صفحه اصلی فهرست مقالات مشخصات مقاله
فصلنامه محیط زیست جانوری
شماره‌های پیشین نشریه
دوره دوره 10 (1397)
دوره دوره 9 (1396)
دوره دوره 8 (1395)
دوره دوره 7 (1394)
دوره دوره 6 (1393)
ایرجی, طناز, قربانی یکتا, بتول. (1396). بررسی فونستیک روزپرک های پارک ملی خجیر (استان تهران - ایران). فصلنامه محیط زیست جانوری, 9(4), 305-314.
طناز ایرجی; بتول قربانی یکتا. "بررسی فونستیک روزپرک های پارک ملی خجیر (استان تهران - ایران)". فصلنامه محیط زیست جانوری, 9, 4, 1396, 305-314.
ایرجی, طناز, قربانی یکتا, بتول. (1396). 'بررسی فونستیک روزپرک های پارک ملی خجیر (استان تهران - ایران)', فصلنامه محیط زیست جانوری, 9(4), pp. 305-314.
ایرجی, طناز, قربانی یکتا, بتول. بررسی فونستیک روزپرک های پارک ملی خجیر (استان تهران - ایران). فصلنامه محیط زیست جانوری, 1396; 9(4): 305-314.

بررسی فونستیک روزپرک های پارک ملی خجیر (استان تهران - ایران)

مقاله 40، دوره 9، شماره 4، زمستان 1396، صفحه 305-314  XML اصل مقاله (2133 K)
نوع مقاله: سیستماتیک جانوری
نویسندگان
طناز ایرجی؛ بتول قربانی یکتا
گروه زیست‌شناسی، دانشکده علوم نوین پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی آزاد اسلامی واحد تهران، صندوق پستی: 19395-1495
چکیده
مطالعه حاضر در راستای تکمیل فون پروانه ­های شرق استان تهران صورت گرفت، 6 منطقه که براساس ارتفاع با هم اختلاف داشتند در پارک ملی خجیر انتخاب شد. نمونه ­برداری در طبیعت به­ طور هفتگی به ­صورت تصادفی از اسفند 1394 تا مرداد 1395 انجام شد. نتایج این مطالعه منجر به شناسایی 35 گونه از 26 جنس،10 زیرخانواده، 5 خانواده و 2 بالاخانواده در این منطقه مطالعاتی گردید. از میان گونه­ های شناسایی شده، ایستگاه باغ شاد با 28 گونه و ایستگاه حاشیه سد ماملو با 7 گونه به ­ترتیب بیش ­ترین و کم ­ترین تعداد گونه­ ها را به خود اختصاص داده­ اند، از طرفی ایستگاه باغ شاد با 177 نمونه و ایستگاه حاشیه سد ماملو با 34 نمونه به ­ترتیب بیش ­ترین و  کم ­ترین فراوانی را داشتند. فراوان­ترین گونه­ ها در محدوده ایستگاه ­های مطالعاتی شامل Coenonympha saadi، Hyponephele lupinus، Pontia (daplidice) edusa edusa و Pieris rapae بودند. پراکندگی و جمعیت پروانه ­های شناسایی شده در اردیبهشت ماه بالاتر بود که نشان ­دهنده شرایط مطلوب­ تر زیستی در این زمان می­ باشد. روزپرک­ های خجیر در منطقه باغ شاد به ­طور معنی ­داری بیش ­تر بودند. براساس نتایج به ­دست آمده مشاهده گردید که گونه­ Coenonympha saadi در اردیبهشت ماه در ایستگاه بند انجیر و گونه Hyponephele lupinus در مرداد ماه در ایستگاه باغ شاد دارای اختلاف معنی­ دار می باشند (0/05>P) و نمونه ­های دیگر فاقد اختلاف معنی ­دار می­باشند. گونه Glaucopsyche safidensis که در منابع فارسی وجود نداشت در این مطالعه مشاهده شد وگونه Eogenes alcides برای اولین بار در شهر تهران گزارش شد.
کلیدواژه‌ها
فونستیک؛ بال پولک داران؛ روزپرک؛ پارک ملی خجیر؛ شرق استان تهران؛ ایران
مراجع
  1. خیراندیش، آ.؛ احمدزاده، ف. و نادری، ع.، 1389. بررسی پروانه­ های روزپرواز(Rhopalocera) زیر آب سوادکوه. مجله زیست شناسی ایران. شماره 23، صفحات 752 تا 758.
  2. رامون، م.، 1391. بررسی قسمتی از فون پروان ه­های روز پرواز پارک ملی و منطقه حفاظت ­شده تندوره در شهرستان درگز استان خراسان رضوی. پایان ­نامه کارشناسی­ ارشد، دانشگاه فردوسی مشهد. 120 صفحه.
  3. سلاطین، ر.، 1390. بررسی فونستیک پروانه­ های زیرخانواده (Lep: Nymphalidae) Heliconiinae در البرز مرکزی پایان ­نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه آزاد واحد تهران شمال. 200 صفحه.
  4. شجاعی، م.، 1387. حشره شناسی (مورفولوژی و فیزیولوژی), تهران, انتشارات دانشگاه تهران. 570 صفحه.
  5. گلستانه، ر.؛ عسکری، ح.؛ گلدسته، ش.؛ مظفری، ا. و فرار، ن.، 1388. مطالعه چرخه زندگی پروانه برگ ­خوار استبرق Danaus chrysippus در استان بوشهر. فصلنامه تخصصی تحقیقات حشره شناسی. شماره 1، صفحات 1 تا 11.
  6. میرکریمی، ا.، 1387.پروانه‌های مهم ایران: راسته بال­ پولکی ­ها تهران. انتشارات سازمان جهاد کشاورزی استان قزوین. 422 صفحه.
  7. نادری، ع.، 1391. راهنمای میدانی پروانه ­های ایران. تهران, انتشارات ایرانشناسی. 272 صفحه.
  8. نظری، و.، 1382. پروانه­ های ایران, تهران. انتشارات دایره سبز. 568 صفحه.
  9. Baytas, A., 2007. A field guide to the butterflies of Turkey. NTV Yayınları.
  10. Bienert, T., 1869. Lepidopterologische Ergebnisse einer Reise in Persien in den jahren 1858und 1869. [Dissertation]. Leipzig, Druck C.W. Vollrath. pp: 8-56.
  11. Capinera, J., 2008. Butterflies and moths. Encyclopedia of Entomology. 4 (2nd ed.). Springer. pp: 626-672. 
  12. Carbonell, F., 1994. Le comlexe d’Agrodiaetus poseidon Herrich-schaffer (1851) en Turquie etau Liban. Description d’une nouvelle sous-espece d’A. Theresiae (Lepidoptera: Lycaenidae). LinneanaBelgica. Vol. 15, No. 6, pp: 291-302.
  13. Carbonell, F. and Naderi, A., 2006. Melanargia sadjadii n. sp., du nord de l'Iran (Lepidoptera, Nymphalidae). Bulletin de la Société entomologique de France. Vol. 111, pp: 465-468.
  14. Naderi, A.: Tshikolovets, V.V, and Eckweiler, W., 2014. The butterflies of Iran and Iraq, Tshikolovets Publications.
  15. Forster, W., 1960. Agrodiaetus rjabovi sp. Nov. Ent. Zeit. Vol. 70, No. 14, pp: 157-158.
  16. Lelo, S., 2007. Contribution to knowledge of the fauna of butterflies in Bosnia and Herzegovina. Acta entomologica serbica. Vol. 12, pp: 73-92.
  17. Menetries, E., 1832. Catalogue raisonne desobjets de zoologie, recuilles dans un voyage au Caucase et jusqu’aux frontieres actuelles de la perse, entrepris par ordre de S.M.Empereur. St.petersburg. Impr. Acad. Imp. Sci., S. XXVIII, XXIX, XXXII. pp: 241-268.
  18. Scoble, M.J., 1992. The lepidoptera : form, function, and diversity.Oxford; New York, Oxford University Press.
  19. Smart, P., 1989. The illustrated encyclopedia of the butterfly world. New York, Crescent Books : Distributed by Crown Publishers.
  20. Ten Hagen, W., 1998. Eineneue art des subgenus Agrodiaetus Hubner, 1822 ausdem Iran (Lepidoptera, Lycaenidae). Nachr ent ver Apollo, Frankfurt N.F. Vol. 18, No. 4, pp: 315-318.
  21. Ten Hagen, W., 1999. Eineneue art der gattung Polyommatus Latreille, 1804 ausdem Iran (Lepidoptera, Lycaenidae). Nachr ent ver Apollo, Frankfurt N.F. Vol. 20, No. 1, pp: 19-24.
  22. Triplehorn, C.A.; Johnson, N.F. and Borror, D.J., 2005. An introduction to the study of insects,Australia, Thomson, Brooks/Cole.
  23. Tudor, O.; Dennis, R.; Greatorex-davies, J. and Sparks, T., 2004. Flower preferences of woodland butterflies in the UK: nectaring specialists are species of conservation concern. Biological Conservation. Vol. 119, pp: 397-403.
آمار
تعداد مشاهده مقاله: 7
تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 13