2024-03-19T13:19:44Z
http://www.aejournal.ir/?_action=export&rf=summon&issue=2012
فصلنامه محیط زیست جانوری
محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1388
1394
7
3
تعیین عرصه های مستعد احداث آبشخور برای آهوی ایرانی (Gazella Subgutturosa Subgutturosa) با استفاده از تحلیل سلسله مراتبی (مطالعه موردی: منطقه شکارممنوع قراویز)
پیمان
کرمی
یحیی
اسماعیلپور
صابر
قاسمی
مظفر
شریفی
یکی از مهمترین تدابیر در حفظ حیاتوحش هر منطقه، وجود آب و غذای کافی برای آن است. با توجه به اهمیت خاص گونه آهوی ایرانی (Gazella Subgutturosa Subgutturosa) در غرب ایران، بهخصوص در منطقه شکارممنوع قراویز و حضور دامهای روستاییان و عشایر در منطقه و هم چنین اهمیت عامل آب و پراکندگی آن بهعنوان یکی از منابع مهم زیستگاهی گونههای بیابانی و کویری، این تحقیق در پی یافتن مناطق مستعد برای احداث آبشخور برای اینگونه است. بدین منظور معیارهای فاصله از جاده، طبقات شیب، فاصله از روستا، تراکم آهوان، فاصله از آبراههها، کاربری اراضی، فاصله از طعمهخوار و فاصله از دام در نظر گرفته شد. سپس با استفاده از توابع تحلیلی GIS،کل محدوده برای هریک از معیارهای تعیینشده پهنهبندی گردید. برای به دست آوردن اهمیت هر معیار، از فرآیند تحلیل سلسله مراتبی (AHP) استفاده شد. نقشه نهایی با تلفیق معیارها و حذف مناطق نامناسب به دست آمد و به پنج طبقه با توان بسیار، مناسب، نسبتاً مناسب، نامناسب و لایه محدودیت جهت احداث تقسیم گردید. نتایج حاصل از این روش با استفاده از کنترل زمینی مورد بررسی قرار گرفت که حاکی از قرار داشتن مناطق مستعد احداث در قسمتهای مرکزی، غرب و جنوب غربی منطقه و در مجاورت با کشور عراق است.
تناسب سرزمین
آبشخور
آهوی ایرانی
تحلیل سلسله مراتبی
قراویز
2015
10
23
1
12
http://www.aejournal.ir/article_11929_b35865dce49342baaa63fdd87305d2b8.pdf
فصلنامه محیط زیست جانوری
محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1388
1394
7
3
تنوع ژنتیکی جمعیت های آهو و جبیر در استان فارس براساس ژن سیتوکروم b
فصیحه
محمدی گرجی
حمیدرضا
رضایی
شاهو
قوامی
آهوسانان، گونه های در معرض خطری هستند که جمعیت آن ها با نرخ بالایی در حال کاهش بوده و حفاظت از آن ها باید در اولویت برنامه های حفاظتی قرار گیرد. در این تحقیق 9 نمونه جمع آوری شده از 4 جمعیت غزال در استان فارس بر اساس توالی ژن سیتوکروم b از DNA میتوکندریایی مورد آنالیز قرار گرفتند. پس از مقایسه توالی به دست آمده با توالی موجود در ژن بانک در نرم افزار MEGA 5.2 و ترسیم درخت فیلوژنتیک، 2 گونه متفاوت از آهو در این نواحی شناسایی شد. نتایج آنالیز واریانس مولکولی در نرم افزار Arlequine 3 نشان داد تفاوت در بین این جمعیت ها 88/09 و در درون جمعیتها 11/91 است که نشان می دهد ساختار ژنتیکی بارزی در بین جمعیت ها وجود دارد و جریان ژنی بین آن ها کم است. شاخص تثبیت FST، 0/88 است و چون این شاخص بزرگ تر از 0/25 است نشان می دهد که تنوع ژنتیکی بارز است. شبکه هاپلوتایپی آهوی ایرانی حاصل از نرم افزار network نشان می دهد که دو نمونه 2 abadو 3bam دارای هاپلوتایپ مشترک هستند و بقیه نمونه ها هاپلوتایپ جداگانه ای را تشکیل دادند. شبکه هاپلوتایپی جبیر نشان می دهد که نمونه های جبیر در منطقه بهرام گور دارای هاپلوتایپ مشترک هستند و نمونه های منطقه هرمود لار هاپلوتایپ جداگانه ای را تشکیل دادند.
DNA میتوکندریایی
آهوسانان
فاصله ژنتیکی
2015
10
23
13
20
http://www.aejournal.ir/article_11931_77829597cb936c8c9353a809ac6a2603.pdf
فصلنامه محیط زیست جانوری
محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1388
1394
7
3
بررسی تغییرات تراکم جمعیت کل و بز (Capra aegagrus) در سه حوزه سرشماری منطقه حفاظت شده ارسباران
سعید
گنجعلی
احمد
حاجی زاده
حمید
قاسمی
میرمحسن
حسینی قمی
داود
غنی پور
شهریار
بهزادیان
گونه کل و بز وحشی (Capra aegagrus) یکی از گونه های شاخص است که برای سنجش سلامت زیستگاه مورد استفاده قرار می گیرد. در این تحقیق جمعیت کل و بز منطقه حفاظت شده ارسباران در سه زیر حوزه شاه حیدر–دارآغزی، وینق، تازه کند-آنزا مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج این مطالعه و بررسی های آمار سرشماری سالانه و بازدیدهای میدانی گسترده نشان داد روش ترانسکت خطی برای سرشماری این گونه در پارک ملی و منطقه حفاظت شده ارسباران مناسب بوده ولی نیاز به بازبینی و استفاده از روش های مکمل دیگری در کنار آن جهت تدقیق نتایج و مقایسه و تعیین میزان خطای آن دارد. آمار مشاهدات هشت ساله سرشماری نشان دهنده تمرکز تقریبی 50 درصد کل جمعیت کل و بز در حوزه دارآغزی–شاه حیدر دارد. نتایج آنالیز آماری داده های سرشماری سال های مختلف نشان داد که بین آمار سرشماری تعداد کل و بز منطقه حفاظت شده ارسباران در سال 92 نسبت به سال های 85، 86 و 87 اختلاف معنی دار وجود دارد (0/05>p). تراکم جمعیت کل و بز در هر سه حوزه دارآغزی–شاه حیدر، وینق، تازه کند –آنزا کاهش داشته ولی سیر نزولی جمعیت در نمودارهای حوزه دارآغزی –شاه حیدر بیش تر می باشد و شیب تند کاهش جمعیت از سال 1388 با روندی شدیدتر ادامه دارد. در صورت عدم رفع تعارضات، تهدیدات و تخریبات زیستگاهی، افزایش ناامنی و کاهش دوام حضور گونه در کلیه زیستگاه ها برای آینده ای نزدیک قابل تصور می باشد. این نتایج در برنامه ریزی با نگرش سیستمیک که مناسب برای مدیریت و حفاظت اکوسیستم منطقه است را محیا خواهد نمود و امکان تغییر یا اصلاح روش های حفاظتی در بخش اکوسیستمی منطقه را میسر می نماید.
روش ترانسکت خطی
گونه کل و بز
ارسباران
کاهش جمعیت
تهدیدات
2015
10
23
21
28
http://www.aejournal.ir/article_11932_2486f1c9b3eefe73c5330850802371b9.pdf
فصلنامه محیط زیست جانوری
محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1388
1394
7
3
بررسی برخی عوامل موثر بر عملکرد تولیدمثل در گاوهای هلشتاین استان های تهران والبرز
فاطمه
دشت بین
احمد
زارع شحنه
عباس
جهان بخشی
سیدمرتضی
میرترابی
در این مطالعه برای تعیین عملکرد تولیدمثل (فاصلهگوسالهزایی، تعداد روزهای باز) گاوهای هلشتاین استانهای تهران و البرز و برخی عوامل موثر بر آن ها از 90824 دادههایتولیدمثلی که توسط مرکز اصلاح نژاد دامکشور از سالهای1380 تا 1390 جمعآوری شده بود، استفاده گردید. میانگین و انحرافمعیار فاصلهگوساله زایی 70/52± 401/75 روز و تعداد روزهای باز 59/86 ±122/31 روز برآورد گردید. تاثیر گله، دورهشیردهی و مقدار تولید شیر بر عملکرد تولیدمثل معنیدار بود (0/01>p). تاثیر جنس گوساله متولد شده بر عملکرد تولیدمثل معنیدار نبود (0/05<p). بیشترین و کمترین روزهای باز به ترتیب مربوط به زایشهای فصل بهار و پاییز بود (0/01>p). از دوره شیردهی چهارم به بعد افزایش تعداد روزهای باز مشاهده گردید. مقدار تولید شیر از سال 1380 تا 1390 افزایش یافته است. تولید شیر به طور معنیداری بر عملکرد تولیدمثل تاثیر داشت (0/01>p).
گاو هلشتاین
عملکرد تولیدمثلی
تهران و البرز
2015
10
23
29
32
http://www.aejournal.ir/article_11933_5df4308dc6f0e374c321f95c11bad508.pdf
فصلنامه محیط زیست جانوری
محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1388
1394
7
3
اثرات QTLهایی با سطوح مختلف غالبیت بر الگوهای عدم تعادل پیوستگی حاصل از جهش
آرش
سیاه منصوری خورین
عباس
جهان بخشی
قباد
عسگری جعفرآبادی
در این تحقیق جمعیتی از 160 فرد نر و 320 ماده با ژنومی متشکل از 4 کروموزوم شبیه سازی شد. کروموزوم اول دارای 100 جایگاه 2 آللی پیوسته و کروموزومهای دیگر هر یک دارای 50 جایگاه 2 آللی بودند. سپس یک جهش تاثیرگذار در جایگاه 50 کروموزوم 1 با اثر ژنوتیپی معادل نصف انحراف معیار افزایشی صفت مورد نظر قرار داده شد. سایر جایگاههای این کروموزوم به عنوان نشانگرهای اسنیپ قابل ردیابی در نظر گرفته شد. با فرض آمیزش تصادفی والدین،2 فرزند به ازای هر والد ماده و انتخاب 50% از فرزندان نر به عنوان والدین نر نسل بعد براساس ارزش های اصلاحی بدون انتخاب در مسیر ماده ها، 50 نسل مجزا شبیه سازی گردبد. در انتهای هر نسل، عدم تعادل پیوستگی و فراوانی آللی برای جایگاه های کروموزوم 1 برای سطوح مختلف غالبیت به دست آمد. نتایج نشان داد که سطوح مختلف غالبیت مورد نظر این پژوهش، تاثیری در ایجاد الگوهای عدم تعادل پیوستگی و شناسایی سوییپ نداشتند اما می توانند در تداوم سوییپ نقش داشته باشند.
عدم تعادل پیوستگی
سوییپ
سطوح مختلف غالبیت
نشانگر
2015
10
23
33
38
http://www.aejournal.ir/article_11934_1824cb69aecb43e2c61f19a14b114e93.pdf
فصلنامه محیط زیست جانوری
محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1388
1394
7
3
مدل سازی مطلوبیت زیستگاه شاه روباه (Vulpes cana) مبتنی بر فناوری دوربین های تله ای در ایران
عطیه
تک تهرانی
بهمن
شمس اسفندآباد
محمود
کرمی
محمدصادق
فرهادی نیا:
شاه روباه (Vulpes cana) کوچک ترین روباه در بین 4 گونه روباهی است که در ایران زیست می کنند . مطالعات انجام شده بر روی این گونه بسیار محدود بوده و می توان گفت که مطالعه منسجمی بر روی آن در ایران انجام نگردیده است. به همین دلیل در این پژوهش عوامل مؤثر بر پراکنش شاه روباه و محدوده پراکنش بالقوه آن در ایران بررسی گردید. بدین منظور با استفاده از روش مدل سازی مطلوبیت زیستگاه مکسنت که تنها مبتنی بر داده های حضور می باشد ارتباط بین نقاط حضور به دست آمده از طریق فناوری دوربین های تله ای همراه با چند نقطه معدود از مشاهدات اتفاقی تأیید شده در مناطق حفاظت شده در کشور با متغیرهای زیست محیطی معرف شرایط اقلیمی، توپوگرافی و انسان ساخت در سرتاسر ایران تحلیل گردید. نتایج به دست آمده از مدل مکسنت نشان می دهد که به ترتیب سه متغیر "بارندگی در سردترین فصل"، "شیب" و متوسط دمای روزانه" بیش ترین تاثیر را در پراکنش شاه روباه در ایران دارند. هم چنین 64787/5 کیلومتر مربع از وسعت ایران به عنوان زیستگاه مطلوب این گونه بوده که در مرکز ایران قرار گرفته است.
شاه روباه
Vulpes cana
مدل سازی مطلوبیت زیستگاه
پراکنش
مکسنت
2015
10
23
39
46
http://www.aejournal.ir/article_11935_e1bfc534147ad89996cdff84e854d790.pdf
فصلنامه محیط زیست جانوری
محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1388
1394
7
3
ارزیابی وضعیت سیاهگوش اوراسیایی (Lynx lynx) با ترکیب روشهای میدانی و دانش محلی در پناهگاه حیات وحش انگوران
احسان
محمدی مقانکی
فرشید
جعفرزاده
فاطمه
حسینی زواره ای
محمدصادق
فرهادی نیا
سیاهگوش اوراسیایی (Lynx lynx) گربهسانی با رده حفاظتی پیشنهادی «آسیبپذیر» در ایران است که دانش بسیار اندکی پیرامون وضعیت زیستی آن در کشور وجود دارد. مطالعه پیش رو، نخستین پژوهش میدانی در ایران است که به ارزیابی مقدماتی وضعیت سیاهگوش در یکی از زیستگاههای بالقوه مهم آن در کشور، مجموعه حفاظتی انگوران، میپردازد. به این منظور از بهمن 1388 تا اردیبهشت 1390، ترکیبی از روشهای دوربینگذاری، مدلسازی رابطه طعمه- طعمهخوار، و جمعآوری دانش محیط بانان و مردم محلی مورد استفاده قرار گرفت. با وجود 1944 شبتله دوربینگذاری در 24 ایستگاه مستقل و تصویربرداری از همه پستانداران بزرگ و متوسط شناختهشده در منطقه مطالعاتی، هیچ تصویری از سیاهگوش بهدست نیامد. استفاده از رابطه تراکم سیاهگوش با تراکم طعمه اصلی آن (سمداران علفخوار) نشان داد که در حال حاضر میزان بیوماس طعمه در دسترس برای این گوشتخوار (قوچ و میش Ovis orientalis)، تنها در حدود یکپنجم حداقل میزان گزارششده از سرتاسر محدوده پراکنش جهانی آن است. گردآوری مشاهدهها و دانش محیط بانان و مردم محلی نیز روشن ساخت که: سیاهگوش بهندرت در میان ساکنان شناخته شدهاست، گزارشی از تعارض آن با دامداران وجود ندارد، و در سالهای گذشته گزارشهای حضور قابل اتکای اندکی از آن در سطح منطقه مورد مطالعه وجود داشتهاست. مجموع این شرایط پیشنهاد میکنند که مجموعه حفاظتی انگوران تا حدود زیادی توان حمایت از یک جمعیت زیستای سیاهگوش را از دست دادهاست.ادامه جمعآوری، پالایش و بررسی گزارشهای حضور سیاهگوش از سطح کشور میتواند کمک شایانی در شناخت بهتر وضعیت زیستی کنونی این گونه و ترسیم برنامه حفاطتی برای جمعیتهای آسیبپذیر آن کند.
سیاهگوش
دوربین تلهای
رابطه طعمه- طعمهخوار
دانش محلی
Lynx lynx
مجموعه حفاظتی انگوران
2015
10
23
47
56
http://www.aejournal.ir/article_11936_a82b40560aada3451411538718276041.pdf
فصلنامه محیط زیست جانوری
محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1388
1394
7
3
اثرات آنتی اکسیدانی عصاره آبی دارچین در بافت پانکراس رت های نر دیابتی شده با استرپتوزوتوسین
سمیه
شریف زاده
مهدی
محمدزاده
رامین
مناف فر
مینو
ایلخانی پور
دیابت شایع ترین بیماری متابولیک در کل دنیاست. عوارض دیابت با استرس اکسیداتیو القا شده به وسیله تولید رادیکال های آزاد ارتباط دارد. بدن از طریق مکانیسم های دفاع آنتی اکسیدانی به مبارزه با آن برمی خیزد. در مطالعه حاضر اثر عصاره آبی دارچین بر اثر آنتی اکسیدانی این عصاره بر بافت پانکراس مورد آزمایش قرار گرفت. در این بررسی از 21 موش صحرایی نر نژاد ویستار استفاده گردید. حیوانات به سه گروه هفت تایی سالم، شاهد دیابتی و دیابتی تیمار شده با عصاره تقسیم شدند. در این تحقیق 14 موش رت نر بالغ در محدوده وزنی 30±200 با تزریق داخل صفاقی 50 میلی گرم بر کیلوگرم استرپتوزوتوسین (50 میلی گرم برکیلوگرم) دیابتی شدند. بعد از مدت زمان 21 روز تیمار توسط عصاره با دوز 200 میلی گرم بر کیلوگرم میزان مالون دیآلدئید (MDA)،FRAP (Ferric Reducing Ability of Plasma ) و کاتالاز بافت پانکراس سه گروه اندازه گیری گردید. آزمون آماری واریانس یک طرفه ANOVA و از آزمون توکی برای مقایسه بین گروه های مورد مطالعه استفاده شد. سطح معنیدار در کارهای آماری (0/05>P) در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که تیمار با عصاره آبی دارچین باعث افزایش FRAP و کاهش MDA در رت های دیابتی نر می شود، اما در این بررسی تغییراتی در میزان فعالیت کاتالاز مشاهده نشد. مطالعه حاضر بعضی از ویژگی بارز آنتی اکسیدانی دارچین را تائید می نماید و استفاده مناسب از آن را بی ضرر می پندارد. هر چند در مورد دیگر خواص عصاره دارچین به مطالعات بیش تری نیاز است.
