شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
8
2
2016
08
01
بررسی رژیم غذایی یوزپلنگ آسیایی Acinonyx jubatus venaticus با استفاده از روش تجزیه سرگین در منطقه حفاظت شده کوه بافق
1
8
FA
علی
رضایی خوزانی
گروه محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران، کرج
محمد
کابلی
0000-0002-9203-2346
گروه محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران، کرج
mkaboli@ut.ac.ir
سهراب
اشرفی
گروه محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران، کرج
sohrab.ashrafi@ut.ac.ir
حسن
اکبری
گروه محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان
ایران به عنوان آخرین پناهگاه یوزپلنگ آسیایی در جهان محسوب می شود که تنها جمعیتی در حدود 60 قلاده از این گونه را در خود جای داده است. جهت تهیه طرح حفاظتی از این گونه نیاز به انجام مطالعات بوم شناختی می باشد. رژیم غذایی یکی از مهم ترین ابعاد بوم شناختی گوشت خواران محسوب می شود که سایر ابعاد بوم شناختی متاثر از الگوی تغذیه ای است. منطقه حفاظت شده کوه بافق نسبت به سایر زیستگاه های یوزپلنگ در ایران و جهان شرایط غالب کوهستانی دارد و جمعیت غالب سم داران وحشی آن از کلوبز تشکیل شده است. هم چنین منطقه کوه بافق یکی مناطق جنوبی پراکنش یوزپلنگ در ایران به شمار می آید و جهت احیای جمعیت های یوزپلنگ در زیستگاه های جنوبی تر بسیار حائز اهمیت است. هدف از این مطالعه بررسی رژیم غذایی یوزپلنگ آسیایی در منطقه حفاظت شده کوه بافق در مرکز فلات ایران است. در این مطالعه از روش تجزیه سرگین برای شناسایی آیتم های طعمه مصرفی یوزپلنگ استفاده شده است و برای تجزیه سرگین از نمایه های فراوانی حضور، فراوانی حضور تصحیح شده و بیومس مصرف شده جهت آنالیز رژیم غذایی استفاده شد. در 51 سرگین مطالعه شده از یوزپلنگ هفت آیتم غذایی شناسایی شد که شامل: کلوبز، قوچ و میش، جبیر، بز اهلی، شتر، روباه معمولی و پرنده است. کل و بز بیش ترین فراوانی حضور (43/14) و بیومس نسبی (40%) مصرف شده را در رژیم غذایی یوزپلنگ به خود اختصاص داده است. سپس قوچ و میش (41/18) و جبیر (17/65) بیش ترین فراوانی حضور و هم چنین بیومس مصرفی را دارند. پس از سم داران وحشی، دام اهلی بخش قابل توجهی از رژیم غذایی یوزپلنگ را شامل می شود که این مسئله می تواند به چالشی برای حفاظت از یوزپلنگ در این منطقه تبدیل شود. با توجه به این که بخش اصلی رژیم غذایی یوزپلنگ (بیش از 91%) از طعمه های سم دار وحشی تشکیل شده است بنابراین به نظر می رسد که در حال حاضر منطقه حفاظت شده کوه بافق زیستگاه مطلوبی برای این گونه محسوب می شود.
یوزپلنگ آسیایی,رژیم غذایی,تجزیه سرگین,کوه بافق
http://www.aejournal.ir/article_16701.html
http://www.aejournal.ir/article_16701_bbe571708cc2c7b68f27e20f85603613.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
8
2
2016
08
01
مقایسه مدل مطلوبیت زیستگاه گوسفند وحشی(Ovis orientalis) با استفاده از روشENFA و MAXENT در استان مرکزی
9
16
FA
امیر
انصاری
دانشگاه اراک: دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی ، گروه محیط زیست، کد پستی 8349- 8- 38156
a-ansari@araku.ac.ir
<strong> </strong><strong> استان مرکزی با دارا بودن کوه های مرتفع زیستگاه مطلوب گوسفند وحشی است، به طوری که جمعیت های قابل توجهی از گوسفند وحشی در زیستگاه های استان مرکزی مشاهده می گردد. </strong><strong>MAXENT</strong><strong> براساس حداکثر آنتروپی یا نزدیک به واقعیت و </strong><strong>ENFA</strong><strong> براساس توزیع نرمال می باشد. با استفاده از روش های تحلیل عامل آشیان بومشناختی، حداکثر آنتروپی نقشه و مدل مطلوبیت زیستگاه گوسفند وحشی تهیه و با یکدیگر مقایسه گردید. نتایج مطالعه نشان میدهد در روش </strong><strong>ENFA </strong><strong> مساحت 118801 هکتار معادل 8 درصد و 4 فاکتور بومشناختی نمایانگر 93% از اطلاعات است. مقادیر 1/603 ویژگی حاشیه ای کل و 0/229 تحمل پذیری نشان دهنده تمایل گوسفند وحشی به مناطقی است که ارتفاع و شیب آن ها بیش تر از ارتفاع میانگین زیستگاه و تحمل پذیری کمی دارد. در روش </strong><strong>Maxent</strong><strong> مساحت 169878 هکتار معادل 11 درصد از نیمه جنوبی استان مرکزی دارای زیستگاه مطلوب برای گوسفند وحشی می باشد، در بین متغییرهای توسعه بیش ترین اثرگذاری بر روی زیستگاه گوسفند وحشی مربوط به متغییر فاصله از شهرها (20 کیلومتر) و کم ترین مربوط به جاده های مال رو میباشد و از متغییرهای بوم شناسی بیش ترین تاثیرگذاری مربوط به شیب (20 درصد) و کم ترین مربوط به ارتفاع می باشد. با مقایسه </strong><strong>ROC</strong><strong> مدل ها مشخص گردید اعتبار مدل مطلوبیت زیستگاه با روش( </strong><strong>Maxent</strong><strong> (0/978 و با روش (</strong><strong>ENFA</strong><strong> (0/651 می باشد،که نشانگر عملکرد بهتر روش </strong><strong>Maxent</strong><strong> نسبت به روش </strong><strong>ENFA</strong><strong>می باشد. بر این اساس پیشنهاد می شود در مدل سازی مطلوبیت زیستگاه حیات وحش از روش </strong><strong>Maxent</strong><strong> استفاده گردد.</strong>
تحلیل عامل آشیان بوم شناختی,حداکثر آنتروپی,گوسفند وحشی,Area Under Curre) ROC)
http://www.aejournal.ir/article_17589.html
http://www.aejournal.ir/article_17589_4bfa6d8b6a84bebecd52c6e9872c6493.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
8
2
2016
08
01
مدل سازی توزیع پراکنش آهوی گواتردار (Gazella subgutturosa) در پارک ملی بمو با روش حداکثر آنتروپی MAXENT
17
24
FA
هادی
رادنژاد
گروه محیط زیست، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اصفهان (خوراسگان)، صندوق پستی: 81595-158
hradnezhad@yahoo.com
مینو
مشتاقی
باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد خوراسگان(اصفهان)، صندوق پستی: 81595-158
m_moshtaghie@yahoo.com
ایمان
عموئیان
گروه محیط زیست، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اصفهان (خوراسگان)، صندوق پستی: 81595-158
imanamoeian@yahoo.com
امین
جمالی منش
گروه محیط زیست، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اصفهان (خوراسگان)، صندوق پستی: 81595-158
a.jamali@yahoo.com
<strong>مدل های پیش بینی کننده پراکنش پاسخ مناسبی در رابطه با اکولوژی، زیست جغرافیا و حفاظت گونه ها فراهم می کنند. آهوی گواتردار (</strong><strong><em>Gazella</em></strong><strong> <em>subgutturosa</em></strong><strong>) گونه ای آسیب پذیر بوده که جمعیت آن در بسیاری از مناطق حفاظت شده کشور در اثر شکار و تخریب زیستگاه کاهش یافته است. در این مطالعه فاکتورهای زیست جغرافیایی موثر بر پراکنش بالقوه این گونه در پارک ملی بمو با استفاده از مدل حداکثر آنتروپی ارزیابی گردید. بدین منظور از 15 متغیر زیست جغرافیایی ناهمبسته با قدرت تفکیک مکانی 100 متر استفاده شد. مهم ترین متغیرهای تاثیرگذار با استفاده از منحنی جک نایف مورد بررسی قرار گرفت. ارزیابی صحت سنجی مدل نشان از کارایی مناسب مدل مکسنت در مدل سازی پراکنش آهو بود (992/0</strong><strong>AUC(area under the curve) = </strong><strong>). نقشه لجستیک پیش بینی پراکنش بالقوه زیستگاه گونه نشان داد که بیش تر زیستگاه های مطلوب این گونه در محدوده تنگ چاه محکی، چشمه حاجی مهراب و نیز اطراف چاه سرخ و تلمبه بادی می باشد. نتایج ارزیابی جک نایف و محاسبه سهم نسبی متغیرها نشان داد که فاصله از آبشخور، تیپ پوشش گیاهی، فاصله از نقاط حضور پلنگ و زمین شناسی مهم ترین متغیرهای موثر بر توزیع آهو می باشد.</strong>
آهوی گواتردار,حداکثر آنتروپی,مدل سازی,مطلوبیت زیستگاه,پارک ملی بمو
http://www.aejournal.ir/article_17590.html
http://www.aejournal.ir/article_17590_4d882704fef32bfe6055446636648b21.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
8
2
2016
08
01
تأثیر محدودیت غذایی و رشد جبرانی بر میزان تولید پروتئین خام میکروبی در برههای پرواری نر افشاری بعد از شیرگیری
25
32
FA
مجید
معزی دامغان فر
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ورامین- پیشوا
majidmoez@yahoo.com
ناصر
کریمی
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ورامین- پیشوا
naser.karimi@hotmail.com
کامران
زند
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ورامین- پیشوا
kz63@hotmail.com
<strong>در این آزمایش به منظور بررسی اثر محدودیت غذایی و رشد جبرانی در میزان تولید پروتئین میکروبی از 21 راس بره نر افشاری بعد از شیرگیری با متوسط وزن 27 کیلوگرم استفاده شد. بره ها به صورت تصادفی به سه گروه تقسیم شدند. به تیمار شاهد در کل دوره جیره پروار (کاه، یونجه و کنسانتره) داده شد. به تیمارهای دوم و سوم به ترتیب به مدت 30 و50 روز جیره محدودیت شامل 50 درصد کاه و 50 درصد یونجه داده شد و بعد از آن از جیره پروار داده شد. به منظور تخمین پروتئین میکروبی تولید شده از طریق اندازه گیری مشتقات بازهای پورینی دفع شده از ادرار، از هر تیمار سه بره هر دو هفته یک بار و در مجموع شش مرتبه نمونه های ادرار گرفته شد. از روش کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا (</strong><strong>HPLC</strong><strong>) برای اندازه گیری مشتقات بازهای پورینی ادرار استفاده شد. نتایج حاصله نشان داد که در کلیه تیمارها با طی مدت پروار و افزایش وزن بره ها، ماده خشک مصرفی افزایش یافت و افزایش ماده خشک مصرفی سبب افزایش تولید پروتئین میکروبی شد. در تیمار شاهد با طی مدت پروار، وزن بره ها و خوراک مصرفی افزایش یافت که سبب افزایش تولید مشتقات بازهای پورینی و پروتئین میکروبی شد. در تیمار 30 و 50 روز محدودیت تولید پروتئین میکروبی با پایان محدودیت غذایی و شروع رشد جبرانی بر تولید آن افزوده شد که علت آن کیفیت جیره پروار بود. ضمنا قابلیت هضم بهتر جیره پروار باعث افزایش مصرف خوراک و افزایش تولید مشتقات بازهای پورینی (آلانتوئین واسید اسید اوریک) و پروتئین میکروبی شد. لذا اثر کیفیت جیره غذایی و همچنین افزایش مصرف خوراک بر تولید پروتئین میکروبی از لحاظ آماری معنی دار (0/05></strong><strong>p</strong><strong>) بود. </strong>
محدودیت غذایی,رشد جبرانی,پروتئین میکروبی,بره نژاد افشاری
http://www.aejournal.ir/article_17591.html
http://www.aejournal.ir/article_17591_c83dd4aa5b9846e1897d2ce82276652d.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
8
2
2016
08
01
زیستگاه های جنگلی مناسب برای حفاظت از سنجاب ایرانی (Sciurus anomalus pallescens) در غرب استان کرمانشاه
33
40
FA
سهراب
مرادی
0000-0002-9575-4774
استادیار، گروه مهندسی منابع طبیعی، دانشکده علوم کشاورزی، دانشگاه پیام نور، ایران
moradi_4@pnu.ac.ir
صالح
محمودی
گروه مهندسی منابع طبیعی و محیط زیست، دانشگاه پیام نور، ایران
salehmahmoudi@yahoo.com
صیاد
شیخی ئیلانلو
گروه محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران، کرج، صندوق پستی: 6619-14155
sayyad.sheykhi@ut.ac.ir
