استان هرمزگان از فروردین تا اسفند 1394 جمع آوری شدند. میانگین طول چنگالی ماهیان زرده 60/1 سانتی متر بود. مقادیر </strong><strong> a</strong><strong>و</strong><strong>b</strong><strong> در رابطه طول</strong><strong>-</strong><strong> وزن به ترتیب <sup>5-</sup>10× 12/ 2 و 2/84 به دست آمدند که بیان کننده رشد آلومتریک این گونه می باشد. پیراسنجه های رشد </strong><strong>L∞ </strong><strong>،</strong><strong>K </strong><strong>و </strong><strong>t0</strong><strong> به ترتیب 90/9 سانتی متر، 0/78 بر سال و 0/15- سال به دست آمدند. طول چنگالی ماهی زرده در پایان یک سالگی، دوسالگی و سه سالگی به ترتیب 53/8، 73/9 و 83/1 سانتی متر بود. شاخص رشد برابر با 8/77 محاسبه شد که با سایر مطالعات صورت گرفته مطابقت داشت. مرگ و میر کل، طبیعی و صیادی به ترتیب برابر با 2/49، 0/85 و 1/64 بر سال بودند. مقادیر </strong><strong>Fopt</strong><strong> و </strong><strong>Flimit</strong><strong> به عنوان نقاط مرجع زیستی به ترتیب 0/43 و 0/56 بر سال محاسبه شدند. نسبت بهره برداری برای این گونه 0/66 تخمین زده شد. نتایج این بررسی نشان داد که برداشت از ذخایر ماهی زرده در استان هرمزگان بیش از حد بوده و پیشنهاد می شود در جهت مدیریت صید این گونه و با کاهش تلاش صید اقدامات لازم صورت گیرد.</strong>
ماهی زرده,پیراسنجه های رشد,مرگ و میر,نقاط مرجع زیستی,استان هرمزگان (خلیج فارس)
http://www.aejournal.ir/article_105071.html
http://www.aejournal.ir/article_105071_4683d821b9965f80784285b429d23174.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
12
1
2020
03
20
بررسی رابطه طول و وزن، نسبت جنسی و شاخص وضعیت ماهی یال اسبی سر بزرگ Trichiurus lepturus در دریای عمان (سیستان و بلوچستان)
143
148
FA
محمدرضا
میرزائی
مرکز تحقیقات شیلاتی آب های دور ، مؤسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، چابهار، ایران
mirzaei.mr@gmail.com
بیژن
آژنگ
مرکز تحقیقات شیلاتی آب های دور ، مؤسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، چابهار، ایران
bajang1980@yahoo.com
سارا
کاظمی
اداره کل شیلات استان سیستان وبلوچستان، چابهار، ایران
sarakazemi.kh@gmail.com
10.22034/aej.2020.105083
<strong>رابطه طول و وزن، نسبت جنسی و شاخص وضعیت ماهی یال اسبی سربزرگ </strong><strong><em>Trichiurus Lepturus</em></strong><strong> از مهر 1393 تا شهریور 1394 در سواحل استان سیستان و بلوچستان در دریای عمان بررسی گردید. در مجموع تعداد 283 نمونه به صورت تصادفی در طول مدت تحقیق جمع آوری گردید. نمونه ها پس از تعیین جنسیت در گروه های طولی مختلف تقسیم بندی شدند. </strong><strong>در نمونه های مورد مطالعه، 42 درصد نر، 58 درصد ماده و نسبت جنسی ماده به نر در این بررسی (1/37:1) محاسبه گردید</strong><strong>.</strong><strong> بیش ترین و کم ترین میزان طول کل به ترتیب 115 سانتی متر و 49 سانتی متر و بیش ترین و کم ترین میزان وزن کل به ترتیب 1000 گرم و 180 گرم در طول دوره مطالعه به دست آمد. رابطه طول کل- وزن برای مجموع جمعیت به صورت</strong><strong>W=0.048TL<sup>2.67 </sup></strong><strong>و با ضریب همبستگی 0/919 محاسبه شد. رابطه طول کل و وزن در جنس نر</strong><strong>W=0.066 TL <sup>2.410 </sup></strong><strong>با ضریب همبستگی 0/945 و در جنس ماده به صورت </strong><strong>W = 0.0087TL <sup>2.301 </sup></strong><strong>با ضریب همبستگی 0/925 تخمین زده شد. نتایج آزمون </strong><strong>t-test </strong><strong>وجود اختلاف معنی داری را بین مقادیر </strong><strong>b </strong><strong>به دست آمده برای جنس نر، ماده و مجموع جمعیت با عدد 3 نشان داد و بنابراین دارای رشد ناهمگون است. </strong><strong>میزان شاخص وضعیت برای ماهی یال اسبی در آب های دریای عمان 1/25 محاسبه شد. وضعیت از اسفند تا اواسط مرداد روند کاهشی داشته است وسپس به تدریج افزایش یافته است و به حداکثر میزان خود در پاییز رسیده است.</strong>
ماهی یال اسبی سر بزرگ,شاخص وضعیت,رابطه طول و وزن,دریای عمان
http://www.aejournal.ir/article_105083.html
http://www.aejournal.ir/article_105083_9a90153fa35ba1effd47471a4c95dd3d.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
12
1
2020
03
20
بررسی رژیم غذایی کفشک تیزدندان (Psettodes erumei) در سواحل استان سیستان و بلوچستان
149
164
FA
اشکان
علی رمجی
گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، واحد تنکابن، دانشگاه آزاد اسلامی، تنکابن، ایران
ashkan.aliramaji@gmail.com
مهدی
محمد علیخانی
0000-000184553224
باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
m.mohammadalikhani1982@gmail.com
10.22034/aej.2020.105100
<strong>مطالعه رژیم غذایی ماهی کفشک تیز دندان </strong><strong><em>Psettodes erumei</em></strong><strong> در سواحل استان سیستان و بلوچستان در دریای عمان با بررسی 173 نمونه در زمان های قبل از مانسون و بعد از مانسون در سال 1390 صورت پذیرفت. در این راستا فاکتورهای مربوط به تغذیه مانند تعیین شاخص ارجحیت غذایی ، خالی و پر بودن معده و طول نسبی روده بررسی گردید. شاخص خالی بودن معده (</strong><strong>CV</strong><strong>) در کل نمونه های بررسی شده نشان داد که این ماهی، گونه ای با تغذیه متوسط می باشد. هم چنین با بررسی این شاخص به تفکیک زمان مشخص گردید که این گونه قبل از مانسون پرخور و بعد از مانسون دارای تغذیه متوسط می باشد. شاخص طول نسبی روده (</strong><strong>RLG</strong><strong>) برای این گونه نشان می دهد، ماهی کفشک تیزدندان جزء ماهیان گوشت خوار می باشد و رژیم غذایی آن شامل: ماهی، میگو، خرچنگ، اسکوئیلا، توتیای دریایی، تخم ماهی، کرم و غیره می باشد. شاخص ارجحیت غذایی (</strong><strong>FP</strong><strong>) برای ماهیان 88% ، سخت پوستان 8% ، نرم تنان 2% و سایر 2% به دست آمد. بنابراین ماهی، به عنوان غذای اصلی کفشک تیز دندان شناخته شد. بررسی رابطه طول </strong><strong>–</strong><strong> وزن نشان داد که رشد این ماهی با داشتن ضریب رشد (3/26</strong><strong> </strong><strong>=</strong><strong>b</strong><strong>) آلومتریک می باشد. هم چنین نسبت جنسی نر به ماده 1/22 : 0/78 محاسبه گردید.</strong>
کفشک تیز دندان,Psettodes erumei,تغذیه,آب های سیستان و بلوچستان,دریای عمان
http://www.aejournal.ir/article_105100.html
http://www.aejournal.ir/article_105100_fc45c0af40f587093efd35043644babf.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
12
1
2020
03
20
فاکتورهای محیطی موثر بر انتخاب زیستگاه در سه گونه غضروف ماهیان در آب های ایرانی دریای عمان
165
172
FA
یاسین
میربلوچ زهی
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران
yasin.mirbalooch1989@gmail.com
سیدعلی اکبر
هدایتی
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران
marinebiology1@gmail.com
محمدرضا
میرزائی
مرکز تحقیقات شیلاتی آب های دور ، مؤسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، چابهار، ایران
mirzaei.mr@gmail.com
علی رضا
راستگو
0000-0002-6884-3747
پژوهشکده اکولوژی خلیج فارس و دریای عمان، موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، بندرعباس، ایران
rastgoo.alireza@yahoo.com
10.22034/aej.2020.105117
<strong>مطالعه حاضر با هدف بررسی اثر عوامل محیطی بر پراکنش و انتخاب زیستگاه در سه گونه همزیست از ماهیان غضروفی در دریای عمان انجام شد. نمونه برداری از مهرماه لغایت آبان ماه 1396 از نوار شمالی دریای عمان به وسیله کشتی ترال کف کلاس فردوس انجام شد. فاکتورهای محیطی به وسیله </strong><strong>CTD</strong><strong> ثبت گردید و جهت تعیین فاکتورهای تاثیرگذار بر انتخاب زیستگاه در گونههای مورد مطالعه از مدل </strong><strong>GAM</strong><strong> استفاده گردید. نتایج نشان داد که عامل محیطی کلروفیل </strong><strong>a</strong><strong> بیش ترین تاثیر در انتخاب زیستگاه در گونه </strong><strong><em>Iago omanensis </em></strong><strong>دارد. در دیگر سو، فراوانی گونه </strong><strong> </strong><strong><em>Rhinobatos</em></strong><strong> <em>annandalei</em></strong><strong> ارتباط معنی داری با فاکتورهای محیطی اکسیژن محلول، کلروفیل </strong><strong>a</strong><strong>، درجه حرارت و هدایت الکتریکی داشت. از طرفی، فاکتورهای محیطی درجه حرارت و هدایت الکتریکی بر پراکنش گونه </strong><strong><em>Torpedo sinuspersici </em></strong><strong>نقش مهمی داشتند. نتایج مطالعه حاضر، علم و شناخت را از اکولوژی پراکنش ماهیان غضروفی همزیست در دریای عمان را بهبود بخشید که می تواند در معرفی مکان های با احتمال حضور این گونه ها و تجزیه و تحلیل مکانی آن ها برای سایر محققین علاقه مند و مدیریت شیلاتی در آینده مورد استفاده قرار گیرد.</strong>
ماهیان غضروفی,گونههای شاخص,انتخاب زیستگاه,فاکتورهای محیطی,دریای عمان
http://www.aejournal.ir/article_105117.html
http://www.aejournal.ir/article_105117_f72fe33bc8ffc80d1f54b8454a606725.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
12
1
2020
03
20
بررسی ترکیب شیمیایی و پروفیل اسیدآمینه لاشه و میزان فعالیت آنزیم های گوارشی ماهی خواجو (Schizothorax pelzami) در کلاسه های طولی مختلف
173
180
FA
احسان
ابراهیمی
گروه شیلات دانشکده علوم و فنون دریایی، دانشگاه هرمزگان، بندرعباس، ایران
ehsan.ebraahimi@gmail.com
حمیدرضا
احمدنیای مطلق
گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی و محیطزیست، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
hamid.ahmadnia@gmail.com
امید
صفری
0000-0001-8378-8291
گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی و محیطزیست، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
omid_safary@yahoo.com
10.22034/aej.2020.105135
<strong>این مطالعه با هدف بررسی ترکیب شیمیایی لاشه و پروفیل اسیدآمینه لاشه و میزان فعالیت آنزیم های گوارشی ماهی خواجو</strong><strong> (</strong><strong><em>Schizothorax pelzami</em></strong><strong>)</strong><strong> انجام شد. به این منظور ماهیان خواجو از منطقه شمال شرق ایران صید و پس از آماده سازی نمونه ها، آنالیزهای مربوطه در سه کلاسه طولی (8 تا 12، 12 تا 16 و 16 تا 20 سانتی متر) مختلف انجام گرفت. نتایج آنالیز دادهها نشان داد، با افزایش اندازه ماهیان، میزان پروتئین خام لاشه به طور معنی داری کاهش و میزان چربی خام و خاکستر افزایش یافت (0/05</strong><strong>></strong><strong>p</strong><strong>). آرژنین و لوسین فراوان ترین و متیونین کم ترین اسیدآمینه موجود در لاشه ماهی خواجوی بودند. با افزایش وزن ماهیان، میزان اسیدهای آمینه لوسین، لیزین، ترئونین و متیونین لاشه روند افزایشی معنی داری را نشان دادند (0/05</strong><strong>></strong><strong>p</strong><strong>). آنزیم پروتئاز کل بیش ترین میزان فعالیت را در روده میانی داشت و میزان فعالیت آنزیم های پروتئاز کل و لیپاز با افزایش وزن بدن ماهیان روند افزایشی معنی داری را نشان داد (0/05</strong><strong>></strong><strong>p</strong><strong>). نتایج مطالعه حاضر نشان داد که ماهی خواجو می تواند به عنوان یک گونه با عادت غذایی همه چیزخواری متمایل به گوشت خواری درنظر گرفته شود. اطلاعات مربوط به ترکیب شیمیایی و پروفیل اسیدآمینه لاشه ماهی خواجو می تواند به عنوان الگویی جهت تهیه فرمولاسیون جیره های غذایی استفاده شود.</strong>
ماهی خواجو S. pelzami,گونه بومی,کلاسه طولی,لاشه,آنزیم گوارشی
http://www.aejournal.ir/article_105135.html
http://www.aejournal.ir/article_105135_ce2ed516c5200ec567c753c4c5e54a88.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
12
1
2020
03
20
اثر اسانس مرزه (Satureja hortensis) بر ماندگاری فیله ماهی قباد (Scomberomorus guttatus) در سردخانه
181
190
FA
زهرا
عیسی ملکی
گروه علوم و صنایع غذایی، دانشکده علوم و فنون دریایی، واحد تهران شمال، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
نرگس
مورکی
گروه شیلات، دانشکده علوم و فنون دریایی، واحد تهران شمال، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
nargess_mooraki@yahoo.com
ژاله
خوشخو
0000-0002-6205-566X
گروه شیلات، دانشکده علوم و فنون دریایی، واحد تهران شمال، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
zhaleh_khoshkhoo@yahoo.com
سهراب
معینی
گروه شیلات، دانشکده علوم و فنون دریایی، واحد تهران شمال، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
10.22034/aej.2020.105136
<strong>در </strong><strong>این تحقیق افزایش دوره نگه داری فیله ماهی قباد </strong><strong>(<em>Scomberomorus</em> <em>guttatus</em>)</strong><strong> با تاکید بر محتوی لیپیدی در شرایط انجماد</strong><strong><br /> </strong><strong>(</strong><strong>18</strong><strong>-</strong><strong> درجه سانتی گراد) با استفاده از اسانس گیاه مرزه </strong><strong>(</strong><strong><em>Satureja hortensis</em></strong><strong>)</strong><strong> بررسی شد.</strong><strong>اسانس گیاه مرزه </strong><strong>(</strong><strong><em>Satureja hortensis</em></strong><strong>)</strong><strong>، از خـانواده نعناعیان، حـاوی ترکیبات فنـولی نظیر سیمـول، تیمول و کارواکرول می باشد. در طی این آزمایش 5 قطعه ماهی قباد با وزن حدود 1 کیلوگرم به طور تازه از صیدگاه تهیه شد و به فیله هایی به قطعات وزنی حدود 100 گرم تقسیم و بعد از شستشو با سه سطح مختلف اسانس مرزه (0، 1/5 و 3 درصد) آغشته شد. سپس فیله ها در پوشش پلی اتیلنی بسته بندی شده در فریزر در دمای 18</strong><strong>-</strong><strong> درجه سانتی گراد نگه داری شدند. نمونه ها در فواصل زمانی روز 0، 30، 60 و 90 به ترتیب به آزمایشگاه برای سنجش میزان پراکسید، تیوباربیتوریکاسید، ویژگی های حسی و تعیین پروفایل اسیدچرب منتقل گردیدند. نتایج نشان داد که نگه داری فیله ماهی قباد آغشته به اسانس مرزه در سطح 3 درصد، طی مدت نگه داری باعث پایداری پروفایل اسیدهای چرب در مقایسه با نمونه شاهد گردید</strong><strong> (</strong><strong>0/05</strong><strong>></strong><strong>p</strong><strong>).</strong><strong> هم چنین میزان شاخص پراکسید </strong><strong>(PV)</strong><strong> و اندیس تیوباربیتوریک اسید فیله ماهی های عمل آوری شده با اسانس مرزه نسبت به نمونه شاهد نیز دارای اختلاف معنی داری بودند </strong><strong>(</strong><strong>0/05</strong><strong>>p)</strong><strong>. نتایج ویژگی های حسی حاکی از عدم تفاوت معنی دار در گروه های مورد بررسی در طی زمان بود. به طورکلی می توان بیان نمود که اضافه کردن 3 درصد اسانس مرزه به فیله ماهی می </strong><strong></strong><strong>تواند روند فساد اکسیداسیونی را به </strong><strong></strong><strong>طور معنی </strong><strong></strong><strong>داری کاهش دهد.</strong>
اسانس مرزه (Satureja hortensis),ماهی قباد (Scomberomorus guttatus),پراکسید,تیوباربیتوریک اسید,پروفایل اسیدهای چرب
http://www.aejournal.ir/article_105136.html
http://www.aejournal.ir/article_105136_f98ef8f04bdae82455f5eff2993073af.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
12
1
2020
03
20
اندازه گیری فلزات سنگین آهن و روی در عضله ماهی سوکلا (Rachycentron canadum) در گروه های مختلف طولی در صید آب های شمال غربی خلیج فارس
191
200
FA
معصومه
جهانگیری
گروه شیلات، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران
masoumedjahangiri@yahoo.com
غلامحسین
محمدی
پژوهشکده آبزی پروری جنوب، موسسۀ تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات آموزش و ترویج کشاورزی، اهواز، ایران
gh.mohammadi@gmail.com
محمد
