اثر سمیت مواد ضد انجماد گلیسرول، دی متیل سولفوکساید و استامید در جنین ماهی قره برون Acipenser persicus

نوع مقاله : فیزیولوژی (جانوری)

نویسندگان

1 دانشکده شیلات و محیطزیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان صندوق پستی: 15739-49138

2 دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان صندوق پستی: 15739-49138

چکیده

انجماد جنین ماهیان عبارت از جایگزین کردن مواد ضد انجماد با آب درون جنین است. این مواد در غلظت‌های بالا سبب ایجاد مسمومیت و مرگ در جنین ماهیان می شوند، از اینرو توجه به غلظت مواد مورد استفاده و مدت زمان در معرض قرار گرفتن جنین با این مواد بسیار حایز اهمیت است. در این تحقیق جنین ماهی قره برون در دو مرحله تکامل جنینی (24 و 48 ساعت پس از لقاح) برای دو زمان 5 و 10 دقیقه در مواد ضد انجماد شامل گلیسرول، استامید و دی متیل سولفوکساید در غلظت‌های 1 تا 6 مولار غوطه ور شد. سپس جنین ها آبکشی شدند و در داخل انکوباتورها ادامه روند مراحل تکاملی خود را طی کردند. نتایج نشان داد غلظت های مختلف دی متیل-سولفوکساید نسبت به گلیسرول و استامید، سمیت کمتری برای جنین ماهی قره برون داشت و جنین توانست این ماده را در غلظت‌های بالا به خوبی تحمل کند. استامید بیشترین اثرات سمی را بر جنین ماهی قره برون داشت بطوریکه در مرحله 24 و 48 ساعت پس از لقاح، درصد تفریخ بترتیب در غلظت‌های بالاتر از 3 و 4 مولار، به صفر رسید. با افزایش غلظت مواد ضد انجماد، درصد تفریخ کاهش یافت (بجز دی متیل سولفوکساید در مرحله 24 ساعت پس از لقاح). در تحقیق، افزایش زمان غوطه‌وری از 5 به 10 دقیقه در جنین ماهی قره‌برون سبب شد درصد تفریخ کاهش یابد. با پیشرفت روند تکاملی از 24 به 48 ساعت، حساسیت جنین ماهی قره‌برون نسبت به دو ماده دی متیل سولفوکساید و گلیسرول کاهش یافت. اما در استامید شرایط کاملاٌ متفاوت بود و با پیشرفت روند تکاملی، حساسیت جنین نسبت به غلظت‌های مختلف این ماده افزایش یافت و روند درصد تفریخ به صورت کاهشی بود بنحویکه درصد تفریخ در غلظت‌های بالاتر از 3 مولار استامید به صفر رسید.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Toxicity effect of cryoprotectant including: Glycerol, DMSO and Acetamide on Persian sturgeon (Acipenser persicus) embryos

نویسندگان [English]

  • Saeeideh Keivanloo 1
  • Mohammad Sudagar 2
1 Faculty of Fisheries and Environment, Gorgan University of Agricultural Sciences and Natural Resources P.O.Box: 49138-15739 Gorgan, Iran
2 Faculty of Fisheries and Environment, Gorgan University of Agricultural Sciences and Natural Resources P.O.Box: 49138-15739 Gorgan, Iran
چکیده [English]

Embryo cryopreservation means substantiation of the body water with a cryoprotectant. In this study, Persian sturgeon (Acipenser persicus) in two stages of embryonic development (24 and 48h post-fertilization) were exposed to various cryoprotectants including: glycerol, acetamide and dimethyl sulfoxid (DMSO) in concentration ranging from 1 to 6M for an equilibration period of 5 and 10 minutes. Embryos were then washed and incubated until hatched. Our results indicated that different concentrations of DMSO had less toxicity compared to glycerol and acetamide. Moreover, embryos could tolerate DMSO in high concentrations. Acetamid was found to be the most toxic as hatching rate decreased in high concentration of 3 and 4M in stages of embryonic developmental 24 and 48h post-fertilization, respectively. As concentrations were increased, hatching rate decreased (except DMSO in stage of 24h post-fertilization). Similarly, hatching rates of embryos were decreased as the exposure time increased (5 to 10 min). Twenty four hour embryos showed less sensitivity to DMSO and glycerol than to 48h embryos. With the increasing of the embryonic development sensitivity to acetamide were increased and hatching rates showed decreasing trend (hatching rate reached to 0% in concentrations above 3M).

کلیدواژه‌ها [English]

  • Cryoprotectant
  • Acipenser persicus embryos
  • Glycerol
  • DMSO
  • Acetamide