تاثیر پروبیوتیک پریمالاک در جیره بر میزان زنده زایی و بازماندگی ماهی مولی سیاه (Poecilia sphenops)

نوع مقاله: تغذیه

نویسندگان

1 گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، صندوق پستی: 487-49175

2 موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، صندوق پستی: 6116- 14155

3 بخش تحقیقات علوم دامی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان اصفهان، سازمان تحقیقات،آموزش و ترویج کشاورزی، اصفهان، ایران

چکیده

این تحقیق جهت بررسی تاثیر پروبیوتیک پریمالاک بر میزان زنده­زایی و بازماندگی ماهی مولی سیاه (Poecilia sphenops)  طی 2 ماه در کارگاه تکثیر و پرورش ماهیان تزئینی همت ­آباد انجام شد. برای این منظور 4 جیره آزمایشی با 3 تکرار شامل یک تیمار شاهد (تیمار 1) بدون پروبیوتیک پریمالاک، تیمار2 حاوی 0/4 گرم در یک کیلوگرم، تیمار 3 حاوی 0/9 گرم پریمالاک در یک کیلوگرم و تیمار 4 حاوی 0/14 گرم پریمالاک در یک کیلوگرم جیره مورد ارزیابی قرار گرفت. پیش مولدین در داخل آکواریومی به ابعاد 60×40×30 سانتی ­متر و با حجم آبگیری 50 لیتر به تعداد 8 ماده و 3 نر در درجه حرارت 1±28 درجه سانتی ­گراد به­ مدت دو ماه پرورش داده شدند. لاروهای حاصل از آن ­ها جمع ­آوری و اطلاعات مربوط به آن­ ها ثبت گردید. نتایج نشان داد که حداکثر میزان زنده­ زایی در تیمار 3 و حداقل آن در تیمار شاهد بروز نمود (0/05>p). اگرچه اختلاف بین تیمار 2 و شاهد در میزان زنده­ زایی معنی ­دار بود (0/05>p). ولی بین تیمار شاهد و تیمار 4 اختلاف معنی ­داریمشاهده نشد. اگر چه میزان زنده ­زایی در تیمار 4 بیش ­تر از تیمار 1 (شاهد) بوده است (0/05<p).هم­ چنین بین تیمار 2 و تیمار 3 اختلاف معنی­ داری در میزان زنده ­زایی ماهی مولی سیاه مشاهده گردید (0/05>p). هم­ چنین حداکثر تلفات مولدین در تیمار شاهد و حداقل آن در تیمار 3 مشاهده شد (0/05>p). ولی میزان تلفات مولدین بین تیمارهای پریمالاک اختلاف معنی ­داری نداشت (0/05<p). بنابر پژوهش حاضر، استفاده از حداقل 0/4 گرم پریمالاک به ­ازای هر کیلوگرم جیره غذایی جهت افزایش بازماندگی و زنده ­زایی در ماهی مولی توصیه می­ گردد.

کلیدواژه‌ها

فصلنامه محیط زیست جانوری

دوره 9، شماره 1
بهار 1396
صفحه 247-252

فایل ها

اشتراک گذاری

ارجاع به این مقاله

آمار