ولایت زاده
باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران
mv.5908@gmail.com
10.22034/aej.2020.105222
<strong>این تحقیق به </strong><strong></strong><strong>منظور سنجش و مقایسه میزان تجمع فلزات سنگین آهن و روی در بافت عضله ماهی سوکلا </strong><strong>(</strong><strong><em>Rachycentron</em></strong><strong> <em>canadum</em></strong><strong>) </strong><strong>و ارتباط آن با طول کل، وزن کل و سن ماهی در آب </strong><strong></strong><strong>های شمال غربی خلیج </strong><strong></strong><strong>فارس انجام شد. 96 نمونه ماهی در 6 گروه طولی تهیه شد. هضم شیمیایی نمونه ها به روش خشک و سنجش غلظت فلزات سنگین به </strong><strong></strong><strong>روش جذب اتمی انجام گردید. اختلاف بین میانگینها با کمک آزمون آماری آنالیز واریانس یک </strong><strong></strong><strong>طرفه </strong><strong>(</strong><strong>ANOVA</strong><strong>) </strong><strong>و ارتباط معنی </strong><strong></strong><strong>دار در سطح 95 درصد تعیین شد. میانگین غلظت فلزات آهن و روی در بافت عضله ماهی سوکلا به </strong><strong></strong><strong>ترتیب 2/78</strong><strong>±</strong><strong>25/50 و 1/23</strong><strong>±</strong><strong>9/06 میلی گرم بر کیلوگرم وزن خشک بود (0/05</strong><strong>></strong><strong>P</strong><strong>). بالاترین میزان تجمع فلز آهن در بین گروه های طولی مختلف متعلق به گروه 110</strong><strong>-</strong><strong>102 سانتی </strong><strong></strong><strong>متر (0/74</strong><strong>±</strong><strong>28/21 میلی گرم بر کیلوگرم) و بیش </strong><strong></strong><strong>ترین مقدار روی متعلق به گروه طولی بزرگ </strong><strong></strong><strong>تر از 127 سانتی </strong><strong></strong><strong>متر (0/47</strong><strong>±</strong><strong>10/27 میلی گرم بر کیلوگرم) بود. رابطه مثبتی بین عوامل طول کل، وزن کل و سن با تجمع فلزات آهن و روی برقرار بود که در سطح معنی </strong><strong></strong><strong>داری دیده نشد (0/05</strong><strong><</strong><strong>P</strong><strong>). میزان روی در عضله ماهی سوکلا در مقایسه با آستانه استانداردهای جهانی سازمان بهداشت جهانی </strong><strong>(</strong><strong>WHO</strong><strong>)</strong><strong>، وزارت کشاورزی ـ شیلات انگلستان </strong><strong>(</strong><strong>MAFF</strong><strong>) </strong><strong>و انجمن ملی بهداشت و سلامت استرالیا </strong><strong>(</strong><strong>NHMRC</strong><strong>)</strong><strong></strong><strong>(به </strong><strong></strong><strong>ترتیب 1000، </strong><strong></strong><strong>50 و 100 میلی</strong><strong> </strong><strong>گرم در کیلوگرم) پایین </strong><strong></strong><strong>تر بود. میزان آهن در عضله این ماهی از حد مجاز استاندارد سازمان غذا و داروی آمریکا </strong><strong>(</strong><strong>FDA</strong><strong>)</strong><strong> (5 میلی </strong><strong></strong><strong>گرم در کیلوگرم) بالاتر به </strong><strong></strong><strong>دست آمد.</strong>
فلزات سنگین,بافت عضله,ماهی سوکلا,خلیج فارس
http://www.aejournal.ir/article_105222.html
http://www.aejournal.ir/article_105222_90760606750819d06ee17c564f45ac8e.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
12
1
2020
03
20
بررسی تراکمهای مختلف پرورش ماهی سی باس آسیایی (Lates calcarifer) در استخرهای میگو چوئبده آبادان
201
208
FA
مهرداد
محمدی دوست
پژوهشکده آبزی پروری جنوب کشور، مؤسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، اهواز، ایران
mmohammadidoust@yahoo.com
محمد
یونس زاده فشالمی
پژوهشکده آبزی پروری جنوب کشور، مؤسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، اهواز، ایران
m_yooneszadeh@yahoo.com
فاطمه
حکمت پور
پژوهشکده آبزی پروری جنوب کشور، مؤسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، اهواز، ایران
hekmatpourf@gmail.com
سیدعبدالصاحب
مرتضوی
پژوهشکده آبزی پروری جنوب کشور، مؤسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، اهواز، ایران
saheb.mortezavi@gmail.com
لفته
محسنی نژاد
پژوهشکده آبزی پروری جنوب کشور، مؤسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، اهواز، ایران
lmohseni1@yahoo.com
10.22034/aej.2020.105172
<strong>صنعت میگو در سال های اخیر با چالش بزرگی روبرو بوده، </strong><strong>به طوری که بیماری ویروسی اکثر مزارع را به صورت نیمه فعال یا غیرفعال درآورده است. ماهی سی باس </strong><strong>به دلیل </strong><strong>رشد </strong><strong>سریع، </strong><strong>تحمل شوری </strong><strong>و </strong><strong>توانایی </strong><strong>در </strong><strong>پذیرش </strong><strong>غذای </strong><strong>فرموله </strong><strong>به عنوان گزینه که پتانسیل احیای این مزارع را دارد انتخاب شد. در این راستا به صورت آزمایشی در مجتمع پرورش میگو چوئبده آبادان از خرداد تا آذر 1396 که شامل 9 استخر 7000 مترمربعی در 3 تیمار با 3 تکرار، 3 تیمار با تراکمهای 12000، 13500 و 15000 قطعه با وزن اولیه 40 گرم، در هکتار ذخیره سازی شد. فاکتورهای فیزیکوشیمیایی آب، دما، </strong><strong>pH</strong><strong> و اکسیژن به صورت مداوم، زیست سنجی به صورت 3 هفته یک بار و شاخصهای تغذیه ای و رشد شامل ضریب رشد ویژه (</strong><strong>SGR</strong><strong>)، ضریب تبدیل غذایی (</strong><strong>FCR</strong><strong>)، افزایش وزن (</strong><strong>WG</strong><strong>)، میزان کارایی پروتئین (</strong><strong>PER</strong><strong>) و</strong><strong>درصد بازماندگی (</strong><strong>SVR)</strong><strong> مورد بررسی قرار گرفت. وزن نهایی پس از 175 روز در تیمارهای مختلف وزن نهایی تراکمهای 1، 2 و 3 به ترتیب 9/14</strong><strong>±</strong><strong>749/17، 9/5</strong><strong>±</strong><strong>763/5 و 8/3</strong><strong>±</strong><strong>662/5 اختلاف معنی داری را نشان دادند (0/05</strong><strong>></strong><strong>P</strong><strong>). ضریب تبدیل غذایی در تیمارهای 1، 2 و 3 به ترتیب 0/03</strong><strong>±</strong><strong>1/39، 0/05</strong><strong>±</strong><strong>1/42 و 0/06</strong><strong>±</strong><strong>1/45 و درصد بازماندگی نیز در تیمارهای 1، 2 و 3 به ترتیب 1/46</strong><strong>±</strong><strong>83/84، 0/86</strong><strong>±</strong><strong>82/54 و 0/87</strong><strong>±</strong><strong>86/21 اختلاف معنی داری را نشان داد (0/05</strong><strong>></strong><strong>P</strong><strong>). با توجه به نتایج به دست آمده در تیمارهای مختلف، تراکم متوسط 13500 قطعه در هکتار در استخرهای خاکی میگو بهترین کارایی را در این پژوهش نشان داد که می تواند به عنوان یک الگویی در پرورش به کار گرفته شود.</strong>
تراکم مختلف,ماهی سی باس آسیایی,استخرهای میگو,چوئبده آبادان
http://www.aejournal.ir/article_105172.html
http://www.aejournal.ir/article_105172_cd613107fceb304288c6d89f17bb60a9.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
12
1
2020
03
20
بررسی رفتار بویایی تاس ماهی ایرانی (Acipenser persicus) تحت تاثیر نانوذرات نقره
209
216
FA
شیدا
گلی
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران
golisheyda@gmail.com
ولی اله
جعفری
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران
v.jafari.sh110@gmail.com
حامد
پاک نژاد
0000-0002-6060-4792
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران
hkolangi@gmail.com
الکساندر
کاسومیان
گروه ماهی شناسی، دانشکده زیست شناسی، دانشگاه ایالتی مسکو، مسکو، روسیه
alex_kasumyan@mail.ru
10.22034/aej.2020.105183
<strong>بویایی یکی از حواس مهم ماهی ها برای تشخیص بوها از فاصله های دور است و نقش مهمی در رفتار غذایی و جهت یابی آن ها دارد. این حس می تواند معیار قابل اعتمادی جهت سنجش تاثیر آلاینده ها بر موجودات آبزی باشد. از این رو این مطالعه سعی داشته با بررسی رفتار غذایی بویایی تاس ماهی ایرانی تاثیرات نانوذرات نقره را مورد بررسی قرار دهد. این رفتار در ماهی های گروه شاهد و ماهی هایی که به مدت 7 روز در معرض سه غلظت0/01، 0/005 و 0/001 میلی گرم در لیتر نانوذرات نقره قرار گرفته بودند، بررسی شد (هر تیمار در 3 تکرار). جهت ارزیابی رفتار بویایی تاس ماهی ایرانی از شش اسیدآمینه استفاده</strong><strong>شد. طی آزمایش آب حاوی اسیدآمینه به مدت 3 </strong><strong>دقیقه از یک سمت آکواریوم وارد می شد. 30 ثانیه بعد از شروع آزمایش تعداد ماهی های حاضر در همان سمت و واکنش و رفتار آن ها به اسیدآمینه ثبت می شد. طبق نتایج به دست آمده تمایل و واکنش ماهی ها به اسیدآمینه های آلانین، گلایسین و لوسین که جزو اسیدآمینه های جاذب برای تاس ماهی ایرانی هستند به صورت معنی داری کاهش یافته بود که این کاهش تحت تاثیر غلظت نانوذرات نقره بود و در غلظت 0/01 میلی گرم در لیتر نانوذرات نقره بیش ترین کاهش مشاهده شد</strong><strong>.</strong><strong> هم چنین پاسخ های رفتار بویایی نیز فقط در غلظت 0/01 میلی گرم در لیتر نسبت به گروه شاهد تفاوت معنی دار را نشان داد اما </strong><strong>پاسخ ماهی ها به اسیدآمینه های دافع (تیروزین، اسیدآسپارتیک و اسیدگلوتامیک) در هیچ کدام از غلظت های نانوذرات نقره معنی دار نبود.</strong>
رفتار غذایی,بویایی,اسیدآمینه,جذابیت بویایی,آلاینده
http://www.aejournal.ir/article_105183.html
http://www.aejournal.ir/article_105183_7663c4ad826e0ea2c4bb4f0195288935.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
12
1
2020
03
20
اثر پری بیوتیک اولترا بر فاکتورهای رشد و تغذیه ای فیل ماهیان ( Huso huso) پرواری نر و ماده
217
222
FA
مجید
رضایی
گروه شیلات، دانشکده کشاورزی ومنابع طبیعی، دانشگاه گنبدکاووس، گنبدکاووس، ایران
rmajid24@yahoo.com
حجت الله
جعفریان
گروه شیلات، دانشکده کشاورزی ومنابع طبیعی، دانشگاه گنبدکاووس، گنبدکاووس، ایران
hojat.jafaryan@gmail.com
هادی
رییسی
گروه شیلات، دانشکده کشاورزی ومنابع طبیعی، دانشگاه گنبدکاووس، گنبدکاووس، ایران
raeisi_hadi@yahoo.com
سید مصطفی
عقیلی نژاد
مرکز بهره برداری ماهیان خاویاری، استان گلستان، گرگان، ایران
aghilinejhad.1341@gmail.com
10.22034/aej.2020.105245
<strong>مطالعه </strong><strong>حاضر </strong><strong>با </strong><strong>هدف تعیین تأثیر</strong><strong>پریبیوتیک</strong><strong>اولترا </strong><strong>ای مکس </strong><strong>به میزان 1 گرم در </strong><strong>کیلوگرم جیره </strong><strong>بر </strong><strong>خصوصیات مورفومتریک، عملکرد </strong><strong>رشد و شاخص های</strong><strong>تغذیه در فیل ماهیان </strong><strong>(<em>Huso</em> <em>huso</em>) </strong><strong>نر و ماده پرواری </strong><strong>به مدت </strong><strong>120 </strong><strong>روز </strong><strong>صورت </strong><strong>گرفت. </strong><strong>بدین منظور، </strong><strong>تعداد </strong><strong>60 </strong><strong>عدد </strong><strong>ماهی با میانگین وزنی 0/27</strong><strong>±</strong><strong>4/42 کیلوگرم پس </strong><strong>از </strong><strong>سازگاری </strong><strong>یک </strong><strong>هفته ای </strong><strong>به </strong><strong>شکل </strong><strong>تصادفی در 2 </strong><strong>تیمار </strong><strong>و هر کدام </strong><strong>با </strong><strong>سه </strong><strong>تکرار (با </strong><strong>تعداد </strong><strong>10 </strong><strong>عدد </strong><strong>در </strong><strong>هر</strong><strong>تکرار) تقسیم </strong><strong>شدند. نتایج نشان داد که پریبیوتیک اولترا ای مکس سبب بروز اختلاف معنی دار در فاکتورهای مورفومتریک گردید. اما در پارامترهایی نظیر طول چنگالی و دور بدن در ناحیه باله سینه ای بی تاثیر بود. هرچند که افزودن میزان 1 گرم در کیلوگرم پریبیوتیک اولترا ای مکس به جیره غذایی ماهیان سبب بهبود پارامترهای رشد و تغذیه همانند، نرخ رشد ویژه، نرخ وزن نسبی، ضریب رشد روزانه، ضریب تبدیل غذایی و غذای نسبی خورده شده گردید، اما اختلاف معنی داری در بین تیمارهای آزمایشی مشاهده نگردید (0/05</strong><strong><</strong><strong>P</strong><strong>). میزان ضریب چاقی و کارایی تبدیل غذایی بیانگر وجود اختلاف معنی دار بین تیمارهای آزمایشی با تیمار شاهد بود. براساس تجزیه و تحلیل داده ها مشخص گردید پریبیوتیک تجاری اولترا ای مکس اثر بهتر و مؤثرتری بر فیل ماهیان نر پرواری دارد.مجموع </strong><strong>نتایج </strong><strong>حاصل </strong><strong>از </strong><strong>این </strong><strong>مطالعه </strong><strong>نشان </strong><strong>داد </strong><strong>که </strong><strong>جیره های </strong><strong>غذایی </strong><strong>مکمل سازی </strong><strong>شده </strong><strong>با </strong><strong>پری بیوتیک </strong><strong>تجاری </strong><strong>اولترا </strong><strong>ای مکس به میزان 1 گرم در کیلوگرم جیره می تواند </strong><strong>در </strong><strong>بهبود فاکتورهای مورفومتریک و عملکرد</strong><strong>رشد و شاخص های </strong><strong>تغذیه ای </strong><strong>مؤثر </strong><strong>واقع </strong><strong>شود.</strong>
اولترا ای مکس,رشد,فاکتور تغذیه,فیل ماهی پرواری
http://www.aejournal.ir/article_105245.html
http://www.aejournal.ir/article_105245_4052304fa08af666457e15df2aa6e13d.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
12
1
2020
03
20
اثر مولتی آنزیم ناتوزیم و پروبیوتیک پدیوکوکوس اسیدی لاکتیکی در جیره غذایی بر شاخص های رشد و خون شناسی در فیل ماهی (Huso huso)
223
228
FA
مریم
موسوی
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران
maryam.moosavi1711@yahoo.com
محمدرضا
ایمانپور
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران
mrimanpoor53@yahoo.com
رقیه
صفری
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران
fisheriessafari@yahoo.com
10.22034/aej.2020.105255
<strong> این تحقیق به منظور تعیین اثر استفاده پروبیوتیک پدیوکوکوس اسیدی لاکتیکی و مولتی آنزیم ناتوزیم در جیره غذایی بر شاخص های رشد و خون شناسی در بچه فیل ماهی به صورت طرح کاملا ً تصادفی در پنج تیمار و یک شاهد </strong><strong>(هر یک با سه تکرار) انجام شد. پروبیوتیک و مولتی آنزیم در پنج سطح، 0/1 درصد پروبیوتیک، 0/025 درصد مولتی آنزیم، 0/05 درصد مولتی آنزیم، ترکیب پروبیوتیک (0/1 درصد) و مولتی آنزیم (0/025)، ترکیب پروبیوتیک (0/1 درصد) و مولتی آنزیم (0/05 درصد) و گروه شاهد، به جیره غذایی ماهیان افزوده و به مدت ۸ هفته تغذیه شد. شاخص های رشد (افزایش وزن، نرخ رشد ویژه، ضریب تبدیل غذایی و نسبت کارایی غذا) و فاکتورهای خون شناسی نظیر هموگلوبین، هماتوکریت، </strong><strong>WBC</strong><strong>،</strong><strong>RBC </strong><strong>،</strong><strong>MCV </strong><strong>،</strong><strong>MCH </strong><strong>،</strong><strong>MCHC </strong><strong> اندازه گیری شد. براساس نتایج حاصل، سطح پروبیوتیک صفر و مولتی آنزیم 0/05 درصد و همین طور پروبیوتیک سطح 0/1 درصد و مولتی آنزیم سطح 0/05 درصد بر مقدار وزن نهایی، افزایش وزن، </strong><strong>SGR </strong><strong> و همین طور نسبت کارایی بیش ترین اثر را داشتند و نسبت به گروه شاهد تاثیر معنی داری نشان داد (0/05</strong><strong>></strong><strong>P</strong><strong>). میزان </strong><strong>FCR</strong><strong> درسطح پروبیوتیک 1 و مولتی آنزیم 3 کم ترین میزان را نشان داد و نسبت به گروه شاهد تاثیر معنی داری داشت (0/05</strong><strong>></strong><strong>P</strong><strong>). سطوح پروبیوتیکی و آنزیمی مختلف بر شاخص های خونی اثر معنی داری نداشتند (0/05</strong><strong><</strong><strong>P</strong><strong>). نتایج این آزمایش نشان داد که استفاده از مولتی آنزیم و پروبیوتیک می تواند بر فاکتورهای رشد ماهی تاثیر گذاشته و باعث بهبود وضعیت رشد و تغذیه فیل ماهی خاویاری گردد.</strong>