دارچین
کاتالاز
رت نر
دیابت
آنتی اکسیدانت
2015
10
23
57
64
http://www.aejournal.ir/article_11938_4ecf34063db70baf7e0515caf226440b.pdf
فصلنامه محیط زیست جانوری
محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1388
1394
7
3
مطالعه تاثیرات گیاه قیچ (Zygophyllum eurypterum) بر روند ترمیم زخم پوستی در موش سوری (Mus musculus)
مرضیه
شریفیان پاقلعه
محمد
زینلی پور
محمدالله
توکلی
عدم معرفی یک داروی موثر و قطعی برای افزایش سرعت روند ترمیم زخم، مطالعات را به سمت استفاده از داروهای گیاهی و تأثیر آن ها بر این مهم سوق داده است. در این مطالعه تأثیر خمیر برگ و عصاره آبی گیاه قیچ در مقایسه با کرم فنیتوئین 1% بر روند ترمیم زخم پوستی بررسی گردید. این مطالعه تجربی برروی شش گروه پنج تایی موش سوری نر انجام شد. پس از بی هوش کردن موش ها، زخم پوستی به مساحت 7/85 میلی متر مربع در پشت آن ها ایجاد گردید. سپس از روز اول کرم فنیتوئین 1%، خمیر برگ و عصاره آبی (با دوزهای 50، 100، 200) به ترتیب بر روی زخم گروه های مختلف تیمار (شامل پماد، خمیر برگ، عصاره با دوزهای مختلف) مالیده شد. سطح زخم همه روزه و درصد بهبودی آن در روزهای 3، 6، 9، 12و14 برای گروه های مختلف تیمار اندازه گیری شد. نتایج نشان داد درصد بهبودی زخم در گروه های خمیر برگ و عصاره 100 گیاه نسبت به گروه پماد به شکل معنی داری بالاتر بود (0/001>p). مدت زمان لازم برای بهبودی کامل زخم درگروه های خمیر برگ و عصاره 100 گیاه نسبت به گروه شاهد کاهش معنی داری داشت (0/001>p). هم چنین زمان لازم برای بهبودی کامل زخم در گروه خمیر برگ (0/001>p) نسبت به گروه پماد دارای کاهش معنی داری بود (0/001>p). براساس نتایج این تحقیق، خمیر برگ و عصاره آبی گیاه قیچ می توانند سرعت روند ترمیم زخم پوستی را افزایش دهند.
گیاه قیچ (Zygophyllum eurypterum)
خمیر برگ
عصاره آبی
کرم فنی توئین
زخم پوستی
ترمیم زخم
موش سوری
2015
10
23
65
72
http://www.aejournal.ir/article_11939_65dc4712ad9b92a9ef1d8e9d27c54b9a.pdf
فصلنامه محیط زیست جانوری
محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1388
1394
7
3
اثر تجویز عصاره هیدروالکلی گل همیشه بهار (Calendula Officinalis) بر میزان گلوکز، چربی های سرم و آنزیم های کبدی AST، ALT در موشهای صحرایی نر دیابتی شده نژاد ویستار
معصومه
محمدی
ایرج
صالحی
شیرین
مرادخانی
دیابت شیرین یک اختلال شایع و متابولیک به علت اختلال ترشح انسولین و هیپرگلیسمی است. هدف از این مطالعه بررسی عصاره هیدروالکلی گل همیشه بهار بر میزان گلوکز، چربی های سرم و آنزیم های کبدی در موش های نر دیابتی شده نژاد ویستار می باشد. دراین مطالعه تجربی- آزمایشگاهی 32 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار با وزن 200-180 گرم به طور تصادفی به 4 گروه تحت کنترل با سالین، سالم تحت کنترل با عصاره همیشه بهار، دیابتی شده تحت درمان با سالین و دیابتی شده تحت درمان با عصاره همیشه بهار با دوز 300 میلی گرم بر کیلوگرم تقسیم شدند. موشهای گروه های دیابتی به طور تجربی با تزریق درون صفاقی دارویSTZ 60 میلی گرم بر کیلوگرم ( استرپتوزوتوسین) دیابتی شدند. بعد از دیابتی شدن به مدت 8 هفته تحت درمان با عصاره نرمال سالین قرار گرفتند. درپایان تجربیات، نمونه های خون به روش خون گیری از قلب تهیه شدند و با انجام آزمایش های بیوشیمیایی عملکرد آنزیم های کبدی، لیپیدهای سرم و قند مورد اندازه گیری قرار گرفت. در نهایت داده ها با استفاده از آزمون آماری ANOVA مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند. نتایج نشان دادند که در گروههای تیمار خوراکی با دوز 300 میلی گرم بر کیلوگرم عصاره گل همیشه بهار کاهش معنی داری در قند خون، سطح سرمی آنزیم های کبدی (AST، ALT)، کلسترول و تری گلیسرید خون را نسبت به گروه شاهد دیابتی نشان میدهد (0/05>P). نتایج حاصل از این مطالعه نشان دادند که تجویز عصاره هیدروالکلی گل همیشه بهار می تواند سطح سرمی آنزیمهای کبدی، گلوکز و چربی های سرم را توسط ترکیبات آنتوسیانینی مانند کاروتن، لیکوپن، ساپونین و اثرات آنتی اکسیدانی و فلاونوئید این عصاره، در موش های دیابتی را به طور معنی داری کاهش دهد (0/05>P).
گل همیشه بهار
چربی های سرم
گلوکز
آنزیم های کبدی
دیابت
2015
10
23
73
80
http://www.aejournal.ir/article_11940_a7daa5e314a542883277685cf2139e26.pdf
فصلنامه محیط زیست جانوری
محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1388
1394
7
3
تعیین مطلوبیت زیستگاه قرقاول (Phasianus colchicus) در استان گلستان با استفاده از مدلسازی آشیان بومشناختی
روح اله
میرزایی
محمودرضا
همامی
عباس
اسماعیلی ساری
حمیدرضا
رضایی
قرقاول (Phasianus colchicus) یکی از پرندگان حمایتشده محسوب میشود که در محدوده نسبتاً گستردهای از زیستگاههای شمال ایران زیست میکند. با توجه به لزوم حفاظت جدی تر از جمعیت های این گونه در کشور و هم چنین اتخاذ برنامه های مدیریتی کارآمدتر، دستیابی به دانسته های مرتبط با نیازهای زیستگاهی این گونه ضرورتی اجتناب ناپذیر است. در این پژوهش، مطلوبیت زیستگاه قرقاول در سطح استان گلستان با استفاده از مدلسازی آشیان بومشناختی تعیین شد. در این راستا، 15 متغیر مهم که به نظر میرسید ابعاد آشیان بومشناختی قرقاول را در مقیاس وسیع تشکیل میدهند شناسایی شدند و با استفاده از الگوریتم آنتروپی بیشینه، پراکنش قرقاول در استان مدلسازی شد. نتایج نشان داد که پراکنش پیشبینی شده قرقاول، به طور معنی داری بهتر از مدل تصادفی عمل کرده است (0/01>p). اگرچه سه منطقه مجزا از پراکنش قرقاول در بخش غربی، مرکزی و شرقی جنوب استان و بخش کوچکی نیز در بخش شمال غربی استان شناسایی شد، اما پراکنش قرقاول بیش تر محدود به قسمت جنوبی استان یا منطقه جنگلی و زیستگاههای اطراف آن است. به طورکلی 8/6%، 28/1% و 63/3% از سطح استان گلستان به ترتیب در زیستگاههای با مطلوبیت زیاد، متوسط و کم قرار گرفتند. نتایج نشان داد که مهمترین متغیرهایی که بیش ترین سهم را در پراکنش قرقاول داشتهاند عبارت از "فاصله تا جنگل" و "رژیم بارش" میباشند.
مدلسازی پراکنش گونهای
الگوریتم آنتروپی بیشینه
قرقاول
استان گلستان
2015
10
23
81
88
http://www.aejournal.ir/article_11941_286d3234220ff90fcdd6059ba018ea2c.pdf
فصلنامه محیط زیست جانوری
محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1388
1394
7
3
اثر تزریق منوتروپین بر عملکرد و صفات کیفی تخم بلدرچین ژاپنی (Couturnix japonica)
علی رضا
اصل گوگانی
کاظم
کریمی
کامران
زند
در این تحقیق تعداد 96 قطعه بلدرچین ژاپنی ماده در سن 9 ماهگی (دوره افت تولید) طی 40 روز مورد ارزیابی قرار گرفتند. این تعداد پرنده در 3 گروه آزمایشی شامل تزریق عضلانی منوتروپین در عضله سینه به مدت 10 روز متوالی و به میزان های 0، 180 و 360 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن پرنده در روز با 4 تکرار و 8 قطعه در هر تکرار بهصورت بلوک های کامل تصادفی گروه بندی شدند. طی دوره تزریق و 30 روز پس از آن، صفات عملکردی و کیفی تخم تولیدی هر دوره به تفکیک مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد هر دو دوز تزریقی (180 و 360 میلی گرم منوتروپین) موجب افزایش وزن تخم، درصد سفیده، وزن محتویات، درصد تولید تخم و کاهش ضریب تبدیل غذایی طی هر دو دوره شدند (0/05>P) و در دوره تزریق باعث کاهش وزن پوسته تخم و افزایش خوراک مصرفی گردیدند (0/05>P). هر دو دوز هم چنین در دوره پس از تزریق افزاینده وزن زرده تخم شدند. بهطورکلی این دو دوز تزریقی از داروی منوتروپین بر عملکرد تخم گذاری و صفات کیفی تخم بلدرچین ژاپنی به شکل بهینه تأثیرگذار بودند (0/05>P).
منوتروپین
عملکرد تخم گذاری
صفات کیفی تخم
بلدرچین ژاپنی
2015
10
23
89
94
http://www.aejournal.ir/article_11942_bc8ae9767ba1f621dcb33d949735413c.pdf
فصلنامه محیط زیست جانوری
محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1388
1394
7
3
تزریق عصاره سیر (Allium sativum) و لواستاتین (Lovastatin) بر غلظت کلسترول جوجه های گوشتی هایپرکلسترولمیک
مجید
عبدالمحمدی
مهدی
خدایی مطلق
کاظم
کریمی
به منظور بررسی اثر عصاره سیر بر غلظت کلسترول سرم جوجههای گوشتی آزمایشی با تعداد 130 قطعه جوجه یک روزه گوشتی سویه راس 308 در 5 گروه آزمایشی، شامل دو گروه جوجه معمولی (شاهد و عصاره سیر) و سه گروه هایپرکلسترومیک (شاهد، عصاره سیر و تزریق لواستاتین) با 3 تکرار و 8 پرنده در هر تکرار در قالب طرح کاملاً تصادفی انجام شد. به پرندگان گروههای آزمایشی از روز 21 تا 28 مقدار 0/5 سی سی (شامل25 میلی گرم بازای هر کیلوگرم وزن پرنده ماده مورد تزریق) به صورت زیر جلدی در ناحیه گردن مواد آزمایشی تزریق شد، علاوه بر ماده آزمایشی درگروه هایپرکلسترمیک تزریق روزانه کلسترول هم انجام شد. در روز 28 و 35 از پرندگان هر گروه خون گیری شد. نتایج نشان داد که در جوجه های معمولی عصاره سیر در پایان یک دوره هفت روزه تزریقی باعث افزایش سطوح TC، TG و LDL خون نسبت به گروه شاهد شد. در جوجه های هایپرکلسترولمیک عصاره سیر در پایان یک دوره هفت روزه تزریقی (روز 28) باعث افزایش سطوح LDL خون و کاهش سطح HDL خون نسبت به گروه شاهد شد (0/05>P). تزریق لواستاتین به جوجه های هایپرکلسترولمیک در مقایسه با عصاره سیر هیچ تفاوتی در بیش تر شاخص های مورد بررسی ایجاد نکرد. بهطورکلی عصاره سیر همانند لواستاتین، اثر کاهنده بر غلظت کلسترول خون در جوجه های معمولی و هایپرکلسترولمیک نداشت.
عصاره سیر
لواستاتین
کلسترول سرم و تری گلیسرید
جوجه گوشتی
2015
10
23
95
102
http://www.aejournal.ir/article_11943_2674ba0e6c146cf637a2e7e0d9560b44.pdf
فصلنامه محیط زیست جانوری
محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1388
1394
7
3
بررسی مقایسه ای اثر تغییر اقلیم بر خزندگان مناطق بیابانی و کوهستانی ایران؛ مطالعه موردی (سوسمار دم تیغی بین النهرین Saara loricata و آگامای قفقازی Paralaudakia caucasia )
انوشه
کفاش
محمد
کابلی
گونتا
کهلر
تغییرات اقلیمی اثرات مخربی بر تنوع زیستی خواهد داشت و پیش بینی می شود بسیاری از گونه ها تحت تاثیر تغییرات اقلیمی آینده منقرض شوند. طی دهه های اخیر استفاده از مدل های تعیین توزیع گونه ها به ابزاری کارآمد برای بررسی اثرات تغییرات اقلیمی بر گونه های گیاهی و جانوری تبدیل شده اند. این درحالی است که اطلاعات اندکی در ارتباط با اثرات تغییر اقلیم بر روی خزندگان ایران وجود دارد. هدف مطالعه حاضر بررسی مطلوبیت زیستگاه خزندگان تحت شرایط اقلیم حاضر و تغییرات اقلیمی آینده است، برای این منظور از روش انسمبل کردن با استفاده از چهار مدل حداکثر بی نظمی، شبکه عصبی، مدل خطی عمومی و ماشین بردار پشتیبان برای تعیین مطلوبیت زیستگاه آگامای قفقازی و سوسمار دم تیغی بین النهرین استفاده شد. نتایج حاصل از این بررسی نشان داد که مناطق مطلوب برای زیست آگامای قفقازی تحت تاثیر تغییرات اقلیمی آینده کاهش خواهد یافت درحالی که زیستگاه های مطلوب برای گونه سوسمار دم تیغی بین النهرین افزایش خواهد یافت. زیستگاه خزندگان تحت تاثیر تغییرات اقلیمی خواهد بود و این موضوع می تواند برای انواع گونه های اندمیک خطرآفرین باشد. بنابراین ضروریی است با توجه به اثرات تغییر اقلیم و وضعیت گونه های مستعد آسیب پذیری، مطالعات مدونی برای پایش و بررسی این گونه ها تدوین و اجرا شود.
تغییر اقلیم
مطلوبیت زیستگاه
خزندگان
ایران
2015
10
23
103
108
http://www.aejournal.ir/article_11944_2056b1cbd8e0a8275921e2733815a258.pdf
فصلنامه محیط زیست جانوری
محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1388
1394
7
3
بررسی سطوح برخی از فلزات سنگین در تالاب بین المللی زریوار توسط پایش ماهی کپورمعمولی (Cyprinus carpio)
عیسی
سلگی
صیاد
خاتونی
تالاب بین المللی زریوار دارای ارزش بوم شناختی بالایی بوده و گنجینه ذخایر ژنتیکی است. بنابراین، ارزیابی آلودگی این بوم سازگان ضروری است که می تواند توسط موجودات آبزی نمایه زیستی مانند ماهی انجام شود. اﻳﻦ پژوهش برای ﺑﺮرﺳﻲ آلودگی ﻓﻠﺰات ﺳﻨﮕﻴﻦ (سرب، کادمیوم و روی) در تالاب بین المللی زریوار توسط سنجش مقادیر آن ها در بافت عضله ماهی کپور معمولی (Cyprinus carpio)، انجام شد. برای این هدف نمونه برداری در زمستان 1391 صورت پذیرفت. پس از زیست سنحی 20 نمونه ماهی صیده شده، بافت های عضله جداسازی شده و آماده سازی و آنالیز نمونه ها صورت گرفت. غلظت فلزات سنگین انتخاب شده در بافت عضله توسط روش هضم اسیدی (HNO3:HClO4) با کمک دستگاه جذب اتمی مدل HR-CS AAS اندازه گیری شد. برای فراکافت آماری داده ها از نرم افزار SPSS استفاده شد. میانگین غلظت عناصر کادمیوم، سرب و روی در عضله کپور معمولی به ترتیب 0/4، 0/33 و 127/5 میکروگرم بر گرم است. یافته ها نشان داد که تفاوت آماری معنی داری بین غلظت فلزات در دو جنس نر و ماده وجود ندارد. غلظت فلزات در عضله این گونه زیر حدود پیشنهاد شده توسط سازمان های جهانی بود، به غیر از کادمیوم که بیش تر از حد مجاز NHMRC بود. به نظر می رسد که رواناب های کشاورزی و تخلیه فاضلاب منبع اصلی انسانی ورود این فلزات سنگین سمی در تالاب بینالمللی زریوار است.
تالاب بین المللی زریوار
کادمیوم
سرب
روی
کپورمعمولی (cyprinus carpio)
پایش
2015
10
23
109
118
http://www.aejournal.ir/article_12482_a57ec10906dfe9c7a247f200cb80a98e.pdf
فصلنامه محیط زیست جانوری
محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1388
1394
7
3
ارزیابی کیفی آب تالاب چغاخور با استفاده از شاخص WQS
پژمان
فتحی
عیسی
ابراهیمی
علی رضا
اسماعیلی
به منظور ارزیابی کیفیت آب تالاب چغاخور با استفاده از شاخص WQS، 10 ایستگاه نمونه برداری انتخاب و با 3 تکرار در هر ایستگاه، از اردیبهشت تا اسفند ماه 1389، با تناوب 45 روز یکبار اقدام به نمونه برداری از آب گردید. فراسنجه های اکسیژن محلول (DO)، نیتروژن غیر آلی کل (TN)، فسفر کل (TP)، آمونیاک (NH3)، pH، کدورت، TDS و BOD5 اندازه گیری شد. آنالیز واریانس داده ها، اختلاف معنی داری را بین فراسنجه های مورد اندازه گیری در مراحل مختلف نمونه برداری نشان داد (0/01>P). براساس فراسنجه های اکسیژن محلول، فسفات، آمونیاک و pHکیفیت آب تالاب در رتبه 5 (وضعیت مطلوب)، براساس فراسنجه های نیتروژن غیر آلی کل در رتبه 3 و1 (به ترتیب در وضعیت ضعیف و بد) و در نهایت براساس فراسنجه BOD5 در رتبه 1 (وضعیت بد) ارزیابی شد. با استفاده از این شاخص، ایستگاه های مورد مطالعه از نظر کیفیت کاملاً مشابه بوده و رتبه کلی برای تالاب 3/96 تعیین شد. نتایج حاصل از مقایسه شاخص WQS، در فصول مختلف نیز تفاوت معنی داری را نشان نداد. براساس یافته های این تحقیق به طور کلی کیفیت آب تالاب در طبقه کیفی ضعیف قرار گرفت.
