بررسی استفاده از مکمل گیاهی اشتهاء آور در غذای پلت شده به منظور افزایش وزن میگوی پاسفید غربی (Liptopenaeus vannamei ) در مرحله پرواری

نوع مقاله : تغذیه

نویسندگان

1 پژوهشکده اکولوژی دریای خزر، موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات،آموزش و ترویج کشاورزی، ساری، فرح آباد، صندوق پستی: 961

2 گروه زیست شناسی، دانشکده علوم زیستی، واحد ورامین- پیشوا، دانشگاه آزاد اسلامی ورامین، ایران

چکیده

مطالعه تاثیر استفاده از مکمل گیاهی اشتهاءآور در غذای پلت شده به ­منظور افزایش وزن میگوی پاسفید غربی در مرحله پرواری در پژوهشکده اکولوژی دریای خزر در سال­ های 93 و 94 انجام شد. تعداد 180 عدد میگوی پاسفید غربی با میانگین وزنی 0/1±2 گرم در 9 مخزن فایبرگلاس (به حجم 150 لیتر و با حجم آبگیری 100 لیتر) تقسیم گردیده و به ­مدت 8 هفته باسه جیره غذای حاوی صفر(شاهد)، 1 و 2 درصد مکمل اشتهاءآور تولیدی شرکت مهندسی بهار زمردفام قومس تغذیه شدند. بازماندگی در پایان آزمایش 67/22 درصد بوده است. بررسی‌ها نشان داد که وزن اکتسابی در گروه شاهد برابر با 0/22±6/28 گرم و برای تیمار 1% و 2% به ­ترتیب 0/15±5/68 گرم و 0/27±6/07 گرم بوده است. ضریب رشد وی‍ژه نیز برای تیمار­های شاهد، 1 و 2% به ­ترتیب  0/53±2/34، 0/34±2/22 و  060±2/28 بوده است.
هم­ چنین رشد اختصاص روزانه برای تیمار شاهد برابر 0/03±0/1 با ضریب تبدیل غذایی 1/73 گرم و برای تیمارهای 1% و 2% به­ ترتیب برابر 0/02±0/9 با ضریب تبدیل غذایی 1/82 و 0/04±0/1 با ضریب تبدیل غذایی 1/81 بوده است. هم ­چنین بین میانگین­ های وزن نهایی سه تیمار اختلاف معنی ­دار نبود (0/05< p) بررسی فوق نشان داد که مکمل گیاهی اشتهاءآور منجر به تفاوت معنی ­داری در شاخص رشد، ضریب تبدیل غذایی و رشد اختصاصی میگوی پاسفید غربی نگردید.

کلیدواژه‌ها

مراجع

  1. 1.              پورغلام، ر.،  1394 . بررسی مقایسه‌ای پرورش میگوی وانامی با آب لب­شور دریای خزر و آب شور خلیج فارس. موسسه تحقیقات علوم شیلاتی ایران. گزارش نهایی طرح تحقیقاتی. 65 صفحه.
  2. 2.              رمضانی، ح.، 1394. بررسی ستفاده از مکمل گیاهی اشتهاءآور در رشد کپور معمولی در مرحله پرواری. موسسه تحقیقات علوم شیلاتی ایران. گزارش نهایی طرح تحقیقاتی 25 صفحه.
  3. 3.              زرشناس، غ. و خلیل­ پذیر، م.، 1386 . معرفی و انتقال میگوی سفید غربی و میگوی آبی به آسیا و اقیانوسیه. موسسه تحقیقات شیلات ایران. 45 صفحه.
  4. 4.              سالنامه آماری سازمان شیلات ایران، 1392. دفتر برنامه و بودجه. 65 صفحه.
    1. Al-Salahy, M.B., 2002. Some physiological studies on the effect of onion and garlic juices on the fish, Clarias lazera. Fish Physiology and Biochemistry.Vol. 27, PP: 129-142.
    2. De-Schrijver, R. and Ollevier, F., 2000. Protein digestion in juvenile rurbot (Scophthalmus maximus) and effects of dietary administration of vibrioproteolyticus. Aquaculture. Vol.186, No. 6, pp: 107-116.
    3. Gabor, E.F.; Şara, A. and Barbu A., 2010. The effects of some Phyto-additives on growth, health and meat quality on different species of fish. Scientific Papers: Animal Sciences and Biotechnologies. Vol. 43, No. 1, pp: 61-65.
    4. FAO (Food and Agriculture Organization).2015. GLOBFISH.http://www.globefish.org/shrimp-html.
    5. Fooks, L.J.; Fuller, R. and Gibson, G.R., 1999. Prebiotics, Probiotics and human gut microbiology. International Dairy Journal. Vol.9, No. 3, pp: 53-61.
    6. Irianto, A. and Austin, B., 2002. Use of probiotics to control furunculosis in rainbow trout, (Oncorhynchus mykiss wabaum). J. Fish Dis. Vol. 25, No. 5, pp: 1-10.
    7. Metwally, M.A.A., 2009. Effects of Garlic (Allium sativum) on Some Antioxidant Activities in Tilapia Nilotica (Oreochromis niloticus). World Journal of Fish and Marine Sciences. Vol. 1, No. 1, pp: 56-64.
    8. Ndong, D. and Fall, J., 2011. The effect of garlic (Allium sativum) on growth and immune responses of hybrid tilapia (Oreochromis niloticus x Oreochromis aureus). Journal of Clinical Immnunology and Immunopathology Research.
      Vol. 3, No. 1, pp: 1-9.
    9. Nya, E.J. and Austin, B., 2009. Use of dietary ginger, Zingiber officinale Roscoe, as an immunostimulant to control Aeromonas hydrophila infections in rainbow trout, Oncorhynchus mykiss (Walbaum). Journal of Fish Diseases. Vol. 32, pp: 971-977.
    10. Rosenberry, B., 2004. World shrimp farming. Shrimp New International Sandiego, USA.
    11. Ringo, E.; Bendiksin, H.R.; Gaunsen, S.J.; Sundsfjord, A., and Olsen, R.F., 1998. The effect of dietary fatty acid on lactic acid bacteria associated with the epithelial mucosa and form faecolia of Arctic charr, Salvelinus alpines L.J. Apple Microbiol. pp: 855-864.
    12. Shalaby, A.M.; Khattab, Y.A. and Abdel, R.A.M., 2006. Effects of garlic (Allium sativum) and chloramphenicol on growth performance, physiological parameters and survival of Nile tilapia (Oreochromis niloticus). Journal of Venomous Animals and Toxins Including Tropical Diseases. Vol. 12, No. 2, pp: 172-201.
    13. Tacon, A. and Albert, G.J., 1990. Standard method for for nutritional and feeding of farmed fish and shrimp. Argent Libration press, pp: 4-27
    14. Valderrama, D. and Anderson, J.L., 2011. Shrimp Production Review. Santiago, chile. Globaloutlookfor. Aquaculture leadership.(http://www.gaalliance.org/update/ GOAL11/DiegoValderrama.pdf)
    15. Wyban, J.A. and Sweeney, J.N., 1991. Intensive shrimp production technology the ocean Institute shrimp manual. Honolulu, Hawaii: The Oceanic Institute, Hawaii, USA. 158 p.

 

فصلنامه محیط زیست جانوری
دوره 9، شماره 3
پاییز 1396
صفحه 315-320

فایل ها

اشتراک گذاری

ارجاع به این مقاله

آمار