مدل‌سازی مطلوبیت زیستگاه پاییزه و زمستانه گوسفند وحشی (Ovis orientalis) در منطقه حفاظت‌شده پرور براساس روش حداکثر آنتروپی بیشینه (MaxEnt)

نوع مقاله: بوم شناسی

نویسندگان

1 گروه محیط‌زیست، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه گیلان، صومعه سرا، صندوق پستی: 1144

2 گروه محیط زیست. دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه هرمزگان، بندرعباس، صندوق پستی: 3995

3 گروه دامپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرمسار

چکیده

گوسفند وحشی (Ovis orientalis) یکی از پستانداران شاخص مناطق کوهستانی است که در حال حاضر به­ علت تخریب زیستگاه، رقابت با دام‌های اهلی و شکار غیرمجاز در رده آسیب‌پذیر قرار دارد. بنابر مطالعات فیلوژنتیک اخیر، جمعیتگوسفندان وحشیدرایرانبه دو زیرگونهOvis orientalis و Ovis vignei تقسیم‌شدهوتمامگوسفندانوحشیدرقسمت مرکزیایران،هیبریدیازایندوزیرگونهمی‌باشند. در این پژوهش با استفاده از روش حداکثر آنتروپی بیشینه (MaxEnt) و داده‌های جمع‌آوری‌شده از حضور گونه طی سال 1394، مدل‌سازی مطلوبیت زیستگاه پاییزه و زمستانه گوسفند وحشی انجام شد. در این مطالعه از متغیرهای شیب، جهت، ارتفاع، فاصله از چشمه، فاصله از جاده، فاصله از قنات، فاصله از روستا، فاصله از چاه، کاربری اراضی و تیپ پوشش گیاهی استفاده شد. برای بررسی پراکنش گوسفند وحشی در منطقه حفاظت‌شده پرور درمجموع از 90 نقطه حضور گونه در دو فصل پاییز و زمستان استفاده شد که 25 نقطه برای آزمون و 65 نقطه برای یادگیری مدل استفاده شد. نتایج نشان داد مدل توانایی بالایی در پیش‌بینی پراکنش گوسفند وحشی در منطقه موردمطالعه داشته و در تمام حد آستانه‌ها دارای تفاوت معنی­داری با مدل تصادفی بود (0/812=p<0/0001، AUC). نتایج حاصل از حساسیت‌سنجی با استفاده از روش جک نایف نشان داد ارتفاع 2200 متر، شیب 40%، جهت شرقی، پوشش مرتع با گیاهان درمنه و گون، کاهش فاصله از منابع آبی موجود در منطقه و افزایش فاصله از جاده و روستاها برای گوسفند وحشی در این فصول ارجحیت دارد.

کلیدواژه‌ها

فصلنامه محیط زیست جانوری

دوره 9، شماره 2
تابستان 1396
صفحه 17-24

فایل ها

اشتراک گذاری

ارجاع به این مقاله

آمار