بررسی ترکیب گونه ای، ترکیب فراوانی طولی و میزان صید ضمنی در تورهای گوشگیر سطحی ماهی هوور معمولی در آب های شمال شرقی دریای عمان (سیستان و بلوچستان)

نوع مقاله : بوم شناسی

نویسندگان

1 گروه شیلات، دانشکده علوم دریایی، دانشگاه دریانوردی چابهار، چابهار

2 گروه شیلات، دانشکده علوم و فنون دریایی و جوی، دانشگاه هرمزگان، بندرعباس، صندوق پستی: 3995

3 پژوهشکده آبزی‌پروری آب های داخلی، مؤسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، بندر انزلی، صندوق پستی: 66

4 بخش فناوری محیط زیست، گروه شیمی و علوم زیستی، دانشگاه آلبورگ، دانمارک

چکیده

مطالعه حاضر با هدف بررسی ترکیب گونه­ای، ترکیب فراوانی طولی و میزان صید ضمنی در تورهای گوشگیر سطحی مخصوص صید ماهی هوور معمولی در شمال شرقی دریای عمان و صیدگاه­های چابهار، کنارک و رمین (استان سیستان و بلوچستان) صورت پذیرفت. عملیات نمونه برداری توسط سه فروند قایق فایبرگلاس و لنج چوبی از مهرماه 1395 تا خردادماه 1396 انجام گرفت. ابزار صید شامل تورهای گوشگیر سطحی ماهی هوور معمولی با اندازه چشمه­های  100 و 110 میلی متر مورد استفاده توسط قایق­های صیادی و اندازه چشمه­های 130 و 165 میلی متر به صورت کشیده در تور گوشگیر لنج چوبی بود. در مجموع 15 گونه متعلق به 8 خانواده تون ماهیان (Scombridae)، نیزه ماهیان (Istiophoridae)، گالیت ماهیان (Coryphaenidae)، کوسه ماهیان (Alopiidae و Carcharhinidae)، گیش ماهیان (Carangidae)، کوترماهیان (Sphyraenidae) و یال اسبی ماهیان (Trichiuridae) ترکیب صید ضمنی را تشکیل دادند. از نظر ترکیب گونه­ای صید ضمنی، در تورهای مورد استفاده توسط قایق و لنج چوبی تفاوت معنی داری مشاهده شد. در تورهای مورد استفاده توسط قایق، کم ترین و بیش ترین میزان صید مربوط به گونه کوسه باله سیاه با 35 کیلوگرم و گونه زرده با 1622 کیلوگرم در کل دوره تحقیق بود. حداکثر صید در هر توراندازی مربوط به گونه زرده با 260 کیلوگرم در هر نوبت عملیات صید و توراندازی بود. بیش ترین میانگین صید (±انحراف معیار) در هر بار توراندازی نیز مربوط به گونه زرده با 9/26±47/71 کیلوگرم در هر بار توراندازی به دست آمد.در تورهای مورد استفاده توسط لنج چوبی، کم ترین و بیش ترین میزان صید مربوط به گونه کوسه دم دراز با 93 کیلوگرم و گونه گیدر با 90013 کیلوگرم در کل دوره تحقیق بود. حداکثر صید در هر توراندازی مربوط به گونه گیدر با 7820 کیلوگرم در هر نوبت عملیات صید و توراندازی مشاهده شد. بیش ترین میانگین صید (±انحراف معیار) در هر بار توراندازی نیز مربوط به گونه گیدر با 186/61±1250/18 کیلوگرم در هر بار توراندازی بود.  

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Investigating species composition, length frequency composition and by-catch amount of longtail tuna drift gillnets in northeastern waters of the Oman Sea (Sistan and Baluchestan)

نویسندگان [English]

  • Ali Sadough Niri 1
  • Ehsan Kamrani 2
  • Ali asghar Khanipour 3
  • Niels Madsen 4
  • Iman Sourinejad 2
1 Department of Fisheries, Faculty of Marine Sciences, Chabahar Maritime University, Chabahar, Iran
2 Fisheries Department, Faculty of Marine and Atmospheric Sciences and Technologies, University of Hormozgan, P.O.Box: 3995 Bandar Abbas, Iran
3 National Inland Water Aquaculture Institute, Fisheries Research Institute, Agricultural Research and Training Organization, Bandar Anzali, PO Box: 66
4 Section for Environmental Technology, Department of Chemistry and Bioscience, Aalborg University, Denmark
چکیده [English]

The present study was conducted to investigate the species composition, length frequency composition and by-catch amount in longtail tuna pelagic gillnets in northeast of Oman Sea and fishing grounds of Chabahar, Konarak and Ramin (Sistan and Balouchestan Province). Sampling operation was carried out using the fiberglass boat and wooden vessel from October 2016 to June 2017. Fishing gear was included longtail tuna pelagic gillnets with 100 and 110 mm stretched mesh size in fishing boats and gillnets with 130 and 165 mm stretched mesh size in wooden fishing vessels. Totally, by-catch species composition were 15 species belonging to 8 family including Scombridae, Istiophoridae, Coryphaenidae, Alopiidae, Carcharhinidae, Carangidae, Sphyraenidae and Trichiuridae. The significantly variation of by-catch species composition observed in used nets by boats and wooden vessels. In the entire study period, in boats, minimum and maximum catch amount was related to Carcharhinus sorrah with 35 kg and Euthynnus affinis with 1622 kg, respectively. Maximum catch was obtained for Euthynnus affinis as 260 kg per each netting and fishing operation. Maximum mean catch (±S.E) was obtained to Euthynnus affinis as 47.71±9.26 kg per each fishing operation. In wooden vessels, minimum and maximum catch amount was related to Alopias pelagicus with 93 kg and Thunnus albacares with 90013 kg, respectively. Maximum catch was observed for Thunnus albacares as 8219 kg per each netting and fishing operation. Maximum mean catch (±S.E) was related to Thunnus albacares as 1250.18±186.61 kg per each fishing operation.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Catch composition
  • By-catch
  • Drift Gillnet
  • Sistan and Balouchestan Province

مراجع

  1. اسدی،ه.ودهقانی­پشترودی،ر.،1375. اطلس ماهیان خلیج فارس و دریای عمان. سازمان تحقیقات و آموزش شیلات ایران. 226 صفحه.
  2. پارسا، م.، 1391، مقایسه ترکیب طولی و گونه­ای صید با  تورهای گوشگیر مولتی فیلامنت شیری با دو ضریب آویختگی 5/0 و 6/0 در استان بوشهر. پایان­نامه کارشناسی­ارشد، دانشکده شیلات، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان. 86 صفحه.
  3. پارسا، م.؛ پیغمبری، س.ی.؛ قربانی، ر. و شعبانی، م.ج.، 1391. بررسی ترکیب صید ضمنی (Bycatch) تورهای گوشگیر مولتی­فیلامنت شیری (Spanish mackerel multifilament gill nets) در صیدگاه­های استان بوشهر. همایش ملی آبزیان، بوشهر. صفحات 61 تا 62.
  4. حسینی، س.ع.، 1380. بررسی وضعیت ذخایر تون ماهیان در دریای عمان- سواحل سیستان و بلوچستان، مرکز تحقیقات شیلاتی آ­ب­های دور- چابهار. 90 صفحه.
  5. خدادادی، ر.؛ بیات، ی.؛ گلستانی، ن. و کهفی­زاده، ف.،1382. تعیین ترکیب طولی و گونه­ای تورهای گوشگیر شیری دو طبقه در شهرستان­دیر (استان بوشهر)، گزارش نهایی طرح تحقیقاتی موسسه تحقیقات شیلات ایران، پژوهشکده میگوی کشور. 40 صفحه.
  6. Abdulgader, E.A.A., 2001. Gillnet selectivity experiments in Bahrain waters on the Spanish Mackerel, Scomberomorus commerson (Lacepede) fishery. Arab Gulf Journal of Scientific Research. Vol. 19, No. 2, pp: 66-71.
  7. FAO., 2000. Species summary for Scomberomorus guttatus (Indo pacific king mackerel). WWW.fishbase.Org.
  8. FAO. 2014. The State of World Fisheries and Aquaculture. FAO Publishing, Rome, Italy. 243 P.
  9. Fischer, W. and Bianchi, G., 1984. FAO species identification sheets for fishery purposes: Western Indian Ocean (Fishing Area 51), Food and Agriculture Organization of the United Nations.
  10. Froese, R. and Pauly, D., 2015. FishBase (http://www.fishbase.org/). International Center for Living Aquatic Resources Management.
  11. Ghotbeddin, N.; Javadzadeh, N. andAzhir, M.T., 2014. Catch per unit area of Batoid fishes in the Northern Oman Sea. Iranian J of Fisheries Sciences. Vol. 13, pp: 47-57.
  12. Gillett, R., 2008. Global study of shrimp fisheries. FAO Fisheries Technical Paper. Rome, Italy. 359 P.
  13. Gillett, R., 2011. By-catch in Small Scale Tuna Fisheries: A Global Study. FAO Fisheries and Aquaculture Technical Paper. Rome, Italy. No. 560, 116 p.
  14. Goncalves, S.M.G.; Stergiou, I.K.; Hernando, A.j.; Puente, E.; Moutopoulos, K.D.; Arregi, L.; Soriguer, C.M.; Vilas, C.; Coelho, R. and Erzini, K., 2007. Discards from experimental trammel net in Southern European small scale fisheries. Fisheries Research. Vol. 88, pp: 5-14.
  15. Hall, M.A.; Alverson, D.L. and Metuzals, K.I., 2000. By-catch: Problems and solutions. Marine Pollution Bulletin. Vol. 41, pp: 204-219.
  16. Hosseini, S.A., 2002. Some biological aspects of Thunnus albacares and Katsuwonus pelamis in Oman Sea (Sistan-o Balochestan Province). Iranian Scientific Fisheries Journal. Vol. 11, No. 1, pp: 35-62.
  17. Julie, U.; Tim, A.; David, S. and Ainghua, Z., 2015. Social Issues in Sustainable Fisheries Management. Springer Netherlands Publisher. 355 P.
  18. Kaymaram, F. and Darvishi, M., 2012. Growth and mortality parameters of Euthynnus affinis in the northern part of the Persian Gulf and Oman Sea. IOTC. Second Working Party on Neritic Tunas. Malaysia. 14 P.
  19. Kelleher, K., 2005. Discards in the world marine fisheries an update. FAO Fisheries Technical Paper 470. Rome, Italy.
  20. Lewison, R.L.; Crowder, L.B.; Read, A.J. and Freeman, S.A., 2004. Understanding impacts of fisheries bycatch on marine mega fauna. Trends in Ecology & Evolution. Vol. 19, No. 11, pp: 598-604.
  21. Mendonca, J.T. and Pereira, A.L.C., 2014. Management of gillnet fisheries in the south coast of the state of São Paulo, Brazil. Annals of the Brazilian Academy of Sciences. Vol. 86, No. 3, pp: 1227-1237.
  22. Moazzam, M. and Nawaz, R., 2014. By-catch of tuna gillnet fisheries of Pakistan: A serious threat to non-target, endangered and threatened species. Journal of the Marine Biological Association of India. Vol. 56, No.1, pp: 85-90.
  23. Pauly, D.; Christensen, V.; Pitcher, T.J. and Walters, C.J., 2002. Towards sustainability in world fisheries. Nature, Vol. 418, pp: 689-695.
  24. Queirolo, D.; Erzini, K.; Hurtado, C.F.; Gaete, E. and Soriguer, M.C., 2011. Species composition and bycatch of a new crustacean trawl in Chile. Fisheries Research. Vol. 110, No. 1, pp: 149-159.
  25. Robins, J.B.; Campbell, M.J. and Mcgilvray, J.G., 1999. Reducing prawn-trawl bycatch in Australia: An overview and an example from Queensland. Marine Fisheries Review. Vol. 61, No. 3, pp: 46-55.
  26. Rochet, M.J.; Isabelle, P. and Verena, M., 2002. An analysis of discards from the French trawler fleet in the Celtic Sea. ICES J of Marine Science. Vol. 59, pp: 538-552.
  27. Worm, B.; Barbier, E.B.; Beaumont, N.; Duffy, J.E.; Folke, C. and Halpern, B.S., 2006. Impacts of biodiversity loss on ocean ecosystem services. Science. Vol. 314, No. 5800, pp: 787-790.
فصلنامه محیط زیست جانوری
دوره 10، شماره 3
مهر 1397
صفحه 257-264

فایل ها

اشتراک گذاری

ارجاع به این مقاله

آمار