اثر پری بیوتیک اولترا بر فاکتورهای رشد و تغذیه ای فیل ماهیان ( Huso huso) پرواری نر و ماده

نوع مقاله : تغذیه

نویسندگان

1 گروه شیلات، دانشکده کشاورزی ومنابع طبیعی، دانشگاه گنبدکاووس، گنبدکاووس، ایران

2 مرکز بهره برداری ماهیان خاویاری، استان گلستان، گرگان، ایران

چکیده

مطالعه حاضر با هدف تعیین تأثیرپری­بیوتیکاولترا ای ­مکس به ­میزان 1 گرم در کیلوگرم جیره بر خصوصیات مورفومتریک، عملکرد رشد و شاخص­ هایتغذیه در فیل ­ماهیان ­(Huso huso) ­نر و ماده­ پرواری به ­مدت 120 روز صورت گرفت. بدین­ منظور، تعداد 60 عدد ماهی با میانگین وزنی 0/27±4/42 کیلوگرم پس از سازگاری یک هفته ­ای به شکل تصادفی در 2 تیمار و هر کدام با سه تکرار (با تعداد 10 عدد در هرتکرار) تقسیم شدند. نتایج نشان داد که پری­بیوتیک اولترا ای ­مکس سبب بروز اختلاف معنی­ دار در فاکتورهای مورفومتریک گردید. اما در پارامترهایی نظیر طول چنگالی و دور بدن در ناحیه باله سینه ­ای بی ­تاثیر بود. هرچند که افزودن میزان 1 گرم در کیلوگرم پری­بیوتیک اولترا ای­ مکس به جیره غذایی ماهیان سبب بهبود پارامترهای رشد و تغذیه همانند، نرخ رشد ویژه، نرخ وزن نسبی، ضریب رشد روزانه، ضریب تبدیل غذایی و غذای نسبی خورده شده گردید، اما اختلاف معنی ­داری در بین تیمارهای آزمایشی مشاهده نگردید (0/05<P). میزان ضریب چاقی و کارایی تبدیل غذایی بیانگر وجود اختلاف معنی ­دار بین تیمارهای آزمایشی با تیمار شاهد بود. براساس تجزیه و تحلیل داده­ ها مشخص گردید پری­بیوتیک تجاری اولترا ای­ مکس اثر بهتر و مؤثرتری بر فیل­ ماهیان نر پرواری دارد.مجموع نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که جیره ­های غذایی مکمل ­سازی شده با پری بیوتیک تجاری اولترا ای ­مکس به ­میزان 1 گرم در کیلوگرم جیره می ­تواند در بهبود فاکتورهای مورفومتریک و عملکردرشد و شاخص ­های تغذیه ای مؤثر واقع شود.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

The Effect of Ultra Perbiotics on Growth and Nutrition Factors of Male and Female Adult Huso huso (Linnaeus, 1758)

نویسندگان [English]

  • Majid Rezaei 1
  • Hojatillah Jafaryan 1
  • Hadi Raeisi 1
  • Seyed Mostafa Aghilinejhad 2
1 Department of Fisheries, Faculty of Agriculture and Natural Resources, Gonbadkavus University, Gonbadkavus, Iran
2 Sturgeon exploitation center, Golestan province, Gorgan, Iran
چکیده [English]

The aim of this study was to determine the effect of Ultra-Amax perboitic on 1 g / kg diet Morphometric characteristics, growth performance and nutrition indices in adult male and female Huso huso for 120 days. For this purpose, 60 fishes with an average weight of 4.24± 0.27 kg after one week's adaptation They were randomly divided into 2 treatments and each with three replicates (with 10 replicates per each). The results showed that ultra-Amax prebiotics produced a significant difference in morphometric factors. But it did not affect the parameters such as Fork length and body length in the pectoral Fin. However, adding 1 g / kg of ultra-Amax perbiotic to fish diets Improved growth and nutrition parameters, specific growth rates, relative weight rates, daily growth rate, feed conversion ratio and relative eating were improved, However, no significant difference was observed between treatments   (P>0.05). The amount of obesity and nutritional conversion efficiency indicated a significant difference between treatments with control treatment. Based on the data analysis, it has been shown that commercial ultra-Amax is a more effective and effective effect on Adult male Huso huso. The total results of this study showed that dietary supplemented diets with ultra-Amax of 1 g / kg diet Can be effective in improving morphometric factors and growth performance and nutritional indices.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Ultra A-Max
  • Growth functions
  • Nutritional indices
  • Huso huso

مراجع

  1. ایری، م.؛ بیواره، م.؛ رنجدوست، م.؛ جعفریان، س. و جعفریان، ح.، 1397. بررسی اثرات سطوح مختلف پری­بیوتیک ایمکس اولترا (مخمرSaccharomycescerevisiae) بر پارامترهای رشد، بقاء، کارایی تغذیه و مقاومت در برابر استرس های محیطی در بچه ماهیان نورس کپورمعمولی (1758.Cyprinus carpio Linnaeus). مجله بهره ­برداری و پرورش آبزیان . جلد 7، شماره 1، صفحات 11 تا 25.
  2. بیواره، م. و جعفریان، ح.، 1396. مقایسه عملکردهای رشد، وضعیت تغذیه، بقاء و مقاومت در برابر استرس ­های محیطی در بچه ماهیان نورس کپور معمولی با جیره ­های غذایی مکمل­ سازی شده توسط دو پری­بیوتیک تجاری ای­مکس و اولترا ای­مکس فصلنامه بیولوژی کاربردی. دوره 6، شماره 1، صفحات 41 تا 52.
  3. حلاجیان، ع.؛ کاظمی، ر. و یوسفی ­جوردهی، ا.، 1389. اثر پودر گل میخک بر مدت زمان بی­ هوشی و بازگشت از بی ­هوشی در فیل ­ماهی (Husohuso) پرورشی 4 ساله. مجله شیلات. سال 5، شماره 2، صفحات 133 تا 140.
  4. سوداگر، م.؛ جعفری ­شموشکی، و.؛ حسینی، س.ع.؛ گرگین، س. و عقیلی، ک.، 1386. اثر اسیدآمینه آسپارتیک و آلانین به عنوان ماده جاذب غذایی بر شاخص ­های رشد و بقاء بچه فیل ­ماهیان. مجله علوم کشاورزی و منابع طبیعی. جلد 15، شماره 1، ویژه نامه. منابع طبیعی. صفحات 44 تا 53.
  5. کیوان،ا.،1382. ماهیان خاویاری ایران سیستماتیک. بیولوژی. تکثیر مصنوعی. ارزیابی و ترمیم ذخایر. بهره ­برداری و تولید خاویار. انتشارات نقش مهر. 65 صفحه.
  6. Akrami, R.; Karimabadi, K.; Mohammadzadeh, H.; and Ahmadifar, E., 2009b. Effect of dietary mannan oligosaccharide on growth performance. survival, body composition andsalinity stress resistance in Kutum fry stage. Journal of Marine Science and Technology. Vol. 8, pp: 47-57.
  7. Austreng, E., 2000. Digestibility determination in fish using chromic oxide marking and analysis of contents from different segments of the gastrointestinal tract. Aquaculture. Vol. 13, pp: 265-272.
  8. Berg, L.S., 1948. Freshwater fishes of the USSR. & adjacent countries (IPST) Jerusalem. 4th edition.Vol. 1, 504 p.
  9. Cerezuela, R.; Cuesta, A.; Meseguer, J. and Esteban, A., 2008. Effect of inulin on Gilthead seabream innate immune parameters. Fish. Shellfish. Immunol. Vol. 24, pp: 663-668.
  10. De Silva, S.S. and Anderson, T.A., 1995. ln: Fish Nutrition in Aquaculture. Chapman and Hall, London. 319 p.
  11. Djauhari, R.; Widanarni, S.; Agus Suprayudi, M. and Muhammad Zairin, Jr., 2017. Growth Performance and Health Status of common Carp (Cyprinus carpio) Supplemented with Prebiotic from Sweet Potato Extract. Pakistan J of Nutrition. Vol. 10, pp: 155-163.
  12. Ebrahimi, G.H.; Ouraji, H.; Khalesi, M.K.; Sudagar, M.; Barari, A.; Zarei Dangesaraki, M. and Jani Khalili, K.H., 2012. Effects of a prebiotic, Immunogen®, on feed utilization, body composition, immunity and resistance to Aeromonas hydrophila infection in the common carp Cyprinus carpio fingerlings. J. Anim. Physiol. Anim. Nutr. Vol. 96, pp: 591-599.
  13. Ferket, P.R., 2004. Alternatives to antibiotics in poultry production: responses, practical experience & recommendations. Nutritional Biotechnology in the Feed and Food Industries. Nottingham University Press, UK. 57 p.
  14. Fooks, L.J. and Gibson, G.R., 2002. Probiotic as a modulators of the gut flora. British Journal of Nutrition, Suppl. Vol. 1, pp: 39-49.
  15. Hevroy, E.M.; Espe, M.; Waagbo, R.; Sandness, K.; Rund, M. and Hemre, G.I., 2005. Nutrition utilization in Atlantic Salmon (Salmo salar L) fed increased level of fish protein hydrolysate during a period of fast growth. Aquaculture Nutrition. Vol. 11, pp: 301-313.
  16. Jafaryan, H.; Azari Takami, G.; Kamali, A.; Soltani, M. and Habibirezaei, M., 2006. The use of probiotic bacillus bioencapsulated with Artemia urmiana nauplii for the growth and survival in Acipenser persicus larvae. Journal of Agriculture Science & Natural Resources. Vol. 14, pp: 77-87.
  17. Jafaryan, H.; Soltani, M.; Taati, A. and Nazarpoor Morovat, R., 2011. The comparsion of performance of isolated sturgeon gut bacillus (Acipenser persicus and Huso huso) with commercial microbial products on growth and survival of rainbow trout (Oncorhynchus mykiss) larvae. Journal of Veterinary Research. Vol. 66, No. 1, pp: 39-46.
  18. Lashkarbolouki, M.; Jafaryan, H.; Keramat, A.; Farhangi, M. and Adineh, H., 2012. The effect of yeast-enriched (Saccharomyces cerevisiae) Daphnia magna on growth and stress resistance in Persian Sturgeon Larvae. J. Fish, Iranian. J. Nat. Res. Vol. 64, No. 4, pp: 345-355.
  19. Mahious, A.S. and Ollevier, F., 2005. Probiotics and Prebiotics in Aquaculture: Review. 1st Regional Workshop on Techniques for Enrichment of Live Food for Use in Larviculture AAARC. Urmia, Iran.
  20. Marteau, P. and Flourie, B., 2001. Tolerance to low digestible carbohydrates: symptomatology and methods. British Journal of Nutrition. Vol. 85, pp: 517-521.
  21. Mazurkiewicz, J., 2009. Utilization of domestic plant components in dietsfor common carp Cyprinus carpio L. Arch. Pol. Fish. Vol. 17, pp: 5-39.
  22. Ringo, E. and Vadstein, O., 1998. Colonization of Vibrio pelagius and Aeromonas caviae in early developing turbot, Scophtalmus maximus (L.) larvae. Journal of Applied Microbiologia. Vol. 84, pp: 227-233.
  23. Ringo, E.; Sperstad, S.; Myklebust, R.; Mayhew, T.M. and Olsen, R.E., 2006. The effect of dietary inulin on aerobic bacteria associated with hindgut of Arctic charr (Salvelinus alpinus). Aquaculture Research. Vol. 37, pp: 891-897.
  24. Ringo, E.; Dimitroglou, A.; Hoseinifar, S.H. and Davies, S.J., 2014. Prebiotics in finfish: an update. Aquaculture Nutrition: Gut Health, Probiotics and Prebiotics. Wiley Blackwell Publishing. Oxford, UK.
  25. Rosental, A., 2000. Status & Prospects of Sturgeon Farming in Europe. Institute fur Meereskunde Kiel Dusternbrooker Weg 20-2300 keil. Germany. pp: 144-157.
  26. Salamatdoustnobar, R.; Ghorbani, A.; Ghaem magami, S.S. and Motalebi, V., 2011. Effects of prebiotic on the fingerling rainbow trout performance parameters. World J of Fish and Marine Science. Vol. 3, No. 4, pp: 305-307.
فصلنامه محیط زیست جانوری
دوره 12، شماره 1
فروردین 1399
صفحه 217-222

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار