تاثیر پرتو گاما بر رشد و بقا تخم و برخی فاکتورهای خونی لارو ماهی قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss)

نوع مقاله: فیزیولوژی (جانوری)

نویسندگان

1 گروه دامپزشکی، علوم دامی و آبزیان، پژوهشکده کشاورزی هسته ای، پژوهشگاه علوم وفنون هسته ای، سازمان انرژی اتمی، کرج، صندوق‌پستی:13465-1498

2 گروه شیلات، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه خلیج فارس بوشهر، برازجان

3 پژوهشکده کشاورزی هسته ای، پژوهشگاه علوم وفنون هسته ای، سازمان انرژی اتمی، کرج، صندوق پستی:13465-1498

چکیده

هدف از این مطالعه بررسی تاثیر پرتو گاما بر رشد و فاکتورهای خونی لارو ماهی قزل آلا رنگین کمان بود. در این تحقیق، تخم ماهی قزل آلای رنگین کمان با در معرض دزهای پایین ( 1، 2/5 و 5 گری) و بالای (20،10 و40 گری) از پرتو گاما قرار گرفتند. پس  از 90 روز، رشد و بقا تخم و شاخص‌های خونی لاروها بررسی شد. نتایج نشان دهنده تاثیرات منفی پرتو گاما بود، به طوری که افزایش میزان پرتو سبب کاهش معنی‌ داری در میزان رشد و بقای تمامی تیمارها شد. تخم های در معرض دز 40 گری پرتو گاما، تماما از بین رفتند. بیش ترین میزان رشد و بقا در تیمار شاهد به دست آمد و افزایش میزان پرتوسبب کاهش معنی دار، شاخص‌های مذکور شد. با افزایش میزان پرتو روند کاهشی در شاخص‌های خون مشاهده شد. در کلیه تیمارها، میزانRBC  (تعداد گلبول قرمز)، Hct (هماتوکریت) و Hb (هموگلوبین) با افزایش میزان پرتو کاهش معنی‌ داری یافت (0/05>P) در حالی که میزان MCV (میانگین حجم یک گلبول قرمز) و MCH (میانگین هموگلوبین یک گلبول‌ قرمز) تغییری نکرد. هم چنین میزان گلبول سفید (WBC)، لنفوسیت  و مونوسیت کاهش یافت که این کاهش معنی‌ دار نبود (0/05<P). نتایج نشان داد که پرتو گاما عاملی بالقوه در تخریب سلول‌ ها بوده و درنتیجه موجب کاهش رشد و بقای تخم و فاکتورهای خونی لارو ماهی قزل آلای رنگین کمان می‌شود.

کلیدواژه‌ها

فصلنامه محیط زیست جانوری

دوره 7، شماره 1
بهار 1394
صفحه 175-183

فایل ها

اشتراک گذاری

ارجاع به این مقاله

آمار