<strong>منطقه زاگرس با پنج میلیون هکتار جنگل تقریباً وسعتی معادل 40 درصد از کل جنگلهای کشور را به خود اختصاص داده است. استفاده بی رویه از جنگلهای زاگرس طی سالیان متمادی، موجب شده که این جنگلهای با ارزش به اکوسیستمهای حساس و شکنندهای تبدیل شوند. سنجاب ایرانی از پستانداران شاخص جنگل های بلوط زاگرس است، که متأسفانه زیستگاههای مطلوب این گونه در اثر فعالیتهای تخریبی انسانی به شدت کاهش یافته است. مطالعه حاضر جهت انتخاب لکههای باقی مانده مطلوب برای حفاظت از این گونه شهرستان ثلاث باباجانی انجام گرفت. برای انجام این کار نقاط حضور گونه با انجام مطالعات میدانی و گزارشات جوامع محلی و کارشناسان محیط زیست به دست آمد. متغیرهای مورد نیاز برای مدل سازی نیز با استفاده از سامانه اطلاعات جغرافیایی تهیه و برای تهیه نقشه های مطلوبیت زیستگاهی و لکههای مناسب حفاظتی برای این گونه از نرم افزار حداکثر بی نظمی (</strong><strong>MaxEnt</strong><strong>) استفاده گردید. نتایج به دست آمده نشان دادند که عمده لکههای مناسب حفاظتی برای این گونه در غرب شهرستان ثلاث باباجانی قرار گرفته است (</strong><strong>ACU= </strong><strong>0/</strong><strong>961</strong><strong>). هم چنین متغیرهای ارتفاع، فاصله از جاده و پوشش گیاهی مهم ترین متغیرهای موثر بر مطلوبیت زیستگاهی این گونه شناسایی شدند. نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که مناطق جنگلی با پوشش متراکم و مناطق جنگلی مرتفع مطلوب ترین زیستگاههای موجود برای گونه سنجاب ایرانی میباشد. به نظر میرسد انتخاب بخشهایی از لکههای جنگلی پیشنهادی به عنوان منطقه حفاظت شده در شهرستان ثلاث باباجانی میتواند نقش موثری را در حفاظت از این گونه داشته باشد.</strong>
سنجاب ایرانی,مطلوبیت زیستگاه,ثلاث باباجانی,حداکثر بی نظمی
http://www.aejournal.ir/article_17600.html
http://www.aejournal.ir/article_17600_238138960bc6bb3964351094950e094b.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
8
2
2016
08
01
اثر عصاره هیدرواتانلی زنیان (Trachyspermum copticum L.) بر جلوگیری از تشکیل کریستالهای اگزالات کلسیم در بافت کلیه موشهای صحرایی نر بالغ
41
46
FA
مریم
عیدی
گروه زیست شناسی، دانشکده علوم زیستی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ورامین- پیشوا
maryameidi@gmail.com
<strong>سنگ کلیه یک بیماری جهانی است. سنگ های ادراری دارای ترکیب شیمیایی مختلفی هستند. سنگ های اگزالات کلسیم معمول ترین سنگ های کلیه بوده و 80 درصد سنگ ها را تشکیل می دهند. در طب سنتی ایران، گیاهان دارویی بسیاری برای درمان سنگ های کلیوی استفاده می شوند. هدف از مطالعه حاضر، بررسی اثر عصاره هیدرواتانلی دانه زنیان بر کریستالیزاسیون اگزالات کلسیم در بافت کلیه موشهای صحرایی نر نژاد ویستار میباشد. در پژوهش تجربی حاضر در ابتدا، عصاره هیدرواتانلی گیاه در غلظتهای 12/5، 25 و 50 میلیگرم بر کیلوگرم تهیه شد. کریستالیزاسیون اگزالات کلسیم توسط اضافهنمودن کلرید آمونیوم و اتیلن گلیکول در آب آشامیدنی بهترتیب بهمدت 3 و 38 روز القاء شد. گروه شاهد توسط آب آشامیدنی تیمار شدند. گروههای تجربی علاوه بر آب آشامیدنی حاوی کلرید آمونیوم و اتیلن گلیکول توسط غلظتهای 12/5، 25 و 50 میلیگرم بر کیلوگرم عصاره گیاه به روش درونصفاقی به مدت 41 روز تیمار شدند. بعد از 41 روز، حیوانات توسط اتر بی هوش شده و کلیه سمت چپ آن ها خارج شده و در فیکساتیو قرار گرفت. نمونهها برای مطالعات بافتشناسی آماده شده و توسط هماتوکسیلین-ائوزین رنگآمیزی شدند. نتایج نشان دادند که تیمار عصاره موجب کاهش تعداد کریستالهای اگزالات کلسیم در بافت کلیه حیوانات تجربی در مقایسه با گروه شاهد بیمار میگردد (</strong><strong>p<0/001</strong><strong>). هم چنین، تیمار عصاره آسیب توبولو-اینتراستیشیال را در حیوانات تیمار شده کاهش میدهد (</strong><strong>p<0/01</strong><strong>). بنابراین، دانه زنیان کاندیدای مناسبی برای درمان سنگ کلیه است و نتایج تحقیق کاربرد سنتی آن را در درمان بیماری تایید می کند.</strong>
زنیان,اگزالات کلسیم,کریستالیزاسیون,سنگ کلیه,موش صحرایی
http://www.aejournal.ir/article_17621.html
http://www.aejournal.ir/article_17621_ad08d8a9649f96eb934bad59b4f29bc0.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
8
2
2016
08
01
بررسی اثر تزریق داخل بطن مغزی گالانین و مورفین بر غلظت هورمون های تیروئیدی (3T و4T) در موش صحرایی نر
47
52
FA
فرزانه
حق نظری
گروه جانور شناسی، دانشکده علوم زیستی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران
f.haghnazari@yahoo.com
همایون
خزعلی
گروه جانور شناسی، دانشکده علوم زیستی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران
hkhazali@hotmail.com
سینا
تقویمی
گروه جانور شناسی، دانشکده علوم زیستی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران
sinatagh@yahoo.com
<strong> </strong><strong> مطالعات</strong><strong>گذشته</strong><strong>نشان</strong><strong>داده</strong><strong>اند که</strong><strong>گالانین</strong><strong>پپتید</strong><strong>ارکسیژنیک است و</strong><strong>فعالیت</strong><strong>محور</strong><strong>هیپوتالاموس</strong><strong> – </strong><strong>هیپوفیز</strong><strong> – </strong><strong>تیروئید</strong><strong>را</strong><strong>مهار</strong><strong>می</strong><strong>کند. گالانین</strong><strong>موجب</strong><strong>افزایش دریافت غذا</strong><strong>از</strong><strong>طریق</strong><strong>مسیر نوروپپتید</strong><strong>Y</strong><strong> می شود. مورفین اپیات آلکالوئیدی است که از طریق تاثیر بر </strong><strong>Agouti Related Protein</strong><strong> و افزایش فعالیت نورون های دوپامینرژیک در</strong><strong>median eminence</strong><strong> بر غلظت هورمون های تیروئیدی موثر است. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر برهمکنش گالانین و مورفین بر غلظت هورمون های تیروئیدی است.</strong><strong> 21 عدد موش صحرایی نر از نژاد </strong><strong>Wistar</strong><strong> (200-250گرم) به طور تصادفی به 3 گروه تقسیم شدند. گروه ها 200 نانوگرم گالانین، 1میکروگرم مورفین و یا 200نانوگرم گالانین به همراه 1 میکروگرم مورفین را در حجم 3 میکرولیتر از طریق بطن سوم مغز دریافت نمودند. نمونه های خونی یک روز قبل و تا 24 ساعت بعد از تزریق جمع آوری شدند. پلاسمای</strong><strong>خونی</strong><strong>جهت</strong><strong>تعیین</strong><strong>میزان</strong><strong>هورمون</strong><strong>های 3</strong><strong>T</strong><strong> و 4</strong><strong>T</strong><strong> به روش </strong><strong>Radio Immunoassay</strong><strong> آنالیز گردید. جهت اطمینان از صحت کانول گذاری، برش گیری از مغز صورت گرفت. نتایج این تحقیق نشان می دهد که گالانین یا مورفین میزان هورمون های تیروئیدی را در مقایسه با قبل از تزریق به طور معنی داری کاهش دادند (0.05</strong><strong>></strong><strong>P</strong><strong>). تزریق همزمان گالانین و مورفین منجر به تاثیر مهاری بیش تری بر فعالیت محور </strong><strong>HPT</strong><strong> می شود (0.05</strong><strong>></strong><strong>P</strong><strong>).</strong>
گالانین,مورفین,3T,4T,تزریق ICV
http://www.aejournal.ir/article_32056.html
http://www.aejournal.ir/article_32056_76dc3b1cf2b4c3d580eb0d9540cfdcc1.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
8
2
2016
08
01
بررسی اثر روغن جوانه گندم بر پارامترهای اسپرمی، هورمون تستوسترون و پراکسیداسیون لیپیدی به دنبال درمان با کاربامازپین در موش های نر صرعی شده با پنتیلن تترازول
53
64
FA
ویدا
رحیم پور
گروه زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه ارومیه، صندوق پستی: 165
vida_rahimpur8691@yahoo.com
وحید
نجاتی
گروه زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه ارومیه، صندوق پستی: 165
v.nejati@urmia.ac.ir
غلامرضا
نجفی
گروه آناتومی و جنین شناسی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه ارومیه، صندوق پستی: 165
g.najafi2006@yahoo.com
شیوا
خضری
گروه زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه ارومیه، صندوق پستی: 165
<strong>صرع یک اختلال نورولوژیکی می باشد که با اختلال در فعالیت الکتریکی مغز ظاهر می گردد. کاربامازپین یک داروی ضدصرع است که در دراز مدت باعث افزایش استرس اکسیداتیو و ایجاد اختلال در سیستم تولیدمثلی می شود. هدف این مقاله بررسی اثر آنتی اکسیدانی روغن جوانه گندم بر روی تستوسترون، پارامترهای اسپرمی و پراکسیداسیون لیپیدی موشهای صرعی تحت درمان با کاربامازپین می باشد. در این مطالعه 48 موش سوری نر بالغ نژاد </strong><strong>NMRI</strong><strong> به طور تصادفی به 6 گروه 8تایی تقسیم شدند. شامل: گروه شاهد، گروه صرعی شده با پنتیلنتترازول با دوز40 (تزریق داخل صفاقی)، گروه صرعی شده با پنتیلنتترازول با دوز40</strong><strong>+ کاربامازپین با دوز30 (گاواژ)، گروه صرعی شده با پنتیلنتترازول با دوز40</strong><strong>+ کاربامازپین با دوز 180 (گاواژ)، گروه صرعی شده با پنتیلنتترازول با دوز40+ کاربامازپین با دوز30</strong><strong>+روغن جوانه گندم با تک دوز500 (گاواژ) و گروه صرعی شده با پنتیلنتترازول با دوز40 + کاربامازپین با دوز180+ روغن جوانه گندم با تک دوز 500 (واحد دوزها بهصورت گرم بر کیلوگرم وزن بدن میباشد).</strong><strong>در پایان دوره تیمار (42 روز) میزان تستوسترون سرم، پراکسیداسیون لیپیدی و پارامترهای اسپرمی اندازه گیری شد. دادهها با آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون توکی در نرم افزار</strong><strong>SPSS20</strong><strong> تحلیل شدند و سطح معنی </strong><strong>دار</strong><strong>(0/05</strong><strong>></strong><strong>P</strong><strong>)</strong><strong>در نظر</strong><strong>گرفته </strong><strong>شد. در این بررسی میزان تستوسترون و پارامترهای اسپرمی در</strong><strong>گروه های دریافت کننده کاربامازپین نسبت به گروه شاهد کاهش یافت </strong><strong>(0/05</strong><strong>></strong><strong>P</strong><strong>). هم چنین میزان پراکسیداسیون لیپیدی در گروه های مذکور افزایش پیدا کرد (0/05</strong><strong>></strong><strong>P</strong><strong>). استفاده از روغن جوانه گندم باعث افزایش تستوسترون، پارامترهای اسپرمی و کاهش پراکسیداسیون لیپیدی نسبت به گروههای دریافت کننده کاربامازپین شد. نتایج نشان داد که روغن جوانه گندم باعث بهبود عملکرد سیستم تولیدمثلی شده وعوارض کاربامازپین را در حد مطلوب کاهش می دهد</strong><strong>.</strong>
کاربامازپین,صرع,روغن جوانه گندم,تستوسترون,پارامترهای اسپرمی
http://www.aejournal.ir/article_34110.html
http://www.aejournal.ir/article_34110_2128cff29d2c3f1c0a6d60f002c5b726.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
8
2
2016
08
01
پایش زیستی غلظت فلز جیوه در جایگاههای 16 گانه رویش پر مرغابیسانان وحشی ایران و بررسی سلامت غذایی آن ها به کمک سطح و استراتژی تغذیه