پدیوکوکوس اسیدی لاکتیکی,مولتی آنزیم ناتوزیم,رشد,شاخص های خون شناسی,فیل ماهی
http://www.aejournal.ir/article_105255.html
http://www.aejournal.ir/article_105255_bea9b6a88d8c2e1acd202950885941fe.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
12
1
2020
03
20
اثرات خوراکی عصاره خشک خرفه (Portulaca oleracea) بر برخی از شاخص های رشد، کیفیت لاشه و فلور میکروبی روده بچه ماهی قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss)
229
236
FA
مهدی
محمد علیخانی
0000-000184553224
گروه شیلات، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
m.mohammadalikhani1982@gmail.com
مهدی
شمسایی مهرجان
گروه شیلات، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
m.shamsaie@srbiau.ac.ir
مسعود
حقیقی
مرکز تحقیقات ماهیان سردآبی، مؤسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تنکابن، ایران
masoud126@yahoo.com
مهدی
سلطانی
گروه بهداشت و بیماریهای آبزیان، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
msoltani@ut.ac.ir
ابولقاسم
کمالی
گروه شیلات، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
kamali.abolghasem@gmail.com
10.22034/aej.2020.104261
<strong>در پژوهش حاضر اثر </strong><strong>عصاره خشک گیاه خرفه (</strong><strong><em>Portulaca oleracea</em></strong><strong>) </strong><strong>بر </strong><strong>برخی از شاخص های</strong><strong> رشد، آنالیز کیقیت لاشه و فلور میکروبی روده ماهی قزل آلای رنگین کمان مورد ارزیابی قرار گرفت. بدین منظور از 600 عدد ماهی قزل آلای رنگین کمان با میانگین وزنی 0/1</strong><strong>±</strong><strong>3/30 گرم </strong><strong>در قالب یک طرح کاملاً تصادفی در 5 سطح </strong><strong>شامل 0% (شاهد، </strong><strong>T<sub>0</sub></strong><strong>)، 0/5% (</strong><strong>T<sub>1</sub></strong><strong>)، 1% (</strong><strong>T<sub>2</sub></strong><strong>) ،1/5% (</strong><strong>T<sub>3</sub></strong><strong>)، </strong><strong>و 2% </strong><strong> (</strong><strong>T<sub>4</sub></strong><strong>)، </strong><strong>عصاره خشک خرفه در هر کیلوگرم غذا به همراه سه تکرار</strong><strong> در 15 مخزن پلاستیکی </strong><strong>300 لیتری </strong><strong>(در هر تانک 40 عدد ماهی)</strong><strong> مورد آزمایش قرار گرفتند. نمونه برداری از ماهیان </strong><strong>در تیمارها پس از 60 روز دوره آزمایش به صورت تصادفی ساده انجام شد. پس از نمونه بردار</strong><strong>ی، برخی از شاخص های رشد (وزن و طول، ضریب تبدیل غذایی، درصد افزایش وزن بدن، ضریب رشد ویژه، شاخص وضعیت (ضریب چاقی)، درصد بازماندگی، رسوب پروتئین در بدن، نسبت بازده پروتئین</strong><strong>، فلور میکروبی </strong><strong>روده و آنالیز ترکیبات لاشه </strong><strong>مورد</strong><strong> سنجش قرار گرفت.</strong><strong> نتایج این تحقیق نشان داد که عصاره خشک خرفه در سطح 1% موجب </strong><strong>افزایش درصد وزن بدن و کاهش ضریب تبدیل غذایی نسبت به سایر تیمارها گردید </strong><strong>(0/05</strong><strong>></strong><strong>p</strong><strong>). </strong><strong>درصد بازماندگی بچه ماهی ها در تیمار 0/5% در مقایسه با دیگر تیمار ها افزایش نشان داد </strong><strong>(0/05</strong><strong>></strong><strong>p</strong><strong>).</strong><strong>هم چنین، شاخص وضعیت یا ضریب چاقی در تیمار 2% عصاره خشک خرفه کاهش معنی داری نسبت به سایر تیمارها نشان داد </strong><strong>(0/05</strong><strong>></strong><strong>p</strong><strong>).</strong><strong>از این رو، عصاره خشک خرفه در سطح 1% جهت بهبود عملکرد رشد بچه ماهی قزل آلای رنگین کمان مناسب است. میزان پروتئین لاشه در تمامی تیمارهای آزمایشی به جزء تیمار 2% عصاره خشک خرفه نسبت به تیمار شاهد افزایش داشت </strong><strong>(0/05</strong><strong>></strong><strong>p</strong><strong>). </strong><strong>میزان چربی لاشه در تمامی تیمارهای آزمایشی نسبت به تیمار شاهد به ویژه در تیمار 1/5% عصاره خشک خرفه کاهش نشان داد </strong><strong>(0/05</strong><strong>></strong><strong>p</strong><strong>). </strong><strong>میزان رطوبت لاشه به ترتیب در تیمارهای 0/</strong><strong>5</strong><strong>% و 1% عصاره خشک خرفه در مقایسه با دیگر تیمارها بیش تر بود </strong><strong>(0/05</strong><strong>></strong><strong>p</strong><strong>). </strong><strong>هم چنین مقدار خاکستر لاشه در تیمارهای 1/5% و 2% عصاره خشک خرفه بیش از سایر تیمارها بود </strong><strong>(0/05</strong><strong>></strong><strong>p</strong><strong>). </strong><strong>از دیگر نتایج مثبت عصاره خشک خرفه افزایش باکتری های مفید روده در تیمار 1% بود </strong><strong>(0/05</strong><strong>></strong><strong>p</strong><strong>).</strong><strong> در </strong><strong>مجموع نتایج این بررسی نشان می دهد که می توان از سطح 1% عصاره خشک خرفه در ترکیب با غذا جهت </strong><strong>بهبود عملکرد رشد و بهبود کارایی تغذیه ای در آبزیان استفاده نمود.</strong><br /> <strong> </strong>
قزل آلای رنگین کمان,گیاه خرفه,شاخص های رشد,فلور میکروبی روده,آنالیز لاشه
http://www.aejournal.ir/article_104261.html
http://www.aejournal.ir/article_104261_22a6b0b190b350303477f609622d2a8f.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
12
1
2020
03
20
تأثیر افزودن ویتامینC به آب در یک سازگان توأم ماهی قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss) و گیاه کاهو (Lactuca sativa) و بررسی عملکردی رشد گیاه و ماهی
237
244
FA
عرفان
سلمرودی
0000-0002-1101-4980
گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران، کرج، ایران
erfansalamroodi@ut.ac.ir
غلامرضا
رفیعی
گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران، کرج، ایران
ghrafiee@ut.ac.ir
کامران
رضایی توابع
0000-0003-0667-2775
گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران، کرج، ایران
krtavabe@ut.ac.ir
10.22034/aej.2020.105266
<strong>به منظور بررسی اثر افزودن ویتامین </strong><strong>C به آب </strong><strong>و تاثیر آن بر شاخص های رشد و ایمنی در قزل آلای رنگین کمان </strong><strong>(</strong><strong><em>Oncorhynchus mykiss</em></strong><strong>)</strong><strong> </strong><strong>و گیاه کاهو</strong><strong>(</strong><strong><em>Lactuca</em></strong><strong> <em>sativa</em></strong><strong>)</strong><strong>، در یک سازگان توأم ماهی و گیاه ، تعداد 90 قطعه ماهی قزل آلای رنگین کمان 1/5</strong><strong>±</strong><strong>45/00 گرمی و 260 عدد نشا کاهو به شکل کاملاً تصادفی به 9 واحد آزمایشی وارد شدند. تیمارها تحت تأثیر 0، 15 و 30 میلی گرم در لیتر ویتامین </strong><strong>C</strong><strong> به مدت 60 روز قرار گرفتند. درصد افزایش وزن و نرخ رشد ویژه، نرخ تبدیل غذایی و نرخ کارایی پروتئین در تیمار 30 میلی گرم ویتامین </strong><strong>C</strong><strong>، اختلاف معنی داری را در انتهای دوره آزمایش در مقایسه با سایر تیمارها نشان داد (0/05</strong><strong>></strong><strong>P</strong><strong>). شاخص های رشد گیاه کاهو از قبیل طول برگ، عرض برگ، طول بوته، وزن تر بوته، وزن خشک بوته، طول ریشه و وزن خشک ریشه در بین تیمارها فاقد تفاوت معنی دار بود (0/05</strong><strong><</strong><strong>P</strong><strong>) اما شاخص وزن تر ریشه گیاه کاهو دارای تفاوت معنی دار بود (0/05</strong><strong>></strong><strong>P</strong><strong>). اندازه گیری شاخص های بیوشیمیایی خون ماهی نیز نشان داد با افزایش سطح 15 میلی گرم ویتامین </strong><strong>C</strong><strong> در هر لیتر، بیش ترین غلظت متوسط هموگلوبین داخل گلبول قرمز </strong><strong>(</strong><strong>MCHC</strong><strong>) </strong><strong>به مقدار 0/73± 34/13 گرم بر دسی لیتر خون ماهی را نشان می دهد که این مقدارنسبت به تیمارهای دیگر معنی دار بود. سایر شاخص های خونی از قبیل هماتوکریت </strong><strong>(</strong><strong>Hct</strong><strong>)</strong><strong>، حجم متوسط گلبولی </strong><strong>(</strong><strong>MCV</strong><strong>)</strong><strong>، هموگلوبین </strong><strong>(</strong><strong>HGB</strong><strong>)</strong><strong>، تعداد گلبول های قرمز </strong><strong>(</strong><strong>RBC</strong><strong>)</strong><strong> و </strong><strong>میانگین هموگلوبین گلبولی </strong><strong>(</strong><strong>MCH</strong><strong>)</strong><strong> فاقد تفاوت معنی دار بودند (0/05</strong><strong><</strong><strong>P</strong><strong>). نتایج این آزمایش نشان داد با افزودن 15 تا 30 میلی گرم بر لیتر ویتامین </strong><strong>C</strong><strong> به آب، مقدار غلظت متوسط هموگلوبین داخل گلبول قرمز </strong><strong>(</strong><strong>MCHC</strong><strong>)</strong><strong>در خون ماهی تغییر می کند و رشد ماهی و گیاه نیز بیش تر می شود.</strong>
ویتامین C,رشد گیاه کاهو,ماهی قزل آلای رنگین کمان,آکواپونیک
http://www.aejournal.ir/article_105266.html
http://www.aejournal.ir/article_105266_5d1fddd2c9c589d5d3487224ada1d384.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
12
1
2020
03
20
بررسی فعالیت ضدمیکروبی سویه باکتریاییLactococcus lactis subsp. cremoris NABRII66 جداسازی شده از روده ماهی قزلآلای رنگینکمان
245
250
FA
فائزه
مرتضایی
گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه گیلان، صومعه سرا، ایران
mortezaei@msc.guilan.ac.ir
مریم
رویان
مدیریت شمال کشور، پژوهشکده بیوتکنولوژی کشاورزی ایران، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، رشت، ایران
m.royan@abrii.ac.ir
آریا
باباخانی
گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه گیلان، صومعه سرا، ایران
aria_babakhani@yahoo.com
رامین
صیقلانی
مدیریت شمال کشور، پژوهشکده بیوتکنولوژی کشاورزی ایران، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، رشت، ایران
raminseighalani@abrii.ac.ir
10.22034/aej.2020.105268
<strong>این مطالعه با هدف بررسی فعالیت ضدمیکروبی سویه باکتریایی اسیدلاکتیک </strong><strong><em>Lactococcus lactis subsp. cremoris </em></strong><strong>NABRII66</strong><strong> علیه عوامل باکتریایی بیماریزای شایع در آبزیپروری و انسان توسط آزمایشهای </strong><strong>in vitro</strong><strong> انجام شد. </strong><strong><em>L. lactis subsp.</em></strong><strong> <em>cremoris</em> NABRII66</strong><strong> از روده ماهی قزلآلای رنگینکمان جداسازی شده بود. به منظور بررسی فعالیت ضدمیکروبی سویه باکتریایی منتخب علیه عوامل بیماریزای باکتریایی تاثیرگذار بر آزادماهیان و سایر گونههای ماهیان شامل </strong><strong><em>L.</em></strong><strong><em>garvieae </em></strong><strong>، </strong><strong><em>Aeromonas salmonicida </em></strong><strong>و دو عامل بیماریزای دیگر شامل </strong><strong><em>Escherichia coli</em></strong><strong>و</strong><strong><em>Staphylococcus aureus </em></strong><strong>به عنوان دو منبع شایع عفونت انسانی، از دو روش آگار دولایه و میکروتیتر پلیت استفاده شد. نتایج روش آگار دولایه، فعالیت ضدمیکروبی سویه باکتریایی </strong><strong><em>L. lactis subsp. cremoris</em></strong><strong> NABRII66</strong><strong> را علیه تمامی عوامل بیماریزا نشان داد و بیش ترین اثر معنیدار بازدارندگی بر مهار رشد باکتریهای بیماریزای </strong><strong><em>A. salmonicida</em></strong><strong><em> </em></strong><strong>و </strong><strong><em>S. aureus</em></strong><strong> مشاهده گردید (0/05></strong><strong>p</strong><strong>). هم چنین، نتایج تست میکروتیتر پلیت نشان داد که سوپرناتانت فاقد سلول سویه باکتریایی </strong><strong><em>L. lactis subsp. cremoris </em></strong><strong>NABRII66</strong><strong> به طور معنیداری قادر به مهار رشد باکتری </strong><strong><em>A. salmonicida</em></strong><strong> بود (0/05></strong><strong>p</strong><strong>). این مطالعه نشان داد که سویه باکتریایی </strong><strong><em>L. lactis subsp. cremoris </em></strong><strong>NABRII66</strong><strong> جداسازی شده از روده ماهی قزلآلای رنگین کمان، دارای پتانسیل ضد</strong><strong></strong><strong>میکروبی علیه چهار عامل باکتریایی بیماریزای شایع توسط تولید برخی ترکیبات برونسلولی بوده که باید در مطالعات بعدی مورد ارزیابی قرار گیرد. </strong>
آبزیپروری,باکتریهای اسیدلاکتیک,عوامل بیماریزای باکتریایی,فعالیت ضدمیکروبی,قزلآلای رنگینکمان
http://www.aejournal.ir/article_105268.html
http://www.aejournal.ir/article_105268_44567d7b406a68bd9ab97dd5b22f3387.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
12
1
2020
03
20
اثرات مسمومیت تجربی با کلرپیریفوس بر ایمنی غیراختصاصی و مصونیت در برابر عفونت آئرومونازیس (Aeromonasis) در قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss)
251
260
FA
سعید
مرادی
0000-0002-8144-4222
گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران، کرج، ایران
s71moradi@ut.ac.ir
کامران
رضایی توابع
0000-0003-0667-2775
گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران، کرج، ایران
krtavabe@ut.ac.ir
10.22034/aej.2020.105278
<strong>آفت کش های ارگانوفسفره یکی از آلاینده های شیمیایی آب های سطحی هستند که ممکن است موجب افزایش استعداد ابتلا به بیماری در ماهیان شوند. از این رو در آزمایش حاضر اثرات مسمومیت تحت حاد کلرپیریفوس بر عملکرد سیستم ایمنی و مقاومت قزل آلای رنگین کمان در مواجه با عفونت آئرومونازیس مورد ارزیابی قرار گرفت. تعداد 180 ماهی با میانگین وزن 42 گرم بین 4 گروه آزمایشی (3 تکرار) شاهد، دوز پایین (2/5 میکروگرم بر لیتر)، دوز متوسط (5 میکروگرم بر لیتر) و دوز بالای کلرپیریفوس (10 میکروگرم بر لیتر) تقسیم شدند و به مدت 10 روز تحت تاثیر تیمارهای فوق قرار گرفتند. در پایان، خونگیری جهت سنجش شاخص های خون شناسی و ایمنی انجام شد و ماهیان به وسیله تزریق درون صفاقی دوز کشنده </strong><strong><em>Aeromonas hydrophila </em></strong><strong>به مدت 14 روز تحت چالش باکتریایی قرار گرفتند. بررسی شاخص های خون شناسی، نشان دهنده کاهش معنی دار تعداد گلبول های سفید، گلبول های قرمز، هماتوکریت، هموگلوبین و درصد لنفوسیت های خون در ماهیان تحت تیمار با بالاترین دوز کلرپیریفوس بود (0/05</strong><strong>></strong><strong>P</strong><strong>). ارزیابی شاخص های ایمنی خون گواه از کاهش معنی دار ایمونوگلوبیولین تام، لیزوزیم، کمپلمان، پروتئین کل، آلبومین و گلوبولین در بالاترین دوز کلرپیریفوس بود (0/05</strong><strong>></strong><strong>P</strong><strong>). میزان مرگ و میر تجمعی ماهیان در چالش با </strong><strong><em>Aeromonas</em></strong><strong> <em>hydrophila</em></strong><strong> رابطه مستقیمی با افزایش دوز کلرپیریفوس نشان داد اما فقط گروه آزمایشی بالاترین دوز با گروه شاهد اختلاف معنی دار نشان داد (0/05</strong><strong>></strong><strong>P</strong><strong>). با توجه به نتایج حاصل از این آزمایش، این چنین استنباط می شود که افزایش غلظت محیطی کلرپیریفوس موجب اثرات زیان آور بر سیستم دفاعی قزل آلای رنگین کمان می شود و مقاومت آن را در مواجه با باکتری های بیماریزا کاهش می دهد.</strong>
