2024-03-19T14:40:52Z
http://www.aejournal.ir/?_action=export&rf=summon&issue=5237
فصلنامه محیط زیست جانوری
محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1388
1396
9
1
ارزیابی شاخص های محیط زیستی در انتخاب زیستگاه یوزپلنگ آسیایی (1821 Acinonyxjubatusvenaticus; Griffith,) به کمک داده های سری زمانی دورسنجی (مطالعه موردی: مجموعه حفاظتی توران)
فرزانه
کرمانی
بهزاد
رایگانی
باقر
نظامی
حمید
گشتاسب
حسن
خسروی
حمیدرضا
حیدری
شناخت عوامل موثر بر انتخاب زیستگاه می تواند نقش مهمی برای توصیف پراکنش گونه ها داشته باشد و این امکان را فراهم کند که بتوان بین زیستگاه های مختلف از نظر کیفیت تفاوت قائل شد. برآورد و نقشه سازی مناسب زیستگاه، نقش مهمی در برنامه ریزی حفاظت گونه های در خطر انقراض ایفا می کند. هدف از این پژوهش ارزیابی مطلوبیت زیستگاه یوزپلنگ آسیایی با استفاده از روش بیش ترین بینظمی (MaxEnt) بر اساس شاخص های محیط زیستی و پاسخ یوزپلنگ به تغییرات معنادار پوشش گیاهی و دمای سطح زمین طی 15 سال اخیر در مجوعه حفاظتی توران می باشد. داده های حضور یوز از سال 2001 تا 2015 و شاخص هایی از قبیل فاصله از پراکنش سم داران منطقه، فاصله از منابع آبی، تغییرات پوشش گیاهی و تغییرات دمای سطح زمین از سال 2001 تا 2015، بارندگی و دمای سالیانه مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد 20% وسعت منطقه جزء طبقه مطلوب زیستگاه قرار دارد. بر اساس نتایج، متغیر فاصله از منابع آبی و تغییرات شاخص پوشش گیاهی عمودی، منحصر به فردترین اطلاعات را در اختیار قرار می دهند. هم چنین مطلوبیت زیستگاه وابستگی زیادی به پراکنش گونه های جبیر، قوچ و میش و آهو دارد. نتایج گویای این است که پراکنش یوز غالبا´ در مناطق دشتی و تپه ماهوری است. هم چنین بر اساس نتایج، این گونه از کوهستان ها و ارتفاعات فاصله میگیرد چرا که در اشغال گونه رقیب آن، یعنی پلنگ است.
MAXENT
شاخص های محیط زیستی
شاخص پوشش گیاهی
مطلوبیت زیستگاه
2017
03
21
1
12
http://www.aejournal.ir/article_44692_04b9ff78cfd7b693bcd91a0ab85eb9a2.pdf
فصلنامه محیط زیست جانوری
محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1388
1396
9
1
مدل سازی زیستگاه یوزپلنگ آسیایی (Acinonyx jubatus venaticus) تحت تاثیر تغییرات اقلیمی در ایران با استفاده از نرم افزار MAXENT
مریم
مروتی
محمد
کابلی
مریم
پناهنده
محمد
سرباز
شادی
احمدیان
تغییر اقلیم یک نگرانی عمده برای مدیریت و حفاظت تنوع زیستی می باشد که باعث تغییر در پراکنش بسیاری از گونه های جانوری شده است. درسال های اخیر شواهد متعددی از اثرات تغییر اقلیم بر روی جنبه های مختلف زیستی گونه های گیاهی و جانوری ارائه شده اما دانش اندکی در ارتباط با پیش بینی تاثیر تغییر اقلیم آینده بر روی گونه های جانوری در ایران وجود دارد. این مطالعه با هدف بازسازی اثر تغییرات اقلیمی در وسعت و مطلوبیت زیستگاه های یوزپلنگ آسیایی در ایران از حال تا آینده (سال 2070) با استفاده از نرم افزار مکسنت انجام شده است. در این مدل سازی از نقاط شناخته شده از حضور گونه (یوزپلنگ آسیایی) در سطح کشور و 19 متغیر آب و هوایی استفاده شد. سپس وسعت زیستگاه مطلوب گونه در فضای 9/3 ArcGIS برای اقلیم حاضر و اقلیم آینده به طور جداگانه محاسبه گردید. نتایج حاضر موید این مطلب است که با توجه به روند گرمایش کره زمین در سال های اخیر و روند رو به رشد آن در آینده هم چنین بررسی مدل های تغییر اقلیم، وسعت زیستگاه های مطلوب برای یوزپلنگ آسیایی در ایران از زمان حال تا سال 2070 روند نزولی را طی می کند که می تواند به عنوان هشداری جدی برای اجرای اقدامات حفاظتی از گونه های در معرض خطر انقراض توسط مراجع ذیربط مورد استفاده قرار گیرد.
مدل سازی
مطلوبیت زیستگاه
یوزپلنگ آسیایی
MAXENT
تغییرات اقلیمی
ایران
2017
03
21
13
20
http://www.aejournal.ir/article_44828_ead8ff52d285f78f8f859ef0d0dc98d4.pdf
فصلنامه محیط زیست جانوری
محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1388
1396
9
1
ارزیابی مطلوبیت زیستگاه پلنگ ایرانی (1927 Panthera pardus saxicolor, Pocock) با روش آنتروپی بیشینه (Maxent) در پارک ملی تندوره طی فصول تابستان و پاییز
احمد
شعاعی
مصطفی
قلی پور
حمیدرضا
رضایی
ثارالله
یارمحمدی
پلنگ ایرانی (Panthera pardus saxicolor) بهعنوان یکی از بزرگترین گربهسانان ایران از جایگاه ویژهای در مدیریت و حفاظت از حیاتوحش برخوردار است. این گونه توسط اتحادیه بین المللی حفاظت از طبیعت و منابع طبیعی (IUCN) در رده حفاظتی در معرض خطر انقراض (EN) قرارگرفته است. مهم ترین عامل در کاهش جمعیت این گونه، تخریب و نابودی زیستگاه های آن معرفی شده است. لذا شناخت عوامل مؤثر بر مطلوبیت زیستگاه پلنگ بهعنوان یک ابزار کارآمد، می تواند مدیران را در مدیریت و حفاظت از زیستگاه های باقیمانده و انتخاب لکه های جدید یاری رساند. در این مطالعه با استفاده از رویکرد بینظمی بیشینه و جمع آوری داده های میدانی، مدل مطلوبیت زیستگاه پلنگ ایرانی در پارک ملی تندوره که یکی از مهم ترین زیستگاه های این گونه در ایران است، طی سال 1391 در فصول تابستان و پاییز تهیه شد. قدرت پیش بینی مدل تهیه شده با استفاده از شاخص AUC محاسبه شده (0/878) که نشان از قدرت خوب مدل در پیش بینی مطلوبیت زیستگاه این گونه است. نتایج نشان داد که مهم ترین عامل مؤثر بر حضور یا عدم حضور پلنگ در این منطقه فاصله از جاده است. بهعلاوه مطلوب ترین زیستگاه پلنگ در این فصول ارتفاع 1900 تا 2300 متری از سطح دریا و در جهت شمالی و هم چنین فاصله 1100 تا 2500 متری از چشمه ها واقع شده است. این نتایج مشخص کننده تأثیر منفی جاده ها روی گونه های ارزشمند و حفاظتشده پارک های ملی است.
ارزیابی زیستگاه
بینظمی بیشینه (Maxent)
پارک ملی تندوره
پلنگ ایرانی
2017
03
21
21
30
http://www.aejournal.ir/article_44863_53fbd03ae74c2747386fd90a153c3dbb.pdf
فصلنامه محیط زیست جانوری
محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1388
1396
9
1
شناسایی بلوک ها و کریدورهای زیستگاهی خرس سیاه ایرانی (Ursus thibetanus gedrosianus) در استان هرمزگان
کامران
الماسیه
محمد
کابلی
فاطمه
رسولی نسب
طاهر
قدیریان
هادی
فهیمی
الهام
آبتین
خرس سیاه ایرانی (Ursus thibetanus gedrosianus) زیرگونه به شدت در آستانه انقراض در جنوب شرق کشور است که به واسطه تخریب و تکه تکه شدن زیستگاه و کاهش اندازه جمعیت در تهدید قرار دارد. این مطالعه با هدف شناسایی و ارزیابی بلوک های زیستگاهی و مدل سازی لکه ها و کریدورهای زیستگاهی خرس سیاه ایرانی در استان هرمزگان انجام شد. ارزیابی بلوک های زیستگاهی توسط پیمایش میدانی، مدل سازی مطلوبیت زیستگاه توسط نرم افزار MaxEnt و مدل سازی لکه های زیستگاهی و کریدورهای زیستگاهی توسط نرم افزار CorridorDesigner انجام گرفت. تعداد 9 بلوک زیستگاهی برای خرس سیاه ایرانی در استان هرمزگان شناسایی شد. بزرگ ترین لکه جمعیتی با مساحتی در حدود 1041 کیلومتر مربع در مهم ترین بلوک زیستگاهی یعنی منطقه بشاگرد واقع است. بلوک های زیستگاهی بشاگرد و رودان توسط مهم ترین کریدور که بیش ترین طول را نیز با حدود 70 کیلومتر دارا بود، به هم متصل می شوند. هر چند که تراکم جاده های داخل کریدورهای زیستگاهی خرس سیاه ایرانی در استان هرمزگان پایین بود (27/73 متر بر کیلومترمربع)، اما بسیاری از کریدورهای زیستگاهی توسط جاده های اصلی به صورت عرضی قطع می شوند و جاده ها امنیت افراد خرس سیاه در حال حرکت در کریدورهای زیستگاهی را به خطر می اندازند. لکه های زیستگاهی به عنوان پناه و استراحتگاه در داخل کریدورهای زیستگاهی در حدود 13 درصد مساحت کریدورهای زیستگاهی خرس سیاه ایرانی را در برمی گیرند.حفاظت از بلوک های زیستگاهی خرس سیاه ایرانی به همراه کریدورهای زیستگاهی از مواردی است که باید برای حفاظت این زیرگونه در معرض انقراض، مورد توجه سازمان حفاظت محیط زیست قرار گیرد.
