شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
9
2
2017
06
22
ساختار جمعیتی و جایگاه تبارشناسی آهو کوهی دره شوری (1766 Gazella gazelle, Pallas) در منطقه حفاظت شده فارور با استفاده از DNA میتوکندری
1
8
FA
مژده
رام
اداره کل حفاظت محیط زیست استان هرمزگان، بندرعباس
mojdehraam@gmail.com
حمید
فرحمند
گروه شیلات، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی کرج، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران، صندوق پستی: 6619-14155
hfarahmand@ut.ac.ir
محمود
کرمی
گروه تنوع زیستی، دانشکده محیط زیست، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران، صندوق پستی: 14515-775
mahmoukarami43@gmail.com
جلیل
ایمانی هرسینی
دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، دانشکده محیط زیست و انرژی، گروه زیستگاه ها و تنوع زیستی، صندوق پستی: 14515-775
jalil.imani@alumni.ut.ac.ir
<strong>آهوی کوهی درهشوری متعلق به جنس آهو </strong><strong>(</strong><strong>Gazella</strong><strong>)</strong><strong> و گونه آهوی کوهی </strong><strong>(</strong><strong><em>Gazella</em></strong><strong> <em>gazelle</em></strong><strong>)</strong><strong> تاکنون تنها از منطقه حفاظت شده فارور واقع در خلیج فارس گزارش شده است. هدف از انجام این تحقیق، مطالعه تبارشناسی و تنوع ژنتیکی این آهوان با استفاده از ژن سیتوکروم </strong><strong>b</strong><strong> بوده است. 10 نمونه بافت از تلفات ناشی از سیل از جزیره فارور در اسفند ماه سال 1389 جمعآوری شد و پس از استخراج </strong><strong>DNA</strong><strong> از نمونهها، بخشی از ژن سیتوکروم </strong><strong>b</strong><strong> به طول 414 جفت باز با استفاده از واکنش زنجیرهای پلی مراز تکثیر و توالی یابی شد. پس از ویرایش، عوامل ژنتیکی بین و درون جمعیتی مانند تنوع نوکلئوتیدی، تنوع هاپلوتایپی و فاصله ژنتیکی</strong><strong>محاسبه شد و در نهایت درخت تبارشناسی و شبکه هاپلوتایپی این نمونهها ترسیم شد. براساس نتایج درخت تبارشناسی و شبکه هاپلوتایپی آهوان جزیره فارور- آهوی کوهی دره شوری- یک کلاد مجزا از آهوی کوهی است و وجود تنها یک هاپلوتایپ در 10 نمونه مورد مطالعه حاکی از تنوع ژنتیکی بسیار پایین این آهوان است که این امر میتواند نشانهای از تنوع ژنتیکی کم یا به عبارتی یکنواختی ژنتیکی این جمعیت جزیرهای کوچک باشد</strong><strong>.</strong>
آهوی کوهی,تبارشناسی,تنوع ژنتیکی,جزیره فارور,سیتوکروم b
http://www.aejournal.ir/article_47475.html
http://www.aejournal.ir/article_47475_f6690b1413f626ccdc275694780427c2.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
9
2
2017
06
22
ارزیابی مطلوبیت زیستگاه کل و بز Capra aegagrus در استان گلستان
9
16
FA
سید مجتبی
حسینی
گروه ارزیابی محیط زیست، دانشکده محیط زیست، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات تهران، صندوق پستی: 14515-775
mojtabahosseini69@gmail.com
برهان
ریاضی
گروه تنوع زیستی، دانشکده محیط زیست، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات تهران، صندوق پستی: 14515-775
briazi@pmz.ir
بهمن
شمس اسفند آباد
گروه محیط زیست. دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اراک
bshams1357@gmail.com
مرتضی
نادری
دانشگاه اراک، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، گروه محیط زیست، کد پستی 8349- 8- 38156
ghnadery@yahoo.com
<strong>تعیین وضعیت توزیع گونه</strong><strong></strong><strong>ها از اهمیت به سزایی در برنامه</strong><strong></strong><strong>های مدیریت</strong><strong>حیات</strong><strong></strong><strong>وحش برخوردار است. ارزیابی زیستگاه و مدل</strong><strong></strong><strong>های</strong><strong>پیش</strong><strong></strong><strong>بینی کننده توزیع گونه</strong><strong></strong><strong>ها ابزاری مناسب جهت شناخت نیازهای حیات</strong><strong></strong><strong>وحش و تعیین وضعیت توزیع می باشند. استان گلستان به دلیل داشتن کوهستان</strong><strong></strong><strong>های بکر متعدد از جمله زیستگاه</strong><strong></strong><strong>های مهم برای کل و بز در کشور است که در معرض تخریب زیستگاه می باشد. پازن که به عنوان گونه</strong><strong></strong><strong>ای آسیب</strong><strong></strong><strong>پذیر در فهرست سرخ </strong><strong>IUCN</strong><strong> قرار دارد، زیستگاهش در این استان در معرض نابودی قرار دارد. هدف این مطالعه ارزیابی مطلوبیت زیستگاه پازن در کوهستان</strong><strong></strong><strong>های استان گلستان با استفاده از روش </strong><strong>MaxEnt</strong><strong> (حداکثر آنتروپی) می</strong><strong></strong><strong>باشد. بدین منظور، زیستگاه در استان تقسیم</strong><strong></strong><strong>بندی شد و طی چهار عملیات صحرائی درفصل پاییز و زمستان 1393، 58 نقطه ثبت شد. سپس نقشه</strong><strong></strong><strong>های فاکتورهای تاثیرگذار بر پراکنش پازن (متغیر مستقل)</strong><strong>در منطقه شامل شیب، سینوس و</strong><strong>کسینوس جهت، ارتفاع، فاصله از جاده ها، فاصله از آبراهه، فاصله از چشمه، فاصله از مناطق توسعه یافته و تراکم پوشش گیاهی تهیه شده و به همراه لایه</strong><strong></strong><strong> نقاط حضور </strong><strong> </strong><strong>به وسیله نرم افزار مکسنت تجزیه و تحلیل شدند.نتایج تحلیل مکسنت و فراکافت جکنایف سه عامل شیب، ارتفاع و پوشش</strong><strong>گیاهی را به عنوان مهم ترین فاکتورها و جهت را کم اهمیت</strong><strong></strong><strong>ترین فاکتور در مطلوبیت زیستگاه برای پازن معرفی می</strong><strong></strong><strong>کند. میانگین </strong><strong>AUC </strong><strong> و نمودار</strong><strong> Omission </strong><strong>کارایی مدل را بالا ارزیابی کردند. نقشه مطلوبیت زیستگاه نشان می دهد زیستگاه مطلوب کل و بز در ارتفاعات 1700 تا 3000 متر و شیب های بالاتر از 50 درصد می باشد. پیش</strong><strong></strong><strong>بینی</strong><strong>مکسنت نشان می دهد که</strong><strong>حدود 0/006 </strong><strong>مساحت استان زیستگاه مطلوب پازن است و هم چنین 50 درصد زیستگاه های مطلوب پازن تحت حفاظت می باشند.</strong>
پازن,استان گلستان,مدل سازی مطلوبیت زیستگاه,روش حداکثر آنتروپی
http://www.aejournal.ir/article_47594.html
http://www.aejournal.ir/article_47594_c164ba1cd719a31d52a698d32dd1ab6a.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
9
2
2017
06
22
مدلسازی مطلوبیت زیستگاه پاییزه و زمستانه گوسفند وحشی (Ovis orientalis) در منطقه حفاظتشده پرور براساس روش حداکثر آنتروپی بیشینه (MaxEnt)
17
24
FA
مینا
رم یاز
گروه محیطزیست، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه گیلان، صومعه سرا، صندوق پستی: 1144
mina.ramyaz@gmail.com
سعید
نادری
گروه محیطزیست، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه گیلان، صومعه سرا، صندوق پستی: 1144
ssnadery@gmail.com
پیمان
کرمی
گروه محیط زیست. دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه هرمزگان، بندرعباس، صندوق پستی: 3995
peymankarami1988@gmail.com
غلامرضا
بهنام
گروه دامپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرمسار
ghrezabehnam@gmail.com
<strong>گوسفند وحشی </strong><strong>(</strong><strong><em>Ovis</em></strong><strong> <em>orientalis</em></strong><strong>)</strong><strong> یکی از پستانداران شاخص مناطق کوهستانی است که در حال حاضر به علت تخریب زیستگاه، رقابت با دامهای اهلی و شکار غیرمجاز در رده آسیبپذیر قرار دارد. بنابر مطالعات فیلوژنتیک اخیر، جمعیت</strong><strong>گوسفندان وحشی</strong><strong>در</strong><strong>ایران</strong><strong>به دو زیرگونه</strong><strong><em>Ovis</em></strong><strong> <em>orientalis</em> </strong><strong>و </strong><strong><em>Ovis</em></strong><strong> <em>vignei</em></strong><strong> تقسیمشده</strong><strong>و</strong><strong>تمام</strong><strong>گوسفندان</strong><strong>وحشی</strong><strong>در</strong><strong>قسمت مرکزی</strong><strong>ایران،</strong><strong>هیبریدی</strong><strong>از</strong><strong>این</strong><strong>دو</strong><strong>زیرگونه</strong><strong>میباشند. در این پژوهش با استفاده از روش حداکثر آنتروپی بیشینه </strong><strong>(</strong><strong>MaxEnt</strong><strong>)</strong><strong> و دادههای جمعآوریشده از حضور گونه طی سال 1394، مدلسازی مطلوبیت زیستگاه پاییزه و زمستانه گوسفند وحشی انجام شد. در این مطالعه از متغیرهای شیب، جهت، ارتفاع، فاصله از چشمه، فاصله از جاده، فاصله از قنات، فاصله از روستا، فاصله از چاه، کاربری اراضی و تیپ پوشش گیاهی استفاده شد. برای بررسی پراکنش گوسفند وحشی در منطقه حفاظتشده پرور درمجموع از 90 نقطه حضور گونه در دو فصل پاییز و زمستان استفاده شد که 25 نقطه برای آزمون و 65 نقطه برای یادگیری مدل استفاده شد. نتایج نشان داد مدل توانایی بالایی در پیشبینی پراکنش گوسفند وحشی در منطقه موردمطالعه داشته و در تمام حد آستانهها دارای تفاوت معنیداری با مدل تصادفی بود (0/812=</strong><strong>p<0/0001</strong><strong>، </strong><strong>AUC</strong><strong>). نتایج حاصل از حساسیتسنجی با استفاده از روش جک نایف نشان داد ارتفاع 2200 متر، شیب 40%، جهت شرقی، پوشش مرتع با گیاهان درمنه و گون، کاهش فاصله از منابع آبی موجود در منطقه و افزایش فاصله از جاده و روستاها برای گوسفند وحشی در این فصول ارجحیت دارد.</strong>
ارزیابی زیستگاه,گوسفند وحشی,حداکثر آنتروپی بیشینه,استان سمنان
http://www.aejournal.ir/article_47601.html
http://www.aejournal.ir/article_47601_aad1482e5e9fed4a6849d11af9894760.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
9
2
2017
06
22
مدل سازی مطلوبیت زیستگاه بهاره و تابستانه گراز (1758 Sus scrofa, Linnaeus) در پناهگاه حیات وحش جاسب اراک با استفاده از روش حداکثر آنتروپی
25
36
FA
سحر
رضائی
گروه محیطزیست، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه گیلان، صومعه سرا، صندوق پستی: 1144
sahar.rezaei2@yahoo.com
سعید
نادری
گروه محیطزیست، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه گیلان، صومعه سرا، صندوق پستی: 1144
ssnadery@gmail.com
پیمان
کرمی
گروه محیط زیست. دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه هرمزگان، بندرعباس، صندوق پستی: 3995
peymankarami1988@gmail.com
<strong>درک صحیح ارتباط بین توزیع حیوانات و زیستگاه آن ها می تواند نقش مهمی، در حفاظت و مدیریت گونه های در معرض تهدید داشته باشد. جمعیت های گراز وحشی (</strong><strong><em>Sus</em></strong><strong> <em>scrofa</em></strong><strong>) به ه</strong><strong></strong><strong>طور چشمگیر در دهه های اخیر در سرتاسر ایران افزایش یافته است. گسترش دامنه فعالیتی گراز وحشی در زیستگاه های مختلف، سبب افزایش تعارض این گونه با انسان شده است. بدین منظور، آگاهی از نیازهای زیستی گراز نقش مهمی در برنامه</strong><strong></strong><strong>ریزی مدیریت گونه و زیستگاه دارد. مدل سازی مطلوبیت زیستگاه گونه گراز، به بررسی عوامل مؤثر بر مطلوبیت زیستگاه و کاهش مطلوبیت برخی نواحی، به</strong><strong></strong><strong>منظور کنترل اثرات مخرب آن ها می پردازد. هدف از مطالعه حاضر، مدل سازی مطلوبیت زیستگاه گراز در دو فصل بهار و تابستان در پناهگاه حیات وحش جاسب اراک، به</strong><strong></strong><strong>عنوان ابزاری مهم در شناسایی نحوه توزیع و پراکنش گونه ها، می باشد. در این مطالعه با استفاده از ده متغیر محیطی و روش آنتروپی بیشینه (</strong><strong>MaxEnt</strong><strong>) نقشه مطلوبیت زیستگاه گونه تهیه شد. نتایج حاصل از مدل با استفاده از آماره سطح زیر منحنی (</strong><strong>AUC</strong><strong>) و منحنی ویژگی عامل دریافتکننده (</strong><strong>ROC</strong><strong>) ارزیابی شد و اهمیت نسبی متغیرها براساس آزمون جک نایف مشخص شد. نتایج نشان داد که مدل در پیشبینی مناطق مطلوب زیستگاه گونه، موفق بوده است (0/77=</strong><strong>AUC</strong><strong>). براساس نتایج حاصل از تحلیل حساسیت سنجی، متغیرهای مدل رقومی ارتفاع، شیب و فاصله تا روستا بیش ترین تأثیر را در انتخاب زیستگاه مطلوب گونه داشتهاند. بررسی ها نشان داد،گراز به مناطقی با تیپ پوشش گیاهی (</strong><strong>Perennual grasses, Artemisia aucheri, Astragalus spp</strong><strong>)، مناطق مسطح با شیب بسیار پایین (0 تا 7 درصد) تمایل بیش</strong><strong></strong><strong>تری دارد. مطلوبیت زیستگاه با، افزایش ارتفاع و کاهش فاصله از روستا رابطه عکس دارد.</strong>
