بررسی رژیم و ترکیبات غذایی لاشه خیار دریایی گونه Stichopus herrmanni در محدوده آب های استان هرمزگان – جزیره قشم

نویسندگان

موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات،آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران

چکیده

 در این مطالعه رژیم غذایی و ترکیبات تقریبی گونه خیار دریایی Stichopus herrmanni در استان هرمزگان مورد بررسی قرار گرفت. نمونه برداری­ ها به ­صورت ماهانه فصلی در پاییز و زمستان سال 1395 و بهار و تابستان سال 1396 با عملیات غواصی از سه ایستگاه انحام گرفت. در هر ایستگاه در هر یک سه نمونه و جمعاً 36 نمونه انجام و جهت زیست­ سنجی و مطالعات رژیم غذایی و آنالیز ترکیبات تقریبی رطوبت، پروتئین، چربی و خاکستر به آزمایشگاه منتقل گردیدند. شاخص طول نسبی روده (RLG) این خیار دریایی برابر 0/3±2/2 بوده که نشان ­دهنده همه ­چیزخوار بودن گونه S. herrmanni آن می ­باشد. از کل نمونه ­های مطالعه شده 65/89 درصد دارای معده پر و بقیه (34/11 درصد) دارای معده خالی بودند. میزان خوردن غذا از زمستان شروع و در تابستان فصل  تخم ­ریزی، به حداکثررسید به ­طوری ­که بیش ­ترین مقدار شاخص شدت تغذیه در فصل تخم ­ریزی 1/01±7/866 به ­دست آمد. بعد از آنالیز محتویات روده مشخص شد که شاخص ارجحیت تغذیه براساس نوع محتویات موجود در لوله گوارش به ­ترتیب: شن و گل ­و لای، فرامینفرا، شکم ­پایان، دیاتومه ­ها، دوکفه ­ای ­ها، جلبک ­ها، آمفی ­پودها، رسوبات آلی، تماتودها، فلس و به ­ندرت سخت ­پوستان کوچک بوده از پلانکتون ها: Chlorella stigmatophora, Skeletonema costatum, Oocystis lacustris, Coscinodis cuscentralis و بسیار معدود از سایر گونه ­ها تغذیه می ­کند که بسیار تحت تاثیر تراکم و زمانی و گونه ­ای این پلانکتون ­ها  در آب محیط پیرامونی است. گرچه در پاییز و زمستان  نیز  تغذیه­ دارند ولی شاخص پر بودن معده در آن ­ها عمده تغذیه را به دو فصل بهار و به­ خصوص تابستان نسبت می ­دهد و این موضوع  رابطه تنگاتنگ شرایط دمایی با تغذیه فعال این خارپوست را نشان می ­دهد. در بررسی ماهانه ترکیبات تقریبی، بیش ­ترین سطح پروتئین بر حسب درصد وزن خشک (47/36±0) بیش ­ترین درصد رطوبت (9/33±88/3)، بالاترین درصد چربی (0/02± 0/8) و بالاترین درصد خاکستر (9/33±37/0) مشاهده گردید.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

The survey in the relationship between feed and proximate composition of Stichopus herrmanni in Hormozgan coastal waters- Qeshm island

نویسندگان [English]

  • Shahram Dadgar
  • Mahmoud Hafezieh
  • Mansour Sharifian
Iran Fisheries Science Research Institute, Agricultural Research, Education and Promotion Organization, Tehran, Iran
چکیده [English]

In this study, proximate composition of Stichopus herrmanni divers from Hormozgan province which were caught by diving, during autumn and winter 2016 and spring and summer 2017, determined. For this, one station was selected in each province, three specimens from each three replication of different seasons sampled. In nutrition laboratory, all specimens from replication of each season of separated province, minced and analyzed proximate compositions protein, lipid, Ash and Humidity based on standard methods. Results showed that the studied sea cucumber species compromised relative high protein level (P<0.05). The highest protein content was found in Hormozgan at summer season (15±3.69) and lowest not significantly in Bushehr at autumn season (10±1.73) at spring season (10±1.8), caused by higher WT. and consequently higer chlorophyll a contents in Hormozgan water at summer season compare to samples from other studies provinces at the same seasons. Humidity percentage were the highest in the sea cucumber caught at winter (86.1±8.43) and not significantly (P>0.05), while the lowest (P<0.05) was obtained from Hormozgan samples at spring season (81.1±5.63). Lipid contents with low levels in this species showed the highest in winter season (0.29±0.08) and the lowest lipid content was obtained from sampled in Hormozgan province at Summer time (0.12±0.02) (P<0.05).