65
72
FA
مهدی
صادقی
گروه محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی و علوم دریایی دانشگاه تربیت مدرس، نور، کد پستی: 46414- 365
mahdi55555@yahoo.com
سید محمود
قاسمپوری
0000-0003-1129-4406
گروه محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی و علوم دریایی دانشگاه تربیت مدرس، نور، کد پستی: 46414- 365
ghasempm@modares.ac.ir
نادر
بهرامی فر
گروه محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی و علوم دریایی دانشگاه تربیت مدرس، نور، کد پستی: 46414- 365
n.bahramifar@modares.ac.ir
<strong>فلزات سنگین عناصری هستند که در همه جا هستند، ثبات بالایی دارند، غیر قابل تخریب زیستی هستند و هم چنین نیمه عمر بیولوژیکی بالایی دارند. از بین فلزات سنگین، جیوه سمی ترین عنصر غیر ضروری</strong><strong>می باشد و اصلی ترین نگرانی را در رابطه با تاثیرات مضر زیست محیطی دارد.</strong><strong>هم چنین باعث اثرات سوء در پرندگان و کاهش جمعیت آن ها میشوند. پس نیاز است که یک اکوسیستم مورد ارزیابی قرار بگیرد. هدف از پژوهش حاضر این است که سطوح مختلف جیوه را در انواع مختلف پر در چهار گونه از مرغابی سانان تالاب بین المللی فریدون کنار که شامل غاز خاکستری (</strong><strong><em>Anser</em></strong><strong> <em>anser</em></strong><strong>)، خوتکا (</strong><strong><em>Anas crecca</em></strong><strong>)، فیلوش (</strong><strong><em>Anas acuta</em></strong><strong>) و اردک سرسبز (</strong><strong><em>Anas platyrhynchos</em></strong><strong>) می باشند مورد بررسی قرار گیرد و تفاوت های این چهار گونه را به لحاظ سطوح و استراتژی تغذیه ای و جایگاه رده بندی بررسی شود. در این پژوهش قرائت فلز جیوه توسط دستگاه پیشرفته اندازه گیری ترکیبات جیوه انجام شد. نتایج نشان داد که بین چهار گونه مورد بررسی به لحاظ آماری تفاوت معنی داری در میانگین مقدار جیوه وجود دارد (0/001></strong><strong>P</strong><strong>). فیلوش و خوتکا با بیش از</strong><strong>908 و غاز خاکستری وحشی با 310 نانوگرم بر گرم وزن خشک، کم ترین میانگین کلی تجمع جیوه را نشان داد. به عنوان نتیجه دیگر، غلظت جیوه در تمامی گونه های مورد بررسی از حداکثر میزان مجاز توصیه شده توسط سازمان های بین المللی کم تر است که البته این میزان می تواند در آستانه یک زنگ خطر باشد.</strong>
فلزات سنگین,مرغابی سانان,فریدون کنار,جیوه,سطح تغذیه ای,غلظت مجاز
http://www.aejournal.ir/article_34118.html
http://www.aejournal.ir/article_34118_58072ce704b8c63b65bac86e9f27c5fa.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
8
2
2016
08
01
اثر باکترین تسوکامورلا اینکونینسیس بر میزان خوراک مصرف شده، افزایش وزن و ضریب تبدیل غذایی در جوجههای گوشتی
73
76
FA
فروغ
طلازاده
بخش بیماری های طیور، گروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهیدچمران، اهواز، صندوق پستی: 61355- 156
ftalazade@gmail.com
منصور
میاحی
بخش بیماری های طیور، گروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهیدچمران، اهواز، صندوق پستی: 61355- 156
m_mayahi@yahoo.com
ابراهیم
گلزاری
دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهیدچمران، اهواز، صندوق پستی: 61355- 156
dvm69.88@gmail.com
<strong>بهمنظور مطالعه تأثیر باکترین <em>تسوکامورلا اینکونینسیس</em> بر ضریب تبدیل غذایی ، 140 قطعه جوجه یکروزه گوشتی سویه راس خریداری و بیست قطعه جوجه برای تعیین زمان واکسیناسیون بهطور تصادفی خونگیری شدند و بقیه بهطور تصادفی به 4 گروه مساوی و هر گروه به 3 زیرگروه 10 قطعهای تقسیم شدند. جوجههای گروه A، 2 روز قبل از دریافت واکسن آنفلوانزا، 106 باکترین را بهصورت زیر جلدی (یک مرحله تزریق باکتری)، دریافت کردند. جوجههای گروه B، 6 روز بعد از تزریق اول، 106 باکترین را بهصورت زیر جلدی (دو مرحله تزریق باکتری)، دریافت نمودند. جوجههای گروه C، 6 روز بعد از تزریق دوم (12 روز بعد از تزریق اول)، 106 باکترین را بهصورت زیر جلدی (سه مرحله تزریق باکتری)، دریافت کردند. جوجههای گروه D، واکسن آنفلوانزا دریافت نمودند اما باکترین دریافت نکردند. در21 روزگی و در پایان دوره، میزان خوراک مصرف شده، افزایش وزن و ضریب تبدیل غذا محاسبه گردید. این مطالعه حاکی از آن است که دریافت باکترین <em>تسوکامورلا اینکونینسیس</em> نتوانست تاثیر معنی داری بر ضریب تبدیل غذایی در گروه های دریافت کننده در مقایسه با گروه شاهد ایجاد نماید (0/05<p). مقایسه افزایش وزن جوجه ها نشان داد که در سن 42-21 روزگی و کل دوره پرورش، بین همه گروه ها اختلاف معنی دار وجود داشت (0</strong><strong>/</strong><strong>05>p). مقایسه میزان دان مصرفی نشان داد که در سن 21-0 روزگی ، 42-21 روزگی و کل دوره پرورش، بین همه گروهها اختلاف معنی دار وجود داشت (0/05>p). </strong>
تسوکامورلا اینکونینسیس,عملکرد,جوجه گوشتی
http://www.aejournal.ir/article_34132.html
http://www.aejournal.ir/article_34132_27f029b5ca847467c859d84f6bf0f951.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
8
2
2016
08
01
مطالعه اثر ترکیب آویشن (Thymus vulgaris) و بادَرَنجبویه (Melissa officinalis) بر تغییرات هیستومورفومتری بورس فابریسیوس و تیترخونی به دست آمده از واکسن نیوکاسل در جوجه های گوشتی
77
82
FA
سیدمجتبی
مسلمی آهنگری
دانشکده دامپزشکی، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران
سیدسجاد
حجازی
گروه علوم پایه، دانشکده دامپزشکی، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران
sajjad.hejazi@iaut.ac.ir
<strong>این تحقیق در ادامه مطالعات گذشته طراحی شده است با این تفاوت که بررسی اثرات بادرنجبویه و آویشن بر سیستم ایمنی طیور به روش هیستولوژی برای اولین بار مطرح شده است. در این مطالعه تعداد 40 قطعه جوجه گوشتی یک روزه از نژاد تجاری راس 308 تهیه شد. ترکیب پودر آویشن و بادرنجبویه به میزان 5 گرم در کیلوگرم به جیره غذایی در گروه تیمار اضافه گردید. پرندگان در روزهای 10، 24 و 42 روزگی از لحاظ میزان تیترآنتیبادی علیه بیماری نیوکاسل بطور تصادفی جهت انجام آزمایش هماگلوتیناسیون</strong><strong> (HI)</strong><strong>خونگیری شدند .نمونه ها بعد از تهیه بلوک های پارافینی با روش هماتوکسیلین و ائوزین رنگ آمیزی شدند. نتایج داده های هیستولوژی با روش آنالیز آماری</strong><strong> T-TEST </strong><strong>انجام پذیرفت. نتایج بدست آمده از آنالیزآزمایش</strong><strong> HI </strong><strong>در دوره آغازین اختلاف معنی داری بین دو گروه نرمال و تیمار وجود نداشت</strong><strong> (P>0/05). </strong><strong>در نتایج</strong><strong> HI </strong><strong>در دوره رشد و دوره پایانی اختلاف معنی داری بین دو گروه نرمال و تیمار وجود داشت</strong><strong>(P< 0/05). </strong><strong>نتایج بدست آمده از آنالیز پارامترهای هیستومورفومتری اندازه ضخامت بافت پوششی، تعداد سلول در قشر فولیکول و تعداد سلول درمدولای فولیکول، اختلاف معنی دای بین دو گروه نرمال و تیمار بود</strong><strong> (P< 0/05). </strong><strong>از نتایج بدست آمده از بخش تغییرات بافتی بورس فابریسیوس چنین بنظر میرسد که اثر ترکیب آویشن و بادرنجبویه میتواند باعث افزایش تراکم سلولهای لنفوسیت</strong><strong> B </strong><strong>در نواحی قشر و مدولای فولیکولهای بورس فابریسیوس در گروه تیمار در مقایسه با گروه نرمال شود</strong><strong>.</strong>
آویشن,بادَرَنجبویه,بورس فابریسیوس,تیتر خونی,هیستومورفومتری
http://www.aejournal.ir/article_34198.html
http://www.aejournal.ir/article_34198_d9d683e21dbbc760cb9af1b2372f4846.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
8
2
2016
08
01
مطالعه ریخت شناسی و ریخت سنجی قورباغه درختی شرقی (Hyla orientalis) در استان مازندران
83
90
FA
سیده سمیرا
علوی
گروه زیست شناسی، دانشگاه گلستان، گرگان، صندوق پستی: 155
حاجی قلی
کمی
گروه زیست شناسی، دانشگاه گلستان، گرگان، صندوق پستی: 155
hgkami2000@yahoo.com
نجمه
اخلی
گروه زیست شناسی، دانشگاه گلستان، گرگان، صندوق پستی: 155
<strong>راسته بیدمان با حدود6200 گونه در سراسر جهان به جز قطب جنوب و بیش تر جزایر قاره ای پراکنش داشته و شامل 49 خانواده است. قورباغه های درختی خانواده </strong><strong>Hylidae</strong><strong> شامل 3 زیر خانواده و 901 گونه می باشند. زیرخانواده </strong><strong>Hylinae</strong><strong> شامل 40 جنس و 675 گونه بوده و جنس </strong><strong>Hyla laurenti</strong><strong> دارای 35 گونه است. در ایران دو گونه قورباغه درختی وجود دارد. این تحقیق نتیجه مطالعه روی </strong><strong> </strong><strong>Hyla orientalis </strong><strong> می باشد که در مازندران به داروگ معروف است. تعداد 70 نمونه از مازندران از نظر مورفولوژیک و مورفومتریک مورد مطالعه قرار گرفتند. نمونه ها با دست جمع آوری شدند. 15 صفت مورفومتریک قورباغه با استفاده از کولیس دیجیتال با دقت 0/01 اندازه گیری شد. تشخیص جنس نر و ماده از طریق تشریح نمونه و مشاهده غدد تناسلی انجام شد. نتایج نشان داد که این گونه دارای پوست به رنگ سبز در نواحی پشتی است. یک نوار قهوه ای از ناحیه چشم تا انتهای سطح جانبی شکم کشیده شده، ناحیه شکمی سفید و فاقد رنگدانه است. دست ها با چهار انگشت و پاها با پنج انگشت است که در انتهای هریک از انگشتان دست ها و پاها زائده های بادکش مانندی وجود دارد که حالت چسبناک دارند. اندازه پاها از دست ها بزرگ تر است. قورباغه نر از نظر اندازه تقریباً برابر قورباغه ماده است. در این تحقیق نسبت جنسی 1:1 بوده است. اندازه بدن 41/30-17/15(میانگین33/85)، نسبت اندازه بدن به اندازه سر3/62-2/28(3/23)، نسبت عرض پلک ها به فاصله بین پلک ها </strong><strong>1/01-0/50(0/73)، نسبت اندازه چشم به پرده صماخ 2/56-</strong><strong>1/44(1/81)، نسبت اندازه ران به ساق 1/03-0/73(0/89)، نسبت اندازه اولین انگشت به برآمدگی داخلی کف پا 3/04-1/56(2/25) است. در ماده ها بیش ترین فراوانی طول بدن (</strong><strong>L</strong><strong>) بین 37/5-32/5 و 30-27/5 میلیمتر است. در نرها بیش ترین فراوانی طول بدن (</strong><strong>L</strong><strong>) در فاصله 37/5-32/5 میلیمتر است.</strong><strong> بر مبنای آزمون </strong><strong>SPSS </strong><strong> و آنالیز </strong><strong>T-test</strong><strong> داده ها نرمال بوده و در همه متغیرها بین نر و ماده، اختلاف معنی داری وجود ندارد.</strong>
قورباغه درختی شرقی Hyla orientalis,مازندران,ریخت شناسی,ریخت سنجی
http://www.aejournal.ir/article_34397.html
http://www.aejournal.ir/article_34397_54caa6d408b6fdd79764fdaaae429a1d.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
8
2
2016
08
01
بررسی تنوع گونه ای کنه های خاکزی منطقه ورامین با توجه به خصوصات اجزا خاک
91
96
FA
ندا
خردپیر
گروه گیاه پزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ورامین- پیشوا
n.kheradpir@gmail.com
<strong>کنه های خاکزی به عنوان شاخص سلامت محیط خاکی معرفی می شوند. این بررسی طی سال 1392 در مزارع محصولات مختلف شامل انار، بادمجان، خیار، گندم، کاهو و یونجه مستقر در بخش های مختلف منطقه ورامین شامل محمدآباد، عسگرآباد، محمودآباد، پوئینک، جلیل آباد، قلعه سین و کمربندی پیشوا بسته به اهمیت هر محصول در هر منطقه انجام شد. در مجموع تعداد شش گونه کنه خاکزی از ایستگاه های مورد مطالعه جمع آوری گردید که عبارت بودند از:</strong><strong><em>Tyrophagus putrescentiae </em></strong><strong>Shrank</strong><strong>، </strong><strong><em>Asperolaelaps rotundus </em></strong><strong>Womersley</strong><strong>، </strong><strong><em>Nenteria stylifera </em></strong><strong>Berlese</strong><strong>، </strong><strong><em>Hypoaspis</em></strong><strong> <em>aculeifer</em> Canestrini</strong><strong>، </strong><strong><em>Scheloribates</em></strong><strong> sp</strong><strong>.</strong><strong> و </strong><strong><em>Epilohmannia cylindrica cylindrica </em></strong><strong>Berlese</strong><strong>. بررسی ارتباط میان گونه های خاکزی و پروفایل خاک مناطق مورد نمونه برداری نشان دهنده عدم وجود همبستگی معنی دار میان حضور گونه های مختلف کنه ها با عناصر تشکیل دهنده خاک بود. در عین حال آنالیز آماری با روش همبستگی پیرسون نشان داد که تنها عامل مؤثر مثبت بر جمعیت و حضور کنه های خاکزی درصد ازت بوده و غلظت سایر عناصر با تنوع گونه ای کنه ها رابطه معکوس دارند. مطالعات جمعیت شناسی می تواند نتایج حاصل از این تحقیق را تأیید نماید.</strong>
کنه,خاکزی,ورامین,عناصر خاک
http://www.aejournal.ir/article_38534.html
http://www.aejournal.ir/article_38534_251147c3c65e6e12e0bd13e9f10d60ba.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
8
2
2016
08
01
مطالعه اثر سد سنگبان بر ویژگی های ریختی جمعیت های سیاه ماهی (Capoeta gracilis) با استفاده از دو روش ریخت سنجی هندسی و سنتی
97
104
FA
درناز
صالحی نیا
گروه تنوع زیستی، دانشکده محیط زیست، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران، صندوق پستی: 14515-775
سهیل
ایگدری
گروه شیلات، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی کرج، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران، صندوق پستی: 6619-14155
soheil.eagderi@ut.ac.ir
نعمت الله
خراسانی
گروه تنوع زیستی، دانشکده محیط زیست، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران، صندوق پستی: 14515-775
khorasani@ut.ac.ir
مظاهر
زمانی فرادنبه
گروه شیلات، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی کرج، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران، صندوق پستی: 6619-14155
m.zamanif68@gmail.com
<strong> دستکاری اکوسیستم های رودخانه ای از جمله رودخانه طالقان به وسیله احداث سد بر روی آن ها شرایط اکولوژیکی جدیدی را برای ساکنان این زیستگاه ها فراهم می کند که باید برای ادامه بقاء با این شرایط سازگاری پیدا کنند. مطالعه حاضر به منظور بررسی تفاوت های ریختی جمعیت های سیاه ماهی ساکن در بالادست و پایین دست سد سنگبان رودخانه طالقان، بر اساس دو روش ریخت سنجی سنتی و هندسی و نیز مقایسه قدرت این دو روش در تفکیک ریختی این جمعیت های جدا شده انجام شد. نتایج نشان داد که ریخت سنجی هندسی برخلاف روش سنتی قادر به تفکیک این جمعیت های بسیار نزدیک از نظر ویژگی های ریختی بود. بنابراین دو جمعیت سیاه ماهی در روش ریخت سنجی هندسی با دقت و اطمینان بالایی از لحاظ ریختی از یکدیگر تفکیک شدند (0/005>P). نتایج هم چنین نشان داد که سد سنگبان باعث تفاوت معنی داری در ویژگی های ریختی شامل تغییر در عمق بدن، طول و عمق سر و عمق ساقه دمی در جمعیت های دو سوی سد شده است. </strong>
تفکیک جمعیت,سیاه ماهی,ریخت سنجی,سنتی,هندسی
http://www.aejournal.ir/article_39269.html
http://www.aejournal.ir/article_39269_76188a22f959595ca4828887d8861a60.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
8
2
2016
08
01
تنوع و تمایز ژنتیکی ماهی شیر (Scomberomorus commerson) در سواحل شمالی خلیج فارس و دریای عمان با روش مولکولی ریزماهواره
105
112
FA
مهرنوش
نوروزی
گروه زیست شناسی دریا، دانشکده علوم زیستی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تنکابن، صندوق پستی: 46817
mnoroozi@toniau.ac.ir
مهدی
زاهدی پور
گروه زیست شناسی دریا، دانشکده علوم زیستی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تنکابن، صندوق پستی: 46817
zahedimahdi@rocketmail.com
<strong>هدف مطالعه حاضر، بررسی ساختار ژنتیکی ماهی شیر <em>Scomberomorus</em> <em>commerson</em><em></em>، در خلیج فارس و دریای عمان با استفاده از جایگاه های ریزماهواره بود. 90 نمونه ماهی شیر بالغ، در مجموع از سه منطقه کنارک و پسابندر در استان سیستان و بلوچستان، بندرعباس در استان هرمزگان و دیر در استان بوشهر، جمع آوری شد. پنج جفت پرایمر ریزماهواره (C83Sc، H96Sc ، J43Sc ، F6Sc و L42Sc) برای تعیین تمایز ژنتیکی استفاده گردید. بر اساس نتایج، میانگین اللی در جایگاه های مختلف 0/68± 7/5 (دامنه آن از 4 تا 13 الل) به دست آمد. نمونه های تمامی مناطق دارای الل های اختصاصی بودند. میانگین ضریب خویشاوندی در جایگاه های ریزماهواره مثبت محاسبه شد. میانگین هتروزیگوسیتی مورد انتظار و مشاهده شده به ترتیب 0/05± 0/783 و 0/01± 0/571 محاسبه شد. تمامی جایگاه ها خارج از تعادل هاردی واینبرگ بودند. میزان شاخص تمایز و جریان ژنی بر اساس فراوانی اللی به ترتیب 0/127 و 2/11 محاسبه شد. بر اساس آزمون AMOVA، شاخص های تمایز Fst و Rst تفاوت معنی داری بین مناطق نمونه برداری نشان داد (0/01>p). میزان فاصله ژنتیکی نیز نشان دهنده تمایز ژنتیکی بین گروه های مورد مطالعه بود. مطالعه حاضر نشان دهنده وجود گروه های متمایز ژنتیکی ماهی شیر در خلیج فارس و دریای عمان می باشد.</strong>
ماهی شیر,Scomberomorus commerson,ژنتیک جمعیت,ریزماهواره
http://www.aejournal.ir/article_39274.html
http://www.aejournal.ir/article_39274_16a85ceba48bd9df5e0bf2bd48b8e1f0.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
8
2
2016
08
01
چندشکلی ریزماهواره ای در جمعیت های ماهی خیاطه (Alburnoides eichwaldi) رودخانه های کبودوال و سفیدرود
113
118
FA
لادن
جهانگیری
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، صندوق پستی: 487-49175
ladan_jahangiri@yahoo.com
علی
شعبانی
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، صندوق پستی: 487-49175
ali-shabany@yahoo.com
<strong>ماهی خیاطه (<em>Alburnoides</em> <em>eichwaldi</em>) یک گونه رودخانه ای است که در حوضه جنوبی دریای خزر از فراوانی نسبتا خوبی برخوردار می باشد اما در بسیاری از آب های اروپا نزدیک به انقراض می باشد. تا کنون هیچ گونه مطالعه ای در زمینه تنوع ژنتیکی این گونه صورت نگرفته است. در این تحقیق به منظور بررسی ساختار ژنتیکی ماهی خیاطه در رودخانه های کبودوال و سفیدرود از 6 جایگاه ریزماهوارهای استفاده شد. طبق نتایج حاصله، متوسط میزان </strong><strong>Fst </strong><strong> 0/020 </strong><strong>به دست آمد. در بررسی تعادل هاردی-واینبرگ، نمونه ها در اکثر جایگاه ها انحراف از تعادل را نشان دادند. تعداد الل ها در محدوده 21-8 و هتروزایگوسیتی مشاهدهشده و مورد انتظار به ترتیب در دامنه 1-0/541 (میانگین :0/06 ± 0/853) و 0/927-0/834 (میانگین : 0/887) به دست آمد که بیان گر این مطلب است که جمعیت های مورد بررسی از غنای اللی و تنوع ژنتیکی قابل توجهی برخوردار می باشند. هم چنین آنالیز واریانس مولکولی نشان داد که تنوع پایینی بین جمعیت ها وجود داشته و بخش عمده تنوع مشاهده شده مربوط به درون جمعیت ها می باشد. نتایج حاصل از بررسی فاصله ژنتیکی نیز حاکی از جدایی جمعیت های ماهی خیاطه در رودخانه های مورد بررسی می باشد. </strong>
تنوع ژنتیکی,ریزماهواره,فاصله ژنتیکی,ماهی خیاطه
http://www.aejournal.ir/article_39370.html
http://www.aejournal.ir/article_39370_5510001fad885c87ada6519250989ca5.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
8
2
2016
08
01
بررسی تنوع ژنتیکی ماهی سیم دریای خزر ( Abramis brama orientalis; Berg, 1905) در سواحل چمخاله و بندرانزلی استان گیلان با استفاده از نشانگرهای ریزماهواره
119
124
FA
زینب
حسین نیا
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، صندوق پستی: 487-49175
z.hosseinnia@yahoo.com
علی
شعبانی
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، صندوق پستی: 487-49175
ali-shabany@yahoo.com
حامد
کلنگی میاندره
0000-0002-6060-4792
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، صندوق پستی: 487-49175
hkolangi@gmail.com
<strong>ماهی سیم (<em>Abramis brama orientalis</em>) از جمله ماهیان استخوانی دریای خزر می باشد. تعداد 30 قطعه ماهی از هر یک از مناطق چمخاله و بندرانزلی تهیه و مورد بررسی ژنتیکی قرار گرفتند. در این بررسی همه 7 جایگاه ریزماهواره ای (Rser10، Ic654، MFW7،MFW26 ،Bl2 -114 ، Bl1 -153،M4 ) چندشکلی را نشان دادند. نتایج نشان داد که تمایز بارز ژنتیکی بین دو منطقه از لحاظ Fst، Rst و آنالیز واریانس مولکولی وجود نداشته و میانگین تعداد الل در سطح جمعیت ها 10/5 و میانگین هتروزیگوسیتی مشاهده شده و مورد انتظار نیز به ترتیب 0/615 و 0/820 می باشد. تقریباً اکثر جایگاه های ژنی انحراف از تعادل هاردی-واینبرگ را نشان دادند. شباهت و فاصله ژنتیکی بین دو منطقه به ترتیب 0/684 و 0/316 بود. براساس آنالیزهای موجود به نظر می رسد، گونه <em>Abramis brama</em> دارای تنوع ژنتیکی مطلوبی در مناطق مورد بررسی نمی باشد. </strong>
ماهی سیم,ریزماهواره,تنوع ژنتیکی,چندشکلی
http://www.aejournal.ir/article_39518.html
http://www.aejournal.ir/article_39518_707cf7df362081849ec31f73760272ee.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
8
2
2016
08
01
مطالعه آسیب شناسی گناد اردک ماهی(Esox lucius) در تالاب انزلی و مقایسه آن با تالاب امیرکلایه
125
132
FA
مرضیه
عباسی
گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه گیلان، صومعه سرا، صندوق پستی: 1144
marzieh.abbasi.ac@gmail.com
علی
بانی
گروه زیست شناسی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه گیلان، رشت، صندوق پستی: 19141-41335
bani@guilan.ac.ir
مهوش
هادوی
پژوهشگاه ملی و مهندسی ژنتیک و زیست فناوری، کرج، صندوق پستی: 161-14965
حامد
موسوی ثابت
گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه گیلان، صومعه سرا، صندوق پستی: 1144
mosavii.h@gmail.com
<strong>نگرانی حضور طیف وسیعی از آلاینده های زیست محیطی که تحت عنوان برهم زنندهای غدد درون ریز </strong><strong>(EDCs)</strong><strong> شناخته شده اند </strong><strong>و می توانند فرایندهای تولیدمثل طبیعی موجودات آبزی را مختل کنند در حال افزایش است. در این پژوهش ناهنجاری احتمالی گناد اردک ماهی نر و ماده نابالغ و بالغ صید شده از تالاب انزلی (به عنوان یک محیط آلوده به ترکیبات </strong><strong>EDCs</strong><strong>) مورد بررسی قرار گرفت. در مجموع تعداد 38 قطعه اردک ماهی از تالاب انزلی و 29 قطعه اردک ماهی از تالاب امیرکلایه (به عنوان محیط سالم) در مهرماه و آذر ماه سال 1391 نمونه برداری شد. پس از مشاهدات ماکروسکوپی گناد ماهیان صید شده، بررسی های میکروسکوپی با انجام مراحل مختلف بافت شناسی گنادی و مطالعه با میکروسکوپ نوری انجام شد. نتایج نشان داد که از دیدگاه ماکروسکوپی و میکروسکوپی در هیچ یک از ماهیان نمونه برداری شده شواهد و یا علایم ناهنجاری گنادی و حالت دو جنسیتی (حضور هم زمان بافت تخمدان و بیضه در همان گناد و یا تغییر در شکل ظاهری گناد) مشاهده نشد و تالاب انزلی علی رغم داشتن طیف وسیعی از مواد آلاینده تاثیری بر ساختار گناد اردک ماهی ندارد.</strong>
بافت شناسی,اردک ماهی,تالاب انزلی,تالاب امیرکلایه
http://www.aejournal.ir/article_40532.html
http://www.aejournal.ir/article_40532_b055047ad547a1fe1399fa48745a03a8.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
8
2
2016
08
01
مقایسه فعالیت آنزیم های گوارشی آلفا آمیلاز، تریپسین و لیپاز در روده ماهی سفیدک سیستان (Schizothorax zarudnyi ) در دو محیط وحشی و پرورشی
133
138
FA
حسینعلی
شیبک
گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه زابل، صندوق پستی: 538-98615
sheibak.1360@yahoo.com
مصطفی
غفاری
گروه شیلات، پژوهشکده تالاب بین المللی هامون، دانشگاه زابل، صندوق پستی: 538-98615
ghaffarimostafa@yahoo.com
احمد
قرایی
گروه شیلات، پژوهشکده تالاب بین المللی هامون، دانشگاه زابل، صندوق پستی: 538-98615
agharaei551@gmail.com
ساحل
پاکزادتوچایی
گروه مدیریت اکوسیستم های طبیعی، پژوهشکده تالاب بین المللی هامون، دانشگاه زابل، صندوق پستی: 538-98615
علیرضا
افشاری
اداره کل شیلات سیستان، زابل، صندوق پستی: 16998-98616
<strong>فعالیت آنزیم</strong><strong></strong><strong>های گوارشی در محیط پرورشی نسبت به محیط وحشی دارای تفاوت</strong><strong></strong><strong>هایی می</strong><strong></strong><strong>باشد که این امر به</strong><strong></strong><strong>دلیل تغییر در مواد غذایی قابل دسترس است. هدف از این تحقیق بررسی میزان فعالیت آنزیم</strong><strong></strong><strong>های آلفا آمیلاز، تریپسین ولیپاز در قسمت</strong><strong></strong><strong>های قدامی، میانی و خلفی روده ماهی سفیدک سیستان (</strong><strong><em>Schizothorax zarudnyi</em></strong><strong>) در دو محیط وحشی و پرورشی می</strong><strong></strong><strong>باشد. بدین منظور تعداد 25 قطعه ماهی، شامل 12 قطعه وحشی (در 4 گروه وزنی با متوسط اوزان 6/3±141/6، 2/63±209/5، 9/6±263/1 و 26/9±326/15 گرم) و 13 قطعه پرورشی (با متوسط وزن</strong><strong>5/6±55/1 گرم) استفاده گردید. نتایج نشان داد که در هر دو گروه ماهیان وحشی و پرورشی، فعالیت آنزیم آلفا آمیلاز نسبت به دیگر آنزیم</strong><strong></strong><strong>های مورد بررسی بیش</strong><strong></strong><strong>تر می</strong><strong></strong><strong>باشد. بالاترین میزان فعالیت این آنزیم در بخش میانی روده مشاهده شد و میزان فعالیت آن بین بخش</strong><strong></strong><strong>های مختلف روده نیز دارای اختلاف معنی</strong><strong></strong><strong>داری بود (0/05</strong><strong>></strong><strong>p</strong><strong>). فعالیت آنزیم</strong><strong></strong><strong>های تریپسین و لیپاز نیز بیش</strong><strong></strong><strong>ترین مقدار خود را در بخش قدامی روده نشان داد و بین فعالیت این آنزیم</strong><strong></strong><strong>ها در بخش قدامی و میانی اختلاف معنی</strong><strong></strong><strong>داری مشاهده نشد (0/05</strong><strong><</strong><strong>p</strong><strong>) اما بین بخش قدامی و میانی با بخش خلفی اختلاف معنی</strong><strong></strong><strong>دار مشاهده گردید (0/05</strong><strong>></strong><strong>p</strong><strong>). نتایج بررسی فعالیت آنزیم</strong><strong></strong><strong>های لیپاز و تریپسین نشان داد که میزان این آنزیم</strong><strong></strong><strong>ها در هر دو گروه ماهیان از بخش قدامی به خلفی روده کاهش می</strong><strong></strong><strong>یابد. مقایسه فعالیت آنزیم</strong><strong></strong><strong>های آلفا آمیلاز، تریپسین و لیپاز و میانگین</strong><strong></strong><strong>های وزنی در ماهیان وحشی نیز مشخص کرد که با افزایش وزن میزان فعالیت آنزیم</strong><strong></strong><strong>ها افزایش می</strong><strong></strong><strong>یابد.</strong>
ماهی سفیدک سیستان,آلفا آمیلاز,تریپسین,لیپاز
http://www.aejournal.ir/article_40539.html
http://www.aejournal.ir/article_40539_35785c3a6ead12ad036c9e1397db882e.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
8
2
2016
08
01
بررسی ارتباط بین میزان بازماندگی بچه ماهی سفید (Ruitilus frisii kutum) با برخی عوامل غیر زیستی آب (مطالعه موردی سواحل ایرانی دریای خزر)
139
150
FA
سامره
باقری
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، صندوق پستی: 15739-49138
samerehbagheri112@gmail.com
رسول
قربانی
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، صندوق پستی: 15739-49138
rasulghorbani@gmail.com
حسن
فضلی
پژوهشکده اکولوژی دریای خزر، موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، ساری، صندوق پستی: 961
hn_fazli@yahoo.com
<strong>اکثر ماهیان با ارزش شیلاتی مانند ماهی سفید که از مهم ترین ماهی های استخوانی دریای خزر میباشد، رود کوچ بوده و برای تخمریزی به رودخانهها مهاجرت میکند، لذا ویژگی های مصب رودخانهها به عنوان محل های تخم ریزی ماهیان نقش مهمی در بقاء آن ها دارند. مطالعات نشان می دهد که اکثر رودخانههای سواحل ایرانی دریای خزر در گذشته، مکان تکثیر طبیعی ماهی سفید بوده، ولی در حال حاضر فقط برخی از این رودخانه</strong><strong></strong><strong>ها محل اصلی مهاجرت بهاره ماهی سفید محسوب می</strong><strong></strong><strong>شوند. بنابراین در این تحقیق <br /> به منظور شناسایی عوامل موثر بر میزان بازسازی ذخایر ماهی سفید، ارتباط بین عوامل غیر زیستی در مصب رودخانه</strong><strong></strong><strong>های مهم حاشیه جنوبی دریای خزر و تاثیرات آن بر بازسازی ذخایر ماهی سفید در یک بازه زمانی سی ساله از سال 1391-1372 بررسی شد. ابتدا داده های مربوط به مقادیر ده فاکتور غیرزیستی مصب رودخانه های سواحل ایرانی دریای خزر در چهار ماه اول سال هم زمان با زمان رهاسازی بچه ماهیان سفید و مقادیر بازماندگی بچه ماهیان سفید به عنوان شاخص بازسازی ذخایر از شیلات کشور تهیه گردید و در محیط نرم افزاری </strong><strong>SPSS</strong><strong> بررسی شد. نتایج حاصل از آزمون های همبستگی نشان داد بین روند تغییرات عوامل غیرزیستی و تغییرات ذخایر بچه ماهی دو ساله ماهی سفید همبستگی ضعیفی وجود دارند. بنابر این به نظر میرسد عواملی غیر از شاخص های زیستی آب در کاهش روند بازماندگی بچه ماهی سفید نقش دارند.</strong>
عوامل غیر زیستی,رهاسازی,ماهی سفید,بازسازی ذخایر,دریای خزر
http://www.aejournal.ir/article_40556.html
http://www.aejournal.ir/article_40556_643b592afde08c42fce3758763ee6edd.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
8
2
2016
08
01
بررسی کیفیت آب و توان تولید رودخانه اهرچای (آذربایجان شرقی) براساس جوامع بزرگ بی مهرگان کفزی
151
158
FA
محمدرضا
رحیمی بشر
گروه زیست شناسی دریا، دانشکده علوم پایه، دانشگاه آزاد اسلامی واحد لاهیجان، صندوق پستی: 1616
rahimibashar@yahoo.com
محمدرضا
سیف ریحانی
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه آزاد اسلامی واحد لاهیجان، صندوق پستی: 1616
حر
ترابی جفرودی
گروه زیست شناسی دریا،دانشکده علوم دریایی واقیانوسی، پردیس دانشگاه مازندران، بابلسر، صندوق پستی: 95447 - 47716
hor.torabi@yahoo.com
مجید
راستا
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، صندوق پستی: 15739-49138
rasta_majid@yahoo.com
علی
خدادوست
باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، واحد لاهیجان، دانشگاه آزاد اسلامی، لاهیجان، ایران، صندوق پستی: 1616
شهریار
تقی پور
گروه زیست شناسی دریا، دانشکده علوم پایه، دانشگاه آزاد اسلامی واحد لاهیجان، صندوق پستی: 1616
<strong>به منظور آگاهی از شرایط اکولوژیکی، کیفیت آب و تعیین توان تولید رودخانه اهرچای به مدت یک سال (از مهر ماه 1391 تا شهریور 1392) در 12 ایستگاه به طور ماهانه از جوامع کفزیان نمونه برداری انجام شد. نمونه برداری ها توسط سوربر انجام و نمونه ها در آزمایشگاه جداسازی، شناسایی، توزین و شمارش گردیدند. <strong>در این رودخانه 12 خانواده از کفزیان شامل Planaridae، Lumbriculidae، Tubificidae، Culicidae، Glossiphoniidae، Gamaridae، Heptagenidae، Caenidae، Chironomidae، Simulidae، Limnaeidae و Sphaerideaشناسایی شدند.</strong></strong><strong> متوسط تعداد سالانه 159/83 عدد و زی توده 1/49 گرم در مترمربع تعیین گردید. بیش ترین تعداد (277 عدد با زی توده 2/8 گرم در مترمربع)</strong><strong>در شهریور ماه و کم ترین مقدار آن ها (66 عدد با زی توده 0/59 گرم در مترمربع) در آذر ماه تعیین گردید که نشان از تغییرات زمانی کفزیان در این رودخانه بوده است.هم چنین بین میانگین های </strong><strong>تعداد </strong><strong>در مترمربع </strong><strong>در </strong><strong>ماه ها </strong><strong>و </strong><strong>ایستگاه های مختلف، براساس آزمون (<strong>F </strong></strong><strong><strong>(</strong></strong><strong><strong>p</strong></strong><strong><strong>≤</strong></strong><strong><strong>0/01</strong></strong><strong> تفاوت معنی دار دیده شده </strong><strong>است. طبقات کیفی با روش های بوئر تعیین و نتایج نشان دادند که ایستگاه 1 در طبقه آبی </strong><strong>I</strong><strong> و دارای کیفیت خیلی خوب و سایر ایستگاه ها به طور متوسط درطبقه آبی </strong><strong>II</strong><strong> و در کیفیت خوب قرار داشته اند. متوسط سالیانه وضیعت زیستی 1/85</strong><strong>=<strong>Z</strong></strong><strong> و توان تولید جوامع کفزیان نیز 170 کیلوگرم در هرهکتار از بستر تعیین </strong><strong>شده </strong><strong>است. </strong><strong>هم چنین </strong><strong>کیفیت </strong><strong>آب </strong><strong>این </strong><strong>رودخانه </strong><strong>با</strong><strong>روش هیلسینوف </strong><strong>HFBI)</strong><strong>4/98 ) و با کیفیت خیلی خوب تعیین گردید. بنابر نتایج حاصله، اهرچای یکی از زیستگاه های </strong><strong>طبیعی </strong><strong>سالم و کم تر در معرض ورود آلاینده و با تغییرات زمانی و مکانی کفزیان </strong><strong>و </strong><strong>دارای تولید </strong><strong>طبیعی </strong><strong>نسبتاً </strong><strong>پایین </strong><strong>ارزیابی گردید</strong>.