گراز وحشی (Sus scrofa),مدل سازی مطلوبیت زیستگاه,پناهگاه حیات وحش جاسب اراک,مدل مکسنت Maxent
http://www.aejournal.ir/article_47627.html
http://www.aejournal.ir/article_47627_c15de553f361ffee7cb75a838b2376ec.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
9
2
2017
06
22
بررسی مقدماتی دو شکلی جنسی جمجمه خرگوش غربی (Lepus europaeus) در ایران
37
42
FA
ندا
بهداروند
گروه محیط زیست، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، صندوق پستی: 15739-49138
n.behdarvand@yahoo.com
حمیدرضا
رضایی
گروه محیط زیست، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، صندوق پستی: 15739-49138
hamid.r.rezaei@gmail.com
سهیل
ایگدری
گروه شیلات، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی کرج، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران، کرج، صندوق پستی: 4111
soheil.eagderi@ut.ac.ir
فرزانه
قنبری
گروه محیط زیست، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی کرج، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران، کرج، صندوق پستی: 4111
f.ghanbari66@yahoo.com
محمد
نصرتی
دفتر تنوع زیستی و حیات وحش، سازمان محیط زیست، تهران
mohammadnosrati@yahoo.com
بهاره
شهریاری
دفتر تنوع زیستی و حیات وحش، سازمان محیط زیست، تهران
b.sh.iran2010@gmail.com
<strong>دو شکلی جنسی یک پدیده رایج زیستی است که به بررسی تفاوت ساختارهای بدن نرها و ماده های یک جمعیت یا گونه می پردازد. این مطالعه با هدف بررسی الگوی دو شکلی جنسی خرگوش غربی </strong><strong>(</strong><strong><em>Lepus</em></strong><strong> <em>europaeus</em></strong><strong>)</strong><strong> در ایران با استفاده از روش ریخت سنجی هندسی به اجرا در آمد. به این منظور 53 لندرمارک در تصاویر دو بعدی مربوط به نماهای پشتی، جانبی و شکمی تعداد 70 جمجمه خرگوش (39 ماده و 31 نر) تعیین شد. پس از تحلیل پروکراست، داده های حاصل با استفاده از تحلیل چند متغیره تابع تشخیص مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج تفاوت معنی داری را بین شکل جمجمه در جنس های نر و ماده در دو نمای پشتی و شکمی نشان داد که تایید کننده وجود دو شکلی جنسی در شکل جمجمه خرگوش غربی است. براساس یافته ها، بیش ترین اختلاف مشاهده شده مربوط به استخوان های کمان زیگوماتیک و پوزه است. به طورکلی جمجمه در جنس ماده نسبت به نر تمایل به کشیده تر شدن پوزه و کمان زیگوماتیک کوتاه تر دارد.</strong>
خرگوش غربی (Lepus europaeus),جمجمه,دو شکلی جنسی,ریخت سنجی هندسی
http://www.aejournal.ir/article_47754.html
http://www.aejournal.ir/article_47754_cb37256e4867642926a5a6f142f9811c.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
9
2
2017
06
22
تأثیر آنتی اکسیدان ها بر استرس اکسیداتیو ناشی از فعالیت ورزشی در اسبچه خزر
43
50
FA
انسیه
فتحی زاده
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ورامین- پیشوا
ensieh_fathizadeh@yahoo.com
محسن
احمدی نژاد
موسسه آموزش عالی علمی کاربردی جهاد کشاورزی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، صندوق پستی: 1783-13145
ahmadinejad9@yahoo.com
سیروس
اشیدری
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ورامین- پیشوا
s.oshidari@yahoo.com
<strong>به</strong><strong></strong><strong>منظور بررسی اثرات استفاده ویتامین های </strong><strong>E</strong><strong>، </strong><strong>C</strong><strong> و ترکیبی از این دو در کاهش تنش های اکسیداتیو در اسبچه خزر، آزمایشی در قالب طرح کاملاً تصادفی با 4 تیمار و 4 تکرار بر روی 16 راس اسبچه خزر به مدت21 روز</strong><strong>(سه هفته) انجام شد. اسبچه های مورد مطالعه، از سلامت کامل برخوردار بودند و میانگین سنی آن ها 8/5 سال( 10-7 سال) و میانگین وزنی 220 کیلوگرم (240-200 کیلوگرم) بود.</strong><strong> تیمارهای آزمایشی شامل: 1- گروه شاهد (یونجه همراه با کاه یاکلش)، 2- گروه حاوی جیره شاهد به اضافه میزان 6 گرم ویتامین </strong><strong>E</strong><strong> محاسبه شده بر حسب وزن در روز در تمام دوره آزمایش، 3- گروه حاوی جیره شاهد به همراه مقدار 7 گرم ویتامین </strong><strong>C</strong><strong> در روز در تمام دوره آزمایش، 4- گروه حاوی جیره شاهد به همراه ویتامین </strong><strong>E+C</strong><strong> به ترتیب 6 و 7 گرم در روز بود. نمونه های خونی از تمامی اسبچه</strong><strong></strong><strong>ها در زمان استراحت و بلافاصله پس از تنش ورزشی، اخذ شد. سرم</strong><strong></strong><strong>های تهیه شده، در آزمایشگاه به وسیله </strong><strong>HPLC</strong><strong>، اتانالایزر و اسپکتوفوتومتر آنالیز شدند. براساس نتایج به دست آمده استفاده از افزودنی بر سطح آنزیم های آسپارتاتآمینوترانسفراز، کراتینکیناز و گلوتاتیونپراکسیداز سرم خون معنی دار نبود </strong><strong>(</strong><strong>0/05</strong><strong><strong>≤</strong>p)</strong><strong>. ولی اثر افزودنی بر سطح ویتامین</strong><strong>C</strong><strong> و ویتامین </strong><strong>E</strong><strong> معنی دار بود</strong><strong> (</strong><strong>0/05</strong><strong><strong>≥</strong>p)</strong><strong>. اثر ورزش بر سطح آنزیم آسپارتاتآمینوترانسفراز و ویتامین </strong><strong>C</strong><strong> معنی دار بود </strong><strong>(</strong><strong>0/05</strong><strong><strong>≥</strong>p)</strong><strong>و اثرات متقابل ورزش و افزودنی بر هیچ یک از صفات مورد بررسی معنی دار نبود </strong><strong>(</strong><strong>0/05</strong><strong><strong><strong>≤</strong></strong>p)</strong><strong>. در کل با استفاده توأم ویتامین </strong><strong>C</strong><strong> و </strong><strong>E</strong><strong> سبب ایجاد بالاترین سطح سوپراکسید دیسموتاز و ویتامین های </strong><strong>C</strong><strong> و </strong><strong>E</strong><strong> در سرم اسبچه ها شد.</strong>
اسبچه خزر,استرس اکسیداتیو,آنتی اکسیدان,رادیکال آزاد,ویتامین E,ویتامین C
http://www.aejournal.ir/article_47795.html
http://www.aejournal.ir/article_47795_ad1daa28d3c086503b383e8246ee970e.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
9
2
2017
06
22
بررسی اثر ضدقارچی آب انار ( .Punica granutum L) در موش های صحرایی نر دیابتی آلوده شده توسط کاندیدا آلبیکنس
51
58
FA
سعیده
رییس محمدی
گروه میکروبیولوژی، دانشکده علوم زیستی، واحد ورامین- پیشوا، دانشگاه آزاد اسلامی ورامین، ایران
saeedeh_endless662002@yahoo.com
مریم
عیدی
گروه زیست شناسی، دانشکده علوم زیستی، واحد ورامین- پیشوا، دانشگاه آزاد اسلامی ورامین، ایران
maryameidi@gmail.com
فاطمه
نوربخش
گروه میکروبیولوژی، دانشکده علوم زیستی، واحد ورامین- پیشوا، دانشگاه آزاد اسلامی ورامین، ایران
niloofar_noorbakhsh@yahoo.com
<strong>هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثر آب انار با غلظت های 20، 50، 100 و200 میلی لیتر بر کیلوگرم وزن بدن بر سیستم ایمنی و بر رشد قارچ کاندیدا آلبیکنس </strong><strong>(ATCC 10231) </strong><strong> در موش های صحرایی مدل دیابتی شده توسط آلوکسان می باشد. موش های صحرایی توسط تزریق درون صفاقی آلوکسان (150 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن) دیابتی شدند. سپس حیوانات با خوراندن دوز عفونی کاندیدا آلبیکنس به میزان نیم مک فارلند به موش های صحرایی آلوده شدند. تیمار روزانه آب انار در غلظت های مختلف به مدت 12 روز انجام شده و نمونه گیری روزانه از دهان حیوانات انجام و روی محیط کشت قارچی سابرو دکستروز آگار، کشت داده و کلنی های قارچ شمارش شد. نتایج حاصل نشان داد که تیمار خوراکی آب انار موجب کاهش تعداد کلنی قارچ کاندیدا آلبیکنس در موش های صحرایی دیابتی شده و کاهش موثر تعداد کلنی های شمارش شده در روز سوم از تیمار آب انار مشاهده شد (001/</strong><strong>p<0</strong><strong>). هم چنین، اثر درمانی آب انار باعث افزایش تعداد گلبول سفید خون و لنفوسیت ها (001/</strong><strong>p<0</strong><strong>) و کاهش تعداد نوتروفیل ها در موش های دیابتی نسبت به گروه شاهد شد. بنابراین، آب انار باعث تقویت سیستم ایمنی و مانع از رشد قارچ کاندیدا آلبیکنس در موش های صحرایی دیابتی می شود.</strong>
آب انار,دیابت,گلبول سفید,کاندیدا آلبیکنس,موش صحرایی
http://www.aejournal.ir/article_47815.html
http://www.aejournal.ir/article_47815_b422869e794c9a201f77965156f3e572.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
9
2
2017
06
22
اثر عصاره Panax ginseng بر تغییرات هیستومورفومتریک ناحیه کمری-خاجی نخاع در جنین های 18 روزه موش صحرایی مادران دیابتی
59
66
FA
اعظم
کرمی
گروه علوم تشریح، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شیراز و گروه زیستشناسی، دانشگاه پیام نور، تهران، صندوق پستی 3697-19395
karami79@gmail.com
ذبیح الله
خاکسار
گروه علوم تشریح، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شیراز
khaksar@shirazu.ac.ir
<strong>دیابت در طول دوران بارداری، باعث القای اختلالات تکاملی در بخشهای مختلف سیستم عصبی مرکزی از جمله نخاع میگردد. هدف از این پژوهش مطالعه تغییرات هیستومورفومتریک حاصل از عصاره </strong><strong><em>Panax</em></strong><strong> <em>ginseng</em></strong><strong> بر ناحیه کمری</strong><strong>–</strong><strong>خاجی نخاع در جنینهای</strong><strong></strong><strong> 18 روزه موشهای صحرایی مادران دیابتی بود. تعداد 16 موش صحرایی به چهار گروه مساوی شامل شاهد غیر دیابتی، غیر دیابتی دریافتکننده عصاره، شاهد دیابتی و دیابتی دریافتکننده عصاره تقسیم گردید. دیابت در موشهای گروههای دیابتی توسط داروی استرپتوزوتوسین القا گردید و هر چهار گروه با جفتگیری طبیعی باردار شدند. گروههای دریافتکننده عصاره در طول بارداری روزانه بهمیزان</strong><strong>400 میلیگرم بر کیلوگرم وزن بدن عصاره جینسنگ قرمز را بهصورت خوراکی دریافت کردند. در روز هجدهم بارداری موشهای مادر از هر چهار گروه مورد مطالعه، بی هوش و جنینهای آن ها خارج گردید. جهت انجام مطالعه هیستومورفومتریک ناحیه کمری</strong><strong>-</strong><strong>خاجی نخاع بههمراه ستون مهرهها از سایر بخشهای جنین جدا گردید و پس از به کارگیری روشهای بافتشناسی، برخی فاکتورهای بافتی آن اندازهگیری گردید. در پایان اطلاعات بهدست آمده با استفاده از نرمافزار </strong><strong>SPSS</strong><strong> و آزمونهای آماری آنالـیز واریانس یکطرفه و تست دانکن مورد بررسی و تحلیل قرار گرفت (0/05<strong>≥</strong></strong><strong>P</strong><strong>). کاهش معنیداری در قطر عرضی نخاع و تعداد سلولهای ماده خاکستری و سفید نخاع و افزایش معنیداری در قطر عمودی کانال مرکزی نخاع در گروه شاهد دیابتی نسبت به گروههای غیر دیابتی در جنینهای 18 روزه مشاهده گردید (0/05<strong>≥</strong></strong><strong>P</strong><strong>). عصاره </strong><strong><em>Panax</em></strong><strong> <em>ginseng</em></strong><strong> از طریق افزایش تولید هورمون انسولین، قادر به کنترل هپیرگلیسمی در مادران دیابتی باردار و کاهش اختلالات حاصل از دیابت بر ناحیه کمری</strong><strong>-</strong><strong>خاجی نخاع در جنینهای آن ها میشود.</strong>
دیابت شیرین,دیابت بارداری,نخاع,عصاره Panax ginseng,استرپتوزوتوسین
http://www.aejournal.ir/article_47866.html
http://www.aejournal.ir/article_47866_8c57001a37840697b61c10da0b9d67e2.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
9
2
2017
06
22
تنوع ژنتیکی و تبارشناسی کوکر شکمسفید ( 1766,Pterocles alchata (Linnaeus با استفاده از توالی ناحیه سیتوکرومبی میتوکندری در شمال شرق ایران (مطالعه موردی: منطقه گمیشان)
67
74
FA
آزاده
تقویان اول
گروه محیط زیست، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، صندوق پستی: 15739-49138