کلیدواژه‌ها [English]

  • Stichopus herrmanni
  • Diet
  • Approximate Carcass Compounds
  • Hormozgan Province
  • Qeshm Island

مراجع

  1. رشیدی، ف.؛ کامرانی، ا. و شریف ­رنجبر، م.، 1396. بررسی رژیم غذایی خیاردریایی گونه S. herrmanniبا استفاده از شاخص ­های تغذیه در آبسنگ ­های مرجانی جنوب­ شرقی جزیره قشم. مجله اقیانوس ­شناسی. سال 8، شماره 29، صفحات 35 تا 41.
  2. رضوانی، ف. و محمدزاده، ف.، 1393. رژیم غذایی خیار دریایی شنی در سواحل شمالی جزیره قشم، خلیج فارس. مجله آبزیان و شیلات. سال 19، شماره 5، صفحات 45 تا 50.
  3. قبادیان، ف.، 1388. بررسی بیولوژی تولیدمثل خیار دریایی گونه H. leucospilota در منطقه بستانه هرمزگان. پایان­ نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه علوم و فنون دریایی خرمشهر.
  4. Afkhami, M.; Ehsanpour, M.; Khazaali, A.; Kamrani, E.; Mokhlesi, A. and Darvish Bastami, K., 2012. Sea cucumber fisheries of Qeshm Island, Persian Gulf. SPC Beche-de-mer Information Bulletin. Vol. 32, pp: 60–61.
  5. Al-Hussain, A.H., 1949. On the functional morphology on the alimentary track of some fishes in relation to difference in there feeding habits. Quarterly Journal of Microscopical Science. Vol. 9, No. 7, pp: 190-240.
  6. AOAC. 2000. Association of Official Analytical Chemists. 17th Edn, AOAC, Washington, DC. pp: 21-447.
  7. Aydin, M.; Sevgili, H.; Tufan, B.; Emre, Y. and Köse, S., 2011. Proximate composition and fatty acid profile of three different fresh and dried commercial sea cucumbers from Turkey. International Journal of Food Science and Technology. Vol. 46, pp: 500-508.
  8. Biswas, S.P., 1993.  Manual of methods in fish biology. South Asia publishers, New Delhi, India. 157 p.
  9. Bonham, K. and Held, E., 1961. Ecological observations on the sea cucumbers Holothuria atra and H. leucospilota at Rongelap Atoll, Marshall Islands. Pacific Science. Vol. 17, pp: 305-314.
  10. Bruckner, A.W.; Johnson, K.A. and Field, J.D., 2003. Conservation Strategies for a sea cucumber: Can a CITES Apendix II. Listing Promote Sustainable International Trade?  SPC Bech-De-Mer Information Bulletin. Vol. 18, pp: 24-32.
  11. Castro, P. and Huber, M.E., 2008. Marine biology.3th ed. Philadelphia: McGraw-Hill. 444 p.
  12. Chang-Lee, M.V.; Price, R.J. and Lampila, L.E., 1989. Proximate composition of some sea cucumbers. Journal of Food Science. Vol. 54, pp: 567-572.
  13. Chen, J., 2004. Present status and prospects of sea cucumber industry in China. In: Lovatelli, A.; Conand, C.; Purcell, S.W.; Uthicke, S.; Hamel, J.F. and Mercier, A., (Eds.), Advance in Sea Cucumber Aquaculture and Management. FAO Fisheries Technical Paper 463. FAO, Rome. pp: 25-38.
  14. Chen, S.; Xue, C.; Yin, L.; Tang, Q.; Yu, G. and Chai, W., 2011. Comparison of structures and anticoagulant activities of fucosylated chondroitin sulfates from different sea cucumbers. Carbohydr. Polym. Vol. 83, pp: 688-696.
  15. Euzen, O., 1987.  Food habits and diet composition of some fish of Kuwait. Kuwait Bulletin of Marine Science. Vol. 9, pp: 65-85.
  16. Fuerte, F.O.L.; Beltrones, D.A.S. and Navarro, N., 2009.  L6 Benthic diatoms associated with mangrove environments in the northwest region of México. 206 p.
  17. Gao, L.; Hu, J.; Zhang, X.; Ma, R.; Gao, J.; Li, S.; Zhao, M.; Miao, Z. and Chai, T., 2014. Dissemination of ESBL producing Escherichia coli of chicken origin to the Nearby River water. Journal of Mol. Microbiol. Biotechnol. Vol. 24, pp: 279-285.
  18. Halim, A.b., 2014. Preliminary Genetic analysis on sea cucumber from Sampadi Island. Sarawak, Universiti Malaysia Sarawak. 38 p.
  19. Hyslop, E.J., 1980. Stomach contents analysis. A review of methods and their application. Journal Fish Biology. Vol. 17, pp: 411-429.
  20. James, D.B., 2001. Twenty sea cucumbers from seas around India. Naga, the ICLARM Quarterly. Vol. 24, No. 1-2, pp: 4-8.