شاخص WQS
تالاب چغاخور
چهار محال و بختیاری
فاکتورهای فیزیکوشیمیایی
2015
10
23
119
128
http://www.aejournal.ir/article_13500_33e9f8cc102af3343e235aded23f93bd.pdf
فصلنامه محیط زیست جانوری
محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1388
1394
7
3
بررسی میزان آلودگی کلیفرمی رودخانه زیارت در استان گلستان
نیلوفر
نوروزی
رسول
قربانی
امیر
سعدالدین
مسعود
ملائی
علی اصغر
نعیمی
در این بررسی به منظور تعیین میزان آلودگی کلیفرمی، از لایه سطحی 10 ایستگاه واقع در رودخانه زیارت در استان گلستان نمونه برداری انجام گرفت. نمونه برداری به صورت ماهانه در بهار و تابستان 1391 انجام شد. تعیین میزان آلودگی کلیفرمی به روش استاندارد MPN صورت گرفت. نتایج حاصل، اختلاف معنی دار بین ایستگاه ها را نشان داد (0/05>P) که مهم ترین دلیل آن فعالیت های انسانی بوده و این درحالی است که اختلاف معنی داری بین ماه های مختلف وجود نداشته که مهم ترین دلیل آن وقوع سیل های ماهانه می باشد. بالا رفتن درجه حرارت محیط در فصل تابستان عاملی موثر در افزایش رشد و تکثیر باکتری ها بوده و در مناطق پایین دست به دلیل جریان آرام و عبور از مراکز شهری و کشاورزی و وارد شدن پساب این مراکز به داخل آن ها تغییرات محسوسی در آلودگی آب رودخانه نسبت به ایستگاه هایی که سرعت دبی آب رودخانه زیاد بوده، به وجود آورده است.
آلودگی
کلیفرم
رودخانه زیارت
استان گلستان
2015
10
23
129
134
http://www.aejournal.ir/article_13501_2d7851ec9bdb2002efb762c0e9e50b9f.pdf
فصلنامه محیط زیست جانوری
محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1388
1394
7
3
مطالعه جوامع زئوپلانکتونی و بررسی رابطه آن با پارامترهای غیرزیستی آب دریاچه سد کارون 4
سیدعبدالمجید
موسوی
ابوالقاسم
کمالی
مهدی
سلطانی
مهدی
شمسایی
این مطالعه در دریاچه سد کارون چهار واقع در استان چهارمحال و بختیاری بهمدت 1 سال از اسفند 90 تا بهمن 91 صورت گرفت. در این پژوهش سه ایستگاه درنظر گرفته شد، یک ایستگاه در نزدیکی تاج سد و دو ایستگاه در سرشاخه های ورودی دریاچه دررودخانه های ارمند و بازفت. برخی پارامترهای کیفی آب و همچنین پارامترهای زیستی مانند شناسایی و شمارش زئوپلانکتون ها و میزان کلرفیل a مورد ارزیابی قرار گرفت. براساس بررسیهای صورت گرفته، چهار گروه زئوپلانکتونی در منطقه مورد مطالعه، شناسایی گردید. که شامل پروتوزوآ (Protozoa)، گردانتنان (Rotifera)، کلادوسرا (Cladocera) و پاروپایان (Copepoda) بودند. در این میان روتیفرا با 27 گونه دارای بالاترین تنوع بین گروه های شناسایی شده بود. پس آن پاروپایان با 7، کلادوسرا با 5 و پروتوزوآ با 4 گونه بیش ترین تنوع گونه ای را به خود اختصاص دادند. در مقایسه بین فصول مختلف از نظر تنوع، از مجموع 43 گونه شناسایی شده، تابستان با 36 گونه بالاترین تنوع گونه ای را دارا بود. پاییز با 35، بهار با 32 و زمستان با 25 گونه در مراحل بعد از نظر تنوع گونه ای قرار داشتند. در میان گروه های زئوپلانکتونی به جز کوپه پودا بقیه در فصل زمستان فراوانی بسیار کمی داشتند.نرخ غلظت کلرفیل a، میزان پارامترهایی مانند فسفر و گونه های شناسایی شده زئوپلانکتونی نشان دهنده غالبیت شرایط الیگوتروفی در دریاچه مورد مطالعه بود. براساس نتایج بهدست آمده تمامی شاخه های زئوپلانکتونی دارای همبستگی مثبت و معنی دار با پارامترهایی مانند دما، و کلرفیل a بودند (0/01>P). از طرفی فراوانی زئوپلانکتون ها با اکسیژن محلول همبستگی منفی غیرمعنی داری را نشان داد (0/05<P).
گردان تنان
پاروپایان
کارون 4
اکسیژن محلول
2015
10
23
135
146
http://www.aejournal.ir/article_13502_6cbc6ac4161995f1333901ed0b06f2ae.pdf
فصلنامه محیط زیست جانوری
محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1388
1394
7
3
بررسی مقدماتی ساختار ژنتیکی جمعیت میگوی سرتیز (Metapenaeus affinis) در آب های شمال خلیج فارس به روش توالی یابی ژن 16S rRNA
فاطمه
شهرانی کرانی
ایمان
سوری نژاد
سعید
تمدنی جهرمی
آرش
اکبرزاده
با توجه به اهمیت میگوی سرتیز (Metapenaeus affinis) در چرخه صیادی خلیجفارس، بررسی مقدماتی ساختار ژنتیکی جمعیت این گونه با توالییابی ژن میتوکندریایی 16S rRNA انجام شد. تعداد 18 قطعه میگو از سه منطقه بندرعباس، بوشهر و خوزستان جمعآوری و پس از استخراج DNA با روش فنل-کلروفرم، بهینهسازی واکنش PCR جهت تکثیر ژن 16S rRNA انجام شد. بیش ترین مقدار فاصله ژنتیکی، بین جمعیت بندرعباس و خوزستان (0/750) و کم ترین مقدار فاصله ژنتیکی بین مناطق بوشهر و خوزستان (0/105-) به دست آمد. در سطح احتمال 0/05 تفاوت جمعیت میگوی سرتیز منطقه بندرعباس با دو منطقه بوشهر و خوزستان معنی دار بود ولی این تفاوت جمعیتی بین بوشهر و خوزستان با یکدیگر معنی دار نبود که توسط آزمون تفاوت جمعیت در داخل جمعیت ها نیز مورد تأیید قرار گرفت. میانگین آزمون های بی طرفی تاجیما و شاخص Fu's FS برای 18 توالی بین مناطق به ترتیب 0/823- و 1/181 محاسبه شد که هیچ کدام از دو شاخص از لحاظ آماری معنیدار نبودند (0/05<p). درخت های رسم شده جدایی جمعیتی منطقه بندرعباس را از دو منطقه دیگر نشان دادند که این فرضیه نیازمند آزمون های تکمیلی با تعداد نمونه بیشتر و آنالیز سایر ژن های میتوکندریایی و ژنومی می باشد.
تعیین توالی
ساختار جمعیت
خلیج فارس
16S rRNA
میگوی سرتیز
2015
10
23
147
154
http://www.aejournal.ir/article_13503_1d37e56c6ece93a88cc790ebe356a7c2.pdf
فصلنامه محیط زیست جانوری
محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1388
1394
7
3
برآورد حجم توده زنده و پراکنش میگوی ببری سبز (Penaeus semisulcatus) در آب های حوزه جنوبی استان بوشهر (خلیج فارس)
مهران
پارسا
احسان
کامرانی
مهرنوش
امینی
محمدجواد
شعبانی
حجم توده زنده و پراکنش میگوی ببری سبز در آب های حوزه جنوبی استان بوشهر در سال 1393 مورد بررسی قرار گرفت. CPUE کل میگوی ببری سبز 264/313 کیلوگرم بر ساعت محاسبه شد. تفاوت معنی داری در میزان CPUE میگوی ببری سبز در بین مناطق مختلف و لایه های عمقی مشاهده نشد (0/05<P). از نظر لایه های عمقی، بیش ترین میانگین CPUE در لایه عمقی 20-10 متر با 3/21±10/92 کیلوگرم بر ساعت مشاهده شد و از نظر مناطق مختلف، منطقه رأسخان تا مطاف بیشترین میانگین CPUE را با 3/88±15/35 کیلوگرم بر ساعت به خود اختصاص داد و اختلاف معنی داری نیز در میانگین CPUE بین مناطق و لایه های عمقی مشاهده نشد (0/05<p).
CPUA کل میگوی ببری سبز 1460 کیلوگرم بر مایل مربع برآورد شد. تفاوت معنی داری در میزان CPUA میگوی ببری سبز در بین مناطق مختلف و لایه های عمقی مشاهده نشد (0/05<P). توده زنده کل میگوی ببری سبز در کل منطقه مطالعاتی 524 تن تخمین زده شد. بیش ترین میزان توده زنده در منطقه رأسخان تا انتهای مطاف با 389 تن و لایه عمقی 30-20 متر با 205 تن برآورد شد.
میگوی ببری سبز
استان بوشهر
توده زنده
خلیج فارس
2015
10
23
155
164
http://www.aejournal.ir/article_13504_17923509b95b7a9921ead6f2c9a48364.pdf
فصلنامه محیط زیست جانوری
محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1388
1394
7
3
بررسی مقایسه ایی میزان تولید در اسفنج های دریایی رده Demospongiae مستقر بر سازه های مصنوعی بحرکان واقع در شمال غربی خلیج فارس
نگین
درخشش
احمد
سواری
بابک
دوست شناس
سیمین
دهقان مدیسه
عبدالمجید
دورقی
این تحقیق در منطقه استقرار سازه های مصنوعی بحرکان از بهار 1388 تا زمستان 1388 انجام شد. نمونه برداری به صورت فصلی در4 ایستگاه به کمک غواص در عمق 12 متری و به صورت تصادفی با انداختن کوادرات 0/25×0/25 مترمربع صورت گرفت. در این مطالعه تغییرات فصلی توده زنده و در نهایت میزان تولید براساس اختلاف بیش ترین و کم ترین میزان توده زنده گونه ها در فصول و ایستگاه های مختلف مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل از بررسی ها نشان داد که بیش ترین میانگین تولید فصول متعلق به دو گونه Spongia officinalis وChondrilla nuculla به ترتیب با میزان تولید gAFDWm-2yr-1 5/96 و gAFDWm-2yr-1 5/47 و کم ترین میزان متعلق به گونه .Clathria sp با میزان تولید gAFDWm-2yr- 0/31 می باشد. نتایج حاصل از میزان تولید در ایستگاه ها نیز بیش ترین میزان را در دو گونه Chondrilla nucula با میزان تولید gAFDWm-2yr-17/117 و کم ترین میزان را در گونه .Clathria sp با میزان تولید gAFDWm-2yr-0/132 نشان داد. نتایج حاصل از بررسی های فیزیکوشیمیایی آب نیز نشان دهنده افزایش میزان شوری در فصول سرد سال و کاهش میزان توده زنده با افزایش دما در فصول گرم سال می باشد.
اسفنج
رده Demospongiae
میزان تولید
سازه های مصنوعی
خلیج فارس
2015
10
23
165
174
http://www.aejournal.ir/article_13505_45fccb0c6704132049cfb1c075e39f37.pdf
فصلنامه محیط زیست جانوری
محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1388
1394
7
3
حضور گونه (Tunicata: Ascidiacea) Savigny, 1816 Phallusia nigra در منطقه بین جزر و مدی جزیره هنگام، خلیج فارس
محبوبه
مهردوست
احسان
کامرانی
فریدون
عوفی
اگرچه تعداد زیادی از موجودات دریایی در نقاط مختلف جهان وجود دارند، ولی اطلاعات کمی از پراکنش گونههای Ascidian، آبفشانهای دریایی در ایران وجود دارد. مطالعه حاضر جهت توصیف و پراکنش گونه Phallusia nigra در ناحیه بین جزر و مدی جزیره هنگام صورت گرفته است. نمونههای P. nigra با پیمایش ساحلی، از دیواره بقایای کشتیهای فلزی موجود در منطقه بین جزر و مدی اسکله هنگام که در شمال جزیره هنگام قرار دارد، در اردیبهشت ۱۳۹۲ جمعآوری گردید. نمونهبرداری در زمان حداقل جزر و بدون استفاده از تجهیزات انجام گرفت. نمونهها درون شیشههای حاوی فرمالدوئید قرار داده شده و پس از انتقال به آزمایشگاه، با استفاده از کلیدهای شناسایی معتبر، شناسایی تاکسنومیک، انجام گرفت. این گونه در تحقیق حاضر برخلاف یافتههای پیشین که محدود به آب های کم عمق بود، تحت تأثیر پدیدههای مختلف در بخش جزر و مدی مستقر و ساکن شده است و عمق کم نمیتواند محدودیتی برای حذف گونه مورد نظر باشد.این اطلاعات پایه در سطح منطقه، ابزاری برای برآورد اثرات احتمالی وارد شده به عنوان Biofouling بر روی جانوران در سایتهای مورد تهاجم در سالهای آینده است.
Phallusia nigra ٬Ascidian٬ جزیره هنگام٬ خلیج فارس
2015
10
23
175
178
http://www.aejournal.ir/article_13506_9d39b83bc3ba23909608b875fedc904f.pdf
فصلنامه محیط زیست جانوری
محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1388
1394
7
3
بررسی سموم هپتاکلر، هپتاکلر اپوکسید و آلدرین در رسوب، ماکروبنتوز و ماهی کاراس Carassius carassius)) در تالاب انزلی، ایران
مهشید
کدخدایی الیادرانی
پریسا
نجات خواه معنوی
عبدالرحیم
وثوقی
آفت کش های آلی کلره از انواع آلاینده هایی هستند که به علت حلالیت بالا در چربی و پایداریشان در محیط زیست، قادر به تجمع در بدن موجودات زنده و انتقال از طریق زنجیره غذایی می باشند. در تحقیق حاضر میزان سموم هپتاکلر و هپتاکلر اپوکسید و آلدرین در رسوب، ماکروبنتوز(شیرونومیده) و ماهی کاراس Carassius carassius) (در فصل بهارسال 1392، در 8 ایستگاه (سه ایستگاه در غرب ،دو ایستگاه مرکز و سه ایستگاه در شرق )واقع در غرب تالاب انزلی (بخش آبکنار ) توسط دستگاه کروماتوگرافی گازی GC-MSارزیابی شدند. در نمونه های رسوب و ماهی ، سم هپتاکلر اپوکسید به ترتیب با میانگین ppb(4/42±6/01)و (0/09±0/41) بیش ترین میزان را از سموم مورد مطالعه داشتند و در نمونه های بنتوز(شیرونومیده ) بالاترین میانگین را سم آلدرین با میانگینppb (0/07±0/16) به خود اختصاص داده است . در نمونه های رسوب، بیش ترین تجمع هر سه سم هپتاکلر ، هپتاکلر اپوکسید و آلدرین در رسوب بخش شرقی آبکنار و در نمونه های ماهی بیش ترین تجمع این سموم در مرکز و شرق آبکنار بوده است. در نمونه های شیرونومیده بیش ترین تجمع سم هپتاکلر وآلدرین در غرب و مرکز آبکنار بوده است . روند غلظت سموم مورد بررسی در بخش های مختلف آبکنار به صورت غرب< مرکز< شرق ارزیابی گردید. در مقایسه با استانداردهای بین المللی، میزان هپتاکلر ، هپتاکلر اپوکسید و سم آلدرین در رسوبات منطقه مورد مطالعه از استاندارد کشور کانادا)غلظت اثر آستانه)(TEC) بالاتر بوده در حالی که در نمونه های ماهی، غلظت هیچ کدام از سموم مورد بررسی بیش تر از میزان استاندارد اتحادیه اروپاEU (پارلمان اروپا) نبوده است . غلظت کلیه سموم در نمونه های بنتوز(شیرونومیده) ازحد استاندارد (حد تعریف غلظت سم) LOQ پایین تر بودند . هم چنین اختلاف معنی داری در میزان سم هپتاکلر اپوکسید در رسوب و هپتاکلر در ماهی و آلدرین در شیرونومیده وجود داشت (0/05>p) . یافته های این تحقیق نشان می دهد که در زنجیره غذایی (رسوب، شیرونومیده و ماهی کاراس)، بزرگنمایی زیستی صورت گرفته است.
آفت کش های آلی کلره
تالاب انزلی
رسوب
ماهی (Carassius carassius)
شیرونومیده
گاز کروماتوگرافی
2015
10
23
179
188
http://www.aejournal.ir/article_13507_f2e04c10ba021602b2591d40827de541.pdf
فصلنامه محیط زیست جانوری
محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1388
1394
7
3
تاثیر استفاده ازسطوح مختلف باکتری Pediococous acidlactici در جیره غذایی بر میزان بقاء مولدین، تولید سیست وناپلی، میزان فعالیت آنزیم های ایمنی و تعداد کلنی تشکیل شده در دستگاه گوارش آرتمیا فرانسیسکانا (Artemia franciscana)
شهناز
جباری
محمدرضا
ایمانپور
وحید
تقی زاده
امید
صفری
حمیدرضا
احمدنیای مطلق
این مطالعه به منظور بررسی اثر استفاده از باکتری Pediococous acidlactici بر میزان بقاء مولدین آرتمیا، مقدار سیست و ناپلی تولید شده توسط مولدین هم چنین میزان فعالیت آنزیم های سیستم ایمنی بدن و مقدار کلنی باکتریایی پدیوکوکوس اسیدیلاکتیکی تشکیل شده در دستگاه گوارش آرتمیا فرانسیسکانا (Artemia franciscana) انجام شد. در این آزمایش از سه سطح 102 (تیمار اول)، 104 (تیمار دوم)، 106 (تیمارسوم) CFUباکتری در هر گرم غذا و تیمار شاهد (بدون پروبیوتیک) در قالب یک طرح کاملاً تصادفی (4 تیمار هر یک در 3 تکرار) به صورت روزانه استفاده گردید. نتایج به دست آمده از این آزمایش نشان دهنده افزایش معنی دار تعداد سیست و ناپلی تولید شده توسط مولدین آرتمیا فرانسیسکانا و هم چنین میزان بقاء مولدین آرتمیا درتیمارهای آزمایشی نسبت به گروه شاهد بود (0/05>p). بیش ترین مقدار تولید سیست در تیمار دوم (215 عدد) به دست آمد و بیش ترین مقدار تولید ناپلی ازمولدین آرتمیا در تیمار اول (1909 عدد) بود. در این آزمایش میزان آنزیم های ایمنی آرتمیا فرانسیسکانا در تیمارهای آزمایشی نسبت به گروه شاهد تفاوت معنی داری نداشت اما درتیمار دوم مقادیر آنزیم های لیزوزیم (15/4) واحد بر میکرو گرم پروتئین، فنولوکسیداز (2/74) و سوپراکسید دیسموتاز (0/82±2/90) واحد بر دقیقه بیش ترین مقدار بود درحالی که بیش ترین مقدار فعالیت آنزیم ایمنی کاتالاز، 2/79 واحد بر دقیقه در تیمار سوم دیده شد. نتایج حاکی از آن است که تعداد کلنی باکتری پدیوکوکوس اسیدی لاکتیکی تشکیل شده در دستگاه گوارش آرتمیا فرانسیسکانا در تیمارهای آزمایشی تفاوت معنی داری (0/05>P) نسبت به گروه شاهد داشت. تعداد کلنی باکتری پدیوکوکوس اسیدی لاکتیکی موجود در دستگاه گوارش (CFU در میلی لیتر) در تیمار اول، 760 CFU بود که بیش ترین مقدار را نسبت به گروه شاهد (500) نشان داد. با توجه به نتایج ذکرشده از این بررسی مقدار پروبیوتیک برای تغذیه آرتمیا فرانسیسکانا 102CFU و 104CFU درگرم غذا پیشنهاد می گردد.
آرتمیا فرانسیسکانا
Pediococous acidlactici
بقاء مولدین
سیست
ایمنی
تعداد باکتری
2015
10
23
189
198
http://www.aejournal.ir/article_13508_9c6d28f1ec173fa58529603caaeac0cf.pdf
فصلنامه محیط زیست جانوری
محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1388
1394
7
3
تاثیر پروبیوتیک جنس باسیلوس (Bacillus subtilis, B. licheniformis) بر تراکم، فاکتورهای رشد در تراکم های مختلف و ترکیبات لاشه میگوی وانامی (Litopenaeus vannamei)
حمید
رئیسی
ولی اله
جعفری
سعید
ضیایی نژاد
علی اکبر
پاسندی
هدف از انجام این مطالعه، بررسی تاثیر استفاده از باکتریهایBacillus subtilis و licheniformisBacillus، بر شاخصهای رشد میگوی وانامی (Litopenaeus vannamei) در تراکمهای مختلف می باشد. در این تحقیق میگوها پس از ذخیره سازی با دو تیمار 250و 300 قطعه در هر متر مربع هرکدام بهوسیله دو غلظت پروبیوتیکی 1010×4 واحد تشکیلدهنده کلنی بر گرم و 1010×1 واحد تشکیلدهنده کلنی بر گرم) بهمدت 8 هفته پرورش داده شدند. در انتها، شاخصهای رشد، ترکیب لاشهو تعداد باکتریهای کل دستگاه گوارش بررسی شدند. شاخصهای رشد در تیمارهای 2 T(تراکم 300، پروبیوتیک 1010×4 واحد تشکیل دهنده کلنی بر گرم) و4 T(تراکم 250، پروبیوتیک 1010×4 واحد تشکیل دهنده کلنی بر گرم) نسبت به گروه شاهد 1C (300 با غلظت پروبیوتیک صفر) و 2C (تراکم250 با غلظت پروبیوتیک صفر) دارای اختلاف معنی داری بود (05/0p<).در تیمارهای 1T (تراکم 300، پروبیوتیک 1010×1 واحد تشکیل دهنده کلنی بر گرم) و 3 T(تراکم 250، پروبیوتیک 1010×1 واحد تشکیل دهنده کلنی بر گرم) رابطه معنی داری با گروه شاهد و تیمارهای 2 T و4T نشان نداد. تاثیر تراکم بر شاخص های رشد عدم اختلاف معنی داری را بین تیمارهای مختلف بیان کرد (0/05>P). تعداد کل باکتری های موجود در دستگاه گوارش در تیمارهایی که از غلظت1010×4 واحد تشکیل دهنده کلنی بر گرم و 1010×1واحد تشکیل دهنده کلنی بر گرم استفاده شده بود، نشان دهنده وجود اختلاف معنی داری بین این تیمارها بود(0/05>p).براساس نتایج این آزمایش، استفاده از غلظت 1010×4واحد تشکیل دهنده کلنی بر گرم سبب بهبود شاخص های رشد، ترکیبات لاشه و فلور باکتریایی دستگاه گوارش میگوی وانامی شد، اما تراکم تاثیر قابل توجهی بر شاخص های رشد و ترکیبات لاشه نداشت. بنابراین پیشنهاد می شود که جهت افزایش میزان تولید میگوی وانامی از غلظت 1010×4 واحد تشکیل دهنده کلنی بر گرم استفاده شود.
پروبیوتیک
میگو
تراکم
فلور باکتریایی
هضم پذیری
دستگاه گوارش
2015
10
23
199
204
http://www.aejournal.ir/article_13509_58532e73ce4e8de6e876ae227acae991.pdf
فصلنامه محیط زیست جانوری
محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1388
1394
7
3
بررسی رشد و بقاء پریان میگوی Phallocryptus spinosa (Crustacea:Anostraca) در تغذیه با تراکم های مختلف جلبک Haematococus sp.
محمدرضا
غریبی
بهروز
آتشبار
ناصر
آق
ماندانا
کاظمی
برای تعیین مقدار بهینه غذا برای رشد و بقای پریان میگویPhallocryptus spinosa تحت شرایط آزمایشگاهی استاندارد، از جلبک دونالیلا ترتیولکتا در پنج تراکم مختلف: 106×18، 106×36، 106×54،106×72 و 1cells ml-106×90 استفاده گردید. در این تحقیق، رشد و بقای پریان میگوها در روزهای پرورشی 3، 6، 9، 12 و 15 مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج اختلاف معنی داری در رشد و بقای پریان میگوها تغذیه شده با تراکم های مختلف جلبک نشان داد. بیش ترین رشد و کم ترین میزان بقا در موجودات تغذیه شده با تراکم 1cells ml- 106×90 در روز پانزدهم مشاهده شد. پریان میگوهای تغذیه شده با تراکم 1cells ml- 106×54 بیش ترین بقا را در بین سایر تیمارها داشتند. از این رو می توان نتیجه گرفت که رشد و بقای P. spinosa با افزایش جلبک تا حد مشخصی افزایش می یابد و هرگونه تغیر در غلظت جلبک، تاثیر منفی روی رشد و بقای Phallocryptus spinosa می گذارد.
پریان میگو
Phallocryptus spinosa
Haematococus sp
رشد
بقا
2015
10
23
205
210
http://www.aejournal.ir/article_13510_6319212c486713453d11bc5d792dc1a3.pdf
فصلنامه محیط زیست جانوری
محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1388
1394
7
3
بررسی فعالیت ضدقارچی عصاره های گیاه گزنه (Urtica dioica) و ریحان (Ocimum basilicum) بر قارچ ساپرو لگنیا پارازتیکا در شرایط آزمایشگاهی
فرید
فیروزبخش
آمنه
ذولفقاری
زیبنده
محرابی
محمدکاظم
خالصی
عفونت های قارچی یکی از عوامل مهم تلفات و زیان اقتصادی درصنعت آبزی پروری جهان محسوب می شوند. در این مطالعه اثر ضدقارچی عصارههای آبی و اتانولی دو گیاه گزنه (Urtica dioica) و ریحان (Ocimum basilicum) علیه قارچ ساپرولگنیا پارازیتیکا (Saprolegnia parasitica) مورد بررسی قرار گرفت. عصاره های آبی و اتانولی گیاه گزنه و ریحان در 5 غلظت (0، 250، 350، 700 و 1050 میلی گرم در لیتر) تهیه و در 5 تکرار به محیط کشت سابورودکستروز آگار اضافه شد. سپس مهار رشد قارچ ساپرولگنیا پارازیتیکادر غلظت های متفاوت اندازه گیری و با روش آنالیز واریانس یک طرفه در برنامه SPSS آنالیز شد. نتایج این مطالعه نشان داد که عصاره آبی گزنه در غلظت 250 میلی گرم در لیتر بیش ترین میزان بازدارندگی(0/05>P) رشد قارچ ساپرولگنیا پارازتیکا را نسبت به عصاره آبی ریحان و عصاره های اتانولی گزنه و ریحان نشان داده است. مطالعه حاضر نشان داد که عصاره آبی گزنه با غلظت 250 میلی گرم در لیتر را می توان به عنوان یک داروی ضدقارچ علیه ساپرولگنیوز به کار برد.
ریحان
گزنه
فعالیت ضدقارچی
ساپرولگنیا پارازیتیکا
2015
10
23
211
216
http://www.aejournal.ir/article_13511_5f23fdea36cb6fe79fdc85a865a9079a.pdf
فصلنامه محیط زیست جانوری
محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1388
1394
7
3
بررسی رفتار تغذیه ای ماهی سیلورشارک Blantiocheilos melanopterus)) با استفاده از اسیدهای آمینه آزاد اسیدی
سمیرا
عنایتی
ولی اله
جعفری
رسول
قربانی
وجود اسیدهای آمینه در غذاهای آزمایشی باعث تغییر در رفتار غذایی ماهی ها شده و مصرف بیش تر غذا را در پی دارد. هدف از مطالعه حاضر بررسی رفتار غذایی ماهی سیلور شارک نسبت به غلظت های مختلف مواد چشایی محرک می باشد. در مطالعه حاضر پاسخ های رفتار چشایی ماهیهای سیلورشارک Blantiocheilosmelanopterus) ) 0/15±3/8گرمی به گرانول های حاوی مقادیر مختلف اسید آمینه های آسپارتیک و گلوتامیک اسید و تعیین مطبوعیت چشایی آن ها مورد بررسی قرار گرفت. به این منظور گرانول های حاوی غلظت های مختلف این مواد و شاهد تهیه و پاسخ های رفتار غذایی در مواجه با هر یک از گرانول ها ثبت گردید. بیش ترین درصد مصرف به میزان 85/82 درصد، بالاترین درصد خورده به تلاش 72/59 درصد، در غلظت 0/001 مولار اسیدگلوتامیک مشاهده شد (0/05>P). درصد مصرف دارای همبستگی مثبت و معنی دار با شاخص مطبوعیت بود (0/05>P). در مقایسه با شاهد اسیدهای آمینه اسیدآسپارتیک و اسیدگلوتامیک در دسته اسیدهای آمینه جاذب برای سیلور شارک قرار گرفتند. تفاوت در پاسخ چشایی گونه های مختلف ماهی به اسیدهای آمینه مشابه، به اختصاص گونه ای در ترجیح چشایی نسبت داده شده است.
اسیدهای آمینه آزاد اسیدی
رفتارتغذیه ای
Blantiocheilos melanopterus
2015
10
23
217
226
http://www.aejournal.ir/article_13512_a93038c766ab6c6cd779507f4cd3c913.pdf
فصلنامه محیط زیست جانوری
محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1388
1394
7
3
تأثیر رنگدانه آستاگزانتین بر شاخص های رشد، رسیدگی جنسی و بقاء لاروهای ماهی فایتر(Betta splendens)
حمیده
ذکریائی
محمد
سوداگر
محمد
مازندرانی
سیدعباس
حسینی
در تحقیق حاضر تأثیر رنگدانه آستاگزانتین بر میزان رشد، رسیدگی جنسی مولدین و بقاء لاروها در ماهی فایتر (Bettasplendens) مورد بررسی قرار گرفت. برای این منظور، 48 قطعه ماهی 2 ماهه فایترتهیه گردید. سپس ماهیها (با نسبت جنسی1: 1 و متوسط وزن 0/2 گرم) در قالب طرح کاملاً تصادفی با 4 تیمار و 3 تکرار به میزان 0(گروه 1 یا شاهد)، 50 (گروه 2)، 100(گروه 3) و 150(گروه 4) میلیگرم رنگدانه آستاگزانتین در کیلوگرم جیره به مدت 2 ماه مورد تغذیه قرار گرفتند. نتایج آزمایش نشان داد در ماهیان تغذیه شده با جیرههای غذایی حاوی رنگدانه آستاگزانتین، هرچند ضریب تبدیل غذایی در پایین ترین میزان خود قرار داشت؛ اما میزان رشد در گروه تیمار و شاهد در سطح (0/05<P) معنی دار نبود. با این وجود رسیدگی جنسی در گروه تیمار زودتر رخ داد (0/05>P). هم چنین در گروه شاهد، رسیدگی جنسی و تخمریزی صورت نگرفت. درحالی که ماهیانی که با جیره غذایی حاوی این رنگدانه تغذیه شدند؛ در بازه زمانی دو ماهه تخم ریزی کردند. ماهیان گروه 4 در سطح (0/05>P) دارای حداکثر بقاء لاروی بودند. در مجموع با توجه به خواص تغذیهای رنگدانه آستاگزانتین، رسیدگی جنسی و بقاء لاروهای حاصله، استفاده از این رنگدانه در رژیم غذایی لاروهای این ماهی باحداقل میزان 50 میلیگرم رنگدانه در کیلوگرم غذا توصیه میگردد.
رنگدانه آستاگزانتین
رسیدگی جنسی
بقاء لارو
ماهی فایتر(Betta splendens)
2015
10
23
227
234
http://www.aejournal.ir/article_13513_ab655ecbd8463979c3acc08a633affb8.pdf
فصلنامه محیط زیست جانوری
محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1388
1394
7
3
تاثیر سطوح مختلف پربیوتیک ایزومالتوالیگوساکارید بر شاخص های رشد، بقاء و مقاومت در برابر تنش شوری در بچه ماهی کپورمعمولی (Cyprinus carpio)
مریم
حقی پور
محمد
سوداگر
محمد
مازندرانی
سیدحسین
حسینی فر
در این تحقیق اثرات پربیوتیک ایزومالتوالیگوساکارید بر شاخص های رشد، بازماندگی و مقاومت در برابر تنش شوری بچه ماهیان کپورمعمولی (Cyprinus carpio) بررسی شد. بچه ماهی ها با میانگین (± انحراف استاندارد) وزنی 0/31±6/13 گرم از کارگاه خصوصی واقع در استان مازندران تهیه و با تراکم 20 عدد در حوضچه های فایبرگلاس ذخیره سازی و پس از سازگاری، به مدت 8 هفته با جیره های آزمایشی حاوی 0 (شاهد)، 0/5، 1 و 2 درصد پربیوتیک ایزومالتوالیگوساکارید تغذیه شدند (4 تیمار و 3 تکرار). در انتهای دوره (هفته هشتم) شاخص های رشد (وزن نهایی، افزایش وزن بدن، نرخ رشد ویژه و فاکتور وضعیت)، بازماندگی و مقاومت بچه ماهی ها در برابر تنش شوری ppt 15 بررسی شد. نتایج به دست آمده نشان داد پربیوتیک ایزومالتوالیگوساکارید اثر معنی داری بر شاخص های رشد (وزن نهایی و نرخ رشد ویژه، فاکتور وضعیت و ضریب تبدیل غذایی) در مقایسه با تیمار شاهد نداشت (0/05<P). هم چنین اختلاف معنی داری در میزان بازماندگی بین تیمارهای تحت تاثیر پربیوتیک و تیمار شاهد مشاهده نشد (0/05<P). استفاده از پربیوتیک ایزومالتو الیگوساکارید به طور معنی داری مقاومت بچه ماهی ها را در برابر تنش شوری افزایش داد (0/05>P).
پربیوتیک ایزومالتوالیگوساکارید
رشد
تنش شوری
بچه ماهی کپورمعمولی (Cyprinus carpio)
2015
10
23
235
240
http://www.aejournal.ir/article_13515_58a425c949befa94728438c09fa35890.pdf
فصلنامه محیط زیست جانوری
محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1388
1394
7
3
بررسی مقدماتی برخی از جنبه های زیست شناسی جکوی انگشت برگی اندرسون (Asaccus andersoni)
زهرا
هوشمندی
نسرین
حیدری
جکوی برگ انگشتی اندرسونی گونه ای از جکوها می باشد که اخیرا در استان ایلام شناسایی شده است. این گونه جکو اندمیک ایران می باشد.اطلاعات اکولوژیکی در این زمینه محدود به مطالعات توصیف اولیه است به همین دلیل، این مطالعه خود بر روی این گونه کمیاب متمرکز شده است. برای این منظور سفرهای متعددی به تایپ لوکالیتی گونه در کوه مانشت، شهر ایوان، استان ایلام در غرب ایران، در طول چند هفته از اوایل بهار تا اواخر تابستان انجام شد. در این مقاله اولین گزارشات رفتارشناسی به ویژه رژیم غذایی و نحوه شکارگری جکوی برگ انگشتی اندرسونی گزارش شده است.
جکوی انگشت برگی اندرسون
زیست شناسی
رفتار
گونه
زیستگاه
ایلام
2015
10
23
241
246
http://www.aejournal.ir/article_13516_e4d6638322f56d8b2ef10e8a05b121d5.pdf
فصلنامه محیط زیست جانوری
محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1388
1394
7
3
معرفی 6 رکورد جدید مگس گل ((Dip: Syrphidae برای فون نیمه شمالی استان لرستان
سعیده
جعفری مقدم
شاهرخ
پاشایی راد
Syrphidae
Hover fly
لرستان
نورآباد
خرم آباد
الشتر
بروجرد
2015
10
23
247
252
http://www.aejournal.ir/article_13517_050e8650d64751d35a777b28a33e214f.pdf