azade.taqavi@gmail.com
حمیدرضا
رضایی
گروه محیط زیست، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، صندوق پستی: 15739-49138
hamid.r.rezaei@gmail.com
جلیل
ایمانی هرسینی
دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، دانشکده محیط زیست و انرژی، گروه زیستگاه ها و تنوع زیستی، صندوق پستی: 14515-775
jalil.imany@gmail.com
<strong>یکی از بزرگ ترین جمعیتهای کوکر شکم سفید (</strong><strong><em>Pterocles</em></strong><strong> <em>alchata</em></strong><strong>) با بیش از چند هزار قطعه در فصل پاییز و زمستان در منطقه گمیشان استان گلستان پراکنش دارد. این گونه در زیستگاههای استپی خشک، باز و بدون درخت و بوتههای بلند زیست میکند و با وجود کاهش جمعیت این گونه به دلیل استفاده از سموم آفتکش، شکار غیرقانونی، تغییر زیستگاه و اقلیم، تاکنون هیچ گونه مطالعه بومشناسی و ژنتیکی بر روی این گونه در ایران صورت نگرفته است. در این تحقیق برای دستیابی به اولین اطلاعات در مورد روابط ژنتیکی در میان جمعیتهای کوکر شکم سفید در شمال شرق ایران 9 نمونه بافت این گونه در منطقه گمیشان جمعآوری شد. پس از استخراج دیانای، ژن سیتوکرومبی میتوکندری در 9 نمونه توسط واکنش زنجیرهای پلیمراز، تکثیر و 912 جفت نوکلئوتید از این ژن برای هر نمونه توالییابی و ویرایش شد. براساس نتایج در بین نمونههای توالییابی شده، سه هاپلوتایپ متفاوت شناسایی و تنوع هاپلوتایپی برابر با 0/417 برآورد شد. نتایج درخت تبارشناسی با روش </strong><strong>Bayesian</strong><strong> و بیش ترین احتمال نشان داد که تمامی نمونهها مربوط به یک شاخه هستند و به خوبی از دو گونه کوکرگندمی (</strong><strong><em>P.</em></strong><strong> <em>coronatus</em></strong><strong>) و کوکرناماکوا (</strong><strong><em>P.</em></strong><strong> <em>namaqua</em></strong><strong>) که تنها توالیهای ثبت شده از جنس کوکر در ژنبانک بودند جدا شده است که این امر بیانگر روند تکاملی خاص این گونه از سایر گونههای این جنس است. این مطالعه به عنوان نقطه آغاز مطالعات بر روی کوکر شکم سفید با استفاده از ناحیه سیتوکرومبی در دنیاست که میتواند روابط تبارشناسی جمعیتهای مختلف این گونه را مشخص کند.</strong>
کوکر شکمسفید,تبارشناسی,تنوع ژنتیکی,سیتوکرومبی,گمیشان,استان گلستان
http://www.aejournal.ir/article_47909.html
http://www.aejournal.ir/article_47909_581d578d85ae12a5bdb933810aea1a1d.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
9
2
2017
06
22
بررسی فون پرندگان پناهگاه حیات وحش عباس آباد در استان اصفهان (سال 1393)
75
86
FA
مهدی
جلالپور
پناهگاه حیات وحش عباس آباد، اداره حفاظت محیط زیست شهرستان نایین، اصفهان، ایران
mehdi.galalpoor.60@gmail.com
ویدا
حجتی
0000-0002-0408-389
گروه زیست شناسی، واحد دامغان، دانشگاه آزاد اسلامی، دامغان، ایران، کد پستی: 3671639998
vida.hojati@gmail.com
<strong>پناهگاه حیات وحش عباس آباد یکی از بکرترین و دست نخورده ترین زیست بوم های کویری کشور محسوب می شود که با مساحت 300 هزار هکتار در شرق استان اصفهان و در حوزه استحفاظی شهرستان نایین و خور و بیابانک واقع شده است. پژوهش حاضر از دی ماه 1392 تا دی ماه 1393 در این منطقه صورت گرفت. شناسایی پرندگان براساس پرواز، رنگ، اندازه، رفتار و صدا با استفاده از دوربین های دوچشمی 30×8 روسی، دورربین دوچشمی 42×7 صاایران، دوربین عکاسی دیجیتال</strong><strong>d90 </strong><strong> به همراه لنز تله 300-100 و تجربیات با ارزش محیط بانان منطقه انجام شد. براساس نتایج به دست آمده 139 گونه شناسایی شد. شصت و پنج گونه متعلق به راسته گنجشک سانان (</strong><strong>Passeriforms</strong><strong>)، بیست گونه متعلق به راسته شاهین</strong><strong></strong><strong>سانان (</strong><strong>Falconiformes</strong><strong>)، یازده گونه متعلق به راسته آبچلیک</strong><strong></strong><strong>سانان </strong><strong>(Charadriiforms)</strong><strong>، هفت گونه متعلق به راسته کبوتر</strong><strong></strong><strong>سانان (</strong><strong>Columbiforms</strong><strong>)، پنج گونه متعلق به راسته غازسانان (</strong><strong>Anseriforms)<strong>،</strong></strong><strong>پنج گونه متعلق به راسته لک لک سانان (</strong><strong>Ciconiiforms</strong><strong>)، چهار گونه متعلق به راسته سبز قباسانان (</strong><strong>Coraciiformes</strong><strong>)، پنج گونه متعلق به راسته جغد</strong><strong></strong><strong>سانان (</strong><strong>Strigiforms</strong><strong>)، سه گونه متعلق به راسته ماکیان</strong><strong></strong><strong>سانان (</strong><strong>Galliformes</strong><strong>)، سه گونه متعلق به راسته پلیکان</strong><strong></strong><strong>سانان (</strong><strong>Pelecaniforms</strong><strong>)، دو گونه متعلق به راسته درناسانان (</strong><strong>Gruiforms</strong><strong>)، سه گونه متعلق به راسته پرستو</strong><strong></strong><strong>سانان (</strong><strong>Apodiforms</strong><strong>)، سه گونه متعلق به راسته کشیم سانان (</strong><strong>Podicipediforms</strong><strong>)، دو گونه متعلق به راسته شبگردسانان (</strong><strong>Caprimulgiformes</strong><strong>)، و یک گونه هم متعلق به راسته کوکوسانان </strong><strong>(Cuculiformes)</strong><strong> می باشند. در این پناهگاه بیش ترین فراوانی گونه ها مربوط به راسته گنجشک سانان می باشد.</strong>
پرندگان,پناهگاه حیات وحش عباس آباد,شهرستان نایین,استان اصفهان
http://www.aejournal.ir/article_47935.html
http://www.aejournal.ir/article_47935_e8de214b8821e0efc8a9462cd651959a.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
9
2
2017
06
22
بررسی ساختارجامعه و تنوع پرندگان دریاچه سد شهدای رامشیر در فصول زمستان و بهار
87
98
FA
بهروز
بهروزی راد
گروه محیطزیست، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران
bbehrouzirad@yahoo.com
<strong>تالاب های ایران در دو فصل زمستان و بهار در منطقه آسیای غربی برای بقاء پرندگان آبزی زیستگاه های حساس به شمار می روند. به همین دلیل بررسی ساختار جامعه پرندگان آبزی، کنارآبزی و خشکی زی دریاچه سد شهدای رامشیردر دو فصل زمستان 1393 و بهار 1394 با دوربین چشمی 10×40 و تلسکوپ 15×60 با روش مشاهده مستقیم و شمارش کل </strong><strong>Total Count </strong><strong> انجام شد. سد شهدای رامشیر بر روی رودخانه جراحی در سال 1377 احداث و در پشت آن دریاچهای به وسعت حدود 200 هکتار تشکیلشده است. در طول 6 ماه بررسی 38 گونه از 19 تیره پرنده خشکی زی، آبزی و کنار آبزی شناسایی و شمارش شد. پرندگان خشکی زی با 23 گونه 71% جمعیت در برابر 4 گونه با 5% آبزی و 11 گونه با 24% کنار آبزی غالب بودند. بیش ترین تعداد پرنده شمارششده در بهمنماه با 436 پرنده از 32 گونه با تراکم 2/18 پرنده در هکتار و کم ترین در دی ماه با 260 پرنده از 28 گونه با تراکم 1/3 پرنده در هکتار بود. بیش ترین تنوع گونه ای شانون</strong><strong>-</strong><strong>وینر، مارگالف وسیمپسون در بهمنماه به ترتیب 3/142، 5/549 و 0/9413 و کمترین مقدار شانون</strong><strong>-</strong><strong> وینر وسیمپسون در خرداد به ترتیب 3/522 و 0/1389، مارگالف در اردیبهشت 3/895 بود. بیش ترین یکنواختی پیت در دیماه 0/1273 و کم ترین آن در خرداد ماه 0/8349 بود. 11 گونه، شامل: 1 گونه آبزی، 3 گونه کنارآبزی و 7 گونه پرنده خشکی زی در تالاب شهدای رامشیر در بهار سال 1394 جوجه آوری کرده بودند. بنابراین اهمیت و کارکرد دریاچه شهدای رامشیر برعکس سایر تالاب های داخلی بوده و بیش تر تأمینکننده نیازهای پرندگان خشکی زی میباشد. مقایسه ساختار جامعه، تعداد گونه، تراکم و تنوع پرندگان شهدای رامشیر با تالاب های طبیعی داخلی و ساحلی ایران نشان داد که تالاب های دستساز نمیتوانند جایگزین تالاب های طبیعی شوند، ولی میتوانند بهعنوان پشتوانه تالاب های طبیعی در زمان های بحرانی عمل کنند. </strong>
ساختار جامعه پرندگان,شاخصهای زیستی,دریاچه سد رامشیر
http://www.aejournal.ir/article_47960.html
http://www.aejournal.ir/article_47960_675e462d9f5378ee1dae92a2d1823247.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
9
2
2017
06
22
ریخت شناسی مقایسهای جمعیت های زاغ بور (Podoces pleskei) در دو استان سمنان و یزد
99
106
FA
فاطمه
رسولی نسب
گروه محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران، کرج، صندوق پستی: 4111
rasouli.f2211@yahoo.com
محمد
توحیدی فر
گروه تنوع زیستی، دانشکده محیط زیست، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران، صندوق پستی: 14515-775
mohammad.tohidifar@yahoo.com
سارا
یالپانیان
گروه محیط زیست، واحد همدان، دانشگاه آزاد اسلامی، همدان، ایران
ssaarraayl@gmail.com
اکرم
مقدسی
گروه محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران، کرج، صندوق پستی: 4111
moghaddasiakram@ut.ac.ir
<strong>زاغ</strong><strong>بور از خانواده کلاغها و متعلق به جنس زاغهای زمینی یا دونده است. پراکنش این گونه در ایران به لکههایی منزوی در نواحی بیابانی و نیمه بیابانی مرکز و شرق ایران محدود شده است که نگرانیهایی را به سبب انزوای جمعیتها ناشی از مخاطره هایی از قبیل درونآمیزی، رانش ژنتیکی و غیره فراهم میکند. این مطالعه با هدف مقایسه برخی ویژگیهای ریختی جمعیتهای منزوی زاغ بور در دو استان سمنان و یزد به انجام رسیده است. بدین منظور تعداد هشت متغیر ریخت شناختی از اندام های پا و منقار برای 21 فرد جوجه از منطقه هرات مروست در استان یزد و تعداد 4 فرد جوجه از مجموعه حفاظتی توران در استان سمنان اندازه گیری و تمامی داده ها با تقسیم بر ریشه سوم وزن بدن استاندارد شدند. برای نرمال سازی دادهها از تغییر شکل لگاریتم پایه دو استفاده شد. هم چنین برای مقایسه متغیرهای اندازه گیری شده بین افراد در جمعیت های منطقه هرات مروست یزد و مجموعه حفاظتی توران از آزمون </strong><strong>t</strong><strong> استفاده شد. نتایج نشان داد که جوجهها و افراد بالغ این دو منطقه در متغیرهای طول و عرض منقار با هم تفاوت معنیداری</strong><strong>(در سطح 0/05= </strong><strong>α</strong><strong>) دارند. هم چنین اندازه و فرم دستگاه تغذیهای در زاغ بورهای این دو منطقه در افراد نابالغ و بالغ تفاوت معنیداری (در سطح 0/05= </strong><strong>α</strong><strong>) دارند که این امر میتواند در ارتباط با رژیم غذایی و عادات جستجوی غذایی آن ها در این دو منطقه و نیز اندازه طعمههای مورد استفاده باشد که مطالعات تکمیلی برای بررسی مقایسهای رژیم غذایی و عادات تغذیهای زاغ بورهای این دو استان در فصول مختلف سال را طلب میکند.</strong>
زاغ بور,استان های یزد و سمنان,ریخت سنجی,جوجهها,بالغ ها
http://www.aejournal.ir/article_47990.html
http://www.aejournal.ir/article_47990_9dfef87abe745becfe335005981c082c.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
9
2
2017
06
22
برآورد تمایل به پرداخت افراد بومی برای حفاظت از گونه بوم زاد زاغ بور (Podoces pleskei, Zarudny, 1896) در استان فارس
107
114
FA
امید
طبیعی
گروه منابع طبیعی، واحد ارسنجان، دانشگاه آزاد اسلامی، ارسنجان، ایران
tabiee@iaua.ac.ir
سارا
توفیقی
گروه منابع طبیعی، واحد ارسنجان، دانشگاه آزاد اسلامی، ارسنجان، ایران
tofighi.sara@yahoo.com
<strong>هدف از پژوهش حاضر برآورد تمایل به پرداخت افراد بومی برای حفاظت از گونه بوم زاد زاغ بور (<em>Podoces pleskei</em>, Zarudny, 1896) در استان فارس به منظور تعیین ارزش حفاظتی این گونه منحصربه فرد است. در این مطالعه، تعداد 100 نفر از خانوارهای شهرستان نیریز که در مجاورت زیستگاه این گونه، یعنی منطقه حفاظت شده بهرام گور و پارک ملی قطرویه هستند به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب و چهره به چهره مصاحبه شدند. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه ای شامل: مشخصات جمعیت شناسی، سوالات آگاهی و تمایل به پرداخت افراد برای حفاظت از گونه اندمیک زاغ بور بود. پس از جمع آوری داده ها، نتایج با استفاده از نرم افزار SPSS و کاربرد نرم افزار اقتصادسنجی Eviews نسخه 8، تجزیه و تحلیل داده ها انجام پذیرفت. یافته های پژوهش نشان داد که، 55 درصد از افراد مورد مطالعه، تمایل به پرداخت مبلغی برای حفاظت از گونه بوم زاد زاغ بور دارند. از سویی دیگر نتایج نشان داد که متوسط تمایل به پرداخت ماهانه و سالانه هر خانوار بومی برای حفاظت از گونه اندمیک زاغ بور، به ترتیب معادل با 28714/14 و 344569/74 ریال است. براساس نتایج مدل رگرسیونی لوجیت برآورد شده، متغیرهای سن، تحصیلات، اشتغال، عضویت در سازمان های زیست محیطی و میزان پیشنهاد از عوامل تأثیرگذار بر میزان تمایل به پرداخت افراد بومی برای حفاظت از گونه اندمیک زاغ بور است.</strong>
تمایل به پرداخت,حفاظت,گونه بوم زاد,زاغ بور,استان فارس
http://www.aejournal.ir/article_48088.html
http://www.aejournal.ir/article_48088_18a6ce0acbfcf9ae9a95aafc39c7f4ec.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
9
2
2017
06
22
بررسی صفات مریستیک نامتقارن ناحیه سر در افعی قفقازی Gloydius halys caucasicus در استان های گلستان و مازندران
115
120
FA
شریفه
خانی
گروه زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه گلستان، گرگان، صندوق پستی: 155
sh.khani88@yahoo.com
حاجی قلی
کمی
گروه زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه گلستان، گرگان، صندوق پستی: 155
hgkami2000@yahoo.com
خسرو
رجبی زاده
گروه مطالعاتی خزندگان فلات ایران، دانشگاه رازی، کرمانشاه
khosro.rajabizadeh@gmail.com
<strong>یکی از ویژگی های اکثر جانوران پرسلولی، داشتن تقارن دوطرفی است. این ویژگی گاهی اوقات برای تعدادی از صفات جانوران از جمله خزندگان صدق نمی کند. عدم تقارن در صفات داخلی و هم چنین در صفات خارجی وجود دارد. در این پژوهش بررسی صفات خارجی افعی قفقازی (<em>Gloydius halys caucasicus)</em> (Viperidae: Crotalinae) که جزء مارهای سمی ایران است و در مناطق ساحلی، بین کوه های البرز و دریای خزر پراکنده شده است با تاکید بر روی فلس ها انجام گرفت. برای انجام این کار 12 صفت مریستیک در 54 نمونه افعی قفقازی (20 نر، 21 ماده، 11 نابالغ و 2 نامشخص) مربوط به استان های گلستان و مازندران مورد مطالعه قرار گرفت. شمارش صفات مریستیک با سوزن، در زیر استریومیکروسکوپ انجام شد. نتایج نشان داد که فرمول گیجگاهی (20 نمونه)، فلس های بین چین خلفی و اولین فلس گلویی (17 نمونه)، فلس های لب بالا (16 نمونه)، فلس های لب پایین (13 نمونه)، فلس های لب پایین متصل به چین قدامی (12 نمونه)، فلس های قدامی بین چین خلفی و لب پایین (2 نمونه)، فلس های خلفی بین چین خلفی و لب پایین (3 نمونه)، فلس های گونه ای (3 نمونه)، فلس های اطراف چشم (2 نمونه) و فلس های جلوی چشمی (2 نمونه) در سمت راست و چپ نامتقارن بودند. نتایج این بررسی نشان می دهد که در شمارش فلس های ناحیه سر، به تقارن یا عدم تقارن فلس ها در دو طرف سر دقت شود.</strong>
صفات نامتقارن,افعی قفقازی,Gloydius halys caucasicus,گلستان,مازندران
http://www.aejournal.ir/article_48138.html
http://www.aejournal.ir/article_48138_5def983f0618f515e149bc7044b1e7a7.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
9
2
2017
06
22
بررسی فون سوسمارها و لاکپشت های منطقه شکارممنوع هزارجریب در استان مازندران
121
130
FA
سمیه السادات
افتخاریان
گروه زیست شناسی، واحد دامغان، دانشگاه آزاد اسلامی، دامغان، ایران
somaye3294@gmail.com
ویدا
حجتی
0000-0002-0408-389
گروه زیست شناسی، واحد دامغان، دانشگاه آزاد اسلامی، دامغان، ایران
vida.hojati@gmail.com
شهرام
شرفی
گروه زیست شناسی، واحد دامغان، دانشگاه آزاد اسلامی، دامغان، ایران
shahramsharafi2003@yahoo.com
<strong>منطقه هزار جریب یک منطقه کوهستانی با وسعت حدود 49 هزار هکتار بوده و در جنوب شرقی شهرستان بهشهر در استان مازندران قرار دارد. منطقه مذکور واجد ارزش های زیستگاهی خاصی بوده و توانمندی مناسبی جهت احیاء گونه های مختلف جانوری ازجمله سوسمارها و لاک پشت ها را داراست. از فروردین ماه تا اواخر آبان ماه 1393 نمونهبرداری با استفاده از دست، تور دستی (برای گرفتن لاکپشتهای برکهای) و کمند (برای گرفتن سوسمارها از فاصله دور) انجام گرفت. در این مطالعه فون سوسمارها و لاک پشت های این منطقه و هم چنین صفات متریک، مریستیک و زیستگاه هر یک از گونه ها مورد ارزیابی و تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. در طی مدت تحقیق 54 نمونه سوسمار و لاک پشت جمع آوری گردید. از زیرراسته سوسمارها، 9 گونه از 8 جنس و 5 خانواده شناسایی شد که به ترتیب فراوانی آن ها در منطقه عبارتند از</strong><strong>: </strong><strong>: </strong><strong><em>Darevskia</em></strong><strong> <em>caspica</em></strong><strong> (بیست و شش درصد)، </strong><strong><em>Tenuidactylus caspius caspius</em></strong><strong> (بیست و یک درصد)، </strong><strong><em>Cyrtopodion scabrum </em></strong><strong>(هفده درصد)، </strong><strong><em>Lacerta strigata</em></strong><strong> (یازده درصد)، </strong><strong><em>seudopus apodus apodus </em></strong><strong>(نه درصد)، </strong><strong><em>Darevskia schaekeli </em></strong><strong>(هفت درصد)، </strong><strong><em>Paralaudakia caucasia </em></strong><strong>(شش درصد)، </strong><strong><em>Anguis colchica orientalis </em></strong><strong>(چهار درصد)، </strong><strong><em>Ablepharus pannonicus</em></strong><strong>( دو درصد). از راسته لاک پشت ها، دو گونه از دو جنس و دو خانواده در منطقه شناسایی شد که بر حسب فراوانی به ترتیب عبارتند از: </strong><strong><em>Emys orbicularis persica </em></strong><strong>(هفتاد و یک درصد) و </strong><strong><em>Mauremys caspica caspica </em></strong><strong>(بیست و نه درصد).</strong>
منطقه شکار ممنوع,هزار جریب,مازندران,فون,سوسمار,لاک پشت
http://www.aejournal.ir/article_48361.html
http://www.aejournal.ir/article_48361_242abe2c362bcb70c6aa91ed0addee48.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
9
2
2017
06
22
بررسی تنوع زیستی دوزیستان شرق استان گیلان
131
140
FA
هاجر
دلاور شیدا جلالی
رسانه بر خط نخبگان جوان
arezoo.delavarsheyda@gmail.com
سیدغلامرضا
حسینی خالهجیر
گروه زیست شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تنکابن، تنکابن
hosseinisghr@toniau.ac.ir
حمیدرضا
جمالزاده
گروه زیست شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تنکابن، تنکابن
hamidreza_jamalzadeh@yahoo.com
حاجی قلی
کمی
گروه زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه گلستان، گرگان، صندوق پستی: 155
hgkami2000@yahoo.com
<strong>دوزیستان از</strong><strong>نظر</strong><strong>تنوع</strong><strong>زیستی</strong><strong>مستلزم</strong><strong>مطالعات بومی در</strong><strong>ایران</strong><strong>است</strong><strong>.</strong><strong> 5 خانواده، 8 جنس و 15 گونه از دوزیستان بیدم و2 خانواده، 4 جنس و 7 گونه از دوزیستان دمدار در ایران وجود دارد. هدف از مطالعه</strong><strong>حاضر شناسایی و معرفی دوزیستان شرق</strong><strong>استان</strong><strong>گیلان است. طی شش ماه کار میدانی از فروردین تا شهریور 13٩٢ تعداد 186 نمونه به کمک تور مخصوص از</strong><strong>شرق استان گیلان (6 ایستگاه: آستانه اشرفیه، لاهیجان، لنگرود، رودسر، املش و سیاهکل) جمع آوری</strong><strong>و نمونه ها </strong><strong>به طور</strong><strong>زنده به آزمایشگاه جانورشناسی دانشگاه آزاد واحد تنکابن منتقل گردید و</strong><strong>پس</strong><strong>از بررسی از جنبه های شکل ظاهری، رنگآمیزی بدن و اندازه گیری های بیومتریک (14 صفت)، نمونه ها </strong><strong>شماره گذاری</strong><strong>شدند</strong><strong> .</strong><strong>شناسایی نمونه ها در سطح خانواده، جنس و گونه بر</strong><strong>اساس</strong><strong>کلیدهای</strong><strong>شناسایی معتبر صورت گرفت. نمونه های جمع آوری شده در طول این مطالعه به 8 گونه، 8 جنس و 6 خانواده متعلق بودند، ازجمله: خانواده </strong><strong>Ranidae</strong><strong> شامل: قورباغه مردابی </strong><strong><em>Pelophylax </em></strong><strong>sp<em>.</em></strong><strong>وقورباغه جنگلی</strong><strong><em>Rana pseudodalmatina </em></strong><strong><em>، </em></strong><strong>خانواده </strong><strong>Hylidae</strong><strong> شامل قورباغه درختی شرقی </strong><strong><em>Hyla orientalis</em></strong><strong>،از خانواده</strong><strong>Bufonidae </strong><strong>:</strong><strong> وزغ سبز</strong><strong><em>(Pseudepidalea)</em></strong><strong><em>variabilis </em></strong><strong> </strong><strong><em>Bufotes</em></strong><strong>و وزغ تالشی </strong><strong><em>Bufo eichwaldi</em></strong><strong>، از خانواده</strong><strong>Pelobatidae</strong><strong>:وزغ پابیلچه ای </strong><strong><em>Pelobates syriacus</em></strong><strong>، از خانواده </strong><strong>Salamandridae</strong><strong>: سمندر تاجدار (تریتون) </strong><strong><em>karelini</em></strong><strong><em>Triturus</em></strong><strong>، و از خانواده </strong><strong>Hynobiidae</strong><strong><em>:</em></strong><strong> سمندر جویباری </strong><strong><em>persicus</em></strong><strong><em>Iranodon</em></strong><strong> جمع آوری و شناسایی شدند.</strong>
تنوع زیستی,دوزیستان,استان گیلان
http://www.aejournal.ir/article_48550.html
http://www.aejournal.ir/article_48550_9633152e5cae9eaf1533b1a0441e4c2f.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
9
2
2017
06
22
بررسی خصوصیات زیستگاهی سیاه ماهی(Capoeta capoeta gracilis (Keyserling,1861 در رودخانه کلارود واقع در استان مازندران
141
146
FA
نرگس
رستمیان
دانشکده محیط زیست، دانشگاه محیط زیست، کرج
nargesrostamian87@yahoo.com
سهیل
ایگدری
گروه شیلات، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی کرج، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران، کرج، صندوق پستی: 4111
soheil.eagderi@ut.ac.ir
صابر
وطن دوست
گروه شیلات، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد بابل، بابل
s.vatandoust@gmail.com
حلیمه
سالار
دانشکده محیط زیست، دانشگاه محیط زیست، کرج
h.kprdi66@gmail.com
<strong>این مطالعه با هدف مطالعه خصوصیات زیستگاهی گونه بومی </strong><strong>ماهی </strong><strong><em>Capoeta capoeta </em></strong><strong><em>gracilis</em></strong><strong><em> </em></strong><strong>رودخانه کلارود با استفاده از مدل نرم افزار </strong><strong>Habsel </strong><strong>به اجرا درآمد.</strong><strong> برای بررسی ویژگی های زیستگاهی این گونه، فراوانی افراد و فاکتورهای زیستگاهی شامل 5 فاکتور عمق آب (سانتی متر)، عرض رودخانه (متر)، سرعت جریان (متر بر ثانیه)، قطر متوسط سنگ بستر (سانتی متر) و شاخص سنگ بستر، در 6 ایستگاه از پایین دست به سمت بالادست رودخانه مورد سنجش قرار گرفت.</strong><strong>محدوده</strong><strong> استفاده از زیستگاه، محدوده زیستگاه در دسترس و محدوده زیستگاه انتخابی برای هر یک از متغیرهای محیطی گونه سیاه ماهی محاسبه شد. با توجه به نتایج</strong><strong>زیستگاه انتخابی </strong><strong>سیاه ماهی مناطقی با سرعت بالای آب، بستر سنگی، با عرض و عمق زیاد میباشد.</strong><strong> نتایج این تحقیق، اطلاعات مورد نیاز خصوصیات زیستگاهی این گونه بومی را برای استفاده در برنامه</strong><strong></strong><strong>های مدیریت وحفاظت آبزیان فراهم می آورد.</strong>
مطلوبیت زیستگاه,رودخانه کلارود,سیاه ماهی
http://www.aejournal.ir/article_48551.html
http://www.aejournal.ir/article_48551_71be56a155e06ce68d58e128d6fb2347.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
9
2
2017
06
22
شناسایی و پراکنش ماهیان رودخانه بازوفت
147
152
FA
اسماعیل
پیرعلی
گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه شهرکرد، شهرکرد، صندوق پستی: 115
esmaeil_pirali@yahoo.com
مهدی
مرادی چافی
پژوهشکده آبزی پروری آب های داخلی، موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، بندر انزلی، صندوق پستی: 66
alavi_tmu@yahoo.com
پرویز
منصوری
بخش تکثیر و پرورش آبزیان، اداره شیلات استان چهارمحال و بختیاری، شهرکرد، صندوق پستی: 88146339
pirali@nres.sku.ac.ir
محمد صادق
علوی یگانه
گروه زیست شناسی دریا، دانشکده منابع طبیعی و علوم دریایی، دانشگاه تربیت مدرس، نور، صندوق پستی: 111-14115
malavi@modares.ac.ir
<strong>رودخانه بازوفت از سرشاخه های مهم رودخانه کارون بوده و در منطقه کوهستانی زردکوه در استان چهارمحال و بختیاری واقع می باشد با هدف شناسایی فون ماهیان و پراکنش مکانی و زمانی آن ها نمونه برداری به صورت فصلی از زمستان 1387 تا تابستان 1388 در 14 ایستگاه با استفاده از دستگاه الکتروشوکر و تور پرتابی صورت گرفت. در مجموع 13 گونه ماهی از 4 خانواده کپورماهیان </strong><strong>Cyprinidae</strong><strong>، سگ ماهیان جویباری </strong><strong>Nemacheilidae</strong><strong>، گربه ماهیان چسبنده </strong><strong>Sisoridae</strong><strong> و آزاد ماهیان </strong><strong>Salmonidae </strong><strong>شناسایی گردید </strong><strong>که در این بین دو گونه بوم زاد آب های داخلی ایران بودند. خانواده های کپورماهیان با 8 گونه و فراوانی نسبی 81/9% و گربه ماهیان چسبنده با یک گونه و فراوانی نسبی 0/5% به ترتیب بیش ترین و کم ترین مقادیر را به خود اختصاص دادند. نمونه های سیاه ماهی گونه </strong><strong>(<em>Capoeta damascina</em>)</strong><strong> با 46/3 درصد و حضور در تمامی ایستگاه</strong><strong></strong><strong>های مطالعاتی بیش ترین درصد فراوانی را به خود اختصاص دادند و در مقابل گونه </strong><strong><em>Squalius lepidus </em></strong><strong>با 0/2 درصد کم ترین فراوانی صید را در رودخانه بازوفت نشان داد. بنابر یافته های این مطالعه، رودخانه بازوفت با توجه به شرایط بوم شناسی متنوع علاوه بر حضور گونه های بوم زاد، دارای ماهیان ارزشمندی نظیر قزلآلای خال قرمز و سایر<br />گونه های واجد ارزش اقتصادی می باشد. لذا با توجه به ارزش حفاظتی بالای ماهیان بومی، توسعه آبزی پروری در این رودخانه باید با رعایت کلیه ملاحظات زیست محیطی همراه با پایش مستمر صورت گیرد.</strong>
رودخانه بازوفت,شناسایی و پراکنش,ماهیگان
http://www.aejournal.ir/article_48644.html
http://www.aejournal.ir/article_48644_707bb390d82e6d5373e6b13766ff22a0.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
9
2
2017
06
22
اکولوژی تغذیه شانک گوفر (Rhabdosargus haffara Frosska, 1775) در آب های شمالی خلیج فارس و دریای عمان (استان هرمزگان)
153
162
FA
سیامک
بهزادی
0000-0002-8179-7597
گروه شیلات، دانشکده علوم و فنون دریایی، دانشگاه هرمزگان، بندرعباس، صندوق پستی: 3995
s_behzady@yahoo.com
احسان
کامرانی
گروه شیلات، دانشکده علوم و فنون دریایی، دانشگاه هرمزگان، بندرعباس، صندوق پستی: 3995
ezas47@gmail.com
فرهاد
کی مرام
موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، صندوق پستی: 6116- 14155
farhadkaymaram@gmial.com
محمدشریف
رنجبر
گروه زیست شناسی دریا، دانشکده علوم و فنون دریایی، دانشگاه هرمزگان، بندرعباس، صندوق پستی: 3995
sharif.ranjbar@gmail.com
<strong>در این پژوهش 561 قطعه (220 نر و 341 ماده) شانک گوفر (<em>Rhabdosargus haffara</em>)با میانگین طول کل 5/58±24/78 سانتی متر و میانگین وزنی 183±346 (گرم)، در آب های هرمزگان مطالعه و رابطه توانی <sup>2/97</sup>وزن×0/15=TL با ضریب همبستگی 0/90 به دست آمد. نرخ مصرف بر زی توده، سطح غذائی و مساحت باله دمی به ترتیب 14/3، 0/46±3/33 و 3/66 برای اولین بار در آب های خلیج فارس و دریای عمان برای <em>R. haffara</em> محاسبه گردید. افزایش نرخ مصرف بر زی توده، نشانی از تکانه در یک اکوسیستم بوده و می تواند به دلیل تغییر در اندازه های جمعیت و هم چنین کمبود شکاردر یک اکوسیستم صورت پذیرفته باشد،که این رخداد اغلب به سمت میانگین اندازه کوچک تر همراه با طول عمر کوتاه تر در موجودات اتفاق می افتد. سطح تروفی به دست آمده در این تحقیق نشان دهنده رژیم گوشت خواری در این گونه می باشد. هم چنین، بیشینه شاخص فراوانی شکارهای مصرف شده مربوط به دوکفه ای ها در فصول (40/74) و در کل سال (28/66) نتیجه گیری شد. نتایج حاصل از آنالیز واریانس یک طرفه در خصوص فراوانی تعداد شکار در کلاس های طولی مختلف نشان داد که کلاس های طولی در انتخاب شکارها اختصاصی عمل نکردها ند (0/5>p). یافته های حاصل از این تحقیق علاوه بر اطلاعات پایه ای در مدل سازی اکولوژیکی در فرمول بندی رژیم غذائی این گونه در صنعت آبزی پروری می تواند مورد استفاده واقع گردند. </strong>
تغذیه,شانک گوفر,نرخ مصرف بر تولید,سطح غذائی و A.Rc.f,هرمزگان,خلیج فارس و دریای عمان
http://www.aejournal.ir/article_48967.html
http://www.aejournal.ir/article_48967_8612499c9466171fe796b848fb9ea889.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
9
2
2017
06
22
مطالعه آسیب شناسی بافت آبشش کفشک زبان گاوی (Cynoglossus bilineatus) در آب های ساحلی استان هرمزگان
163
168
FA
آزاده
عتباتی
گروه محیطزیست، دانشکده جغرافیا و علوم محیطی، دانشگاه حکیم سبزواری، صندوق پستی: 397
az.atabati80@gmail.com
<strong>آبشش ماهیان در تماس مستقیم با محیط آب بوده و از این رو نسبت به آلاینده های محیط، آسیب پذیر است. در این مطالعه، 20 ماهی بالغ کفشک زبان گاوی در فصل تابستان سال 1391، از ایستگاه های بندرکنگ و بندرعباس در آب های ساحلی استان هرمزگان نمونه برداری و مورد مطالعه آسیب شناسی بافت آبشش قرارگرفتند. پس از مراحل برش گیری و رنگ آمیزی، گروه بندی آسیب های آبشش انجام گرفت و شاخص تغییرات آسیب شناسی بافت برای هر ایستگاه محاسبه گردید. در بندرکنگ این شاخص، در محدوده آسیب های اندک قرار داشت. در مقابل در ایستگاه بندرعباس تغییرات بافتی شدید و برگشت ناپذیر در آبشش مشاهده شد. این تغییرات شامل برآمدگی اپی تلیوم از غشای پایه و ایجاد ادم بافتی، هیپرپلازی سلول های اپی تلیالی و چسبندگی تیغه های آبششی مجاور، چماغی شدن انتهایی تیغه ها، نفوذ لوکوسیتی، آنوریسم و احتقان خون، نکروز و تخریب سلولی بودند. علت این آسیب های بافتی مشاهده شده در ایستگاه بندرعباس، ممکن است اثرات عوامل استرس زا زیست محیطی از جمله آلاینده ها باشد که در این شهر، به دلیل مجاورت با اسکله و پالایشگاه ها، شدت بیش تری دارند. آبشش بافت حساسی در مقابل آلاینده ها بوده و نشانگر زیستی مناسبی جهت پایش محیط می باشد. به همین خاطر استفاده از تجزیه و تحلیل های آسیب شناسی بافت آبشش ماهیان، به خصوص ماهیان کفزی، می تواند به عنوان ابزاری برای ارزیابی دقیق تر کیفیت محیط زیست در منطقه باشد.</strong>
بافت آبشش,نشانگرهای زیستی,ماهی کفشک زبان گاوی,استان هرمزگان
http://www.aejournal.ir/article_48998.html
http://www.aejournal.ir/article_48998_80f7ba0e3b868d8b56ab4b44001277b0.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
9
2
2017
06
22
اثر پروبیوتیک لاکتوباسیلوس پلانتاروم (Lactobacillus plantarum) بر پاره ای از فاکتورهای خونی تاس ماهی سیبری (Acipenser baerii)
169
174
FA
علیرضا
رضوانی گیل کلایی
گروه بهداشت، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج
alireza_rezvani63@yahoo.com
بابک
شعیبی عمرانی
گروه بهداشت، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج
babak.shoaibi@kiau.ac.ir
رضا
صفری
پژوهشکده اکولوژی دریای خزر، موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، ساری، صندوق پستی: 961
safari1351@gmail.com
فرناز
مشایخی
گروه صنایع غذایی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساری
fmashayekhi09@yahoo.com
<strong>هدف از این مطالعه، ارزیابی اثرات پروبیوتیکی باکتری</strong><strong><em>لاکتوباسیلوس پلانتاروم</em></strong><strong> بر برخی از پارامترهای خونی تاس ماهی سیبری با وزن 35-40 گرم بود. تعداد 240 عدد ماهی به</strong><strong></strong><strong>صورت کاملاً تصادفی در 12 ونیرو توزیع و با چهار تیمار غذایی حاوی 10<sup>7</sup>، 10<sup>8</sup>، 10<sup>9</sup> سلول پروبیوتیک در هر گرم جیره و تیمار شاهد فاقد پروبیوتیک در سه تکرار به مدت 60 روز تغذیه شدند و در روزهای 30 و 60 مورد آزمایش قرار گرفتند. ارزیابی پارامترهای خونی نشان داد که در اکثر تیمارها افزایش در برخی پارامترهای مربوط به گلبول قرمز مثل هماتوکریت (</strong><strong>HCT</strong><strong>)، هموگلوبین(</strong><strong>HB</strong><strong>) و متوسط حجم گلبولهای قرمز (</strong><strong>MCV</strong><strong>) مشاهده شده، ولی اختلاف معنی دار وجود نداشته است. تعداد گلبول های سفید (</strong><strong>WBC</strong><strong>) و میزان لنفوسیت (</strong><strong>LYM</strong><strong>) در همه تیمارها و تیمار شاهد بعد از 60 روز کاهش یافت و بیش ترین میزان کاهش مربوط به تیمار حاوی لوگ 8 باکتری بود. </strong><strong>به هنگام استفاده از لوگ 8 <em>پلانتاروم</em>، میزان</strong><strong>MCH</strong><strong>و </strong><strong>MCHC</strong><strong> کاهش داشته که فاقد اختلاف معنی دار بوده است. </strong><strong>بنابراین مطالعه حاضر نشان داد که افزودن باکتری پروبیوتیک <em>لاکتوباسیلوس پلانتاروم</em> به جیره غذایی تاس ماهی</strong><strong>سیبری می تواند اثر مطلوبی بر فاکتورهای خونی آن ها داشته باشد</strong><strong>.</strong>
تاس ماهی سیبری,فاکتورهای خونی,لاکتوباسیلوس پلانتاروم,پروبیوتیک
http://www.aejournal.ir/article_49047.html
http://www.aejournal.ir/article_49047_a625b0a18199bcfd13b118e0b95cb096.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
9
2
2017
06
22
تأثیر استفاده از لاکتوفرین و Lactobacillus rhamnosus PTCC 1637 در جیره غذایی بر برخی از شاخص های فیزیولوژیک و بافت روده و تخمدان ماهی مولد ماده کاراس طلایی (Carassius auratus)
175
182
FA
حمیدرضا
احمدنیای مطلق
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، صندوق پستی: 487-49175
hamid.ahmadnia@gmail.com
عبدالمجید
حاجی مرادلو
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، صندوق پستی: 487-49175
ahajimoradloo@yahoo.com
رسول
قربانی
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، صندوق پستی: 487-49175
ghorbaninasrabadi@yahoo.com
ناصر
آق
گروه شیلات، پژوهشکده مطالعات دریاچه ارومیه، دانشگاه ارومیه، صندوق پستی: 165
agh1960@gmail.com
<strong>این مطالعه به منظور بررسی اثر استفاده از لاکتوفرین و <em>Lactobacillus rhamnosus </em>PTCC 1637 به مدت ۱۲۰ روز بر برخی شاخص های فیزیولوژیک مولدین ماده کاراس طلایی (<em>Carassius auratus</em>) (میانگین وزن 0/50±12/21 گرم) طراحی شد. تیمارهای آزمایشی شامل تیمار اول: باکتری </strong><strong><em>L. rhamnosus</em> PTCC 1637 </strong><strong><strong><sup> </sup></strong> (و <strong>10<sup>6</sup></strong>باکتری در گرم جیره)، تیمار دوم: لاکتوفرین (۲۰۰ میلی گرم در کیلوگرم جیره)، تیمار سوم: تیمار ترکیبی <em>L. rhamnosus </em>PTCC 1637 (و<strong><strong>10<sup>6 </sup></strong></strong>باکتری در گرم جیره) به همراه لاکتوفرین (۲۰۰ میلی گرم در کیلوگرم جیره) و شاهد (جیره غذایی بدون افزودنی) در سه تکرار بود. نتایج نشان داد شاخص های کبدی (1/02±6/05)و روده ای (1/07±6/97) بهصورت معنی داری در تیمار یک افزایش یافت (05 /0></strong><strong>p</strong><strong>). بالاترین درصد شاخص گنادی (0/82±19/58) در تیمار یک به دست آمد (0/05></strong><strong>p</strong><strong>) مطالعات بافت شناسی روده نشان داد طول (330 میکرومتر)، عرض (109 میکرومتر) و مساحت (112946 میکرومتر مربع) سطح جذبی پرزهای روده در تیمار یک بیش تر از سایر تیمارهای آزمایشی بود (0/05></strong><strong>p</strong><strong>). در پایان دوره آزمایش، تخمدان ماهیان شاهد، تیمار اول و دوم در مرحله V رسیدگی جنسی قرار داشتند درحالیکه تیمار سوم در ابتدای مرحله IV جنسی قرار داشتند. با توجه به نتایج به دست آمده، استفاده از <em>L. rhamnosus </em>PTCC 1637<em> </em> به دلیل افزایش سطح جذبی پرزهای روده، می تواند گزینه مناسبی جهت افزایش بهرهوری غذایی در ماهی کاراس طلایی باشد.</strong>
کاراس طلایی,Lactobacillus rhamnosus PTCC 1637,لاکتوفرین,شاخص های فیزیولوژیک
http://www.aejournal.ir/article_49100.html
http://www.aejournal.ir/article_49100_3961fcbd1b7033c42312c22bb3c0ded6.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
9
2
2017
06
22
اثرات عصاره هیدروالکلی آنغوزه (Ferula assafoetida) در جیره بر شاخص های ایمنی موکوسی در ماهی گورخری (Danio rerio)