  21. James, D.B., 2001. Twenty sea cucumbers from seas around India. Naga, Vol. 24, No. 1-2, pp: 4-7.
  22. Mamelona, J.; Pelletier, E.; GirardLalancette, K.; Legault, J.; Karboune, S. and Kermasha, S., 2007. Quantiication of phenolic contents and antioxidant capacity of Atlantic sea cucumber, Cucumaria frondosa. Food Chemistry. Vol. 104. pp: 7-104.
  23. Massin, C., 1996. The holothurians of Easter Island. Bulletin de l’Institut Royal des Sciences Naturelles de Belgique, Biologie. Vol. 66, pp: 152-178.
  24. Massin, C., 1982. Effects of feeding on the environment: Holothuroidea. In: Jangoux M. and Lawrence J.M., (Eds). Echinoderm nutrition. Rotterdam: A.A. Balkema. pp: 493-496.
  25. Moriarty, D.J.W., 1982. Feeding of Holothuria atra and Stichopus chloronotus on bacteria, organic carbon and organic nitrogen in sediments of the Great Barrier Reef. Australia Journal Marine Freshwater Reaserch. Vol. 33, pp: 255-263.
  26. Omran, N.E., 2013. Seacucumber of Africa. African journal of Biotechnology. Vol. 12, No. 35, pp: 5466-5472.
  27. Pawson, L., 2007. Phylam Echinodermata. Zootaxa. Vol. 1668, pp: 749-764.
  28. Pechenik, J.A., 2005. Biology of the Invertebrates. Fifth Edition. Mc-Graw-Hill. New York, USA. 590 p.
  29. Purcell, S.W.; Samyn, Y. and Conand, Ch., 2012. Commercially important sea cucumbers of the world. Food and agriculture organization of the United Nations. FAO Species Catalogue for Fishery Purposes, No. 6. FIR/CAT. Vol. 6, 182 p.
  30. Salarzadeh, A.; Afkhami, M.; Ehsanpour, M.; Mehvari, A. and Bastami, K.D., 2013. Identification of sea cucumber species around Hengam Island (Persian Gulf, Iran). Marine Biodiversity Records. 6 p.
  31. Smirnov, A.V.; Gebruk, A.V.; Galkin, S.V. and Shank, T., 2000. New species of holothurian (Echinodermata: Holothuroidea) from hydrothermal vent habitats. Journal of the Marine Biological Association of the United Kingdom. Vol. 80, No. 2, pp: 321-328.
  32. Richmond, A., 2008. Handbook of microalgal culture: biotechnology and applied phycology. New York: John Wiley & Sons. 588 p.
  33. Taboada, M.C.; Gonzalez, M. and Rodriguez, E., 2000. Value and effects on digestie enzymes and serum lipids of the marine invertebrate Holothuria forskali. Nutr Res. Vol. 23, pp: 1661-1670.
  34. Taylor, J.C.; Harding, W.R. and Archibald, C.G.M., 2007. An illustrated guide to some common diatom species from South Africa. WRC report TT 282/07. Water Research Commission, Pretoria, South Africa. 225 p.
  35. Tolon, M.T.; Emiroglu, D.; Gunay, D. and Ozgul, A., 2015. Sea cucumber (Holothuria tubulosa Gmelin, 1790) culture under marine fish net cages for potential use in integrated multi-trophic aquaculture (IM TA). Indian Journal of Geo Marine Sciences. Vol. 46, pp: 749-756.
  36. Uthicke, S., 1999. Sediment bioturbation and impact of feeding activity of Holothuria (Halodeima) atra and Stichopus chloronotus, two sediment feeding holothurians, at Lizard Island, GBR. Buletin of Marine Science. Vol. 64, pp: 129-141.
  37. Vergara, W. and Rodríguez, A., 2016. Nutritional composition of sea cucumber Isostichopus sp. Natural Resources. Vol. 7, pp: 130-137.
  38. Wen, J.; Hu, C. and Fan, S., 2010. Chemical composition and nutritional quality of sea cucumbers. J. Sci. Food Agric. Vol. 90, pp: 2469-2474.
  39. Zacharia, P.U.; Abdurahiman, K.P. and Mohamed, K., 2004. Methods of stomach content analysis of fishes. Winter School on Towards Ecosystem Based Management of Marine Fisheries Building Mass Balance Trophic and Simulation Models. pp: 148-158.
  40. Zhong, Y.; Ahmad Khan, M. and Shahidi, F., 2007. Compositional characteristics and antioxidant properties of fresh and processed sea cucumber (Cucumaria frondosa). J. Agric. Food Chem. Vol. 55, pp: 1188-1192.
فصلنامه محیط زیست جانوری
دوره 12، شماره 1
فروردین 1399
صفحه 375-384

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار