رژیم غذایی ماهی سنگسر معمولی (Pomadasys kaakan) در آب های استان هرمزگان

نوع مقاله: فیزیولوژی (جانوری)

نویسندگان

1 موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، تهران، صندوق پستی: 15745-133

2 گروه شیلات، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران

چکیده

مطالعه رژیم غذایی ماهی سنگسر معمولی Pomadasys kaakan در آب های استان هرمزگان با بررسی 227 نمونه به صورت فصلی (دو بار در هر فصل) از آبان 1384 لغایت شهریور 1385 صورت پذیرفت. در این راستا فاکتورهای مختلف مربوط به تغذیه مانند تعیین شاخص‌های ارجحیت غذایی، خالی و پر بودن معده و طول نسبی روده بررسی گردید. شاخص خالی بودن معده (CV) در کل نمونه‌های بررسی شده 63/4 درصد به دست آمد و مشخص شد که این ماهی، گونه‌ای نسبتاً کم خور است. هم چنین با بررسی این شاخص به تفکیک فصل مشخص گردید که این گونه در زمستان و تابستان تغذیه متوسطی دارد و در فصول بهار و پاییز نسبتاً کم خور است. شاخص طول نسبی روده (RLG) برای این گونه 0/7 محاسبه گردید که نشان می‌دهد، ماهی سنگسر معمولی جز ماهیان گوشت خوار است. انواع غذای مصرفی این گونه شامل: خرچنگ، عقربک، ماهی، ستاره دریایی، دوکفه‌ای، شکم‌پایان، میگو، Lingula، هشت پا، گیاه آبزی، ماهی مرکب، کرم‌های پرتار و غیره می‌باشد. شاخص ارجحیت غذایی (FP) برای سخت‌پوستان 7/77، ماهیان 1/32، نرمتنان 6/28 و خارتنان 8/18 بدست آمد. بیشترین فراوانی وقوع شکار در هر گروه غذایی متعلق به خرچنگ با ترجیح غذایی 50/9 درصد از گروه سخت پوستان، ستاره دریایی (18/8 درصد)، دوکفه‌ای‌ها (17/0 درصد) در گروه نرم تنان، در گروه خارتنان و بز ماهی (1/8 درصد) در گروه ماهیان بود. در میان سخت پوستان، خرچنگ با داشتن FP بالاتر از 50 به عنوان غذای اصلی آبزی و عقربک با FP در حدود 25 به عنوان غذای فرعی این گونه شناخته شدند. بیش ترین شاخص ارجحیت غذایی در هر فصل متعلق به خرچنگ وستاره دریایی در فصل های بهار و پاییز، عقربک در فصل تابستان و خرچنگ و ماهیان استخوانی در فصل زمستان بود.



 

کلیدواژه‌ها

فصلنامه محیط زیست جانوری

دوره 1، شماره 3
پاییز 1388
صفحه 68-75

فایل ها

اشتراک گذاری

ارجاع به این مقاله

آمار