183
190
FA
فاطمه
واحدی
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، صندوق پستی: 487-49175
vahediamiri@yahoo.com
رقیه
صفری
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، صندوق پستی: 487-49175
roghi_safari@yahoo.com
علی
شعبانی
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، صندوق پستی: 487-49175
ali_shabani@yaoo.com
سید حسین
حسینی فر
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، صندوق پستی: 487-49175
hoseinifar@gau.ac.ir
حامد
کلنگی
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، صندوق پستی: 487-49175
kolangi@gau.ac.ir
شبنم
نژادمقدم
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، صندوق پستی: 487-49175
negadmoghadam@gau.ac.ir
<strong>باتوجه به افزایش روزافزون مقاومت باکتریایی نسبت به آنتیبیوتیکها و عوارض جانبی داروهای شیمیایی، گرایش به سمت استفاده از گیاهان دارویی سوق پیداکرده است. این مطالعه باهدف بررسی اثرات جیره غذایی حاوی سطوح مختلف عصاره هیدروالکلی گیاه آنغوزه (<em>Ferula assafoetida</em>) بر شاخصهای ایمنی موکوسی (آلکالین فسفاتاز، پروتئین کل و ایمونوگلوبین) ماهی گورخری(<em>Danio rerio)</em> انجام شد. بدین منظور تعداد 360 قطعه ماهی با میانگین وزنی حدود 0/01±0/3 گرم در 4 تیمار بهصورت کاملاً تصادفی و هر تیمار با 3 تکرار شامل تیمار شاهد (جیره غذایی بدون عصاره)، تیمارهای با جیره غذایی حاوی عصاره (2/5، 5 و 10 گرم بر کیلوگرم) بهصورت تصادفی در آکواریوم های پرورش تقسیم و به مدت 60 روز مورد تغذیه قرار گرفتند. ارزیابی ایمنی موکوس، میزان ایمونوگلوبولین در سطح 5 گرم بر کیلوگرم بیش ترین افزایش را داشته ولی در الکالین فسفاتاز و پروتئین کل در مقایسه با گروه شاهد تفاوت معنیداری نشان نداد (0/05<p). تغییرات شاخص الگوی پروتئینی، دامنه بین 11 تا 63 کیلو دالتونِ را نشان داد. به طوری که تیمار 5 گرم بر کیلوگرم نسبت به همه تیمارها بیش ترین ضخامت را در باندها نشان داد. براساس نتایج این تحقیق استفاده از عصاره گیاهی آنغوزه در سطح 5 گرم بر کیلوگرم جهت بهبود شاخص های ایمنی موکوسی در ماهی گورخری پیشنهاد می شود. </strong>
آنغوزه,ماهی گورخری,ایمنی موکوس,محرک ایمنی
http://www.aejournal.ir/article_49101.html
http://www.aejournal.ir/article_49101_4132bb383088e954fc48d22100fc01b0.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
9
2
2017
06
22
تاثیر رژیم تغذیه ای کاروتنوئیدی بر میزان رنگی شدن ماهی سیچلاید طاووسی (Aulonocara baenschi)
191
198
FA
فاهمه
بوژمهرانی
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، صندوق پستی: 487-49175
jafarivalialah@yahoo.com
ولی اله
جعفری
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، صندوق پستی: 487-49175
jafarivalialah@gmail.com
محمدرضا
ایمانپور
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، صندوق پستی: 487-49175
imanpoor@gau.ac.ir
<strong>هدف از مطالعه حاضر، تعیین اثرات رژیم غذایی مکمل شده با کاروتنوئید بر میزان رنگی شدن در ماهی زینتی سیچلاید طاووسی</strong><strong>(</strong><strong><em>Aulonocara baenschi</em></strong><strong>)</strong><strong> بود. دو نوع کاراتنوئید (استاگزانتین و بتاکاروتن) به صورت مجزا و مخلوط هر یک در دو سطح 40 و 100 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم غذا بر جیره تجاری اسپری شد. یک جیره بدون کاروتنوئید به عنوان جیره شاهد در نظر گرفته شد. ماهیان با میانگین وزن 4 تا 6 گرم به مدت 8 هفته روزانه دو نوبت به میزان 2 درصد وزن بدن غذادهی شدند. بعد از تغذیه با غذای مکمل شده با کاروتنوئیدها بین تیمارهای تغذیه ای از نظر میزان کاروتنوئید کل، تفاوت معنی داری وجود داشت (0/05</strong><strong>></strong><strong>p</strong><strong>). نسبت نهایی بالاتر کاروتنوئید کل در تیمار تغذیه ای حاوی 100 میلی گرم آستاگزانتین و100 میلی گرم بتاکاروتن نشان داد که جیره غذایی با غلظت 100 میلی گرم از ترکیب رنگدانه های آستاگزانتین و بتاکاروتن بیش ترین درصد تجمع رنگدانه در پوست را داشته و این تیمار دارای بیش ترین رنگی شدن در بین تیمارها بود. نتایج نشان داد که با افزایش غلظت رنگدانه ها در جیره غذایی میزان کاروتنوئید کل در پوست ماهی و رنگی شدن افزایش یافت.</strong>
ماهی سیچلاید طاووسی,رنگی شدن,کاروتنوئید,استاگزانتین,بتاکاروتن
http://www.aejournal.ir/article_49411.html
http://www.aejournal.ir/article_49411_7bf67cb65df9393b386642732833c4e7.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
9
2
2017
06
22
مقایسه کارایی منابع کاروتنوئیدهای طبیعی (گاماروس و گل همیشه بهار) و مصنوعی (آستازانتین) بر شاخص های رشد، رنگ پوست و خون ماهی سیچلاید سر قرمز (Paraneetroplus synspilus)
199
206
FA
عامره
نوزاد
گروه شیلات، واحد تالش، دانشگاه آزاد اسلامی، تالش، ایران. کدپستی: 65143-43711
amerehnozad@gmail.com
رضا
طاعتی
0000-0001-8202-0248
گروه شیلات، واحد تالش، دانشگاه آزاد اسلامی، تالش، ایران. کدپستی: 65143-43711
r.taati@gmail.com
سید جواد
ابوالقاسمی
گروه شیلات، واحد تالش، دانشگاه آزاد اسلامی، تالش، ایران. کدپستی: 65143-43711
sj_abolghasemi@yahoo.com
<strong>بررسی تاثیر منابع کاروتنوئیدهای طبیعی (گاماروس و گل همیشه بهار) و مصنوعی (آستازانتین) بر شاخص های رشد، رنگ پوست و خون ماهی سیچلاید سرقرمز (<em>Paraneetroplus synspilus</em>) در بهار 1394 اجرا شد. تعداد 120 عدد بچه ماهی سیچلاید سرقرمز با میانگین وزنی 2/90±9/63 گرم در 12 آکواریوم با تراکم 10 عدد در هر آکواریوم توزیع شدند. بچه ماهیان با چهار جیره شامل 1: شاهد (غذای اسکرتینگ بدون رنگدانه)، 2: 100 گرم پودر گاماروس در کیلوگرم اسکرتینگ، 3: 100 گرم پودر گل همیشه بهار در کیلوگرم اسکرتینگ و 4: 50 میلی گرم آستازانتین در کیلوگرم اسکرتینگ با سه تکرار به مدت 70 روز تغذیه شدند. در پایان آزمایش، خونگیری از سرخرگ یا سیاهرگ دمی (زیر ستون مهره) صورت پذیرفت. نتایج نشان داد که بیش ترین وزن نهایی، طول نهایی، درصد افزایش وزن بدن، میانگین رشد روزانه، شاخص رشد ویژه، ضریب چاقی، شاخص گنادی و کم ترین ضریب تبدیل غذایی در ماهیان تغذیه شده با آستازانتین مشاهده شد که در شاخص گنادی اختلاف معنی داری با سایر تیمارها داشت (0/05>p). ماهیان تغذیه کرده از گل همیشه بهار افزایشی (0/05>p) را در تعداد گلبول های قرمز، هماتوکریت و هموگلوبین نشان دادند. ماهیان تغذیه شده با آستازانتین، گل همیشه بهار و رش دارای آستازانتین بیش تری (0/05>p) در خون و رنگ پذیری بالاتری (0/05>p) در بالای سرپوش آبششی و زیر باله سینه ای نسبت به شاهد بودند. براساس نتایج می توان اظهار نمود که افزودن رنگدانه به جیره ضروری بوده وسطوح 50 میلی گرم آستازانتین و 100 گرم گل همیشه بهار می توانند نقش مهمی را در افزایش رشد، رنگ پذیری و نیز بهبود شاخص های خونی در بچه ماهیان سیچلاید سرقرمز ایفا نمایند. </strong>
سیچلاید سرقرمز,پارامترهای رشد,خون,گل همیشه بهار,آستازانتین,رش
http://www.aejournal.ir/article_49420.html
http://www.aejournal.ir/article_49420_411805ad00b5e028ae3e70645cfba4c6.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
9
2
2017
06
22
پاسخ اپتوموتوری در ماهی گوپی (Poecilia reticulate)
207
214
FA
هاله
رحمانی
گروه زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه گیلان، رشت
haleh_rah@yahoo.com
<strong>پاسخ اپتوموتوری رفتار حرکتی یک جانور است که با جابجایی نمونه های تحریکی قابل تکرار القاء می شود. این آزمایش اطلاعات معتبری درباره عملکرد بینایی فراهم می کند و در ضمن یک آزمایش ساده، ارزان و سریع می باشد. هدف از مطالعه حاضر، بررسی پاسخ اپتوموتوری در ارزیابی رفتار بینایی(<em>Poecilia reticulate</em>) Guppy بود. در این پژوهش از دستگاهی دست ساز استفاده شد. دستگاه از دو استوانه شیشه ای که یکی در داخل دیگری قرار دارد تشکیل شده است. دور تا دور استوانه بزرگ تر دیواره شفافی از جنس سلوفان با نقوش قابل تعویض قرار داشت که در ارزیابی بینایی استفاده گردید. دیواره شفاف توسط یک دستگاه الکترو موتور با سرعت های مختلف گردش می کرد، به طوری که خطوط موجود را در خلاف جهت حرکت عقربه های ساعت به حرکت در می آورد. آزمایش با نوارهایی مختلف (0، 1، 2، 7/5 و 10 سانتی متری) سیاه و سفید و هم چنین با پهنای 2سانتی متری با نوارهایی به رنگ قرمز-خاکستری، سبز- خاکستری، قرمز– سبز، نارنجی– قرمز و نارنجی – زرد در در سرعت های مختلف 2، 4، 7، 10 و 15 دور در دقیقه انجام گرفت. نتایج مربوط به پهنای مختلف سیاه و سفید نشان داد که بهترین سرعت 15دوردردقیقه بوده و بهترین قابلیت دید ماهی ها در پهنای 0/5 سانتی متری ارزیابی گردید. پاسخ اپتوموتوری در ماهیان در آزمایش دیدرنگی، در سرعت 10 دور در دقیقه به طور معنی داری بیش ترین مقدار و هم چنین بیش ترین پاسخ را در نوار نارنجی- زرد نشان داد. نتایج حاصل از ANOVA دو طرفه، اختلاف معنی داری را در پهناهای سیاه و سفید و نوارهای رنگی با سرعت های مختلف نشان داد (0/05>p). هم چنین اثر متقابل معنی داری بین فاکتورهای سرعت و پهناها و نوارهای رنگی مشاهده شد (0/05>p).</strong>
اپتوموتور,دید,سرعت,پهنای مختلف سیاه و سفید و رنگی
http://www.aejournal.ir/article_49711.html
http://www.aejournal.ir/article_49711_a532383215dd4ee0d885a9ebc6a32284.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
9
2
2017
06
22
توده زنده و پراکنش میگو موزی (1888 Penaeus merguiensis De Man) درخلیج فارس
215
222
FA
محمد
مومنی
0000-0003-4795-1244
گروه شیلات، دانشکده علوم و فنون دریایی، دانشگاه هرمزگان، بندرعباس، صندوق پستی: 3995
msmk63@yahoo.com
احسان
کامرانی
گروه زیست شناسی دریا، دانشکده علوم و فنون دریایی، دانشگاه هرمزگان، بندرعباس، صندوق پستی: 3995
ezas47@gmail.com
محسن
صفائی
گروه شیلات، دانشکده علوم و فنون دریایی، دانشگاه هرمزگان، بندرعباس، صندوق پستی: 3995
msn_safaie@yahoo.com
فرهاد
کیمرام
موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی ، تهران، صندوق پستی: 6116- 14155
farhadkaymaram@gmail.com
<strong>نمونه برداری از ذخیره میگو موزی به صورت ماهانه و به منظور بررسی توده زنده و پراکنش با استفاده از تور ترال کف از بهمن 1392 تا بهمن 1393 از منطقه سیریک با موقعیت جغرافیایی (26<sup>O </sup>25’ E, 57<sup>O</sup> 01’ N) تا درگهان در جزیره قشم با موقعیت (27<sup>O </sup>02’ E, 56<sup>O</sup> 12’ N) انجام گردید. رابطه طول کاراپاس – وزن برای ترکیب دو جنس به صورت W= 0.0015L<sup>2.7868</sup> تعیین گردید. ورود جمعیت نوپا به ذخیره اصلی در سراسر سال بوده و بیش ترین مقدار (63 %) از تیر تا آبان می باشد. منحنی لگاریتمی احتمال صید به صورتPi=1/[1+exp(-0.56(Li-23.78))] محاسبه گردید. توده زنده میگو موزی با استفاده از روش مساحت جایروب شده برابر 1044/1 تن برآورد گردید و میزان مجاز برداشت برابر 835 تن محاسبه شد. بیش ترین توده زنده میگوموزی برابر 507/6 تن (48/6 درصد) در لایه عمقی 5-10 متر بوده و بیش ترین تراکم مربوط به نواحی غربی جزیره هرمز تعیین گردید. زمان مناسب برای آزاد سازی صید در سایز (Cl)28 میلی متر برابر 1393/07/10 تعیین گردید. تغییر در مقادیر مرگ ومیر طبیعی می تواند در طول بهینه صید و درنهایت زمان شروع صید میگوموثر باشد. براساس روش تهی سازی ضریب قابلیت صید، q برابر 0/000371 و میزان توده زنده میگو موزی در طول فصل صید برابر 1232 تن محاسبه گردید. این اختلاف در توده زنده برآورد شده ممکن است به علت اضافه شدن بچه میگوهای جوان در خلال فصل صید در مهر تا آبان و یا در اثر افزایش رشد وزنی میگوها باشد.</strong>
استان هرمزگان,میگو موزی,جمعیت نوپا,توده زنده,صید,ترال کف
http://www.aejournal.ir/article_50041.html
http://www.aejournal.ir/article_50041_c5e89ec852f5994a9f3ff48a9f7ffbe1.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
9
2
2017
06
22
بررسی تأثیر عصاره جلبک دریایی سارگاسوم آنگوستیفلوم (Sargassum angustifolium) بر روی شاخص های رشد و بازماندگی میگوی سفید غربی (Litopenaeus vannamei)
223
230
FA
موسی
حیدری
گروه شیلات، پردیس علوم و تحقیقات خوزستان، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران
ala_heidari@yahoo.com
نگار
قطب الدین
گروه شیلات، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران، صندوق پستی: 1915
ghotbeddiny2005@gmail.com
محمدخلیل
پذیر
پژوهشکده میگوی کشور، موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، بوشهر، صندوق پستی: 1374
dr.pazir@gmail.com
<strong>با توجه به نقش جلبکهای دریایی در تغذیه آبزیان </strong><strong>در این مطالعه به منظور بررسی شاخصهای رشد و بازماندگی میگوهای 5</strong><strong>-</strong><strong>4 گرمی گونه</strong><strong>(<em>Litopenaeus vannamei</em>)</strong><strong> از جیره </strong><strong>غذایی حاوی عصاره </strong><strong>اسیدی جلبک </strong><strong>دریایی سارگاسوم </strong><strong>آنگوستیفولوم</strong><strong>(<em>Sargassum angustifolium</em>) </strong><strong> </strong><strong>جمع آوری شده از سواحل شهرستان بوشهر در مقایسه با غذای کنسانتره تجاری </strong><strong>استفاده شد. مطالعه حاضر از سه تیمار آزمایشی و یک تیمار شاهد هر کدام با سه تکرار تشکیل شده بود. میگوهای تیمار شاهده و آزمایشی به ترتیب توسط جیرههای غذایی حاوی صفر، 1/5، 2/5 و 3 درصد عصاره جلبک به مدت 60 روز تغذیه شدند. نتایج حاکی از آن بود که بیش ترین میانگین وزن و طول به ترتیب با میزان 0/19</strong><strong>±</strong><strong>9/72 گرم و 0/54</strong><strong>±</strong><strong>10/95 سانتیمتر مربوط به تیمار تغذیه شده با جیره غذایی حاوی 2/5 درصد عصاره جلبک بود. هم چنین میزان ضریب رشد ویژه میگوهای تغذیه شده با جیره غذایی حاوی 2/5 درصد عصاره جلبک در مقایسه با میگوهای تیمار شاهد به طور معنی داری به میزان 1/57 درصد افزایش یافته بود (0/05</strong><strong>></strong><strong>p)</strong><strong>. این درحالی بود که میزان ضریب تبدیل غذایی میگوهای تغذیه شده با جیره غذایی حاوی 2/5 درصد عصاره جلبک در مقایسه با میگوهای تیمار شاهد به میزان 0/31 درصد به طور معنی داری کاهش یافته بود (0/05</strong><strong>></strong><strong>p</strong><strong>)</strong><strong>. </strong><strong>از سوی دیگر</strong><strong>میزان بازماندگی میگوهای تیمار آزمایشی به ترتیب 76/85، 76/58 و 77/65 درصد به طور معنی داری بیش تر از میگوهای تیمار شاهد با میزان 70/40 درصد به دست آمد</strong><strong>(0/05</strong><strong>>p)</strong><strong>. لذا میتوان عنوان نمود که استفاده از عصاره جلبک دریایی سارگاسوم آنگوستیفلوم به میزان 2/5 درصد به عنوان مکمل در جیره غذایی در طول دوره پرورش قادر است موجب بهبود شاخصهای رشد و بازماندگی در میگوهای سفیدغربی شود</strong><strong>.</strong>
میگوی سفید غربی (Litopenaeus vannamei),سارگاسوم آنگوستیفلوم (Sargassum angustifolium),شاخصهای رشد,بازماندگی
http://www.aejournal.ir/article_50072.html
http://www.aejournal.ir/article_50072_aaa58d4e74934ee20e763bb9fbe01c54.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
9
2
2017
06
22
شناسایی و بررسی فراوانی و تنوع ماکروبنتوزهای رودخانه شاپور در استان فارس
231
242
FA
محمد
جعفری
گروه شیلات، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران، صندوق پستی: 1915
mjkhodadadi@iauahvaz.ac.ir
مژگان
خدادادی
0000-0001-9995-9649
گروه شیلات، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران، صندوق پستی: 1915
mjkhodadadi@gmail.com
ابراهیم
رجب زاده
گروه بیولوژی دریا، دانشگاه علوم و فنون دریایی خرمشهر، خرمشهر، صندوق پستی : 64199-43175
rajabzadeh@gmail.com
<strong>اهمیت ماکروبنتوزها نهتنها به دلیل حضور آنها در زنجیره غذایی میباشد، بلکه وجود یا نبود برخی از گونههای کف زی نشاندهنده کیفیت آب ازنظر میزان آلودگی میباشد. در تحقیق حاضر ماکروبنتوزهای رودخانه شاپور استان فارس طی یک دوره یک ساله از آبان سال 1390 تا آذرسال 1391 در 6 ایستگاه در 4 فصل مورد بررسی قرار گرفت. جهت نمونهبرداری از ماکروبنتوزها در ماه دوم هر فصل از نمونهبردار سوربر و اکمن استفاده شد. پس از شناسایی ماکروبنتوزها با استفاده از کلیدهای شناسایی، فراوانی آنها در فصول مختلف مورد بررسی قرار گرفت. میزان اکسیژن، دما، pH در زمان نمونه برداری ماکروبنتوزها نیز اندازه گیری شد. در این تحقیق تعداد 6 گروه از ماکروبنتوزها شامل یکروزهها (Ephemeroptera)، دوبالان (Diptera)، بال موداران (Trichoptera)، شکم پایان (Gasteropoda)، بهاره مانندها (Plecoptera)، سنجاقکها (Odonata) در تمام ایستگاهها شناسایی شدند. مقایسه میزان فراوانی گروههای مختلف نشان داد که بیش ترین تعداد گونههای شناساییشده متعلق به راسته یکروزهها (Ephemeroptera) با 51 درصد بوده و بعد از آن به ترتیب راسته دوبالان (Diptera) با 23 درصد، بال موداران (Trichoptera) با 18/5%، شکم پایان (Gasteropoda) با 2/5%، بهاره مانندها (Plecoptera) با 2/5% و سنجاقکها (Odonata) با 2/3% قرار داشتند. میزان فراوانی ماکروبنتوزها در فصل بهار (8300 عدد در مترمربع) بیش تر از سایر فصول بود و کم ترین میزان در فصل پاییز (3650 عدد در مترمربع) مشاهده شد. اکسیژن محلول فقط در دو فصل بهار و زمستان اختلاف معنیدار داشت (0/05></strong><strong>p</strong><strong>) و بالاترین مقدار (8/3 میلیگرم در لیتر) در زمستان ثبت شد. درجه حرارت بین چهارفصل بهار، تابستان، پائیز و زمستان اختلاف دار معنیدار نشان داد (0/05></strong><strong>p</strong><strong>). بالاترین مقدار pH در فصل تابستان ثبت شد که با سایر فصول اختلاف معنیدار داشت (0/05></strong><strong>p</strong><strong>). درخصوص شاخصهای تنوع، بیش ترین و کم ترین میزان تنوع شانون در پاییز (1/999) و بهار (1/706)، بیش ترین و کم ترین میزان غالبیت سیمپسون به ترتیب در بهار (0/38) و پاییز (0/29) و بیش ترین میزان یکنواختی کامارگو در پاییز (0/538) و کم ترین میزان آن در بهار (0/423) اندازهگیری شد. نتایج این تحقیق نشان دادند که یکروزهها درمجموع 12 ماه بررسی بالاترین فراوانی را در مقایسه با سایر گونهها داشتند.</strong>
ماکروبنتوز,رودخانه شاپور,تنوع زیستی,فراوانی
http://www.aejournal.ir/article_50243.html
http://www.aejournal.ir/article_50243_cd18089d453bdd9a5cecc5b66faebe6e.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
9
2
2017
06
22
مدل سازی پراکنش گونه های ماکروبنتیک منطقه جزر ومدی رودخانه بهمنشیر با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی و سنجش از دور
243
250
FA
عاطفه
عباسی کسبی
گروه محیط زیست، دانشگاه علوم و فنون دریایی خرمشهر، صندوق پستی: 64199-43175
a.abasi@kmsu.ac.ir
علی
دادللهی سهراب
گروه محیط زیست، دانشگاه علوم و فنون دریایی خرمشهر، صندوق پستی: 64199-43175
alidadolahi@yahoo.com
حسین
محمد عسگری
گروه محیط زیست، دانشگاه علوم و فنون دریایی خرمشهر، صندوق پستی: 64199-43175
h.masgari@kmsu.ac.ir
سید محمد باقر
نبوی
گروه زیست شناسی دریا، دانشگاه علوم و فنون دریایی خرمشهر، صندوق پستی: 64199-43175
mb.nabavi@yahoo.com
هیوا
علمی زاده
گروه محیط زیست، دانشگاه علوم و فنون دریایی خرمشهر، صندوق پستی: 64199-43175
heeva_1035@yahoo.com
<strong>در این مطالعه، ارائه یک مدل پیش بینی برای حضور و عدم حضور چند گونه غالب ماکروبنتیک در یک ناحیه جزر و مدی مصب رودخانه بهمنشیر مورد ارزیابی قرار گرفت. نمونه برداری از منطقه به منظور شناسایی و شمارش گونه ها و هم چنین اندازه گیری میزان </strong><strong>TOM</strong><strong>و دانه بندی رسوبات انجام شد. پس از شناسایی و شمارش گونه های ماکروبنتیک، نقشه فراوانی برای چند گونه غالب منطقه ساخته شد.به منظور دستیابی به نقشه ارتفاعی، منطقه مورد مطالعه، با استفاده از دوربین نیوو نقشه برداری گردید. براساس همبستگی فاکتورهای محیطی به دست آمده، مدل پیش بینی رگرسیونی برای چند گونه به دست آمد. نقشه های فاکتورهای محیطی، ارتفاع، شیب، جهت شیب، درصد مواد آلی، درصد رسوبات دانه ریز، فاصله از خط پایین جزر و مدی و اطلاعات دو باند 1 و 6 ماهواره ای 8 </strong><strong>landst </strong><strong>به عنوان ورودی های این مدل در محیط </strong><strong>GIS</strong><strong> وارد شدند و نقشه پیش بینی حضور و عدم حضور برای این گونه ها تهیه گردید. </strong><strong>نتایج به دست آمده از این مدل به وسیله آزمون آماری کاپا ارزیابی شد. نتایج به دست آمده از این آزمون نشان داد این روش، روش مناسبی جهت مدل سازی پیش بینی برای پراکنش بالقوه گونه های ماکروبنتیک خواهد بود. </strong>
ماکروبنتوز,سیستم اطلاعات جغرافیایی,سنجش از دور,رگرسیون لجستیک,رودخانه بهمنشیر
http://www.aejournal.ir/article_50271.html
http://www.aejournal.ir/article_50271_ea8e3751f47c14e4e17142364eec59bf.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
9
2
2017
06
22
بررسی ترکیب گونهای جوامع زئوپلانکتونی در استخرهای پرورش ماهیان گرمابی
251
258
FA
احسان
اسلامی زاده
گروه شیلات، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران، صندوق پستی: ۱۹۱۵
ehsan.eslamizadeh@gmail.com
مهران
جواهری بابلی
گروه شیلات، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران، صندوق پستی: ۱۹۱۵
mehranjavaheri@gmail.com
سیمین
دهقان مدیسه
پژوهشکده آبزی پروری جنوب کشور، موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، اهواز، صندوق پستی: 866-61645
dehghan.tahghighatshilat@gmail.com
<strong>هدف از این مطالعه بررسی ترکیب زئوپلانکتون استخرهای پرورش ماهی گرم آبی است، از این رو در مطالعه حاضر ساختار و دینامیک زئوپلانکتون ها در 3 استخر مزارع پرورش توام ماهی کپور معمولی و کپور ماهیان چینی در منطقه دزفول مورد بررسی قرار گرفت. در این بررسی نمونه های زئوپلانکتونی نیز با استفاده از تورهایی با چشمه 100 میکرون از 3 استخر (</strong><strong>A</strong><strong><sub>1</sub></strong><strong>، </strong><strong>A2</strong><strong>، </strong><strong>A3</strong><strong>) </strong><strong>2 هکتاری در طول اسفند 1393 تا مهر 1394 برداشت شد. از هر ایستگاه 20 لیتر آب فیلترشده و نمونه ها بعد از تثبیت با فرمالین 4 درصد به آزمایشگاه منتقل و شناسایی براساس کلیدهای شناسایی معتبر انجام شد. جهت بررسی تاثیر پارامترهای فیزیکی و شیمیایی آب (</strong><strong>pH</strong><strong>، نیترات، فسفات، آمونیاک، شوری، </strong><strong>EC</strong><strong>، سختی، اکسیژن محلول، کدورت و دما) بر روی تنوع و تراکم زئوپلانکتون ها در طول دوره این فاکتورها نیز مورد اندازه گیری قرار گرفتند. نتایج اندازه گیری نشان داد که با وجود یکسانی کوددهی، حجم آب استخر و سایر شرایط حاکم بر 3 استخر، پارامترهای نیترات، فسفات بین سه استخر اختلاف معنی داری داشت و هم چنین نتایج همبستگی، همبستگی بین داده زئوپلانکتون های شناسایی شده و پارامترهای فیریکی و شیمیایی مشاهده نشد. در استخر </strong><strong>A</strong><strong><sub>1</sub></strong><strong> بالاترین تعداد زئوپلانکتون در مهرماه (1313/38عدد در لیتر) و کم ترین تعداد در فروردین و اردیبهشت در استخر </strong><strong>A2</strong><strong> (صفر عدد در لیتر) شمارش شد. پر گونه ترین رده با 6 گونه و بالاترین فراوانی با 80/46 درصد متعلق به رده روتیفر و فراوانترین گونه مربوط به گونه </strong><strong><em>Trichocera </em></strong><strong>sp.</strong><strong> بود. در استخر </strong><strong>A2</strong><strong> بالاترین تعداد زئوپلانکتون در شهریور و کم ترین تعداد در فروردینماه شمارش شد و باز هم روتیفر با 5 گونه و 87/71 درصد فراوانترین گونه شناسایی و همانند استخر </strong><strong>A2</strong><strong> فراوانترین گونه متعلق به </strong><strong><em>Trichocera </em></strong><strong>sp<em>.</em></strong><strong> بود. در استخر </strong><strong>A3</strong><strong> زئوپلانکتون ها بالاترین تعداد را در خردادماه و کم ترین تعداد را در اردیبهشت ماه داشتند. در این استخر هم چون دو استخر دیگر، رده روتیفر با 70/27 درصد و 5 گونه فراوانترین رده بود و بیش ترین فراوانی به</strong><strong> گونه </strong><strong><em>Brachionus</em></strong><strong> sp </strong><strong>تعلق داشت. </strong><strong>در مجموع نتایج این پژوهش نشان داد که دو گونه </strong><strong><em>Trichocera </em></strong><strong>sp</strong><strong>و </strong><strong><em>Brachionus</em></strong><strong> sp</strong><strong>به عنوان مهم ترین گونه های زئوپلانکتونی در استخرهای پرورشی منطقه دزفول هستند</strong>.
زئوپلانکتون,استخرهای پرورش ماهی,تراکم,تنوع گونه ای
http://www.aejournal.ir/article_50500.html
http://www.aejournal.ir/article_50500_6a7a0486f65ca85dc21e8e7856a1f3d5.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
9
2
2017
06
22
بررسی لیمنولوژیک و ارزیابی زیستی رودخانه مارون در استان خوزستان
259
266
FA
لاله
موسوی ده موردی
گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه صنعتی خاتم الانبیا، بهبهان، صندوق پستی: 151-63615
lalehmosavi84@yahoo.com
پروانه
شوکت
گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه صنعتی خاتم الانبیا، بهبهان، صندوق پستی: 151-63615
parvane_39@yahoo.com
مهدی
بنایی
گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه صنعتی خاتم الانبیا، بهبهان، صندوق پستی: 151-63615
mahdibanaee@yahoo.com
بهزاد
نعمت دوست حقی
گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه صنعتی خاتم الانبیا، بهبهان، صندوق پستی: 151-63615
bnematdoost@yahoo.com
<strong>در این مطالعه بخشی از رودخانه مارون از منطقه ایدنک تا چم نظامی مورد بررسی لیمنولوژیکی قرار گرفت. نمونه برداری از 4 ایستگاه در بهار 1393 آغاز شد و تا پایان زمستان 1393 ادامه یافت. نمونههایی از ایستگاه های یاد شده جهت تعیین شاخصهای آب، نمونه های پلانکتونها، کف زیان و ماهیها به صورت فصلی تهیه شد و به آزمایشگاه منتقل گردید و مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار گرفت. هم زمان با تهیه نمونهها برخی شاخصهای فیزیکی و شیمیایی نظیر اکسیژن محلول، </strong><strong>pH</strong><strong>، دما، شوری و هدایت الکتریکی در ایستگاه ها تعیین و ثبت شدند. نتایج حاصله نشان داد که مقادیر برخی فاکتورها مانند کدورت،</strong><strong>TDS</strong><strong>،</strong><strong>TSS </strong><strong> </strong><strong>از ایستگاه 1 به طرف ایستگاه 4 روند افزایشی داشته است. به علاوه تعداد 6 جنس فیتوپلانکتونی، 2 جنس زئوپلانکتونی، 7 گونه از کف زیان و 5 گونه از ماهیان مورد شناسایی قرار گرفت. نتایج حاصل از شاخص های تنوع نشان داد که بیش ترین تنوع گونهای کف زی در بهار در ایستگاه 1 و 2 و کم ترین تنوع گونه ای در تابستان در ایستگاه 3 بوده است. هم چنین براساس شاخص زیستی هیلسنهوف آلودگی آلی آب در ایستگاه های </strong><strong>مختلف در</strong><strong>طبقه </strong><strong>کیفی مناسب، نسبتاً ضعیف و ضعیف طبقه بندی شدند. </strong>
رودخانه مارون,پلانکتون ها,کف زیان,ماهی ها
http://www.aejournal.ir/article_50515.html
http://www.aejournal.ir/article_50515_1b46cbf41fb28982805bc468ced19513.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
9
2
2017
06
22
شناسائی مولکولی و آنالیز فیلوژنی زوانتارین ها براساس نشانگر ITS- rDNA در جزیره لارک، خلیج فارس
267
272
FA
معصومه
ولیزاده تالارپشتی
گروه زیست شناسی، واحد تهران شرق، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
m.valizade66@gmail.com
الهه
علی عسگری
گروه زیست شناسی، واحد تهران شرق، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
e.asgari@gmail.com
آتوسا
نوری کوپائی
گروه زیست شناسی دریا، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم وتحقیقات تهران، تهران، ایران
atoosa.noori.koupaei@gmail.com
<strong>راسته Zoantharia (Zoantharian) یکی از راسته های بسترزی شاخه گزنه سانان (Cnidarian) می باشد که پراکنش وسیعی در مناطق آبسنگی خلیج فارس دارند. مطالعه حاضر اولین بررسی تنوع زیستی این راسته با استفاده از نشانگر هسته ای (ITS- rDNA) در خلیج فارس می باشد. بدین منظور پانزده کلنی جمع آوری شده از جزیره لارک از آزمایشگاه بیولوژی دریا واحد علوم و تحقیقات تهران تهیه شد. DNA نمونه ها با استفاده از کیت Bio Basic INC استخراج شد. سپس واکنش زنجیره ای پلی مراز با استفاده از آغازگرهای اختصاصی زوانتارین جهت تکثیر قطعه ژنی ITS- rDNA انجام شده و محصولات به دست آمده توالی یابی شدند. داده ها با استفاده از نرم افزارهای MEGA5 و MrBayes آنالیز شدند. نتایج بررسی فیلوژنی توالی های به دست آمده از نشانگر هسته ای حاکی از وجود سه گونه <em>Zoanthus sansibaricus، Palythoa </em>aff.<em> mutuki</em>و<em>Palythoa tuberculosa</em> در این منطقه می باشد که بررسی پیشین با استفاده از نشانگر میتوکندریایی را تأیید کرد. از آن جایی که ITS کپی های متعدد اینتراژنومیک دارد و در نتیجه دارای تنوع بالایی می باشد، برخلاف نشانگرهای میتوکندریایی نمی توان به عنوان DNA barcode استفاده شود ولی استفاده از آن به یقین می تواند در تأیید صحت اطلاعات به دست آمده از نشانگرهای میتوکندریایی بسیار کارآمد باشد. توالی های به دست آمده از نمونه های خلیج فارس تفاوت قابل ملاحظه ای با توالی های نمونه های مشابه در سایر مناطق جهان داشتند. در این راستا بایستی تأثیر شرایط اکولوژیک خلیج فارس بر جهش ژنی در زوانتارین ها بررسی گردد.</strong>
ITS-rDNA,زوانتارین,Zoanthus sansibaricus,Palythoa aff. mutuki و Palythoa tuberculosa
http://www.aejournal.ir/article_51817.html
http://www.aejournal.ir/article_51817_24c97fabe41f1c9f0777688bc7ddf93d.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
9
2
2017
06
22
تنوع گونه ای کنه های خاکزی راسته Mesostigmata پردیس دانشگاهی دانشگاه ارومیه
273
284
FA
شهرام
میرفخرایی
گروه گیاه پزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ارومیه، صندوق پستی: 165
sh_mirfakhraie@yahoo.com
دورنا
ببری نقده
گروه گیاه پزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ارومیه، صندوق پستی: 165
sh.mirfakhraie@urmia.ac.ir
ادریس
بدیعی
گروه گیاه پزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ارومیه، صندوق پستی: 165
edris.badiee@gmail.com
<strong>به منظور</strong><strong> تعیین فراوانی و تنوع کنه های خاکزی، نمونه</strong><strong></strong><strong>برداری های منظم و تصادفی از نقاط مختلف از عمق 25 سانتی متری خاک محوطه پردیس دانشگاهی ارومیه از اسفندماه 1392 تا اواخر بهمن ماه 1393 صورت گرفت. </strong><strong>تعداد گونه ها و تعداد افراد هر گونه با توجه به زمان نمونه برداری آن ها ثبت و به وسیله این اطلاعات، شاخص های تنوع گونه ای، غنای گونه ای و رده غالبیت کنه ها با استفاده از فرمول</strong><strong></strong><strong>های متداول محاسبه گردیدند. در این تحقیق </strong><strong>برای راسته </strong><strong>Mesostigmata</strong><strong> </strong><strong>13 گونه از 12 جنس متعلق به 7 خانواده جمع آوری و شناسایی شدند که گونه </strong><strong><em>Rhodacarus epigynialis</em></strong><strong>Sheals</strong><strong>از خانواده </strong><strong>Rhodacaridae</strong><strong>و جنس </strong><strong><em>Urodiaspis </em></strong><strong>sp</strong><strong>.</strong><strong> از خانواده</strong><strong>Urodinychidae</strong><strong> برای استان آذربایجان غربی و شش گونه </strong><strong><em>Androlaelaps casalis </em></strong><strong>Berlese</strong><strong> و </strong><strong><em>Cosmolaelaps lutegiensis </em></strong><strong>Shcherbek</strong><strong> از خانواده </strong><strong>Lealapidae</strong><strong>، </strong><strong><em>Pachylaelaps resinae </em></strong><strong>Karg</strong><strong>از خانواده </strong><strong>Pachylaelapidae</strong><strong>، </strong><strong><em>Amblyseius meridionalis </em></strong><strong>Berlese</strong><strong> و</strong><strong><em>Typhlodromus bagdasarjani </em></strong><strong>Wainstein and Arutunjan</strong><strong>از خانواده </strong><strong>Phytoseiidae</strong><strong>و </strong><strong><em>Parasitus hyalinus</em></strong><strong> Willmann</strong><strong> از خانواده </strong><strong>Parasitidae</strong><strong> برای شهرستان ارومیه جدید می باشند. شاخص شانن-واینر که تحت تاثیر غنای گونه ای و افزایش تعداد گونه های جامعه قرار دارد و در پژوهش حاضر بین صفر تا 1/78</strong><strong>(دامنه تغییرات)</strong><strong>بوده و بالاترین تنوع را در خردادماه و کم ترین را در زمستان دارد. شاخص</strong><strong>غالبیت سیمسون که به شدت متوجه فراوانی نسبی گونه های غالب در نمونه است، دارای دامنه تغییرات بین صفر تا 0/357 بوده و بالاترین مقدار مربوط به شهریورماه است. در بررسی گونه غالب </strong><strong><em>P. resinea</em></strong><strong> از خانواده </strong><strong>Pachylaelapidae</strong><strong> با 24/24 درصد بیش ترین فراوانی و گونه های</strong><strong><em>R. epigynialis</em></strong><strong>، </strong><strong><em>Euseius </em></strong><strong>sp<em>.</em></strong><strong>و </strong><strong><em>Urodiaspis </em></strong><strong>sp<em>. </em></strong><strong>هر کدام با 33 /0 کم ترین فراوانی را داشته اند.</strong>
تنوع گونه ای,Acari,Mesostigmata,دانشگاه ارومیه
http://www.aejournal.ir/article_52047.html
http://www.aejournal.ir/article_52047_c21f97adc5202d2e9dee9cab37693f98.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
9
2
2017
06
22
پراکنش آلودگی شپش سر Pediculus humanus capitis در مدارس دخترانه متوسطه جنوب شرق استان تهران
285
290
FA
فاطمه
قندالی
گروه زیست شناسی، دانشکده علوم زیستی، واحد ورامین- پیشوا، دانشگاه آزاد اسلامی ورامین، ایران
f.ghandali@gmail.com
ندا
خرد پیر
گروه گیاه پزشکی، دانشکده کشاورزی، واحد ورامین- پیشوا، دانشگاه آزاد اسلامی ورامین، ایران
n.kheradpir@gmail.com
سیامک
یوسفی سیاه کلرودی
0000-0002-8729-4050
گروه زیست شناسی، دانشکده علوم زیستی، واحد ورامین- پیشوا، دانشگاه آزاد اسلامی ورامین، ایران
siamak_yousefi1@yahoo.com
<strong> شپش سر</strong><strong>،</strong><strong><em>Pediculus humanus capitis </em></strong><strong>(De Geer 1767)</strong><strong> شایع ترین نوع شپش از نوع انگلی در جهان است. با توجه به اهمیت شپش سر در بهداشت عمومی و شیوع آن در استان های مختلف کشور، در این مطالعه درصد آلودگی به شپش سر در مدارس </strong><strong>دخترانه </strong><strong>مقاطع </strong><strong>متوسطه </strong><strong>شهرهای</strong><strong>جنوب شرق </strong><strong>استان </strong><strong>تهران در شهرهای ورامین، پیشوا، قرچک، جوادآباد و پاکدشت مورد بررسی قرار گرفت. نمونه برداری به صورت تصادفی و در فصول پائیز و زمستان 93 تا بهار 94 انجام گرفت. در این راستا درصد آلودگی به شپش سر، هم چنین میانگین جمعیت شپش به تفکیک مراحل مختلف رشدی محاسبه و از نظر آماری مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج نشان دهنده اختلاف معنی دار میان شهرهای مورد مطالعه بود. شهرهای ورامین (5/84 درصد) و قرچک (4/79 درصد) با کم ترین درصد آلودگی و پاکدشت با بیش ترین درصد آلودگی (13/16 درصد) شناسایی شدند. هم چنین جمعیت شپش سر با توجه به حجم جامعه مورد نمونه برداری در شهر ورامین (6/56</strong><strong>±</strong><strong>30/8 شپش) با اختلاف معنی دار نسبت به سایر شهرها در بالاترین سطح قرار گرفت. </strong>
شپش سر Pediculus humanus capitis,پدیکولوز,پراکنش,جنوب شرق استان تهران
http://www.aejournal.ir/article_52051.html
http://www.aejournal.ir/article_52051_148cde0e8c47f3d40e700dfe22adf2be.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
9
2
2017
06
22
بررسی ریخت شناسی مگس های گل (Diptera: Syrphidae) شهرستان بروجرد - لرستان
291
296
FA
شاهرخ
پاشایی راد
گروه زیست شناسی، دانشکده علوم زیستی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران
sp2191@gmail.com
سعیده
ترابی گودرزی
گروه زیست شناسی، دانشکده علوم زیستی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران
saedetorabi@gmail.com
<strong>مگس های سیرفیده معروف به مگس های گل (Hoverflies) و یا گل بالغ اغلب در اطراف گل ها به سر می برند و به طور مداوم درحالی که در هوا یک جا ایستاده اند درجا بال می زنند و به همین جهت با نام Hoverflies نیز شناخته می شوند. لارو بسیاری از گونه های این خانواده از نظر محیط زیست و شکل ظاهری به طور قابل توجهی متفاوت هستند. عده زیادی شکارچی شتّه ها می باشند و یکی از عوامل مؤثّر در کنترل بیولوژیک آفات محسوب می گردند، هم چنین افراد بالغ آن ها از شهد و گرده گل ها تغذیه کرده و گرده افشان های بالقوه گیاهان گلدار می باشند. طی نمونه برداری هایی که در سال های ۱۳۹۳و۱۳۹۴ در شهرستان بروجرد استان لرستان انجام گرفت، ده گونه از هشت جنس متعلق به دو زیرخانواده جمع آوری گردید. نمونه های شناسایی شده با نمونه های تأییدی توسط پروفسور بارکالف از موزه جانورشناسی سیبری، مقایسه و مورد تأیید قرار گرفتند که عبارتند از:<em>Callicerae aenea, Syritta pipiens, Sphaerophoria scripta , Eupeodes corollae ,Scaeva</em> <em>albomaculata, Episyrphus balteatus, Eupeodes latilunulatus*, Eupeodes latifasciatus*, Chrysotoxum intermedium Paragus tibialis,</em><em>.</em></strong>
* نمونه هایی که با ستاره مشخص شده اند برای اولین بار از استان لرستان گزارش می شوند.
Syrphinae,Latifasciatus,Latilunulatus,بروجرد,لرستان
http://www.aejournal.ir/article_52206.html
http://www.aejournal.ir/article_52206_27a5c751fba1e5aae045a011bf79fe88.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
9
2
2017
06
22
تاثیر نانوذرات اکسیدروی و عصاره اتانولی زوفا (Hyssopus officinalis) بر رشد Saccharomyces cerevisiae
297
304
FA
حمیدرضا
حسینی
گروه زیست شناسی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه آزاد اسلامی، ارومیه
hemitriza@gmail.com
رامین
منا ف فر
0000-0002-6818-0760
گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه ارومیه، ارومیه
raminmanaffar@gmail.com
منوچهر
قوجائی
گروه زیست شناسی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه آزاد اسلامی، بناب
ghojaie@gmail.com
<strong>تحقیفات نشان داده است که نانوذرات اکسیدروی فعالیت ضدمیکروبی قوی برعلیه ریزاندامگان دارند. هم چنین اثرات ضدمیکروبی مناسبی از عصاره گیاه زوفا (<em>Hyssopus officinalis </em>) گزارش شده است. در تحقیق حاضر اثرات عصاره زوفا و نانوذرات اکسیدروی به صورت منفرد و هم در حالت ترکیب عصاره با نانوذرات بر روی سلول های مخمرهای تک سلولی<em>Saccharomyces cerevisiae</em> مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور ابتدا عصاره گیاه زوفا استخراج و سپس ترکیب آن با نانو ذرات اکسید روی صورت گرفت. نتایج نشان داد که عصاره گیاه زوفا در غلظت 0/02 میلی گرم در میلی لیتر دارای غلظت موثر است و به تدریج با افزایش غلظت موجب کاهش تعداد سلول های مخمر شد (0/05></strong><strong>p</strong><strong>). نانوذرات اکسید روی در غلظت 0/005 میلی گرم در میلی لیتر دارای غلظت موثر بوده و به تدریج موجب کاهش تعداد سلول های مخمر شد. این تحقیق نشان داد که نانوذرات اکسید روی در غلظت های 0/04 و 0/06 میلی گرم در میلی لیتر باعث تحریک رشد در سلول های مخمری شد (0/05></strong><strong>p</strong><strong>). نانوذرات در غلظت 0/0016 میلی گرم در میلی لیتر و نانوذرات اکسیدروی با 0/0012 میلی گرم در میلی لیتر عصاره گیاه زوفا به تدریج موجب کاهش تعداد سلول های مخمر شد. هم چنین تحریک رشد سلول های مخمر در غلظت های 0/04 میلی گرم در میلی لیتر نانوذرات اکسیدروی با 0/03 میلی گرم در میلی لیتر عصاره گیاه زوفا مشاهده شد (0/05></strong><strong>p</strong><strong>).</strong>
زوفا,عصاره گیاهی,مخمر,نانوذرات,اکسیدروی
http://www.aejournal.ir/article_52213.html
http://www.aejournal.ir/article_52213_5fb2b0bed567ff2d93f36c8da5fd650c.pdf