مقایسه اثرات تجویز خوراکی دی پنیسیلامین و عصاره الکلی گیاه خار مریم بر میزان سرب عضلات سینه و ران اردک نژاد Pekin

نوع مقاله : فیزیولوژی (جانوری)

نویسندگان

1 گروه فیزیولوژی، دانشکده علوم و فناوری های نوین، واحد علوم پزشکی تهران، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

2 گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، واحد گرمسار، دانشگاه آزاد اسلامی، گرمسار، ایران

چکیده

اردک ­ها با توجه به رفتار کنجکاوانه مخصوص به ­خود و نحوه تغذیه ­شان که شامل لجن ­ها و مواد و اشیاء باقی ­مانده در حاشیه رودخانه ­ها و مرداب ها است در معرض ابتلاء به فرم مزمن مسمومیت با سرب هستند. بنابراین هدف از این تحقیق بررسی مقایسه اثر دی ­پنیسیلامین و سیلی ­مارین بر باقی ­مانده سرب در عضلات اردک ­های تحت تاثیر سرب می ­باشد. به ­منظور بررسی اثر دی­ پنیسیلامین و سیلی ­مارین بر میزان سرب در عضلات ران و سینه اردک ­های تحت تاثیر سرب، تعداد 120 قطعه اردک یک ­روزه نژاد Pekin به 4 گروه 30 قطعه ‌ای در سه تکرار شامل گروه 1: دریافت کننده جیره پایه در کل دوره آزمایش (گروه شاهد)، گروه 2: دریافت­ کننده جیره پایه + نیترات سرب با دوز 40 میلی­ گرم/کیلوگرم (گروه کنترل)، گروه 3: دریافت­ کننده جیره پایه + نیترات سرب با دوز 40 میلی ­گرم/کیلوگرم + دی­ پنیسیلامین با دوز 20 میلی­ گرم/کیلوگرم (گروه درمان دی پنیسیلامین)، گروه 4: دریافت­ کننده جیره پایه + نیترات سرب با دوز 40 میلی ­گرم/کیلوگرم +عصاره الکلی خار مریم با دوز 300 میلی­ گرم/کیلوگرم (گروه درمان سیلی ­مارین) تقسیم ‌بندی ‌گردیدند و به ­مدت 60 روز پرورش یافتند. پس از پایان دوره پرورش و کشتار اردک ­ها مطابق پروتکل ­های اخلاقی نمونه­ گیری از عضلات سینه و ران  در هر قطعه کشتار شده اخذ (از هر پن 5 قطعه) و غلظت سرب هر نمونه توسط دستگاه اسپکترومتری جذب اتمی به ­روش کوره اندازه ­گیری گردید. با توجه به نتایج به ­دست آمده در تحقیق حاضر دی­ پنیسیلامین و سیلی ­مارین با خاصیت  آنتی ­اکسیدان خود توانستند به ­طور معنی ­داری 0/05>p میزان سرب باقی ­مانده در عضلات ران و سینه کاهش دهند. با این­ حال اثر عصاره الکلی خار مریم نسبت به پنیسیلامین قوی ­تر بود و مقدار سرب موجود در عضله ران تحت درمان با عصاره خار مریم در مقایسه با عضله سینه اندکی کم ­تر بود و می­ توان به­ عنوان داروی موثر در کاهش فلزات سنگین پیشنهاد گردد.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Comparison of D-Penicillamine and silymarin effects on lead level in the pectoral and quadrate muscles of Pekin ducks

نویسندگان [English]

  • Hamed Zarei 1
  • Sadrollah Doulat 2
1 Department of Physiology, Faculty of Modern Sciences and Technologies, Tehran Branch of Medical Sciences, Islamic Azad University, Tehran, Iran
2 Department of Animal Sciences, Faculty of Agriculture, Garmsar Branch, Islamic Azad University, Garmsar, Iran
چکیده [English]