رودخانه اهرچای,بزرگ بی مهرگان کفزی,توان تولید,شاخص هیلسنهوف (HFBI),کلاسه های آبی بوئر
http://www.aejournal.ir/article_40564.html
http://www.aejournal.ir/article_40564_91f3f4e43320b83f1972711562302a0e.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
8
2
2016
08
01
ارزیابی اکولوژیکی پرورش گونه وارداتی Artemia franciscana با گونه بومی استان قم Artemia parthenogenetica در حاشیه جنوبی دریاچه نمک استان قم
159
164
FA
یوسفعلی
اسدپوراوصالو
مرکز تحقیقات آرتمیای کشور، موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، ارومیه، صندوق پستی: 365
dr.asadpour@outlook.com
<strong> </strong><strong> اهمیت آرتمیا از دهه 1930 در صنعت آبزیپروری به عنوان غذایزنده شناخته شده است. امروزه پرورش آن یکی از اصلی ترین راه</strong><strong></strong><strong>های دستیابی به این موجود است. از آن جاییکه در تولید و پرورش آن علاوه برعوامل محیطی، نوع آرتمیا تاثیر مستقیم دارد. این پژوهش به منظور ارزیابی بوم شناسی گونه آرتمیای بومی استان قم </strong><strong><em>Artemia parthenogenetica</em></strong><strong> با گونه وارداتی </strong><strong><em>Artemia</em></strong><strong> <em>franciscana</em></strong><strong> هر کدام در 3 تیمار به شکل استخرخاکی در حاشیه دریاچه نمک قم و طی یک دوره پرورشی 180 روزه، صورت پذیرفت. نتایج این تحقیق نشان داد که سیست زایی، تولید ناپلیوس و تولید بیومس در گونه بومی، مناسب تر از نژاد وارداتی بوده و به ترتیب معادل (10</strong><strong>±</strong><strong> 80) کیلوگرم سیست در هر هکتار از نوع بومی قم و (5 </strong><strong>±</strong><strong> 66) کیلوگرم در گونه وارداتی </strong><strong><em>A.</em></strong><strong><em>franciscana</em></strong><strong>، تولید شد. مقدار (25</strong><strong>±</strong><strong>2800) کیلوگرم توده زنده از گونه بومی و (20</strong><strong>±</strong><strong> 2200) کیلوگرم از گونه </strong><strong><em>A. franciscana</em></strong><strong> طی دوره پرورشی به دست آمد. نتیجه نهایی تحقیق نشان داد پرورش گونه</strong><strong></strong><strong>های بومی به دلیل سازگار بودن با شرایط محیطی مقرون به صرفه بوده و درضمن ورود گونه های مهاجم را نیز مانع می گردد.</strong>
پرورش,آرتمیا فرانسیسکانا,آرتمیا پارتنوجنتیکا,استان قم,اثرات اکولوژیکی
http://www.aejournal.ir/article_32055.html
http://www.aejournal.ir/article_32055_b93d3eb722390c217d140c2fe27e9fe3.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
8
2
2016
08
01
تعیین پروفیل و تغییرات فصلی اسیدهای چرب در شکم پای تاییس (Thais savignyi) در سواحل جزر و مدی عسلویه- خلیج فارس
165
172
FA
نوشین
سجادی
دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران شمال، دانشکده فنی و مهندسی، گروه محیط زیست، تهران، ایران صندوق پستی: 1987973133
nooshinsadjadi@yahoo.com
نرگس
مورکی
دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران شمال، دانشکده علوم و فنون دریایی، گروه شیلات، تهران، ایران صندوق پستی: 1987973133
nargess_mooraki@yahoo.com
<strong>نرم </strong><strong></strong><strong>تنان یکی از منابع زیستی قابل توجه در اکوسیستم های دریایی و اقیانوسی می باشند که از نقطه نظر مواد مغذی و بیومولکول ها از جمله لیپیدها برای صنایع مختلف حایز اهمیت هستند. در تحقیق حاضر با توجه به اهمیت گونه های شکم پا و فراوانی گونه </strong><strong><em>Thais savignyi</em></strong><strong> در ناحیه بین جزر</strong><strong>و</strong><strong>مدی ساحل عسلویه </strong><strong>–</strong><strong> خلیج فارس، شناسایی کمی و کیفی اسیدهای چرب در 200 عدد از این گونه با روش تجزیه ای گازکروماتوگرافی جرمی در دو فصل گرم و سرد صورت گرفت. درنمونه تاییس 15 نوع اسیدچرب مشابه در</strong><strong>دو</strong><strong>فصل تابستان و زمستان شناسایی شد، که شامل 11 اسید چرب اشباع و 4 اسید چرب غیراشباع بوده است. اسیدهای چرب اشباع بر غیراشباع </strong><strong>غلبه داشته، اما در دو فصل تفاوت معنی داری از نقطه نظر کمیت مشخص نشد. مهم ترین اسیدچرب غیراشباع آراشیدونیک اسید از گروه </strong><strong><sub>6</sub></strong><strong>ω</strong><strong>بود. در بین اسیدهای چرب اشباع و کل محتوی لیپیدی گونه بیش ترین مقدا<em>ر </em>در دو فـصـل گـرم و سـرد بـه پـالـمیتیک اسید اختصاص دارد این در حالی است که استاریک اسید در فصل گرم پس از پالمتیک بیش ترین مقدار را به خود اختصاص می دهد اما در فصل سرد آراشیدونیک اسید در مقاوم دوم از نقطه نظرکمیت قرار دارد. در کل باید عنوان نمود که این گونه شکم پا از نقطه نظر محتوی اسیدهای چرب غیراشباع بلند زنجیره و گروه امگا 3 نمونه فقیری محسوب شده و از لحاظ ارزش تغذیه ای مطلوب نمی باشد، که البته این خود می تواند مربوط به شرایط تغذیه ای جانور در محیط و هم چنین دمای گرم محیطی از نقطه نظر فاکتورهای اکولوژیک باشد.</strong>
نرم تنان,شکم پا Thais savignyi,پروفیل اسیدهای چرب,عسلویه,خلیج فارس
http://www.aejournal.ir/article_17609.html
http://www.aejournal.ir/article_17609_ec11102d31d8d8fd284d21c63c2335f1.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
8
2
2016
08
01
پراکنش و تنوع دوجورپایان (Amphipoda) سواحل شرقی بحرکان در خلیج فارس
173
180
FA
لیلا
محمدی ده چشمه
گروه زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه شهید چمران اهواز، صندوق پستی: 139
l-mohammadi@mscstu.scu.ac.ir
فروغ
پاپهن شوشتری
گروه زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه شهید چمران اهواز، صندوق پستی: 139
سیمین
دهقان مدیسه
پژوهشکده آبزی پروری جنوب کشور، موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، اهواز، صندوق پستی: 866-61645
اهواز
رحیم
چینی پرداز
گروه آمار، دانشکده علوم ریاضی و کامپیوتر، دانشگاه شهید چمران اهواز، صندوق پستی: 139
<strong> </strong><strong> با وجود کلیه مطالعات انجام شده بر روی دوجورپایان، تاکنون دوجورپایان ساکن بسترهای گلی سواحل شرقی بحرکان مورد مطالعه دقیق قرار نگرفته اند. مطالعه حاضر با هدف شناسایی دوجورپایان منطقه ذکر شده، در دو فصل بهار و تابستان در سال 1392 انجام گرفت. نمونه برداری به طور ماهانه و با استفاده از گراب ون ویین (با سطح 0/0625 مترمربع) از 5 ایستگاه و در اعماق 25-6 متر انجام شد. سپس نمونه ها شمارش گردیده و با استفاده از کلیدهای شناسایی معتبر شناسایی گردیدند. در این بررسی 7 خانواده و 9 جنس شناسایی گردیدند که اسامی علمی جنس های شناسایی شده عبارت از:</strong><strong><em>Ampithoe</em></strong><strong>، </strong><strong><em>Ampelisca</em></strong><strong>، </strong><strong><em>Byblis</em></strong><strong>، </strong><strong><em>Gammaropsis</em></strong><strong>، </strong><strong><em>Microphotis</em></strong><strong>، </strong><strong><em>Cheiriphotis</em></strong><strong>، </strong><strong><em>Gammarus</em></strong><strong>، </strong><strong><em>Ceradocus</em></strong><strong> و </strong><strong><em>Ericthonius</em></strong><strong> هستند. درصد فراوانی هر یک از جنس ها در طول مدت مطالعه محاسبه شد و مشخص گردید که جنس </strong><strong><em>Ampithoe</em></strong><strong> با 39/47% درصد و </strong><strong><em>Ampelisca</em></strong><strong> با 35/52% درصد، بیش ترین درصد فراوانی را دارا بودند. براساس شاخص های تنوع زیستی محاسبه شده، حداکثر تنوع دوجورپایان در فروردین ماه گزارش شد. ﻧﺘﺎﻳﺞ ﺣﺎﺻﻞ از آزﻣﻮن کای اسکوئر نیز ﻧﺸﺎن داد ﻛﻪ ﻣﻴﺎن فراوانی دوجورپایان و ماه های مختلف ارتباط معنی داری وجود دارد (0/05</strong><strong>></strong><strong>P</strong><strong>).</strong>
دوجورپایان,سواحل شرقی بحرکان,شناسایی,خلیج فارس
http://www.aejournal.ir/article_40567.html
http://www.aejournal.ir/article_40567_322071cbc21934fe65033374f7569062.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
8
2
2016
08
01
پراکنش و فراوانی راسته Ephemeroptera (یک روزه ها) در رودخانه شفارود - استان گیلان
181
188
FA
تکامه
جهانی
گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه گیلان، صومعه سرا، صندوق پستی: 1144
tokamejahani@yahoo.com
جاوید
ایمانپورنمین
گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه گیلان، صومعه سرا، صندوق پستی: 1144
مجیدرضا
خوش خلق
گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه گیلان، صومعه سرا، صندوق پستی: 1144
<strong>پراکنش و فراوانی اعضای راسته Ephemeroptera (یک روزه ها) که یکی از مهم ترین راسته های حشرات آبزی در آب های جاری هستند در رودخانه شفارود (یکی از رودخانه هابی ورودی به دریای خزر) در استان گیلان مورد بررسی قرار گرفت. برای این منظور پس از بررسی مقدماتی و بازدید مسیر رودخانه، تعداد شش ایستگاه نمونه برداری از بالادست تا مصب رودخاته انتخاب شد. نمونه برداری به صورت ماهیانه از (تیر۱۳٩٢ تا خرداد۱۳٩۳) صورت پذیرفت. برای نمونه برداری از نمونه بردار سوربر با چشمه ٥۰۰ میکرون با سطح مقطع ۱۶۰۰سانتی متر مربع استفاده گردید. نمونه های جمع آوری شده پس از جداسازی از رسوبات بلافاصله درمحلول فرمالین با غلظت ٤% تثبیت و برای شمارش و شناسایی به آزمایشگاه منتقل شدند.هم زمان با نمونه برداری از کفزیان پارامترهای فیزیکی نظیر(درجه حرارت هوا وآب) و شیمیایی نظیر اکسیژن محلول و فیزیکوشیمیایی ( شامل هدایت الکتریکی(EC)،اسیدیته (pH) و شوری ) نیز اندازه گیری شدند. درمجموع ٨١٠٠ نمونه از راسته Ephemeroptera جمع آوری و در آزمایشگاه شناسایی شدند. در این بررسی تعداد ٥ خانواده و ٩ جنس از راسته Ephemeroptera شناسایی گردید. از بین خانواده های شناسایی شده خانواده های Baetidae و Heptagenidae و از بین جنس های مشاهده شده نیز جنس های Baetis و Rhithrogena به ترتیب بالاترین فراوانی را دارا بودند. اختلاف آماری معنی دارای در فراوانی Ephemeroptera در بین ایستگاه های بالادست و پایین دست در اغلب فصول مشاهده شده است (0/05 ></strong><strong>p</strong><strong>).</strong>
ماکروبنتوز,Ephemeroptera,شفارود,استان گیلان
http://www.aejournal.ir/article_40569.html
http://www.aejournal.ir/article_40569_b785156621d44a33b3d272f1e2c354da.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
8
2
2016
08
01
اثرات لاکتوفرین جیره بر روی عملکرد رشد، تغذیه، فاکتورهای خونی و پاسخ ایمنی غیراختصاصی بچه ماهی صبیتی (Sparidentex hasta)
189
198
FA
وحید
مرشدی
گروه شیلات، پژوهشکده مطالعات دریاچه ارومیه، دانشگاه ارومیه، صندوق پستی: 165
v.morshedi@gmail.com
ناصر
آق
گروه شیلات، پژوهشکده مطالعات دریاچه ارومیه، دانشگاه ارومیه، صندوق پستی: 165
agh1960@yahoo.com
جاسم
مرمضی
پژوهشکده آبزی پروری جنوب کشور، موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، اهواز، صندوق پستی: 866-61645
فرزانه
نوری
گروه شیلات، پژوهشکده مطالعات دریاچه ارومیه، دانشگاه ارومیه، صندوق پستی: 165
yalda.45@gmail.com
تکاور
محمدیان
گروه بهداشت آبزیان، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهید چمران، اهواز. صندوق پستی: 139
tak.mohammadian@gmail.com