کلرپیریفوس,قزل آلای رنگین کمان,آئرومونازیس,ایمنی غیر اختصاصی
http://www.aejournal.ir/article_105278.html
http://www.aejournal.ir/article_105278_ba71e3f17dc8022c85b9da12bf50f663.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
12
1
2020
03
20
بررسی تاثیر سطوح مختلف اسیدآمینه ال-آرژنین بر شاخص های رشد و مقاومت بچه ماهی کپورمعمولی (Cyprinus carpio) در مواجهه با تنش شوری
261
268
FA
ولی اله
جعفری
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران
v.jafari.sh110@gmail.com
اسلام
بحری
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران
bahri777@gmail.com
مازندرانی
محمد
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران
mazandaranii@yahoo.com
عباسعلی
حاجی بگلو
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران
hajbagloo@yahoo.com
10.22034/aej.2020.105331
<strong>آرژنین یکی از اسیدهای آمینه ای است که تأثیر آن بر بهبود رشد و سیستم ایمنی انسان و بسیاری از حیوانات، همواره مورد توجه محققان بوده است. در تحقیق حاضر تأثیر اسیدآمینه آرژنین بر شاخصهای رشد و مقاومت در مواجهه با تنش شوری در ماهی کپور معمولی مورد </strong><strong>بررسی قرارگرفته است. به </strong><strong></strong><strong>این منظور ماهیان به چهار تیمار (هر تیمار با سه تکرار) تقسیم شدند و با جیرههای غذایی شامل مقدار آرژنین 0، 1/5، 2 و 2/5 درصد، به مدت 60 روز تغذیه شدند. در طی این مدت ماهیها سه بار زیست سنجی شدند. </strong><strong></strong><strong>آنالیز داده </strong><strong></strong><strong>ها با استفاده از نرم</strong><strong> </strong><strong>افزار </strong><strong>SPSS</strong><strong> نسخه 18 و رسم نمودارها با استفاده از نرم </strong><strong></strong><strong>افزار</strong><strong>Excel </strong><strong>انجام شد. تجزیه </strong><strong>و </strong><strong>تحلیل داده ها با مقایسه میانگین تیمارها در قالب طرح کاملاً تصادفی به کمک آزمون دانکن صورت گرفت</strong><strong> (0/05</strong><strong>></strong><strong>P</strong><strong>). </strong><strong></strong><strong>مطابق نتایج به دست آمده اسیدآمینه آرژنین بر ضریب تبدیل غذایی (</strong><strong>FCR</strong><strong>)، افزایش وزن بدن (</strong><strong>BWG</strong><strong>) و درصد افزایش وزن</strong><strong></strong><strong> (</strong><strong>%BWG</strong><strong>) بدن کپور ماهیان، تأثیر معنی داری داشت (0/05</strong><strong>></strong><strong>p</strong><strong>) به طوری که در تیمارهای آزمایشی افزایش وزن و کاهش ضریب تبدیل غذایی مشاهده گردید </strong><strong>(0/05</strong><strong>></strong><strong>P</strong><strong>)</strong><strong></strong><strong>، </strong><strong>با این حال شاخصهای فاکتور وضعیت (</strong><strong>CF</strong><strong>)، شاخص رشد ویژه (</strong><strong>SGR</strong><strong>) و درصد بازماندگی (</strong><strong>%SR</strong><strong>)، اختلاف معنی داری را نشان ندادند (0/05</strong><strong><</strong><strong>p</strong><strong>). نتایج اعمال تنش شوری بر تیمارهای مختلف نشان داد که وجود اسیدآمینه </strong><strong>آرژنین در جیره غذایی کپور ماهیان می تواند تأثیر چشمگیری بر مقاومت و بقای آنها داشته باشد به طوری که تیمارهای تغذیه شده با 1/5 و 2 درصد آرژنین در طی 72 ساعت تلفاتی نداشت. بنابراین برطبق نتایج به دست آمده از تحقیق حاضر، استفاده از جیره غذایی حاوی 2 درصد اسید آمینه ال آرژنین جهت دستیابی به افزایش وزن ماهی کپور معمولی پیشنهاد می گردد.</strong>
اسیدآمینه,آرژنین,ماهی کپور معمولی,شاخصهای رشد,نرخ بقاء,استرس شوری
http://www.aejournal.ir/article_105331.html
http://www.aejournal.ir/article_105331_7ccfd276c723bd63b656a4ead2311201.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
12
1
2020
03
20
ارزیابی عملکرد رشد، برخی از پارامترهای خونی و ایمنی بچه ماهی کپور معمولی (Cyprinus carpio) تغذیهشده با مکمل اسیدی فایر
269
276
FA
صمد
اصغرزاده
گروه شیلات، واحد رشت، دانشگاه آزاد اسلامی، رشت، ایران
asgharzadeh_s@yahoo.com
رضا
طاعتی
0000-0001-8202-0248
گروه شیلات، واحد تالش، دانشگاه آزاد اسلامی، تالش، ایران
r.taati@gmail.com
10.22034/aej.2020.105344
<strong>در این تحقیق، تأثیر مکمل اسیدی فایر بر رشد، شاخصهای خونی و ایمنی بچه ماهیان کپور معمولی </strong><strong>(<em>Cyprinus carpio</em>)</strong><strong> مورد </strong><strong>مطالعه قرار گرفت. طرح آزمایشی کاملاً تصادفی در قالب چهار تیمار هر یک در سه تکرار طراحی گردید. مکمل اسیدی فایر در چهار سطح، 0، 2، 4 و 8 گرم در کیلوگرم به جیره پایه اضافه گردید. تعداد 84 عدد بچه ماهی کپورمعمولی با میانگین وزنی 2/08</strong><strong>±</strong><strong>18/30 گرم با تراکم 7 عدد در 12 آکواریوم 40 لیتری به مدت 60 روز تغذیه شدند. نتایج نشان داد که بیش ترین </strong><strong>وزن </strong><strong>نهایی، درصد افزایش </strong><strong>وزن بدن، میانگین </strong><strong>رشد </strong><strong>روزانه، </strong><strong>سرعت رشد ویژه و کم ترین میزان ضریب تبدیل غذایی در </strong><strong>تیمار 8 گرم </strong><strong>در کیلوگرم مکمل اسیدی </strong><strong></strong><strong>فایر مشاهده </strong><strong>شد (0/05</strong><strong>></strong><strong>p</strong><strong>). اختلاف معنی داری در میزان ضریب چاقی و نرخ زنده مانی ماهیان بین تیمارها ثبت نگردید (0/05</strong><strong><</strong><strong>p</strong><strong>). تیمار 8 گرم </strong><strong>در </strong><strong>کیلوگرم </strong><strong>مکمل اسیدی </strong><strong></strong><strong>فایر در تعداد گلبول های قرمز، مقادیر هماتوکریت، هموگلوبین و تعداد نوتروفیل اختلاف معنی دار آماری (0/05</strong><strong>></strong><strong>p</strong><strong>) با بقیه تیمارها داشت. هم چنین همین تیمار بیش ترین تعداد گلبول های سفید و تعداد منوسیت را به خود اختصاص داد (0/05</strong><strong><</strong><strong>p</strong><strong>). از طرف دیگر، بالاترین مقادیر </strong><strong>(IgM) </strong><strong>ایمنوگلوبولین M </strong><strong>و لیزوزیم در تیمار 2 گرم </strong><strong>در کیلوگرم مکمل </strong><strong>اسیدی فایر مشاهده گردید که اختلاف معنی داری را نشان ندادند (0/05</strong><strong><</strong><strong>p</strong><strong>). براساس یافته های به دست آمده میتوان اظهار نمود که مکمل اسیدی فایر می تواند باعث ارتقای عملکرد رشد و بهبود برخی از پارامترهای خونی و ایمنی ماهی کپور معمولی گردد.</strong>
ماهی کپور معمولی,مکمل اسیدی فایر,رشد,خون,ایمنی
http://www.aejournal.ir/article_105344.html
http://www.aejournal.ir/article_105344_0be5e05af1d887de6dc535f6c4eb8c08.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
12
1
2020
03
20
اثرات سطوح مختلف لایزوزیم جیره غذایی بر فاکتورهای رشد، شاخص های خون شناسی و بیوشیمیایی سرمی در ماهی کپورمعمولی (Cyprinus carpio)
277
284
FA
شراره
بخت آزاد
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیطزیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران
sharare.bazaad@gmail.com
حامد
پاک نژاد
0000-0002-6060-4792
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیطزیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران
hkolangi@gmail.com
سید حسین
حسینی فر
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیطزیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران
hossein.hoseinifar@gmail.com
عبدالمجید
حاجی مرادلو
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیطزیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران
ahajimoradloo@yahoo.com
10.22034/aej.2020.105371
<strong>این مطالعه به منظور بررسی اثر لایزوزیم در مقیاسه ای اضافه شده به جیره در برخی فاکتورهای رشد، شاخص های ایمنی خون </strong><strong>شناسی، بیوشیمیایی سرم در ماهی کپور معمولی </strong><strong>(</strong><strong><em>Cyprinus</em></strong><strong> <em>carpio</em></strong><strong>)</strong><strong> می باشد. به </strong><strong>این منظور 180 قطعه ماهی با میانگین وزنی 0/1</strong><strong>±</strong><strong>25/94 گرم در 12 عدد تانک و 4 تیمار با 3 تکرار قرار داده شدند. پس از دوره سازگاری، ماهی ها با جیره های حاوی 0 ، 0/5، 1 و 1/5 گرم بر کیلوگرم لایزوزیم به </strong><strong></strong><strong>مدت 8 هفته تغذیه شدند. در انتهای دوره ماهیان زیست سنجی شدند و خونگیری به عمل آمد و شاخص های خونی بررسی شد. نتایج حاصل از این مطالعه نشان </strong><strong>داد </strong><strong>این محرک ایمنی در میـزان رشد به میزان حدودأ 26/37 گرم تاثیر مثبت داشته و بین تیمارها اختلاف معنی دار مشاهده شد (0/05</strong><strong>></strong><strong>p). </strong><strong>لایزوزیم جیره بر تعداد گلبول های سفید تیمارها با گروه شاهد تفاوت معنی داری را نشان دادند. بین تیمارهای آزمایشی </strong><strong>در تعداد هموگلوبین نیز روند افزایشی مشاهده شد. شمارش افتراقی گلبول های سفید فقط در میزان لنفوسیت افزایش معنی داری بین تیمارهای آزمایشی و شاهد مشاهده شد، در بررسی میزان نوتروفیل بین تیمارها و شاهد اختلاف معنی داری دیده شد. هم چنین در مطالعه شاخص های بیوشیمیایی خون، مشخص شد که در هر سه فاکتور اختلاف معنی داری وجود داشت و روند افزایشی داشتند. با توجه به نتایج مطالعه حاضر به نظر می رسد استفاده از دوزهای 1 و 1/5 گرم بر کیلوگرم لایزوزیم می تواند به بهبود فاکتورهای خونی و بیوشیمیایی سرم و رشد این گونه پرورشی تاثیر مطلوبی داشته باشد.</strong>
کپور معمولی (Cyprinus carpio),عملکرد رشد,خون شناسی,آنزیم لایزوزیم
http://www.aejournal.ir/article_105371.html
http://www.aejournal.ir/article_105371_38f570c8799dbc4fa3909e1f16ed16cc.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
12
1
2020
03
20
بررسی تنوع ژنتیکی ماهی کپورمعمولی (Cyprinus carpio) پرورشی در استان های گیلان ومازندران با استفاده از نشانگرهای ریزماهواره ای
285
292
FA
بیژن
اندرز
گروه شیلات، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
b_andarz2003@yahoo.com
ابولقاسم
کمالی
گروه شیلات، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
kamali.abolghasem@gmail.com
مهران
آوخ کیسمی
0000-0002-3169-7336
گروه شیلات و آبزیان، واحد بهدان، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی گیلان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی ایران، رشت، ایران
dr.keysami@gmail.com
هومن
رجبی اسلامی
گروه شیلات، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
houmanrajabi@yahoo.com
10.22034/aej.2020.105517
<strong>در ایـران تامیـن بچـه ماهـی کپور معمولی از </strong><strong>طریق </strong><strong>تکثیر </strong><strong>مصنوعی صورت </strong><strong>می</strong><strong>گیرد</strong><strong>که می تواند </strong><strong>تنوع </strong><strong>ژنتیکی این ماهی </strong><strong>را </strong><strong>دستخوش </strong><strong>تغییراتی </strong><strong>کند. هدف از </strong><strong>این </strong><strong>تحقیق، بررسی ساختار </strong><strong>ژنتیکی مولدین </strong><strong>ماهی </strong><strong>کپور معمولی </strong><strong>با استفاده از جایگاه های ریزماهواره بود. بدین منظور تعداد </strong><strong>60 </strong><strong>نمونه </strong><strong>ماهی مولد کپور معمولی از </strong><strong>مناطق </strong><strong>گیـلان </strong><strong>و </strong><strong>مازنـدران (30 </strong><strong>نمونه از </strong><strong>هر </strong><strong>منطقـه) جمع آوری </strong><strong>شد. </strong><strong>DNA</strong><strong> نمونه ها </strong><strong>به روش </strong><strong>فنل</strong><strong>-</strong><strong>کلروفرم </strong><strong>استخراج </strong><strong>و </strong><strong>با </strong><strong>استفاده از </strong><strong>11 جایگاه </strong><strong>ژنی </strong><strong>ریزماهواره ای </strong><strong>بررسی </strong><strong>شد. طبق </strong><strong>نتایج </strong><strong>حاصل محدوده </strong><strong>تعداد </strong><strong>آلل، متوسط </strong><strong>هتروزیگوسیتی </strong><strong>مورد </strong><strong>انتظار </strong><strong>و </strong><strong>مشاهده </strong><strong>شده به </strong><strong>ترتیب </strong><strong>18-11، 0/37 و 0/86 به دست </strong><strong>آمد. آنالیز </strong><strong>واریانس </strong><strong>مولکولی </strong><strong>نشان </strong><strong>داد </strong><strong>که </strong><strong>تنوع </strong><strong>بالایی (93 </strong><strong>درصد) در </strong><strong>درون </strong><strong>جمعیت های </strong><strong>مورد </strong><strong>بررسی </strong><strong>وجود </strong><strong>دارد</strong><strong>و شاخص های تمایز </strong><strong>Fst</strong><strong> و</strong><strong> Rst </strong><strong>تفاوت معنی داری بین مناطق گیلان و مازندران نشان دادند. میزان شاخص </strong><strong>Fst</strong><strong> 0/013 به دست آمد که نشان دهنده وجود تمایز ژنتیکی پایین بین مناطق گیلان و مازندران بود که علت آن را می توان جابجایی ماهیان مولد توسط پرورش دهندگان عنوان کرد. تمامی جایگاه های مورد بررسی، انحراف معنی داری (0/005</strong><strong>></strong><strong>p </strong><strong>) از تعادل </strong><strong>هاردی-</strong><strong>و</strong><strong>اینبرگ </strong><strong>نشان </strong><strong>دادند </strong><strong>که </strong><strong>علت </strong><strong>عمده </strong><strong>آن </strong><strong>را </strong><strong>می توان </strong><strong>به </strong><strong>افزایش </strong><strong>هتروزیگوسیتی </strong><strong>نسبت </strong><strong>داد. میزان شاخص تمایز و جریان ژنی براساس فراوانی آللی به ترتیب0/0172 و 2/11 محاسبه گردید.همچنین </strong><strong>نتایج حاصل </strong><strong>از </strong><strong>ترسیم </strong><strong>دندروگرام </strong><strong>بیانگر </strong><strong>تمایز </strong><strong>ژنتیکی </strong><strong>دو </strong><strong>جمعیت </strong><strong>مورد </strong><strong>بررسی </strong><strong>است. با </strong><strong>توجه </strong><strong>به </strong><strong>نتایج </strong><strong>حاصل، می توان </strong><strong>بیان داشت </strong><strong>که </strong><strong>جمعیت های </strong><strong>مورد </strong><strong>بررسی </strong><strong>از </strong><strong>غنای </strong><strong>آللی </strong><strong>و </strong><strong>تنوع </strong><strong>ژنتیکی </strong><strong>قابل </strong><strong>قبولی </strong><strong>بر خوردارند.</strong>
ماهی کپور معمولی,گیلان,تنوع ژنتیکی,ریزماهواره,مازندران,تعادل هاردی- واینبرگ
http://www.aejournal.ir/article_105517.html
http://www.aejournal.ir/article_105517_f8b439c10b201f43bed59374cbab31ec.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
12
1
2020
03
20
اثرات استفاده مجزا و تلفیقی از نمک پروپیونات سدیم و پروبیوتیک Pediococcus acidilactici بر برخی فاکتورهای رشد و بیان برخی ژنهای مرتبط با رشد در بچه ماهی کپورمعمولی (Cyprinus carpio)
293
298
FA
الهام
کنعانی
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیطزیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران
elham_kanaani@yahoo.com
علی
شعبانی
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیطزیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران
ali_shabany@yahoo.com
رقیه
صفری
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیطزیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران
fisheriessafari@yahoo.com
10.22034/aej.2020.105385
<strong>مطالعه حاضر اثر پروبیوتیک </strong><strong>(</strong><strong><em>Pediococcus</em></strong><strong> <em>acidilactici</em></strong><strong>)</strong><strong>، نمک پروپیونات سدیم و ترکیب پروبیوتیک و نمک پروپیونات سدیم بر رشد و میزان بیان ژنهای </strong><strong>GH</strong><strong> و </strong><strong>IGF-I</strong><strong> در بچه ماهی کپور معمولی را مورد بررسی قرار داد. بدین منظور 142 قطعه بچه ماهی (با میانگین وزنی تقریبی 14 گرم) به مدت هشت هفته به چهار تیمار صفر، 0/1 درصد پروبیوتیک پدیوکوکوس اسیدلاکتیکی، پروپیونات سدیم یک درصد، ترکیب پدیوکوکوس اسـیدلاکتیکی 0/1 درصد و پروپیونات سدیم یک درصد، طبقه بندی و تغذیه شدند. این آزمایش در قالب یک طرح کاملاً تصادفی انجام گردید. در پایان دوره ماهیان زیست سنجی شده و بین تیمارها اختلاف معنی داری مشاهده شد. به طوری که بالاترین مقدار افزایش وزن بدن (0/47</strong><strong>±</strong><strong>35/53 گرم) و نرخ رشد ویژه (0/01</strong><strong>±</strong><strong>3/5) در تیمار سوم مشاهده شد (0/05</strong><strong>></strong><strong>p</strong><strong>).</strong><strong>هم </strong><strong></strong><strong>چنین پایین تر مقدار ضریب تبدیل غذایی (0/07</strong><strong>±</strong><strong>1/05 درصد) در تیمار سوم مشاهده شد (0/05></strong><strong>P</strong><strong>).</strong><strong>بعد از نمونه برداری از بچه ماهیان مورد تحقیق در شرایط استریل، نتایج نشان داد که میزان بیان ژن </strong><strong>GH</strong><strong> در تیمار ترکیب پروبیوتیک و نمک پروپیونات سدیم اختلاف معنی داری را با دو تیمار دیگر داشتند (0/05></strong><strong>P</strong><strong>). هم چنین بیان ژن </strong><strong>IGF-I</strong><strong> نیز در تیمار پروبیوتیک و پروپیونات سدیم تنها با تیمار پروبیوتیک اختلاف معنی داری را نشان داد (0/05></strong><strong>P</strong><strong>). با توجه به نتایج اثرات مفید </strong><strong><em>P. acidilactici</em></strong><strong>، نمک پروپیونات سدیم و ترکیب پروبیوتیک و نمک پروپیونات سدیم بر میزان بیان ژن های </strong><strong>GH</strong><strong> و </strong><strong>IGF-I</strong><strong> در بچه ماهی کپور کاملاً واضح می باشد و به نظر می رسد استفاده از ترکیب پروبیوتیک و نمک پروپیونات سدیم در غذای ماهیان کپور معمولی می تواند در عملکرد رشد و بیان ژن های </strong><strong>GH</strong><strong> و </strong><strong>IGF-I</strong><strong> در این گونه تاثیرگذار باشد.</strong>
پروبیوتیک,رشد,ژنهای GH و IGF1,نمک پروپیونات سدیم,ماهی کپور
http://www.aejournal.ir/article_105385.html
http://www.aejournal.ir/article_105385_15ee31fc385973bcd7b4554f780d16d4.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
12
1
2020
03
20
ارزیابی اثرات آلودگی های انگلی روی فاکتورهای خونی، ایمنی، استرس و بافت آبشش ماهی فیتوفاگ (Hypophthalmichthys molitrix)
299
314
FA
جاوید
محرمی
گروه شیلات، واحد لاهیجان، دانشگاه آزاد اسلامی، لاهیجان، ایران
حسین
خارا
0000-0002-4010-9428
گروه شیلات، واحد لاهیجان، دانشگاه آزاد اسلامی، لاهیجان، ایران
h.khara1974@yahoo.com
محدثه
احمدنژاد
پژوهشکده آبزی پروری آب های داخلی، موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، بندرانزلی، ایران
m_ahmadnehzad@yahoo.com
10.22034/aej.2020.105424
<strong> به دلیل تلفات بچه ماهیان فیتوفاگ در طی یک دوره پرورش از اردیبهشت تا اواخر مرداد ماه 1396 از 3 مزرعه (هر یک با 3 استخر):<br /> 1) آلوده به انگل، 2) به ظاهرسالم، 3) مبتلا به عوامل ناشناخته تلفات، بچه ماهیان فیتوفاگ مزارع پرورش ماهیان گرمابی شهرستان رشت نمونه برداری صورت گرفت (از هر مزرعه 30 عدد). نمونه ها به صورت زنده به آزمایشگاه منتقل شدند. در آزمایشگاه ابتدا عمل خونگیری به منظور اندازه گیری فاکتورهای خونی، ایمنی و استرس با قطع ساقه دمی انجام گرفت. سپس ماهیان زیست سنجی شده و بررسی های انگل شناسی و بافت شناسی آبشش صورت پذیرفت. از گروه ماهیان آلوده به انگل<em>Diplostomum spathaceum </em>، <em>Dactylogyrus</em> sp.، <em>Chilodonella</em> sp. و <em>Trichodina</em> sp. و در گروه ماهیان مبتلا به عوامل ناشناخته تلفات فقط <em>Dactylogyrus</em> sp. در زیر میکروسکوپ مشاهده شدند. نتایج نشان داد که سطوح گلبول های سفید، گلبول های قرمز، هموگلوبین سرم، هماتوکریت، لایزوزیم، ایمنوگلوبولین کل در گروه ماهیان مبتلا به سندرم، در گروه ماهیان آلوده به انگل گلوکز، کورتیزول و در گروه ماهیان سالم IgM بیش ترین بود. از لحاظ بافت شناسی آبشش در گروه ماهیان آلوده به انگل و ماهیان مبتلا به عوامل ناشناخته بیش ترین ضایعات دیده شد. ضمن این که به کمک بافت شناسی از آبشش ماهیان آلوده به انگل <em>Dactylogyrus</em>، <em>Trichodina</em> و<em>Trichophyra</em> و در ماهیان مبتلا به سندرم ناشناخته انگل های <em>Dactylogyrus</em> و اسپور تک یاخته ای <em>Dermocystidium</em> دیده شدند. در مجموع نتایج نشان داد که وضعیت سلامتی ماهیان فیتوفاگ تحت تاثیر عوامل انگی قرار می گیرد</strong>.
فیتوفاگ (Hypophthalmichthys molitrix),انگل,خون,آبشش
http://www.aejournal.ir/article_105424.html
http://www.aejournal.ir/article_105424_6ca0df43f49d38b7ea9339ac4ac9863f.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
12
1
2020
03
20
تاثیر استفاده از سطوح مختلف تفاله زیتون بر شاخص های رشد و پارامترهای خونی ماهی طلایی (Carassius auratus)
315
322
FA
آرش
لبریا
گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه گیلان، صومعه سرا، ایران.
king.arash32@yahoo.com
مجید رضا
خوش خلق
گروه علوم دریایی، پژوهشکده حوضه آبی دریای خزر، دانشگاه گیلان، رشت، ایران
m.khoshkholgh875@gmail.com
بهرام
فلاحتکار
گروه علوم دریایی، پژوهشکده حوضه آبی دریای خزر، دانشگاه گیلان، رشت، ایران
falahatkar@guilan.ac.ir
10.22034/aej.2020.105443
<strong>هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر استفاده از سطوح مختلف تفاله زیتون در جیره بر شاخص </strong><strong></strong><strong>های رشد و پارامترهای خونی ماهی </strong><strong></strong><strong>طلایی </strong><strong>(</strong><strong><em>Carassius</em></strong><strong> <em>auratus</em></strong><strong>)</strong><strong> انجام پذیرفت. 180 عدد ماهی با وزن متوسط اولیه 0/03</strong><strong>±</strong><strong>13/73 گرم در 15 عدد آکواریوم شیشه </strong><strong></strong><strong>ای با حجم آبگیری 100 لیتر (5 تیمار با 3 تکرار) توزیع گردید و به مدت 8 هفته با جیره </strong><strong></strong><strong>های حاوی صفر ، 2 ، 4 ، 6 و 8 درصد تفاله زیتون تغذیه شدند. برطبق نتایج، مقادیر شاخص </strong><strong></strong><strong>های وزن نهایی، وزن به دست آمده، نرخ رشد ویژه، درصد افزایش وزن بدن، شاخص وضعیت و کارایی پروتئین و چربی در تیمار 2 درصد اختلاف معنی </strong><strong></strong><strong>داری را با سایر تیمارها نشان دادند (0/05</strong><strong>></strong><strong>P</strong><strong>)، ولی در شاخص </strong><strong></strong><strong>های طول نهایی و ضریب تبدیل غذایی بین تیمارها اختلافی مشاهده نشد (0/05</strong><strong><</strong><strong>P</strong><strong>). هم</strong><strong> </strong><strong>چنین در ارزش تولید چربی تفاوت معنی </strong><strong></strong><strong>داری بین تیمارها مشاهده نشد (0/05</strong><strong><</strong><strong>P</strong><strong>)، اما در ارزش تولید پروتئین اختلاف معنی </strong><strong></strong><strong>داری بین تیمارهای 2 درصد و 4 درصد با سایر تیمارها مشاهده شد (0/05</strong><strong>></strong><strong>P</strong><strong>). اما در پارامترهای هماتولوژیک شامل تعداد گلبول </strong><strong></strong><strong>های قرمز، گلبول </strong><strong></strong><strong>های سفید، درصد افتراقی گلبول </strong><strong></strong><strong>های سفید، هموگلوبین، هماتوکریت و هم </strong><strong></strong><strong>چنین شاخص </strong><strong></strong><strong>های </strong><strong>MCV</strong><strong>، </strong><strong>MCH</strong><strong> و </strong><strong>MCHC</strong><strong> تفاوت معنی </strong><strong></strong><strong>دار آماری بین تیمارهای مختلف مشاهده نشد (0/05</strong><strong><</strong><strong>P</strong><strong>). براساس نتایج این تحقیق، استفاده از تفاله زیتون تا سطح 2 درصد در جیره ماهی طلایی پیشنهاد می شود.</strong>
تفاله زیتون,رشد,شاخص های خونی,ماهی طلایی
http://www.aejournal.ir/article_105443.html
http://www.aejournal.ir/article_105443_6222f67d25588a83bc1fbf8b340b58aa.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
12
1
2020
03
20
تاثیر داروی لیورگل بر شاخص های رشد و تکامل گنادی در سطوح مختلف چربی جیره ماهی قرمز (Carassius auratus)
323
330
FA
علی
صادقی
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی، گرگان، ایران
sadeghi.a_shilat@yahoo.com
سجاد
پورمظفر
ایستگاه تحقیقاتی نرم تنان خلیج فارس، موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، بندر لنگه، ایران
sajjad5550@gmail.com
محسن
گذری
پژوهشکده اکولوژی خلیج فارس و دریای عمان، موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، بندرعباس، ایران
gozari2020@gmail.com
10.22034/aej.2020.105458
<strong>چربی نقش مهمی را به عنوان منبع تامین کننده انرژی و اسیدهای چرب ضروری برای رشد و تکامل ماهیان ایفا می کند. چربی مازاد نیاز جیره می تواند به داخل کبد نفوذ کند و در داخل آن تجمع یابد و باعث ایجاد بیماری کبد چرب گردد</strong><strong>.</strong><strong> داروی لیورگل از عصاره گیاهی خارمریم تهیه می گردد. خار مریم محتوی فلاوانو لیگنان ها می باشد و دارای اثرات محافظت کننده کبدی است. در این تحقیق اثرات داروی لیورگل بر شاخص های رشد و تکامل گنادی در سطوح مختلف چربی جیره ماهی قرمز مورد بررسی قرار گرفت. برای این آزمایش 9 جیره غذایی مختلف با 3 سطح 0، 0/2 و 0/5 درصد داروی لیورگل و سه سطح 9، 12 و 15 درصد چربی تهیه گردید. در این آزمایش از 540 بچه ماهی قرمز استفاده شد. غذادهی به ماهیان تا رسیدن به فصل تولیدمثل آن ها انجام شد. نمـونه گیـری از گنادها جهت تشخیص جنسیت و تعیین مرحله رسیدگی جنسی هر 45 روز یک بار پس از شروع تغذیه ماهیان از جیره های آزمایش انجام شد. پس از پایان دوره پرورش، شاخص های رشد ماهی (وزن انتهایی، درصد افزایش وزن، افزایش وزن، شاخص وضعیت، نرخ رشد ویژه، بازماندگی و ضریب تبدیل غذایی) مورد بررسی قرار گرفت. نتایج آزمایش نشان داد وزن نهایی، افزایش وزن بدن، درصد افزایش وزن بدن، نرخ رشد ویژه، شاخص وضعیت و ضریب تبدیل غذایی در میان تیمارهای آزمایشی دارای اختلاف معنی دار بود</strong><strong></strong><strong> (</strong><strong>0/05</strong><strong>≥</strong><strong>P</strong><strong>)، در حالی که بازماندگی در میان تیمارها تفاوت معنی داری را نشان نداد (0/05</strong><strong>≤</strong><strong> P</strong><strong>). بالاترین شاخص های رشد در تیمار 8</strong><strong></strong><strong> (چربی 15 درصد+داروی لیورگل 0/5 درصد) بود مشاهده شد. در این آزمایش با مقایسه مراحل رسیدگی تخمدان ماهیان تغذیه شده با جیره </strong><strong></strong><strong>های مختلف آزمایشی مشخص گردید که تمام مراحل رسیدگی تخمدان در همه تیمارها به جز تیمار 6 یکسان بود ولی در تیمار 6 که حاوی چربی 15 درصد و فاقد داروی لیورگل بود تاخیر در مرحله زرده </strong><strong></strong><strong>سازی و رسیدگی مشاهده شد.</strong><br /> <strong> </strong>
ماهی قرمز,لیورگل,شاخص رشد,چربی,گناد
http://www.aejournal.ir/article_105458.html
http://www.aejournal.ir/article_105458_56e5f6498bf709db04293d1cbf084c47.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
12
1
2020
03
20
استفاده از پودرآزولای (Azolla filiculoides) تالاب انزلی به عنوان منبع پروتئین گیاهی در تغذیه ماهی زینتی سیچلاید ایرانی (Iranocichla hormuzensis)
331
338
FA
محمود
حافظیه
000-0002-7420-9259
موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات،آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران
jhafezieh@yahoo.com
مسعود
صیدگر
مرکز تحقیقات آرتمیای کشور، موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، ارومیه، ایران
seidgar21007@yahoo.com
علیرضا
قائدی
مرکز تحقیقات اصلاح نژاد ماهیان سردابی، موسسه تحقیقات علوم شیلاتی، سازمان تحقیقات،آموزش و ترویج کشاورزی، یاسوج، ایران
محمد
محمدی
مرکز تحقیقات ماهیان آب شور بافق، موسسه تحقیقات علوم شیلاتی، سازمان تحقیقات،آموزش و ترویج کشاورزی، یزد، ایران
sma.ed8@gmail.com
علی
مهدی آبکنار
0000-0003-4357-4234
گروه شیلات، واحد چابهار، دانشگاه آزاد اسلامی، چابهار، ایران
aliabkenar@gmail.com
10.22034/aej.2020.104256
<strong>ماهی سیچلاید ایرانی یکی از گونه</strong><strong></strong><strong>های منحصر به فرد ماهیان زینتی کشور است که هم چون سایر آبزیان پرورشی، هزینه غذای آن، بخش قابل توجهی از قیمت تمام شده محصول نهایی تولیدی را دربر میگیرد. ازطرف دیگر، تهاجم آزولا به تالاب انزلی، آن را به یک مرداب تبدیل نموده است. با بررسی امکان استفاده ازآزولا در فرمولاسیون غذای ماهی سیچلاید ایرانی می</strong><strong></strong><strong>توان فرصت بهره </strong><strong></strong><strong>برداری بهینه از این گیاه را فراهم آورد. در این آزمایش، گیاه آزولا از تالاب انزلی جمع </strong><strong></strong><strong>آوری، شسته و خشک گردید و با درصدهای مختلف (15، 30، 45 و 60) جایگزین منابع پروتئین غذای پایه ماهی سیچلاید ایرانی (پودرماهی، سویا، گلوتن ذرت و پودر اسکوئید و سر</strong><strong></strong><strong>میگو) گردید و به مدت 8 هفته روزانه چهار بار تا حد سیری به ماهیان با متوسط وزن بدن 0/3</strong><strong>±</strong><strong>4/0 گرم داده شد. این غذا با 40 درصد پروتئین از کارخانه سی</strong><strong></strong><strong>پی تایلند خریداری شد. جیره</strong><strong></strong><strong>ها به گونه </strong><strong></strong><strong>ای برای این ماهی گوشت خوار زینتی تنظیم گردیدند که دارای 41 درصد پروتئین با سطوح نیتروژنه یکسان و سطوح انرژی یکسان (4230 کیلوکالری بر 100 گرم غذای خشک) در تمام تیمارها باشد. نتایج نشان داد که از آزولا می </strong><strong></strong><strong>توان به عنوان یک مکمل پروتئینی به جای منابع پروتئینی غذای ماهی سیچلاید ایرانی بدون اثرات منفی بر عملکرد رشد، با تاثیر آماری بر بازماندگی استفاده نمود. سطح بهینه 45 درصد بیش ترین تاثیر مثبت بر افزایش </strong><strong>وزن و سطوح بالاتر جایگزینی باعث تاثیر منفی بر عملکرد رشد و بازماندگی گردید.</strong>
ماهی زینتی,آزولا,مرداب انزلی
http://www.aejournal.ir/article_104256.html
http://www.aejournal.ir/article_104256_feaf1a6802d71b522e315fd94187efb5.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
12
1
2020
03
20
بررسی امکان پرورش میگوی پا سفید غربی (Litopenaeus vannamei) در محیط غنی از مواد آلی (Biofloc) به منظور تعدیل مشکلات زیست محیطی در استان بوشهر
339
344
FA
محسن
نوری نژاد
0000-0003-4798-4054
پژوهشکده میگوی کشور، موسسۀ تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات آموزش و ترویج کشاورزی، بوشهر، ایران
