شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
10
1
2018
03
21
پیشبینی زیستگاه های مطلوب پلنگایرانی (Panthera pardus saxicolor) در منطقه حفاظت شده کوهبافق
1
8
FA
جلیل
سرهنگ زاده
گروه محیط زیست، دانشگاه یزد، صندوق پـستی: 741- 89195
jsarhangzadeh@yazd.ac.ir
علی اکبر
کریمیان
گروه مرتع و آبخیزداری، دانشگاه یزد، صندوق پـستی: 741- 89195
akarimian@yazd.ac.ir
حسن
اکبری
گروه محیط زیست، دانشگاه یزد، صندوق پـستی: 741- 89195
haenv@yahoo.com
<strong> پلنگایرانی </strong><strong>(<em>Panthera</em> <em>pardus</em> <em>saxicolor</em>)</strong><strong> یکی از گونههای در معرض خطر انقراض است که جمعیت و دامنه انتشار آن کاهش یافته است. به منظور مدلسازی مطلوبیت زیستگاه پلنگ با استفاده از نقاط حضور، از روش بیشینه آنتروپی (</strong><strong>MaxEnt</strong><strong>) بهرهگیری شد. لایههای اطلاعاتی تهیه شده بهعنوان متغیرهای مؤثر بر حضور گونه شامل درصد شیب، جهت جغرافیایی، ارتفاع، اشکال توپوگرافی، پوششگیاهی، منابع آبی، متغیرهای توسعه انسانی و تراکم طعمه هستند. نتایج بررسی نشان داد که حدود 21/5 درصد از وسعت منطقه</strong><strong>حفاظت</strong><strong>شده، زیستگاه مطلوبی برای پلنگایرانی است. هم چنین براساس نقشه مطلوبیت زیستگاه، پلنگایرانی ارتفاع 2200-1400 متر از سطح دریا و شیب 10 تا 70 درصد را ترجیح میدهد. بهعلاوه متغیرهای تراکم طعمه، منابع آب، روستاهای خالی از سکنه و مناطق کوهستانی از عوامل مؤثر بر حضور گونه میباشند. ارزیابی مدل باسطح زیر منحنی </strong><strong>ROC</strong><strong> برابر 0/982، نشاندهنده قدرت تشخیص بسیار عالی میباشد. زیستگاههای مطلوب یک پارچه پلنگ در دو منطقه ارسستان و پنجدرخت واقع شده که بیش ترین آن در منطقه امن محدوده مورد تحقیق قرار دارد. جلوگیری از احداث جاده گزوئیه در محدوده امن و زیستگاههای مطلوب پلنگ و انجام مطالعات تکمیلی برای تعیین کریدورها و جابجایی پلنگ به خارج از منطقه حفاظت شده از مهمترین پیشنهادات این پژوهش بود.</strong>
پلنگایرانی,بیشینه آنتروپی,مطلوبیت زیستگاه,منطقه حفاظت شده کوه بافق
http://www.aejournal.ir/article_60484.html
http://www.aejournal.ir/article_60484_2cc99563a5bce5bc150411d165d9c89e.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
10
1
2018
03
21
مدل سازی مطلوبیت زیستگاه آهو (Gazella subgutturosa) در پارک ملی گلستان
9
18
FA
میثم
مددی
گروه محیط زیست، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، صندوق پستی:15739-49138
maysam.mm65@chmail.ir
فرزاد
اکبر نژاد
اداره کل حفاظت محیط زیست استان گلستان
farzad1511@gmail.com
سلیمان
قربان زاده
اداره کل حفاظت محیط زیست استان گلستان
ghorbanzadeh.solayman@gmail.com
<strong> </strong><strong>برنامه ریزی بهمنظور حفاظت از گونههای حیات وحش بدون آگاهی از نیازهای بومشناختی این گونه ها و نحوه ارتباط آنها با زیستگاه امکانپذیر نیست. مدل های مطلوبیت زیستگاه که امروزه کاربرد بسیاری در پژوهش های بومشناسی یافته اند، با استفاده از نرم افزارهای سامانه اطلاعات جغرافیایی و آماری انتشار یکگونه را با متغیرهای محیط زیستی مرتبط می سازند. تهدیدات و تعارضات انسانی موجود در پارک ملی گلستان گونه آهو را بهعنوان گونه ای آسیب پذیر در فهرست سرخ </strong><strong>IUCN</strong><strong>، از برخی زیستگاههای مناسب جدا کرده و محلهای حضور جمعیتهای اینگونه را در برخی مناطق محدود نموده است. بهمنظور مدلسازی مطلوبیت زیستگاه آهو، از روش مبتنی بر داده های فقط حضور و تجزیه</strong><strong>وتحلیل عاملی آشیان بومشناختی استفادهشده است. در این مطالعه از نقاط حضور گونه بهعنوان متغیر وابسته و از هشت متغیر محیطی ازجمله نقشه طبقات ارتفاعی، نقشه شیب، نقشه جهت، نقشه موقعیت روستاها، نقشه جادههای آسفالت و خاکی، نقشه موقعیت پاسگاههای محیط بانی، نقشه منابع آبی و آبراههها بهعنوان متغیر مستقل استفاده شد. براساس مقادیر تخصص</strong><strong></strong><strong>گرایی، مهمترین عوامل مؤثر در آشیان بومشناختی گونه مورد مطالعه درصد شیب، فاصله از جاده و فاصله از پاسگاه های محیط بانی است. نقشه مطلوبیت زیستگاه تهیه شده در این مطالعه برای گونه آهو نشان می دهد که زیستگاه مطلوب آهو در پارک ملی گلستان بسیار محدود و متمرکز بر حاشیه جاده میان</strong><strong></strong><strong>گذر پارک گردیده است.</strong>
آهو,مدلسازی مطلوبیت زیستگاه,تحلیل عاملی آشیان بومشناختی,پارک ملی گلستان
http://www.aejournal.ir/article_66090.html
http://www.aejournal.ir/article_66090_68fa7276d62389cebcf71c1ffa15bbe9.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
10
1
2018
03
21
پیش بینی پراکنش بالقوه گربه وحشی Felis silvestris با استفاده از الگوریتم حداکثر انتروپی در ایران
19
24
FA
سیده مرضیه
موسوی
0000-0002-4717-2075
گروه محیط زیست، دانشکده محیط زیست و انرژی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم وتحقیقات، تهران، ایران، صندوق پستی: 775-14515
mrmussavi@yahoo.com
حمیدرضا
رضایی
گروه محیط زیست، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، صندوق پستی:15739-49138
hamid.r.rezaei@gmail.com
سعید
نادری
گروه محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه گیلان
ssnadery@gmail.com
<strong>گربه وحشی </strong><strong><em>Felis</em></strong><strong> <em>silvestris</em></strong><strong> یکی از 8 گونه گربه سان کشور است و به استثنای جنگل های واقع در شیب های شمالی رشته کوه های البرز در سایر مناطق کشور مشاهده شده است. از آن جا که اطلاعات چندانی از وضعیت این گونه و زیستگاه های آن در دست نیست، از این رو مدل سازی پراکنش گونه در کشور با استفاده از الگوریتم ماکزیمم انتروپی (</strong><strong>MaxEnt</strong><strong>) که نوعی رویه مدل سازی وابسته به نقاط صرفاً حضور است انجام شد. نقشه پراکنش بالقوه گربه وحشی و فاکتورهای موثر تاثیرگذار بر پراکنش گونه با استفاده از 144 نقطه حضور گربه وحشی همراه با 10 متغیر محیط زیستی به دست آمد.کارایی مدل به وسیله سطح زیر منحنی (</strong><strong>ROC</strong><strong>) ارزیابی شد. مقدار0/816</strong><strong>=</strong><strong> </strong><strong>AUC</strong><strong>برای دادههای تعلیمی نشان داد که مدل دارای قابلیت پیش بینی خوبی برای تعیین زیستگاه های بالقوه گربه وحشی است. هم چنین براساس نتایج فراکافت جک نایف، از بین 10 متغیر مورد مطالعه، کاربری اراضی، شیب </strong><strong>و ارتفاع به ترتیب فاکتورهای نخست موثر بر پراکنش گربه وحشی در فلات ایران، شناسایی شدند. منحنی پاسخ متغیرکاربری اراضی نشان داد زمین های کشاورزی، مناطق خشک و بیابانی محدودکننده حضور گربه وحشی در مناطق مختلف هستند هم چنین مدل نشان داد شیب های شمالی البرز پتانسیل لازم برای حضور گربه وحشی را دارند، لذا مطالعه سیستماتیک زیستگاهی به منظور شناخت جزئیات نیازهای زیستگاهی گونه، هم چنین برنامهریزی حفاظتی برای جمعیت های گربه وحشی در مناطق شناسایی شده بهوسیله مدل با اولویت زیستگاه های به دور از سکونتگاه های انسانی برای حفاظت از جمعیت های خالص گربه وحشی توصیه میشود.</strong>
مدل سازی زیستگاه,مکسنت,گربه وحشی,ایران
http://www.aejournal.ir/article_66419.html
http://www.aejournal.ir/article_66419_92af3336db18fcb9dc2f7d38ecb94e77.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
10
1
2018
03
21
برآورد تمایل مردم بومی حاشیه ذخیره گاه زیست کره گنو به منظور حمایت مالی از گونه های پستاندار بزرگ جثه
25
34
FA
امید
طبیعی
گروه منابع طبیعی، واحد ارسنجان، دانشگاه آزاد اسلامی، ارسنجان، ایران
tabiee@iaua.ac.ir
رقیه
جوادی
گروه منابع طبیعی، واحد ارسنجان، دانشگاه آزاد اسلامی، ارسنجان، ایران
javadir556@gmail.com
<strong>پژوهش حاضر به منظور برآورد تمایل به پرداخت مردم بومی اطراف ذخیره گاه زیست کره گنو در استان هرمزگان به منظور حمایت مالی از گونه های پستاندار بزرگ جثه در خطر انقراض در این منطقه تحت حفاظت به منظور تعیین ارزش حفاظتی این گونه ها انجام شده است. در این مطالعه، تعداد 150 خانوار بومی در استان هرمزگان که در مجاورت زیستگاه منطقه حفاظت شده و ذخیره گاه زیست کره گنو اقامت داشتند با روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب و چهره به چهره مصاحبه شدند. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه ای شامل: مشخصات جمعیت شناسی و سوالات تمایل به پرداخت افراد برای حمایت مالی از گونه های پستاندار درشت جثه در منطقه بوده است. پس از جمع آوری داده ها، نتایج با استفاده از نرم افزارهای SPSS نسخه 21 و اقتصاد سنجی Eviews نسخه 8، تجزیه و تحلیل شدند. یافته های پژوهش نشان داد که 78 درصد از افراد مورد مطالعه، تمایل به پرداخت مبلغی برای حمایت مالی از گونه های پستاندار درشت جثه در این منطقه را دارند. از سویی دیگر نتایج نشان داد که متوسط تمایل به پرداخت ماهانه و سالانه هر خانوار بومی برای حمایت مالی از گونه های حیاتوحش پستاندار درشت جثه، به ترتیب معادل با 53416/<strong>97</strong> و 641003/7 ریال است. براساس نتایج مدل رگرسیونی لوجیت برآورد شده، متغیرهای تحصیلات، عضویت در سازمان های زیست محیطی، شناخت گونه و میزان پیشنهاد از عوامل تأثیرگذار بر میزان تمایل به پرداخت افراد بومی برای حمایت از گونه های پستاندار درشت جثه در منطقه حفاظت شده گنو است.</strong>
تمایل به پرداخت,ارزش گذاری مشروط,گونه در خطر انقراض,منطقه حفاظت شده گنو,استان هرمزگان
http://www.aejournal.ir/article_66448.html
http://www.aejournal.ir/article_66448_c4acf387e39fd129ff2ee13259aeaf59.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
10
1
2018
03
21
پایش تغییرات مولفه های فضایی-راهبردی زیستگاه ها براساس رهیافت اکولوژی سیمای سرزمین (مطالعه موردی: منطقه حفاظت شده لیسار)
35
40
FA
محمد
پناهنده
پژوهشکده محیط زیست جهاد دانشگاهی
m1344_panahandeh@yahoo.com
احمدرضا
یاوری
گروه برنامه ریزی و مدیریت محیط زیست، دانشکده محیط زیست، دانشگاه تهران
ayavari@ut.ac.ir
اسماعیل
صالحی
گروه برنامه ریزی و مدیریت محیط زیست، دانشکده محیط زیست، دانشگاه تهران
tehranssaleh@ut.ac.ir
بهرام
ملک محمدی
گروه برنامه ریزی و مدیریت محیط زیست، دانشکده محیط زیست، دانشگاه تهران
malekb@ut.ac.ir
<strong>طبق مدل لکه-کریدور-ماتریس، سیمای سرزمین دارای اجزای بی بدیلی می باشد که با حفظ آن ها پیوستگی و انسجام سیمای سرزمین علی رغم برخی تغییرات حفظ خواهد شد. براساس این مدل، لکه های زیستگاهی، ماتریس و نفوذپذیری آن برای برقراری ارتباط بین لکه ها، از اجزای استراتژیک زیستگاهی می باشند که اگر حفظ شوند، پایداری زمانی زیستگاه تامین خواهد شد. هدف از این تحقیق استفاده از رویکرد اکولوژی سیمای سرزمین در پایش تغییرات مولفه های فضایی-راهبردی مناطق حفاظت شده بوده وبدین منظور منطقه حفاظت شده لیسار و گونه مرال (<em>Cervus elaphus maral</em>) انتخاب شده است. در این تحقیق لایه تناسب زیستگاهی به عنوان شالوده تعریف لکه های زیستگاهی درنظر گرفته شد. هم چنین لایه مقاومت زیستگاهی زیربنای تحلیل وضعیت نفوذپذیری سیمای سرزمین و ترسیم شبکه ارتباط عملکردی بین لکه های زیستگاهی قرار گرفت. با ترکیب لایه های تناسب زیستگاهی، مقاومت زیستگاهی و ارتباط عملکردی، وضعیت عناصر استراتژیک سیمای سرزمین، یعنی لکه های زیستگاهی، نفوذپذیری ماتریس و ارتباط عملکردی و هم چنین پیامدهای مرتبط با تغییرات این عناصر، یعنی تباهی و ازهم گسیختگی زیستگاهی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج بیانگر آن هستند که کاهش 36 درصدی سطح تناسب زیستگاهی با امتیاز مساوی یا بالاتر از 50 و کاهش40-30درصدی نفوذپذیری سیمای سرزمین باعث کاهش محدوده زیستگاهی به میزان 35 درصد شده است. تحقیق حاضر ضمن تایید این موضوع که با سنجش مقاومت پوشش زمینی می توان پتانسیل نفوذپذیری سیمای سرزمین را کمی نمود، با ارایه شاخص مقایسه نفوذپذیری سیمای سرزمین، وضعیت نفوذپذیری سیمای سرزمین منطقه حفاظت شده لیسارو زیستگاه مرال را در مقاطع زمانی 2015-1990 مورد مقایسه قرار داده است.</strong>
سطح مقاومت,نفوذپذیری سیمای سرزمین,ارتباط عملکردی,گسیختگی زیستگاه
http://www.aejournal.ir/article_66480.html
http://www.aejournal.ir/article_66480_0a7be8f3814449c4bd563a7dc1f0c9fa.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
10
1
2018
03
21
ارزیابی سریع تهدیدهای تنوع زیستی در مجموعه حفاظتی جاجرود با استفاده از سامانه تصمیم گیری و GIS
41
46
FA
زهرا
باقری
گروه محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران
zahrabagheri.d@gmail.com
شراره
پورابراهیم
گروه محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران
sh_pourebrahim@ut.ac.ir
محمد
کابلی
گروه محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران
kaboli@ut.ac.ir
<strong> امروزه تنوع زیستی در سرتاسر جهان، به ویژه درکشورهای درحال توسعه با تهدیدهای زیادی روبرو است. هدف اصلی این مطالعه، پهنه بندی وضعیت تهدید تنوع زیستی در قالب یک شبکه سلولی با یکی از روش های ارزیابی سریع است. برای ارزیابی سریع تهدیدهای تنوع زیستی در مجموعه حفاظتی جاجرود، ابتدا معیارها و زیرمعیارهای ارزیابی سریع تهدیدهای تنوع زیستی با مرور منابع مختلف شناسایی و سپس با استفاده از روش تاپسیس زیرمعیارهای با اهمیت تر انتخاب شدند. زیرمعیارهای انتخاب شده براساس شاخص های مربوطه کمی سازی و برای طبقه بندی وضعیت تهدید تنوع زیستی در منطقه مورد مطالعه استفاده شدند. در نهایت وضعیت تهدید تنوع زیستی در قالب یک شبکه سلولی در مجموعه حفاظت شده جاجرود در پنج طبقه بحرانی، تهدید زیاد یا درخطر، تهدید متوسط یا آسیب پذیر، تهدید کم و تهدید بسیارکم طبقه بندی شد.</strong>
<strong> </strong>
ارزیابی سریع,پهنه بندی,تکنیک تاپسیس,شاخص,شبکه سلولی
http://www.aejournal.ir/article_66508.html
http://www.aejournal.ir/article_66508_b746683f0c0b06e3ade1ad0325ee3995.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
10
1
2018
03
21
ارزیابی فلوسایتومتریک اسپرم گاو بعد از انجماد- یخ گشایی در رقیق کننده منی حاوی اتانول
47
52
FA
سید محمد هادی
حسینی
گروه علوم دامی، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه تهران، کرج، ایران
hosseinsharideh@ut.ac.ir
مهدی
ژندی
گروه علوم دامی، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه تهران، کرج، ایران
mzhandi@ut.ac.ir
احمد
زارع شحنه
گروه علوم دامی، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه تهران، کرج، ایران
azareh@ut.ac.ir
محسن
شرفی
گروه علوم طیور، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
گروه جنین شناسی، مرکز تحقیقات زیست پزشکی تولید مثل، پژوهشگاه رویان، تهران، ایران
sharafi2000@gmail.com
مجتبی
امام وردی
گروه علوم دامی، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه تهران، کرج، ایران
emamverdi@ut.ac.ir
مهدی
خدایی
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه اراک، اراک، ایران
mmotlagh2002@gmail.com
<strong>هدف از انجام این مطالعه بررسی اثر افزودن اتانول به رقیق کننده بر کیفیت اسپرم گاو بعد از انجماد و یخ گشایی بوده است.</strong><strong>در مجموع تعداد 24 انزال از چهار گاو نر (شش انزال از هر گاو طی سه هفته) جمع آوری شد. در هر تکرار، نمونه های منی با هم مخلوط و سپس به دو قسمت مساوی تقسیم شده و هریک با یکی از رقیق کننده های حاوی تیمارهای آزمایشی رقیق و منجمد شدند. تیمارهای مورد استفاده در این مطالعه شامل: 1) رقیق کننده فاقد اتانول به عنوان گروه شاهد (</strong><strong>C</strong><strong>) و 2) رقیق کننده حاوی 0/25 درصد اتانول (</strong><strong>E</strong><strong>) بود. پس از یخ گشایی نمونهها، فراسنجه های کیفی اسپرم شامل جنبایی، یکپارچگی و عملکرد غشای پلاسمایی، وضعیت زندهمانی و فعالیت میتوکندری مورد ارزیابی قرار گرفت. </strong><strong>نتایج آزمایش حاضر نشان داد که اسپرم های گروه شاهد نسبت به اسپرم های گروه اتانول دارای جنبایی کل بالاتر (2/49</strong><strong>±</strong><strong>76/17 در مقابل 1/96</strong><strong>±</strong><strong>68/50) و میزان آپوپتوزیس کم تری (0/36</strong><strong>±</strong><strong>10/56 در مقابل 0/33</strong><strong>±</strong><strong>13/13) بودند (0/05</strong><strong>></strong><strong>p</strong><strong>). هم چنین، در سایر فراسنجه های کیفی اسپرم شامل یکپارچگی و عملکرد غشای پلاسمایی اسپرم و فعالیت میتوکندری، تفاوتی بین دو گروه شاهد و اتانول مشاهده نشد (0/05</strong><strong>></strong><strong>p</strong><strong>). نتایج این مطالعه نشان می دهد که اتانول می تواند اثر منفی بر فراسنجه های اسپرم گاو بعد از انجماد و یخ گشایی بگذارد.</strong>
آپوپتوزیس,جنبایی,کیفیت منی,میتوکندری
http://www.aejournal.ir/article_66533.html
http://www.aejournal.ir/article_66533_0286896b2b97573328f57e015efee2ac.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
10
1
2018
03
21
تأثیر پودرآویشن بر فراسنجه های ایمنی در بره های نر نژاد فراهانی
53
58
FA
زهرا
مرادپور