<strong>هدف از این مطالعه، بررسی اثرات سطوح مختلف لاکتوفرین جیره بر عملکرد رشد، تغذیه، فاکتورهای خونی و پاسخ ایمنی غیراختصاصی بچه ماهی صبیتی (</strong><strong><em>Sparidentex</em></strong><strong> <em>hasta</em></strong><strong>) با میانگین وزنی 0/3</strong><strong>±</strong><strong>7/64 گرم بود. این مطالعه در قالب یک طرح کاملاً تصادفی با 3 تیمار و 3 تکرار در داخل مخازن فایبرگلاس 300 لیتری انجام شد. ماهیان به مدت 42 روز با جیره های حاوی 0، 400 و 800 میلی گرم لاکتوفرین در هر کیلوگرم غذا تغذیه شدند. در پایان آزمایش نمونه های خون، پلاسما و موکوس جمع آوری شد. نتایج حاصل نشان داد که لاکتوفرین جیره عملکرد رشد و تغذیه ماهی صبیتی را تغییر نداد (0/05</strong><strong><</strong><strong>P</strong><strong>). فعالیت باکتری کشی موکوس به صورت معنی داری در ماهیان تغذیه شده با 800 میلی گرم لاکتوفرین به صورت معنی داری افزایش یافت (0/05></strong><strong>P</strong><strong>)، با این حال سایر پارمترهای ایمنی غیراختصاصی شامل تعداد گلبول های سفید، ایمنوگلوبولین کل، لیزوزیم، کمپلمان، فعالیت باکتری کشی پلاسما و موکوس به وسیله لاکتوفرین جیره تحت تاثیر قرار نگرفت (0/05</strong><strong><</strong><strong>P</strong><strong>). اما میزان هموگلوبین، هماتوکریت و تعداد گلبول های قرمز در گروه شاهد با تیمار 1 و 2 اختلاف معنی دار نشان دادند (0/05></strong><strong>P</strong><strong>). به طورکلی، این مطالعه نشان داد که فاکتورهای خونی به وسیله لاکتوفرین جیره تحت تاثیر قرار گرفت. با این حال، می توان نتیجه گیری کرد که تغذیه ماهی صبیتی با جیره حاوی 400 و 800 میلی گرم لاکتوفرین برای یک دوره 6 هفته ای پاسخ ایمنی غیراختصاصی و عملکرد رشد را افزایش نمی دهد.</strong>
لاکتوفرین,سیستم ایمنی غیراختصاصی,رشد,فاکتورهای خونی,ماهی صبیتی
http://www.aejournal.ir/article_40578.html
http://www.aejournal.ir/article_40578_f4f4495e27bcd022dd6cbd70580c772c.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
8
2
2016
08
01
تاثیر آلومینیم محلول در آب بر فاکتورهای سرمی مرتبط با فعالیت غده تیروئید در ماهی کپور معمولی (Cyprinus carpio)
199
206
FA
پدرام
ملک پوری
دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، تهران، ایران، صندوق پستی: 14515-775
p.malekpouri@gmail.com
نصرالله
محبوبی صوفیانی
گروه شیلات، دانشکده منابعطبیعی، دانشگاه صنعتی اصفهان
nsoofiani@gmail.com
<strong>بسیاری از عوامل زیستی و غیرزیستی (مانند فلزات سمی) می توانند بر مراحل مختلف سیستم تیروئیدی تاثیرگذار باشند و در نتیجه عملکرد طبیعی موجود زنده از جمله رشد، تنظیم اسمزی و بسیاری از فعالیت های فیزیولوژیک دیگر را مختل نمایند. در این مطالعه، پس از تعیین </strong><strong>LC</strong><strong><sub>50</sub></strong><strong> </strong><strong>96 </strong><strong>ساعت آلومینیم برای ماهی کپور معمولی، تعداد 40 عدد ماهی با میانگین وزنی 41/41±149/14 گرم در معرض مقادیر مختلف آلومینیم محلول در آب (0/2804، 1/402 و 2/804 میلی گرم بر لیتر) و یک گروه شاهد قرار گرفتند. پس از پایان دوره آزمایشی (30 روز)، از هر تیمار 6 ماهی به صورت تصادفی انتخاب گردید و از ناحیه ساقه دمی خون گیری به عمل آمد. نتایج به دست آمده نشان می دهد که تیمار آلومینیم 3 (2/804 میلی گرم بر لیتر) سبب کاهش معنی دار غلظت 4</strong><strong> T</strong><strong> نسبت به شاهد شده است (22/22 درصد، </strong><strong>P<0/05</strong><strong>). میزان هورمون 3</strong><strong>T</strong><strong> سرمی نیز در اثر تیمارهای آلومینیم 2 و 3 به ترتیب به میزان 15/80 و 24/11 درصد کاهش یافته است، این درحالی است که میزان </strong><strong>TSH</strong><strong> سرم ماهی پس از قرار گرفتن در معرض تیمار آلومینیم 2 و 3 به ترتیب 73/18 درصد و 3/08 برابر نسبت به شاهد افزایش یافته است. در اثر تیمارهای مختلف آلومینیم هیچ تغییر معنی داری در خصوص درصد برداشت هورمون <sub>3</sub></strong><strong> </strong><strong>T </strong><strong>نسبت به گروه شاهد مشاهده نشد. تیمارهای آلومینیم 2 و 3 به ترتیب سبب کاهش 13/87 و 33/37 درصدی در شاخص تیروکسین آزاد (</strong><strong>FTI</strong><strong>) نسبت به شاهد شده است (0/05></strong><strong>P</strong><strong>). با توجه به کاهش 3</strong><strong>T </strong><strong>و 4</strong><strong>T </strong><strong>و هم چنین افزایش </strong><strong>TSH</strong><strong> و </strong><strong>FTI</strong><strong>، می توان چنین نتیجه گیری نمود که مقادیر تحت کشنده آلومینیم سبب بروز هیپوتیروئیدیسم در ماهی کپور معمولی شده است. </strong>
آلومینیم,T3,T4,TSH,کپور معمولی
http://www.aejournal.ir/article_40879.html
http://www.aejournal.ir/article_40879_e17ec36c485390cc83e43f7116fb7d47.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
8
2
2016
08
01
استفاده از مولتی آنزیم ناتوزیم در جیره غذایی ماهی کپور معمولی (Cyprinus carpio) و اثرات آن بر شاخص های رشد و برخی از فاکتورهای بیوشیمیایی خون
207
214
FA
مهرداد
عادلیان
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، صندوق پستی: 487-49175
mehrdad20ad@gmail.com
محمدرضا
ایمان پور
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، صندوق پستی: 487-49175
وحید
تقی زاده
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، صندوق پستی: 487-49175
vahid_taghiziadeh54@yahoo.com
محمد
مازندرانی
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، صندوق پستی: 487-49175
mazandarani57@gmail.com
<strong>ماهی کپور معمولی (Cyprinus carpio) یک ماهی همهچیزخوار است و فعالیتهای پروتئازی کم تری نسبت به فعالیتهای آمیلازی در روده این ماهی وجود دارد بنابراین به نظر می رسد با بالا بردن آنزیم ها در جیره غذایی بتوان میزان جذب پروتئین در ماهی کپور معمولی را افزایش داد و شاخصهای رشد را بهبود بخشید. هدف از این پژوهش، به کارگیری مولتی آنزیم ناتوزیم در جیره غذایی و بررسی اثرات آن بر فاکتورهای رشد و برخی از پارامترهای بیوشیمیایی خون ماهی کپور معمولی بوده است. این آزمایش به صورت طرح کاملا تصادفی در پنج تیمار و سه تکرار انجام شد و مولتی آنزیم (ناتوزیم®، بیوپروتون، استرالیا) در 5 سطح 0، 250، 500، 750 و 1000 میلی گرم بر کیلوگرم غذا، به جیره غذایی اضافه شد و به مدت 8 هفته به ماهی ها جیره های آزمایشی داده شد و فاکتورهای رشد شامل: افزایش وزن (WG)، نرخ رشد ویژه (SGR)، ضریب تبدیل غذایی (FCR)، درصد افزایش وزن بدن (WGP)، شاخص وضعیت (CF) و راندمان پروتئین (PER) مورد بررسی قرار گرفت. از فاکتورهای بیوشیمیایی خون میزان آلبومین، کلسیم، گلوکز و پروتئین کل اندازه گیری و بررسی شد. تیمارهای مختلف در شاخص وضعیت (CF) تفاوت معنی داری با یکدیگر نداشتند (0/05<P) اما سطوح آنزیمی 250 و 500 (میلی گرم بر کیلوگرم) بر افزایش وزن (WG)، نرخ رشد ویژه (SGR)، ضریب تبدیل غذایی (FCR)، درصد افزایش وزن بدن (WGP) و راندمان پروتئین (PER) بیش ترین تاثیرگذاری را داشتند (0/05>P). سطوح آنزیمی مختلف بر فاکتورهای بیوشیمیایی خون (آلبومین، کلسیم، گلوکز و پروتئین کل) تاثیر معنی داری نداشتند (0/05<P).</strong>
شاخص های رشد,ماهی کپور معمولی (Cyprinus carpio),مولتی آنزیم ناتوزیم,فاکتورهای بیوشیمیایی خون
http://www.aejournal.ir/article_40886.html
http://www.aejournal.ir/article_40886_612eeecf84840736b36f7ad02884864d.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
8
2
2016
08
01
اثر پربیوتیک کیتوزان بر عملکرد رشد، پارامترهای هماتولوژیکی، بازماندگی و مقاومت در برابر تنش شوری در بچه ماهیان کپور معمولی (Cyprinus carpio)
215
222
FA
مهدی
سامع
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، صندوق پستی: 487-49175
mehdi_same1987@yahoo.com
محمدرضا
ایمان پور
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، صندوق پستی: 487-49175
mrimanpoor@yahoo.com
ولی اله
جعفری
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، صندوق پستی: 487-49175
jafari@yahoo.com
علیرضا
عالیشاهی
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، صندوق پستی: 487-49175
<strong> هدف از این تحقیق بررسی اثرات کیتوزان بر عملکرد رشد، برخی شاخص های هماتولوژی، بازماندگی و مقاومت در برابر تنش شوری بچه ماهیان کپور معمولی بود. ماهیان (0/033</strong><strong>±1</strong><strong>/</strong><strong>219</strong><strong> گرم) به چهار گروه تقسیم شدند که با جیره های حاوی سطوح مختلف کیتوزان؛ 0 (شاهد)، 0/5، 1 و 2 درصد به مدت 54 روز تغذیه شدند. نتایج نشان داد که در ماهیان تغذیه شده با جیره های حاوی کیتوزان، وزن نهایی و افزایش وزن، به طور معنی داری افزایش داشت (0/05</strong><strong>></strong><strong>P</strong><strong>). علاوه براین، ضریب تبدیل غذا و </strong><strong>MCH</strong><strong> ماهیان تیمار شده با کیتوزان در مقایسه با گروه شاهد کاهش معنی دار داشت (0/05</strong><strong>></strong><strong>P</strong><strong>). از سوی دیگر، ضریب چاقی در ماهیان تغذیه شده با 0/5 درصد کیتوزان افزایش معنی داری داشت (0/05</strong><strong>></strong><strong>P</strong><strong>). با این حال، نرخ رشد ویژه، بازماندگی و </strong><strong>MCV</strong><strong> بین تیمارهای مختلف و گروه شاهد اختلاف معنی داری نداشت (0/05</strong><strong><</strong><strong>P</strong><strong>). در تعداد گلبول های سفید در تیمار 1 % و میزان هماتوکریت در تیمارهای 1 و 0/5 % کاهش معنی داری وجود داشت (0/05</strong><strong>></strong><strong>P</strong><strong>). هم چنین، تعداد گلبول های قرمز و </strong><strong>MCHC</strong><strong> به ترتیب در تیمارهای 2 و 0/5 % افزایش معنی داری داشت (0/05</strong><strong>></strong><strong>P</strong><strong>). نتایج مطالعه حاضر نشان می دهد که کیتوزان جیره به طور مثبت بر عملکرد رشد و پارامترهای خون شناسی بچه ماهیان کپور معمولی اثر دارد.</strong>
رشد,خون,پربیوتیک,کیتوزان,کپور معمولی,استرس
http://www.aejournal.ir/article_42122.html
http://www.aejournal.ir/article_42122_77cc1c7a84effbfc36e2051ec1f29cdb.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
8
2
2016
08
01
بررسی تأثیر جیره غذایی برشمارش تام باکتریهای روده و مشخصات هیستومتریک روده ماهی کپور علفخوار (Ctenopharyngodon idella)
223
230
FA
لفته
محسنی نژاد
گروه شیلات، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهواز، صندوق پستی: ۱۹۱۵
lmohseni1@yahoo.com
رحیم
پیغان
گروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهید چمران، اهواز، صندوق پستی: 139
<strong>در این مطالعه اثر مصرف یونجه و جو بر تعداد کل باکتریها و تغییرات بافتی در روده ماهی کپور علفخوار مورد ارزیابی قرار گرفت. به این منظور تعداد 60 قطعه ماهی از 2 کارگاه پرورش ماهی با وزن (میانگین وزن ± انحراف معیار) 319 ± 1280/67 گرم بهصورت کاملاً تصادفی به دو گروه که از یونجه و جو تغذیه میکردند تقسیم و مورد بررسی قرار گرفتند. این ماهیان به مدت یک دوره پرورشی مورد تغذیه قرار گرفتند در انتهای دوره از هر مزرعه 30 ماهی انتخاب گردید. پس از کالبدگشایی ماهیها از بافت روده جهت شمارش تام باکتریایی و بافتشناسی به روش متداول آزمایشگاهی نمونهبرداری صورت گرفت. نتایج نشان داد که میانگین تعداد باکتری (Colony Forming Unit) در 2 گروه تفاوت معنیداری دارد (0/05></strong><strong>p</strong><strong>). در مطالعه بافتی روده طبق بررسی آماری در قطر لایهها و تعداد سلولهای موکوسی اختلاف معنیداری بین گروهها وجود داشت (0/05></strong><strong>p</strong><strong>). بهنحویکه در گروهی که با جو تغذیه شده بودند قطر لایه مخاطی افزایشیافته بود ولی قطر لایه عضلانی کم تر بوده است.</strong>
کپور علفخوار,بافت روده,یونجه,جو,باکتری
http://www.aejournal.ir/article_42241.html
http://www.aejournal.ir/article_42241_45ffd3dd2a9f9d81be9b8336e3104d43.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
8
2
2016
08
01
بررسی تغییرات چربی های سرم و شاخص های سلامتی ماهی قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss) تغذیه شده با جیره های حاوی روغن های گیاهی جایگزین روغن ماهی
231
240
FA
حبیب اله
گندمکار