m.noorinezhad@gmail.com
سهیلا
امیدی
0000-0002-2712-2476
پژوهشکده میگوی کشور، موسسۀ تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات آموزش و ترویج کشاورزی، بوشهر، ایران
smomidi@gmail.com
10.22034/aej.2020.105548
<strong> به منظور شکوفایی صنعت پرورش میگو و سازگار نمودن آن با محیط زیست و هم چنین حفظ منابع آب، طرح پرورش میگوی پاسفید غربی به کمک روش تولید بیوفلاک درون استخر، از اسفند ماه 1390 الی اردیبهشت ماه 1391 اجرا گردید. پرورش در استخری با مساحت 40 مترمربع حاوی آب خروجی مزارع پرورش میگو، انجام شد. بهبود کیفیت آب به کمک هوادهی و افزایش منابع مختلف کربنی از جمله استفاده از نشاسته، شکر و نان خشک انجام گردید. در طول دوره هیچ تعویض آبی، به جز افزایش آب شیرین جهت تنظیم شوری آب، انجام نشد. میزان آمونیاک و نیتریت آب در طول دوره هیچگاه از 0/2 و 0/02 میلی گرم بر لیتر تجاوز ننمود. عملیات پرورش پس از 72 روز و به علت نقص فنی در هوادهی و بروز تلفات، به اجبار متوقف گردید. در طول این دوره، میزان ضریب تبدیل غذایی 1/4 و میانگین وزنی 13/36 محاسبه گردید. نتایج نشان داد که علی رغم وجود برخی مشکلات فیزیکی از جمله فقدان برق اضطراری، پالایش آب در طی دوره پرورش بدون بروز هرگونه مشکل مدیریتی امکان پذیر است. از آن جا که میزان تولید در این روش بیش از روش سنتی بوده و این مزیت، رقابت اقتصادی صنعت پرورش میگو را در سطح جهانی تضمین می نماید و هم چنین با توجه به امکان بازیافت فاضلاب های حاصل از پرورش میگو و از بین بردن اثرات مخرب زیست محیطی آن ها بر محیط، هر گونه تلاش به منظور تبدیل ساختار سنتی تکثیر و پرورش میگو به ساختار صنعتی، ضروری به نظر می رسد. </strong>
بیوفلاک,پرورش میگو,میگوی پاسفید غربی,نشاسته,بوشهر
http://www.aejournal.ir/article_105548.html
http://www.aejournal.ir/article_105548_3a65ed1da420f2426a34506735f17c7c.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
12
1
2020
03
20
مقایسه خواص آنتی اکسیدانی کیتوالیگوساکاریدهای استخراجی از ضایعات میگوی پرورشی پا سفید غربی (Litopenaeus vannami)، اسکوئید هندی (Uroteuthis duvaucelii) و خرچنگ گرد (Portunus pelagicus)
345
352
FA
هومن
تیموری
گروه عمل آوری فرآورده های شیلاتی، دانشکده منابع طبیعی و علوم دریایی، دانشگاه تربیت مدرس، نور، ایران
teimouri.training@gmail.com
مسعود
رضائی
گروه عمل آوری فرآورده های شیلاتی، دانشکده منابع طبیعی و علوم دریایی، دانشگاه تربیت مدرس، نور، ایران
مهدی
طبرسا
گروه عمل آوری فرآورده های شیلاتی، دانشکده منابع طبیعی و علوم دریایی، دانشگاه تربیت مدرس، نور، ایران
10.22034/aej.2020.105574
<strong>استفاده بهینه از ضایعات حاصل از کارخانه های فرآوری آبزیان از مسائل بسیار مهم و نیاز به بازبینی اساسی دارد، از یک سو، ورود این ضایعات به عنوان زباله های تر علاوه بر تولید شیرابه و تهدید اکوسیستم های آبی و بروز مشکلات زیست محیطی، می تواند یکی از عوامل مشکل زا و سبب بروز بیماری های مختلف گردد</strong><strong>.</strong><strong> از سویی دیگر منابعی چنین با اهمیت می تواند مورد بهره برداری قرار گرفته و منتج به تولید فراورده های با ارزش افزوده بالا مثل آنزیم ها، ژلاتین، کیتین، کیتوزان و غیره گردد. با توجه به اثرات بیولوژیک و زیست فعال گزارش شده از الیگوساکاریدهای استخراجی از ترکیبات کیتینی نرم تنان دریایی در سال های اخیر که با نام (کیتوالیگوساکاریدها) شناخته می شوند، امکان استفاده از این اجزای فراسودمند به عنوان ترکیبات آنتی اکسیدان مورد بررسی قرار گرفت. در بررسی های انجام شده تقریباً در تمام آزمون ها کیتوالیگوساکاریدها توانایی مهاری نسبتاً خوبی از خود نشان دادند که می توانند به عنوان یک منبع خوب برای تحقیقات آنتی اکسیدانی مورد بررسی قرار بگیرند. در آزمون خنثی سازی رادیکال </strong><strong>DPPH</strong><strong>، با کمی فاصله از ویتامین </strong><strong>C</strong><strong> الیگوساکارید اسکوئید هندی با استخراج اسیدی با 78/23 درصد، در آزمون بررسی احیا در برابر یون آهن، کیتوالیگوساکارید خرچنگ گرد با استخراج آنزیمی بیش ترین اثر فعالیت احیایی 19 درصد را از خود نشان داد. هم چنین در آزمون سنجش ظرفیت </strong><strong>آنتی </strong><strong>اکسیدانی </strong><strong>کل کیتوالیگوساکارید میگو وانامی استخراج اسیدی بالاترین ظرفیت آنتی اکسیدانی 42/19 درصد را از خود نشان داد.</strong>
کیتوالیگوساکارید,وزن مولکولی,خواص آنتی اکسیدانی,زیست فعال
http://www.aejournal.ir/article_105574.html
http://www.aejournal.ir/article_105574_45f84d5f646031ca09cece4796c801a3.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
12
1
2020
03
20
بررسی ترکیب صید، فراوانی طولی، CPUE و CPUA در ترال میگو در آب های بوشهر، شمال خلیج فارس
353
360
FA
شکراله
فرخ بین
گروه شیلات، دانشکده علوم و فنون دریایی، دانشگاه هرمزگان، بندرعباس، ایران
farrokhbin@gmail.com
احسان
کامرانی
گروه شیلات، دانشکده علوم و فنون دریایی، دانشگاه هرمزگان، بندرعباس، ایران
ezas47@gmail.com
سعید
گرگین
0000-0002-6639-4124
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران
sgorgin@gau.ac.ir
ابوالفضل
ناجی
گروه شیلات، دانشکده علوم و فنون دریایی، دانشگاه هرمزگان، بندرعباس، ایران
abolfazlnaji@hormozgan.ac.ir
10.22034/aej.2020.105576
<strong>به منظور شناخت ترکیب صید تور ترال مورد استفاده در منطقه آب های بوشهر در مرداد و شهریور 1395 نمونه برداری انجام شد. ترکیب صید تورهای ترال میگو در پایان دوره نمونه برداری شامل گونه های میگوی سفید سرتیز </strong><strong>(</strong><strong><em>Metapenaeus</em></strong><strong> <em>affinis</em></strong><strong>)</strong><strong>، </strong><strong>میگوی ببری سبز </strong><strong>(</strong><strong><em>Penaeus</em></strong><strong> <em>semisulcatus</em></strong><strong>)</strong><strong>، میگوی کیدی یا خنجری </strong><strong>(</strong><strong><em>Parapenaeopsis</em></strong><strong> <em>stylifera</em></strong><strong>)</strong><strong>، میگوی ویولن زن </strong><strong>(</strong><strong><em>Metapenaeopsis</em></strong><strong> <em>stridulans</em></strong><strong>)</strong><strong> و میگوی تراکی </strong><strong>(</strong><strong><em>Trachypenaeus granulosus</em></strong><strong>)</strong><strong> بود میگوی ببری سبز با 92/74% گونه غالب بود و بعد از آن میگوی سفید سرتیز با 6/7% در رده دوم قرار داشت. هم چنین میزان </strong><strong>CPUA</strong><strong> برای میگوی ببری 1045/49 کیلوگرم بر متر مربع و برای میگوی سفید سرتیز 57/87 کیلوگرم بر مترمربع به دست آمد. هم چنین میزان </strong><strong>CPUE</strong><strong> برای میگوی ببری 18/059</strong><strong>±</strong><strong>17/44 کیلوگرم در ساعت برآورد گردید. میزان زیست توده برای </strong><strong>گونه میگوی ببری سبز </strong><strong></strong><strong>3842/924</strong><strong></strong><strong> تن و برای میگوی سفید سرتیز 191/43 تن برآورد گردید. تعداد </strong><strong></strong><strong>3320</strong><strong></strong><strong> ماهی از ایستگاه های مورد مطالعه شامل 25 گونه در این مطالعه صید و مورد بررسی قرار گرفت. </strong><strong></strong><strong>از بین این </strong><strong></strong><strong>25 گونه، ماهی چغوک طلایی با 25/2</strong><strong> </strong><strong>درصد بیش </strong><strong></strong><strong>ترین فراوانی صید و مقوا ماهی با 0/012 درصد کم </strong><strong></strong><strong>ترین میزان صید را به خود اختصاص دادند. هم </strong><strong></strong><strong>چنین ماهیان چغوک طلایی، گوازیم دم رشته ای، عروس ماهی منقوط، گیش چشم درشت، گیش پهن و گوازیم لکه دار با 100 درصد وقوع در تمامی ایستگاه ها بیش </strong><strong></strong><strong>ترین و ماهی </strong><strong></strong><strong>گلو(گربه ماهی) </strong><strong></strong><strong>کم </strong><strong></strong><strong>ترین میزان درصد وقوع را دارا بودند. ماهی سارم با میانگین طولی 59/13 سانتی متر دارای بیش </strong><strong></strong><strong>ترین میانگین طولی و پنج زاری ماهی با 9/75 میانگین طولی کم </strong><strong></strong><strong>ترین را به خود اختصاص دادند. به </strong><strong></strong><strong>طور کلی تراکم میگوی ببری سبز در منطقه شرق استان و هم</strong><strong> </strong><strong>چنین قسمتی از غرب استان کم </strong><strong></strong><strong>ترین مقدار بوده و فراوانی آن در اعماق متوسط و زیاد، بیش </strong><strong></strong><strong>تر است. از این </strong><strong></strong><strong>رو می </strong><strong></strong><strong>توان گفت که پراکنش آن از نوع پراکنش افقی است. </strong>
صید به ازای واحد تلاش,صید به ازای واحد سطح,ترکیب صید,تور ترال,بوشهر
http://www.aejournal.ir/article_105576.html
http://www.aejournal.ir/article_105576_27a0080e549e02843c7360d545b30bfd.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
12
1
2020
03
20
بررسی تاثیر سم خالص سازی شده میکروسیستین (Microcystin-RR) از ریز جلبک (Microcystis aeruginosa) بر زنده مانی دافنی ماگنا ((1820 ,Daphnia magna (Straus) و تعیین غلظت کشنده آن (LC50-96h)
361
368
FA
سعید
بلالی
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران
saeed_balali85@yahoo.com
سیدعباس
حسینی
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران
hoseini_abbas@yahoo.com
رسول
قربانی
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران
rasulghorbani@gmail.com
10.22034/aej.2020.105577
<strong>این تحقیق جهت بررسی تاثیر سم خالص سازی شده </strong><strong>MC-RR</strong><strong>) </strong><strong>Microcystin-RR)</strong><strong> از ریز جلبک </strong><strong><em>Microcystis aeroginosa</em></strong><strong> بر زنده مانی دافنی ماگنا (</strong><strong><em>Daphnia magna</em></strong><strong>) و تعیین غلظت کشنده این سم (<strong>LC<sub>50-96</sub></strong></strong><strong>) انجام شد.</strong><strong> برای انجام این آزمایش تعداد 21 عدد دافنی ماگنا در هر تکرار، در معرض غلظت های 0/5، 2، 10، 20 و 50 میکروگرم بر میلی لیتر سم </strong><strong>MC-RR</strong><strong> قرار گرفتند و میزان بقای دافنی ها برای مدت 24 تا 96 ساعت مورد محاسبه قرار گرفت. هم چنین یک تیمار به عنوان تیمار شاهد (بدون سم) در نظر گرفته شد. هر تیمار 3 تکرار داشت</strong><strong>. با توجه به نتایج این تحقیق، سم میکروسیستین (</strong><strong>MC-RR</strong><strong>) تاثیر کشنده بر دافنی ماگنا داشت به طوری که حتی در کم ترین غلظت (غلظت 0/5) حدود 38 درصد تلفات مشاهده گردید و هیچ یک از دافنی ماگناها توانایی زنده ماندن در غلظت 2 میکرو گرم بر میلی لیتر سم خالص </strong><strong>MC-RR</strong><strong> به مدت 96 ساعت را نداشتند. قابل ذکر است توانایی زنده ماندن دافنی ها با افزایش غلظت سم، کاهش پیدا کرد، به طوری که در غلظت 10 </strong><strong>میکرو گرم بر میلی لیتر سم، در روز دوم و در غلظت 20 و 50 میکرو گرم بر میلی لیتر سم، در روز اول تمامی دافنی ها از بین رفتند. میزان </strong><strong>LC<sub>50-96 </sub></strong><strong>،0/58 میکرو گرم بر میلی لیتر سم </strong><strong>MC-RR</strong><strong> به دست آمد. </strong><strong>نتایج این تحقیق نشان داد که در غلظت 1/75 میکرو گرم بر میلی لیتر </strong><strong>MC-RR</strong><strong>، در مدت 96 ساعت، 99 درصد دافنی ها </strong><strong>می میرند</strong><strong>.</strong>
میکروسیستین,Microcystis aeroginosa,زنده مانی,دافنی ماگنا,h96-50LC
http://www.aejournal.ir/article_105577.html
http://www.aejournal.ir/article_105577_ad312bd812dae883cbfd3fbc00cd7e24.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
12
1
2020
03
20
ارزیابی خصوصیات ضدباکتریایی همولنف دوکفهای های Cerastoderma و Didacna سواحل جنوبی دریای خزر
369
374
FA
محدثه
صلواتی خوشقلب
گروه بیولوژی دریا، واحد لاهیجان، دانشگاه آزاد اسلامی، لاهیجان، ایران
salavat@yahoo.com
اعظم
مشفق
گروه زیست شناسی، واحد لاهیجان، دانشگاه آزاد اسلامی، لاهیجان، ایران
noshfeghazam@gmail.com
محبوبه
سترکی
گروه زیست شناسی، واحد ایذه، دانشگاه آزاد اسلامی، ایذه، ایران
doctor.setorgi@gmail.com
10.22034/aej.2020.105614
<strong>هدف از مطالعه حاضر، ارزیابی خصوصیات ضدباکتریایی همولنف دوکفه ای های </strong><strong><em>Cerastoderma</em></strong><strong> و </strong><strong><em>Didacna</em></strong> <strong>سواحل جنوبی دریای خزر بود. برای تعیین فعالیت ضدمیکروبی اولیه از روش انتشار دیسک در آگار، ماکرودایلوشن و میکرودایلوشن و برای </strong><strong>انتخاب </strong><strong>درصد </strong><strong>غلظت </strong><strong>عصاره ها، از رقت های مختلف 25%، 12/5، 6/25، 3/125، 1/56 درصد استفاده شد. بیش ترین و کم ترین قطر هاله عدم رشد در رقت های مختلف از همولنف دوکفه ای ها بر علیه باکتری </strong><strong>(ATC C25922 (<em>Escherichia coli </em></strong><strong>در دوکفه ای </strong><strong><em>Cerastoderma</em></strong><strong> مربوط به غلظت های 25% و 1/56 و در دوکفه ای </strong><strong><em>Didacna</em></strong><strong> مربوط به غلظت های 25% و 3/125 بود. هم </strong><strong></strong><strong>چنین در باکتری <strong><strong>NCTC5056)</strong></strong> <strong><em>Klebsiella</em></strong> <strong> </strong></strong><strong> </strong><strong><em>pnuemoniae</em></strong><strong>)<em> </em></strong><strong><strong> </strong></strong><strong>بیش ترین و کم ترین قطر هاله عدم رشد در همولنف دوکفه ای </strong><strong><em>Cerastoderma</em></strong><strong> به ترتیب مربوط به غلظت های 25% و 3/125 و در دوکفه ای </strong><strong>Didacna</strong><strong> مربوط به غلظت های 25% و 3/125 بود. در باکتری </strong><strong><em>Entroccus faccium </em></strong><strong>بیش ترین و کم ترین قطر هاله عدم رشد در دوکفه ای </strong><strong><em>Cerastoderma</em></strong><strong> مربوط به غلظت </strong><strong></strong><strong>های 25% و 3/125 و در دوکفه ای </strong><strong><em>Didacna</em></strong><strong> مربوط به غلظت های 25% و 1/56 بود. با افزایش غلظت همولنف، فعالیت ضدباکتری آن به طور معنی داری افزایش پیدا کرد </strong><strong>(</strong><strong>0/05</strong><strong>></strong><strong>p)</strong><strong>. همولنف صدف </strong><strong><em>Didacna</em></strong><strong> دارای </strong><strong>MIC</strong><strong> پایین تری در مقایسه با صدف </strong><strong><em>Cerastoderma</em></strong><strong> بر علیه باکتر</strong><strong>ی </strong><strong>های </strong><strong><em>E. coli </em></strong><strong>و </strong><strong><em>K. pnuemoniae </em></strong><strong>بود اما میزان </strong><strong>MIC</strong><strong> همولنف صدف </strong><strong><em>Cerastoderma</em></strong><strong> در مقایسه با صدف </strong><strong><em>Didacna</em></strong><strong> بر علیه باکتری </strong><strong><em>Entroccus faccium </em></strong><strong>کم تر بود </strong><strong>(</strong><strong>0/05</strong><strong>>p).</strong><strong> بنابراین با توجه به یافته های این پژوهش </strong><strong><em>Cerastoderma</em></strong><strong> و </strong><strong><em>Didacna</em></strong><strong> می تواند به عنوان منبعی با ترکیباتی </strong><strong>با ارزش و دارای توان زیست فعالی در تهیه داروهای ضدمیکروبی طبیعی مورد استفاده قرار گیرد</strong>.
ماکرودایلوشن,میکرودایلوشن,ضدباکتری,همولنف,Cerastoderma,Didacna
http://www.aejournal.ir/article_105614.html
http://www.aejournal.ir/article_105614_7aff72a114affb8ceb88be4128eb6052.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
12
1
2020
03
20
بررسی رژیم و ترکیبات غذایی لاشه خیار دریایی گونه Stichopus herrmanni در محدوده آب های استان هرمزگان – جزیره قشم
375
384
FA
شهرام
دادگر
موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات،آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران
shdadgar@yahoo.com
محمود
حافظیه
000-0002-7420-9259
موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات،آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران
jhafezieh@yahoo.com
منصور
شریفیان
موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات،آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران
sharif_23m@yahoo.com
10.22034/aej.2020.105636
<strong> در این مطالعه رژیم غذایی و ترکیبات تقریبی گونه خیار دریایی </strong><strong><em>Stichopus herrmanni </em></strong><strong>در استان هرمزگان مورد بررسی قرار گرفت. نمونه برداری ها به صورت ماهانه فصلی در پاییز و زمستان سال 1395 و بهار و تابستان سال 1396 با عملیات غواصی از سه ایستگاه انحام گرفت. در هر ایستگاه در هر یک سه نمونه و جمعاً 36 نمونه انجام و جهت زیست سنجی و مطالعات رژیم غذایی و آنالیز ترکیبات تقریبی رطوبت، پروتئین، چربی و خاکستر به آزمایشگاه منتقل گردیدند. شاخص طول نسبی روده </strong><strong>(</strong><strong>RLG</strong><strong>)</strong><strong> این خیار دریایی برابر 0/3</strong><strong>±</strong><strong>2/2 بوده که نشان دهنده همه </strong><strong></strong><strong>چیزخوار بودن گونه </strong><strong><em>S. herrmanni</em></strong><strong> آن می </strong><strong></strong><strong>باشد. از کل نمونه </strong><strong></strong><strong>های مطالعه شده 65/89 درصد دارای معده پر و بقیه (34/11 درصد) دارای معده خالی بودند. میزان خوردن غذا از زمستان شروع و در تابستان فصل تخم </strong><strong></strong><strong>ریزی، به حداکثررسید به طوری </strong><strong></strong><strong>که بیش </strong><strong></strong><strong>ترین مقدار شاخص شدت تغذیه در فصل تخم </strong><strong></strong><strong>ریزی 1/01</strong><strong>±</strong><strong>7/866 به دست آمد. بعد از آنالیز محتویات روده مشخص شد که شاخص ارجحیت تغذیه براساس نوع محتویات موجود در لوله گوارش به ترتیب: شن و گل </strong><strong></strong><strong>و </strong><strong>لای، فرامینفرا، شکم </strong><strong></strong><strong>پایان، دیاتومه </strong><strong></strong><strong>ها، دوکفه </strong><strong></strong><strong>ای </strong><strong></strong><strong>ها، جلبک </strong><strong></strong><strong>ها، آمفی </strong><strong></strong><strong>پودها، رسوبات آلی، تماتودها، فلس و به ندرت سخت </strong><strong></strong><strong>پوستان کوچک بوده از پلانکتون </strong><strong>ها: </strong><strong><em>Chlorella stigmatophora</em></strong><strong>, <em>Skeletonema costatum</em>, <em>Oocystis lacustris</em>, <em>Coscinodis cuscentralis </em></strong><strong>و بسیار معدود از سایر گونه </strong><strong></strong><strong>ها تغذیه می </strong><strong></strong><strong>کند که بسیار تحت تاثیر تراکم و زمانی و گونه </strong><strong></strong><strong>ای این پلانکتون </strong><strong></strong><strong>ها در آب محیط پیرامونی است. گرچه در پاییز و زمستان نیز تغذیه</strong><strong></strong><strong> دارند ولی شاخص پر بودن معده در آن </strong><strong></strong><strong>ها عمده تغذیه را به دو فصل بهار و به خصوص تابستان نسبت می </strong><strong></strong><strong>دهد و این موضوع رابطه تنگاتنگ شرایط دمایی با تغذیه فعال این خارپوست را نشان می </strong><strong></strong><strong>دهد. در بررسی ماهانه ترکیبات تقریبی، بیش </strong><strong></strong><strong>ترین سطح پروتئین بر حسب درصد وزن خشک (47/36</strong><strong>±</strong><strong>0) بیش </strong><strong></strong><strong>ترین درصد رطوبت (9/33</strong><strong>±</strong><strong>88/3)، بالاترین درصد چربی (0/02</strong><strong>±</strong><strong> 0/8) و بالاترین درصد خاکستر (9/33</strong><strong>±</strong><strong>37/0) مشاهده گردید.</strong>
Stichopus herrmanni,رژیم غذایی,ترکیبات تقریبی لاشه,استان هرمزگان,جزیره قشم
http://www.aejournal.ir/article_105636.html
http://www.aejournal.ir/article_105636_078f67048c52ef4009e4737e61b467df.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
12
1
2020
03
20
ارزیابی کیفیت آب و وضعیت تروفی تالاب بیشه دالان بروجرد برای زیست آبزیان
385
392
FA
مهدی
مهدی نسب
باشگاه پژوهشگران و نخبگان جوان، واحد خرم آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، خرم آباد، ایران
mehdi_4531@yahoo.com
10.22034/aej.2020.105641
<strong>تعیین شرایط کیفیت آب و وضعیت تروفی یکی از روش های ارزیابی و بررسی تعادل اکولوژیک اکوسیستم های تالابی می باشد، زیرا پایداری و تداوم بهره وری بر پایه این اکوسیستم های منحصر به فرد، نیازمند مدیریت صحیح پایش و کنترل شریط محیطی آن ها دارد. بنابراین انجام مطالعات زیستی و اکولوژیکی، قبل از هرگونه استقرار فعالیت ضروری می باشد. تالاب بیشه دالان به مساحت 913/5 هکتار یکی از بزرگ ترین تالاب های استان لرستان که در جنوب شهرستان بروجرد و حاشیه دشت سیلاخور قرار دارد. در این پژوهش برای تعیین کیفیت آب برای زیست آبزیان از شاخص کیفیت آب </strong><strong>(</strong><strong>WQI</strong><strong>)</strong><strong> براساس محاسبه 5 پارامتر: نیتریت </strong><strong>(</strong><strong>NO2</strong><strong>)</strong><strong>، نیترات </strong><strong>(</strong><strong>NO3</strong><strong>)</strong><strong>، کدورت </strong><strong>(</strong><strong>TURB</strong><strong>)</strong><strong>، اکسیژن محلول </strong><strong>(</strong><strong>DO</strong><strong>)</strong><strong>، اسیدیته </strong><strong>(</strong><strong>PH</strong><strong>)</strong><strong> و برای ارزیابی وضعیت تروفی کارلسون </strong><strong>(</strong><strong>TSI</strong><strong>)</strong><strong> براساس فسفات کل </strong><strong>(</strong><strong>TP</strong><strong>)</strong><strong>، ازت کل </strong><strong>(</strong><strong>TN</strong><strong>)</strong><strong> و نسبت فسفر به ازت </strong><strong>(</strong><strong>PN</strong><strong>)</strong><strong> از آمار ویژگی های فیزیکی و شیمیایی چهار ایستگاه نمونه برداری آب تالاب بیشه دالان در تابستان 1396 استفاده گردید. نتایج پژوهش نشان داد که بر اساس شاخص کیفیت آب </strong><strong>(</strong><strong>WQI</strong><strong>)</strong><strong> این تالاب برای زیست آبزیان در ایستگاه های نمونه برداری کانال سیمانی پایین دست روستای کپر جودکی و زهکش منطقه گنجینه دارای کیفیت فقیر، در ایستگاه زهکش عمود بر کانال سیمانی روستای کپرجودکی دارای کیفیت خوب و در ایستگاه تالاب بیشه دالان رودخانه گله رود کیفیت آب در رده خیلی فقیر قرار دارد و براساس شاخص تروفی کارلسون </strong><strong>(</strong><strong>TSI</strong><strong>)</strong><strong> سطح تروفی تالاب بیشه دالان از شرایط تروفی مزوتروفیک خفیف و ورود به شرایط مزوتروفیک می باشد.</strong>
کیفیت آب,وضعیت تروفی,شاخص WQI,شاخص کارلسون (TSI),تالاب بیشه دالان,شهرستان بروجرد
http://www.aejournal.ir/article_105641.html
http://www.aejournal.ir/article_105641_9c60aaa6675d550c611adf4a2fe20cf7.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
12
1
2020
03
20
ارزیابی کیفیت آب رودخانه های بابلرود و خرون جهت زیست آبزیان و پرورش ماهی براساس شاخص BCWQI
393
400
FA
علی
بهمنش
گروه محیط زیست، واحد قائمشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، قائمشهر، ایران
ali.behmanesh@yahoo.com
10.22034/aej.2020.104232
<strong> با توجه به اهمیت رودخانه های بابلرود و خرون در تامین آب کشاورزی و پرورش ماهی اطراف این رودخانه ها و هم چنین تخلیه آلاینده های متعدد به آن ها، ارزیابی کیفی آب این رودخانه ها ضروری به نظر می رسد. از طرفی ارائه تصویر صحیح از وضعیت کیفی آب های سطحی باعث می گردد تا هر گونه تصمیم گیری مدیریتی که اثرات زیست محیطی آن به صورت مستقیم و یا غیرمستقیم متوجه آب های سطحی کشور باشد، با آگاهی بیش تری اتخاذ گردد. در این تحقیق که از نوع مقطعی می باشد، نمونه برداری در طی یک دوره یک ساله (از شهریور 1397 تا شهریور 1398)، از هفت ایستگاه در رودخانه های بابلرود و خرون و به صورت ماهانه انجام پذیرفت. پاراسنجه های مورد مطالعه عبارت بودند از: اسیدیته، هدایت الکتریکی، درجه حرارت، کل مواد جامد معلق، اکسیژن محلول، اکسیژن مورد نیاز شیمیایی، نیتریت، نیترات، فسفات، کلرید، یون سولفات و کلیفرم مدفوعی و برخی از فلزات سنگین، شامل کبالت، سرب، منگنز، روی، آهن، کروم و نیکل که به صورت فصلی مورد اندازه گیری قرار گرفتند. داده های حاصل از آزمایش با استفاده از شاخص کیفی </strong><strong>BCWQI</strong><strong> تجزیه و تحلیل گردید. براساس شاخص </strong><strong>BCWQI</strong><strong>، کیفیت کلی آب رودخانه در تمام ایستگاههای مورد مطالعه برای آبزیان و پرورش ماهی ضعیف ولی جهت مصارف کشاورزی، متوسط ارزیابی گردید. به طوری که از نظر </strong><strong>pH</strong><strong>، درجه حرارت و املاح محلول مساعد بوده ولی از نظر اکسیژن محلول جهت آبزیان در حد نامساعد ارزیابی گردید. هم چنین به علت کدورت آب در 2 رودخانه و تقریباً تمام طول دوره مطالعه ضمن اثر منفی بر فتوسنتز در جوامع آبزیان، باعث افزایش استرس می شود. درخصوص املاح محلول عمدتاً در محدوده قابل قبول قرار داشتند. فلزات سنگین نیز تقریباً در تمام ایستگاه ها بیش از حد مجاز وجود داشته اند که شرایط نامناسب را از نظر سلامتی ایجاد می کند. در چنین شرایطی لازم است تا کارهای پیشگرانه و احتیاطی جهت حفظ اکوسیستم در نظر گرفته شود.</strong>
بابلرود,خرون,BCWQI,فلزات سنگین,اکوسیستم,آبزیان
http://www.aejournal.ir/article_104232.html
http://www.aejournal.ir/article_104232_45600913c3c3027369401d5c4109a163.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
12
1
2020
03
20
بررسی میزان رشد و پروفایل اسیدهای چرب ریزجلبک Chlorella vulgaris در محیط کشت حاوی فاضلاب شهری
401
408
FA
جواد
قاسم زاده
0000-0002-5775-4968
گروه شیلات، دانشکده علوم دریایی، دانشگاه دریانوردی و علوم دریایی چابهار، چابهار، ایران
jghasemz@gmail.com
فاطمه
لواجوبلگوری
گروه زیست شناسی دریا، دانشکده علوم و فنون دریایی، دانشگاه هرمزگان، بندرعباس، ایران
منصور
برازپور
گروه شیلات، دانشکده علوم دریایی، دانشگاه دریانوردی و علوم دریایی چابهار، چابهار، ایران
10.22034/aej.2020.105648
<strong> این تحقیق به </strong><strong></strong><strong>منظور تعیین محتوای اسیدهای چرب در ریزجلبک </strong><strong><em>Chlorella vulgaris </em></strong><strong>کشت شده در تیمارهای مختلف فاضلاب شهری انجام گردید. چهار تیمار </strong><strong>(هر تیمار با 3 تکرار) با درصدهای مختلف فاضلاب شهری و محیط کشت </strong><strong>f/2</strong><strong> تهیه و در شرایط آزمایشگاهی نگه </strong><strong></strong><strong>داری شدند. جداسازی ریزجلبک در مراحل مختلف آزمایش با استفاده از دستگاه سانتریفوژ انجام گردید. میزان رشد و اسیدهای چرب در همه تیمارها اندازه</strong><strong> </strong><strong>گیری شد. نتایج نشان داد که طی دوره کشت، تیمارهای 1 و 4 بیش </strong><strong></strong><strong>ترین رشد را داشتند. بین همه تیمارها بیش </strong><strong></strong><strong>ترین مقدار اسیدهای چرب اشباع مربوط به </strong><strong>C17:0</strong><strong> (هپتادکانوئیک اسید) و </strong><strong>C6:0</strong><strong> (هگزانوئیک اسید) بود و هم </strong><strong></strong><strong>چنین بیش </strong><strong></strong><strong>ترین مقدار اسیدهای چرب غیراشباع با یک پیوند دوگانه مربوط به </strong><strong>C16:1</strong><strong> (پالمیتولئیک اسید) و </strong><strong>C18:1Cis9</strong><strong> (اولئیک اسید) بود. از نظر مقادیر اسیدهای چرب غیراشباع تک پیوندی </strong><strong>(</strong><strong>MUFA</strong><strong>)</strong><strong> و چندپیوندی </strong><strong>(</strong><strong>PUFA</strong><strong>)</strong><strong> بین تیمارها اختلاف معنی </strong><strong></strong><strong>دار مشاهده شد (0/05</strong><strong>></strong><strong>p</strong><strong>). نتایج آنالیز واریانس یک </strong><strong></strong><strong>طرفه </strong><strong>(</strong><strong>One-Way ANOVA</strong><strong>) </strong><strong>در تاثیر محیط های کشت بر مقادیر اسید چرب امگا 3 و 6 تفاوت معنی </strong><strong></strong><strong>داری را بین تیمارها نشان داد (0/05</strong><strong>></strong><strong>p</strong><strong>). بیش </strong><strong></strong><strong>ترین مقدار مربوط به اسید چرب امگا 3 در تیمار 2 (18/28 درصد) بود، درصورتی </strong><strong></strong><strong>که در سایر تیمارها مقدار این اسید کم </strong><strong></strong><strong>تر از 2 درصد ثبت گردید. بیش </strong><strong></strong><strong>ترین مقدار امگا 6 هم در تیمار 2 و 4 با مقدار تقریبی 12 درصد اندازه گیری شد. براساس نتایج تحقیق حاضر پیشنهاد می شود که از فاضلاب به عنوان محیط کشت جایگزین برای تکثیر و پرورش انبوه ریزجلبک </strong><strong><em>Chlorella vulgaris </em></strong><strong>به </strong><strong></strong><strong>عنوان منبعی غنی از امگا 3 استفاده شود.</strong>
Chlorella Vulgaris,فاضلاب شهری,رشد,امگا3 و 6,اسید چرب
http://www.aejournal.ir/article_105648.html
http://www.aejournal.ir/article_105648_4ca04ea01290ab0ce3c2196c4023c1d1.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
12
1
2020
03
20
بررسی توان بیومس جلبک قهوه ای سارگاسوم Sargassum ilicifolium در جذب زیستی غلظت های مختلف یون نیترات
409
416
FA
الناز
عرفانی فر
0000-0003-0422-1022
مرکز تحقیقات شیلاتی آب های دور، موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، چابهار، ایران
elnaz_erfani@yahoo.com
زهرا
امینی خوئی
0000-0002-6677-512X
مرکز تحقیقات شیلاتی آب های دور، موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، چابهار، ایران
zamini.41@gmail.com
10.22034/aej.2020.105672