خرس سیاه ایرانی
بلوک زیستگاهی
کریدور زیستگاهی
لکه زیستگاهی
استان هرمزگان
2017
03
21
31
38
http://www.aejournal.ir/article_44858_5976c4ff19873fa3fcd64bf1637899c4.pdf
فصلنامه محیط زیست جانوری
محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1388
1396
9
1
بررسی فاکتورهای مؤثر بر آشیان بومشناختی فضایی و زمانی خرس قهوهای (Ursus arctos syriacus) در حاشیه جنوبی دامنه توزیع آن در استان فارس
علی اصغر
زارعی
مازیار
محمودی
محمدحسن
حسین زاده
محمد
بندعلی
فرشته
محمودی
انتخاب منابع زیستگاهی مورد استفاده توسط گونههایی که در حاشیه دامنه توزیع خود قرار دارند از اهمیت ویژهای در بوم شناسی برخوردار است. استان فارس دارای جنوبیترین دامنه توزیع خرس قهوهای در ایران و دنیا میباشد و منطقه کوه خم در شهرستان ارسنجان یکی از مهم ترین زیستگاههای خرس قهوهای در این استان است. هدف ازاین مطالعه بررسی عوامل موثر بر انتخاب منابع زیستگاهی جمعیت محلی خرس قهوهای در حاشیه شمالی پارک ملی دریاچه بختگان و مقایسه پهنای آشیان بوم شناختی آن با سایر جمعیتها در دیگر زیستگاههای استان فارس است. براساس مفهوم آشیان بوم شناختی گرینلی، به منظور بررسی عوامل موثر بر پراکنش این گونه از 175 نمایه حضور در نرم افزار 10Arc GISاستفاده شد. لایههای اطلاعاتی به کار برده شده به عنوان فاکتورهای موثر بر آشیان بوم شناختی گونه شامل نقشههای طبقات شیب، جهت، ارتفاع و کاربریاراضی است. در منطقه کوه خم پهنای آشیان بوم شناختی فضایی با استفاده از معیار شانون-وینر و معیار اسمیت (FT) به ترتیب برابر با 0/72 و (0/85- 0/55) 0/71 به دست آمده است و برای سایر زیستگاهها در استان فارس به ترتیب 0/79 و (0/89- 0/68) 0/80 محاسبه گردیده است. برای تعیین معنیدار بودن اختلاف بین انتخاب منابع زیستگاهی کوه خم با سایر زیستگاهها در استان فارس از آزمون t استفاده شد که نشان داد بین این دو گروه اختلاف معنیداری وجود ندارد (p=0/487). گرچه تفاوت معنیداری در متغیر زیست محیطی درصد شیب زیستگاه نشان داده شد، اما استفاده خرس قهوهای از منابع زیست محیطی نقاط مختلف استان فارس تقریباً یکسان است.
منابع زیست محیطی
خرس قهوهای
آشیان بومشناختی
GIS
استان فارس
2017
03
21
39
48
http://www.aejournal.ir/article_44872_c4a11928b03305d366e4249586700915.pdf
فصلنامه محیط زیست جانوری
محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1388
1396
9
1
تنوع ژنتیکی شوکا (Capreolus capreolus) در استان های گلستان و مازندران براساس توالی ژن دی لوپ (D-loop) میتوکندری
حمیدرضا
کبیری بالاجاده
حمیدرضا
رضایی
سعید
نادری
شوکا (Capreolus capreolus) کوچک ترین عضو خانواده گوزن ها (Cervidae) در ایران است. این گوزن در جهان دارای دو گونه اروپایی - آسیایی (C. capreolus) و سیبریایی (C. pygargus) است، که از نظر ریختی با یکدیگر متفاوت هستند. این گونه در ایران عمدتاً در مناطق جنگلی با پوشش زیرین نسبتاً متراکم، جنگلهای جوان، جنگلهای بین دشت و مناطق کوهستانی زیست می کند. هدف از اجرای این مطالعه شناخت تنوع ژنتیکی شوکای ایران در مناطق مورد مطالعه بر اساس ژن D-loop میتوکندری و کاربرد آن در برنامه ریزی های حفاظتی این گونه می باشد. تعداد 8 نمونه از شوکای ایران از نقاط پراکنش گونه در استان مازندران و گلستان جمع آوری شد. پس از استخراج DNA از نمونه ها شامل بافت ماهیچه و سرگین، شاخ تکثیر بخشی از ناحیه کنترل DNA میتوکندری به طول 366 جفت باز به کمک یک جفت پرایمر یونیورسال صورت گرفت. محصولات PCR پس از توالی یابی جهت بررسی و تعیین فاصله ژنتیکی و تنوع هاپلوتیپی با استفاده از نرم افزارهای MEGA5،DNASP5 و NetWork بررسی شدند. براساس نتایج به دست آمده، تعداد 3 هاپلوتیپ و 3 جایگاه چند شکلی تشخیص داده شد. هاپلوتیپ های مشترک بین نمونه های استان گلستان و مازندران وجود دارد که احتمال آن می رود ارتباط بین جمعیت های دو استان و وجود کریدور ارتباطی بین جمعیت های آن ها وجود داشته باشد. فاصله ژنتیکی جمعیت دو استان کم بوده و از نظر حفاظتی باید مورد بررسی دقیقی قرار گیرند تا این ارتباط قطع نشود.
شوکا
D-loop
تنوع ژنتیکی
گلستان
مازندران
2017
03
21
49
56
http://www.aejournal.ir/article_44876_836b3c07a7f2e62b3525e29ed6a11a55.pdf
فصلنامه محیط زیست جانوری
محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1388
1396
9
1
پهنای آشیان بومشناختی و رژیم غذایی شغال طلایی (Canis aureus Linnaeus) در ناحیه کوهچنار شهرستان ارسنجان - استان فارس
علی اصغر
زارعی
شیوا
پیروی لطیف
در این مطالعه از روش تجزیه سرگین برای شناسایی منابع غذایی مصرف شده توسط شغال طلایی استفاده گردید و با استفاده از سه شاخص لوینز، معیار اسمیت (FT) شانون-وینر پهنای آشیان بوم شناختی غذایی شغال محاسبه گردید. این مطالعه در طی فصول بهار و تابستان 1388 انجام شد و در مجموع 32 نمونه سرگین جمعآوری و مورد بررسی قرار گرفت. در مجموع37 ماده غذایی در نمونههای سرگین شغال شناسایی گردید که در این بین ماکیان (مرغ و خروس) با 50 درصد،پستانداران با 43/75 درصد، انجیر (Ficus carica) با 37/5 درصد و گونههای گیاهی علفی با 34/37 درصد بیشترین فراوانی حضور را در نمونههای جمعآوری شده داشتهاند. هم چنین حشرات، پسته وحشی (Pistacia atlantica)، گوجه فرنگی (Lycopersicum esculentum) و انار (Punica granatum) نیز فروانی حضور قابل توجهی در رژیم غذایی شغال دارند. پهنای آشیان بوم شناختی غذایی با استفاده از معیار شانون-وینر و لوینز و معیار اسمیت (FT)به ترتیب برابر با 0/87، 0/45، (0/95-0/79) و 0/88 به دست آمده است. تعداد منابع غذایی مکرراً استفاده شده در محدوده مورد مطالعه برابر با 7 منبع میباشد. نتایج این مطالعه رفتارهای تغذیهای لاشهخواری، زبالهخواری، گیاهخواری و شکارگری شغال را نشان میدهد که موید رفتار فرصتطلبانه این گونه در بهرهبرداری از منابع موجود است. به نظر میرسد که دو عامل تنوع درون زیستگاهی و قابلیت دسترسی زیاد به مناطق مسکونی، باغات، مزارع کشاورزی و دامداریها باعث افزایش پهنای آشیان بوم شناختی و تنوع رژیم غذایی شغال در ناحیه مورد مطالعه شده است.
شغال طلایی
رژیم غذایی
پهنای آشیان بومشناختی
ارسنجان
2017
03
21
57
64
http://www.aejournal.ir/article_44927_7405069b7f6b76acc4daa447e27e419c.pdf
فصلنامه محیط زیست جانوری
محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1388
1396
9
1
رابطه الگوی گزینش خرد زیستگاهی طعمه و طعمه خوار - مطالعه موردی گربه شنی (Felis margarita) در سیستان و بلوچستان
سمیرا
غفاری پور
مرتضی
نادری
برهان
ریاضی
حمیدرضا
رضایی
در طی دوسال پایش و مطالعه ویژگی های زیستگاهی گربه شنی در منطقه بزمان، استان سیستان و بلوچستان، در پلات هایی دایرهای به شعاع 50 متر، اقدام به برآورد تراکم نسبی جوندگان از طریق صید در تله های زنده گیر و هم چنین ثبت نرخ برخورد با جوندگان با استفاده از پرژکتور شده و نتایج با پلات های جفت (عدم حضور یا فعالیت گربه شنی) مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج حاصل از تحلیل واریانس و هم چنین آزمون پارامتریک تی جفتی حاکی از تفاوت معنی دار بین میزان تراکم جوندگان در پلات های حضور و عدم حضور طعمه خوار می باشد (0/05>t= 41/56,p). این بررسی نشان می دهد افراد گونه های طعمه کاملاً گزینش خرد زیستگاهی طعمه خوار را تحت تاثیر قرار می دهند اما گزینش در مقیاس کلان زیستگاهی نمی تواند تحت تاثیر این متغیر باشد. فعالیت گونه در مقیاس کلان همانند گستره خانگی و توزیع گونه بیش تر تحت تاثیر متغیرهای توپوگرافیک و فاصله ای می باشد که به نوعی بر پناه به عنوان یکی دیگر از عوامل بهزیستی گونه های حیات وحش تاکید می نماید.
طعمه و طعمه خوار
فعالیت شبانه
استفاده از زیستگاه
تراکم طعمه
گربه شنی
2017
03
21
65
70
http://www.aejournal.ir/article_44934_9da42b9201764443226067aae6ad3dfb.pdf
فصلنامه محیط زیست جانوری
محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1388
1396
9
1
مطالعه اثر کربنات لیتیوم (Lithium Carbonate) بر بافت بیضه نوزاد موش صحرائی در تغذیه با شیر مادر
سعید
طلوع
سیدسجاد
حجازی
مطالعه حاضر به منظور بررسی تأثیر سمی لیتیوم بر میزان تغییرات سطح سرم هورمون تستسترون و تغییرات هیستومورفومتری بافت بیضه به ویژه بر روند اسپرماتوژنز آن در بیضه نوزادان موش صحرائی از طریق شیر مادر می باشد. نوزادان موش صحرائی به دنیا آمده با کربنات لیتیوم، از روز اول تا پایان دوره شیردهی (21 روز) به طور متوالی یک روز در میان با دوز متوسط 800 میلی گرم بر کیلوگرم از طریق داخل صفاقی به مادران شیرده تزریق شد. آزمایش هورمونی توسط کیت های Free Testosteron به روش الایزا انجام شد. نمونه های بافت بیضه به روش هماتوکسیلین و ائوزین رنگآمیزی شده و زیر میکروسکپ نوری مورد بررسی قرار گرفت. داده ها به صورت Mean±SE بیان شد و تجزیه و تحلیل داده ها از روش آنالیز آماری T-TEST توسط نرم افزار SPSS13 جهت مقایسه وجود اختلاف بین دو گروه تیمار و شاهد استفاده شد. از نتایج به عمل آمده در مطالعه حاضر سطح هورمون تستوسترون خون، ضخامت قطر لوله منی ساز بافت بیضه، طول بیضه ها نوزاد و وزن بیضه های موش های نوزاد اختلاف معنی داری بین گروه های تیمار و شاهد به دست آمد. اما اثر تراوش دارو در شیر مادر بر ضریب Repopulation Index نوزادان اختلاف معنی داری نداشت. هم چنین وقوع تقسیمات میوز 1 و میوز 2 اسپرماتوژنز گروه شاهد رخ داده بود درحالی که در گروه تیمار روند اسپرماتوژنز کامل نشده بود. در مطالعه حاضر نیز نتایج به دست آمده حاکی از توقف و به تعویق انداختن فرایند اسپرماتوژنز به دنبال تراوش کربنات لیتیوم در شیر مادر بود که مطابق با یافته تحقیق فوق می باشد.
بیضه
شیر مادر
کربنات لیتیوم
موش صحرائی
2017
04
17
71
76
http://www.aejournal.ir/article_45002_4884a97ce8efd65f0d550185d6fc5a4c.pdf
فصلنامه محیط زیست جانوری
محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1388
1396
9
1
ساختار و تنوع ژنتیکی اردک سیاه کاکل (Aythya fuligula Linnaeus, 1758) با استفاده از ژن میتوکندریایی سیتوکروم ب در منطقه خلیج گرگان
احمد
شعاعی
حمیدرضا
رضایی
جلیل
ایمانی هرسینی
اردک سیاه کاکل یکی از گونه های فراوان و با پراکندگی بالا در جهان، بین مرغابی سانان است. هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی ساختار و تنوع ژنتیکی اردک سیاه کاکل در منطقه خلیج گرگان با استفاده از ژن سیتوکروم ب (Cytochrome b) بود. برای اجرای این پژوهش از 10 قطعه اردک سیاه کاکل که از منطقه خلیج گرگان گرفته شده بوده اند، نمونه برداری انجام شد. تجزیه تحلیل های هاپلوتایپی و نوکلئوتیدی با استفاده از نرم افزارهای MEGA، MrBayes، Arlequin، DNAsp و Network صورت گرفت. بهطورکلی، با بررسی 9 قطعه 961 جفت بازیِ ژن سیتوکروم b اردک سیاه کاکل، 4 هاپلوتایپ مختلف شناسایی شد. تنوع هاپلوتایپی 0/6944، تنوع نوکلئوتیدی 0/00095 محاسبه شد. مقدار Nm یا میزان جریان ژنی بین مناطق نمونه برداری برابر 1/598 بود (0/05>p) که نشان از جریان ژنی بالا و بهبیاندیگر فاصله بسیار کم بین جمعیت های اینگونه و جمعیت های اروپایی و آسیایی آن است. شاخص راجزر-هارپندینگ، شاخص تاجیما و Fu Fs به ترتیب 0/211 و 0/715 و 1/282- محاسبه شد، هم چنین نمودار توزیع عدم تطابق به صورت تک نمایی رسم شده، که همه آن ها نشان داند تاریخچه جمعیتی نامعین وشبیه به مدل گسترش ناگهانی بوده است. با توجه به نتایج بهدستآمده از شبکه هاپلوتایپی و درخت تبارشناختی و همینطور تفاوت اندک ژنتیکی بین جمعیت های بررسیشده، احتمال مهاجرت این پرنده از هردو منطقه اروپا و شرق آسیا به ایران وجود دارد. با در نظر گرفتن نتایج پژوهش حاضر، باید منطقه خلیج گرگان به عنوان یک منطقه مهم و کلیدی شناخته شده و اقدامات مدیریتی و حفاظتی لازم در منطقه صورت گیرد.
اردک سیاه کاکل
تنوع ژنتیکی
ژن سیتوکروم b
ژنوم میتوکندری
2017
03
21
77
86
http://www.aejournal.ir/article_45019_3384e263a1c29dbe2b11451523c39467.pdf
فصلنامه محیط زیست جانوری
محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1388
1396
9
1
بوم شناسی و زیست شناسی جوجه آوری سار صورتی (Sturnus roseus Linnaeus, 1758) در اردبیل
یوسف
مهدی زاده
مرتضی
نادری
محمد
کابلی
به منظور بررسی وضعیت جوجه آوری سار صورتی در استان اردبیل، پس از پایش های میدانی و گفتگو با محیط بانان و مردم محلی، کلونی با فراوانی نسبتاً بالا از این گونه در معدن سنگ پیرآلقر اردبیل ثبت گردید. در این پژوهش که در بهار و تابستان 1393 انجام شد، تلاش گردید تا عوامل موثر بر جوجه آوری سار صورتی و هم چنین برخی ویژگی های فنولوژیک و بوم شناختی این گونه مورد بررسی قرار گیرد. نتایج حاکی از آن بود که با آشیان گزینی و مشارکت هر دو جنس در ساخت آشیانه در اواخر اردیبهشت، دسته تخمی با اندازه متغیر بین سه تا شش عدد گذاشته شده (136=n) و پس از حدود دوماه جوجه ها به پرواز در آمدند. هم چنین برآورد موفقیت جوجه آوری این پرنده با شیوۀ میفیلد نشان داد که احتمال بقای جوجه ها در دوره تفریخ و خروج آن ها از تخم تا زمان پرواز به ترتیب 74 و 89 درصد است. موفقیت کلی جوجه آوری این گونه با این شیوه، حدود 71 درصد برآورد گردید. با بررسی تخمها و جوجه های از بین رفته در آشیانهها مشخص گردید که بیش ترین میزان تلفات به مرحله قبل از تفریخ و دوره انکوباسیون تعلق دارد و مهم ترین طعمه خواران شامل مار، روباه، شغال، کلاغ و رودک هستند. تحلیل ها نشان می دهد میزان موفقیت به پرواز درآمدن جوجه ها از آشیانه ها تاثیر قابل ملاحظه ای از ویژگی های خرد ساختار آشیانه ها به ویژه عمق آشیانه، می پذیرد. نتایج به دست آمده نشان می دهد، انواع ملخ ها ماده غذایی غالب مورد استفاده توسط این گونه می باشد.
متغیرهای خردزیستگاهی
تفریخ
بقا
کلونی جوجه آور
سار صورتی
اردبیل
2017
03
21
87
94
http://www.aejournal.ir/article_45072_9913df0489caf5faf413284a3ab338e3.pdf
فصلنامه محیط زیست جانوری
محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1388
1396
9
1
تاثیر پروبیوتیک حاوی لاکتوباسیلوس، استرپتوکوکوس و بیفیدوباکتریوم بر ضریب تبدیل غذایی و لیپیدهای خون در جوجه های گوشتی
فروغ
طلازاده
منصور
میاحی
این مطالعه بر آن است تا تاثیر پروبیوتیک اکوابلند اوین محتوی لاکتوباسیلوس، استرپتوکوکوس و بیفیدوباکتریوم را بر عملکرد و لیپیدهای خون در جوجههای گوشتی مورد بررسی قرار دهد. بدین منظور 180 قطعه جوجه یک روزهگوشتی خریداری و بهطورتصادفی به 3 گروه تقسیم شدند.جوجههای گروهAو B پروبیوتیک را بهترتیب بهمیزان 300 میلیگرم بهازای 60 پرنده بهمدت 3 روز و300 میلیگرم بهازای 60 پرنده بهمدت 7 روز در ابتدای دوره، در آب آشامیدنی دریافت نمودند. جوجههای گروه C بهعنوان گروه شاهد پروبیوتیک را دریافت نکردند. بهمنظور تعیین غلظت کلسترول تام، تری گلیسرید، LDL و HDL با استفاده از کیت های تجاری، در پایان دوره از 10 قطعه جوجه از هر گروه، خونگیری بهعمل آمد. در21 روزگی و در پایان دوره، میزان خوراک مصرف شده، افزایش وزن و ضریب تبدیل غذا محاسبه گردید. نتایج این مطالعه نشان داد که دریافت این پروبیوتیک بهمدت 7 روز باعث افزایش معنیدار سطح کلسترول سرم در مقایسه با گروه شاهد و باعث افزایش معنی دار سطح HDL در مقایسه با گروه A شد. اما بین میزان تری گلیسیرید و LDL هیچیک از گروه ها اختلاف معنی دار وجود نداشت. همچنین در مورد ضریب تبدیل غذایی، در کل دوره تفاوت معنی داری بین گروه ها وجود نداشت.
پروبیوتیک
ضریب تبدیل غذایی
لیپیدهای سرم
جوجه گوشتی
2017
03
21
95
98
http://www.aejournal.ir/article_45075_f3af7c2383d331ea1c3e650f51e1f206.pdf
فصلنامه محیط زیست جانوری
محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1388
1396
9
1
بررسی اثرات سرعت جریان هوای سالن بر فراسنجه های عملکردی مرغداری های گوشتی شهرستان تنکابن
امیر
کاظمی
سید ناصر
موسوی
سیامک
مشایخی
ایجاد سرعت جریان هوای مناسب یکی از مهم ترین راه های خنک کردن پرنده در مناطق مرطوب است. در این تحقیق میزان سرعت جریان هوای سالن های پرورش جوجه گوشتی و رابطه بین سرعت جریان هوای سالن با فراسنجه های عملکردی مرغداری های گوشتی در شهرستان تنکابن مورد ارزیابی قرار گرفت. داده های مورد نیاز این تحقیق از کل مرغداری های گوشتی در شهرستان مورد مطالعه که در فصل تابستان اقدام به جوجه ریزی کرده بودند، به دست آمد. در مجموع تعداد 26 مرغداری مورد بازدید و مصاحبه حضوری قرار گرفتند. داده های مربوط به متغیرهای سرعت جریان هوا، دما و رطوبت در سالن های مورد مطالعه به صورت کمی و با بهره گیری از ابزارهای مربوطه مورد اندازه گیری قرار گرفت و در پایان دوره از عملکرد واحدها رکوردبرداری صورت گرفت. در این تحقیق سرعت جریان هوای سالن واحدها بین 0/7 تا 1/8 (میانگین 1/3 متر در ثانیه) متغیر بوده و تمام واحدهای مورد ارزیابی دارای سرعت جریان هوای کم تر از 2 متر بر ثانیه بودند که نشان دهنده ناکافی بودن سرعت جریان هوا در سالن های پرورش می باشد. در این تحقیق بین سرعت جریان هوا با متغیرهای ضریب تبدیل خوراک (0/001>p)، شاخص دما (0/01>p)، میانگین خوراک مصرفی (0/01>p) و درصد تلفات (0/05>p) رابطه منفی و معنی دار وجود داشت. براساس نتایج این مطالعه با به کارگیری سیستم های تهویه مناسب و اصلاح سیستم های تهویه موجود می توان به بهبود عملکرد واحدها و افزایش بازده تولید کمک نمود.
مرغداری گوشتی
شهرستان تنکابن
تهویه
سرعت جریان هوا
2017
04
09
99
104
http://www.aejournal.ir/article_45079_fe111aef2a39791b2232f01da1f73d28.pdf
فصلنامه محیط زیست جانوری
محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1388
1396
9
1
استفاده از الگویتم بهینه سازی مذاب سازی شبیه سازی شده برای اولویت بندی سیستماتیک مناطق حفاظت شده در استان البرز ایران
سرور
اسفنده
محمد
کابلی
لیلا
اسلامی
با توجه به اهمیت و لزوم حفظ تنوع زیستی برای حفاظت از تنوع زیستگاه ها و جمعیت های حیات وحش باید به انتخاب مناطق نمونه و معرف از کل طبیعت پرداخت. هدف این مقاله اولویت بندی مناطق مناسب حفاظت در استان البرز و انتخاب مناسب ترین لکه ها برای حفاظت با استفاده از الگوریتم بهینه سازی فراابتکاری مذاب سازی شبیه سازی شده در قالب نرم افزار Marxan است. به این منظور از هشت معیار حفاظتی شامل زیستگاه بالقوه پنچ گونه پستاندار، جامعه خزندگان، جامعه پرندگان شکاری و جامعه پرندگان آبزی و کنار آبزی استان البرز استفاده شده است و نتایج با الگوریتم های ابتکاری حریص (greedy) و نادر (rarity) مقایسه شده است. برای مدل سازی زیستگاه بالقوه این گونه ها از روش حداکثر آنتروپی تحت نرم افزار MaxEnt استفاده شده است. هدف انتخاب یک شبکه حفاظتی است که به ترتیب 30، 40، 50 و 60 درصد هر معیار را حفاظت کند. در این مطالعه پنج سناریو حفاظتی معرفی شد و بررسی نتایج سناریوهای مختلف حفاظتی نشان داد که منطقه حفاظت شده موجود دراستان البرز از لحاظ دستیابی به اهداف حفاظتی کارایی مناسبی را ندارد و فقط هدف حفاظتی چهار معیار از هشت معیار انتخاب شده را برآورده می کند. در اغلب سناریوها هم پوشانی شبکه های حفاظتی منتخب با منطقه حفاظت شده موجود کم تر از 49/5 درصد بوده است. نتایج نشان می دهد که پارامترهای مختلفی از جمله اهداف حفاظتی تعیین شده، الگوریتم های مختلف و میزان فشردگی لکه های حفاظتی منتخب در فرایند اولویت بندی و انتخاب سیستماتیک مناطق تحت حفاظت دخالت دارند. از این رو با تعیین مقادیر مناسب برای این پارامترها، مقاله حاضر نشان داد که الگوریتم مذابسازی شبیه سازی شده نتایج قابل قبولی را در تمامی سناریوها در مقایسه با دو الگوریتم دیگر ارائه می کند و استفاده از آن به شناسایی بهترین لکه های حفاظتی در استان البرز کمک زیادی می کند.
انتخاب سیستماتیک مناطق تحت حفاظت
الگوریتم مذاب سازی شبیه سازی شده
بهینه سازی
Marxan
حداکثر آنتروپی (MaxEnt)
2017
03
21
105
122
http://www.aejournal.ir/article_45135_4b35fc7930a5cc4779199844265863e8.pdf
فصلنامه محیط زیست جانوری
محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1388
1396
9
1
مطالعه صفات اندازهگیری و شمارشی در لاسرتای شکم سبز(Darevskia kamii) در شهرستانهای گرگان و کردکوی استان گلستان
حورا السادات
بنیعقیل
حاجی قلی
کمی
محمد
ناصحی
سوسمارهای ایران شامل 11 خانواده، 41 جنس و 146 گونه هستند. غنیترین خانواده سوسمارهای ایران از لحاظ تعداد گونه مربوط به خانواده لاسرتیده با 47 گونه میباشد. جنس Darevskiaیکی از 9 جنس متعلق به خانواده Lacertidaeاست که خود شامل 9 گونه میباشد. این گونه بومی استان گلستان میباشد و مطالعه حاضر برای اولین بار روی دو جمعیت این گونه صورت گرفته است. برای مطالعه صفات مورفومتریک و مریستیک لاسرتای شکم سبز (Darevskia kamii)، در شهرستانهای گرگان و کردکوی استان گلستان، پس از تعیین ایستگاههای نمونه برداری در منطقه مورد مطالعه، 10 ایستگاه انتخاب و50 نمونه سوسمار در فاصله فروردین ماه 1394 تا شهریور ماه 1394 به وسیله دست، چوب و روش های دیگر جمعآوری شد. از نمونههای زنده عکس تهیه گردید و سپس تعدادی از نمونهها توسط کلروفرم بی هوش و در الکل 75% تثبیت کرده و با استفاده از منابع معتبر شناسایی شدند. جنسیت نمونهها از طریق مشاهده همیپنیس و تشریح نمونهها و مشاهده بیضه و تخم مشخص گردید. برای مطالعه بیش تر برروی ویژگیهای زیستی گونههای صید شده اقدام به اندازهگیری 19 صفت مورفومتریک به وسیله کولیس و شمارش 14 صفت مریستیک شد. دادههای حاصل توسط آمار توصیفی بررسی گردید. برای بررسی دوشکلی جنسی از آنالیز آماری t-test مستقل استفاده شد، که در نتیجه آن، سه صفت LRVS, AG, SVL در مادهها بیش تر از نرها، و تنها یک صفت LA در نرها بیش تر از مادهها بوده است. هم چنین نرها دارای لکههای آبی در نواحی جانبی بدن میباشند.
مورفومتریک
مریستیک
لاسرتای شکمسبز
Darevskia kamii
استانگلستان
2017
03
21
123
132
http://www.aejournal.ir/article_45162_e3a615affbefa63164218693fd2be323.pdf
فصلنامه محیط زیست جانوری
محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1388
1396
9
1
بررسی تنوع گونهای کرمهای خاکی Epigeic در استان اصفهان
مجتبی
یحیی آبادی
کرمهای خاکی گروه اپی جییک توانایی زیادی در مصرف، هضم و تبدیل مواد آلی داشته و سیکل کوتاه زندگی و نرخ تکثیر زیاد این کرمها، موجب پتانسیل زیاد آن ها در فرآیند تولید ورمیکمپوست شده است. در این تحقیق، تنوع کرمهای خاکی اپیجییک در 10 منطقه (شامل 20 زیستگاه) استان اصفهان بررسی شدند. در مجموع چهار گونه کرمهای خاکی، متعلق به خانواده Lumbricidae شامل Dendrobaena veneta (Rosa, 1886)، Eisenia fetida (Savigny, 1826)، Dendrodrilus rubidus (Savigny, 1826)و Dendrobaena hortensis (Michaelsen, 1890) و براساس خصوصیات مارکرهای مورفولوژیک مانند طول بدن، قطر بدن، تعداد حلقههای بدن (segment)، تعیین تعداد خارهای حرکتی (setae) در هر حلقه، رنگ بدن، شماره حلقههای محل استقرار کمربند جنسی و تعیین محل قرارگیری غده شکمی در کمربند جنسی (Tubercle)، شناسایی شدند. بیش ترین فراوانی به گونه venetaDendrobaena اختصاص یافت و کم ترین فراوانی در گونه hortensisDendrobaena مشاهدهشد.بیش ترین عدد شاخص غنای گونهای مارگالف به میزان 0/910 در منطقه چادگان مشاهده شد که حاکی از شرایط بهینه زیست کرمها در زیستگاههای این منطقه بود درحالیکه کم ترین میزان شاخص مارگالف به میزان صفر در منطقه انارک ثبت شد.
کرمهای خاکی
اپی جئیک
تنوع
اصفهان
مارگالف
2017
03
21
133
142
http://www.aejournal.ir/article_45170_8f6cff605a0e8c7176820bfa2ace954a.pdf
فصلنامه محیط زیست جانوری
محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1388
1396
9
1
تاثیر دما بر میزان تغذیه کفشدوزک Oenopia conglobata contaminata (Menteries) از شته جالیز (Glover) Aphis gossypii
محمدعلی
ضیائی مدبونی
محمدرضا
حسینی
میزان تغذیه لاروی و حشرات کامل کفشدوزک Oenopia conglobata contaminate (Menteries) (Col.: Coccinellidae) روی شته جالیز Aphis gossypii Glover (Hem.: Aphididae) در دماهای مختلف در شرایط آزمایشگاهی بررسی شد. میزان تغذیه مراحل مختلف لاروی کفشدوزک در 5 درجه حرارت 22/5، 25، 27/5، 30 و 32/5 درجه سلسیوس و میزان تغذیه حشرات کامل (نر و ماده) کفشدوزک در 21 روز اول پس از ظهور در دماهای 27/5 و 30 درجه سلسیوس با تغذیه از پوره های سنین ٣ و ٤ شته جالیز مورد بررسی قرار گرفت و محاسبه شد. نتایج پژوهش نشان داد که با افزایش دما میزان تغذیه روزانه کفشدوزک افزایش می یابد. متوسط کل میزان تغذیه مراحل مختلف لاروی کفشدوزک در دماهای مختلف تقریباً یکسان بوده و تفاوت معنی داری مشاهده نشد که این نتایج نشان می دهد هر یک از مراحل لاروی برای تکمیل دوره رشدی خود به میزان معینی از طعمه نیاز دارند. هیچ اختلاف معنیداری بین میزان تغذیه حشرات ماده و نیز حشرات نر کفشدوزک در دماهای 27/5 و 30 درجه سلسیوس مشاهده نشد. میزان تغذیه روزانه در هر دو دمای بررسی شده در حشرات ماده بیش تر از حشرات نر بود و این به دلیل نیاز بیش تر حشره ماده جهت تخم ریزی می باشد.
میزان تغذیه
طعمه
دماهای مختلف
Aphis gossypii
Oenopia conglobata contaminate
2017
03
21
143
148
http://www.aejournal.ir/article_45193_fb39d69bc9be0c1f40a79cac88b573fd.pdf
فصلنامه محیط زیست جانوری
محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1388
1396
9
1
فون کنههای انباری گندم استان کردستان و گزارش یک گونه جدید برای ایران
مصطفی
معروف پور
هادی
استوان
مهم ترین آلودگیهای کارخانجات آرد و سیلوهای گندم، آفات انباری میباشند که خسارت آن ها به صورت کمی و کیفی است. آلوده شدن گندم انبار شده به کنهها همراه با افزایش گرما و رطوبت است که سبب کاهش کیفیت گندم میشود. به منظور مطالعهفونستیکی کنههای انباری آرد و گندم درسالهای 1393 و 1394از سیلوها، کارخانههای آرد شهرهای مختلفاستان کردستان نمونهبرداری انجام شد. در این تحقیق، در مجموع 11گونه کنه از9جنس و6خانواده از سه راستهTrombidiformes, Sarcoptiformes و Mesostigmata شناسایی شدند که همگی گونهها برای فون استان کردستان جدید میباشند. در بین آن ها گونهErythraeus southcotti (Goldarazena and Zhang, 1998) برای فون کنههای ایران جدید است. بیش ترین فراوانی و پراکنش گونهای در کنههای شکارگر مربوط به گونه Cheyletus malaccensis (Oudemans) از خانواده Chelytidae و در گونههای آفت مربوط به گونه Rhizoglyphus echinopus(Fumouze & Robin) از خانواده Acaridae بود. اسامی گونههای شناسایی شده به شرح زیر میباشد: Acaridae Acarus siro Linnaeus, 1758 Rhizoglyphus echinopus (Fumouze & Robin, 1868) Tyrophagus putrescentiaeSchrank, 1781 Cheyletidae Acaropsis sollers (Kuzin, 1940) Cheyletus malaccensis Oudemans, 1903 Cheyletus eruditus (Schrank, 1781) Blattisociidae Blattisocius keegani (Fox, 1947) Dermanyssidae Liponyssoides sanguineus (Hirst, 1941) Laelapidae Pneumolaelaps lubrica (Voigts and Oudemans, 1904) Erythraeidae Erythraeus shojaii Saboori and Babolmorad, 2000 Erythraeus southcotti Goldarazena and Zhang, 1998
استان کردستان
غلات انباری
کنه
2017
03
21
149
158
http://www.aejournal.ir/article_45233_ec1bd196947bc1f7912909c20c352118.pdf
فصلنامه محیط زیست جانوری
محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1388
1396
9
1
بررسی فونستیک حلزونهای خشکی زی (Gastropoda) در بخش مرکزی استان مازندران
رضا
اکبری
حمید
بلقیس زاده
سیامک
یوسفی سیاه کلرودی
حلزون ها متعلق به رده شکم پایان و از شاخه نرم تنان می باشند. حلزون های خشکی زی از لحاظ پزشکی، دامپزشکی و کشاورزی دارای اهمیت بالایی هستند. مانند حلزون سفید باغات که سالانه براساس گزارشات اعلام شده خسارات زیادی را به باغداران وکشاورزان وارد می کند. هدف این پژوهش بررسی و تعیین فون حلزون های خشکی زی در بخش مرکزی استان مازندران است. به این منظور بخش مرکزی استان مازندران از چالوس تا بابلسر به هشت ایستگاه تقسیم بندی شد. سپس طی نه ماه نمونه برداری ازنمونه های جمع آوری شده از نظر مورفولوژیکی و سیستماتیک و با استفاده از کلیدهای تشخیص معتبرتوسط استریومیکروسکوپ مورد بررسی و شناسایی قرار گرفتند. در نهایت براساس نتایج حاصل تعداد 11گونه از هشت جنس متعلق به چهارخانواده شناسایی شد. Family: Bradybaenidae Family: Hygromidae Family: Helicidae Family: Enidae Fruticicola fruticum( Muller 1774) Cernuella neglecta(Draparnaud- 1805( Candidula spade(Calcara – 1845) Chondrola tridens(muller,1774) Clausilia wateliana(Strobel ,1850) Cochlicella barbara( Linnaeus- 1718 ) Candidula itnteresecta(Poiret – 1801) Chondrula maceadonica(wagner,1914) Cernuella virgate(Darosta 1778( Vidovici acaerolans( Pfeiffer – 1828) Chilostomaillyricum( Stabile,1864) هم چنین تاثیر عوامل محیطی ازجمله دما و رطوبت نسبی بر پراکنش گونه ها مشخص شد. با توجه به نتایج حاصل مشخص شد استان مازندران از تنوع گونه ای نسبتاً بالایی برخوردار بوده و دما و رطوبت نسبی هوا اهمیت ویژهای در فراوانی و انتشار حلزون های خشکی زی در منطقه دارد به شکلی که بیش ترین جمعیت حلزون ها در دمای 18 تا 30 درجه سانتی گراد و رطوبت نسبی بالای 60 درصد مشاهده شد.
حلزون های خشکی زی
فونستیک
فراوانی
استان مازندران
2017
03
21
159
166
http://www.aejournal.ir/article_46012_e46d691999b93585fa100e8a5f558d3a.pdf
فصلنامه محیط زیست جانوری
محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1388
1396
9
1
بررسی اثرات ضد باکتریایی نانوذرات CuO بر روی باکتری یرسینیا راکری (Yersinia ruckery)
بهاره
متان کپوری
مریم
شاپوری
عباس
بزرگ نیا
استفاده از نانوذرات اکسید فلزی جهت مقابله با عفونت های باکتریایی به عنوان روش جایگزین آنتی بیوتیک ها می تواند موثر باشد. در این تحقیق خواص ضدباکتریایی نانوذرات اکسیدمس بر روی باکتری یرسینیاراکری بررسی شد. هدف از این بررسی معرفی خواص ضدمیکروبی و ضدباکتریایی، نانو ذرات CuOاست. نانوذرات با تولید رادیکال آزاد –O2 و OH سبب اکسیداسیون و تخریب غشای میکروارگانیسم ها می شوند. اثر ضدباکتریایی نانوذرات مس بر روی باکتری یرسینیاراکری، براساس قطر ناحیه بازداری از طریق آزمایش های چاهک و محیط آب گوشت با غلظت های مختلف 0/2، 0/4، 0/6، 0/8 و 1 درصد به طور جداگانه بررسی شد. غلظت های بحرانی و تاثیرگذاری و سینتیک کشندگی نانوذرات با آنتی بیوتیک رایج اکسی تتراسایکلین مقایسه گردید. نسبت حداقل غلظت مهار رشد (MIC) و حداقل غلظت باکتری کشی (MBC) در این محیط ها مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج حاصل از این تحقیق مشخص نمود نانوذرات CuO اثرات بازدارندگی برعلیه باکتری گرم منفی یرسینیاراکری دارند. قطر ناحیه بازداری اکسیدمس در حضور غلظت 1%، 6 میلی متر و در برابر اکسی تتراسایکلین نیز 7 میلی متر است. به طورکلی می توان نتیجه گرفت نانوذرات اکسید مس بعد از آنتی بیوتیک اکسی تتراسایکلین، به عنوان گزینه مناسب ضدمیکروبی، در زمینه ضدعفونی کردن آب های پرورشی، دیواره استخرها و پاک سازی محیط ها پیشنهاد می شود و از نظر بهداشتی و اقتصادی حایز اهمیت است.
یرسنیاراکری
نانوذرات
اکسیدمس
اثر ضدمیکروبی
2017
03
21
167
172
http://www.aejournal.ir/article_46094_ffe623e1bdd5117572e3d61498feac68.pdf
فصلنامه محیط زیست جانوری
محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1388
1396
9
1
استفاده از آغازگرهای اختصاصی در بررسی تنوع جلبک های هم زیست زوگزانتله با مرجان های هرماتیپیک در جزیره هنگام-خلیج فارس
حامد
دهقانی
پرگل
قوام مصطفوی
سید محمدرضا
فاطمی
جلیل
فلاح مهرآبادی
مرجان های هرماتیپیک میزبان داینوفلاژل های از جنس Symbiodinium (Zooxanthellae) می باشند. جنس Symbiodinium تاکنون به نه کلاد ژنتیکی گوناگون (A-I) تقسیم شده است. کلادهای مختلف Symbiodiniumخصوصیات اکولوژیک و فیزیولوژیک گوناگونی دارند و میتوانند تأثیرات متفاوتی بر دوام و بقای موجودات هم زیست با آن ها داشته باشند. از آن جائی که بقای آبسنگ های مرجانی وابسته به نوع زوگزانتله هم زیست با آن هاست، شناسائی کلادهای هم زیست آن ضروری به نظر می رسد. در این مطالعه از کلادهای اختصاصی برای روشن کردن تنوع زوگزانتله در هر گونه مرجان استفاده شد. بدین منظور نه کلنی مرجان از جزیره هنگام جمع آوری شد. پس از خارج کردن توده لزج زوگزانتله از بافت های مرجان توسط پمپ هوا، DNA به روشCTAB استخراج شد. سپس واکنش زنجیرهای پلیمراز با استفاده از آغازگرهای اختصاصی کلادهای زوگزانتله انجام گرفت. نتایج نشان داد که اغلب گونه ها میزبان بیش از یک کلاد می باشد. کلادهای D و C به ترتیب از هشت و هفت گونه مرجان شناسائی شدند، درحالی که کلاد A با سه گونه هم زیست بود. غالب بودن کلاد D در خلیج فارس حاکی از مقاومت این کلاد در برابر شرایط سخت محیطی می باشد لیکن احتمال می رود که هم زیستی مرجان های هرماتیپیک با بیش از یک کلاد مقاومت آبسنگ ها را در برابر شرایط محیطی خلیج فارس افزایش دهد.
خلیج فارس
جزیره هنگام
Symbiodinium
کلاد
2017
03
21
173
178
http://www.aejournal.ir/article_46240_c4c4a9241f3843fd2712311976f44c1f.pdf
فصلنامه محیط زیست جانوری
محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1388
1396
9
1
معرفی گونه Chondrilla sp PG A 2015 از آب های ساحلی بوشهر (اولی جنوبی) با استفاده از ساختار مورفولوژی و روش ژنتیکی
آرام
روشن
سیدمحمدباقر
نبوی
محمدعلی
سالاری علی آبادی
احمد
سواری
حسین
ذوالقرنین
در این مطالعه برای اولین بار اسفنج های جنس Chondrilla از منطقه زیر جزر و مدی ساحل روستای اولی جنوبی (خلیج فارس)، با انجام عملیات غواصی در عمق 8 متری، در آبان ماه 1393 جمع آوری گردیدند. موقعیت جغرافیایی منطقه 27 درجه و 49 دقیقه و 923 ثانیه شمالی و 51 درجه و 54 دقیقه و 135 ثانیه شرقلی می باشد. برای شناسایی مورفولوژیک نمونه های اسفنج، از روش هضم اسیدی استفاده گردید. نمونه ها فاقد ماکرواسپیکول بوده و فقط دارای دو نوع میکرواسپیکول OxysphaerastersوOxyasters می باشند که به صورت روکشی با ضخامت و رنگ های مختلف بر روی صخره ها دیده می شوند. برای شناسایی گونه های این جنس از روش مولکولی سیتوکروم اکسیداز CO1استفاده شد. در این مطالعه 4 نمونه از این جنس مورد شناسایی مورفولوژیک و مولکولی قرار گرفتند و یک گونه جدید به نام Chondrilla sp PGA 2015 شناسایی شد.
کندریلا
پوریفرا
CO1
آنالیز مولکولی
طبقه بندی سنتی
2017
03
21
179
188
http://www.aejournal.ir/article_46510_392778a6ac99f7d8bc61c9c350b27c56.pdf
فصلنامه محیط زیست جانوری
محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1388
1396
9
1
شناسایی اسفنج های ناحیه بین جزر و مدی جزیره هرمز واقع در خلیج فارس
شیما
کاظم پور
آریا
اشجع اردلان
مریم
عیدی
اسفنج ها یکی از مهم ترین اجتماعات جانوران کفزی در خلیج فارس محسوب می شوند. این تحقیق در ناحیه بین جزر و مدی جزیره هرمز در طی دو فصل بهار و تابستان 1394 انجام پذیرفت. در مجموع 6 ایستگاه جهت نمونه برداری درنظر گرفته شدند. پس از نمونه برداری و هضم مواد آلی در نمونه ها، اسپیکول ها مورد مطالعه قرار گرفتند. در مجموع در تحقیق حاضر 6 گونه شناسایی شد. گونه های شناسایی شده در این مطالعه متعلق به رده Demospongiae و راسته های Haplosclerida، Chondrillida،Hadromerida،HalichondriaوAstrophoridaو خانواده های Chalinidae ،Chondrillidae ،Hemiasterellidae Ancorinidae ،Niphatidae و Halichondrillidae بودند. گونه های شناسایی شده شامل Haliclona sp.، Chondrilla australiensis، Hemiasterella bouilloni، Ecionemia solida، Niphates sp.وHalichondria sp. بودند. گونه هایHaliclona sp.، Chondrilla australiensi ،Hemiasterella bouilloniو Niphates sp. دارای اسپیکول های مگااسکلر تک محوره و فاقد میکرواسکلر و گونه Ecionemia solida دارای مگااسکلر تیلواستیل و میکرواسکلر ستاره ای شکل بودند.
شناسایی اسفنج
اسپیکول
جزیره هرمز
خلیج فارس
2017
03
21
189
194
http://www.aejournal.ir/article_46530_97ddbc26838821dd3d8063e0881b1f76.pdf
فصلنامه محیط زیست جانوری
محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1388
1396
9
1
پویایی جمعیت ماهی طلال (1817 Rastrelliger kanagurta, Cuvier) در آب های استان هرمزگان
بهنام
دقوقی
فرهاد
کیمرام
غلامحسین
وثوقی
تورج
ولی نسب
مسعود
مرادی
به منظور بررسی پویایی جمعیت ماهی طلال (1817 Rastrelliger kanagurta, Cuvier) نمونه برداری به صورت ماهانه از آبان ماه91 الی مهرماه 92 و به روش تصادفی ساده در مناطق تخلیه صید شهر بندرعباس و جزیره قشم انجام گردید. در مجموع فراوانی طول کل وچنگالی 2340 نمونه ماهی ثبت شد که از این بین 525 عدد ماهی به طور هم زمان مورد اندازه گیری طول- وزن قرار گرفتند. نتایج نشان داد که اندازه طول کل ماهی طلال در دامنه 913/9 تا 35/5 سانتی متر (23/6) بود. رابطه طول- وزن به صورت W=0/0063 3/27 TL به دست آمد و الگوی رشد این ماهی ایزومتریکتعیین گردید (0/05<p).پارامترهای رشد ∞L و K برای این گونه به ترتیب 44/2 سانتیمتر و 0/64 (بر سال) تخمینزده شدند و مقدار فی پرایم (ɸ’) نیز 3/23 تعیین گردید. t0 این ماهی برابر با 0/2- و بیشینه سن آن 4/38 سال محاسبه شد. معادله رشد وان برتالانفی برای این گونه:
(((0/2-)-t) =44/2(1-exp(-0/64 (t) به دست آمد. بیشینه بازگشت شیلاتی در تیرماه و به مقدار16/2 درصد نتیجه گیری شد. مقدار مرگ و میر کل (Z) به طور متوسط 3/38 (بر سال) محاسبه گردید. مرگ و میر طبیعی (M) و مرگ و میر صیادی(F) به ترتیب 1/29 (بر سال) و 2/09 (بر سال) و ضریب بهره برداری(E) این ماهی 0/62 تعیین گردید.
طلال
پویایی جمعیت
پارامترهای رشد
نرخ مرگ ومیر
ضریب بهره برداری
خلیج فارس
2017
03
21
195
200
http://www.aejournal.ir/article_46537_a48cec6e8a7b0309af8ead020c701ade.pdf
فصلنامه محیط زیست جانوری
محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1388
1396
9
1
توصیف ساختار استخوانی سیاه ماهی مرکزی (1877 Kessler, Capoeta buhsei) از حوضه دریاچه نمک
علیرضا
سیفی
سهیل
ایگدری
نعمت الله
خراسانی
گونه سیاه ماهی مرکزی Capoeta buhsei یکی از نه گونه جنس سیاهماهی در ایران و بومی حوضه دریاچه نمک می باشد. با توجه به این که در مورد این گونه اطلاعات اندکی در دسترس بوده و بسیاری از ویژگی های زیست شناختی آن ناشناخته مانده است و هم چنین با توجه به اهمیت نقش ساختار اسکلتی در شناخت ویژگی های زیست شناسی ماهیان، این تحقیق با هدف بررسی ویژگی های ساختار استخوانی گونه سیاه ماهی مرکزی به اجرا درآمد. بدین منظور تعداد 12 قطعه ماهی از رودخانه کردان صید گردید، نمونه ها در فرمالین ده درصد تثبیت و برای مطالعه استخوان شناسی رنگ آمیزی و شفاف سازی شدند. در نهایت ویژگی های استخوانی آن ها به تفصیل توصیف گردید و نتایج حاصل از آن با گونه Capoeta damascina، که اطلاعات استخوان شناسی آن در دسترس بود مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج این مقایسه تفاوت های آشکاری را در بخش های مختلف جمجمه عصبی، مجموعه استخوان های سرپوش آبششی، کمان لامی، کمان آبششی، باله پشتی، استخوان های ساده و رجلی خارجی و خارهای خونی و عصبی باله دمی نشان داد.
کپورماهیان
استخوان شناسی
آب های داخلی ایران
سیاه ماهی
Capoeta
2017
03
21
201
208
http://www.aejournal.ir/article_46602_349f992609adfcf7d40866238125a0b3.pdf
فصلنامه محیط زیست جانوری
محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1388
1396
9
1
مطالعه ریختشناسی اسپرم و برخی متغیرهای شیمیایی مایع منی ماهی برزم لب پهن(Barbubs barbulus Heckel, 1847)
سید امیر عباس
هاشمی پور
مژگان
خدادادی
این بررسی جهت مطالعه ریختشناسی اسپرم ماهی مولد نر برزم لب پهن Barbubs barbulusدر پژوهشکده آبزیپروری جنوب کشور (شیبان اهواز) بامطالعه بر روی 13 ماهی انجام گرفت. پس از بیهوشی مولدین توسط MS222، اسپرم گیری از طریق مالشی بهوسیله میکروسمپلر (از نمونه های تازه استحصالشده 1 میلیلیتر) نمونه ها را درون میکرو تیوپهای 1/5 میلیلیتری قرار و نمونه ها سانتیریــفیوژ شدند. بهوسیله جداسازی مایع رویی حجم پلاسمای منی اندازه گیری شد. pH توسط pH متر اندازه گیری شد. طول دوره حرکت اسپرم پس از رقیقسازی با آب بهوسیله کرنومتر و با استفاده از میکروسکوپ مجهز به صفحهنمایش اندازهگیری شد. جهت بررسی تراکم اسپرم پس از رقیقسازی به نســـبت1:2000 با آب مقطر به روش استاندارد هموسیتومتری شمارش گردید. مرفولوژی اسپرم نیز با استفاده از میکروسکوپ مجهز به صفحهنمایش بررسی شد. کلسترول، پروتئین، گلوکز کلسیم و فسفر از روش فتومتریک اندازه گیری شد. غلظت های سدیم و پتاسیم پلاسمای سمینال با استفاده از روش یون سلکتیو اندازه گیری شد. در نمونههای زنده ماهیان مورد بررسی میانگین وزن 85/73±1433 گرم و میانگین طول کل 1/55± 51/85 سانتیمتر اندازهگیری شد. در این مطالعه میانگین طول دوره تحرک اسپرم 126/37±332/31 ثانیه، میانگین تراکم اسپرم 12/78±31/67، میانگین pH پلاسمای سمینال 0/193±8/05 و میانگین درصد اسپرماتوکریت 66 درصد، میانگین گلوکز، کلسترول و پروتئین کل پلاسمای سمینال به ترتیب 5/86±15/39، 21/2± 50 و 0/86±1/66 میلیگرم بر دسی لیتر، میانگین سدیم، پتاسیم، منیزیم، کلسیم و فسفر پلاسمای سمینال به ترتیب: 72/7± 434/15، 23/8±112/39، 0/7± 3، 0/3±0/75 و 2/4±16/25 میلی مول بر لیتر، هم چنین میانگین طول سر اسپرم 0/13±0/66 میکرون، میانگین طول تاژک 0/29±2/04 میکرون و میانگین طول کل اسپرم 0/32±2/71 میکرون اندازهگیری شد. طول دوره تحرک دارای ارتباط معنیدار با تراکم اسپرم، pHپلاسمای سمینال، گلوکز و درصد اسپرماتوکریت بود (0/01>p). هم چنین pH پلاسمای سمینال دارای ارتباط معنی دار با درصد اسپرماتوکریت و غلظت گلوکز پلاسمای سمینال بود (0/01>p). غلظت کلسترول پلاسمای سمینال نیز دارای ارتباط معنی دار با غلظت منیزیم پلاسما بود (0/01>p). منیزیم پلاسمای سمینال دارای ارتباط معنی دار با غلظت کلسیم بود (0/01>p) و سدیم پلاسمای سمینال دارای ارتباط معنی دار با پتاسیم پلاسمای سمینال بود (0/01>p).
ماهیان بومی
اسپرم
برزم لب پهن
Barbubs barbulus
پلاسمای سمینال
ریختی
2017
03
21
209
216
http://www.aejournal.ir/article_46615_0ba37aee58767c8ed5097192460cab0d.pdf
فصلنامه محیط زیست جانوری
محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1388
1396
9
1
بررسی تغییرات سطوح هورمون های 17β-estradiol و 17α-Hydroxyprogeterone طی کاربرد آگونیست و آنتاگونیست های دوپامینرژیک و آدرنرژیک به همراه GnRHa و Ovaprim در ماهی سفید Rutilus frisii kutum
سارا
کوهی لای
شهربانو
عریان
همایون
حسین زاده
پرگل
قوام مصطفوی
صفیه
بهزادی
ماهی سفید Rutilus frisii kutum یکی از گونه های ارزشمند تجاری و بومی دریای خزر است. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثرات به کارگیری آنتاگونیست های نسل سوم سیستم دوپامینرژیک و آگونیست و آنتاگونیست سیستم آدرنرژیک به همراه هورمون های هیپوتالاموسی، آگونیست Buserelin) GnRH) و Ovaprim بر تغییرات سرمی هورمون های (17β-estradiol (E2 و (17α-hydroxyprogeterone (17α-OHP در گونه مذکور است. 117 ماهی سفید پیش مولد ماده برای انجام این تحقیق انتخاب شدند. ترکیبات در دوزهای مورد نظر شامل: (Salbutamol Sulphate (SLB دوز 4 میلی گرم، OLZ) Olanzapine) دوز 5 میلی گرم، (Clozapine (CZ دوز 12 میلی گرم،(Metoprolol Tartrate (MTP دوز 5 میلی گرم، BUS) Buserelin Acetate) دوز 5 میکروگرم و Ovaprim دوز 0/5 میلی لیتر به ازاء هر کیلوگرم وزن بدن، بودند. ترکیبات مذکور در قالب 10 تیمار ترکیبی از هورمون و داروها، تقسیم بندی شدند: گروه 1) OLZ+SLB، گروه2) OLZ+MTP، گروه3) OLZ+BUS، گروه4) CZ+SLB، گروه5) CZ+MTP، گروه 6) CZ+BUS، گروه7) OLZ+BUS+SLB، گروه8) OLZ+BUS+MTP ، گروه9) CZ+BUS+SLB، گروه 10) CZ+BUS+MTP. سه گروه شاهد مثبت (نرمال سالین)، شاهد منفی (بدون تزریق) و مرجع (اواپریم) نیز درنظر گرفته شدند. نتایج نشان دادند که سطح هورمون E2قبل از القاء ترکیبات در ساعت صفر بالا بوده درحالی که پس از القاء ترکیبات و در ساعت 12 پس از تزریق، کاهش پیدا کرده است. در ساعت 12، تیمارهایOvaprim ، OLZ+BUS+SLB و CZ+BUS در مقایسه با سایر تیمارها دارای اختلاف معنی دار آماری بودند (0/01>p). تیمارهای OLZ+SLB، OLZ+MTP، CZ+SLB، OLZ+BUS+MTP و CZ+BUS+SLB نیز به صورت 0/05>p اختلاف معنی دار داشتند. ساعت صفر در کلیه تیمارها بدون اختلاف معنی دار بود (0/05<p). سطح هورمون 17α-OHP در زمان قبل از تزریق (ساعت صفر) پایین بوده به طوری که اووسیت ها به مراحل پایانی رسیدگی و تخمک گذاری که نزدیک شدند، سطح این هورمون افزایش یافت (ساعت 12). تیمارهای Ovaprim، OLZ+BUS+SLB، CZ+BUS و OLZ+SLB با سایر تیمارها در ساعت 12، دارای اختلاف معنی دار بودند (0/01>p). از پروژه حاضر می توان نتیجه گیری نمود که با توجه به اثرات مهاری سیستم دوپامینرژیک و تحریکی سیستم آدرنرژیک در فرایندهای تولیدمثلی ماهیان، دو سیستم مذکور در تقابل با یکدیگر بوده اند، بنابراین آنتاگونیست های نسل سوم دوپامین به همراه آگونیست های آدرنرژیک و GnRHa در ماهی سفید بسیار مؤثر عمل نمودها ند.
E2
17α-OHP
Ovaprim
Buserelin
دوپامینرژیک
آدرنرژیک
Rutilus frisii kutum
2017
03
21
217
222
http://www.aejournal.ir/article_46632_0b99b1d1a242b71d69f232330034d122.pdf
فصلنامه محیط زیست جانوری
محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1388
1396
9
1
استفاده از روش های ایمپلنت آنالوگ LHRHa و فاکتورهای محیطی (دما و دوره نوری) برای تکثیر خارج از فصل ماهی قرمز (Carassius auratus)
احسان
احمدی فر
محمدرضا
ایمانپور
وحید
زادمجید
کوروش
امینی
بهرام
فلاحتکار
این پژوهش به منظور ارزیابی اثرات روش های مختلف ایمپلنت و تزریق LHRHaهمراه با تغییرات فاکتورهای محیطی (دما ودوره نوری) روی برخی خصوصیات زیست شناختی منی (درصد اسپرماتوکریت، حجم اسپرم دهی) و فاصله زمانی تیمار تا اوولاسیون، درصد هچ، شاخص گنادوسوماتیک (ماده) و تغییرات هورمون های استروئیدی در مولدین نر و ماده ماهی قرمز در خارج از فصل تکثیر انجام شد. ماهیان در 4 تیمار(تزریق با سرم فیزیولوژی 0/7%، EVAc شامل 20 میکروگرم/کیلوگرم وزن بدن LHRHa با 40 میکروگرم /کیلوگرم وزن بدن متوکلوپرماید، پلت های کلسترولی شامل 20 میکروگرم/کیلوگرم وزن بدن LHRHa با 40 میکروگرم/کیلوگرم وزن بدن متوکلوپرماید و تزریق 100 میکروگرم/کیلوگرم وزن بدن LHRH با 40 میکروگرم/کیلوگرم وزن بدن متوکلوپرماید قرار گرفتند. نتایج نشان داد فاصله زمانی تا اوولاسیون بین تیمارهای مختلف، تفاوت معنی داری داشت (0/05>p)، به طوری که کم ترین فاصله زمانی اوولاسیون در تیمار تزریق LHRHa و بیش ترین آن در تیمار پلت کلسترولی مشاهده شد. بالاترین درصد هچ تخم ها در تیمار EVAc و کم ترین آن در تیمار پلت کلسترولی وجود داشت (0/05>p). بالاترین طول دوره تحرک اسپرم و بالاترین درصد اسپرماتوکریت در تیمار EVAc وجود داشت و بین بقیه تیمارها تفاوت معنی دار وجود نداشت (0/05<p). حجم اسپرم دهی در تیمارهای مختلف، تفاوت معنی دار داشت (0/05>p) به طوری که بیش ترین آن در تیمار EVAc و کم ترین آن در تیمار شاهد مشاهده شد. تغییرات هورمون تستوسترون در طی اسپرم ریزی در تیمارهای EVAc و تزریق LHRHa تفاوت معنی داری نسبت به سایر تیمارها داشت (0/05≥P)، و در روزهای 7، 14 و 21 روز بعد از تیمار به تدریج مقدار این هورمون در سرم خون مولدین نر ماهی قرمز کاهش یافت. نتایج تحقیق حاضر نشان داد که سطوح هورمون17- آلفا دی هیدروکسی پروژسترون (نانوگرم بر میلیلیتر) و هورمون 17- بتا استرادیول در مولدین ماده در تیمارهای مختلف مورد بررسی تفاوت معنی داری با یکدیگر داشت (0/05>p) به طوری که در تیمار EVAc بیش تر از سایر تیمارها بود. مقدار این هورمون تا روز هفتم بعد از تیمار کاهش یافت اما این هورمون ها در روزهای 14 و 21 بعد از تیمار افزایش یافتند. در مجموع این تحقیق بیان می کند که روش EVAc جهت تکثیر خارج از فصل ماهی قرمز، روش مناسبی است.
پلت کلسترولی
تزریق هورمون LHRHa
EVAc
تکثیر خارج از فصل
ماهی قرمز
2017
03
21
223
230
http://www.aejournal.ir/article_46644_381ed8c595f1b8beac555d775152cb4b.pdf
فصلنامه محیط زیست جانوری
محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1388
1396
9
1
اثرات حمام درمانی های مختلف سولفات مس و پرمنگنات پتاسیم روی فلور باکتریایی- قارچی پوست و آبشش و هیستوپاتولوژی آبشش تاس ماهی استرلیاد (Acipenser ruthenus)
محمدتقی
سلاخ قاسمی
حسین
خارا
جلیل
جلیل پور
هدف این تحقیق،تعیین اثر حمام درمانی های مختلف سولفات مس و پرمنگنات پتاسیم روی فلور باکتریایی و قارچی پوست و آبشش و بافت آبشش تاس ماهی استرلیاد بود. این پژوهش در سال 1393 در مرکز تکثیر و بازسازی ذخایر ماهیان خاویاری شهید دکتر بهشتی رشت اجراء شد. برای این منظور 105 عدد بچه تاس ماهی استرلیاد با وزن میانگین 2/85±41/83 گرم و طول میانگین 0/48±23/67 سانتی متر مورد آزمایش قرار گرفتند. جهت اجراء وان با حجم 40 لیتر آب استفاده شد. تیمارها شامل سولفات مسبا دوزهای2 میلی گرم در لیتر (حمام دهی بلندمدت،12 ساعت)، 5میلی گرم در لیتر (حمام دهی کوتاه مدت،10-5 دقیقه)، 10 میلی گرم در لیتر (حمام دهی غوطه وری، 45-30 ثانیه) و پرمنگنات پتاسیم با دوزهای 1 میلی گرم در لیتر(حمام دهی بلندمدت، 12 ساعت)، 2 میلی گرم در لیتر (حمام دهی کوتاه مدت، 10-5 دقیقه)، 3 میلی گرم در لیتر (حم امدهی غوطه وری، 45-30 ثانیه) و یک گروه شاهد «بدون مادۀ ضدعفونی» بودند. در هر سه نوع حمام درمانی، نمونه برداری از ماهیان برای بررسی های باکتریایی-قارچیو بافت شناسی آبشش در انتهای دوره انجام گرفت. نتایج بررسی های باکتریایی و قارچی نشان داد که از نظر آماری اختلاف معنی داری بین تیمارها با گروه شاهد وجود دارد. پرمنگنات پتاسیم با دوزهای 2 و 3 میلی گرم در لیتر و سولفات مس با دوزهای 5 و 10 میلی گرم در لیتر سبب کاهش فلور باکتریایی پوست در بچه تاس ماهیان استرلیاد شدند. نتایج بافت شناسی آبشش عوارضی چون پرخونی، خونریزی، نکروز سلولی، چسبندگی رشته های ثانویه، عریض و تحلیل رفتن لاملای اولیه، هیپرپلازی، جداشدن لایه اپی تلیوم رشته های ثانویه، داسی شکل و چماقی شدن رشته های ثانویه نشان دادند. شدت عارضه در تیمار پرمنگنات پتاسیم 3 میلی گرم در لیتر و سولفات مس10 میلی گرم در لیتر بیش تر از سایر تیمارها بود. با توجه به نتایج به دست آمده در ماهی استرلیاد روش ضدعفونی کوتاه مدت (10 دقیقه) برای هر دو ماده توصیه می شود.
تاس ماهی استرلیاد
سولفات مس
پرمنگنات پتاسیم
فلور باکتریایی- قارچی
هیستوپاتولوژی
2017
03
21
231
238
http://www.aejournal.ir/article_46664_f64109bfb35f5495ba77ade423e81164.pdf
فصلنامه محیط زیست جانوری
محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1388
1396
9
1
تأثیر پربیوتیک فرمکتو بر عملکرد رشد، فلور باکتریایی و مورفولوژی روده در ماهی قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss)
نصرالله
محبوبی صوفیانی
ابراهیم
متقی
امین
نعمت الهی
پربیوتیک ها مواد غذایی غیرقابل هضمی هستند که از طریق تحریک رشد و فعالیت باکتری های موجود در روده اثرات سودمندی بر سلامتی میزبان دارند. علاوه بر این، گزارش های موجود اثر مثبت این افزودنی های جیره را بر عملکرد رشد نیز نشان داده است. تحقیق حاضر به منظور آگاهی از اثرات کاربرد مکمل پربیوتیکی فرمکتو بر عملکرد رشد، میکروفلور روده و ساختار روده در جیره ماهی قزل آلای رنگین کمان انجام گرفت. تعداد 162 قطعه ماهی انگشت قد قزل آلای رنگین کمان با میانگین وزنی 1/83±19/06 گرم تحت 3 جیره آزمایشی شامل 3 سطح پربیوتیک فرمکتو (صفر، 1 و 2 گرم در کیلوگرم غذا) در سه تکرار مورد استفاده قرار گرفت. تعداد 18 قطعه ماهی در هر مخزن(مجموعاً 9 مخزن) به مدت 10 هفته با جیره های آزمایشی تغذیه شدند. افزودن فرمکتو به طور معنی داری (0/05>p)شاخص های رشد مانند رشد ویژه و میزان افزایش وزن را کاهش و ضریب تبدیل غذایی را افزایش داد. استفاده از مکمل های فرمکتو سبب تغییر در جمعیت کل باکتری های روده شد(0/05>p). بافت پوششی روده نیز به طور معنی دار (0/05>p) تحت تاثیر استفاده از فرمکتو قرار گرفت. کاربرد فرمکتو سبب کاهش طول پرزهای روده شد و کم ترین طول پرزهای روده در سطح 2 گرم فرمکتو مشاهده گردید. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که فرمکتو علی رغم تأثیر قابل ملاحظه بر فلور و مرفولوژی روده، بر عملکرد رشد تأثیر چندانی نداشت.
پربیوتیک
فرمکتو
قزل آلای رنگین کمان
میکروفلور روده
2017
03
21
239
246
http://www.aejournal.ir/article_46667_d0f158a0e7b79691a06deed84fb13ac1.pdf
فصلنامه محیط زیست جانوری
محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1388
1396
9
1
تاثیر پروبیوتیک پریمالاک در جیره بر میزان زنده زایی و بازماندگی ماهی مولی سیاه (Poecilia sphenops)
محمد
سوداگر
حمیده
ذکریائی
شهرام
دادگر
رضا
نهاوندی
این تحقیق جهت بررسی تاثیر پروبیوتیک پریمالاک بر میزان زندهزایی و بازماندگی ماهی مولی سیاه (Poecilia sphenops) طی 2 ماه در کارگاه تکثیر و پرورش ماهیان تزئینی همت آباد انجام شد. برای این منظور 4 جیره آزمایشی با 3 تکرار شامل یک تیمار شاهد (تیمار 1) بدون پروبیوتیک پریمالاک، تیمار2 حاوی 0/4 گرم در یک کیلوگرم، تیمار 3 حاوی 0/9 گرم پریمالاک در یک کیلوگرم و تیمار 4 حاوی 0/14 گرم پریمالاک در یک کیلوگرم جیره مورد ارزیابی قرار گرفت. پیش مولدین در داخل آکواریومی به ابعاد 60×40×30 سانتی متر و با حجم آبگیری 50 لیتر به تعداد 8 ماده و 3 نر در درجه حرارت 1±28 درجه سانتی گراد به مدت دو ماه پرورش داده شدند. لاروهای حاصل از آن ها جمع آوری و اطلاعات مربوط به آن ها ثبت گردید. نتایج نشان داد که حداکثر میزان زنده زایی در تیمار 3 و حداقل آن در تیمار شاهد بروز نمود (0/05>p). اگرچه اختلاف بین تیمار 2 و شاهد در میزان زنده زایی معنی دار بود (0/05>p). ولی بین تیمار شاهد و تیمار 4 اختلاف معنی داریمشاهده نشد. اگر چه میزان زنده زایی در تیمار 4 بیش تر از تیمار 1 (شاهد) بوده است (0/05<p).هم چنین بین تیمار 2 و تیمار 3 اختلاف معنی داری در میزان زنده زایی ماهی مولی سیاه مشاهده گردید (0/05>p). هم چنین حداکثر تلفات مولدین در تیمار شاهد و حداقل آن در تیمار 3 مشاهده شد (0/05>p). ولی میزان تلفات مولدین بین تیمارهای پریمالاک اختلاف معنی داری نداشت (0/05<p). بنابر پژوهش حاضر، استفاده از حداقل 0/4 گرم پریمالاک به ازای هر کیلوگرم جیره غذایی جهت افزایش بازماندگی و زنده زایی در ماهی مولی توصیه می گردد.
ماهی مولی سیاه
زنده زایی
پریمالاک
بازماندگی
2017
03
21
247
252
http://www.aejournal.ir/article_46669_fe3888c3608e45b944616eb0bed7069a.pdf
فصلنامه محیط زیست جانوری
محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1388
1396
9
1
تاثیر تجویز خوراکی پودر بذر گیاه خار مریم (Silybum mariamum) بر فاکتورهای بیوشیمیایی و سیستم ایمنی خون بچه ماهیان سیم (Abramis braba orientalis)
ضحا
هاشمی کاوردی
اکرم
تهرانی فرد
عباسعلی
زمینی
استفاده از گیاهان دارویی به عنوان ترکیبات محرک و تقویت کننده سیستم ایمنی ماهی ها در طی سال های اخیر مورد توجه قرار گرفته است. بنابراین در این پژوهش تاثیر عملکرد پودر بذر گیاه خار مریم (Silybum mariamum) بر فاکتورهای بیوشیمیایی و سیستم ایمنی خون بچه ماهی سیم (Abramis brama orientalis) مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور در سال 1393، آزمایشی یر روی بچه ماهیان سیم (با وزن اولیه 12-10 گرمی )، به مدت 60 روز با به کارگیری 3 مقدار مختلف عصاره خار مریم 800،400،200 میلی گرم در 4 تیمار با 3 تکرار و یک تیمار به عنوان گروه شاهد (فاقد جیره محتوی عصاره خارمریم) صورت پذیرفت. برای آزمون فرضیه ها از روش تجزیه و تحلیل واریانس یک طرفه استفاده شد. نتایج نشان داد، عصاره خارمریم، با افزایش غلظت گلبول های سفید، هماتوکریت، نوتروفیل و مونوسیت، لیزوزیم و ایمنوگلوبین و هم چنین کاهش آلکالین فسفاتاز ، آسپرتات آمینو ترانسفراز ، پلاسما آلانین آمینو ترانسفراز و لاکتات دهیدروژناز در گروه های تیمار شده در 400 و 800 میلی گرم نسبت به گروه شاهد، می تواند موجب تقویت سیستم ایمنی ماهی سیم گردد (0/05>p). هم چنین با توجه به برتری تیمار 800 میلی گرمی، نسبت به سایر تیمارها، استفاده از مقدارمذکور در جیره غذایی آبزیان به منظور افزایش ایمنی ماهی سیم توصیه می شود.
Silybum mariamum
Abramis brama orientalis
فاکتور خونی
سیستم ایمنی
2017
03
21
253
262
http://www.aejournal.ir/article_46694_019fdb2f6b7c2f506eaf5afa215d6b24.pdf
فصلنامه محیط زیست جانوری
محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1388
1396
9
1
بررسی تاثیر عصاره استویا (Stevia rebaudiana bertoni) بر رشد و مقاومت کپور معمولی (Cyprinus carpio) در برابر استرس ناشی از تراکم
سحر
آذر
مژده
چله مال دزفول نژاد
مهران
جواهری بابلی
در این تحقیق افزودن عصاره استویا به غذای ماهی کپور معمولی در تراکم های مختلف و تاثیر آن بر روی رشد، بقا و مقاومت این ماهی در برابر استرس ناشی از تراکم مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور720 قطعه بچه ماهی کپور با وزن متوسط 1/12±12/84 گرم به صورت تصادفی به 4 تیمار، هر تیمار در سه تکرار، تقسیم گردیدند و تیمارهای آزمایشی با عصاره ppm)2000 و در سه تراکم 3، 5 و 10 کیلوگرم در مترمکعب) و هم چنین جیره شاهد فاقد عصاره استویا تغذیه شدند. ماهیان به مدت 60 روز تغذیه و در انتهای دوره شاخص های رشد شامل فاکتور وضعیت، درصد رشد ویژه، نرخ رشد نسبی، افزایش وزن، افزایش طول، ضریب تبدیل غذایی و هم چنین بازده پروتئین و کارایی غذا بین تیمارها محاسبه گردید. مقایسه تیمارهای استویا در هر تراکم با شاهد در همان تراکم نشان دهنده برتری پارامترهای استویا در مقایسه با شاهد بود. مقایسه بین تیمارهای تحت درمان با استویا در سه تراکم 3، 5 و 10 کیلوگرم در متر مکعب با یکدیگر نشان دهنده برتری پارامترها در تیمار استویا با تراکم 3 کیلوگرم در مترمکعب در پارامترهای وزن نهایی (2/33±27/95 گرم)،طول نهایی (0/58±12/70 سانتی متر)،طول استاندارد (0/62±10/30 سانتی متر)، طول چنگالی (0/58±11/16 سانتی متر)، افزایش وزن (0/64±15/77 گرم)، افزایش طول (0/22±2/43 سانتی متر)، نرخ رشد نسبی (0/006±0/15 درصد)، نرخ رشد ویژه (0/07±1/38 درصد)، بازده پروتئین (0/011±0/68)، کارایی غذا (0/01±1/78 درصد) در مقایسه با 5 و 10 کیلوگرم در متر مکعب بود و در تمامی پارامترها تیمار 10 کیلوگرم در مترمکعب کم ترین کارایی را نشان داد (0/05>p). مجموع نتایج بالا نشان می دهد که گیاه استویا سبب بهبود شاخص های رشدی در شرایط تراکم می شود.
ماهی کپور
عصاره استویا
شاخص های رشد
بقا
تراکم
2017
03
21
263
274
http://www.aejournal.ir/article_46736_6950b141cb219bf949b0b70ee645ea7e.pdf
فصلنامه محیط زیست جانوری
محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1388
1396
9
1
مقایسه اثر تجویز خوراکی آویشن شیرازی و ویتامین E بر بهبود شاخص های رشد و سلامت بچه ماهیان کپورمعمولی قرار گرفته در معرض فلز سنگین کادمیوم
مریم
سپیدنامه
محمد
محیسنی
دارا
باقری
مهدی
بنایی
بهزاد
نعمت دوست حقی
هدف از این بررسی ارزیابی مقایسه ای استفاده از آویشن شیرازی (Zataria multiflora Boiss) و ویتامین E در جیره غذایی ماهی کپورمعمولی در مواجهه با فلز سنگین کادمیوم می باشد. تعداد 225 قطعه ماهی کپور (3±34 گرم) به پنج گروه تقسیم شدند: بچه ماهیان گروه اول (شاهد) و دوم (بدون افزودنی) با استفاده از جیره غذایی استاندارد کپور، گروه سوم با جیره غذایی حاوی 1 درصد پودر آویشن شیرازی، گروه چهارم با جیره حاوی میزان اضافی 100 میلی گرم در کیلوگرم ویتامین E و گروه پنجم از تلفیق آویشن و ویتامین E با سطوح مشابه تیمارهای قبلی به مدت 45 روزتغذیه شدند. سپس بچه ماهیان در معرض غلظت زیرکشنده کادمیوم (1/5 میلی گرم در لیتر) قرار گرفته و شاخص های رشد و سلامت در تمامی گروه ها در روزهای 3، 7 ،10 و 15 اندازه گیری شد. شاخص های کبدی، احشایی و صفراوی در گروه های دریافت کننده آویشن بهبود معنی داری نشان داد. درصد وزن به دست آمده، ضریب تبدیل غذایی، نرخ رشد ویژه، بازده تاثیر غذایی و نرخ موثر جذب پروتیین نیز در گروه های دریافت کننده آویشن بهبود یافت (0/05>p). بر مبنای نتایج این پژوهش، استفاده از گیاه آویشن در جیره غذایی ماهی کپورمعمولی موجب جلوگیری از بروز اثرات منفی ناشی از مواجهه با کادمیوم گشته و بهبود شاخص های مختلف رشد و سلامت در این ماهی را به دنبال داشت. مقایسه اثر بهبودی آویشن و ویتامین E نیز موید اثر حفاظتی بیش تر آویشن نسبت به ویتامین E بر رشد و سلامت ماهی بود.
آویشن شیرازی
کادمیوم
رشد
کپور معمولی
2017
03
21
275
284
http://www.aejournal.ir/article_46819_0d0e25b074de948453f646c9e211df0b.pdf