عادلیان, مهرداد, ایمان پور, محمدرضا, تقی زاده, وحید, مازندرانی, محمد. (1395). استفاده از مولتی آنزیم کمین در جیره غذایی ماهی کپورمعمولی (Cyprinus carpio) و اثرات آن بر شاخص های رشد و برخی از فاکتورهای بیوشیمیایی خون. فصلنامه محیط زیست جانوری, 8(1), 201-206.
مهرداد عادلیان; محمدرضا ایمان پور; وحید تقی زاده; محمد مازندرانی. "استفاده از مولتی آنزیم کمین در جیره غذایی ماهی کپورمعمولی (Cyprinus carpio) و اثرات آن بر شاخص های رشد و برخی از فاکتورهای بیوشیمیایی خون". فصلنامه محیط زیست جانوری, 8, 1, 1395, 201-206.
عادلیان, مهرداد, ایمان پور, محمدرضا, تقی زاده, وحید, مازندرانی, محمد. (1395). 'استفاده از مولتی آنزیم کمین در جیره غذایی ماهی کپورمعمولی (Cyprinus carpio) و اثرات آن بر شاخص های رشد و برخی از فاکتورهای بیوشیمیایی خون', فصلنامه محیط زیست جانوری, 8(1), pp. 201-206.
عادلیان, مهرداد, ایمان پور, محمدرضا, تقی زاده, وحید, مازندرانی, محمد. استفاده از مولتی آنزیم کمین در جیره غذایی ماهی کپورمعمولی (Cyprinus carpio) و اثرات آن بر شاخص های رشد و برخی از فاکتورهای بیوشیمیایی خون. فصلنامه محیط زیست جانوری, 1395; 8(1): 201-206.
استفاده از مولتی آنزیم کمین در جیره غذایی ماهی کپورمعمولی (Cyprinus carpio) و اثرات آن بر شاخص های رشد و برخی از فاکتورهای بیوشیمیایی خون
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، صندوق پستی: 487-49175
چکیده
آنزیم ها می‌توانند اثرات فاکتورهای ضد تغذیه ای را از بین ببرند و سبب بهبود عملکرد رشد ماهی شوند. هدف از این پژوهش، به کارگیری مولتی آنزیم کمین در جیره غذایی و بررسی اثرات آن بر فاکتورهای رشد و برخی از پارامترهای بیوشیمیایی خون ماهی کپور معمولی (Cyprinuscarpio) بوده است. این آزمایش به صورت طرح کاملاً تصادفی در پنج تیمار و سه تکرار انجام شد و مولتی آنزیم (کمین®، هرنتالز، بلژیک) در 5 سطح 0، 250، 500، 750 و 1000 میلی گرم بر کیلوگرم غذا، به جیره غذایی اضافه شد و به مدت 8 هفته به ماهی ها جیره های آزمایشی داده شد و فاکتورهای رشد شامل: افزایش وزن (WG)، نرخ رشد ویژه (SGR)، ضریب تبدیل غذایی (FCR)، درصد افزایش وزن بدن (WGP)، شاخص وضعیت (CF) و راندمان پروتئین (PER) مورد بررسی قرار گرفت. از فاکتورهای بیوشیمیایی خون میزان آلبومین، کلسیم، گلوکز و پروتئین کل اندازه گیری و بررسی شد. تیمارهای مختلف در شاخص وضعیت (CF) تفاوت معنی داری با یکدیگر نداشتند (0/05<P). اما در افزایش وزن (WG)، نرخ رشد ویژه (SGR) و ضریب تبدیل غذایی (FCR)، سطوح آنزیمی 500، 750 و 1000 (میلی گرم بر کیلوگرم) با گروه شاهد تفاوت معنی داری داشتند (0/05>P). کلسیم در سطح آنزیمی 500 (میلی گرم بر کیلوگرم) با گروه شاهد دارای تفاوت معنی داری بود (0/05>P) اما در پروتئین کل، آلبومین و گلوکز، سطوح مختلف آنزیمی با گروه شاهد تفاوت معنی داری نداشتند (0/05<P).
ابتدای صفحه