تاثیرجیره های تکمیلی حاوی آستازانتین و بتاکاروتن بر شاخص های تولیدمثلی ماهی طلایی (carassius auratus) و استرس ناشی از تراکم درمرحله انکوباسیون

نوع مقاله: تغذیه

نویسندگان

1 گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران

2 موسسه تحقیقات بین المللی ماهیان خاویاری دادمان ، سازمان تحقیقات شیلات ایران ، رشت ، ایران

3 دانشگاه آزاداسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران, گروه علوم دامی, ایران

چکیده

این تحقیق به ­منظور بررسی اثرات کاروتنوئیدهای آستازانتین و بتاکاروتن بر شاخص‌های تولیدمثلی و تنش ناشی از تراکم بالا در مراحل رشد و نمو جنینی ماهی طلایی (Carassius auratus) انجام شد. هفت تیمار شامل شش جیره حاوی کاروتنوئیدهای آستازانتین(A) و بتاکاروتن (B) با مقادیر 50، 100 و 150 میلی‌گرم در کیلوگرم جیره به همراه یک جیره شاهد بدون کاروتنوئید اضافی (C) تهیه و به مدت چهار ماه به ماهیان داده شد. در پایان آزمایش، مولدین ماده با نرهای مولد یکسان (تغذیه شده باجیره شاهد) مورد تکثیر مصنوعی قرارگرفتند. مشخصات تکثیر در تیمارهای مختلف مورد مقایسه قرار گرفتند. در مرحله انکوباسیون، تخم‌های لقاح یافته، در تیمارهای مختلف در انکوباتورهای با تراکم‌های ده هزار و بیست هزار تخم در لیتر، انکوبه شدند. نتایج نشان داد که نرخ لقاح تخم‌های مولدین در تیمارهای مختلف، با یکدیگر اختلاف معنی‌داری داشتند (0/05>P). نرخ بازماندگی تخم‌ها در فاصله لقاح تا شروع گاسترولاسیون، بین تیمارهای تراکم طبیعی و تراکم دو برابر، دارای اختلاف معنی‌داری بود (0/05>P). در این مرحله نرخ بازماندگی تخم در تمامی تیمارهای با تراکم طبیعی، بالاتر از تیمارهای با تراکم دو برابر بود. در زمان شکوفایی تخم‌ها، درصد آستازانتین از کاروتنوئید کل تخم، در انکوباتورهای با تراکم طبیعی، به‌طور معنی‌داری بیش تر از انکوباتورهای با تراکم دو برابر بود.

کلیدواژه‌ها

فصلنامه محیط زیست جانوری

دوره 4، شماره 4
زمستان 1391
صفحه 131-144

فایل ها

اشتراک گذاری

ارجاع به این مقاله

آمار