مرکز تحقیقات ژنتیک و اصلاح نژاد ماهیان سردآبی، موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، یاسوج
gandomkar.habib@gmail.com
ابوالحسن
راستیان نسب
مرکز تحقیقات ژنتیک و اصلاح نژاد ماهیان سردآبی، موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، یاسوج
rastian1921@yahoo.com
مهران
جواهری بابلی
گروه شیلات، دانشکده کشاورزی ومنابع طبیعی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهواز، صندوق پستی: ۱۹۱۵
mehranjavaheri@gmail.com
سیدحسین
مرادیان
مرکز تحقیقات ژنتیک و اصلاح نژاد ماهیان سردآبی، موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، یاسوج
<strong>در این تحقیق اثرات جایگزینی روغن های گیاهی مختلف به جای روغن ماهی جیره غذایی بر ترکیب اسیدهای چرب فیله، چربی های سرم و شاخص های سلامتی ماهی قزل آلای رنگین کمان مورد بررسی قرار گرفت. برای این منظور پنج جیره غذایی ایزونیتروژنیک و ایزولیپیدیک با منابع مختلف روغن شامل: روغن ماهی (جیره 1)، روغن سبوس برنج (جیره 2)، روغن بزرک (جیره 3)، روغن سویا (جیره 4) و جیره 5 حاوی مخلوط روغن های ماهی، سبوس برنج، بزرک و سویا با نسبت 1:1:1:1 تهیه شدند. بدین منظور، تعداد 450 عدد ماهی 1</strong><strong>±</strong><strong>90 گرمی ( توزیع شده در 15 مخزن) به مدت 15 هفته تغذیه شدند. ترکیب اسیدهای چرب بافت انعکاس دهنده ترکیب اسید چرب جیره بود. بیش ترین و کم ترین میزان امگا 3 به ترتیب در بافت فیله ماهیان تغذیه شده با جیره حاوی روغن بزرک و روغن سبوس برنج بود. بیش ترین و کم ترین میزان اسیدهای چرب 6-</strong><strong>n</strong><strong> به ترتیب در بافت ماهیان تغذیه شده با جیره های غذایی حاوی روغن سویا و روغن ماهی بود. بیش ترین نسبت 6-</strong><strong>n-3</strong><strong>/</strong><strong>n</strong><strong> (شاخص مطلوبیت سلامتی غذا) مقادیر 0/91 و 0/89 </strong><strong>به ترتیب در ماهیان دریافت کننده جیره 3 و جیره 1 بود. با وجود عدم اختلاف میزان کلسترول تام و تری</strong><strong></strong><strong>گلیسرید لاشه در تیمارها، مقادیر آتروژنز و ترومبوژنز در تیمارهای مختلف اختلاف معنی داری را با هم نشان دادند </strong><strong>(0/05</strong><strong>></strong><strong>P</strong><strong>). با این وجود در محدوده قابل قبول از نظر اثرات سلامت بخشی و امنیت غذایی بودند. تهیه منابع ارزان چربی در تولید خوراک ماهی ضمن تامین شاخص های سلامتی غذا از طریق ترکیب مناسب روغن های گیاهی و روغن ماهی امکان پذیر است.</strong>
روغن های گیاهی,ترکیب اسیدهای چرب,ماهی قزل آلای رنگین کمان,چربی های سرم,شاخص های سلامتی
http://www.aejournal.ir/article_42351.html
http://www.aejournal.ir/article_42351_c71da7408fc3dd3a05d299145e654ab2.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
8
2
2016
08
01
بررسی تاثیر مکمل جلبک کلرلا (Chlorella sp.) بر روی رنگ ماهی زبرا دنیو (Danio rerio)
241
248
FA
رسول
علی عزیزی
گروه شیلات، دانشکده کشاورزی ومنابع طبیعی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهواز، صندوق پستی: ۱۹۱۵
منصوره
قائنی
گروه شیلات، دانشکده کشاورزی ومنابع طبیعی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهواز، صندوق پستی: ۱۹۱۵
mansorehghaeni@gmail.com
<strong>ماهی زبرا دنیو (</strong><strong><em>Danio</em></strong><strong> <em>rerio</em></strong><strong>) یکی از ماهیان زینتی بسیار زیبا در آب شیرین و مناطق گرمسیری می باشد که در ایران نیز طرف داران بسیاری دارد. این پژوهش با هدف تاثیر جیره غذایی ریزجلبک کلرلا (</strong><strong><em>Chlorella</em></strong><strong> sp</strong><strong>) بر تغییر شاخص های رنگ ماهی زبرا دنیو انجام شد. تعداد 360 قطعه ماهی زبرا دنیو به طور تصادفی با چهار تیمار و سه تکرار در 12 آکواریوم تقسیم شدند که تیمارهای غذایی شامل تیمار 1 یا شاهد (غذایی با نام انرژی که فروشگاه های آکواریوم استفاده می کنند)، تیمار 2 (غذای انرژی به</strong><strong></strong><strong>همراه 0/5 درصد مکمل جلبک کلرلا)، تیمار 3 (غذای انرژی به همراه 1 درصد مکمل جلبک کلرلا) و تیمار 4 (غذای انرژی به همراه 1/5 درصد مکمل جلبک کلرلا) بودند. بالاترین میزان مولفه های </strong><strong>L</strong><strong>، </strong><strong>a</strong><strong>، </strong><strong>b</strong><strong>، هیو و کروما به ترتیب 14</strong><strong>/</strong><strong>47</strong><strong>±58</strong><strong>/</strong><strong>75</strong><strong>، 4/34</strong><strong>±</strong><strong>53/75، 1/44</strong><strong>±</strong><strong>16، 1/22</strong><strong>±</strong><strong>22/23 و 4/49</strong><strong>±</strong><strong>55/86 محاسبه شد. در این تحقیق تغذیه ماهی زبرا دنیو با جلبک کلرلا تاثیر مطلوبی بر روی رنگ این گونه داشت، با توجه به این که بین تیمار 1 و 1/5 درصد در مولفه های </strong><strong>L</strong><strong>، </strong><strong>a</strong><strong>، </strong><strong>b</strong><strong>، هیو و کروما اختلاف معنی داری وجود ندارد (0/05</strong><strong><</strong><strong>P</strong><strong>)، به نظر می رسد تیمار 1 درصد پودر جلبک کلرلا بهترین تیمار مورد استفاده برای رنگ ماهی زبرا می باشد. البته شایان ذکر است که رنگ قرمز و زرد پوست ماهی زبرا دنیو (مولفه های </strong><strong>a</strong><strong>، </strong><strong>b</strong><strong>) پس از دوره پرورش 60 روزه بیش تر نمایان شده و شفافیت آن که مربوط به مولفه </strong><strong> L</strong><strong> می باشد نیز افزایش داشت.</strong>
جلبک کلرلا,ماهی زبرا دنیو,جیره غذایی,رنگ بدن
http://www.aejournal.ir/article_42353.html
http://www.aejournal.ir/article_42353_6a2057143bce3b76d238faca89d00b83.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
8
2
2016
08
01
بررسی اثر عصاره ریزپوشانی شده گیاه فیکوس بنگهالنسیس (Ficus benghalensis) بر فاکتورهای رشد و تولیدمثلی در ماهیان دم شمشیری (Xiphophorus helleri)
249
258
FA
عباسعلی
حاجی بگلو
0000-0001-8657-2007
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، صندوق پستی: 487-49175
alihajibeglou@gmail.com
محمد
سوداگر
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، صندوق پستی: 487-49175
sudagar_m@yahoo.com
<strong>در این تحقیق اثر عصاره ریزپوشانی شده برگ گیاه <em>فیکوس</em> <em>بنگهالنسیس</em> بر فاکتورهای رشد و تولیدمثلی در ماهی زینتی دم شمشیری مورد مطالعه قرار گرفت. برای این منظور عصاره با استفاده از صمغ عربی و مالتودکسترین ریزپوشانی شد. در این آزمایش 4 جیره غذایی شامل 0 (تیمار 1: شاهد)، 200 (تیمار 2)، 400 (تیمار 3) و 800 (تیمار 4) میلی گرم عصاره ریزپوشانی شده بر کیلوگرم جیره تهیه شد و مولدین نر به مدت 14 هفته تغذیه شدند. ماهیان ماده نیز با جیره غذایی پایه تغذیه شدند. نتایج نشان داد نسبت تعداد لارو متولد شده به ازای هر مولد ماده در هر چهار تیمار آزمایش اختلاف معنیداری با یکدیگر نداشتند (0/05</strong><strong><</strong><strong>P</strong><strong>). درصد بقای لارو در تیمار 4 بهطور معنیداری بیش</strong><strong> </strong><strong>تر از سایر تیمارها بود (0/05</strong><strong>></strong><strong>P</strong><strong>). هم چنین در هر چهار تیمار مورد آزمایش اختلاف معنیداری در میانگین وزن لاروها وجود نداشت (0/05</strong><strong><</strong><strong>P</strong><strong>). بالاترین درصد شاخص گنادوسوماتیک در تیمار 4 مشاهده شد (0/05</strong><strong>></strong><strong>P</strong><strong>). میزان استرادیول در تیمارهای 1 و 2 بهطور معنیداری بیش </strong><strong></strong><strong>تر از تیمارهای 3 و 4 بود (0/05</strong><strong>><strong>P</strong></strong><strong>).</strong><strong>میزان تستوسترون و پروژسترون نیز در تیمارهای 3 و 4 بهطور معنیداری (0/05</strong><strong>><strong>P</strong></strong><strong>) بیش تر از تیمارهای 1 و 2 بود. بیش ترین و کم ترین میزان پروتئین کل در تیمار 4 و 1 مشاهده شد. نتایج نشان داد </strong><strong>میانگین تعداد گلبولهای سفید و قرمز و هم چنین هماتوکریت در تیمارهای 3 و 4 بیش تر از سایر تیمارها بود. با توجه به نتایج حاصله عصاره <em>فیکوس</em> <em>بنگهالنسیس</em> نقش مثبتی بر روی عملکرد تولیدمثلی در ماهیان دم شمشیری داشت.</strong>
فیکوس بنگهالنسیس,تولیدمثل,ماهی دم شمشیری
http://www.aejournal.ir/article_42378.html
http://www.aejournal.ir/article_42378_6d60f98869513cc890c5b27cf8475a56.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
8
2
2016
08
01
بررسی فونستیک مارهای منطقه حفاظت شده پرور در استان سمنان
249
258
FA
زهرا
درخشانپور
گروه زیست شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد دامغان
sedighe.derakhshande@yahoo.com
ویدا
حجتی
0000-0002-0408-389
گروه زیست شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد دامغان
vida.hojati@gmail.com
حسین
عباسپور
گروه زیست شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد دامغان
abbaspour75@yahoo.com
منطقه حفاظت شده پرور در استان سمنان در شمال شرقی شهرستان سمنان قراردارد. این منطقه به دلیل تنوع اقلیمی فراوان دارای فون و فلوری غنی می باشد. این مطالعه به منظور بررسی فون مارهای منطقه حفاظت شده پرور از فروردین تا اواخر شهریور ماه 1392 انجام شد. نمونه برداری از ساعات اولیه صبح تا اواخر شب در نقاط مختلف منطقه انجام گرفت. نمونه ها پس از جمع آوری به آزمایشگاه منتقل شدند و پس از شناسایی از نظر صفات متریک و مریستیک بررسی شدند. در مجموع، 25 نمونه مار در منطقه حفاظت شده پرور جمع آوری گردید و 10 گونه متعلق به هفت جنس و خانواده های کلوبریده و ویپریده شناسایی شدند که عبارت بودند از: مار آتشی (<em>Dolichophis schmidti</em>)، قمچه مار (<em>Platyceps najadum najadum</em>)، مار دستی (<em>Platyceps ventromaculatus ventrimaculatus</em>)، مار خالدار (<em>Platyceps karelini karelini</em>)، گوند مار (<em>Elaphe dione dione</em>)، مار پلنگی (<em>Hemorrhois ravergieri</em>)، مار چلیپر (<em>Natrix tessellata tessellata</em>)، مار آبی (<em>Natrix natrix natrix</em>)، گرزه مار (<em>Macrovipera lebetina obtusa</em>) و افعی قفقازی (<em>Gloydius halys caucasicus</em>). بیش ترین فراوانی مربوط به گوند مار و کم ترین آن مربوط به مار خالدار می باشد.<br />
منطقه حفاظت شده پرور,خزندگان,مارها,استان سمنان
http://www.aejournal.ir/article_40592.html
http://www.aejournal.ir/article_40592_c14190837cc368e58d16ced6f34c0135.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
8
2
2016
08
01
معرفی 2 رکورد جدید مگس گل ((Dip: Syrphidae برای فون استان خراسان رضوی
259
262
FA
مرجان
رستگارمقدم
گروه زیست شناسی، دانشکده علوم زیستی، دانشگاه شهیدبهشتی، تهران
marjan_rastegar65@yahoo.com
شاهرخ پاشایی راد
پاشایی راد
گروه زیست شناسی، دانشکده علوم زیستی، دانشگاه شهیدبهشتی، تهران
sp2191@gmail.com
خانواده سیرفیده یکی از بزرگ ترین خانواده های راسته دوبالان با حدود 6000 گونه می باشد. لارو اغلب اعضای این خانواده شکارگر بوده و نقش به سزایی در کنترل بیولوژیک شته ها ایفا می کنند. در بررسی انجام شده طی سال های 91- 1390 روی فون مگس های گل نیمه شمالی استان خراسان رضوی، 25 گونه از 13 جنس متعلق به دو زیر خانواده با استفاده از تور حشره گیری جمع آوری و شناسایی شد. دو گونه <em>Paragus abrogans</em>و <em>Cheilosia aerea</em>برای اولین بار از استان خراسان رضوی گزارش شدند.
Syrphidae,Hover fly,رکورد جدید,نیمه شمالی خراسان رضوی
http://www.aejournal.ir/article_40639.html
http://www.aejournal.ir/article_40639_277610488ed7d7aa6bcaa2342159d8e9.pdf