Ducks due to their own curious behavior and diet which includes sludge, materials and objects left on the banks of rivers and swamps. They are prone to chronic forms of lead poisoning. Therefore, the aim of this study was to determine the effect of dipenicillamine and silymarin on lead residue in lead affected duck muscles. To study the effect of dipenicillamine and silymarin on lead residue in lead affected duck muscles, 120 one-day old ducks of Pekin breed into 4 groups of 30 pieces in three replications, including group 1: receiving the basic diet in the whole experimental period, group 2: recievingbasic diet+lead nitrate at a dose of 40 mg/kg (control),group 3: receiving basic diet+lead nitrate at a dose of 40 mg/kg+dipenicillamin at a dose of 20 mg/kg, group 4: receiver of basal diet+lead nitrate at a dose of 40 mg/kg +sage extract at a dose of 300 mg/kg was divided and raised for 60 days. After the end of breeding and slaughter period of ducks according to ethical protocols, sampling of chest and thigh muscles in each slaughtered piece was done. The lead concentration of each sample was measured by atomic absorption spectrophotometry by furnace method. According to the results, dipenicillamine and silymarin with their antioxidant properties, they were able to significantly (p < 0.05) reduce the amount of lead remaining in the thigh and chest muscles.

کلیدواژه‌ها [English]

  • D-Penicillamine
  • Silymarin
  • Pekin ducks
  • Lead nitrate
  • Atomic absorption

مراجع

  1. ابراهیمی، ر.؛ محمدآبادی، ط.؛ ساری، م.؛ سالاری، س.؛ ضمیری، م.ج. و بیگی­ نصیری، م.ت.، 1392. اثر سیلی­ مارین بر تنش اکسیداتیو ایجاد شده توسط سرب در جوجه­ های گوشتی. نشریه پژوهش ­های علوم دارویی ایران. جلد5، شماره 4، صفحات 310 تا 312.
  2. ابراهیمی ­سیریزی، ز.؛ ساکی ­زاده، م.؛ اسماعیلی ­ساری، ع.؛ بهرامی ­فر، ن.؛ قاسمپوری، س.م. و عباسی، ک.، 1391. بررسی فلزات سنگین کادمیوم، سرب، مس و روی در بافت عضله اردک­ ماهی تالاب بین ­المللی انزلی، انباشتگی و ارزیابی خطرات. مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران. دوره 22، شماره 87، صفحات 57 تا 63.
  3. اتفاق ­دوست، م. و علاف ­نویریان، ح.، 1399. مطالعه تجمع بیولوژیک شبه فلزات و فلزات سنگین در بافت عضله اردک ماهی (1758 (Esox Lucius Linnaeus, رودخانه سیاه درویشان (استان گیلان). مجله تحقیقات دامپزشکی. دوره 75، شماره 2، صفحات 156 تا 165.
  4. حقی، ق. و پیرعلی، م.، 1382. شناسایی و تعیین مقدار سیلی مارین در گیاه خار مریم Silybum marianum و چند فراورده دارویی آن. تحقیقات گیاهان دارویی و معطر ایران. دوره 19، شماره 1، صفحات 73 تا 86.
  5. سینکا کریمی، م.ح.؛ پور خباز، ع. و حسین­ پور، م.، 1394. بررسی استفاده از آب و بافت پرندگان آبزی جهت سنجش آلودگی فلزی (مطالعه موردی: تالاب­ های بین­ المللی میانکاله و گمیشان). فصلنامه علمی پژوهشی اکوبیولوژی تالاب دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهواز. سال 6، شماره 23، صفحات 15 تا 28.
  6. ضیایی، س.؛ فلاح­ حسینی، ح.؛ رجبیان، ط.؛ پورحسینی، ل.؛ نقدی­ بادی، ح. و رضازاده، ش.، 1383. بررسی اثر حلال­ های مختلف در استخراج سیلی ­مارین از بذر گیاه خار مریم. فصلنامه گیاهان دارویی. سال 4، شماره 2، صفحات 1 تا 6.
  7. علیشاهی، م.؛ طولابی ­دزفولی، ز. و اسروش، ا.، 1397. اثر پنیسیلامین و EDTA بر سمیت نانوذرات نقره در ماهی شیربت. فصلنامه علمی پژوهشی اکوبیولوژی تالاب. سال 10، شماره 37، صفحات 103 تا 112.
  8. کبیری ­فرد، ح.؛ شیخی ­نژاد، ا. و معصومی، م.، 1391. سنجش مقدار آلودگی فلزات سنگین (آهن، روی، سرب و نیکل) در آب ­های سطحی، خاک و سبزی کشت شده شهرستان پیشوا. پژوهش ­های علوم و فنون دریایی. دوره 7، شماره 3، صفحات 1 تا 12.
  9. Anjum, M.R.; Sainath, S.B.; Suneetha, Y. and Reddy, P.S., 2011. Lead acetate induced reproductive and paternal mediated developmental toxicity in rats. Ecotoxicol Environ Saf. Vol. 74, No. 4, pp: 793-799.
  10. Bahaa, E.A.; Saleh, M.C. and Taich, M.C., 2007. Fundamentals of Photonics, Wiley Interscience.
  11. Ferreyra, H.; Romano, .Mand Uhart, M., 2009. Recent and Chronic Exposure of Wild Ducks to Lead in Human Modified Wetland in Santa Fe Province. Argentina. J Wildl Dis. Vol. 45, No. 3, pp: 823-927.
  12. Garza, A.; Vega, R. and Soto, E., 2006. Cellular mechanisms of lead neurotoxicity. Med Sci Monit. Vol. 12, No. 3, pp: 57-65.
  13. Golalipour, M.; Roshandel, D.; Roshandel, G.; Ghafari, S. and Kalavi, M., 2007. Effect of Lead Intoxication and D Penicillamine Treatment on Hematological Indices in RatsInt J Morphol. Vol. 25, No. 4, pp: 717-722.
  14. Hamidian, G.; Mirdar, S.; Raee, P.; Asghari, K. and Jarrahi, M., 2020. Silymarin protects the structure of kidney in the neonatal rats exposed to maternal cadmium toxicity: A stereological study. Veterin Res For. Vol. 11, No. 2, pp: 143-152.
  15. Kamil, K.A.; Kartasudjana, R.; Iskandar, S. and Latipudin, D., 2011. Effect of Phytate in Diet and Lead in Drinking Water on Blood Mineral and Growth of Ducks. International Scientific Symposium-60 Years of Animal Science Higher Education in Moldova.
  16. Kitter, S.; Wilasrusmee, S.; Pedresen, W.A.; Mattson, M.P.; Strabe-West, K.; Wilasrusmee, C.; Lubelt, B. and Kittur, D.S., 2002. Neurotrophic and neuroprotective effect of milk thistle (Silybum marianum) on neurons in culture. J Molec Neurosci. Vol. 18, pp: 265-269.
  17. Lyle, W.H., 1981. Penicillamine in metal poisoning. J Rheumatol Suppl. Vol. 7, pp: 96-99.
  18. Marchetti, C., 2003. Molecular targets of lead in brainneurotoxicity. Neurotox Res. Vol. 5, No. 3, pp: 221-236.
  19. Miolservic, N. and Maire, P., 2000. Lead stimulates intracellular signaling between hepatocytes and kupffer cells. Enr J Pharmacol. Vol. 401, pp: 317-328.
  20. Mitra, S.K.; Venkataranganna, M.V.; Sundaram, R. and Gopumadhavan, S., 1998. Protective effect of HD-03, an herbal formulatin, against various hepatotoxic agents in rats. J. Ethnopharmacology. Vol. 63, pp: 181-186.
  21. Nencini, C.; Giorgi, G. and Micheli, L., 2007. Protevtive effect of silymarin on oxidative stress in rat brain. Phytomed. Vol. 14, pp: 129-135.
  22. Nasreddine, L.and Parent-Massin, D., 2002. Food contamination by metals and pesticides in the European Union. Should we worry? Toxi letters. Vol. 127, No. 1, pp: 29-41.
  23. Narayana, K. and Al-Bader, M., 2011. Ultrastructural and DNA damaging effects of lead nitrate in the liver. Exp andTox Path. Vol. 63, pp: 43-51.
  24. Navas-Acien, A.; Guallar, E.; Silbergeld, E.K. and Rothenberg, S.J., 2007. Lead exposure and cardiovascular disease - A systematic review. Environ Health Perspect.Vol. 115, pp: 472-482.
  25. Nosratola, D. and Vaziri, A.M., 2008. Mechanisms of lead induced hypertension and cardiovascular disease. J Physiol Heart Circ Physiol. Vol. 295, pp: H454-H465.
  26. Osuchowski, M.F.; Johnson, V.J.; He, Q. and Sharma, R.P., 2004. Alteration in regional brain neur otransmitters by silymarin, a natural antioxidant flavonoid mixture, in BALB/c mice. Pharm Biol. Vol. 42, pp: 384-389.
  27. Oymak, S.A.; Karadede-Akin, H.and Dogan, N., 2009. Heavy metal in tissues of Tor grypus from Ataturk Dam Lake, Euphrates River Turkey. Biologia. Vol. 64, pp: 151-155.
  28. Schuppan, D.; Jia, J.D.; Brinkhaus, B. and Hahn, E.G., 1999. Herbal products for liver diseases. Hepat. Vol. 30, No. 4, pp: 1099-1104.
  29. Sergio, P., 1996. Lead poisoning in: Nelson text book of pediatrics, Nathen and Oski. WB Saunders, Philadelphia, U.S.A.
  30. Sharifi, A.M.; Baniasadi, S.; Jorjani, M.; Rahimi, F. and Bakhshayesh, M., 2002. Investigation of acute lead poisoning on apoptosis in rat hippocampus in vivo. Neurosci Lett. Vol. 329, pp: 45-48.
  31. Streiff, M.B.; Smith, B. and Spivak, J.L., 2002. The diagnosis and management of polycythemia vera in the era since the Polycythemia Vera Study Group: a sur- vey of American Society of Hematology mem- bers’ practice patterns. Blood. Vol. 9, pp: 1144-1449.
  32. Sunil, K.M.; Asok, M.; Nguyen, T.V. and Bharat, B.A., 1999. Silymarin suppresses TNF induced activation of NFKb, c-Jun N-Terminal Kinase, and Apoptosis. J Molecul Biol. Vol. 18, pp: 6800-6809.
  33. Tuormaa, T.E., 1995. The adverse effects of lead. J Orthomol Med. Vol. 10, No. 3-4, pp: 149-164.
  34. Uysal, K.; Emre, Y.and Kose, E., 2008. The determination of heavy metal accumulation ratios in muscle, skin and gills of some migratory fish species by inductively coupled plasma-optical emission spectrometry (ICP-OES) in Beymelek Lagoon (Antalya/Turkey). Microchem. J. Vol. 90, pp: 67-70.
  35. WHO. 1999. Treatment technique and results, lead poisoning over view, world health organization. www.leadpoisining. net/treat/workshop.html.
  36. WHO. 1993. Evaluation of certain food additives and contaminants (41st Report of the Joint FAO/WHO Expert Committee on Food Additives). Geneva: World Health Organization, WHO Technical Report Series. (837 p).
  37. Yang, Ch.S.; Landau, J.M.; Huang, M.T. and Newmark, H.L., 2001. Inhibition of carcinogenesis by dietary polyphenolic compounds. Annu. Rev. Nut. Vol. 21, pp: 381-406.
فصلنامه محیط زیست جانوری
دوره 12، شماره 3
مهر 1399
صفحه 441-448

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار