مقایسه زیست فراهمی گلایسینیت و سولفات منگنز واثرات آنها بر عملکرد مرغ های تخم گذار

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 تحقیق و توسعه شرکت ماکیان فسفات

2 دانشیار گروه علوم دامی دانشگاه آزاد اسلامی واحد کاشمر، کاشمر،ایران

10.22034/aej.2021.289671.2554

چکیده

آزمایش به منظور بررسی زیست فراهمی منابع مختلف منگنز واثرات آن بر عملکرد و کیفیت تخم مرغ تولیدی در مرغ های تخمگذار تجاری انجام شد.300 قطعه مرغ تخمگذار نژاد هایلاین (w36) با سن 66 هفته در 6 تیمار و 5 تکرار در قالب طرح کاملاً تصادفی تقسیم شدند. تیمارها شامل شاهد (بدون مکمل منگنز)، تیمارهای حاوی سولفات منگنز(جیره1)، گلایسینیت منگنز داخلی در سطح 30 میلی گرم (جیره2)، گلایسینیت منگنز داخلی در سطح 90 میلی گرم (جیره3) گلایسینیت منگنزخارجی در سطح 30 میلی گرم (جیره4)، گلایسینیت منگنز خارجی در سطح 90 میلی گرم(جیره5). نتایج نشان داد که مصرف خوراک، درصد تخم گذاری، توده تخم مرغ و ضریب تبدیل خوراک در تیمارهای دریافت کننده مکمل منگنز بطور معنی داری نسبت به تیمار شاهد افزایش نشان داد (05/0>P). وزن تخم مرغ در جیره های حاوی مکمل منگنز نسبت به جیره پایه افزایش معنی داری داشت(05/0>P). اختلاف معنی داری در صفات کیفی تخم مرغ بین تیمارهای آزمایشی مشاهده نشد. منگنز استخوان درشت نی بطور معنی داری در جیره های حاوی مکمل منگنز نسبت به جیره پایه افزایش داشت (05/0>P). غلظت منگنز زرده و پوسته تخم مرغ به ترتیب در جیره های حاوی 30،90 میلی گرم گلایسینت منگنز و سولفات منگنز نسبت به جیره پایه افزایش داشت (05/0>P). سولفات و گلایسینت منگنز بطور معنی داری باعث افزایش غلظت منگنز در سرم و کبد شدند (05/0>P). افزایش زیست فراهمی منگنز با جذب بیشتر منگنز و بهبود عملکرد تولیدی وذخیره منگنز دربافت های مختلف بدن مرغ‌های تخمگذار سبب کاهش دفع منگنز به محیط زیست شد.

کلیدواژه‌ها

موضوعات


عنوان مقاله [English]

Comparison of bioavailability of glycinate and manganese sulfate and their effects on laying hens performance

نویسندگان [English]

  • Javad Iravani 1
  • Reza Vakili 2
1 Research and Development of Makian Phosphate
2 Associate Professor of Animal Science Department,Kashmar Branch, Islamic Azad University,Kashmar,Iran
چکیده [English]

The experiment was conducted to investigate the bioavailability of manganese glycineite ans sulfate and its effects on yield and quality of eggs produced in commercial laying hens. 300 Leghorn laying hens (w36) with 66 weeks of age were divided into 6 treatments and 5 replications in a completely randomized design. Treatments include control (without manganese supplementation), treatments containing manganese sulfate (diet 1), internal manganese glycinate at 30 mg level (diet 2), internal manganese glycinate at 90 mg level (diet 3) external manganese glycinate at 30 mg level (diet 4) External manganese glycinate at the level of 90 mg (diet 5). The results showed that there was a significant increase in feed intake, egg production, egg mass and feed conversion ratio in treatments receiving manganese supplementation increased significantly compared to the control treatment (P <0.05). Egg weight in diets containing manganese supplementation was significantly increased compared to the control treatment (P <0.05). No significant difference in egg quality traits was observed between experimental treatments. Tibia manganese was significantly increased in diets containing manganese supplementation compared to basal diet (P <0.05). Manganese yolk and egg shell concentrations increased in diets containing manganese glycinate and manganese sulfate compared to basal diet (P <0.05). Manganese sulfate and glycinate significantly increased the concentration of manganese in serum and liver (P <0.05). Increasing the bioavailability of manganese by reducing the uptake of manganese and improving the production performance and storage of manganese in various body tissues of laying hens and reduced excretion of manganese to environment.

کلیدواژه‌ها [English]

  • bioavailability
  • manganese glycinate
  • Manganese Sulfate
  • Laying hen
  • Performance