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه اراک
zmoradpoor489@gmail.com
مهدی
خدایی مطلق
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه اراک
mmotlagh2002@gmail.com
مهدی
کاظمی بنچناری
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه اراک
mmotlagh2002@hotmail.com
امیرحسین
خلت آبادی فراهانی
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه اراک
a-farahani@araku.ac.ir
<strong>به منظور بررسی تأثیر آویشن بر فراسنجه های ایمنی در بره های نر نژاد فراهانی از 20 رأس بره نر به صورت چهار تیمار پنج رأسی، در دو سن مختلف 5/5 ماهه و یک ساله استفاده شد. پژوهش حاضر در قالب طرح کاملاً تصادفی با آرایش فاکتوریل 2×2 به مدت 70 روز در ایستگاه تحقیقاتی گروه علوم دامی دانشگاه اراک انجام شد. تیمارهای آزمایشی عبارت بودند از: 1- جیره بره های 5/5 ماهه فاقد پودر آویشن، 2- جیره دارای 20 گرم پودر آویشن جهت تغذیه بره های 5/5 ماهه، 3- جیره بره های یک ساله فاقد پودر آویشن، 4- جیره دارای 20 گرم پودر آویشن جهت تغذیه بره های یک ساله. نتایج نشان داد که استفاده از گیاه داروئی آویشن تأثیر معنی داری بر فراسنجه های هماتولوژی و غلظت ایمنوگلوبولین ها (IgA، IgE و IgM) بره های نر نژاد فراهانی نداشت (0/05<</strong><strong>P</strong><strong>). نتیجه این تحقیق نشان داد که استفاده از پودر آویشن بر فراسنجه های خونی اثری نداشت.</strong>
آویشن,فراسنجه های ایمنی,گوسفند فراهانی
http://www.aejournal.ir/article_66536.html
http://www.aejournal.ir/article_66536_4f85aef646adece692cb2073c78a9f09.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
10
1
2018
03
21
اثر عصاره هیدروالکلی گیاه افسنطین (Artemisia absinthium) بر بافت رحم، لوله های رحمی و میزان هورمون های محور هیپوفیز گناد در موش آزمایشگاهی نژاد NMRI
59
66
FA
شکوه
چگینی
گروه زیست شناسی ، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران، صندوق پستی:
768-13185
shokouhchegini@yahoo.com
مینا
رمضانی
گروه زیست شناسی ، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران، صندوق پستی:
768-13185
mina.ramezani@gmail.com
سولماز
شهلا
گروه زیست شناسی ، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران، صندوق پستی:
768-13185
sz_shahla@yahoo.com
<strong>افسنطین به عنوان یک داروی قاعده آور و موثر در سقط جنین در طب سنتی اشاره شده است. لذا در مطالعه حاضر، اثر عصاره هیدروالکلی افسنطین بر بافت رحم، لولههای رحمی و میزان هورمونهای محور هیپوفیز-گناد در موش ماده نژاد NMRI مورد بررسی قرار گرفت. در این مطالعه تجربی، تزریق عصاره هیدروالکلی گل و ساقه گیاه افسنطین به مدت 30 روز به صورت درون صفاقی بر روی 50 سر موش ماده نژاد NMRI با دوزهای 50، 100 و150 میلیگرم بر کیلوگرم انجام گرفت. گروه کنترل بدون تزریق بود و گروه شاهد فقط آب مقطر دریافت کرد. سپس حیوانات تشریح و نمونه خون از قلب گرفته شد. سطوح هورمونهای FSH،LH، استروژن و پروژسترون سرم اندازهگیری و مقاطع بافتی از رحم و لولههای رحمی تهیه شد. کاهش معنیداری در وزن بدن همه گروههای تجربی در مقایسه با گروه کنترل و شاهد مشاهده شد (0/05>p). ضخامت لایههای (پریمتر، میومتر، آندومتر) بافت رحم و تعداد غدد رحمی کاهش قابل توجهی (0/05>p) در گروههای تجربی دریافت کننده عصاره با دوز تزریقی 100، 150 میلیگرم بر کیلوگرم در مقایسه با گروه کنترل و شاهد نشان داد. تغییر معنیداری در سطوح هورمونهای استروژن و پروژسترون در گروههای تجربی در مقایسه با گروههای کنترل و شاهد مشاهده نشد. میزان هورمونهای FSH و LH در گروههای تجربی دریافت کننده عصاره با دوزهای 100، 150 میلیگرم بر کیلوگرم کاهش معنیداری (0/05>p) نسبت به گروه های کنترل و شاهد نشان داد. عصاره هیدروالکلی افسنطین در دوزهای بالا اثرات تخریبی بر بافت رحم دارد که احتمالاً به دلیل وجود ترکیبات آلفا و بتا توجون، آلکالوئید و ساپونین، در این گیاه است.</strong>
افسنطین,رحم,اویداکت,محور هیپوفیز-گناد,موش
http://www.aejournal.ir/article_63775.html
http://www.aejournal.ir/article_63775_503f328a760185609afc311c5d10f1f5.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
10
1
2018
03
21
مدل سازی مناطق لانه گزینی کبوتر جنگلی (Columba palumbus) در منطقه حفاظت شده باغ شادی یزد، با استفاده از رگرسیون منطقی دو تایی
67
72
FA
شیرین
آقا نجفی
0000-0001-6231-8848
گروه محیط زیست، واحد میبد، دانشگاه آزاد اسلامی میبد، ایران
shirinaghanajafi@gmail.com
رامین
بخشی پور
گروه محیط زیست، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
<strong> در این مطالعه خصوصیات نواحی لانه </strong><strong></strong><strong>گذاری کبوتر جنگلی (</strong><strong><em>Columba</em></strong><strong> <em>palambus</em></strong><strong>) </strong><strong>در منطقه حفاظت شده باغ شادی خاتم مورد بررسی قرار گرفت. تعداد 20 آشیانه گونه در فصل بهار، سال 1393 از طریق استقرار 10 ترانسکت تصادفی در محدوده مورد مطالعه شناسایی شد. تعداد 20 نقطه کنترل هم در فاصله 500 متری از هر آشیانه در جهات مختلف به </strong><strong></strong><strong>دست آمد. متغیرهای زیستگاهی نظیر سطح تاج پوشش، ارتفاع گونه</strong><strong></strong><strong>های گیاهی، فاصله آشیانه تا نزدیک </strong><strong></strong><strong>ترین منبع آب و جاده در نقاط حضور اندازه </strong><strong></strong><strong>گیری و با نقاط کنترل مقایسه گردید. نتایج آزمون </strong><strong>t</strong><strong> مستقل در مقایسه میانگین متغیرها بین مناطق حضور و عدم حضور نشان داد کبوتر جنگلی درختان بنه </strong><strong> (<em>Pistacia</em> <em>atlantica</em>)</strong><strong>با سطح تاج پوشش، ارتفاع بیش </strong><strong></strong><strong>تر و دور از جاده را جهت لانه </strong><strong></strong><strong>گزینی ترجیح می </strong><strong></strong><strong>دهد. در اکثر موارد لانه</strong><strong></strong><strong>های دارکوب سوری نیز</strong><strong>در کنار لانه کبوتر جنگلی </strong><strong><strong>(</strong><strong><em>C.</em></strong><strong> <em>palambus</em></strong><strong>)</strong> </strong><strong> </strong><strong>بروی یک پایه درختی دیده می</strong><strong></strong><strong>شد که نشانی از عدم رقابت تغذیه</strong><strong></strong><strong>ای بین این دو گونه است.</strong><strong>آزمون لجستیک رگرسیون نشان داد که سطح تاج پوشش درختان بنه (</strong><strong><em>P. atlantica</em></strong><strong>) متغیر مهمی در انتخاب نقاط لانه </strong><strong></strong><strong>گذاری برای این گونه است(</strong><strong>0/002</strong><strong>=</strong><strong>p </strong><strong>و 0/54</strong><strong>=<strong><sup>2 </sup>r</strong></strong><strong><sup> </sup></strong><strong>) حفاظت از جامعه کلیماکس درخت زار، نقش مهمی را در بقای این گونه در منطقه خواهد داشت (0/05</strong><strong>></strong><strong>p</strong><strong>).</strong><br />
انتخاب زیستگاه,کبوتر جنگلی,متغیرهای زیستگاهی,منطقه حفاظت شده باغ شادی
http://www.aejournal.ir/article_66570.html
http://www.aejournal.ir/article_66570_cf5969ec4bc491b15cb223738c3affe4.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
10
1
2018
03
21
تاثیر سطوح مختلف گیاه دارویی خار مریم (Silybum Marianum) و آنتی بیوتیک کوتریموکسازول بر متابولیت های خونی مرغان گوشتی سویه راس
73
78
FA
شهاب الدین
قره ویسی
0000-0002-1069-0215
گروه علوم دامی، واحد قائم شهر، دانشگاه آزاد اسلامی قائم شهر، ایران
s.gharavysi@googlemail.com
<strong>گیاه خار مریم ازجمله گیاهان دارویی مفید است که عصاره آن خاصیت آنتی اکسیدانی دارد و محافظ کبد است. هدف از این تحقیق بررسی تاثیر سطوح مختلف گیاه دارویی خار مریم و آنتی بیوتیک کوتریموکسازول بر متابولیت های خونی مرغان گوشتی سویه راس میباشد. در این آزمایش خارمریم در سه سطح صفر، 0/3 و 3 درصد و آنتیبیوتیک کوتریموکسازول در دو سطح صفر و 2 گرم بر کیلوگرم با 3 تکرار درنظر گرفته شد. در سن 42 روزگی متابولیت های خونی اندازه گیری شدند. متابولیت ها عبارت از مقدار گلوکز، کلسترول، زمان پروترومبین (PT)، اسید اوریک، کراتینین و بیلی روبین بود. اطلاعات حاصل از اندازه گیری متابولیت ها با روش مدل خطی کلی (GLM) و نرم افزار آماری SAS تجزیه و تحلیل شدند. اثر آنتی بیوتیک کوتریموکسازول بر گلوکز خون معنی دار شد (0/05></strong><strong>P</strong><strong>). اثر سطوح مختلف خار مریم بر کلسترول خون مرغان مورد آزمایش معنی دار شد (0/05></strong><strong>P</strong><strong>). اثر آنتی بیوتیک کوتریموکسازول بر کلسترول خون بسیار معنی دار شد (0/01></strong><strong>P</strong><strong>). اثر سطوح مختلف خار مریم بر اسید اوریک و کراتینین خون مرغان مورد آزمایش معنی دار شد (0/05></strong><strong>P</strong><strong>). اثر سطوح مختلف خار مریم بر بیلی روبین خون بسیار معنی دار شد (0/01></strong><strong>P</strong><strong>). اختلاف بین میانگین سطوح مختلف خار مریم و آنتیبیوتیک کوتریموکسازول برای زمان پروترومبین (PT) معنی دار شد (0/05></strong><strong>P</strong><strong>). استفاده از سطوح مختلف خار مریم سبب کاهش مشکلات کبدی شده است، زیرا مقادیر آنزیم های کبدی ترشح شده در خون کاهش یافته است. سطح 3 درصد خار مریم بیش ترین اثر حفاظتی را در کبد دارد. </strong>
اسید اوریک,خار مریم,مرغان گوشتی,سیلی مارین,کوتریموکسازول
http://www.aejournal.ir/article_66582.html
http://www.aejournal.ir/article_66582_b3771c5a1f319202372df16015ea7442.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
10
1
2018
03
21
اثرات پودر دیواره سلولی مخمر (ساکارومایسس سرویسیه) همراه با مکمل اسید بوتیریک بر عملکرد رشد، خصوصیات لاشه، جمعیت میکروبی ایلئوم و فراسنجه های بیوشیمیایی سرم در جوجه های گوشتی
79
86
FA
وحید
رضایی پور
0000-0003-3651-2852
گروه علوم دامی، واحد قائم شهر، دانشگاه آزاد اسلامی قائم شهر، ایران
vrezaeipour@gmail.com
سینا
نهاوندی
گروه علوم دامی، واحد قائم شهر، دانشگاه آزاد اسلامی قائم شهر، ایران
sina3532@yahoo.com
<strong>آزمایشی به</strong><strong></strong><strong>منظور مطالعه دو مکمل خوراکی بر عملکرد تولیدی، فراسنجه</strong><strong></strong><strong>های خونی و جمعیت میکروبی روده جوجه گوشتی انجام شد. تعداد 200 قطعه جوجه گوشتی راس 308 (مخلوط دو جنس) در 4 تیمار آزمایشی با 5 تکرار و در هر تکرار 10 قطعه جوجه توزیع شد. در این آزمایش از 4 تیمار آزمایشی به</strong><strong></strong><strong>ترتیب شامل: جیره شاهد، جیره شاهد حاوی3 گرم بر کیلوگرم اسیدبوتیریک، جیره شاهد حاوی 2/5 گرم بر کیلوگرم دیواره سلولی مخمر و جیره شاهد حاوی مخلوط اسیدبوتیریک و دیواره سلولی مخمر استفاده شد. نتایج نشان داد که تیمارهای آزمایشی بر صفات عملکرد رشد جوجه</strong><strong></strong><strong>های گوشتی تاثیری نداشتند. در مورد اجزای لاشه، افزودن مکمل بوتیریک اسید وزن نسبی ران را در جوجه</strong><strong></strong><strong>های گوشتی کاهش داد (0/05</strong><strong>></strong><strong>p</strong><strong>). جمعیت روده</strong><strong></strong><strong>ای سالمونلا در جوجه</strong><strong></strong><strong>های گوشتی تغذیه شده با دیواره سلولی مخمر همراه با بوتیریک اسید کاهش معنی</strong><strong></strong><strong>داری داشت </strong><strong>(0/05</strong><strong>></strong><strong>p</strong><strong>). برعکس، تیمار دیواره سلولی مخمر همراه با بوتیریک اسید سبب افزایش معنی</strong><strong></strong><strong>دار جمعیت لاکتوباسیلوس در ایلئوم شد (0/05</strong><strong>></strong><strong>p</strong><strong>). تیمارهای آزمایشی تاثیری بر جمعیت اشریشیا کلی و کل باکتری</strong><strong></strong><strong>های روده نداشتند. غلظت آسپارتات آمینو ترانسفراز (</strong><strong>AST</strong><strong>) کبدی در جوجه</strong><strong></strong><strong>های تغذیه شده با جیره شاهد بیش ترین مقدار را نشان داد (0/05</strong><strong>></strong><strong>p</strong><strong>). می توان نتیجه گیری کرد که افزودن دیواره سلولی مخمر و بوتیریک اسید اثر منفی بر عملکرد رشد جوجه های گوشتی نداشت. علاوه بر این، جمعیت میکروبی روده در جوجه های گوشتی تغذیه شده با مکمل های دیواره سلولی مخمر و بوتیریک اسید بهبود یافت.</strong>
جوجه,بوتیریک اسید,مخمر,متابولیت های خون,عملکرد
http://www.aejournal.ir/article_66689.html
http://www.aejournal.ir/article_66689_7ead8cfa6603dfbb7097e23d392b11a0.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
10
1
2018
03
21
بررسی اثرات جایگزینی ضایعات جوجه کشی به جای کنجاله سویا بر فراسنجه های خونی و وزن تخم مرغ در مرغ تخم گذار
87
94
FA
تقی
عادلی مشفق
گروه علوم دامی، واحد شهرقدس، دانشگاه آزاد اسلامی شهرقدس، ایران
bersaqom@gmail.com
امیر
فتاح
گروه علوم دامی، واحد شهرقدس، دانشگاه آزاد اسلامی شهرقدس، ایران
amir1356fattah@qodsiau.ac.ir
محمود
هنرور
گروه علوم دامی، واحد شهرقدس، دانشگاه آزاد اسلامی شهرقدس، ایران
honarvar.mahmood@qodsiau.ac.ir
<strong>مطالعه حاضر به منظور ارزیابی اثر سطوح مختلف پودر ضایعات جوجه کشی (HWM) بر وزن تخم مرغ و فراسنجه های خونی در مرغ های تخم گذار انجام شد. تعداد 240 قطعه مرغ تخم گذار (سویه ال اس ال) با سن 56 هفته به شش تیمار آزمایشی با چهار تکرار و پنج پرنده به ازای هر تکرار تخصیص یافتند. یک تیمار شاهد به همراه پنج گروه دیگر سطوح 3، 6، 9، 12 و 15 درصد پودر جوجه کشی به جای کنجاله سویا اضافه گردید. در انتهای دوره آزمایش (10 هفته) از هر تیمار تعداد 5 پرنده به طور تصادفی انتخاب و خونگیری از طریق ورید بال به منظور اندازه گیری فراسنجه های خونی، انجام شد. بیش ترین غلظت های سرمی HDL و کلسیم در گروه HWM 12 به دست آمد (0/05></strong><strong>P</strong><strong>). وارد کردن HWM به جیره در سطوح 6، 9، 12 و 15 درصد به کاهش معنی دار گلوکز سرم در مقایسه با تیمار شاهد انجامید. ضایعات جوجه کشی در سطح 6 درصد جیره بیش ترین وزن متوسط تخم مرغ را در پی داشته و از این حیث با سایر تیمارها تفاوت معنی داری (0/05></strong><strong>P</strong><strong>) داشت و سبک ترین تخم مرغ ها توسط گروه های HWM 9، HWM 12 و HWM 15 تولید شدند. براساس این یافته ها می توان نتیجه گرفت که استفاده از پودر ضایعات جوجه کشی تاثیرات سو بر فراسنجه های خونی و وزن تخم مرغ ندارد. </strong>
پودر ضایعات جوجه کشی,تخم مرغ,فراسنجه های خونی,کنجاله سویا,مرغ تخم گذار
http://www.aejournal.ir/article_66708.html
http://www.aejournal.ir/article_66708_7b0abc46c4219fbcbb63315185180060.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
10
1
2018
03
21
مطالعه چندشکلی ژن اووالبومین و نقش آن در کیفیت خارجی تخم مرغان بومی اصفهان
95
102
FA
مائده
قنبریان بروجنی
دانشکده علوم دامی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، صندوق پستی: 15739-49138
ghanbariuanm@yahoo.com
مجتبی
آهنی آذری
دانشکده علوم دامی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، صندوق پستی: 15739-49138
mojtaba_9@yahoo.com
سعید
حسنی
دانشکده علوم دامی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، صندوق پستی: 15739-49138
saeedh_2000@yahoo.com
محمد رضا
عبادی
بخش تحقیقات علوم دامی، مرکز تحقیقات علوم کشاورزی و منابع طبیعی استان اصفهان، صندوق پستی: 199-81785
mrebadi@yahoo.com
<strong> اووالبومین ازجمله پروتئین های فعال ماتریکس پوسته تخم مرغ است که بر روی کلسیفیکاسیون پوسته تخم مرغ مؤثر می باشد. تحقیق حاضر با هدف مطالعه ارتباط چندشکلی دو ناحیه از اگزون 8 ژن اووالبومین واقع بر روی کروموزوم شماره 2 با برخی از صفات کیفیت خارجی تخم مرغ به کمک تکنیک های </strong><strong>RFLP</strong><strong> و </strong><strong>SSCP</strong><strong> در مرغان بومی اصفهان انجام شد. در این پژوهش </strong><strong>DNA</strong><strong> ژنومی از خون به کمک کیت استاندارد استخراج و نواحی مورد نظر به روش </strong><strong>PCR</strong><strong> تکثیر شدند. چندشکلی یک ناحیه با طول 199 جفت باز به کمک تکنیک های </strong><strong>Mnl1-RFLP</strong><strong> و </strong><strong>SSCP</strong><strong> و در ناحیه ای دیگر با طول 407 جفت باز توسط تکنیک </strong><strong>SSCP</strong><strong> مورد بررسی قرارگرفتند. به منظور تعیین ژنوتیپ مرغان، الکتروفورز ژل پلی اکریل آمید و رنگ آمیزی نیترات نقره استفاده شد. برای قطعه اول 2 ژنوتیپ (</strong><strong> A1A1</strong><strong>و </strong><strong>A1A2</strong><strong>) با روش </strong><strong>RFLP</strong><strong> و 3 ژنوتیپ (</strong><strong>B1B1</strong><strong>، </strong><strong>B1B2</strong><strong> و </strong><strong>B3B3</strong><strong>) با روش </strong><strong>SSCP</strong><strong> شناسایی شدند. برای قطعه دوم 3 ژنوتیپ (</strong><strong>C1C1</strong><strong>، </strong><strong>C1C2</strong><strong> و </strong><strong>C2C2</strong><strong>) مشاهده شد. بیش ترین فراوانی های ژنوتیپی متعلق به الگو</strong><strong></strong><strong>های </strong><strong>A1A1</strong><strong>، </strong><strong>B1B2</strong><strong> و </strong><strong>C2C2</strong><strong> بود و میانگین های هتروزیگوسیتی به ترتیب 0/33، 0/51 و 0/33 به دست آمد. در تجزیه و تحلیل داده ها هیچ کدام از صفات ارتباط معنی داری با قطعه 199 جفت بازی نشان ندادند (0/05</strong><strong><</strong><strong>P</strong><strong>). وزن تخم مرغ دارای ارتباط معنی داری با قطعه 407 جفت بازی بود (0/05</strong><strong>˂</strong><strong>P</strong><strong>) که ژنوتیپ </strong><strong>C1C2</strong><strong> وزن سبک تری نسبت به دو ژنوتیپ دیگر داشت، اما ارتباط سایر صفات با این قطعه بی معنی بود (0/05</strong><strong><</strong><strong>P</strong><strong>). نتایج به دست آمده نشان دادند که در مرغ بومی اصفهان ژن اووالبومین دارای چندشکلی نسبتاً بالایی است و می تواند در برنامه های اصلاح نژادی آینده مورد توجه قرار گیرد.</strong>
چندشکلی,ژن اووالبومین,صفات کیفیت خارجی تخم مرغ,مرغ بومی اصفهان
http://www.aejournal.ir/article_64777.html
http://www.aejournal.ir/article_64777_eb7b60559f9e316e8cebcf969f4d29df.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
10
1
2018
03
21
بررسی تغییرات عیار آنتی بادی ویژه واکسن نیوکاسل در جوجههای گوشتی به دنبال دریافت مکمل گیاهی بیوهربال (حاوی عصاره سیر و آویشن)
103
106
FA
فروغ
طلازاده
بخش بیماری های طیور، گروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
ftalazade@gmail.com
منصور
میاحی
بخش بیماری های طیور، گروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
m_mayahi@yahoo.com
کیاوش
هوشمندی
دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
kiavash.hushmandi@gmail.com
<strong>در این پژوهش سی و سه هزار</strong><strong>قطعه جوجه یک روزه گوشتی خریداری و به طور تصادفی به 2 گروه مساوی تقسیم شدند. جوجه های گروه </strong><strong>A</strong><strong>، مکمل </strong><strong>گیاهی</strong><strong>بیوهربال را به میزان 200 میلی لیتر در هزار لیتر آب آشامیدنی در کل دوره پرورش دریافت کردند. جوجه های گروه </strong><strong>B</strong><strong> به عنوان گروه شاهد، مکمل</strong><strong>گیاهی</strong><strong>بیوهربال را دریافت نکردند. جوجه های هر دو گروه ضد بیماری نیوکاسل با واکسن ویتابرون در سن یک روزگی به روش اسپری، درسن 9 روزگی با و اکسن </strong><strong>B1</strong><strong> به روش قطره چشمی، درسن 20 روزگی با واکسن کلون و درسن 30 روزگی با واکسن لاسوتا در آب آشامیدنی ایمن شدند. در روزهای 0 (قبل از واکسیناسیون) و پایان دوره از 35 قطعه از هر گروه، به طور تصادفی خونگیری انجام شد و عیار پادتن علیه واکسن نیوکاسل با آزمایش </strong><strong>HI</strong><strong> اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که دریافت 200 میلی لیتر مکمل </strong><strong>گیاهی</strong><strong>بیوهربال در هزار لیتر آب آشامیدنی، عیار پادتن ویژه ویروس نیوکاسل را به طور معنی داری در مقایسه با گروه شاهد افزایش داد (0/05</strong><strong>></strong><strong>P</strong><strong>).</strong>
مکمل گیاهی بیوهربال,ویروس نیوکاسل,پاسخ ایمنی
http://www.aejournal.ir/article_65617.html
http://www.aejournal.ir/article_65617_1a49c77232686414102385f5c369b404.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
10
1
2018
03
21
بررسی صفات ریختشناختی و ریختسنجی سمندر تاجدار جنوبی Triturus karelinii در استان مازندران
107
114
FA
زینب
اسمعیل زاده سوخته سرایی
گروه زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه گلستان، گرگان، ایران
sheyda101@yahoo.com
حاجی قلی
کمی
گروه زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه گلستان، گرگان، ایران
hgkami2000@yahoo.com
علی اکبر
باقریان یزدی
گروه زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه گلستان، گرگان، ایران
alibagherianyazdi@gmail.com
<strong>سمندر تاجدار جنوبی <em>Triturus</em> <em>karelinii</em>از خانواده Salamandridae بوده و در استان های مازندران، گلستان، گیلان و بخشهایی از اردبیل، آذربایجان شرقی وغربی پراکنش دارد. سطح پشتی این سمندر قهوه ای تیره، دارای تاج پشتی در نمونه های نر، دم از طرفین فشرده و در سطح شکمی و زیر سر دارای خال های سیاه رنگ می باشد. در این تحقیق 57 نمونه (14 ماده، 24 نر و 19 لارو) از استان مازندران و متعلق به موزه جانورشناسی دانشگاه گلستان از نظر صفات مورفولوژیک و 11 صفت مورفومتریک با کولیس دیجیتال با دقت ( 0/01 میلی متر) مورد مطالعه قرارگرفت. جنسیت نمونه ها با وجود تاج پشتی و نوار نقره ای روشن در طرفین دم در نرها و عدم وجود آن درماده ها شناسایی شد. طول پوزه تا مخرج در نرها 62/35 -47</strong><strong>/5</strong><strong>9، در ماده ها 64/05 -57/76 و در لاروها 39/03 -32/73 به دست آمد. نسبت طول اندام حرکتی جلویی به عقبی در لاروها 0/99-0/79 (0/053 ±</strong><strong>0</strong><strong>/88)، در نرها 1/03-0/75 (0/079±0/91)، در ماده ها 1/07-0/81 </strong><strong>(078/±0 0/93)، هم چنین نسبت پهنای سر به طول سر در لاروها 0/90 -0/65 (0/072±0/79)، در نرها 0/99-0/65 (0/084±0/81)، در ماده ها 0/99- 0/68 (0/097</strong><strong>±</strong><strong> 0/84)، علاوه بر این نسبت طول دم به طول کلی بدن در لاروها 0/54- 0/47 (0/019±0/51)، در نرها 0/52- 0/45 (0/021±0/48)، در ماده 0/51- 0/45(0/022</strong><strong>±</strong><strong> 0</strong><strong>/48) و نسبت طول سر به طول پوزه تا مخرج در لاروها 0/29-0/21 </strong><strong>(0/019 ± 0/24)، در نرها 0/31- 0/22 (0/022</strong><strong>±</strong><strong> 0/26)، در ماده ها 0/30- 0/23 (0/020±0/24) محاسبه شد.</strong>
ریختشناختی,ریختسنجی,سمندر تاجدار جنوبی,Triturus karelinii,استان مازندران
http://www.aejournal.ir/article_66720.html
http://www.aejournal.ir/article_66720_9f56cd2d7bb9a67580e9ad24cc9a505d.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
10
1
2018
03
21
بررسی فونستیک لاک پشت های استان البرز
115
122
FA
نعیمه
حسن زاده
گروه زیست شناسی، دانشکده علوم و فناوری های نوین، علوم پزشکی تهران، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
na.hassanzadeh1978@gmail.com
حمید
بلقیس زاده
گروه زیست شناسی، دانشکده علوم و فناوری های نوین، علوم پزشکی تهران، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
belgheis_h@yahoo.com
سیامک
یوسفی سیاه کلرودی
0000-0002-8729-4050
گروه زیست شناسی، دانشکده علوم زیستی، واحد ورامین- پیشوا، دانشگاه آزاد اسلامی ورامین، ایران
siamak_yousefi1@yahoo.com
<strong>لاکپشت ها خزندگانی از راسته Testudines می باشند و به عنوان گونه های کلیدی در زیستگاهی که زندگی می کنند به شمار می روند و وجود آن ها به بقا و پایداری تنوع زیستی کمک می کند. مطالعه حاضر جهت به دست آوردن اطلاعات کافی از تراکم و گونه های لاکپشت در استان البرز جهت بررسی فونستیکی آن ها در استان البرز صورت گرفته است. در پژوهش حاضر از 12 ایستگاه مختلف در استان البرز که از فروردین تا شهریور 1395 تعداد 33 قطعه لاکپشت جمع آوری شد و بعد از زیست سنجی کامل و تشخیص جنسیت، توسط کلیدهای شناسایی معتبر مورد شناسایی قرار گرفتند. از بررسی زیستگاه های مورد بررسی 33 نمونه به دست آمد که 32 مورد آن <em>Testudo</em> <em>graeca</em> بود که گونه غالب استان البرز است و یک مورد آن <em>Emys</em> <em>orbicularis</em>بود. تعداد نمونه ها در ایستگاه ها تفاوت معنی داری نداشتند و به نظر می رسد پراکنش لاک پشتان در نقاط مختلف استان البرز یکسان باشد.</strong>
لاک پشت,استان البرز,فونستیک,Testudines
http://www.aejournal.ir/article_64782.html
http://www.aejournal.ir/article_64782_23be45bac5192e03430a0e3ff2291632.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
10
1
2018
03
21
مطالعه صفات ریخت شناختی ( Teratoscincus bedriagai Nikolsky,1899, (Sauria : Sphaerodactylidae در شمال استان سیستان و بلوچستان
123
128
FA
علیرضا
ریکی
گروه زیست شناسی و زیست فناوری دریا و آبزیان، دانشکده علوم و فناوری های زیستی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران، صندوق پستی: 1983969411
alireza1984.r@gmail.com
حاجی قلی
کمی
گروه زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه گلستان، گرگان، کد پستی: 155
hgkami2000@yahoo.com
فراهم
احمدزاده
گروه تنوع زیستی و مدیریت اکوسیستم ها، پژوهکشده علوم محیطی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران، صندوق پستی : 1983969411
f.ahmadzadeh61@gmail.com
بهرام
حسن زاده کیابی
گروه زیست شناسی و زیست فناوری دریا و آبزیان، دانشکده علوم و فناوری های زیستی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران، صندوق پستی: 1983969411
b.h.kiabi@gmail.com
<strong>گونه </strong><strong><em>Teratoscincus</em></strong><strong> <em>bedriagai</em></strong><strong> (گکوی دم پخ بدریاگا </strong><strong>=</strong><strong> گکوی سقنقر بدریاگا) در گذشته جزء خانواده </strong><strong>Gekkonidae</strong><strong> بوده و طبق مطالعات اخیر از این خانواده جدا شده و به خانواده </strong><strong>Sphaerodactylidae</strong><strong> منتقل شده است. نمونه برداری از این گونه به منظور مطالعه صفات ریخت شناسی در سال های 1393 و 1394 با توجه به شب فعال بودن این گونه، از بیابان های سیستان (شمال استان سیستان و بلوچستان) در طی شب انجام گرفت. در این نمونه برداری 18 نمونه جمع آوری گردید، سپس نمونه ها جهت بررسی و شناسائی دقیق تر به آزمایشگاه دانشکده علوم زیستی دانشگاه شهید بهشتی تهران و دانشگاه گلستان گرگان منتقل شد. نمونه ها براساس کلید شناسائی </strong><strong>Anderson</strong><strong> </strong><strong>شناسائی شدند. سپس صفات ریختی، متریک و مریستیک آن ها مورد بررسی قرار گرفت. این مطالعه برروی 12 فرد نر و 6 فرد ماده انجام گرفت، نتایج نشان داد که طول </strong><strong>نوک پوزه تا لبه قدامی شکاف کلواک نرها 64/3</strong><strong>–</strong><strong>52/8 میلی متر و ماده ها 64/3</strong><strong>–</strong><strong>52/1 میلی متر، تعداد فلس های عرض سر 35</strong><strong>–</strong><strong>28، فلس های طول سر 76</strong><strong>–</strong><strong>61، تعداد فلس های لب بالا 12</strong><strong>–</strong><strong>9 و لب پائین 11</strong><strong>–</strong><strong>8، فلس های دور قسمت میانی بدن کم تر از 60، صفحات روی دم 11</strong><strong>–</strong><strong>8 است. این گونه فاقد فلس های پس چانه ای است.</strong>
گکوی بدریاگا,سوسمار,مورفومتریک,مریستیک,سیستان
http://www.aejournal.ir/article_64821.html
http://www.aejournal.ir/article_64821_0639bebdb9dedcb2c5ece03cfc71a4c1.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
10
1
2018
03
21
مطالعه فون سوسمارهای پارک ملی خجیر در استان تهران
129
136
FA
زینب سادات
مرتضوی مقدم
واحد علوم پزشکی تهران، دانشگاه آزاداسلامی ، تهران، ایران
zeinabmortazavy@yahoo.com
بتول
قربانی یکتا
واحد علوم پزشکی تهران، دانشگاه آزاداسلامی ، تهران، ایران
yekta@iautmu.ac.ir
<strong>خزندگان به دلیل تغذیه از حشراتی که به عنوان آفات گیاهی شناخته می شوند، در حفظ محصولات کشاورزی اهمیت ویژه ای دارند. منطقه خجیر باتوجه به اقلیم های متفاوت و در عین حال تحت حفاظت بودن منطقه نماینده خوبی جهت بررسی میدانی می باشد. هدف از مطالعه حاضر ارزیابی فون و زیست سنجی سوسمارهای پارک ملی خجیر استان تهران می باشد که از اسفند 1394 تا مرداد 1395 به روش پیمایشی در ایستگاه های تعیین شده نمونه گیری انجام شد. درمجموع 58 نمونه سوسمار از منطقه جمع آوری شدند، تمام اطلاعات مربوط به نمونه ها ثبت شد و از آن ها عکس تهیه گردید. تمام نمونه ها پس از شناسایی رها شدند. بر روی نمونه ها مطالعات ریخت شناسی و بررسی صفات شمارشی و زیست سنجی انجام گرفت و سپس براساس کلیدهای شناسایی معتبر شناسایی شدند. از 58 نمونه جمع آوری شده 5 گونه شناسایی شده متعلق به 5 جنس و 3 خانواده هستند که عبارتند از: <em>Eumeces</em> <em>schneideri</em> و <em>Trachylepis</em> <em>aurata</em> از خانواده Scincidae، <em>Cyrtopodion</em> <em>scabrum</em> از خانواده Gekkonidae، <em>Paralaudakia caucasia </em>و <em>Trapelus agilis </em>از خانواده Agamidae. </strong>
فون,سوسمار,پارک ملی,خجیر,استان تهران
http://www.aejournal.ir/article_64840.html
http://www.aejournal.ir/article_64840_d2428e3404802d6f3b823828c1542d7a.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
10
1
2018
03
21
بررسی برخی خصوصیات زیستی ماهی خیاطه ( 1863 ,Alburnoides eichwaldii (De Filippii در رودخانه گوگگل از حوضه گرگانرود
137
144
FA
آلتین
قجقی
گروه شیلات، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه گنبد کاووس، گنبد کاووس، ایران
altin.ghojoghi@gmail.com
رحمان
پاتیمار
گروه شیلات، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه گنبد کاووس، گنبد کاووس، ایران
rpatimar@gmail.com
کیاوش
گلزاریان پور
گروه زیست شناسی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه گنبد کاووس، گنبد کاووس، ایران
kiavash.pro@gmail.com
ارسلان
بهلکه
گروه شیلات، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه گنبد کاووس، گنبد کاووس، ایران
arsalan.bahalkeh@yahoo.com
<strong>این مطالعه با هدف بررسی برخی پارامترهای زیستی ماهی خیاطه (<em>Alburnoides</em> <em>eichwaldii</em>) در رودخانه گوگگل از حوضه گرگانرود از اسفند 1393 تا شهریور 1394 به صورت ماهانه انجام و 191 نمونه مورد زیست سنجی قرار گرفت. بزرگ ترین نمونه در جنس نر به ترتیب دارای طول و وزن 9/3 سانتی متر و 10/115 گرم و درجنس ماده 10/2 سانتی متر و 15</strong><strong>/974 گرم بود. میانگین و انحراف معیار طول و وزن به ترتیب 1/25±6/22 و 2/63±3/38 بود. نسبت جنسی نر و ماده اختلاف معنی داری نداشت. بنابراین نسبت جنسی را می توان 1:1 در نظر گرفت. الگوی رشد از نوع آلومتریک مثبت به دست آمد (نر: 3/1277TL0/0093=</strong><strong>W</strong><strong>، ماده: 3/1527TL0/0093=</strong><strong>W</strong><strong>، جمعیت:3/1781TL0/0087=</strong><strong>W</strong><strong>). در جمعیت مورد مطالعه 3 گروه سنی +2 تا +4 ساله مشاهده گردید. در هر دوجنس نر و ماده بالاترین ضریب رشد لحظه ای در سنین (+1 به +2) مشاهده شد. معادله وان برتلانفی برای جمعیت ماده ( Lt= 12/28(1- e <sup>-</sup><sup>0/304(t+0/154</sup>) و برای جنس نر<br />( Lt=10/11(1-e<sup>-</sup><sup>0/251(t+0/512</sup>) محاسبه گردید. </strong>
ماهی خیاطه,الگوی رشد,طول- وزن,برتالانفی,رودخانه گوگگل,گرگانرود
http://www.aejournal.ir/article_66732.html
http://www.aejournal.ir/article_66732_d9a1c1141019394176987d3faf615c50.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
10
1
2018
03
21
مقایسه جمعیتهای سیاهماهی (Capoeta barriosi Lortet, 1894) رودخانههای قمرود، کر و شلدون براساس صفات شمارشی و ریختسنجی هندسی
145
152
FA
محمود
بنی مسنی
گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه صنعتی اصفهان، اصفهان، ایران
mahmood.bani@na.iut.ac.ir
یزدان
کیوانی
0000-0003-2811-4272
گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه صنعتی اصفهان، اصفهان، ایران
keivany@iut.ac.ir
عیسی
ابراهیمی
گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه صنعتی اصفهان، اصفهان، ایران
e_ebrahimi@iut.ac.ir
این پژوهش به منظور بررسی تفاوتهای ریختسنجی هندسی و مقایسه صفات شمارشی با هدف درک الگوی تفاوتهای بالقوه بین جمعیتهای سیاهماهی سه رودخانه کر ، قمرود و شلدون در حوضه آبریز نمک انجام شد. برای این منظور تعداد ٩٠ قطعه سیاهماهی <em>Capoeta</em> <em>barroisi</em> شامل ٣٦ قطعه از رودخانه کر (با میانگین ظول کل و انحراف معیار 7/79±36/41) و ١١ قطعه از رودخانه قمرود (2/40±36/28) و 43 قطعه از رودخانه شلدون (29/34±69/10) صید شدند. نمونهها پس از بی هوشی در محلول ۱٪ گل میخک و تثبیت در فرمالین ۱۰٪، برای مطالعات بعدی، به موزه ماهیشناسی، منتقل و در الکل ۷۰٪ نگه داری شدند. پس از ثبت صفات شمارشی، از نیم رخ چپ ماهیان عکسبرداری به عمل آمد و تعداد ۱۵ لندمارک بر روی تصاویر دو بعدی انتخاب و رقومیسازی شدند. صفات شمارشی و دادههای شکلی حاصله پس از آنالیز پروکراست )روی هم گذاری(، با استفاده از روشهای آماری چند متغیره PCA و CVA مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج تجزیه به مؤلفههای اصلی و کلیه نتایج تحلیل همبستگی کانونی صفات شمارشی و روش ریختسنجی هندسی نشان داد که جمعیتها با یکدیگر اختلاف معنیداری دارند (0/05>P) و دو جمعیت شلدون و قمرود در یک گروه و جمعیت رودخانه کر در یک خوشه جداگانهای قرار گرفتند.
ریختسنجی هندسی,زیستسنجی,ویژگیهای شمارشی,کپورماهیان
http://www.aejournal.ir/article_66749.html
http://www.aejournal.ir/article_66749_5b02c62cf4bf4332667c53442ab7e49c.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
10
1
2018
03
21
بررسی رابطه طول و وزن و تولید مثل ماهی گیش پوزه دراز ( Carangoides chrysophrys(Cuvier, 1833 در آب های استان هرمزگان
153
160
FA
عیسی
کمالی
سازمان تحقیقات آموزش و ترویج کشاورزی، مؤسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، پژوهشکده اکولوژی خلیج فارس و دریای عمان، بندرعباس، صندوق پستی: 1597- 79145
kamalyeassa@gmail.com
تورج
ولی نسب
0000-0002-4825-5024
سازمان تحقیقات آموزش و ترویج کشاورزی، مؤسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، تهران، صندوق پستی: 149-14965
t_valinassab@yahoo.com
رضا
دهقانی
0000-0003-4034-7730
سازمان تحقیقات آموزش و ترویج کشاورزی، مؤسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، پژوهشکده اکولوژی خلیج فارس و دریای عمان، بندرعباس، صندوق پستی: 1597- 79145
rdehghany@yahoo.com
سید عباس
حسینی
سازمان تحقیقات آموزش و ترویج کشاورزی، مؤسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، پژوهشکده اکولوژی خلیج فارس و دریای عمان، بندرعباس، صندوق پستی: 1597- 79145
hosseini@pnu.ac.ir
<strong>بررسی رابطه طول و وزن و تولیدمثل ماهی گیش پوزه دراز (</strong><strong><em>Carangoides</em></strong><strong> <em>chrysophrys</em></strong><strong>) در آب های استان هرمزگان از اسفندماه 1392 تا بهمن ماه سال 1393 انجام شد. نمونهها ماهانه و در 14 ایستگاه با استفاده از تور ترال صید و جمعآوری گردید. در این تحقیق، کل نمونه های مورد بررسی 376 عدد بود که از این تعداد 194 عدد ماده و 137 عدد نر و 45 عدد نابالغ بودند. کمینه و بیشینه طول کل ماهی در طی ماه های مختلف بین 25/5 تا 80 سانتی متر بوده است. رابطه طول کل و وزن<br /> <sup>901/2</sup> </strong><strong> </strong><strong>y</strong><strong> =</strong><strong> 0/0162 </strong><strong>x</strong><strong> به دست آمد که نشان داد ماهی مذکور از یک رشد همگون (ایزومتریک) برخوردار بود. طول بلوغ (LM<sub>50</sub></strong><strong>) برای ماهی گیش پوزه دراز بهترتیب 46 سانتی متر برآورد گردید. نسبت جنسی ماده به نر برای ماهی گیش پوزه دراز برابر با 1/42 به 1 بود </strong><strong>که اختلاف معنی دار را نشان داد (0/05</strong><strong>></strong><strong>P</strong><strong>). بیشینه همآوری مطلق 479992 تخمک در فروردین ماه و بیشینه هم</strong><strong></strong><strong>آوری نسبی 385 تخمک به ازای هر گرم از وزن بدن در تیرماه به دست آمد. کمینه هم آوری مطلق 98247 در آبان و کمینه هم آوری نسبی 125 تخمک به ازای هر گرم از وزن بدن در تیر ماه محاسبه شد. میانگین شاخص گنادی</strong><strong>GSI</strong><strong> ماهی ماده در ماه های مختلف محاسبه گردید. فصل تخمریزی طولانی بوده و از دی ماه تا اردیبهشت ماه ادامه داشته است اوج تخم ریزی اردیبهشت ماه برآورد گردید.</strong>
گیش پوزه دراز,فصل تخمریزی,طول بلوغ,هم آوری,استان هرمزگان
http://www.aejournal.ir/article_66972.html
http://www.aejournal.ir/article_66972_205f1eef1dac92681c5394fdf401d2fa.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
10
1
2018
03
21
بررسی تاثیر مکمل اسانس رازیانه (Foeniculum vulgare) در جیره غذایی بر بلوغ اووسیت ها و رسیدگی جنسی ماهی سیکلید گورخری (Cichlasoma nigrofasciatum)
161
166
FA
اعظم
ستوده
گروه شیلات، دانشکده علوم دامی و شیلات، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، صندوق پستی: 578
sotoudehazam2014@gmail.com
سکینه
یگانه
گروه شیلات، دانشکده علوم دامی و شیلات، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، صندوق پستی: 578
skyeganeh@gmail.com
<strong>در تحقیق حاضر، تاثیر مکمل اسانس رازیانه (<em>Foeniculum vulgare</em>) بر بلوغ اووسیت ها و رسیدگی جنسی سیکلید گورخری (<em>Cichlasoma</em> <em>nigrofasciatum</em>) مورد بررسی قرار گرفت. به این منظور، 225 ماهی سیکلید گورخری با میانگین وزنی 0/02±1/65 گرم در آکواریوم های 80 لیتری (15 قطعه ماهی در هر آکواریوم) در تیمارهای با سه تکرار توزیع شدند و به مدت 40 روز با جیره های غذایی حاوی اسانس رازیانه در سطوح صفر، 75، 100، 125، 150 میلی گرم در کیلوگرم به مقدار روزانه 3 درصد وزن بدن، تغذیه شدند. نتایج بافت شناسی گناد (30 روز پس از تغذیه)، زمان رسیدگی جنسی و مدت زمان سپری شده از جفت گیری تا تخم ریزی نشان داد که اغلب اووسیت های گروه های شاهد، 75 و 125 میلی گرم اسانس در مرحله پیش هستگی و تعدادی در مرحله زرده سازی قرار دارند. در تیمار 100 و 150 میلی گرم اسانس، اغلب اووسیت ها در مرحله آخر زرده سازی مشاهده شدند و در مقایسه با سایر تیمارها از تکامل بلوغ بیش تری برخوردار بودند. کم ترین زمان لازم برای رسیدگی جنسی در 150 میلی گرم اسانس مشاهده شد (1/15±78/0 روز) که تفاوت معنی داری با گروه شاهد و سایر تیمارها به جز 100 میلی گرم اسانس، داشت (0/05>p). زمان سپری شده از جفت گیری تا تخم ریزی در گروه شاهد (1/45±17/66 روز) در مقایسه با تمام تیمارهای تغذیه شده با اسانس رازیانه به طور معنی داری طولانی تر بود (0/05>p). </strong>
اسانس رازیانه,رسیدگی جنسی,سیکلید گورخری
http://www.aejournal.ir/article_66994.html
http://www.aejournal.ir/article_66994_57bea6d8ccd377b37abf4399dcfe80b1.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
10
1
2018
03
21
استفاده از آنالیز شکل اتولیت ساجیتا به منظور تفکیک چهار گونه از گیش ماهیان (Carangidae) خلیج فارس
167
178
FA
آناهیتا
فشندی
گروه زیست شناسی دریا، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم وتحقیقات، تهران، ایران، صندوق پستی: 775-14515
fashandianahita@yahoo.com
تورج
ولی نسب
0000-0002-4825-5024
سازمان تحقیقات آموزش و ترویج کشاورزی، مؤسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، تهران، صندوق پستی: 149-14965
t_valinassab@yahoo.com
فرهاد
کیمرام
سازمان تحقیقات آموزش و ترویج کشاورزی، مؤسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، تهران، صندوق پستی: 149-14965
farhadkaymaram@gmail.com
سید محمدرضا
فاطمی
0000-0002-3918-7605
گروه زیست شناسی دریا، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم وتحقیقات، تهران، ایران، صندوق پستی: 775-14515
reza_fatemi@hotmail.com
<strong>حاشیة اتولیت چهار گونه از ماهیان متعلق به خانوادة گیش ماهیان <em>Carangoides</em> <em>coeruleopinnatus</em>،<em>Carangoides</em> <em>chrysophrys</em>، <em>Carangoides</em> <em>malabaricus</em> و <em>Megalaspis</em> <em>cordyla</em> در آبهای خلیج فارس به منظور تفکیکپذیری بررسی شد. پس از تصویربرداری از اتولیتها، حاشیهها به کمک تحلیل فوریة بیضوی و نرمافزار Shape مورد بررسی قرار گرفت. کد زنجیری، هارمونیکها و ضرایب فوریة بیضوی برای هر نمونه به دست آمد. توسط مقادیر ویژه، بازسازی میانگین حاشیة اتولیت انجام شد. شکل اتولیت از طریق توصیف گرهای فوریة بیضوی مربوط به 20 هارمونیک و به وسیلة شش شاخص شکلی مورد توصیف قرار گرفت. این چهار گونه با استفاده از شاخصهای شکلی (72/2 %)، ضرایب فوریة بیضوی (73/7 %) یا ترکیبی از دو روش (72/2 %) به شکل کاملاً موفقیت آمیزی متمایز شدند. در تحلیل تشخیصی با استفاده از شاخصهای شکلی به تنهایی، تفکیک مناسبی در بین گونهها انجام نگرفت. نتایج حاصل از تجزیه مؤلفههای اصلی نیز نشانگر این موضوع است که درصد واریانس در مؤلفههای اصلی اول هرگونه بیش ترین میزان را داشته و مؤلفههای اصلی به ترتیب در حال کاهش میباشند. ولی واریانس تجمعی بیانگر این مطلب است که شکل تخمین زده شده توسط تبدیل فوریة بیضوی تا چه میزان قادر به توضیح تصویر گونة مربوطه است. نتایج مطالعه حاضر نشان میدهد که ترکیب اندازه بر مبنای توصیف گرهای شکلی و توصیف گرهای فوریه بیضوی ابزاری سودمند در تفکیک 4 گونه از گیش ماهیان خلیج فارس است.</strong>
گیش ماهیان,اتولیت,تحلیل فوریة بیضوی,هارمونیک,کدهای زنجیری
http://www.aejournal.ir/article_67097.html
http://www.aejournal.ir/article_67097_8e1d995c916f58ce5cba911ba825abdf.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
10
1
2018
03
21
مقایسه سمیت نانو ذرات نقره در سه گونه ماهی کپورمعمولی (cyprinus carpio)،آمور (Ctenopharyngodon idella) و فیتوفاگ (Hypophthamichthys molitrix)
179
184
FA
مجتبی
علیشاهی
گروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران، صندوق پستی: 135
alishahimoj@gmail.com
مهرزاد
مصباح
گروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران، صندوق پستی: 135
mehrmesbah@yahoo.com
زهرا
طولابی دزفولی
دانشکده دامپزشکی دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران، صندوق پستی: 135
z.tulaby@gmail.com
<strong>ترکیبات نقره از دیرباز اثرات ضدعفونی کننده داشته و در آبزیان نیز امکان استفاده دارند. در این تحقیق اثرات سمی (50</strong><strong>LC</strong><strong>) دو محصول کلوئیدی محلول در آب نانوذرات نقره (L2000</strong><strong> و LS2000</strong><strong>) در سه گونه ارزیابی گردید.</strong><strong> بدین</strong><strong></strong><strong>منظور ماهی ها به </strong><strong></strong><strong>مدت 96 ساعت در معرض7 یا 8 غلظت متوالی (هر غلظت در سه تکرار) از دو نوع نانوذرات نقره قرار داده شده و تلفات روزانه در هر غلظت ثبت گردید.</strong><strong> سپس حداکثرغلظت مجاز (</strong><strong>MAC</strong><strong>) نیز محاسبه شد. طبق نتایج میزان 50</strong><strong> </strong><strong>LC نود و شش </strong><strong>ساعته L2000</strong><strong> در ماهی کپور، آمور و فیتوفاگ به </strong><strong></strong><strong>ترتیب برابر 0/099 و 0/076 و </strong><strong>0/238 میلی گرم در لیتر و میزان </strong><strong> </strong><strong>50</strong><strong> </strong><strong>LC نود و شش </strong><strong>ساعته LS2000</strong><strong> به</strong><strong> </strong><strong>ترتیب برابر 0/058 و0/057 و 0/094 میلی گرم در لیتر محاسبه شد. 99</strong><strong> </strong><strong>LC</strong><strong> نود و شش ساعته نانوذرات نقره نوع L2000</strong><strong> در این سه ماهی به </strong><strong></strong><strong>ترتیب برابر 0/246، 0/135، 0/658 میلی گرم در لیتر و در مورد Ls2000</strong><strong> به </strong><strong></strong><strong>ترتیب برابر 0/092 ،0/096 ، 0/161 میلی گرم در لیتر بود، که نشان </strong><strong></strong><strong>دهنده تفاوت معنی دار این دو غلظت در هر سه ماهی ذکر شده است (0/05</strong><strong>></strong><strong>p</strong><strong>). حداکثر غلظت مجاز (</strong><strong>MAC</strong><strong>) نانوذرات نقره L2000</strong><strong> و LS2000</strong><strong> در ماهی کپور به </strong><strong></strong><strong>ترتیب برابر 0/010 و</strong><strong>0/006 میلی گرم در لیتر، در ماهی آمور به </strong><strong></strong><strong>ترتیب برابر 0/008 و 0/006 میلی گرم در لیتر و برای فیتوفاگ به </strong><strong></strong><strong>ترتیب برابر </strong><strong>0/024 و 0/009 میلی گرم در لیتر مشخص گردید. نتایج علاوه بر تأکید بر حساسیت بالای این سه گونه ماهی به این دو نانوذره نقره، تفاوت معنی دار سمیت این دو نانوذره در سه گونه ماهی مورد بررسی را نشان </strong><strong>داد (0/05</strong><strong>></strong><strong>p</strong><strong>).</strong>
کپورمعمولی (cyprinus carpio),آمور (Ctenopharyngodon idella),فیتوفاگ (Hypophthamichthys molitrix),نانوذرات نقره,سمیت,حداکثر غلظت مجاز (MAC)
http://www.aejournal.ir/article_67189.html
http://www.aejournal.ir/article_67189_3753ecc0fa917a12495efbd172fe1c32.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
10
1
2018
03
21
تاثیر نانوذرات نقره بر بافت آبشش ماهی کپورمعمولی (Cyprinus carpio) تغذیه شده با پیش تیمار پروبیوتیک لاکتوباسیلوس
185
192
FA
روح ا..
شیخ ویسی
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران، صندوق پستی: 487-49175
roholla_veisi@yahoo.com
سید علی اکبر
هدایتی
0000-0001-7658-5314
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران، صندوق پستی: 487-49175
hedayati@gau.ac.ir
<strong>دراین تحقیق تاثیر مقاوم سازی پروبیوتیک لاکتوباسیلوس بر بافت آبشش ماهی کپور معمولی (<em>Cyprinus carpio</em>) در مواجهه با نانوذرات نقره صورت گرفت. سه گروه ماهیان بدون پروبیوتیک و ماهیان تیمار شده شش هفته ای با پروبیوتیک سطح (A) آ (10<sup>6</sup> کلی فرم/میلی لیتر) و پروبیوتیک سطح (B) بی (10<sup>7</sup> کلی فرم/میلی لیتر) به مدت ده روز با غلظت تحت کشنده نانو نقره مواجهه شدند. برای بررسی آسیب های بافتی، از مقایسه بافت های مورد نظر با نمونههای شاهد ، آسیب های ایجاد شده تشخیص و بهوسیله میکروسکوپ مجهز به دوربین عکس برداری صورت گرفت. نتایج نشان داد که عارضه هایی مانند نفوذ گلبول های خونی، ادم سلولی و هایپرتروفی در همه تیمارها، آئوریسم لاملایی و برآمدگی اپی تلیوم تیغه ثانویه تنها در تیمارهای تحت تاثیر نانو ذرات نقره، عارضه اتصال تیغه های مجاور تنها در تیمارهای تحت تاثیر پروبیوتیک و عارضه تورم سلول های سنگفرشی که تحت تاثیر پروبیوتیک و نانو ذرات نقره بودند، مشاهده گردید. نتیجه گیری کلی این تحقیق نشان داد که عارضه های مربوط به تیمار نانونقره (تیمار4) بیش تر از سایر تیمارهای آزمایشی بود و تغییرات بافتی مانند نفوذ گلبول های خونی، ادم سلولی و هایپرتروفی در تمام تیمارهای آزمایشی وجود داشت و این عوارض بیش ترین عوارض مشاهده شده در بافت آبشش بودند و سطوح مختلف پروبیوتیک نتوانست اثر مخرب نانو نقره را بر بافت آبشش بهبود ببخشد بلکه خود نیز باعث عوارضی در بافت آبشش گردید ولی عوارض آن در مقایسه با نانو ذره نقره کم تر بود. </strong>
ماهی,هیستوپاتولوژی,نانو ذرات فلزی,پروبیوتیک
http://www.aejournal.ir/article_67255.html
http://www.aejournal.ir/article_67255_23ab0adddcfbd5cc56719198e650834c.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
10
1
2018
03
21
اثرات پروبیوآنزیم تغذیه ای بر شاخص های رشد، خون شناسی و پاسخ های ایمنی در ماهی قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss)
193
204
FA
ابوالحسن
راستیان نسب
گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی دریا، دانشگاه علوم و فنون دریایی خرمشهر، ایران
rastian1921@yahoo.com
سید محمد
موسوی
گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی دریا، دانشگاه علوم و فنون دریایی خرمشهر، ایران
seied1356@yahoo.com
حسین
ذوالقرنین
گروه زیست شناسی دریا، دانشکده علوم دریایی و اقیانوسی، دانشگاه علوم و فنون دریایی خرمشهر، ایران
zolgharnein@kmsu.ac.ir
همایون
حسین زاده صحافی
موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، صندوق پستی: 6116- 14155
h_hosseinzadeh@ifro.ir
<strong>با هدف بررسی تاثیر پروبیوآنزیم تغذیه</strong><strong></strong><strong>ای بر شاخص</strong><strong></strong><strong>های رشد ، خون شناسی و پاسخ های ایمنی در ماهی قزل آلای رنگین کمان تیمارهای 1: گروه تغذیه شده با غذای بدون پروبیوآنزیم، 2: گروه تغذیه شده با غذای حاوی 0/3 گرم پروبیوآنزیم در هر کیلوگرم غذا و 3: گروه تغذیه شده با غذای حاوی 0/5 گرم پروبیوآنزیم در هر کیلوگرم غذا، با 3 تکرار، طی مدت 60 روز با هم مقایسه شدند. تعداد 30 قطعه ماهی قزل آلای رنگین کمان با میانگین وزنی 2/7</strong><strong>±</strong><strong>26/3 گرم در هر یک از مخازن فایبرگلاس 200 لیتری ذخیره سازی شدند. در انتهای دوره، شاخص های رشد، خون شناسی و پاسخ های ایمنی سنجش گردیدند. براساس نتایج، اختلاف معنی داری بین تیمارهای 2و3 با تیمار1 در شاخص های رشد، تغذیه و شاخص های خونی گلبول قرمز مشاهده نشد (0/05</strong><strong><</strong><strong>P</strong><strong>). ولی میانگین تعداد گلبول های سفید و نیز درصد گلبول های نوتروفیل در تیمار 3 با اختلاف معنی داری (0/05</strong><strong>></strong><strong>P</strong><strong>) بیش تر از گروه ماهیان شاهد بود. اجزای کمپلمان در سرم ماهیان تیمار3 نسبت به تیمار شاهد با اختلاف معنی داری بیش تر بود (0/05</strong><strong>></strong><strong>P</strong><strong>). فعالیت راه میانبر کمپلمان و ایمنوگلوبولین (</strong><strong>IgM</strong><strong>) بین تیمارهای متفاوت، اختلاف معنی داری را نشان ندادند (0/05</strong><strong><</strong><strong>P</strong><strong>). میزان لایزوزیم و گلوبولین کل در ماهیان تیمار 3 به طور معنی داری (0/05</strong><strong>></strong><strong>P</strong><strong>) در مقایسه با تیمار شاهد بیش تر بود. براساس نتایج، تاثیر قابل توجه پروبیوآنزیم بر شاخص های رشد و تغذیه مشاهده نگردید. با این وجود، براساس یافته ها می توان گفت پروبیوآنزیم مورد استفاده، دارای اثر ایمنی زایی در ماهی قزل آلای رنگین کمان می باشد.</strong>
قزل آلای رنگین کمان,پروبیوآنزیم,رشد,ایمنی
http://www.aejournal.ir/article_65209.html
http://www.aejournal.ir/article_65209_ef61caa174803a6a93ed6c55e29d3eba.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
10
1
2018
03
21
تاثیر امواج الکترومغناطیسی تلفن همراه بر شاخص های تولیدمثلی ماهیان آنجل (Pterophyllum scalare) ماده بالغ
205
212
FA
محدثه
احمدنژاد
پژوهشکده آبزی پروری آب های داخلی، مؤسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، بندرانزلی، ایران
m_ahmadnezhad@yahoo.com
محمد
صیادبورانی
پژوهشکده آبزی پروری آب های داخلی، مؤسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، بندرانزلی، ایران
سهراب
دژندیان
پژوهشکده آبزی پروری آب های داخلی، مؤسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، بندرانزلی، ایران
همایون
حسین زاده صحافی
مؤسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران
h-hosseinzadeh@yahoo.com
علی اصغر
خانی پور
پژوهشکده آبزی پروری آب های داخلی، مؤسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، بندرانزلی، ایران
aakhanipour@yahoo.com
علیرضا
ولی پور
پژوهشکده آبزی پروری آب های داخلی، مؤسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، بندرانزلی، ایران
valipour40@gmail.com
عادل
حسینجانی
پژوهشکده آبزی پروری آب های داخلی، مؤسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، بندرانزلی، ایران
حسین
خارا
گروه شیلات، واحد لاهیجان، دانشگاه آزاد اسلامی، لاهیجان، ایران، صندوق پستی: 1616
hossein.khara1974@gmail.com
<strong>پیشرفت تکنولوژی مدرن و استفاده متعدد از آن در محیط زیست به خصوص اکوسیستم های آبی سبب گشته تا علاوه بر انسان سایرجانداران به ویژه ماهی ها همواره متاثر از حاشیههای ناشی از آن ازجمله اثرات امواج الکترومغناطیس منتشره از آن ها باشند. لذا توجه به تاثیرات این امواج بر ماهی ها به عنوان مهم ترین ساکنین محیط های آبی با جنبه های اقتصادی ضروری می باشد. مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر امواج الکترومغناطیسی تلفن همراه (900 مگاهرتز) بر شاخص های وزنی گناد و کبد، میزان هورمون </strong><strong> GTH II</strong><strong>و ساختار بافت تخمدان مولدین ماده آنجل، طی مدت ده روز و در 3 گروه</strong><strong>آزمایشی شامل:</strong><strong>1</strong><strong>-</strong><strong> شاهد (بدون دریافت امواج)، 2</strong><strong>-</strong><strong> روزانه 4 بار و هر بار 30 دقیقه در مجاورت تلفن همراه در حالت روشن و بدون مکالمه و 3</strong><strong>-</strong><strong> روزانه 4 بار و هر بار 30 دقیقه، در مجاورت تلفن همراه در حالت برقراری تماس، انجام پذیرفت. در انتهای آزمایش، پس از خونگیری از ساقه دمی، سانتریفیوژ خون و جداسازی سرم، سنجش هورمون</strong><strong> GTH II </strong><strong>با روش رادیو ایمونواسی </strong><strong>(RIA)</strong><strong> انجام شد. سپس مولدین مورد زیست سنجی و تشریح قرار گرفتند. از تخمدان ها به روش بافت شناسی کلاسیک با رنگ آمیزی هماتوکسیلین</strong><strong>-</strong><strong>ائوزین، اسلاید بافتی تهیه و از نظرکمی و کیفی با میکروسکوپ بررسی شدند. میانگین شاخص وزنی گناد و کبد و نیز میانگین میزان هورمون </strong><strong>GTH II</strong><strong> در مولدین تیمار 2 به طور معنی داری بیش تر از گروه شاهد و تیمار 1 بود. هیچ یک از مولدین تیمار2 موفق به تخم ریزی نشدند و میزان آترزیا در بافت تخمدان مولدین تیمار 2 نسبت به سایر گروه ها بیش تر بود. نتایج نشان داد امواج الکترومغناطیسی ناشی از تلفن همراه تغییرات محسوسی را در شاخص های تولیدمثلی ماهی آنجل ماده به وجود آوردند. هرچند که در این زمینه مطالعات گسترده تری در آینده مورد نیاز می باشد. </strong>
امواج الکترومغناطیسی,تلفن همراه,هورمون GTH II,آترزیا,ماهی آنجل (Pterophyllum scalare)
http://www.aejournal.ir/article_66246.html
http://www.aejournal.ir/article_66246_d010fd028e76c6796ee1a7d3fffedf0b.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
10
1
2018
03
21
تاثیر هم زمان شدت و دوره نوری بر تکامل فعالیت آنزیم های گوارشی لارو تاس ماهی ایرانی (Acipenser persicus)
213
222
FA
فرزانه
نوری
گروه بیولوژی و تکثیر و پرورش آبزیان، پژوهشکده آرتمیا و آبزی پروری، دانشگاه ارومیه. ارومیه، ایران. صندوق پستی: 57135165
yalda.45@gmail.com
رضوان اله
کاظمی
مؤسسه تحقیقات بینالمللی تاسماهیان دریای خزر، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، رشت، ایران. صندوق پستی: 416353464
rezkazemi2000@yahoo.com
الهه
حسن نتاج نیازی
گروه بیولوژی و تکثیر و پرورش آبزیان، پژوهشکده آرتمیا و آبزی پروری، دانشگاه ارومیه. ارومیه، ایران. صندوق پستی: 57135165
e.niazie@gmail.com
<strong>در تحقیق حاضر تاثیر دوره های نوری مختلف و شدت نور بر فعالیت آنزیم های گوارشی (پپسین، تریپسین، کموتریپسین، لیپاز، آمیلاز و آلکالین فسفاتاز) لارو تاس ماهی ایرانی </strong><strong>(<em>Acipenser</em> <em>persicus</em></strong><strong> ) پس از تخم گشایی تا جذب کامل کیسه زرده مورد ارزیابی قرار گرفت. لاروهای تازه تفریخ شده تاس ماهی ایرانی (قرهبرون) به ترتیب با میانگین وزنی و طولی 0/08</strong><strong>±</strong><strong>23/19میلی گرم و 0/03</strong><strong>±</strong><strong>35/11 میلی متر تحت شش تیمار با دوره های مختلف روشنایی و تاریکی </strong><strong>L</strong><strong>00</strong><strong>D:</strong><strong>24، </strong><strong>D</strong><strong>12</strong><strong>L:</strong><strong>12،</strong><strong>D </strong><strong>00</strong><strong>L:</strong><strong>24 و در سه شدت نور 50، 150 و 300 لوکس به جز تیمار تاریکی کامل که فقط دارای یک شدت نور 10-0 لوکس بود، قرار گرفتند. در طول مدت پروژه لاروها در شرایط پرورشی یکسان (</strong><strong>pH</strong><strong>، دما، دبی آب و میزان تغذیه) قرار داشتند. نتایج حاصله نشان داد که فعالیت پپسین و تریپسین در روز نهم پس از تخم گشایی </strong><strong>(dph)</strong><strong> به ترتیب در تیمار 5 با شدت نور 150 لوکس و 12 ساعت روشنایی و تیمار 2 در 24 روشنایی و 150 لوکس بیش ترین میزان را دارا بود و به صورت معنی داری بالاتر از تیمار شاهد بود. فعالیت آنزیم آلکالین فسفاتاز در تیمار 2 و آمیلاز و کموتریپسین به ترتیب در دوره نوری </strong><strong>L</strong><strong>12 و</strong><strong>L </strong><strong>24 و شدت نور 300 لوکس از فعالیت بیش تری برخوردار بود ولی با تیمار شاهد اختلاف معنی داری نداشتند. نتایج این تحقیق نشان داد نور فاکتور مهمی در مراحل اولیه تکامل سیستم گوارش ماهی قره برون به شمار می رود. هم چنین اغلب آنزیم های گوارشی تحت دوره نوری 12 ساعت و شدت نور بین 150 تا 300 لوکس فعالیت بیش تری از خود نشان دادند. </strong>
لارو تاس ماهی ایرانی,تکامل,شدت نور,دوره نوری,آنزیم های گوارشی
http://www.aejournal.ir/article_65774.html
http://www.aejournal.ir/article_65774_c964db18b523841988b932690d14e718.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
10
1
2018
03
21
بررسی تاثیر خوراکی کیلکای خام (Clupeonella spp.) بر برخی از شاخص های رشد فیل ماهی (Huso huso Linnaeus, 1758) پرواری
223
230
FA
ابراهیم
بیگتن
اداره کل شیلات استان گیلان، بندرانزلی، ایران
ebigtan@gmail.com
حبیب
وهاب زاده رودسری
0000-0002-2475-9244
گروه شیلات، واحدلاهیجان، دانشگاه آزاد اسلامی، لاهیجان، ایران
habib.vahabzadeh@gmail.com
علی نقی
سرپناه
موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، صندوق پستی: 6116-14155
sarpanah5050@gmail.com
امیرعلی
مرادی نسب
باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان لاهیجان، دانشگاه آزاد اسلامی واحد لاهیجان، لاهیجان، ایران
moradinasab88@yahoo.com
<strong> از آن جاکه کیلکا ماهیان (</strong><strong><em>Clupeonella</em></strong><strong> spp.</strong><strong>) جزء غذای عمده و طبیعی فیل ماهیان (</strong><strong><em>Huso</em></strong><strong> <em>huso</em></strong><strong>) دریای خزر محسوب می شوند، در</strong><strong>تحقیق حاضر تاثیر تغذیه با کیلکا خام بر شاخص های رشد فیل ماهیان پرورشی مورد بررسی قرار گرفت. به این منظور تعداد 120 قطعه ماهی با میانگین وزن 238</strong><strong>±</strong><strong>1175 گرم در مخازن فایبرگلاس ذخیره سازی شدند. ماهیان به مدت 60 روز و مقادیر 0، 25، 50، 75، 100 درصد کیلکای خام در جیره غذایی در مقایسه با غذای کنسانتره مورد بررسی قرار گرفتند. این مطالعه در طرح کاملاً تصادفی با 3 تکرار انجام شد. در پایان دوره آزمایش، بالاترین عملکرد رشد با توجه به طول، وزن و میانگین بیومس نهایی، میانگین ضریب چاقی (</strong><strong>CF</strong><strong>)، میزان نرخ رشد ویژه (</strong><strong>SGR</strong><strong>)، میانگین رشد روزانه (</strong><strong>ADG</strong><strong>)، میزان افزایش وزن بدن (</strong><strong>BW%</strong><strong>) و میانگین تولید در تیمار 5 (100 درصد کنسانتره بدون کیلکا) محاسبه گردید که با تیمار 4 (25 درصد کیلکا + 75 درصد کنسانتره) اختلاف معنی داری نداشت (0/05</strong><strong><</strong><strong>p</strong><strong>). ضریب تبدیل غذایی (</strong><strong>FCR</strong><strong>) تیمار 4 (0/04</strong><strong>±</strong><strong>1/07) با تیمار 5 (0/02</strong><strong>±</strong><strong>0/81) اختلاف معنی داری داشت (0/05</strong><strong>></strong><strong>p</strong><strong>). برآورد اقتصادی جیره غذایی برای تیمار 4 (25 درصد کیلکا </strong><strong>+</strong><strong> 75 درصد کنسانتره) 10 درصد پائین تر از تیمار 5 (100 درصد کنسانتره بدون کیلکا) بود. نتایج به دست آمده در</strong><strong>این تحقیق نشان داد که افزودن 25 درصد کیلکا به جیره غذایی فیل ماهیان پرواری بر شاخص های رشد ماهی تاثیر داشته و بنابراین با توجه به فراوانی نسبی و در دسترس بودن، ارزش غذایی و قیمت مناسب کیلکا، استفاده 25 درصد از کیلکا در جیره غذایی روزانه فیل ماهیان در مزارع پرورشی توصیه می گردد.</strong>
فیل ماهی (Huso huso),کیلکا,تغذیه,پرورش,رشد
http://www.aejournal.ir/article_64738.html
http://www.aejournal.ir/article_64738_4d09303457af5b8037a538a5a275370e.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
10
1
2018
03
21
بررسی اثرات سطوح مختلف چربی جیره غذایی بر برخی از شاخص های رشد و بازماندگی ماهی قرمز (Carassius auratus)
231
236
FA
علی
صادقی
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، ایران
sadeghi.a_shilat@yahoo.com
محمد رضا
ایمانپور
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، ایران
m.imanpour@yahoo.com
علی
شعبانی
0000-0001-6255-6889
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، ایران
shabani@gau.ac.ir
محمد
مازندرانی
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، ایران
mazandarani57@gmail.com
طاهره
باقری
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، ایران
bagheri1360@gmail.com
<strong>بررسی سطوح چربی جیره غذایی از اهمیت بالایی برخوردار است، لذا به منظور بررسی اثرات سطوح مختلف چربی بر شاخص های رشد و بازماندگی بچه ماهی قرمز یک آزمایش تغذیه ای به مدت 180 روز بر روی بچه ماهیان با میانگین 3/5 گرمی جهت دستیابی به میزان مطلوب احتیاجات چربی انجام گرفت. 3 سطح مختلف از چربی شامل 9، 12 و 15 درصد با انرژی قابل هضم 3790 تا 3900 کیلوژول بر کیلوگرم در این تحقیق درنظر گرفته شد. نتایج اثر سطوح مختلف چربی جیره های غذایی بیانگر افزایش معنی دار شاخص های وزن نهایی، افزایش وزن بدن، درصد افزایش وزن بدن، نرخ رشد ویژه، شاخص وضعیت و درصد بازماندگی و کاهش معنی دار ضریب تبدیل غذایی را نشان داد (0/05</strong><strong>></strong><strong>P</strong><strong>)</strong><strong>.</strong><strong> براساس یافته های این تحقیق افزایش میزان چربی تا سطح 15 درصد، بهبود شاخص های مورد بررسی را به همراه داشته است. بالاترین رشد و درصد بازماندگی و بهترین ضریب تبدیل غذایی در سطح چربی 15 درصد به دست آمد. بر این اساس میزان بهینه چربی در جیره غذایی ماهی قرمز در این تحقیق 15 درصد مشخص گردید. </strong>
پرورش ماهی,تغذیه,چربی,ماهی کاراس طلایی
http://www.aejournal.ir/article_65705.html
http://www.aejournal.ir/article_65705_37cff84a8404934b145fd95b7fc0f711.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
10
1
2018
03
21
اثر سطوح مختلف پودر تفاله گوجه فرنگی (Solanum lycopersicum) بر شاخص های زیستی رشد و ترکیبات بیوشیمیایی لاشه ماهی بنی (sharpeyi Mesopotamichthys)
237
242
FA
راحیل
بهرام پور
گروه شیلات، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران
ghotbeddiny2010@gmail.com
لاله
رومیانی
0000000158961451
گروه شیلات، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران
l.roomiani@yahoo.com
نگار
قطب الدین
گروه شیلات، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران
ghotbeddiny2005@gmail.com
<strong>یکی از راه های اقتصادی در تولید پایدار آبزیان پرورشی، استفاده از جیره های غذایی خوب با حداکثر کارایی رشد و سلامت آبزی می باشد. هدف اصلی از این تحقیق بررسی سطوح مختلف پودر تفاله گوجه فرنگی بر عملکرد رشد و ترکیب لاشه بدن ماهی بنی (<em>sharpeyi</em> </strong><strong><em>Mesopotamichthys</em></strong><strong>) می باشد. 4 جیره غذایی با ترکیبات پروتئینی مشابه (گروه شاهد 0%، 10%، 20% و 30% تفاله گوجه فرنگی) تهیه شد. تعداد 240 عدد ماهی بنی انگشت قد با وزن 0/05±8/14 میان 12 آکواریوم با حجم 120 لیتر آب تقسیم شدند. آزمایش 8 هفته به طول انجامید. به علت عدم وارد شدن استرس به ماهیان عملیات زیست سنجی تنها در ابتدا و انتهای دوره آزمایش انجام گردید. نتایج حاصل از این تحقیق حاکی از آن است که استفاده از جیره های غذایی حاوی پودر تفاله گوجه فرنگی اثرات مثبتی بر عملکرد رشد دارد هر چند که تفاوت معنی دار را با گروه شاهد نشان نداد. در مورد ترکیبات بیوشیمیایی بدن تیمارهای 20 و 30 درصد پودر تفاله گوجه فرنگی تفاوت معنی دار را در پروتئین با گروه شاهد نشان می دهند و لذا می توان از آن به عنوان یک ماده جایگزین منابع پروتئینی غذای ماهی به ویژه پروتئین های گیاهی استفاده نمود.</strong>
گوجه فرنگی (Solanum lycopersicum),ماهی بنی(sharpeyi Mesopotamichthys),رشد,ترکیبات بیوشیمیایی بدن
http://www.aejournal.ir/article_67256.html
http://www.aejournal.ir/article_67256_bb7ace43ce5ee270c03b28693de254c6.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
10
1
2018
03
21
بررسی تاثیر اسیدآمینه لیزین برفاکتورهای رشد و بقاء ماهی قرمز(Carassius auratus)
243
248
FA
هدی
حق پناه
گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، واحد بندرعباس، دانشگاه آزاداسلامی، بندرعباس، ایران، صندوق پستی: 1311/79159
haghpanah.hoda90sh@yahoo.com
مازیار
یحیوی
گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، واحد بندرعباس، دانشگاه آزاداسلامی، بندرعباس، ایران، صندوق پستی: 1311/79159
maziar_yahyavi@yahoo.com
دلارام
نخبه زارع
گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، واحد بندرعباس، دانشگاه آزاداسلامی، بندرعباس، ایران، صندوق پستی: 1311/79159
dalaram.zare@gmail.com
<strong>پژوهشی حاضر به منظور بررسی رشد وبقاء ماهی <em>قرمز</em><em>Carassius</em> <em>auratus</em> با اضافه نمودن اسیدآمینه لیزین به غذای ماهیان درآزمایشگاه انجام شد. به جهت اهمیت تجاری این گونه دربرخی از ماه های سال، اسیدآمینه لیزین به عنوان مکمل به غذا استفاده شد. دراین بررسی4 تیمار با سه تکرار مورد آزمایش قرارگرفت که تیمارشاهد ازجیره غذایی متداول استفاده شد. تیمار1، 2 و 3 هرکدام علاوه برغذای متداول به ترتیب از 1/5، 2 و 2/5 گرم اسیدآمینه لیزین به ازای 1 کیلوگرم وزن بدن تغذیه شدند که در مجموع از 12 آکواریوم و در هر کدام 5 قطعه بچه ماهی با وزن تقریبی 2/9 گرم استفاده شد. نتایج آزمایش حاکی از آن بود که طی دوره آزمایش، بین تیمارها از نظرمیزان رشد اختلاف معنی داری وجود داشت (0/05>P) به گونه ای که هر 3 تیمار مقدار قابل توجهی و با میانگین وزنی0/20±4</strong><strong>/38 گرم نسبت به تیمار شاهد با میانگین وزنی 0/01 ± 2/96 گرم افزایش وزن داشته اند و تیمار 3 (2/5 گرم) بهترین نتیجه را درمقایسه با سایر تیمارها به دنبال داشت هم چنین نتایج تحلیل های آماری نشان داد که اسیدآمینه لیزین با مقدار 2/5 گرم درکاهش تلفات بچه ماهیان تاثیر داشته است و باعث بالاترین افزایش درصد بقاء، درصد افزایش وزن، نرخ رشد ویژه، ضریب بازده پروتئین و کاهش ضریب تبدیل غذایی شده است (0/05>P). درنتیجه می توان بیان داشت که لیزین 2/5 گرم باعث بالاترین میزان رشد و بازماندگی ماهی می شود.</strong>
اسیدامینه لیزین,رشد,بقاء,ماهی قرمز,Carassius auratus
http://www.aejournal.ir/article_67287.html
http://www.aejournal.ir/article_67287_75d105f93731b26fe5e6e2b03ce50396.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
10
1
2018
03
21
ارزیابی توان آنتی اکسیدانی لاکتوباسیلوس پلانتاروم (Lactobacillus plantarum) ریزپوشانی شده با آلژینات/کیتوزان در فیل ماهی جوان Huso huso
249
256
FA
سراج
بیتا
دانشکده علوم دریایی، دانشگاه دریانوردی و علوم دریایی چابهار، چابهار، ایران
bitaf79@gmail.com
تکاور
محمدیان
گروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
t.mohammadian@scu.ac.ir
رسول
ناصری پورتکلو
دانشکده علوم دریایی، دانشگاه دریانوردی و علوم دریایی چابهار، چابهار، ایران
rasulnaseri1356@gmail.com
<strong>استفاده از پروبیوتیک ها در آبزی پروری به دلیل اثرات مفید در سلامت ماهی رشد فزاینده ای داشته است. یکی از مشکلات اصلی استفاده از پروبیوتیک ها غیرفعال شدن آن ها در شرایط معدی – روده ای ماهی است، محافظت پروبیوتیک ها با پوشش های فیزیکی توان پروبیوتیکی آن ها را بهبود می بخشد، لذا در این تحقیق اثر ریزپوشانی باکتری پروبیوتیکی <em>لاکتوباسیلوس پلانتاروم</em> (<em>Lactobacillus</em> <em>plantarum</em>) با نانوذرات آلژینات/کیتوزان بر ویژگی های پروبیوتیکی آن در شرایط برونتنی (Invitro) و نیز اثرات پروبیوتیکی آن در فیل ماهی جوان (<em>Huso</em> <em>huso</em>) ارزیابی شد. ابتدا اثر ریزپوشانی باکتری بر ویژگی های پروبیوتیکی باکتری در شرایط برونتنی شامل: تحمل pH، تحمل صفرا، زنده مانی در شرایط مشابه معدی- روده ای بررسی شد، سپس اثر پروبیوتیک در فیل ماهی جوان مورد ارزیابی قرار گرفت. بدین منظور تعداد 480 قطعه فیل ماهی با میانگین وزنی 2/8±27/2 گرم به چهار تیمار در سه تکرار به صورت زیر تقسیم شدند: تیمار 1 </strong><strong>T </strong><strong>با خوراک حاوی آلژینات/کیتوزان بدون پروبیوتیک، 2 T با خوراک حاوی پروبیوتیک ریزپوشانی شده با آلژینات/کیتوزان، 3 T با خوراک حاوی پروبیوتیک بدون پوشش و گروه شاهد با خوراک پایه تغذیه شدند. ماهیان به مدت 60 روز با جیره های آزمایشی تغذیه شدند. پس از اتمام دوره آزمایش، تیمارها به مدت 15 روز با غذای فاقد پروبیوتیک غذادهی شدند. نمونه گیری از ماهیان در روزهای 30، 60 و 75 تحقیق انجام گرفت و آنزیم های اکسیداتیو و آنزیم های کبدی در روزهای 30، 60، 75 مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج مرحله اول تحقیق نشان داد بیش ترین میزان پراکسید دیسموتازو گلوتاتیون پراکسیداز در تیمار تغذیه شده با آلژینات/کیتوزان و <em>پلانتاروم</em> ریزپوشانی شده در روزهای 30 و 60، بیش ترین میزان فعالیت مالون دیآلدئید در تیمار تغذیه شده با <em>پلانتاروم</em> ریزپوشانی شده در روز 30 مشاهده شد و بیش ترین میزان فعالیت کاتلاز در تیمار تغذیه شده با <em>پلانتاروم</em> در روز 30 مشاهده شد. به نظر می رسد ریزپوشانی باکتری با نانوذرات کیتوزان/آلژینات کارایی پروبیوتیکی باکتری <em>لاکتوباسیلوس پلانتاروم</em> را بهبود بخشید (0/05></strong><strong>P</strong><strong>) و توانسته است عملکرد مثبت پروبیوتیک را بهبود بخشد.</strong>
لاکتوباسیلوس پلانتاروم,نانوذرات کیتوزان/آلژینات,آنتی اکسیدان,فیل ماهی
http://www.aejournal.ir/article_67296.html
http://www.aejournal.ir/article_67296_8398573f40816695e9e97b2b243ed366.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
10
1
2018
03
21
تاثیر غلظت های تحت کشنده دیازینون بر بافت تخمدان در ماهی گورخری (Danio rerio)
257
262
FA
معصومه
درویشی
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، ایران
رقیه
صفری
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، ایران
roghi_safari@yahoo.com
علی
شعبانی
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، ایران
ali@yahoo.com
سید حسین
حسینی فر
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، ایران
hoseinifar@yahoo.com
<strong>سم دیازینون، یکی از سمومی است که بهعنوان آفت کش در باغات و زمین های کشاورزی کشور به ویژه در منطقه استان گلستان استفاده می گردد. با این که بوم سازگانهای آبی محل و هدف استفاده این سموم نیستند، اما مطالعات پایشی شواهدی از حضور آنها و متابولیت های آنها را در محیط های آبی ب هویژه آب های سطحی را نشان می دهد. اثرات دوزهای تحت کشنده سم دیازینون تجاری بر آسیب بافت تخمدان ماهی گورخری نابالغ در مواجهه 30 روزه مورد بررسی قرار گرفت. برای این منظور 240 ماهی ماده با میانگین وزنی 0/05</strong><strong>±</strong><strong>0/2 در 3 تیمار تحت کشنده ۵، ۱۰ و ۲۰ درصد از 50</strong><strong> </strong><strong>LC </strong><strong>سم دیازینون به ترتیب 0/8، 1/6، و 3/2 میلی گرم بر لیتر و تیمار شاهد قرار گرفتند. در پایان دوره، نمونه برداری از بافت گناد ماهیان انجام و مقاطع بافتی تهیه شد. نتایج نشان داد که در گروه شاهد، بافت تخمدان طبیعی و عمده اووسیت ها در ابتدا و انتهای مرحله چهارم رسیدگی جنسی بودند. در تیمار0/8 میلی گرم بر لیتر اووسیت ها درمرحله سوم و انتهای مرحله سوم رسیدگی جنسی بوده و تعدادی اووسیت در مرحله دوم مشاهده شد. در تیمار 1/6 و 3/2 میلی گرم بر لیتر، رشد ناچیز تخمدان مشاهده و اووسیت ها عمدتاً در مرحله دوم رسیدگی جنسی قرار داشتند. در این تیمارها هایپرپلازیا در لایه گرانولوزا و فولیکولهای آترتیک مشاهده شد. این روند رسیدگی نشان دهنده کاهش رشد اووسیت با افزایش دوز سم می باشد. اندازه تخمدان در تیمارهای مختلف به ویژه با دوز بالا (3/2 میلی گرم بر لیتر) کاهش چشمگیری نسبت به گروه شاهد نشان داد.</strong>
دیازینون,رسیدگی جنسی,ماهی گورخری
http://www.aejournal.ir/article_67305.html
http://www.aejournal.ir/article_67305_8217e513c1a16854252b443bcb18247e.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
10
1
2018
03
21
بررسی وضعیت صید انتخابی ترال به روش کاور در آب های چابهار
263
270
FA
علی
سپاهی
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، ایران
sepahiali1992@gmail.com
سعید
گرگین
0000-0002-6639-4124
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، ایران
sgorgin@gau.ac.ir
خوان
سانتوز
سازمان تحقیقاتی شیلاتی دریای بالتیک، رستوک، آلمان
رضا
عباسپور نادری
سازمان شیلات ایران، تهران، ایران
r_naderimail@yahoo.com
محمودرضا
آذینی
مرکز تحقیقات شیلاتی آبهای دور، مؤسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، چابهار، ایران
<strong>برای شناخت میزان انتخاب پذیری تور ترال، مطالعه ای به روش کاور در خرداد ماه 1395 در صیدگاه های چابهار، کنارک و پزم انجام شد. تعداد 1876 ماهی از ایستگاه های مورد مطالعه شامل 23 گونه متعلق به 15 خانواده صید و شناسایی شدند که در این میان یال اسبی (<em>Trichiurus</em> <em>lepturus</em>) با 63% بیش ترین تعداد و سومان (<em>Epinephelus</em> <em>areolatus</em>)، سپرماهی برقدار ایرانی (<em>Torpedo</em> <em>sinuspersici</em>)، هامور معمولی (<em>Epinephelus coioides</em>)، سرخوی خط طلایی (<em>Pristipomoides multidens</em>) و گلو (<em>Netuma thalassina</em>) با 0/05 درصد کم ترین مقدار را شامل می شدند. میزان صید به ازای واحد تلاش در این مطالعه بین 161/2 تا 637 کیلوگرم بر ساعت متغیر بود. اما میانگین میزان صید به ازای واحد تلاش، 289/98 کیلوگرم بر ساعت محاسبه گردید. با توجه به نمودار صید انتخابی 50 </strong><strong>L </strong><strong>برای ماهی گم گام 11/19 سانتی متر، برای ماهی یال اسبی 28/18 سانتی متر و ماهی گوازیم دم رشته ای ژاپنی 12/44 سانتی متر محاسبه گردید. نتایج نشان می دهد که ماهی های یال اسبی صید شده در همان طول بلوغ جنسی و ماهیان گوازیم دم رشته ای ژاپنی صید شده در طولی بسیار کم تر از طول بلوغ جنسی قرار دارند که از این نظر تور ترال به کارگرفته شده انتخابی عمل ننموده و تهدیدی برای ذخایر آبزیان منطقه به شمار می رود.</strong>
صید انتخابی ترال,روش کاور,Trichiurus lepturus,چابهار,دریای عمان
http://www.aejournal.ir/article_67353.html
http://www.aejournal.ir/article_67353_a388ef6d6433d72263180ab7ee160782.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
10
1
2018
03
21
بررسی ترکیب صید، فراوانی طولی و صید در واحد تلاش تور گوشگیر تون ماهیان در شهرستان کنارک، سیستان و بلوچستان، ایران
271
280
FA
سید یوسف
پیغمبری
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، ایران
sypaighambari@gau.ac.ir
حسین
مداح عارفی
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، ایران
hosyn.madaharefi@yahoo.com
مجتبی
پولادی
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، ایران
mojtaba_fishery1987@yahoo.com
<strong>هدف از این مطالعه </strong><strong>بررسی ترکیب صید</strong><strong>،</strong><strong> فراوانی طولی و </strong><strong>صید در واحد تلاش</strong><strong>تور گوشگیر تون ماهیان</strong><strong> بود. این مطالعه در دو فصل زمستان 1394 و بهار 1395 در منطقه صیادی شهرستان کنارک واقع در استان سیستان و بلوچستان صورت پذیرفت. عملیات نمونهبرداری با دو لنج با طول 26 متر و عرض 7/67 متر </strong><strong>انجام شد</strong><strong>. درتحقیق حاضر ترکیب صید در دو فصل شامل خانوادههای تون ماهیان، گیش ماهیان، گربه ماهیان، شهری ماهیان، کوتر، سرخو ماهیان، سنگسر ماهیان، حلوا سفید، شوریده ماهیان، کفزیان و سپرماهیان بود که به ترتیب 48/46، 25/01، 7/3، 3/93، 3/53، 3/37، 3/04، 2/74، 1/44 و 0/32 درصد از کل صید را به خود اختصاص دادند.</strong><strong>بیش ترین درصد وزنی صید گوشگیر در فصول زمستان و بهار متعلق به تون ماهیان (</strong><strong>Scombridae</strong><strong>) </strong><strong>به ترتیب با مقادیر 30/67 و 41/42 درصد بود. هم چنین کم ترین درصد وزنی در فصل زمستان را سپرماهیان (</strong><strong><em>Dasyatis bennetti</em></strong><strong>) با 0/09 درصد و کم ترین درصد وزنی در فصل بهار را شهری ماهیان (</strong><strong><em>Lethrinus nebulosus</em></strong><strong>) با 0/11 درصد به خود اختصاص دادند. خانواده تون ماهیان (</strong><strong>Scombridae</strong><strong>) با 4 گونه بیش ترین تعداد گونه را در فصول صید دارا بود. بیش ترین فراوانی طولی در تن ماهیان به ترتیب در ماهی شیر دامنه طولی 119-105سانتی متر (40/7 %)، در ماهی هوور دامنه طولی 92-84 سانتی متر (40 %) و در ماهی زرده دامنه طولی 65-58 سانتی متر (38 %) بود. هم چنین بر اساس مقایسه میانگین های صید در واحد تلاش</strong><strong>کل صید بین دو فصل زمستان و بهار تفاوت معنی داری طی دوره نمونه برداری مشاهده نشد (0/05</strong><strong>>P)</strong><strong>. </strong>
تور گوشگیر,ترکیب صید,صید به ازای واحد تلاش,تون ماهیان
http://www.aejournal.ir/article_67420.html
http://www.aejournal.ir/article_67420_50e07aa3066a450c191d969ab3e0c27b.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
10
1
2018
03
21
بررسی نسبت جنسی و رابطه وزن با کاراپاس خرچنگ شناگر آبی (1775Portunus segnis Forskal,) در آب های استان هرمزگان
281
288
FA
فاطمه
طادی بنی
گروه زیست دریا، دانشکده علوم زیستی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
tadibeni@yahoo.com
جمیله
پازوکی
گروه زیست دریا، دانشکده علوم زیستی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
j-pazooki@sbu.ac.ir
محسن
صفائی
گروه شیلات، دانشکده علوم و فنون دریایی، دانشگاه هرمزگان، بندرعباس، ایران
msn_safaie@yahoo.com
امیرعلی
مرادی نسب
باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان لاهیجان، دانشگاه آزاد اسلامی واحد لاهیجان، لاهیجان، ایران
moradinasab88@yahoo.com
<strong>در این مطالعه خصوصیات زیستی خرچنگ شناگر آبی (<em>Portunus</em> <em>segnis</em>) در آب های استان هرمزگان (از سیریک تا بندرعباس) مورد مطالعه قرار گرفت. تعداد 722 نمونه خرچنگ به مدت یک سال از خرداد 1390 تا اردیبهشت 1391 توسط تور ترال میگو و گوشگیر صید گردید. 57/9 درصد از ترکیب صید را نر و 42/1 درصد را خرچنگ های ماده شامل شدند که نسبت بین نر و ماده (1/3 :1) اختلاف معنی داری با هم داشتند (0/05></strong><strong>p</strong><strong>). کوچک ترین و بزرگ ترین عرض کاراپاس به ترتیب 5/2 و 17/9 سانتی متر و هم چنین حداقل و حداکثر وزن آن ها به ترتیب 2/8 و 398/78 گرم بود. میزان b برای جنس نر و ماده به ترتیب در رابطه وزن- عرض کاراپاس 3/24 و 2/69 و در رابطه وزن-طول کاراپاس 3/02 و 2/76 تعیین شد. الگوی رشد آلومتریک به دست آمد. هم چنین میانگین وزن در جنس های نر و ماده 70/05±107/46 و 49/81±114/44 محاسبه شد که از اختلاف معنی داری برخوردار بود (0/05></strong><strong>p</strong><strong>). فاکتور وضعیت در عرض کاراپاس 2/66±6/86 و در طول کاراپاس 13/06±65/54 محاسبه گردید. مطالعه حاضر می تواند برای زیست شناسان و محققین شیلاتی در جهت شناخت بیش تر خصوصیات جمعیتی این گونه مفید باشد.</strong>
رشد,نسبت جنسی,Portunus segnis,تنگه هرمز,آب های استان هرمزگان
http://www.aejournal.ir/article_67487.html
http://www.aejournal.ir/article_67487_3f9cb322b822e48778f67d2a1b4f6b0f.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
10
1
2018
03
21
تاثیر جایگزینی پودر ریزجلبک های اسپیرولینا Spriulina platensis و کلرلا Chlorella vulgaris با پودر ماهی بر عملکرد رشد، ترکیبات لاشه و پروفیل اسیدهای چرب میگوی وانامی Litopenaeus vannamei
289
296
FA
سمیه
پاک روان
گروه شیلات، دانشکده علوم و فنون دریایی، دانشگاه هرمزگان، بندرعباس، ایران
pacravan@yahoo.com
آرش
اکبرزاده
گروه شیلات، دانشکده علوم و فنون دریایی، دانشگاه هرمزگان، بندرعباس، ایران
akbarzadeh@alumni.ut.ac.ir
میر مسعود
سجادی
گروه شیلات، دانشگاه گیلان، صومعه سرا، ایران
mmsajjadi@hotmail.com
عبدالمجید
حاجی مرادلو
گروه شیلات، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران
ahajimoradloo@yahoo.com
فرزانه
نوری
پژوهشکده مطالعات دریاچه ارومیه، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران
yalda.45@gmail.com
<strong>این مطالعه به منظور ارزیابی و مقایسه تاثیر جایگزینی پودر ریزجلبک های اسپیرولینا <em>Spriulina</em> <em>platensis</em> و کلرلا <em>Chlorella</em> <em>vulgaris</em> با پودر ماهی بر عملکرد رشد، ترکیبات لاشه و پروفیل اسیدهای چرب در میگوی وانامی </strong><strong><em>Litopenaeus vannamei</em></strong> <strong>صورت گرفت. میگوها با میانگین وزن 0/2± 2/6گرم در 9 تیمار آزمایشی شامل یک تیمار شاهد (تغذیه با جیره بدون پودر جلبک) و هشت تیمار آزمایشی (تغذیه با جیره حاوی سطوح 25، 50، 75 و 100 درصد از پودر اسپیرولینا یا کلرلای جایگزین شده با آرد ماهی) قرار گرفتند. پس از هشت هفته تغذیه، وزن پایانی و افزایش وزن در تیمار 25 درصد کلرلا بالاترین مقدار را داشت (0/05>P)، اما نرخ رشد ویژه و ضریب تبدیل غذایی در بین تیمارها اختلاف معنی داری را نشان نداد (0/05<P). میزان پروتئین در لاشه میگوهای تغذیه شده با 100 درصد اسپیرولینا به طور معنی داری بالاتر بود (0/05>P)، ولی اختلاف معنی داری در میزان رطوبت، چربی و خاکستر لاشه میگوها مشاهده نشد (0/05<P). هم چنین مشاهده شد که محتوای اسیدهای چرب بلندزنجیر چندغیراشباع از قبیل آلفالینولنیک اسید، دکوزاهگزاانوئیک اسید، ایکوزاپنتاانوئیک اسید، لینولئیک اسید و آراشیدونیک اسید در تیمارهای تغذیه شده با جلبک ها عمدتاً بالاتر از گروه شاهد بود (0/05>P). به طورکلی نتایج این تحقیق نشان می دهد که ریزجلبک های اسپیرولینا و کلرلا هر دو می توانند در جیره میگوی وانامی بدون داشتن اثرات منفی در عملکرد این میگو مورد استفاده قرار بگیرند اما به نظر می رسد تیمار 25 درصد کلرلا نتایج موفق تری به همراه دارد.</strong>
ریزجلبک,میگو,عملکرد رشد,پروفیل اسیدچرب
http://www.aejournal.ir/article_67513.html
http://www.aejournal.ir/article_67513_188521051b6b2752d2e813e67d419f54.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
10
1
2018
03
21
بررسی میزان صافی خواری صدف مرواریدساز محار Pinctada radiata در شوری های مختلف تحت تاثیر گونه فیتوپلانکتون Isochrysis aff galbana
297
302
FA
عامر
عبداله نژادبنادری
گروه زیست شناسی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه پیام نور واحد بین الملل قشم، قشم، ایران
amer_7629@hotmail.com
سهیلا
ابراهیمی
گروه زیست شناسی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه پیام نور واحد بین الملل قشم، قشم، ایران
s_ebrahimi@pnu.ac.ir
<strong>صدف مرواریدساز محار<em>Pinctada radiata</em> از خانواده Pteriidae یکی از مهم ترین صدف های مرواریدساز خلیج فارس می باشد. این مطالعه به منظور تعیین مقدار بهینه شوری و بررسی اثرات آن بر میزان صافی خواری صدف مرواریدساز محار با استفاده از فیتوپلانکتون <em>Isochrysis</em> aff <em>galbana</em> در 5 تیمار شوری (20، 25، 30، 35 و 40 قسمت در هزار) و 3 تکرار صورت پذیرفت. صدف ها با میانگین طول کل (پشتی – شکمی) 6/98 ± 49/67 میلی متر از جزیره هندورابی جمع آوری شد. تراکم اولیه فیتوپلانکتون جهت نغذیه 100000 سلول/ میلی لیتر درنظر گرفته شد و در زمان های یک ساعته و دو ساعته مجدداً تراکم آن ها شمارش شد. بیش ترین صافی خواری در شوری 35 قسمت در هزار بود که میزان آن در ساعت اول 89/46 ± 2459/77 و در ساعت دوم 57/00 ± 2820/39 میلی لیتر/ساعت/صدف رسید که با دیگر تیمارها اختلاف معنی داری داشت (0/05<</strong><strong>P</strong><strong>). کم ترین صافی خواری در شوری 20 قسمت در هزار بود که میزان آن در ساعت اول 37/02±140/51 و در ساعت دوم 22/11±40/55 میلی لیتر/ ساعت/ صدف رسید که با دیگر تیمارها اختلاف معنی داری داشت (0/05></strong><strong>P</strong><strong>). نتایج به دست آمده بهترین شوری جهت انجام فعالیت های بیولوژیکی مانند تغذیه، تنفس و رشد صدف مرواریدساز محار 35 قسمت در هزار می باشد. هم چنین افزایش صافی خواری در ساعت دوم در شوری های 30، 35 و 40 قسمت در هزارنشان دهنده توانایی سازگاری صدف در آن شوری ها می باشد.</strong>
صدف مرواریدساز محار,جزیره هندورابی,فیتوپلانکتون Isochrysis aff galbana,Pinctada radiata
http://www.aejournal.ir/article_68176.html
http://www.aejournal.ir/article_68176_1f7304ef8574687b2e81f2b0ef5017d5.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
10
1
2018
03
21
ارزیابی بوم شناختی تأثیر پساب مزارع پرورش میگو بر ساختار جوامع بزرگ بی مهرگان کفزی با استفاده از شاخص زیستی BENTIX (مطالعه موردی: خور تیاب-استان هرمزگان)
303
312
FA
مسلم
شریفی نیا
orcid.org/0000-0003-2969-0036
گروه زیست شناسی دریا، دانشکده علوم و فنون دریایی، دانشگاه هرمزگان، صندوق پستی: 3995
moslem.sharifinia@yahoo.com
محمدرضا
طاهری زاده
0000-0001-7558-8927
گروه زیست شناسی دریا، دانشکده علوم و فنون دریایی، دانشگاه هرمزگان، صندوق پستی: 3995
taheri.1965@gmail.com
جاوید
ایمانپور نمین
0000-0002-5090-9170
گروه شیلات، دانشگاه گیلان، صومعه سرا، ایران
javidiman@gmail.com
احسان
کامرانی
گروه شیلات، دانشکده علوم و فنون دریایی، دانشگاه هرمزگان، صندوق پستی: 3995
ezas47@gmail.com
<strong>این مطالعه با هدف بررسی تأثیر پساب مزارع پرورش میگوی تیاب (استان هرمزگان) بر فاکتورهای فیزیکوشیمیایی آب، رسوبات و ساختار جوامع بزرگ بی مهرگان کفزی در مناطق دریافت پساب به مدت یک سال (فروردین 1394 تا فروردین 1395) انجام شد. با توجه به وسعت منطقه و عمق آب، 3 پلات (ورودی آب دریا به خور، قبل از کانال ورودی آب دریا به مزارع پرورش میگو و بعد از کانال خروجی مزارع پرورشی میگو) تعیین و نمونه ها تهیه شد. در این مطالعه، 24 خانواده بزرگ بیمهره کفزی شناسایی شد که شامل 6 رده متعلق به 3 شاخه میباشند. شاخه های کرم های حلقوی (Annelida)، بندپایان (Arthropoda) و نرم تنان (Mollusca) به ترتیب بیش ترین تعداد خانواده و گونه های بزرگ بی مهره کفزی را به خود اختصاص دادند. نتایج حاصل از طبقه بندی بوم شناختی پلات های مورد مطالعه با استفاده از شاخص BENTIX در فصول مختلف نشان داد که پلات هایی که قبل از مزارع پرورش میگو قرار دارند در طبقات بوم شناختی "فاقد آلودگی" تا "نسبتاً آلوده" و پلات هایی که پس از مزارع پرورش میگو و در محل خروجی پساب ها قرار داشتند، در طبقات "اندکی آلوده" تا "به شدت آلوده" طبقه بندی شدند. مهم ترین فاکتورهای تاثیرگذار بر پراکنش بزرگ بی مهرگان کفزی در این مطالعه به ترتیب شامل شوری، میزان نیترات، اکسیژن مورد نیاز بیوشیمیایی (BOD)، فسفات کل رسوب (TP) و میزان کل مواد آلی رسوبات (TOM) بودند. هم چنین در این مطالعه گونه های <em>Capitella</em> <em>capitata</em> و <em>Clymene</em> <em>robusta</em> به عنوان گونه های مقاوم به آلودگی و گونه های <em>Assiminea</em> sp. و <em>Littorina intermedia</em> به عنوان گونه های حساس به آشفتگی و آلودگی معرفی شدند.</strong>
بزرگ بی مهرگان کفزی,شاخص زیستی,ارزیابی بوم شناختی,مزارع پرورش میگو
http://www.aejournal.ir/article_68383.html
http://www.aejournal.ir/article_68383_2c9b979dede4bae25faa85ac2c60310e.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
10
1
2018
03
21
پراکنش دو گونه Branchipodopsis affinis و Branchinecta orientalis در منطقه بازرگان، ماکو
313
320
FA
بهروز
آتشبار کنگرلویی
0000-0002-6506-8597
گروه اکولوژی و ارزیابی ذخایر آبزیان، پژوهشکده مطالعات دریاچه ارومیه، دانشگاه ارومیه، صندوق پستی: 165
atashbarb@gmail.com
<strong>آبشش پایان بزرگ از پراکنش جهانی برخوردار بوده و می توانند در مکان های دور دست روی کره زمین گسترش یابند. در ایران، همانند بسیاری ازنقاط دنیا، الگوهای تنوع زیستی، پراکنش و وضعیت حفظ منابع طبیعی این گروه جانوری کم تر مورد شناسایی قرار گرفته است. در همین راستا منطقه بازرگان، ماکو، در استان آذربایجان غربی با هدف بررسی پراکنش آبشش پایان بزرگ در بهار سال 94 مورد بررسی قرار گرفت. دو گونه آنوستراکا از راسته آبشش پایان بزرگ شامل </strong><strong><em>Branchinecta orientalis</em></strong><strong>و </strong><strong><em>Branchipodopsis affinis</em></strong><strong> از منطقه جمع آوری گردیدند. گونه </strong><strong><em>B. orientalis</em></strong><strong> قبلاً از مناطق هم جوار در ایران گزارش گردیده بود، اما گونه </strong><strong><em>B. affinis</em></strong><strong>برای اولین بار گزارش شد. براساس نتایج حاصل می توان دریافت که عوامل محیطی نقش اصلی در توزیع و پراکنش و حضور گونه های خاص در مقیاس محلی و منطقه ای را به عهده دارند. این گونه ها در منطقه مورد مطالعه با از دست دادن و تخریب زیستگاه ها توسط فعالیت های مربوط به زهکشی، کشاورزی و یا شور شدن مورد تهدید هستند. این اثرات منفی با وجود خشک سالی سراسری تشدید می شوند.</strong>
آنوستراکا,Branchinecta orientalis,Branchipodopsis affinis,ماکو و بازرگان
http://www.aejournal.ir/article_63816.html
http://www.aejournal.ir/article_63816_f3e02508157ab9ec5c8ebc436fe4f235.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
10
1
2018
03
21
بررسی تنوع و فراوانی شاخه های زئوپلانکتونی در تالاب انزلی
321
328
FA
مریم
فلاحی کپورچالی
پژوهشکده آبزی پروری آب های داخلی، مؤسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، بندرانزلی، ایران
m_fallahi2011@yahoo.com
جلیل
سبک آرا
0000-0001-7737-4236
پژوهشکده آبزی پروری آب های داخلی، مؤسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، بندرانزلی، ایران
jsabkara@yahoo.com
علی
عابدینی
0000-0001-9597-9044
پژوهشکده آبزی پروری آب های داخلی، مؤسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، بندرانزلی، ایران
aabedinim@yahoo.com
علیرضا
ولی پور
پژوهشکده آبزی پروری آب های داخلی، مؤسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، بندرانزلی، ایران
valipour32@yahoo.com
<strong>تالاب انزلی زیستگاه مناسبی برای تخم ریزی، تغذیه و پرورش لارو بسیاری از موجودات آبزی به ویژه ماهیان محسوب می شود و موجودات زئوپلانکتونی به عنوان اولین مصرف کننده دراین اکوسیستم آبی غذای مناسبی برای بسیاری از لارو ماهیان می باشند. مطالعه وضعیت زئوپلانکتونی تالاب انزلی در 10 ایستگاه به صورت ماهانه طی اردیبهشت 1393 الی فروردین 1394 مورد بررسی قرار گرفتند. نمونه برداری با تیوپ (</strong><strong>PVC</strong><strong>) به میزان 30 لیتر و عبور از تور پلانکتونی 30 میکرون صورت گرفت. طبق نتایج حاصله 72 جنس به ترتیب از شاخه های </strong><strong>Actinopoda</strong><strong>، </strong><strong>Rhizopoda</strong><strong>، </strong><strong>Ciliophora</strong><strong>، </strong><strong>Rotatoria</strong><strong>،</strong><strong>Arthropoda </strong><strong>، </strong><strong>Gastrotricha</strong><strong>، </strong><strong>Mollusca</strong><strong>، </strong><strong>Tardigrada</strong><strong>، </strong><strong>Nematoda</strong><strong>، </strong><strong>Porifera</strong><strong> و </strong><strong>Annelida</strong><strong> شناسایی شدند. نتایج نشان داد که حداکثر میانگین سالانه تراکم زئوپلانکتونی با 9667</strong><strong>±</strong><strong> 12383 عدد در لیتر ایستگاه کومه شیجان و حداقل تراکم در ایستگاه مرکز تالاب غرب با 312 </strong><strong>±</strong><strong> 1539 عدد در لیتر و تراکم زئوپلانکتون در فصل تابستان بیش از سایر فصول بوده است. به طورکلی شاخه </strong><strong>Rotatoria</strong><strong> 59/24 </strong><strong>درصد، شاخه </strong><strong>Rhizopoda </strong><strong>8/14</strong><strong> درصد، شاخه </strong><strong>Ciliophora </strong><strong>29/70</strong><strong> درصد و فوق رده </strong><strong>Copepoda</strong><strong>2/6 </strong><strong>درصد از تراکم زئوپلانکتونی را تشکیل داده اند. طبق نتایج جمعیت زئوپلانکتون نسبت به مطالعات گذشته افزایش یافته است. طبق آنالیز آماری کروسکال والیس تراکم زئوپلانکتون در ایستگاهها، ماه ها و فصول مختلف معنی دار نبوده (0/05</strong><strong><</strong><strong>p</strong><strong>) اما شاخه ها با هم اختلاف معنی دار داشته اند (0/05</strong><strong>></strong><strong>p</strong><strong>). به طورکلی نتایج نشان داد که تالاب انزلی در یک شرایط یوتروفی به سر می برد.</strong><br />
زئوپلانکتون,تالاب انزلی,تراکم,تنوع
http://www.aejournal.ir/article_63812.html
http://www.aejournal.ir/article_63812_3b3844cee5328d8b61e2ff0327748d81.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
10
1
2018
03
21
بررسی تراکم و شناسایی جوامع بی مهرگان کفزی دریاچه سد کمال صالح اراک
329
336
FA
علی
لطفی
گروه محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه صنعتی اصفهان
lotfi@cc.iut.ac.ir
مژگان
زارع شهرکی
گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه صنعتی اصفهان
mojgan.shahraki@gmail.com
<strong>جوامع بزرگ بیمهرگان کفزی در رسوبات کف بستر اکوسیستمهای آبی ساکن هستند و میتوانند به عنوان شاخص برای ارزیابی کیفیت محیطهای آبی استفاده شوند. به منظور ارزیابی جوامع کفزی دریاچه سد کمال صالح استان مرکزی، نمونهبرداری به صورت فصلی در 5 ایستگاه انجام گردید. نمونهبرداری با استفاده از دستگاه نمونهبردار رسوب با ابعاد 20×20 سانتیمتر انجام شد. درجه حرارت آب سطح دریاچه کمینه 7/6 و بیشینه 21/2 درجه سانتی گراد به ترتیب در فصل زمستان و تابستان و غلظت اکسیژن محلول درآب های سطحی دریاچه طی دوره بررسی با میانگین 1/5±8/07 میلیگرم در لیتر در محدوده کمینه 6/44 میلیگرم بر لیتر و بیشینه 10/12میلیگرم در لیتر به ترتیب در فصول تابستان و زمستان در نوسان بود. بیشینه عمق آب در فصل زمستان برابر 18/2 و کمینه آن در پاییز برابر 14 متر و میانگین آن برابر 16/8 متر اندازه گیری شد. در این مطالعه جنسهایی از خانوادههای Naididae، Chironomidae، Viviparidae، Valvatidae، Coenagrionidae و Lymnaeidae مشاهده شد. جنس غالب در تمام فصول نمونهبرداری و در تمامی ایستگاهها توبیفیکس گزارش شد. بیشینه تراکم کفزی مشاهده شده 18/39±115/64 (تعداد در متر مربع) و کمینه آن 13/63±34/22 به ترتیب در بهار و پاییز گزارش شد. مقدار شاخص تنوع در دریاچه سد کمال صالح در محدوده حداکثر 0/88 و حداقل 0/29 متغیر بود. بررسی شاخص تنوع شانون نشان داد که بیش ترین و کم ترین مقدار این شاخص به ترتیب در بهار و زمستان بوده است. هم چنین بیش ترین و کم ترین میزان شاخص غالبیت سیمپسون به ترتیب در پائیز و زمستان و میزان شاخص غنای مارگالف به ترتیب در تابستان و زمستان بود. تنوع کم جانوران کفزی دریاچه را میتوان به عدم بستر مناسب برای استقرار و کمبود مواد مغذی به دلیل جوان بودن دریاچه نسبت داد. به نظر میرسد ساختار بستر، میزان مواد مغذی و فشار چرا از عوامل مؤثر بر سکنی گزینی کفزیان در دریاچه سد کمال صالح اراک میباشند.</strong>
سد کمال صالح,بزرگ بیمهرگان کفزی,کیفیت آب,ارزیابی
http://www.aejournal.ir/article_64956.html
http://www.aejournal.ir/article_64956_0e35983df8560bfb599c23db609646bc.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
10
1
2018
03
21
شناسایی گونه (Callista umbonella (bivalve: Veneridae با تاکید بر مطالعات مورفولوژیک و مولکولی
337
344
FA
فریبا
قایدی
گروه زیست شناسی دریا، دانشکده علوم دریایی و اقیانوسی، دانشگاه علوم و فنون دریایی خرمشهر
fariba.ghaedii@gmail.com
حسین
ذوالقرنین
گروه زیست شناسی دریا، دانشکده علوم دریایی و اقیانوسی، دانشگاه علوم و فنون دریایی خرمشهر
zolgharnein@kmsu.ac.ir
محمدباقر
نبوی
گروه زیست شناسی دریا، دانشکده علوم دریایی و اقیانوسی، دانشگاه علوم و فنون دریایی خرمشهر
nabavishiba@yahoo.com
احمد
سواری
گروه زیست شناسی دریا، دانشکده علوم دریایی و اقیانوسی، دانشگاه علوم و فنون دریایی خرمشهر
savari53@yahoo.com
محمدعلی
سالاری
گروه زیست شناسی دریا، دانشکده علوم دریایی و اقیانوسی، دانشگاه علوم و فنون دریایی خرمشهر
salari@kmsu.ac.ir
<strong>مطالعه حاضر به بررسی شناسایی دقیق دوکفهای </strong><strong><em>Callista</em></strong><strong> <em>umbonella</em> </strong><strong> در ساحل نایبند با استفاده از مطالعات ریختشناسی و مولکولی پرداخته است. بدین منظور در اردیبهشت سال 1395 از دوکفهایهای این گونه نمونه برداری صورت گرفت. جهت ثبت ویژگی های مورفولوژیک مانند شکل کفه ها، تزیینات روی کفهها، شکل آمبو، موقعیت، تعداد و شکل دندانهای لولایی و رنگ عکس برداری انجام شد. جهت مطالعات مولکولی، </strong><strong>DNA</strong><strong> نمونه ها با استفاده از روش </strong><strong>CTAB</strong><strong> استخراج و قطعه ژنی زیر واحد یک سیتوکروم اکسیداز میتوکندری (</strong><strong>COI</strong><strong>) تکثیر و توالی یابی شد. نتایج شناسایی های مورفولوژیک، نشان داد تمامی نمونهها به احتمال قوی متعلق به جنس </strong><strong><em>Callista</em></strong><strong> گونه </strong><strong><em>C.umbonella</em></strong><strong>از خانواده </strong><strong>Veneridae</strong><strong> میباشند. در مجموع تعداد 17 توالی به دست آمد. به جز نمونه شماره 9 (</strong><strong>NI9</strong><strong>)</strong><strong>بلاست توالی های نمونههای مطالعه حاضر بیش ترین درصد شباهت را با گونه </strong><strong>DQ184850</strong><strong>)</strong><strong><em>Turtonia</em></strong><strong> <em>minuta</em></strong><strong> )از خانواده </strong><strong>Veneridae</strong><strong>نشان دادند. نمونه شماره 9 (</strong><strong>NI9</strong><strong>) بیش ترین شباهت را با گونه (</strong><strong><em>Costacallista</em></strong><strong> <em>impar</em> (DQ184808 </strong><strong>نشان داد که این گونه نیز از خانواده </strong><strong>Veneridae</strong><strong> محسوب میشود. ترسیم درختان و هم ترازی این توالیها در بانک ژن فقط توانست تعلق آن ها را به خانواده </strong><strong>Veneridae</strong><strong> اثبات کند. نتایج توپولوژی درختان تکاملی برای هرسه آنالیز(</strong><strong>Maximum parsimony, Maximum likelihood</strong><strong>) در هر 17 توالی نشان دادند، توالی نوکلئوتیدی ژن </strong><strong>COI</strong><strong>، در تمام نمونهها که به عنوان یک گونه معرفی شده اند، یکسان نیست. با توجه به این که از نظر مورفولوژی شباهت زیادی در میان نمونهها مشاهده شد با اینحال اختلافات ژنتیکی در درختان ترسیم شده نشان داد احتمال پدید آمدن گونهای جدید را نیز ممکن است وجود داشته باشد و با بررسیهای بیش تر و مطالعات دقیقتر مورفولوژی و نشانگرهای مولکولی بیش تر نظر قاطعانهتری ارائه داد.</strong><strong> </strong>
دوکفهای,ژن سیتوکروم اکسیداز (COI),فیلوژنی,مورفولوژی,نایبند
http://www.aejournal.ir/article_63784.html
http://www.aejournal.ir/article_63784_e051bc32dcba2353586a9547df3a1c0e.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
10
1
2018
03
21
القای آسیب ژنتیکی در ماسل آب شیرین Anodonta cygnea تحت مواجهه با نانو اکسید روی
345
352
FA
حدیثه
کشیری
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، صندوق پستی: 487-49175
hadiskashiri@gmail.com
سارا
جعفری
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، صندوق پستی: 487-49175
ss.jk.sara@gmail.com
امیر
قادرمرزی
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، صندوق پستی: 487-49175
a.qadermarzi@gmail.com
<strong>با توجه به کاربردهای زیستی گسترده نانوذرات روی طی سال های اخیر، نگرانی های جدی در خصوص اثرات این مواد بر سلامت محیط زیست ایجاد گشته است. در پژوهش حاضر، به ارزیابی پتانسیل ژنوتوکسیک نانوذرات اکسید روی در ماسل </strong><strong><em>Anodonta cygnea</em></strong><strong>به عنوان گونه ای با اهمیت اکولوژیکی بالا پرداخته شد. بدین منظور، ماسل ها به مدت 14 روز در معرض غلظت های 0 (شاهد)، 2/5، 25 و 50 میلی گرم بر لیتر نانو اکسید روی قرار گرفتند. جهت ارزیابی آسیب </strong><strong>DNA</strong><strong> از طریق الکتروفورز ژل سلول منفرد، از بافت های آبشش و هپاتوپانکراس طی روزهای 7 و 14 مواجهه نمونه برداری به عمل آمد. هم چنین آزمون ریزهسته ها با استفاده از بافت آبشش ماسل ها طی روزهای 7 و 14 انجام و فراوانی ریزهسته ها تعیین گردید. با توجه به نتایج، مواجهه با نانوذرات اکسید روی منجر به القای بروز ریزهسته ها و آسیب </strong><strong>DNA</strong><strong> در </strong><strong><em>A. cygnea</em></strong><strong>گردید به نحوی که فراوانی ریزهسته ها و مقادیر پارامترهای طول، مومنتوم و درصد </strong><strong>DNA</strong><strong> دنباله و هم چنین شاخص آسیب ژنتیکی در تمامی تیمارهای مواجهه یافته با نانوذرات اکسید روی در مقایسه با گروه شاهد افزایش یافت. هم چنین با افزایش غلظت و زمان مواجهه با نانوذرات اکسید روی، روند افزایشی در میزان آسیب وارد شده مشاهده شد. در مقایسه بین بافت های مورد بررسی نیز، بافت هپاتوپانکراس حساسیت بالاتری نسبت به سمیت ژنتیکی نانو اکسید روی نشان داد. با توجه به نتایج حاصل از پژوهش حاضر می توان بیان داشت که نانو اکسید روی دارای اثرات ژنوتوکسیک بالقوه بر ماسل </strong><strong><em>A. cygnea </em></strong><strong>می باشد. </strong>
سیب DNA,ریزهسته,ماسل,نانو اکسید روی
http://www.aejournal.ir/article_63862.html
http://www.aejournal.ir/article_63862_2a183f42a97fada07161be6d40f5affb.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
10
1
2018
03
21
اثرات سمیت سلولی، همولیز و ضدانعقادی عصاره خاره چسب Siphonaria carbo
353
360
FA
احمد
شادی
گروه زیست فناوری دریا، دانشکده علوم و فنون دریایی، دانشگاه خلیج فارس، بوشهر، ایران
shadi@pgu.ac.ir
امیر
وزیری زاده
پژوهشکده خلیج فارس، دانشگاه خلیج فارس، بوشهر، ایران
amirvz@gmail.com
فاطمه
آفریدون
گروه زیست فناوری دریا، دانشکده علوم و فنون دریایی، دانشگاه خلیج فارس، بوشهر، ایران
afridoon@لئشهم.زخئ
<strong>بررسی کنونی به منظور تعیین ویژگی سمیت سلولی عصاره های استخراجی از شکم پای <em>Siphonaria</em> <em>carbo</em> انجام شد. میزان سمیت عصاره های آبی و اتانولی این گونه بهوسیله آزمون سمیت یاخته ای با استفاده از آرتمیا انجام شد. هم چنین اثرات انعقادی و لیزکنندگی روی گلبول های قرمز خون انسان بررسی گردید. نمونه ها از صخره های سواحل بوشهر جمع آوری شد. دو روش عصاره گیری از بافت تر و خشک با استفاده از حلال های آبی و اتانولی مورد استفاده قرار گرفت. نتایج آزمون سمیت یاخته ای نشان دهنده این بود که همه عصاره ها (به جز عصاره آبی خشک) اثر کشندگی داشتند و میزان سمیت با افزایش غلظت عصاره همبستگی داشت. عصاره آبی تر بیش ترین میزان سمیت (5/98= </strong><strong>LC50-</strong><strong>24hr</strong><strong>) را در مقایسه با سایر عصاره ها داشت. نتایج به دست آمده از تست همولیز خونی نشان داد اثر همولیتیک معنی داری در عصاره های استخراجی وجود ندارد. هم چنین آزمون های انعقادی نشان دادند خاصیت ضدانعقادی در عصاره های استخراجی وجود ندارد. به طورکلی در بررسی کنونی خاصیت ضدانعقادی قوی مشاهده نشد، ولی بالا بودن اثر کشندگی سلولی عصاره ها، نشان دهنده احتمال بالای سایر اثرات مانند اثرات ضد توموری و ضد انگلی می باشد. روش های تخلیص عصاره ها به منظور دستیابی به کاربردهای دارویی عصاره پیشنهاد می گردد. </strong>
سمیت سلولی,همولیز خون,ضدانعقاد,فراورده های طبیعی
http://www.aejournal.ir/article_65507.html
http://www.aejournal.ir/article_65507_8f16855b9ea49927872f2e3d558c8518.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
10
1
2018
03
21
بررسی اثر محافظت کنندگی پروتئین های نوترکیب VP28 و VP19 یک جدایه ویروس لکه سفید به روش خوراکی در برابر ویروس بیماری لکه سفید در میگوی سفید غربی
361
368
FA
حسین
هوشمند
0000-0001-8589-7352
پژوهشکده آبزی پروری جنوب کشور، مؤسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، اهواز، ایران
houshmand_h@yahoo.com
مینا
آهنگرزاده
0000-0002-3589-9306
پژوهشکده آبزی پروری جنوب کشور، مؤسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، اهواز، ایران
m.ahangarzadeh@yahoo.com
ُسیدرضا
سیدمرتضایی
مؤسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران
rmortezaei@yahoo.com
مسعودرضا
صیفی آبادشاپوری
گروه پاتوبیولوژی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه شهید چمران، اهواز، ایران
masoudrs@yahoo.com
مریم
داغری
گروه میکروبیولوژی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه شهید چمران، اهواز، ایران
daghari1979@yahoo.com
جمال
سلیمانی
پژوهشکده آبزی پروری جنوب کشور، مؤسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، اهواز، ایران
houshmand.hossein@gmail.com
<strong> ویروس بیماری لکه سفید یکی از آسیب رسان ترین ویروسها در پرورش میگوی جهان و ایران است. پروتئین های سطحی این ویروس در مراحل اولیه برخورد با سلول های میزبان نقش بسیار مهمی دارند و کاندیدی برای ساخت واکسن های</strong><strong>زیر واحد یا نوترکیب محسوب می شوند. این مطالعه به منظور دستیابی به این پروتئین ها جهت انجام ایمن سازی میگو وانامی طراحی گردید. ژنوم ویروس لکه سفید از میگوهای بیمار و دارای علائم بالینی مزارع پرورش میگوی چوئبده آبادان استخراج گردید. پس از تکثیر و خالص سازی، ژن پروتئینهای</strong><strong>VP28 </strong><strong>و</strong><strong>VP19</strong><strong>در باکتری </strong><strong>TG1</strong><strong> کلون شدند. بیان پروتئین بررسی و پلیت های تجاری توسط باکتری حاوی پروتئین نوترکیب غیرفعال</strong><strong>شده پوشانده شد. پست لاروهای مرحله 30 میگوی سفید غربی با پلت های نوترکیب تغذیه شده و در روزهای 9 و 23 پس از تغذیه، با ویروس لکه سفید چالش شدند. نتایج آزمایش مواجهه اول نشان داد که کمترین درصد تلفات در گروه های مختلف مربوط به گروه </strong><strong>VP28</strong><strong> برابر 3/84</strong><strong>±</strong><strong>30% و بالاترین درصد مربوط به گروه </strong><strong>TG1</strong><strong> برابر 2/93</strong><strong>±</strong><strong>72/22% بود. در آزمایش مواجهه دوم کم ترین درصد تلفات مربوط به گروه</strong><strong>VP28</strong><strong> </strong><strong> <strong>5/09</strong><strong>±</strong><strong>%50</strong>و بالاترین درصد مربوط به گروه </strong><strong>TG1</strong><strong> 2/22</strong><strong>±</strong><strong>75/55</strong><strong>% بود</strong><strong>.</strong><strong> با توجه به نتایج تحقیق پروتئین نوترکیب </strong><strong>VP28</strong><strong> قابلیت ایجاد محافظت را در برابر ویروس لکه سفید دارد درحالی که پروتئین نوترکیب </strong><strong>VP19</strong><strong> قابلیت محافظت را نخواهد داشت. هم چنین میزان بازماندگی ارتباط مستقیم با مدت زمان در اختیار داشتن پروتئین نوترکیب دارد.</strong><br />
ویروس لکه سفید,پروتئین نوترکیب VP28 و VP19,میگوی وانامی,خوزستان,ایران
http://www.aejournal.ir/article_65546.html
http://www.aejournal.ir/article_65546_b1dd2a019cc033dec7148dff2d121439.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
10
1
2018
03
21
بررسی سیستماتیک روزنه داران کفزی در رسوبات آب های ساحلی جزیره هرمز (خلیج فارس)
369
380
FA
نرگس
مورکی
گروه شیلات، دانشکده علوم و فنون دریایی، واحد تهران شمال، دانشگاه آزاد اسلامی، صندوق پستی:181-19735
nargess_mooraki@yahoo.com
بابک
مقدسی
0000-0001-8057-8897
گروه منابع طبیعی، واحد سوادکوه، دانشگاه آزاد اسلامی سوادکوه، ایران
babak_moghaddasi@yahoo.com
رضا
نهاوندی
بخش تحقیقات علوم دامی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان اصفهان، سازمان تحقیقات،آموزش و ترویج کشاورزی، اصفهان، ایران
<strong>هدف از انجام این پژوهش، شناسایی گونه ای روزنه داران و آگاهی از ساختار جوامع این مایوفون های کفزی در محدوده آبهای ساحلی جزیره هرمز (خلیج فارس) است. نمونهبرداری طی یک سال (اسفند 1393</strong><strong>تا آیان 1394) و در چهار فصل، از شش ایستگاه در ناحیه زیرکشندی پیرامون جزیره هرمز انجام شد. نمونه های رسوبی با استفاده از </strong><strong>Corer</strong><strong> با سطح 28/26 سانتی مترمربع و پس از وقوع جزر از عمق یک متری جمع آوری گردید و پس از تثبیت (با محلول فرمالین چهاردرصد)، برای جداسازی با الک 500 میکرون و شناسایی به آزمایشگاه منتقل شدند. در این بررسی از 27 گونه روزنه دار جمع آوری شده، تعداد 12 گونه متعلق به 17 جنس از 14 خانواده و شش راسته بودند. گونه </strong><strong><em>Ammonia</em></strong><strong> <em>beccarii</em></strong><strong> در همه ایستگاه ها به طور مشخص دیده شد. هم چنین بیش ترین تنوع گونه </strong><strong></strong><strong>ای مربوط به جنس </strong><strong><em>Quinqueloculina</em></strong><strong> بوده و جنسهای </strong><strong><em>Ammonia</em></strong><strong>، </strong><strong><em>Elphidium</em></strong><strong>، </strong><strong><em>Bolivina</em></strong><strong>، </strong><strong><em>Quinqueloculina</em></strong><strong> و </strong><strong><em>Triloculina</em></strong><strong> عامل ایجاد شباهت با فون روزنهداران سایر سواحل شمالی و جنوبی خلیج فارس بودند. نتایج نشان داد که تنوع گونهها و خانوادههای روزنهدار در مقایسه با سایر مناطق مورد مطالعه در خلیج فارس کم تر بوده است و حضور گونههای شاخص اکوسیستمهای تحت استرس متعلق به دو زیرراسته </strong><strong>Rotalina</strong><strong> و </strong><strong>Miliolina</strong><strong> در محدوده مورد بررسی بیانگر احتمال وجود شرایط استرس</strong><strong></strong><strong>زا در اکوسیستم باشد که نیازمند پایش عوامل ایجاد کننده استرس می</strong><strong></strong><strong>باشد.</strong>
روزنه داران,مایوفون ها,جزیره هرمز,خلیج فارس
http://www.aejournal.ir/article_65681.html
http://www.aejournal.ir/article_65681_a8cfaa41567fb258cebbaa7d4da48ff0.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
10
1
2018
03
21
ارزیابی کیفیت آب رودخانه دهبار با استفاده از شاخصهای زیستی
381
390
FA
حسن
ملوندی
گروه محیط زیست، دانشکده جغرافیا و علوم محیطی، دانشگاه حکیم سبزواری
hmalvandi@gmail.com
ریحانه
مغنی زاده
گروه محیط زیست، دانشکده جغرافیا و علوم محیطی، دانشگاه حکیم سبزواری
reyhane70moghanizade@gmail.com
اصغر
عبدلی
گروه تنوع زیستی و مدیریت اکوسیتم ها، پژوشکده علوم محیطی، دانشگاه شهید بهشتی
a_abdoli@sbu.ac.ir
<strong> شاخص های زیستی می</strong><strong></strong><strong>توانند به عنوان یکی از روش های مفید و کارآمد برای ارزیابی کیفیت آب به کار گرفته شوند. در بی شتر مطالعات پایش زیستی، بزرگ بیمهرگان کفزی به دلیل تغییر در تراکم و تنوع خود در اثر فشارهای زیست محیطی و انسانی مورد توجه قرار گرفته اند. در این راستا، هدف از انجام پژوهش حاضر، تعیین درجه آلودگی رودخانه دهبار (خراسان رضوی) با استفاده از شاخص های </strong><strong>HFBI</strong><strong>، </strong><strong>BMWP</strong><strong>، </strong><strong>ASPT</strong><strong>، </strong><strong>EPT/CHIR</strong><strong> بود.</strong><strong>نمونه برداری طی یک فصل از مهرماه تا اواخر آذر 1395 در شش ایستگاه انجام شد. در مجموع 736 عدد ماکروبنتوز متعلق به 7 راسته و 16 خانواده شناسایی شدند که بیش ترین فراوانی مربوط به خانواده </strong><strong>Baetidae</strong><strong> با 35 درصد بود. نتایج حاصل از شاخص های زیستی نشان داد که ایستگاه های شماره 1، 2 و 3 را در طبقه متوسط تا بد و ایستگاه های 4، 5 و 6 در طبقه متوسط تا خوب طبقه بندی قرار می گیرند. هم چنین نتایج نشان داد که ایستگاه های پایین دست تحت تاثیر فعالیت های انسانی بوده، درحالی که ایستگاه های با کیفیت در بالادست رودخانه قرار داشته و تحت اختلالات کم تر انسانی بودند. به طورکلی تحقیق نشان داد که شاخص های زیستی می تواند ابزار مناسبی برای بررسی و پایش وضعیت کیفیت آب رودخانه دهبار باشند.</strong>
رودخانه دهبار,شاخص زیستی,کیفیت آب,HFBI,BMWP,ASPT
http://www.aejournal.ir/article_68393.html
http://www.aejournal.ir/article_68393_eee5073cbb93d84f8440b7994b7b43b8.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
10
1
2018
03
21
ارزیابی شیوع کریپتوسپوریدوزیس انسانی در منطقه ورامین با استفاده ازواکنش زنجیره ای پلیمراز درسال های 92-1391
391
396
FA
موسی الرضا
محمدی
گروه پرستاری، دانشکده پرستاری ومامایی، واحد ورامین- پیشوا، دانشگاه آزاد اسلامی ورامین، ایران
r.mohammadi888@yahoo.com
علی
کاظمی
گروه پرستاری، دانشکده پرستاری ومامایی، واحد ورامین- پیشوا، دانشگاه آزاد اسلامی ورامین، ایران
akph615@gmail.com
<strong>کریپتوسپوریدیوزیس یکی از شایع ترین عوامل ایجاد کننده اسهال در انسان و بسیاری از پستانداران می باشد که در اثر آن سلول های پوششی روده توسط تک یاخته کریپتوسپوریدیوم آلوده می شوند. این مطالعه به منظور ارزیابی شیوع اپیدمیولوژیکی کریپتوسپوریدیوزیس انسانی در</strong><strong>منطقه ورامین انجام شد. مطالعه به صورت مقطعی در</strong><strong>سال</strong><strong></strong><strong>های 92</strong><strong>-</strong><strong>1391 انجام شد که افراد تحت مطالعه 930</strong><strong>نفر شامل530 مرد و 400 زن مبتلا به اسهال مراجعه کننده به بیمارستان مفتح ورامین در محدوده سنی 60</strong><strong>-</strong><strong>1 سال (با میانگین سنی 2</strong><strong>±</strong><strong>27) بودند. نمونه مدفوع انسانی جمع</strong><strong></strong><strong>آوری و همراه با محلول دی</strong><strong></strong><strong>کرومات پتاسیم 2/5 درصد در</strong><strong>دمای 4 درجه سانتی</strong><strong></strong><strong>گراد نگه داری شدند. اووسیست های کریپتوسپوریدیوم به روش تغلیظی فرمالین دترجنت و رنگ آمیزی به شیوه اسید فست اصلاح شده زیرمیکروسکوپ نوری مورد شناسایی قرار گرفت. هم چنین استخراج </strong><strong>DNA</strong><strong> از نمونه ها انجام و </strong><strong>با پرایمرهای اختصاصی وروش </strong><strong> PCR </strong><strong>تایید </strong><strong>شدند. میزان آلودگی در گروه های سنی 10</strong><strong>-</strong><strong>1 سال 12مورد (5/17 درصد)، 20</strong><strong>-</strong><strong>11 سال 7 مورد (3/74 درصد)، 30</strong><strong>-</strong><strong>21 سال 8 مورد (4/14 درصد)، 40</strong><strong>-</strong><strong>31 سال 4 مورد (3/41 درصد)، 50</strong><strong>-</strong><strong>41 سال 3 مورد (2/43 درصد) و 60</strong><strong>-</strong><strong>51 سال 1 مورد (1/28 درصد) بود که ارتباط معنی داری ازلحاظ آماری بین عفونت کریپتوسپوریدیال با سن ابتلا مشاهده شد (0/05</strong><strong>></strong><strong>P</strong><strong>). باندهای </strong><strong>DNA</strong><strong> در محدوده 555 جفت بازی بود. ارتباط مستقیم یا غیرمستقیم انسان با دام می تواند نقش مهمی در انتقال کریپتوسپوریدیوزیس به انسان ایفا کند، لذا رعایت مسایل ایمنی و بهداشتی ضروری می باشد.</strong>
کریپتوسپوریدیوزیس,اسهال انسانی,نقص سیستم ایمنی
http://www.aejournal.ir/article_68404.html
http://www.aejournal.ir/article_68404_0da0d9867e5baf80a011b433cfb7cf2a.pdf