<strong> ورود بیش از اندازه یون نیترات از طریق فاضلاب های شهری و کشاورزی به منابع آبی سطحی و زیر سطحی سبب شکل </strong><strong></strong><strong>گیری پدیده یوتریفیکاسیون و به دنبال آن بلوم جلبکی و کاهش اکسیژن محلول اکوسیستم</strong><strong> </strong><strong>های آبی می</strong><strong> </strong><strong>شود. این تغییرات، سبب بر هم خوردن تعادل زیستی در این زیست بوم </strong><strong></strong><strong>ها و در نهایت مرگ و نابودی موجودات زنده آن</strong><strong> </strong><strong>ها می </strong><strong></strong><strong>گردد. در حال حاضر، جاذب</strong><strong> </strong><strong>های متنوعی برای حذف و یا برداشت یون نیترات مازاد از محیط</strong><strong> </strong><strong>های آبی مورد استفاده قرار می </strong><strong></strong><strong>گیرد. در مطالعه حاضر توان جلبک دریایی </strong><strong><em>Sargassum ilicifolium </em></strong><strong>به عنوان یک جاذب زیستی برای حذف یون نیترات مورد بررسی قرار گرفت. در این آزمایش دامنه متنوعی از تغییرات </strong><strong>pH</strong><strong> شامل (2، 3، 4، 5، 6، 7 و 8)، مقدار بیومس ابتدایی جلبک </strong><strong>(<em> </em></strong><strong>0/01 ،0/03 ،0/05 ،0/1 ،0/15 ،0/2 ،0/3 ، 0/4 گرم) <strong><em>Sargassum ilicifolium </em></strong></strong><strong>و غلظت ابتدایی یون</strong><strong></strong><strong> نیترات (50، 100، 150، 200، 250، 300 و 350 میلی گرم در لیتر) در زمان تماس (60-0 دقیقه) بر روند حذف و برداشت یون نیترات از محیط آبی مورد آزمون گرفت. نتایج حاصل از این آزمایش نشان داد که جلبک دریایی </strong><strong><em>S. ilicifolium</em></strong><strong> در مناسب ترین شرایط آزمایش دارای ظرفیت جذب نیترات به میزان 560 میلی گرم بر گرم و هم چنین درصد حذف نیترات 48% می باشد. مناسب ترین شرایط برای جذب نیترات در زمانی به دست آمد که مقدار بیوماس مصرفی جلبک 0/01 گرم در لیتر، 7</strong><strong>:</strong><strong>pH</strong><strong> و غلظت اولیه نیترات 350 میلی گرم در لیتر تنظیم شد. به طورکلی نتایج به دست آمده از این تحقیق نشان داد که پودر خشک جلبک </strong><strong><em>S. ilicifolium</em></strong><strong> قابلیت مناسبی برای حذف یون نیترات از محیط های آبی داشته و جاذب زیستی مناسبی برای تصفیه فاضلاب های شهری و کشاورزی می باشد.</strong>
Sargassum ilicifolium,جلبک دریایی,نیترات,جاذب زیستی
http://www.aejournal.ir/article_105672.html
http://www.aejournal.ir/article_105672_af08cd33dfcda800ab3406628b92aa47.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
12
1
2020
03
20
ارزیابی اثر تغییر اقلیم بر ریسک تهاجم زیستی کهور آمریکایی در اکوسیستم های طبیعی ایران
417
426
FA
ایرج
حشمتی
گروه محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
ir_heshmati@yahoo.com
نعمت اله
خراسانی
گروه محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
khorasan@ut.ac.ir
بهمن
شمس اسفندآباد
گروه محیط زیست، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، واحد اراک، دانشگاه آزاد اسلامی، اراک، ایران
b-shams@iau-arak.ac.ir
برهان
ریاضی
گروه محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
briazi@pmz.ir
10.22034/aej.2020.104223
<strong>کهور آمریکایی </strong><strong>(</strong><strong><em>Prosopis juliflora</em></strong><strong>)</strong><strong> یکی از مسئله دارترین گونه های مهاجم در سطح دنیا بوده و تهاجم زیستی این گونه آثار زیان بار متعددی بر اکوسیستم های طبیعی مناطق نیمه حاره ای تا خشک کره زمین وارد آورده است. این گونه در ابتدا در بسیاری از مناطق کره زمین با هدف مهندسی اکوسیستم از جمله حفاظت آب و خاک و مبارزه با بیابان زایی در مناطق گرم و خشک، و تولید چوب معرفی گردید. اما قابلیت تکثیر و انتشار بالا و نیز دامنه تحمل محیطی زیاد کهور آمریکایی منجر گسترش بیش از حد گونه، کاهش تنوع زیستی بومی و تغییر ساختار جوامع گیاهی در مناطق هدف بوده است. از آن جا که ریشه کن سازی گونه های مهاجم امری پرهزینه و زمان بر است، شناسایی مناطقی که در آینده پتانسیل بالایی برای حضور این گونه خصوصاً در اثر تغییر اقلیم دارند ابزاری پیشگیرانه جهت طرح ریزی و مدیریت اکوسیستم های هدف است. بدین منظور در پژوهش حاضر با استفاده از مدل سازی پراکنش بیشینه بینظمی (</strong><strong>MaxEnt</strong><strong>) و براساس مدل ها و سناریوهای متفاوت اقلیمی اثر تغییر اقلیم بر پراکنش گونه در مقیاس جهانی و کشوری مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که تا سال 2050 میلادی در تمام سناریوهای تغییر اقلیم بر گستره پراکنش گونه در عرض های جغرافیایی بالاتر افزوده خواهد شد. در سطح جهانی آمریکای شمالی، حوزه مدیترانه و خاورمیانه، و در سطح کشوری علاوه بر استان های جنوبی، زیستگاه های داخلی فلات ایران شامل استان های خراسان جنوبی، کرمان، فارس، سمنان و خراسان رضوی شاهد بیش ترین احتمال گسترش پراکنش گونه خواهند بود. بدین ترتیب نتایج پژوهش حاضر می تواند به عنوان ابزاری کارامد جهت طرح ریزی اقدامات پیشگیرانه و کاهش آثار منفی کهور آمریکایی در مناطق پرخطر مورد توجه قرار گیرد.</strong>
مدل سازی پراکنش,تهاجم زیستی,تغییر اقلیم,کهور آمریکایی,تخریب اکوسیستم
http://www.aejournal.ir/article_104223.html
http://www.aejournal.ir/article_104223_3e898d0a4e450e6f7f3023e840a4152b.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
12
1
2020
03
20
ارزیابی تاثیر شستشو، پوست گیری و نگه داری در یخچال بر کاهش میزان باقی مانده چهار آفت کش (دیازینون، ایمیداکلوپرید، پریمیکارب و استامی پراید) در خیار گلخانه ای (Cucumis sativus var:vista)
427
434
FA
آناهیتا
یزدان پاک
گروه حشره شناسی، دانشکده کشاورزی، واحد شیراز، دانشگاه آزاد اسلامی، شیراز، ایران
yazdanpaka@yahoo.com
هادی
استوان
گروه حشره شناسی، دانشکده کشاورزی، واحد شیراز، دانشگاه آزاد اسلامی، شیراز، ایران
ostovan2001@yahoo.com
شهرام
حسامی
گروه حشره شناسی، دانشکده کشاورزی، واحد شیراز، دانشگاه آزاد اسلامی، شیراز، ایران
shahram.hesami@gmail.com
مهدی
غیبی
گروه حشره شناسی، دانشکده کشاورزی، واحد شیراز، دانشگاه آزاد اسلامی، شیراز، ایران
mehgheibi@yahoo.com
10.22034/aej.2020.105708
<strong>از آن جایی که باقی مانده آفت کش ها در محصولات خوراکی به طور بالقوه سمی هستند، یکی از نگرانی های بزرگ سلامتی محسوب می شوند. آن ها ممکن است اثرات نامطلوب مانند سرطان، اثرات بر تولیدمثل، عوارض سیستم ایمنی و عصبی درپی داشته باشند. یکی از اهداف مهم برنامه های مدیریتی، کاهش آلودگی ناشی از باقی مانده آفت کش ها در محیط و مواد غذایی است. آماده سازی غذا به شدت بر روی باقی مانده های آفت کش ها و ایمنی غذا تأثیر می گذارد. هدف از این مطالعه ارزیابی اثرات شستشو، پوست گیری و نگه داری در یخچال بر روی مواد باقی مانده از چهار سموم دفع آفات نمونه برداری </strong><strong>محصول </strong><strong>تحت </strong><strong>اثر </strong><strong>سموم دیازینون،</strong><strong>ایمیداکلوپرید، پریمیکارب و استامی پراید </strong><strong>در خیارهای گلخانه ای است. در این تحقیق ابتدا نمونه های خیار پس از اسپری برداشت شد و غلظت سم </strong><strong>با </strong><strong>استفاده </strong><strong>از </strong><strong>دستگاه </strong><strong>کروماتوگرافی </strong><strong>مایع با کارائی بالا </strong><strong>مجهز </strong><strong>به </strong><strong>آشکار </strong><strong>ساز فرابنفش و مرئی </strong><strong>(HPLC-DAD)</strong><strong> مورد </strong><strong>سنجش </strong><strong>قرار </strong><strong>گرفت. در این بخش، فرآیندهای زیر مورد بررسی قرار گرفتند. شستشو با آب آشامیدنی: نمونه ها در آب آشامیدنی به مدت 10 دقیقه غوطه ور شده و دارای سایش 10 ثانیه بوده اند. عملیات ریختن: در قسمت دیگر، برای ارزیابی اثر لایه برداری با چاقو و تلاش برای حتی حذف ضخامت پوست گرفته شده برای همه نمونه ها از همان اندازه، عملیات ذخیره سازی در دمای 4 درجه سانتی گراد: در میزان کاهش سموم مربوطه. برای انجام این مرحله از مطالعه ابتدا 1 کیلوگرم نمونه بعد از برداشت به آزمایشگاه منتقل شد. در آزمایشگاه نمونه ها در نایلون پلاستیکی در یخچال قرار گرفتند و در دمای 4 درجه سانتی گراد نگه داری شدند. در روزهای 2 ،5 ،7 ،10 ،14، 17، 21 حدود یک چهارم کیلوگرم نمونه از یخچال خارج شد و استخراج سم بر روی آن ها انجام شد. درنهایت این نتیجه حاصل شد که روش های مورد بررسی به عنوان روش های ساده و موثر پردازش می تواند برای کاهش و حتی حذف آفت کش ها در محصولات گلخانه ای به عنوان تکنیک های پردازش خانگی یا تجاری استفاده شود. براین اساس، پوست گیری یکی از تکنیک های مهم با بیش ترین تاثیرگذاری در کاهش باقی مانده آفت کش ها در خیار گلخانه ای است (0/05</strong><strong>></strong><strong>P</strong><strong>). </strong><strong>مقایسۀ میانگین میزان چهار مخلوط آفت کش ها تفاوت بین نمونه های پوست شده و بدون پوست معنی دار بود و روش شستشو در مقام دوم برای کاهش باقی مانده آفت کش ها است که تأثیر این روش بستگی به نوع آفت کش ها و مکان های تحت تاثیر قرار می گیرد. در نهایت این تحقیق بیانگر که انطباق این روش ها با</strong><strong> (PHI (Per Interval Harvest خطرات باقی مانده آفت کش ها را کاهش می دهد.</strong>
باقی مانده آفت کش,دیازینون,ایمیداکلوپرید,پریمیکارب,استامی پراید,کروماتوگرافی مایع با کارائی بالا
http://www.aejournal.ir/article_105708.html
http://www.aejournal.ir/article_105708_1166b50e165a10f2bd9b6c431818c4c9.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
12
1
2020
03
20
تولید خامه قنادی کمچرب با استفاده از کنسانتره پروتئینی شیر گاو
435
442
FA
جواد
فرج زاده
گروه علوم و صنایع غذایی، دانشکده کشاورزی، واحد ورامین- پیشوا، دانشگاه آزاد اسلامی، ورامین، ایران
javadfarajzadeh69@gmail.com
علیرضا
شهاب لواسانی
مرکز تحقیقات فناوری های نوین تولید غذای سالم ، واحد ورامین-پیشوا ، دانشگاه آزاد اسلامی ، ورامین ، ایران
shahabam20@yahoo.com
محمدرضا
اسحاقی
گروه علوم و صنایع غذایی، دانشکده کشاورزی، واحد ورامین- پیشوا، دانشگاه آزاد اسلامی، ورامین، ایران
mr.eshaghi@yahoo.com
10.22034/aej.2020.105719
<strong>خامه قنادی از پرمصرف ترین فرآورده های لبنی در صنایع غذایی است. در سال های اخیر در پی افزایش سطح آگاهی مردم در رابطه با مصرف چربی تقاضا برای محصولات کم چرب افزایش قابل توجهی یافته است. خامه با توجه به میزان بالای چربی زمینه تحقیقات زیادی را فراهم کرده است. هدف این پژوهش استفاده از کنسانتره پروتئین شیر جهت تولید خامه قنادی کم چرب بود. در این تحقیق از کنسانتره پروتئین شیر با درصدهای 2، 4، 6 و 8 درصد استفاده شد و شاخص های اسیدیته، ظرفیت نگه داری آب، ساکارز، ماده خشک، ویسکوزیته، مقدار چربی و مورد سنجش قرار گرفت. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار 21 </strong><strong>SPSS</strong><strong> و جهت مقایسه میانگین ها از آزمون چند دامنه ای دانکن در سطح اطمینان 95 درصد استفاده شد. نتایج نشان داد با افزایش درصدهای کنسانتره پروتئین شیر شاخص های چربی خامه قنادی و اسیدیته کاهش و مقدار شاخص های ویسکوزیته و ماده خشک افزایش یافت (0/05</strong><strong>≥</strong><strong>p</strong><strong>). هم چنین مقدار ظرفیت نگه داری آب برای تمامی تیمارها پایدار بود جهت انجام ارزیابی حسی پارامترهای طعم و مزه، عطر و بو، رنگ، بافت، غلظت و پذیرش کلی مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج این آزمون نشان داد بیش ترین امتیاز ارزیابی حسی متعلق به تیمار 3</strong><strong>T</strong><strong> (حاوی 6 درصد کنسانتره پروتئین شیر</strong><strong>+</strong><strong> 54 درصد خامه) بود که با توجه به مقادیر شاخص</strong><strong></strong><strong>های ویسکوزیته، ظرفیت نگه داری آب و چربی کاهش یافته بود و این تیمار به عنوان تیمار برتر معرفی گردید. </strong>
خامه قنادی,کنسانتره پروتئین شیر,چربی,ظرفیت نگه داری آب
http://www.aejournal.ir/article_105719.html
http://www.aejournal.ir/article_105719_4c17ad4389be3acacb735e21d204bbd0.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
12
1
2020
03
20
نقش اثرات زیست محیطی در زنجیره تامین سبز پایدار (مطالعه موردی: صنعت کاشی و سرامیک ایران)
443
452
FA
محمد تقی
هنری
گروه مدیریت صنعتی، واحد یزد، دانشگاه آزاد اسلامی، یزد، ایران
mthonari@iauyazd.ac.ir
سیدحیدر
میرفخرالدینی
دانشکده اقتصاد، مدیریت و حسابداری، دانشگاه یزد، یزد، ایران
mirfakhr@yazd.ac.ir
حسن
دهقان دهنوی
گروه مدیریت صنعتی، واحد یزد، دانشگاه آزاد اسلامی، یزد، ایران
h.dehghan@iauyazd.ac.ir
جلیل
توتونچی
گروه اقتصاد، واحد یزد، دانشگاه آزاد اسلامی، یزد، ایران
totonchi@iauyazd.ac.ir
10.22034/aej.2020.105747
<strong>زنجیره های </strong><strong>تأمین </strong><strong>در </strong><strong>سال های </strong><strong>اخیر </strong><strong>به </strong><strong>سرعت </strong><strong>رشد </strong><strong>یافته اند </strong><strong>چرا که </strong><strong>تمرکز </strong><strong>بر </strong><strong>عملکرد </strong><strong>اقتصادی </strong><strong>برای بهینه سازی </strong><strong>هزینه ها </strong><strong>یا </strong><strong>بازگشت </strong><strong>سرمایه نمی تواند </strong><strong>متضمن </strong><strong>توسعه </strong><strong>یا</strong><strong>پایداری </strong><strong>در </strong><strong>زنجیره </strong><strong>تأمین </strong><strong>گردد. از این </strong><strong>رو </strong><strong>مفاهیم </strong><strong>مدیریت </strong><strong>زنجیره </strong><strong>تأمین </strong><strong>سبز </strong><strong>و </strong><strong>مدیریت </strong><strong>زنجیره </strong><strong>تأمین </strong><strong>پایدار </strong><strong>به منظور </strong><strong>تأکید </strong><strong>اهمیت نگرانی های </strong><strong>اجتماعی </strong><strong>و </strong><strong>زیست </strong><strong>محیطی </strong><strong>همراه </strong><strong>با </strong><strong>عوامل </strong><strong>اقتصادی </strong><strong>در </strong><strong>برنامه ریزی </strong><strong>زنجیره تأمین </strong><strong>ظهور یافتند</strong><strong>.</strong><strong> هدف از پژوهش حاضر طراحی الگوی زنجیره تأمین سبز پایدار با تمرکز بر اثرات زیست محیطی میباشد. صنعت کاشی و سرامیک به علت وفور مواد اولیه آن از قدیم در ایران مورد توجه بوده و با پیشرفت های صنعتی، امروزه یکی از صنایع پیشرو در کشور می باشد. عدم توجه به مسایل زیست محیطی در این صنعت موجب وارد شدن خسارات زیادی به محیط زیست می شود. </strong><strong>این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر شیوه گردآوری داده ها توصیفی پیمایشی می باشد که با ماهیت آمیخته انجام شد. بدین منظور طی فرایند تحلیل محتوا و با روش دلفی مهم ترین مؤلفه ها، شناسایی و بومی سازی گردید. سپس بر اساس روابط شناسایی شده در تحقیقات گذشته الگوی مفهومی متناسب ارائه گردید. نهایتاً این الگو از طریق روش کمی با ابزار پرسشنامه و بر اساس نظرات خبرگان مورد نظرسنجی قرار گرفته و با روش حداقل مربعات جزئی مورد تحلیل قرار گرفت. </strong><strong>نتایج حاکی از تایید روابط اصلی مدل و اهمیت نقش اثرات زیست محیطی در زنجیره تامین سبز پایدار بود.</strong>
زنجیره تامین سبز پایدار,اثرات زیست محیطی,تحلیل محتوا,صنعت کاشی و سرامیک
http://www.aejournal.ir/article_105747.html
http://www.aejournal.ir/article_105747_58832d86e96a416619ef9758fb954ecc.pdf